zondag 30 november 2014

Een belangrijke beslissing

de kalkoen is op
al wat bleef ware de botte
de pompoen ligt alweer inne haof
dae ken dao rustig rotte
de kerstman kwaam al omme hook
ich ving ut soms van de zotte
genne tied om effe sjtil te sjtoan
zovuul wat wae nog motte
kedootjes tied, winkels daag en nach aope
langzaam is hiej gen waord
doe zuus allein maar vlotte
ich mot waal meij, ich höb neet vuul keus
dus kadootjes veur de kleindochters
ut zien toch zoon dotte !!

Hallo lieve mensen

Wat een genot, 5 dagen vrij, dit is alweer dag nummer 4 en ik had het zo nodig, de rust, geen gehaast om te gaan werken en geen zorgen om wat Martin thuis allemaal weer uithaald want hij maakt het af en toe te bont, kan er niks aan doen maar er gaat geregeld wat tegen de grond inclusief hemzelf zoals dinsdag nacht. Ik was bijna in slaap en hoorde heel erg luid gekreun. Gauw de badjas aan en daar lag hij, van zijn kruk afgegleden. Hij had duidelijk heel veel pijn maar wilde niet dat ik hem ophielp. Ik ging in mijn gedachten even terug in de tijd toen pa Janssen op een koude zondagmorgen op de fiets wilde springen om naar de kerk te gaan. Er lag een dun laagje ijs in de goot en hij ging helemaal met fiets en al onderuit. Lauri en ik droegen hem naar binnen en hij moest naar het ziekenhuis met een gebroken heup. Aangezien Martin zo mager is, geen grammetje vet, was ik zo bang dat hij iets gebroken had maar mijn ouwe taaie was helemaal heel en zat 5 minuten later weer op zijn kruk. Later die nacht schoof hij zijn bak met medicatie van de tafel, bang en weer wakker. Och ja, zo blijft het leven wel spannend !!

Vannacht heeft hij een glas melk omgestoten en is met zijn haren erin gevallen, op de tafel wel te verstaan dus dat wordt strakjes een extra douche partij.
Hij ziet hoe langer hoe meer mensen om zich heen en vooral eentje, een jongeman van midden twintig die hij niet herkent. Hij is gekleed in de jaren tachtig stijl volgens Martin en komt langs hem zitten om te praten. Ik hoor Martin druk discussieren maar laat hem maar,. ik weet niet goed wat ik er van moet denken of er mee aanmoet. Sommige mensen zeggen, dat dit een gids is die het Martin gemakkelijker moet maken om over te gaan naar het volgende level (klinkt bijna als Candy Crush) anderen zeggen zoals de zuster van Hospice, dat het de morfine is. Ik sta open voor alles en wacht wel af.

Donderdag was mijn eerste vrije dag, Thanksgiving en we zouden bij Ricky en meemaw gaan eten later die dag, Raini moest tot 2 uur werken en het dinner was rond 5 uur. Ricky was de dag ervoor opgenomen, hij had een sluimerende longontsteking en zou donderdag morgen weer naar huis komen maar hij is nog steeds in het ziekenhuis, waarschijnlijk tot morgen want hij reageert maar langzaam op antibiotica.

Ik had komkommersalade gemaakt en hemelse modder - oma Hanssen's chocolade mousse - en kreeg rond 5 uur een telefoontje van Raini dat alles klaarstond. Martin had al besloten dat hij niet meekwam, ik had niet anders verwacht en hij smulde alvast van al het lekkers dat Susan voor ons gemaakt had. Het was gezellig bij Ricky, Leah was er met de zonen en het was leuk om hen weer eens te zien, natuurlijk Darian met baby Josh die nog steeds erg verkouden was en veel hoestte en ook Taylor met Pillow, haar vriendin en de kleine Emerson die door de kamer wandelde, heel parmantig in haar mooie jurk. Emerson is de achter achter kleindochter van Meemaw en anderhalf jaar oud. Het eten was heerlijk en ik bleef een uurtje, nam daarna Ravyn mee naar huis en later die avond kwamen Kelly en Raini Martin's bord brengen en die namen Ravyn weer mee.
Op vrijdag had ik eigenlijk niks op mijn programma maar doordat Martin me weer heel vroeg wakker maakte, eerst om 2.30 met de vraag waar Raini was en later om 5 uur in de morgen viel er weer wat om dus ik bleef toen maar op. Rond zeven uur ging ik naar Walmart, het was black friday, al de winkels hebben enorme aanbiedingen en waren al sinds middernacht druk in de weer om alles aan de man te brengen. Vorig jaar kreeg ik er iets van mee, dit jaar besloot ik om na de drukte te gaan en ja hoor, het was vrij rustig, ik kocht wat kadootjes voor de meiden, Frozen pyama's, sokken voor mezelf, een trui voor Martin en twee films, Jungle Book en Rock of ages, beiden voor maar 1.96. Later ging ik ook naar Raini's winkel want daar was al het kerstspul voor de helft en aangezien ik de doos met kerstballen absoluut niet meer kan vinden in de warboel die garage heet heb ik nieuwe gekocht, 12 ballen voor een dollar is niet echt een grote uitgave te noemen. Ik had mijn loon al dinsdag op de bank gehad maar de beloofde bonus was er door een foutje van at&t niet bij dus die krijg ik de volgende keer. Later op vrijdag ging ik met Susan en haar family, zoon David, schoondochter Angie en kleindochter Rheannon die over waren uit South Carolina naar A.C. Moore. Dat is een hele grote knutselwinkel, een waar paradijs voor de knutselaar en ik had verschillende 60% korting bonnen dus ik heb nu nog wat extra multicolored garen gekocht, voor een zak waarvan ik 4 sjaals kan haken betaalde ik nu maar 2.60 en Angie had een hele winkelwagen vol met Frozen spul voor Rheannon's verjaardag. Daarna gingen we bij Denny's eten, het was heel knus.

