zondag 28 augustus 2011

Dag, dag Irene

Laat de blaadjes maar dwarrelen
laat het zonnetje maar wat minder warm schijnen
laat de vogels maar zingen
laat de hitte maar verdwijnen
naar over de horizon en ver ver van dit land
ik luister en hoor een verdwaalde spreeuw
die haar lied zingt aan de koele waterkant

Hallo lieve mensen

Terwijl ik dit gedicht schreef waren we in afwachting van wat Irene zou brengen over de hele oostkust van Amerika, de temperaturen werden eindelijk weer wat aangenamer, niet meer zo drukkend warm. Dat is nu wel weer even anders. Nadat Irene gelukkig ver genoeg uit de kust voobijtrok, zo’n 300 kilometer buitengaats, kregen wij hier in Westside een klein buitje en was het extra winderig. Gisteren en vandaag, 37 graden en snikheet. Ik werd vanmorgen om 4 uur wakker, helemaal bezweet en kon niet meer slapen dus zit ik hier nu mijn blog te schrijven na al de nieuws websites door gespit te hebben.
North Carolina en Virginia hebben al flink te lijden gehad van deze superstorm en honder duizenden zitten zonder stroom. 10 Doden, het merendeel door vallende takken en bomen en nu heeft de hurricane de buitenwijken van New York bereikt waar het oog rond de middag zal passeren. Gelukkig schijnen de grootste voorzorgsmaatregelen te zijn getroffen zoals evacuaties in de lager gelegen gebieden. Hopelijk valt het allemaal toch nog mee en kan Irene uitrazen boven zee. De branding (surf) hier bij Jax beach was natuurlijk een stuk ruiger als normaal, er zijn verschillende gewonden gemeld en een man schijnt zo gek te zijn geweest om te gaan surfen in dit geweld, 55 jaar, tja, hij zal niet ouder worden. Waarom hebben sommige mensen dat toch, ondanks waarschuwingen om niet het water op te gaan met extreme omstandigheden schijnen sommige mensen het noodlot te willen tarten en moeten dat dan met hun leven bekopen, niet alleen dat, vaak moeten anderen ook hun leven op het spel zetten om te proberen die waaghalzen te redden. Ik vergeet nooit dat we in Beieren op vakantie waren en de mevrouw van het appartement vertelde ons, deze gekken gaan de bergen in, op het verkeerde schoeisel, zonder eten of drinken omdat ze denken dat op elke bergtop een restaurant is en onze jongens moeten hun leven wagen (bergwacht) om ze weer heelhuids naar beneden te krijgen.

Jack is nog steeds in het ziekenhuis, we krijgen weinig nieuws, Barbara gaat zo af en toe er naar toe heb ik het idee en iedere keer moeten wij haar bellen als we nieuws willen horen. Martin heeft de afgelopen week een paar dagen kunnen werken in Bryceville, daar is een State Park en ze hebben 4 oude radio torens liggen, gemaakt van staal die ontmanteld moeten worden. Ze hebben een behoorlijke hoogte zoals je je kunt voorstellen (liggen nu wel op de grond trouwens) en het vordert maar langszaam want ze kunnen vanwege bosbrandgevaar de snijbranders niet gebruiken dus alles moet losgedraaid worden (moeren). Hij verraste me gisteren met een lekker maaltje, hij had 3 ribe eye steaks gekocht bij een plaatselijke slager (jaja die zijn er nog als je weer waar) en samen met Ian hebben we heerlijk gesmikkeld. Ik was gisteren vrij en ben samen met Susan op stap geweest. Eerst hebben we haar auto bij de garage afgeleverd en toen zijn we gaan yardsalen. We gingen naar een estate sale, de mevrouw was overleden en alles in huis werd verkocht. Susan en ik waren het beide erover eens dat je toch het idee hebt dat je iemands privacy verstoord door door al hun kamers in huis te lopen en door al hun spulletjes te gaan. Deze mevrouw hield blijkbaar erg van handwerken want er was een hoop wol en borduurspullen. Ik heb dan ook hele mooie kleuren wol gekocht (ben langzamerhand door mijn kleuren heen met haken, nog alleen veel wit over) en ik vond ook een speelgoedkist met poppenspullen, waarschijnlijk van haar kleinkinderen en hierin zaten nog wat kleinere spulletjes voor Ravyn’s keukentje zoals bakvorm en deegrol. Op een andere yardsale vond ik een roze meisjesfiets met een stang zodat je de fiets vooruit kan duwen. Fenna heeft zo’n fietsje en ik dacht , perfect voor Ravyn. Raini hoeft dus nu geen duur verjaardagskadootje meer te kopen.

