zondag 27 mei 2018

De magie van het weekend

Ik kreun en kraak
Onder een zinderende Bal van vuur
Mijn haren druipen
Van het zweet
Voel me een met de natuur
Dit is puur genieten voor mij
Alleen ik en de wind
Zweet druppels kleuren mijn shirt
In de verte lacht een kind
De motor snort
Ondanks de hitte
Voelt het steeds fijner
En als ik me omdraai
Voor het resultaat
Is Al dat gras
Weer een kopje kleiner


Goeiemorgen lieve mensen

Onder de klanken van classic rock zoals now Boston met more than a feeling geniet ik weer  eens van de stilte van zondagmorgen. Raini is werken, de rest slaapt en eerlijk gezegd hoop ik dat dat nog even zo blijft.Er zijn van die dagen dat ik gewoon alleen wil zijn maar dat komt wel weer en misschien verlang ik dan wel naar een beetje leven in huis, zo gaat dat meestal, je wilt wat en als je het krijgt wil je tohg weer eigenlijk wat anders.

We wachten op de storm, hij heet Alberto en is de eerste van het seizoen, geen hurricane, is ook eigenlijk nog te vroeg, het seizoen begint op 1 juli maar het weer is ook van slag net als de rest van de wereld. Er schijnt wat met de golfstroom te zijn en dat heeft invloed op orkanen, ze hebben namelijk het warme water van de oceaan hier en de golf van Mexico nodig om tot ontwikkeling te komen.
Alberto gaat ons niet echt vol treffen maar we zitten aan de oostkant van de storm en dat betekent heel veel regen en wind voor vandaag en morgen. Het heeft vanmorgen vroeg al wat geregend maar op dit moment is het droog en grijs. Ik heb gisteren voor en achter gemaaid, het was zo heet en ik had echt zout water in mijn ogen, het brandde, van het zweet. Ook heb ik wat struiken en bloemen gepland dus mijn paradijsje wordt alsmaar beter. Achter in het gras staan nu een limoen en een citroen struik die ik kocht, de eerste citroen struik staat nog steeds in een pot, er zitten zoveel vruchten aan en ik ben bang dat ik als hem nu in de grond zet, ik al die vruchten kwijt raak.

IK weet het, ze zijn nu nog klein en ik zal waarschijnlijk nooit het genoegen meer hebben om gewoon naar buiten te lopen en citroenen te plukken maar ja, je weet nooit wat morgen brengt en ik wil nu genieten van al het moois dat buiten biedt. Mijn lelies zijn geweldig, de rozen doen hun best en alles is zo groen na al die dagen regen en zonneschijn, wat is moeder natuur hier toch gul met haar presentjes.

En wat doen wij, ik probeer dan goed te doen maar ik zie zoveel waaraan ik me hier erger en dat is vooral op dit moment afval. Raini heeft besloten om geen kraanwater meer te drinken, ze dronk nooit veel water maar nu ineens wel en dat zijn dus gallons, plastic fles, 3.8 liter en hoppa, weer eentje leeg en in de vuilnis - lees recycle want ik ben net een havik als het daarop aankomt. Ik heb er een paar achtergehouden voor, wie weet ooit handig om een lege fles te hebben van dat formaat.
Ik ben tenslotte een verzamelaar, kan het niet ontkennen, was het voorheen in Nederland voornamelijk porselein en oude spulletjes, nu is het vanalles met in mijn achterhoofd toch dat ik dit vanzelevennooit mee terug kan nemen over 2 jaar.

Gisteren had Ravyn dus geen zin in yardsalen, Raini had haar knutselspullen gekocht en dat deed ze liever. Ik kwam niet ver, een yardsale, ik stapte niet eens uit maar twee deuren verder stond er een poppenhuis aan de weg, hout, geweldig mooi en misschien is het omdat ik dit soort speelgoed vroeger niet had, ik maakte poppenhuizen van lege schoenendozen met restjes behang en stof voor vloerbedekking maar ik dacht, als het in de auto past gaat het mee en het paste precies.
Ravyn was over de moon, ze vindt dit het mooiste van allemaal, de andere poppenhuizen zijn allemaal wel mooi maar van plastic. Dit huis heeft drie verdiepingen en een heuse trap.Het is zo groot als haar dus ik dacht, de dag kan niet stuk dus naar huis.
We hadden eerder die week Duitse bockwordt gekocht bij de Aldi en dat zorgde voor een lekkere lunch met verse broodjes.