Zaterdag morgen sliep ik lang uit want weer midden in de nacht de vraag, is Raini here. Susan, Angie en Rheannon wilden gaan garage salen en het was er de perfecte dag voor. De eerste stop was al direct raak, heel veel kerstspulletjes, weer een hele zak rood en gouden ballen, het thema voor mijn Seminole kerstboom, lampjes nog in de plastic voor langs de schoorsteenmantel, het ziet er allemaal heel feestelijk uit en een mooie Disney kersttrui met Mickey voor Ravyn. We staken Normandy Boulevard over en stopten bij de kleine familie slager waar ik een bevroren konijn voor het volgende weekend kocht, heerlijk ! Daarna namen we de verkeerde afslag, eentje te laat, mijn fout en kwamen in Marietta terecht, nog steeds Jacksonville Westside overigens maar Susan dacht dat we verdwaald waren en ofschoon ik haar verzekerde dat ik precies wist waar we waren, vroeg ze toch aan een man waar we heen moesten. Die vertelde haar dat ze terug moest, als we de weg vervolgden zouden we in Baldwin terecht komen maar ik kon haar ompraten om toch de andere kant uit te gaan en ja hoor, we kwamen goed terecht. We stopten nog op een paar plaatsen en ik vond nog wat kerst bakvormen voor cake, een boom en sneeuwmannen, kwartje per stuk. Thuisgekomen was Martin in een diepe slaap en dat bleef zo de hele middag tot na vijven. Ik kon nog even naar de kerk Christmas Fair waar ik aan mee wilde doen maar ze antwoordden nooit op mijn mailtjes en telefoon. Daar vond ik een hele mooie kinderquilt met de ark van Noe en kon de verleiding niet weerstaan dus die ligt nu in de slaapkamer op mijn rek en die gaat mee naar Nederland.

Nederland....ik heb er erg veel over na gedacht in de afgelopen weken en er al met een paar lieve mensen over gesproken. Wat ga ik doen als Martin er niet meer is. In eerste instantie had ik besloten om hier nog een paar maanden alles af te wikkelen en dan terug te komen maar ik kom terug naar geen baan en eerlijk gezegd denk ik ook weinig kans op iets. Geen huis, natuurlijk kan ik bij Ine terecht, dat is niet het probleem maar ik ben nog te jong voor pensioen . Ik heb hier een dak boven mijn hoofd en een goede baan, ik zou hier pensioen van Martin krijgen, hij is te jong om er aanspraak op te doen maar omdat ik 60plus ben, kan ik het wel krijgen. Mijn paspoort verloopt in januari 2017 en mijn greencard is nog geldig tot 2020. 2017 Is dus mijn deadline nu...beter gezegd, ik blijf nog langer hier en ga wat centjes opsparen zodat ik dadelijk in Nederland wat beter kan opstarten weer.  Ook is er hier zoveel dat me aan hem zal herinneren, het huis, de omgeving, alle plekjes waren we samen naar toe gingen en ik denk dat het beter is om meer tijd hier nog door te brengen, in Nederland zal hij alleen maar in mijn hart zijn, op foto's en op youtube met zijn liedjes maar hier zal het zijn alsof hij nog heel dicht bij me is. Ook zijn kinderen zijn me heel lief en ik wil kleine Josh oma horen zeggen voordat ik terug ga. Dat betekent het volgend jaar dat ik op vakantie kom maar daarna weer terugga naar Jax. De lieve mensen waarmee ik dit besprak snappen het allemaal heel goed, wat goed voelt. Het enige nadeel, het duurt langer voordat ik de meisjes meer zie maar wat is een jaartje in een mensenleven.

Vandaag is het zondag en ik moet weer niks, heerlijk. Gisteravond een lekker biertje gedronken op de winst van de Seminoles, ons favoriete football team over de Gators, we konden het niet zien op tv maar ik volgde het op de computer terwijl ik op tv naar een aantal afleveringen van Poirot keek en haakte. Leve Netflix, ik vind het hoe langer hie mooier dat we dit nu hebben. Ik heb sjaals gehaakt dit weekend voor Kelly, Misty en hun twee meisjes en ben er nu eentje aan maken voor Zoe, Kevin's dochter. Kevin bracht ook eten vrijdag en had hout voor ons meegebracht voor de open haard aan te maken want we hadden een paar koude nachten. Nu warmt het weer op naar rond de twintig.