Op het werk werd de afgelopen week natuurlijk druk gespeculeerd wat het weer zou brengen. Het is altijd een dilemma want de meeste werknemers wonen in Duval County en de locatie is in Clay County. Nu sluit at&t alleen het center als Clay de noodtoestand uitroept maar Duval ligt dichter bij de kust (is de hele stad en omstreken Jacksonville) dus die zouden eerder dat alarm afgeven en dan worden automatisch alle bruggen gesloten. Dat zou kunnen betekenen dat je niet naar je werk kunt gaan omdat de toegangsroute afgesloten is maar dat je zelfs geschorst of ontslagen zouden kunnen worden daarvoor. Ik kan op  mijn werk komen zonder over een brug te gaan (ik passeer er normaal twee) maar dat zou een flinke omweg betekenen. Gelukkig heb ik de FMLA dus ik kan me gewoon afmelden als het nodig is.

Morgen hebben we alweer een potluck, deze keer Mexicaans. We gaan tortilla’s en burritos eten en iedereen neem weer wat mee. Ik heb ingeschreven voor de komkommer en de paprika’s, beide waren op de -reklame bij de Save – Rite dus een extra meevallertje. Trouwens, over Save – Rite, tot onze verbijstering gaat mijn favoriete supermarkt haar deuren voorgoed sluiten en wel op 19 oktober. Ze hebben begin van het jaar nog groots gerenoveerd maar sluiten nu toch alsnog en dat is balen. Ze zijn niet alleen lekker dichtbij en hebben klasse aanbiedingen maar hun vlees aanbod is geweldig en ze zijn wel groot maar hebben toch het knusse van een normale Nederlandse supermarkt waar iedereen hallo tegen je zegt. Het ergste vind ik het natuurlijk voor de dames die daar werken want die worden gewoon allemaal op straat gezet. Mijn overbuurvrouw Lily bijvoorbeeld die op de vleesafdeling werkt. Ze ging al terug in uren en nu dit. Lily is afkomstig uit Roemenie, zij en haar man en kind emigreerden jaren en jaren geleden, ze is van mijn leeftijd en haar man is in 1998 verdronken tijdens een vis uitstapje. Haar dochter is intussen getrouwd en Lily woont alleen met haar hondje tegenover ons in de straat. Ze heeft geen auto, geen rijbewijs en loopt altijd naar haar werk, ongeveer 10 a 15 minuten dus goed te doen. Ze spreekt ondanks dat ze al heel lang hier is nog altijd met een vrij zwaar accent en dat, leeftijd en niet mobiel zijn maakt haar kansen op een baan bijna nihil en ze kon al amper rondkomen. Het is triest, wegwerpmaatschappij, niet allen voor spullen maar ook voor mensen.

Afgelopen zondag had ik bezoek (Martin was met Raini naar de vlooienmarkt), Carla en Marcel kwamen gezellig langs op de motor. Marcel heeft een mooie Harley en ze kwamen me koffie brengen. Nu is die natuurlijk altijd welkom en we hebben lekker een uurtje gebabbeld. Carla heeft zelfs voor het eerst rootbeer gedronken, toen ik het aanbood zei ze eerst, nee, geen bier, dus moest ik eerst uitleggen dat rootbeer niets met bier te maken heeft.

Ik heb net nog een keer geprobeerd om Minse Winse te ontvangen op de computer maar ik las nu op Peelmaas.com dat de zender was getroffen door blikseminslag en dat ze daardoor niet digitaal kunnen uitzenden dus dat moet ik vandaag missen. Dat betekent dat als ik klaar ben met dit blog in weer lekker mijn bedje induik en nog wat probeer te slapen.

Ik wil afsluiten met een gedachte aan Ma, vandaag zou ze 91 jaar zijn geworden en het is de eerste verjaardag dat ze er niet meer is.