Ik ga helemaal alle dagen door elkaar gooien - misschien een tekende beeld voor mijn gemoedstoestand vandaag, het was rustig maar met drie poppenhuizen in de woonkamer,mijn bank vol met poppen en kleertjes, schoenen her en der op de vloer, een buggy met poppen en een poppen stoel in mijn slaapkamer lijkt het of de storm al voorbij is gekomen en door de voordeur binnenkwamen om door de achterdeur weer te verdwijnen.
Ik heb geen idee wanneer dit kind naar huis gaat, het zijn nu twee weken dat ze hier en alles wat ik van haar mama hoor of zie zijn foto's op facebook met glazen wijn en gekke bekken. Ze belt niet, neemt de telefoon niet op dus we zien wel.

Vorige week zondag ging ze met Raini naar Darian, Darian's vriend Josh was een paar dagen weg met zijn moeder dus ze hadden Kelly daar en wij waren uitgenodigd om te komen eten maar zowel Ian en ik hadden hadden geen zin om Blanding Boulevard te trotseren dus we zegden af. Raini liet Ravyn bij Darian zodat ze wat tijd met oma Kelly kon doorbrengen.

Maandag stond Ian met op te wachten toen ik de oprit opreed, Darian's platte dak begon te lekken, door al het water dat vooral vorig weekend met bakken uit de hemel viel. Er stond veel te veel water op dat dak en het kon het gewicht niet aan. Darian was helemaal panisch, ze loopt op haar tenen als het om het huis gaat, haar schoonmoeder geeft haar de schuld als er ook maar iets verkeerd gaat en nu met schoonmama weg werkte dit heel erg op haar zenuwen. Ian klom op het dak samen met Darian en veegde al het water weg, twee zeiltjes erop en de de klus was geklaard. Kelly kookte ondertussen - niet zo mijn ding Amerikaanse meatloaf, rundergehakt met kruiden, uien en paprika, gebakken in de oven met een flinke laag tomaten ketchup - maar er was aardappelpurree en verse maiskolven dus ik had een vegetarische dag !

We waren pas weer om kwart voor tien thuis, ik met een geweldige hoofdpijn van de luchtdruk met al dat slechte weer en de kinderen waren ook niet echt rustig, kleine Josh houdt je konstant bezig hoor en als je hem verteld dat dat niet mag wat hij doet zegt hij, go away. Niet met deze oma dus !!

Dinsdag morgen nog steeds hoofdpijn dus niet naar het werk, gewoon lekker thuis in de pyama en wat rondhangen, de was want het was mooi weer en verstand op nul, slapen, genoeg drinken en dinsdag avond was ik weer top.

Woensdag had iemand op mijn werk een brilliant idee. De meeste vrijdagen zijn er films, een beperkt aantal mensen kan een kaartje kopen voor 10 dollars, ik heb het al eerder vermeld. Deze - afgelopen - vrijdag hadden ze gekozen voor Charlie and the chocolate factory, een van mijn favoriete Roald Dahl verhalen. In de morgen de originele met Gene Wilder, ik vind deze nog steeds de beste, en dan in de middags Johnny Depp. Ik had net 4 kwartjes in mijn beurs, gebeurt niet vaak maar ik was gewoon vergeten hem bij te vullen dus een kaartje kon ik wel vergeten maar ze verkochten Wonka repen net als in het verhaal. Voor een dollar (4 kwartjes) een reep en in zeven van die repen zat een gouden ticket.
Ik weet niet hoeveel repen ze verkochten maar ze waren in een mum van tijd uitverkocht.
Ik liep dus met mijn vier kwartjes naar Davarye's bureau en ze zei, hier Mariet pak er maar eentje uit de stapel. Ik wilde gewoon de reep bovenaan pakken maar voor twee seconden, in het hoekje van mijn oog zag ik een sterretje opblinken, het kwam van een reep helemaal onderaan de stapel en die werd het dus. Kun je raden wat mijn gezichtsuitdrukking was toen ik mijn gouden ticket vond. Davarye was helemaal ondersteboven en zei tegen iedereen die langsliep, ze koopt er een en pikt zomaar dat ticket eruit.
Ik voelde me ontzettend rijk, het is maar een vrijkaartje voor de film maar toch, ik voelde me zo rijk en ik heb dus vrijdag morgen ontzettend zitten te genieten.