Volgende week vrijdag ben ik alweer jarig en Martin is er om dat met me te vieren, 61 jaar, ik kan het soms moeilijk geloven, ik voel me nog zo jong, heb nog zoveel energie - soms - en wil nog zoveel doen, maken, schrijven, ontdekken. De dag erna op 6 december is Hay jarig. Sinterklaas staat in de kast te pronken, de kerst versieringen vullen langzamerhand de kamer en het gaat ook naar de sterfdag toe van mijn vader dus vanmorgen werd dit speciale lied op de radio bij Minse Winse gedraaid

https://www.youtube.com/watch?v=AF175wOPvX0

Het is onlosmakelijk verbonden aan het afscheid van pap voor mij en mijn familie.

Wij gaan er nog een week aanplakken, hopelijk wordt het een goede week voor Martin en mij en voor jullie ook, wij doen ons best

Mariet xxxx

diorama voor Kerst


oma's hemelse modder

mijn knutselkastje

kerstkrans met pompoen van halloween, te mooi om al weg te gooien

Ushuaia's nieuwe favoriete plekje

al in de stemming voor Kerst


zondag 23 november 2014

Op jacht naar de kalkoen, gobble gobble

ut belke rolt
want ut is tensjlotte rondj
maar wae miense
sjtaon gaer met twie veut sjtevig oppe grondj
de fiesdage zien extra dit jaor
des gewis
want de volgende Kers ut volgend jaor
is der un hiel groet gemis
dus dit jaor dubbel, drie dubbel zoevuul as ut geit
en det is noe auch de reje
det biej os...de kersbaum al bienao sjteit

Hallo lieve mensen

23 November is binnen en we zijn er nog !!!
NU beginnen we officieel aan het feest seizoen v an de winter met donderdag Thanksgiving als eerste van die feesten en we weten nog niet helemaal wat we doen, er is in ieder geval een uitnodiging van Ricky en Meemaw maar Martin gaat waarschijnlijk niet, ik wel en ik breng wel wat te eten mee voor hem. Hij voelt niet om een mensenmassa te ontmoeten en hij krijgt wat hij wil. Het lijkt erop dat het frisjes wordt maar wel droog dus buiten eten is een optie. Vandaag wordt het heel nat, we hebben al een fikse onweersbui gehad vannacht. Afgelopen week hebben we drie morgens vorst gehad en donderdag was alles heel erg wit maar nu is het weer benauwd.

rijp in de achtertuin

Sneeuwwitje paste heel goed bij de bevroren omgeving op donderdag morgen

Ushuaia heeft meteen de nieuwe bank geclaimd

Het was een vreemde week met een man die maar niet naar bed kan gaan, 'snachts ronddwaalt en dan vanalles omstoot, resultaat van afgelopen nacht, een gebroken waterglas, een sfeerlicht en mijn bonbonschaaltjes met de paar chocolade pepernoten die ik nog bewaard had. Maar het zijn tenslotte maar spulletjes, alles is vervangbaar en ik ben al blij dat hij zich niet pijn heeft gedaan. Dit alles maakt wel dat mijn slaap niet zo goed is want ik lijk steeds te liggen luisteren wat hij nu weer uitspookt.

Gisteren heb ik het diarama opgezet, ik had een tiental dagen geleden tegen een van de managers bij at&t, Kim verteld dat hij een kerstboom en een diarama wilde en donderdag kreeg ik van haar en de andere managers twee grote dozen met alles wat er nodig is, huisjes, mensen, boompjes en een kerk met verlichting, heel erg gezellig en nu staat het allemaal in de kamer te pronken. De boom komt nog, Raini wil een echte en als die er nog niet komt heb ik nog de kunst van vorig jaar. Alleen het is zo warboel in de garage dat ik tot nu toe nog niet echt de doos met de boomversiering kan vinden maar er is nog even tijd.

Vandaag gaan Susan en ik naar een winkel die alleen maar kerstspulletjes verkoopt, ik wil niets kopen, hehe, ja ja maar alleen maar kijken. Ik heb gisteren een van de hangers verkocht die ik de vorige week op de church sale voor een kwartje gekocht had, Het is een camee en ik kreeg er 40.00 voor. Het bleek dat het caroussel hangertje toch geen goud was, hele goede namaak blijkbaar maar niet erg want nu ga ik het zelf met plezier dragen.
Ze ging ook met mij naar A.C.Moore, een knutselwinkel want het garen raakte weer stiekem op en ik had wat 50% korting bonnen. Officieel mag je er maar eentje inleveren per klant per dag maar twee wordt getolereerd en met Susan erbij kon ik er dus 4 gebruiken. Resultaat, gemeleerd garen, mooie kleurtjes, 4 bollen in een zak, goed voor 4 sjaals voor een totaal van 3 dollars en 19 cent, kassa !! Ik heb nu vier zakken in de kamer.

Van de week hadden we een serieus gesprek met Raini, sinds ze gebroken heeft met Natalie is ze nog amper thuis geweest, ze kan 'snachts niet alleen zijn maar het gevolg is, haar vader mist haar ontzettend. Ik heb haar dat maar weer eens uitgelegd en ze snapte het zei ze. Haar oud vriendinnetje Star wil hier weer komen wonen, wij zijn er niet blij mee maar Raini heeft besloten, als dat niet kan trekt ook zij uit. Star kan nergens anders terecht en nu denk je, dat is blackmail en ik ben het daarmee eens maar Martin kan nu niet veel hebben dus we zijn gezwicht. Het is pas over een maand aan de orde en we gaan wel degelijk duidelijke regels opstellen.