Fijne zondag allemaal en stay safe…Mariet xxxx

zondag 21 augustus 2011

Ouder worden in Kessel

As kindj en noe auch as man
waas doe altied al hiel bezonjer
verlaege en in diene eige waereld
ich neumde dich mien wonjer
un eige plekske in dien hert
det mos se eg verdeene
doe gaefs dich neet zoemaar bloet
en ich ben den auch hiel blie as ein van die gene
die doen bie dich sjtaon
un dien drukke laeve
door diek en dun
en hiel duk ving ich ut hiel erg zunj
det ich deet neet gewoen effe unne knuffel ken gaeve

Hallo lieve mensen

Vandaag begon ik met een gedicht voor Frank want op 24 augustus wordt hij 30 jaar. Hij woont in Belgie, alweer een tijdje en heeft het daar druk maar goed naar zijn zin, allez Frankie, van harte profisiat van Martin en mij en maak er maar een fijne dag van.

Vandaag heb we ook een jarige in de familie, Raini, Martin’s dochter is jarig en 26 jaartjes oud. Geeft zee en feestje ? geen idée want we hebben nog niks gehoord. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze de hele dag moet werken, zondag of geen zondag, de winkel waar ze manager is, is gewoon open. Haar Dollar General is ongeveer 5 minuutjes rijden van hier en is meer een winkel van sinkel, ze verkopen alles van kleding en schoenen tot huishoudartikelen tot levensmiddelen en ofschoon het woord dollar in de naam van de winkel voorkomt is er natuurlijk ook heel veel dat meer als een dollar kost. Ik ga er zo af en toe naar toe, ze hebben leuke aanbiedingen, met of zonder coupons.



Gisteren heb ik voor het eerst in mijn leven in een truck gereden, Jack’s Dodge Ram staat sinds donderdagavond bij ons voor de deur. Gisteren moesten we een boodschap voor Barbara doen en aangezien Martin niet rijdt klom ik achter het stuur. Het was wel effe wennen, afmetingen en het is toch heel wat zwaarder dan een auto maar eigenlijk ging het best wel goed. Op de terugreis hebben we Ian opgehaald want die verveelde zich behoorlijk en hij bracht de film Book of Eli mee en na afloop hebben we hem weer afgeleverd bij zijn grootouders. Nu is er in de truck zelf geen plaats voor een derde man (de achterbank ligt vol met gereedschap) maar het is hier heel normaal dat je als passagier achter in de open back zit (heb ik zelf ook eens gedaan in Kim’s truck om een bank te vervoeren). Jack’s truck is hier omdat Jack al sinds ruim een week in het ziekenhuis ligt, aan de beademing en semi bewusteloos. Hij was 9 dagen geleden opgenomen met ademhalingsproblemen en ze hebben gelijk een tube in zijn keel aangebracht en hij wordt gevoed via een druppelaar. Hij heeft allerlei problemen met zijn gezondheid, zo heeft hij de ziekte van Crohn, is zo mager als een lat en rookt hij 2 a 3 pakjes per dag. Barbara is niet echt een kok denk ik want hij eet veel fastfood en dat breekt hem nu allemaal op met de hitte en de hoge luchtvochtigheid. Zijn toestand is kritisch maar stabiel en dat betekent dus allemaal dat Martin een 7 tal dagen niet kon werken, dat betekende ook dat er een reeele kans was dat ze het contract voor al de airconditioners kon verlopen. Martin is een paar dagen in de weer geweest om het een en ander te regelen, bijvoorbeeld iemand die met hem mee kan gaan want vooral als hij zware dingen moet tillen. Voor vrijdag en zaterdag was Kevin vrij dus ze konden samen de klus afmaken die er nog lag. Voor morgen moeten we nog even bekijken hoe het gaat. Zoals het er nu naar uit ziet is Jack nog wel even uit de running, hij heeft een infectie in zijn longen en zijn herstel laat nog wel even op zich wachten. Ik kan nu dus wel met de truck rijden maar met de aanhanger en vooral als er een paar duizend kilo staal of koper op ligt is dus echt wel een ander verhaal.