En dan is het weer weekend en het spande erom wat het weer zou doen. We begonnen op maandag met vooruitzichten die toonden dat we 70% kans op regen op zaterdag, vrijdag was dat nog maar 40% en gisteren viel er geen druppel (nu regent het trouwens weer).

Om 6 uur was ik op weg naar Pecan Park en de Tiki bar want Vynl speelde. Ik werd hartelijk begroet met een knuffel en hug hier en daar, Glory was er niet dus ik zat de meeste tijd alleen maar amuseerde me kostelijk. Eerst eten, dat had ik me de vorige keer al voorgenomen en toen de mannen om 7 uur begonnen met spelen had ik mijn garnalen en hushpuppies al op. Ook de koolsla was heerlijk en ik had daarbij nog een paar loempias achter de kiezen.
Even vertellen wat hushpuppies zijn want anders denken jullie....wat ??

https://en.wikipedia.org/wiki/Hushpuppy

Later heb ik ook nog fried gatortail besteld want Ian vroeg dat mee te brengen.

Nou die gators, ik had de kans om er eentje te voeren, met een lange stok met aan het eind een braadworstje, hij hapte flink weg, dit iseen  wat oudere gator maar niettemin hongerig. 
De eigenaar van de bar vroeg waar ik vandaan kwam en zei, so you dont have any gators in Holland doeyou ? 

Later mocht ik ook nog eens de baby alligator vasthouden en de mannen speelden hun best.Om tien uur was het afgelopen en ik reed naar huis. Ik heb goed geslapen maar raar gedroomd, ik weet niet eens meer waarvan maar toch, misschien maar geen gatortail meer eten zo laat 's avonds.

En nu is het zondag en de jongedame hier langs mij die wakker is vraagt, oma als je klaar bent met je blog, wil je dan slijm met mij maken. Oh boy, ze zit er helemaal klaar voor.

Morgen ook nog vrij, Memorial Day waar in Amerika alle gevallen soldaten etc worden herdacht maar meer nog, begin van het zomerseizoen met grillen en zo, alleen vandaag hier even niet want morgen ook nog regen. Dat betekent ook dat we vanaf morgen weer met de korte broek aan naar het werk mogen.

Woensdag heb ik vrij, een speciale dag, Maud Wijnhoven is jarig (proficiat meid xx), 74 jaar geleden trouwden mijn eerste schoonouders, 1944, roerige tijden en een paar maanden later werd opa Sjeng afgevoerd door de Duitsers om te werken in hun fabrieken in Duitsland.

30 Mei is ook de dag, tien jaar geleden in 2008 dat ik dit grote avontuur begon, eigenlijk al eerder want toen ik ja zei tegen Martin's vraag in mei 2006 of ik hem wilde komen opzoeken besliste ik daarmee al over mijn lot, ik wist dat ik verliefd zou worden, op die zo mooie man die 10 jaar jonger was dan ik en elke vrouw kon krijgen die hij maar wilde maar hij wilde mij, dat vrouwtje uit Holland omdat hij zoals hij zei, iemand wilde die slim was en waarmee hij kon praten over alles en zei hij, your beauty is the cherry on the cake.

Ik ga naar de film en dan lekker eten waarschijnlijk maar we zullen zien.

Nou, dit blog is denk ik lang genoeg voor vandaag, heel veel groetjes naar Nederland, Limburg, naar Marianne en Frits die al bijna tot aan de Alpen zijn gefietst op hun weg naar Rome en naar Wilfried en nogmaals bedankt, ik vind het keileuk dat mijn links op je website zet.

Liefs van Mariet xx

Melly

mijn buiten

Julius

Ravyn en haar nieuwe poppenhuis - links




de gator voeren



Geen opmerkingen:

Een reactie posten