In de kamer staat een mooie rieten wasmand, ze zat vol met spulletjes voor de feestdagen, een soort kerstpakket. Blikken en pakken, servetten en tafelversiering maar dan voor Thanksgiving en een kadobon voor Cracker Barrell van maar liefst 90.00. Dat zou genoeg zijn voor een etentje daar voor zes maar je kunt hem ook in gedeeltes gebruiken. Dit alles van hospice, reuze aardig !!

de hospice mand


Na vandaag nog drie dagen werken en dan 5 dagen vrij en ik heb het zo ontzettend nodig. Al deze emoties en zorgen vreten aan mijn energie, ik zit hier behoorlijk te snotteren maar wat wil je met deze rare temperatuurverschillen elke keer. Aankomende zaterdag is er bij een kerk in de buurt een Christmas Fair, ik heb informatie opgevraagd en als ik mee kan doen voor een redelijke prijs ga ik vrijdag wat kerst spulletjes maken - ik heb voldoende leuke dingen om dat te doen.
Vreemd dat over 10 dagen ik weer een verjaardag ga vieren, het jaar ging zo erg snel voorbij en ik ga gewoon werken op die dag, ook wel gezellig denk ik. Het is wel de laatste dag dat ik langs Stephanie zit, ze heeft een andere baan, wel bij at&t maar in een van hun winkels. Haar basis salaris is meer als nu en dan is er ook nog de bonussen als je wat verkoopt. Dat lijkt heel aardig te kunnen oplopen en ze is klaar voor een nieuwe uitdaging. Ik zal haar ontzettend missen, mijn Dortmunds vriendinnetje en zal het Duits kletsen ook missen.
Ik heb mezelf een kadootje gekocht en dat is al binnen, een camera. Ik had wat geld op mijn amazon account en aangezien de camera die ik had al zo'n 8 jaar oud is, een oudje van Frank, en je er veel meer kan heb ik er nu eentje met een echte zoomlens en zo dus hopelijk kan ik wat mooie natuur foto's maken. Vandaag en anders de komende week ga ik toch maar eens de gebruiksaanwijzing opstarten, op cd natuurlijk.
http://thumbs2.ebaystatic.com/d/l225/m/m0fBPom_9ZmxPDl6Bvtr7TQ.jpg

Ik ga weer afsluiten met jullie een fijne week te wensen, geniet van het lekkere weertje, van elkaar en van alles wat het leven jullie brengt

Dikke knuf van Mariet xxx





zondag 16 november 2014

In de mallemolen van het leven

De minse loestere al twintig jaor
De winse zien neet altied aeve klaor
Maar os presentatore zeuke alles op
En baove alles gezelligheid is top

Marian die sjrieft alles op aan de phone
En haet met ut servere van koffie en soep zat te daon
Ich weit ut, ich deej det jaore met vuul plezeer
En wae wet, missjien in de toekomst weer

Ut programma heij un paar presentatore
Sinds ut in 1994 wort gebaore
Vuul loesteraers kreege blome of un vlaai
En mennig pasgeboare kiendje unne aai

Ich wins uch nog 50 jaor derbie
Wae zien den waarsjienlik neet mier hiej
Maar doezende miense geneete van uch elke zondagmorgen
Met lach en muziek effe zonger frustratie en zorgen

Ich ben trots det ich der al zoelang biej betrokke moog zien
Nog vuul fantastische jaore en tot gauw missjien !!!!

Hallo lieve mensen

Vandaag is het twintig jaar geleden dat op Radio P&M het programma Minse Winse, een heel populair verzoekplaten programma de lucht inging en nog steeds...alive and kicking.
Jacques en Brigit prosenteren het al zeker 10 jaar en ik mocht een aantal jaren, tot mijnverhuizing naar hier, deel uit maken van het team. Na een tip van Willemien dat er een telefoniste gezocht werd op zondagmorgen kreeg ik de job, telefoon aannemen, verzoekjes opschrijven, koffie serveren, soep en soms wat lekkers. Na een tijd werd mijn gedicht een vast onderdeel van het tweede uur, net voor het weer met Thijs Zeelen en dat resulteerde in mijn eigen programma, Dichterbij in het uur na Minse Winse en later ook nog een uur, All the world's a stage op woensdag avond. Ik heb genoten van dit alles en ik mis het nog steeds. De gezelligheid, de programma's op locatie, mensen die me op straat aanspraken als ze mijn stem hoorden, jij klinkt bekend, ben jij Mariet van de radio? Een mevrouw vroeg zelfs ooit of ze me mocht aanraken, ik voelde me een popstar hehe
Nu sta ik er niet meer zo vroeg voor op, 5 uur 's morgens en luister naar de herhalingen in Uitzendig gemist (hij staat er nog niet op voor vandaag maar ik heb geduld)

Geduld, dat had ik gisteren nodig toen ik Martin's mum bezocht, ik was er om kwart over elf om met haar te lunchen maar het duurde tot half twee voordat ze eindelijk aangekleed was, klaar met haar pillen winkel en met me steeds weer alles laten zien, haar kleerkast, haar frutsels en de twee katten die ze nu heeft. Eentje heet Little Bit en is een 4 maanden oude Japanse bobtail, totaal snoezig. Het snoetje deed me terug in de tijd gaan, zo zag onze Poekie eruit toen Frank en ik hem voor het eerst zagen in 1991, hij was zo klein dat Frank hem in de palm van zijn hand kon nemen en Frank was toen 10 jaar.
Na de hele film van de kleine mermaid te hebben gekeken op haar tv, niet overdreven ging ik naar de auto met een vracht kleren, ik kon niet nee blijven zeggen en gingen we chinezen. Ze zei daarna dat dit het eerste fatsoenlijke maal in weken was en boy, soep, een hele bord met vanalles, het is een buffet en toen een bord met cakejes en een hele kom ijs, ze at twee maal zoveel als ik.

Die morgen was ik eerst wat aan het stressen voordat ik naar haar toe ging, ik had op dinsdag bij de thriftstore een twee zits bank gekocht, alles was 50 % goedkoper want het was Veterans Day maar ik zou met Kenny op zaterdag morgen de bank op gaan halen met zijn truck, hij had eerder geen tijd. We kwamen overeen tussen 8 en 9 maar konden hem gisteren eerst niet bereiken en toen Martin hem eindelijk sprak had hij toch geen tijd, balen balen maar Kevin kwam toevallig langs en die heeft een truck van het werk dus ik polste hem, ja hoor maar laat in de middag als hij klaar was met zijn job. Toen ik terug was van Martin's mum heb ik hem gebeld, paar dekens in de laadbak en nu staat de bank in de kamer (de oude tweezitter die heel vies was is al met de vuilnis mee). Hij is officieel goedgekeurd en vandaag ga ik hem op de plaats zetten van de grote bank die dan ook aan de weg kan, de kamer wat leger wat Martin meer plaats geeft om rond te wandelen en alles weer netjes.

Tussen al die gedoe gisteren zag ik een crafts show met community sale bij de kerk achter ons, begon om 10.00 en ik was een beetje vroeg maar er waren al mensen aan het opzetten. Een mevrouw met haar dochter had twee tafels met barbie poppen, collector's items maar ook sieraden, van haar overleden moeder, voor een kwartje per stuk, allemaal costume jewelry zei ze (nep glutter etc.) maar ik vond een paar mooie dingen en sommige zagen helemaal niet nep uit dus ik ging huiswaarts met 10 stuks. Er was een hele mooie ziverkleurige armband met haar naam erin gegraveerd, ik snap niet hoe je dat kunt verkopen voor 25 cent !! Thuis de lamp aan, mijn leesbril op en de loup erbij en ja hoor, twee gouden kettingen, van de rest niet zeker dus Martin keek ook mee. Een camee met een inscriptie achterop, initialen en een datum 07.31.1975 en waarom zou je dat doen op een stukje blik.
Een mooie ring met de juiste kleur stenen die geen zilver is maar ik vind hem mooi, een paar armbandjes, heel ouderwets,, ook nep maar weer, ik vind ze mooi, een armband met de schakeltjes die je los kunt maken, ik heb er zelf eentje, ooit gekregen van mijn lieve vriendinnetjes en nu heeft die geen lege plek meer, een gouden engeltje tussen mijn M en Frank's F.
Het pronkstuk was een kleine hanger, een caroussel waarvan de paardjes echt draaien en de mevrouw zei dat dit haar moeder's favoriete hanger was, voor een kwartje is hij nu van mij en ik kon hetzelfde kleinood met precies dezelfde goudmerk op ebay vinden waar het te koop is voor...120.00. Het is 14 karaat geel en rood goud en ik werd er op slag verliefd op toen ik het zag.
Ik voel een beetje medelijden voor deze mevrouw, ze wist helemaal niet wat ze daar verkocht maar ik zou nooit mijn moeder's sieraden zo verkopen dus....

http://www.ebay.com/itm/14k-Yellow-Gold-Carousel-Pendant-Horses-Really-Spin-/161390462616?pt=US_Fine_Necklaces_Pendants&hash=item25939f0698

Martin heeft een redelijke week gehad, ik wilde alleen maar dat hij 's nachts in bed slaapt en niet ronddwaalt maar ik kan niet tot na middernacht opblijven om hem te overreden om dat te doen, steeds als ik vraag zegt hij, nog even een sigaretje en dan kom ik naar bed. Ik ben zo vertrokken als ik de lamp uitdoe, deze slaappillen zijn echt heel erg goed en ik slaap als een roos, alleen de plaats langs me in bed blijft leeg...ik zeg mezelf maar steeds, dan ben ik er dadelijk alvast aan gewend.
Wennen, ik zal nooit wennen aan alleen en niet omdat ik alleen ben maar omdat hij er niet meer zal zijn.
Hij wil een echte boom voor kerst en een diorama van kleine huisjes en sneeuw en misschien een trein dus dat wordt yardsalen de komende weken. Ik was er bijna door geshocked, hij geeft helemaal niks om Kerst maar is vastbesloten om nog eenmaal Kerstmis mee te maken (de dokter's deadline van maximaal 4 maanden is mid december) en verheugt zich op Thanksgiving in twee weken, ik heb 5 dagen achter elkaar vrij, donderdag tot dinsdag, wat een luxe.

Vanmiddag gaan Susan en ik op laarzen jacht, mijn laarzen die ik in 2010 in Panningen kocht zijn kapot, zolen gebroken en los en bovenop gebarsten, was natuurlijk ook geen echt leer maar ik kreeg altijd heel veel complimenten erover en ik droeg ze graag, comfortabel en zo. Ik heb bij K Markt mooie gezien en niet duur plus..Susan krijgt daar extra korting.
OP 19 november is Marieke van den Kerkhof jarig en op 21 Bart van Knippenberg. Kleine kindjes worden groot en ik wens jullie allebei van harte en een mooie dag !!!

Nog een beker koffie en dan naar de was, het is frisjes, geloof het of niet maar woensdag nacht krijgen we volgens de weerman zelfs vorst dus vandaag nog gauw even wat was drogen, er waait juist het perfecte briesje ervoor.
Fijne week gewenst en tot de volgende week

Mariet xxxxx

zondag 9 november 2014

Zalige Zondag !

In mijn gedachten ga ik terug naar Kessel
en wandel door haar straten
het is alsof ik onzichtbaar ben
niemand heeft wat in de gaten
ik bewonder de kerk en het kleine plein
herinner me de winkeltjes
wat was mijn jeugd daar fijn
iedereen kende iedereen
je familie, je huis, je straat
de jaren op school, sport en vertier
ik houd me er aan vast als een reddende draad
zal nooit verloren raken zolang ik me koester
in die herinneringen - warm en geborgen
Kessel, altijd mijn thuis
ooit kom ik naar jou terug
ooit...op een zonnige zondagmorgen

Hallo lieve lezers,

Een beetje later dan normaal op zondag maar dat heeft een reden, verschillende eigenlijk maar allemaal ok.
Na een turbulente nacht met veel wakker worden kreeg ik Martin eindelijk om 4.00 vanmorgen zover dat hij even op bed ging liggen zodat ik zijn nek kon masseren, binnen enkele minuten sliep hij vast ofschoon hij eerst niet wilde en zei dat hij niet moe was. Hij slipe tot 8.30 and toen viel ik in slaap en het was half tien of zo toen ik opstond. Ik luisterde naar Minse Winse zoals elke zondag morgen bij Uitzending gemist en wilde aan mijn blog begonnen toen een berichtje van Rob oppopte, of ik wilde skypen met hem en de maedjes. Natuurlijk, altijd ontzettend leuk en ik heb een uur genoten van gekwebbel, heerlijk.
Toen belde Susan, ze was op zoek naar een kastje voor de slaapkamer dus naar Sheps, een hele grote winkel van Sinkel, niks gevonden maar och. Dan K-Markt maar, Martin moest nieuwe pyama broeken hebben en zij krijgt 20 % korting daar, Seminoles pyamabroek rijker en een mooie throw voor een collegaatje dat woensdag jarig is (throw = kleine fleece deken). Toen de thriftstore en als laatste winn dixie waar ze mijn favoriete soep, broccoli/cheddar van Panera voor half geld hebben deze week. Het zit in een plastic kom die je in de microwave kunt opwarmen en het is genoeg voor twee. Nu heb ik eindelijk tijd voor mijn blog dan terwijl de pan met shoarma , varkenspoulet met champignons staat te pruttelen op het fornuis, mijn lief op de badkamer is en de schaal met 22 cupcakes die ik gisteren bakte bijna leeg is, hoezo, hij eet niet ?

Hij heeft redelijk gegeten, het is gewoon zo dat als ik er ben, hij meer uit, meer doet maar op dit moment zijn zijn voeten en onderbenen behoorlijk opgezwollen met vocht en hij is erg verward, dacht dat het maandag is vandaag en heeft in de laatste dagen al drie glazen met ijsthee omgestoten, aan diggelen en de vloer plakt, doen we morgenvroeg wel even opvegen voordat de zuster komt want als hij vannacht weer wat omstoot was het vandaag dweilen voor niks en ik reken daar eigenlijk wel vast op.
Ik was zo blij dat de werkweek erop zit, ik heb niet veel ononderbroken slaap en ik wil niet dat hij ronddwaalt door het huis, donderdag op vrijdag vond ik hem op de keukenvloer, zittend en behoorlijk verward. Hij krijgt dezelfde medicatie sinds weken maar omdat hij zwakker wordt heeft het blijkbaar meer effect op hem. Hij ziet en hoort steeds dingen, mensen die naar hij beweert langs hem heen lopen maar hij ziet ze in een glimp dus kan niemand herkennen.
Gistermorgen was ik ook laat op en door dat Susan met haar hond naar de grooming moest om Chloe te laten knippen en wassen gingen we maar even yardsalen. Ik vond een leuk vintage kastje uit de jaren zestig schat ik met riet aan de zij and achterkant, perfect als ik dadelijk de kamer ga omzetten, ik wil de banken eruit. Ook een hele draagtas met het mooiste oude kant was voor mij.
Later ging ik even naar de nieuwe neighborhood Walmert die woensdag werd geopend naast Raini's winkel. Ze hadden de Oscar Meyer Wiener mobiel buiten staan, een klein busje in de vorm van een hotdag met binnenin ingericht in de stijl en kleuren van de jaren vijftig, net alsof je zo op de set van happy Days binnenwandelde. Ook was de Cheetos tijger er voor foto's met de kids.

Ik kijk erg uit naar thanksgiving, ik heb 4 dagen vrij, misschien zelfs vijf als het allemaal lukt en ik ben echt toe aan een korte vakantie, niet dat we ergens heengaan maar toch, gewoon even niks doen, ofschoon echt niks doen kan ik toch niet, ik heb weer 4 sjaals gehaakt deze week maar dat is geen werk maar ontspanning bij de tv, netflix erop met een mooie oude BBC serie of zo, perfect voor Marietje !!!

Jaques is vandaag jarig en de komende week gaan hij en Brigit met het Minse Winse team de 1065st uitzending van Minse Winse presenteren, 20 jaar geleden werd deze succesvolle serie gestart en ik schrijf al jaren elke week een gedicht dat in het tweede uur tussen 12 and 1 wordt voorgedragen, ik verheug me op de jubileum uitzending !!!!

Nu ga ik echt relaxen, volgende week zijn er weer  met waarschijnlijk een beetje een langer verslag, lieve groetjes van Mariet xxx

zondag 2 november 2014

Hallo - wat - ween

lekker werm onger de daeke
ich hoij veurzichtig dien handj
mien naas veult koad, de res is werm
un bietje wintjer in Florida landj
lang zal ut neet doere
dertig grade al om de hook
maar zoelang ut kaod is geneete wae
van unne gooje film of un book

Hallo lieve mensen,

Voor de verandering vandaag weer eens vroeg op en dat is de schuld van Martin, hij liet een glas vallen in de kamer op de stenen vloer, ring ting ting en ik was klaarwakker, ongelofelijk maar niet eens kapot !!
Het is koud, gisteren kwam er een koufront deze kant op met een ijzige wind en het werd amper 10 graden, blij dat ik mijn vest in de auto had en vannacht en vanmorgen is het maar zo'n 5 graadjes. We hebben de lekkere veren slaapzak op bed, over mijn dekbed en ik sliep als een roosje tot dat glas viel.
Het was weer een gemengde week, na de hele goede laatste week volgde er een redelijk goed weekend maar daarna heeft Martin waarschijnlijk toch ergens een virusje opgepikt want hij was heel beroerd, vooral woensdag was heel erg. Het wordt nu natuurlijk steeds moeilijker om alle bugs buiten de deur te houden met al die hoestende proestende mensen op het werk. Ook ik was een paar dagen snotterig met niezen en hoesten.
Maandag morgen wachtten we op de verpleegster en toen er om 11 uur nog niemand was geweest heb ik toch maar even gebeld, nee mevrouw, nurse Allison heeft zich ziek gemeld, heeft de vervangster u niet gebeld, ik zal haar laten bellen. Tien minuten later belt iemand, is het dringend, ik heb een aantal mensen die ik moet zien maar u bent niet op mijn lijst, morgen komt Allison wel even langs...maar ik moet werken...ja mevrouw, ik heb vandaag echt geen tijd. De hele middag geprobeerd om een collega te bereiken die vrij had om zijn late dienst van dinsdag te ruilen en toen maar gevraagd voor een late dienst, was gelukkig geen probleem. Dinsdag morgen was Allison dus nog niet beter dus kwam Kimberly op bezoek. Een jonge meid nog en heel bubbly zoals Martin het noemde. Ze vond het wel gezellig en bleef anderhalf uur kletsen, ik had net cupcakes gebakken en die gingen er wel in. Ze vond dat Martin er in het echt veel beter uitzag als op papier en ze gaf wat tips. Ook bestelde ze nieuwe pillen voor hem onder andere een extra slaapmiddel naast de Xanax en ook een soort foam. Ik ben gaan werken maar ben kort na 19.00 naar huis gekomen, hij was ontzettend beroerd al en zelfs koffie kreeg ik er niet in.

Toen ik maandagmorgen ging werken was Natalie bezig om spulletjes naar de auto te brengen, het rommelde al een tijdje tussen haar en Raini en nu was de koek helemaal op. Toen ik 's avonds thuiskwam was alles van haar verdwenen, Raini weer vrijgezel en wij waren een gezellige roommate kwijt. Zondagavond hadden zij en ik nog gezellig een glas rode wijn gedronken, ik mis haar, het is heel stil. Ze is nu in Colorado bij haar moeder en familie, ze blijft daar waarschijnlijk een paar maanden en dan zal ze uiteindelijk verhuizen naar de regio waar haar twee kleine dochtertjes wonen.
Dit betekent dat ik een beetje vaker moet fungeren als chauffeur waarschijnlijk sinds Raini nu geen vervoer heeft, we merken echt dat ze weer alleen is, ze blijft wat meer weg 's nachts, ze vindt het verschrikkelijk om alleen te slapen en ook vannacht is ze ergens blijven slapen. Ze vroeg woensdag of ik haar de auto wilde lenen om uit te gaan. Ik heb geweigerd en uitgelegd hoezeer we afhankelijk zijn (alsof ze dat niet weet) en dat ik het me niet kan veroorloven om zonder auto te zijn, het hoeft tenslotte niet haar fout te zijn als er iets gebeurd. Bovendien heeft ze geen geldig rijbewijs dus als de politie haar zouden aanhouden wordt de auto geconfisceerd en ben ik een hele pak geld kwijt om haar terug te krijgen.

Donderdag kwam ik ook eerder naar huis, ik wilde graag de hele middag vrij maar er waren maar twee uurtjes tussen 4 en 6 beschikbaar. Snel wat lekkere spulletjes gehaald en toen naar huis, ik heb snel wat cupcakes gebakken want die vindt mijn schatje heerlijk, chocolade en Halloween mix met kokos, amandelen en marshmallows.
Vrijdag was ik vrij en ik wilde op tijd beginnen met opruimen want tenslotte kregen we hoog bezoek 's middags. Raini moest ook vanalles dus we begonnen toch maar met Walmart, wat snoep gekocjt voor de trick or treaters, het was halloween tenslotte en toen we in de winkel waren belde David dat hij en Betty tegen etenstijd kwamen en wat we wilden eten. Ik vertelde hem dat Martin heel graag salade heeft van Bono's, een barbecue restaurant. We kwamen overeen dat ze rond 18.00 uur bij ons zouden zijn dus tijd genoeg om alles te doen wat op mijn lijst was. Ik begon op mijn gemak en binnen de kortste tijd was de keuken, badkamer en woonkamer acceptabel schoon, Raini vond dat de badkamer er superdeluxe schoon uitzag, eigenlijk zou zij die bijhouden maar dat komt er niet echt van als ik het niet doe.
Martin voelde zich heel goed, die ging even rusten 's middags dus ik kon op mijn gemak alles aan de kant zetten.Rond half zeven kwamen David en Betty de oprit oprijden. Ze wonen in Texas in de Dallas area en waren een weekje voor familiebezoek hier met hun camper. Vandaag gaan ze weer richting huis, een ritje van twee dagen. Ze hadden het eten dus meegebracht en dat hebben we dus eerste verorberd, gezellig aan de tafel, dan wordt die ook weer eens gebruikt anders dan er alleen maar spulletjes opzetten. Ik had een pork sandwich maar ik had ook stokbroodje met kruidenboter en provolone kaas uit de oven en komkommersalade die er heel goed inging. Daarna was het tijd voor koffie en een cupcake en wat kletsen. De twee broers realiseerden zich heel goed dat dit waarschijnlijk de laatste keer was dat ze zich zagen maar waar ik bang voor was, een beladen sfeer, was er helemaal niet. Ik had een mooie donkerrode sjaal voor Betty gehaakt met een broche erop en ze was er heel blij mee. Rond negen was het dan tijd om weer afscheid te nemen en na een dikke knuffel en een uitnodiging om het volgend jaar hen in Texas te bezoeken zwwaide ik hen uit.
Afscheid nemen, dat is waar hij toch moeite mee heeft en ik merk dat heel goed, het onwerkelijke onvermijdelijke en dat te vermijden lijkt een reden waarom hij bepaalde mensen niet wil zien, hij wil niet dat mensen huilen en zich vastklampen want daar is een beetje toegeven, ja ik ga dood. Zolang hij afscheid nemen kan vermijden voelt hij dat het niet zover is denk ik.Voor sommige mensen is dit moeilijk te bevatten denk ik en ze snappen het niet maar het gebeurt zoals hij het wil, dat is iets wat ik me heb voorgenomen, ik ga niets forceren, hij heeft het daarin voor het zeggen !

Gistermorgen was het dus koud dus ik heb zelfs niet eens moeite gedaan om te yardsalen, in plaats daarvan naar de Walmart want de dag na Halloween is alle snoep en zo halve prijs. Na wat gedoen aan de kassa omdat de prijzen er toch weer eens niet goed in zaten ging ik naar huis met bergen mini marsjes, snickers en zo dus we hebben volop te snoepen voorlopig. Ook nog even wat extra Halloween mix gekocht voor een prikje voor cupcakes. Martin eet er volop van !
Gisteren op het werk was het relaxed en ik kreeg redelijk veel gedaan.
Vrijdagmorgen bracht de post een pakje uit Kessel met koffie, heerlijk, ik drink nu net mijn tweede kop en twee dikke stukken kaas, verder een hele hoop thee en lekkere Sinterklaas lekkernijen. Met name Martin was heel erg blij met alles, dankzij de gulle gaven van Martin en Katrin en Ine en Vijo, heel hartelijk bedankt hiervoor.
Ik moet vandaag niks, lekker toch, klein wasje misschien, ik had een nieuwe dikke sprei voor ons bed gekocht, de oude is versleten, ook bijpassende lakens en slopen die ik ook kan gebruiken om de vieze oude banken te bedekken maar het bezoek was vrijdag nog niet goed en wel de deur uit of Ushuaia plaste op de nieuwe sprei. Ze heeft een schone kattenbak maar om de een of andere vreemde reden heeft zij besloten de tweezits bank als kattenbak te gebruiken en wat ik ook doe, het helpt niks. Ik heb nu overal plastic neergelegd en chloor gesprenkeld om te zien of dat helpt, beter witte plekken dan plas en kattenpoep. De sprei kon in de wasmachine, zo groot is die dus vandaag wordt die gedroogd en dan op bed.

Het is nu half zeven, de tijd is ook bij ons terug naar wintertijd gegaan vannacht en ik ga waarschijnlijk nog even terug naar bed. Later vandaag ga ik eens snuffelen in mijn documenten want ik ga bijdrages leveren aan het Kessel online portaal, heel leuk, gedichten en mijmeringen, ik heb heel wat liggen.
Allemaal een hele fijne week gewenst en tot schrijfs !!!

Liefs...Mariet xxxxx