Het is nog steeds heet maar de gemiddelde dag temperaturen lijken iets omlaag te gaan, het wordt nu maximaal zo’n 33 graden overdag en we hebben een aantal dagen onweer en regen gehad. Hopelijk gaat het nog verder omlaag als we naar September gaan. Er zijn een enorm aantal muggen actief buiten en ‘s morgens als het licht word teen drukte van jewelste in de lucht. Eerst de vleermuizen en dan naarmate het lichter wordt, worden de libellen actief. Ze beginnen elke morgen met rond de boomtoppen te zwermen en naarmate de dag vordert zakken ze af naar het gazon, nu en dan landt er eentje op de waslijn en kun je hem van dichtbij bekijken. Een libel is een gracious insect maar een echte rover met stevige kaken en zo’n vlieg of mug is in een mum van tijd naar binnen gewerkt. Ook zien we nu bijna elke dag de kolibri rondvliegen en van onze bloemetjes snoepen.

Op het werk hebben we afgelopen week onze ijs potluck gehad, Lori, onze manager bracht twee grote verpakkingen ijs, chocolade en vanille en er waren hoorntjes, sprinkles, chocolade saus en ik had voor het fruit verzorgd. Ik had een schaal gemaakt met banaan, ananas, druiven, mandarijntjes en een mengsel van verse perzik en mango met honing er door heen gelepeld wat erg in de smaak viel. Ook waren en M&M’s en Reese. Reese is pindakaas met chocolade, heel erg lekker.


Ook is ere en actie op het werk waarmee we Ron dollars kunnen verdienen (Ron is mijn hoofdmanager) en met die dollars kunnen we bieden op allerlei artikelen zoals keukenspulletjes, bioscoopbonnen en visa cards. Voor de eerste week verdiende ik 170 dollars en bood ik op een hele plastic bak met allerlei keukenattributen zoals een dunschiller, pollepels en een eiersnijder en verder ook nog op een kadobon voor de cateraar voor 5 dollar dus een  gratis lunch. Deze week heb ik tot zover 150 dollars en er is weer vanalles om op te bieden zoals een kindle maar daarvoor heb ik niet voldoende, er zijn mensen die ze dollars opsparen want ik waarschijnlijk deze keer ook doe, de actie loopt nog twee volle weken. Een kindle, voor wie niet weet wat dit is, een een electronische reader, je kunt er een heel boek in downloaden en dan lees je van een scherm. Je kunt zelfs met de duurdere uitvoeringen op internet surfen. Een boek kost gemiddeld 9.99 maar als je zoals wij gebruik maakt van de bieb is dit natuurlijk toch een kostenpost.


Een leuk nieuwtje was natuurlijk de afgelopen week in de krant en op tv dat van heel Nederland vrouwen het oudste worden in Kessel, mijn geboorteplaats, de vrouwen worden gemiddeld 92.5 jaar oud, het moet wel mooder Maas zijn en de frisse lucht die dat bewerkstelligd, ik ben al heel lang uit Kessel weg maar ik had in ieder geval een goede start daar. Mijn eigen moeder is natuurlijk al 91 en ik heb twee tantes, tante Mien van Knippenberg in het nieuwe zorgcentrum in Kessel en tante Leen, Marianne’s moeder die nog thuis woont, die beiden ouder zijn dus kranig dames allemaal.

Ik wil afsluiten met Christel van Toor te feliciteren met haar verjaardag op 23 augustus en nogmaals Frank een dikke knuffel toe te zenden…fijne week gewenst van Mariet xxxx

zondag 14 augustus 2011

Steekje los?

Ze zitte in de zon
om zich op te werme
en aete aaf en toe un vleeg
die hubbe wae, hiele zwjerme
ze hubbe dit nuudig veur our blood
eur hert klopt neet zoe sjnel
maar as dae tied weer dao is
den weite ze ut wel
hae bakt, zeej bakt, det is lekker same
jao zonne hagedis dae kan beame
ut leefdes spjel heut ziene hotte kantj
ut duurt neet erg lang
in dit subtropisch landj
den gauw weer verder met ut dageliks laeve
un plekske zeuke veur de eikes un sjuulplaats te gaeve
ut kleine grut, det zeen we euver unne maondj of zoe rondj flitse in ut graas
en de hagedisse man negeert de hagedisse vrouw
asof der noeit ut leefdes sjpel in de heite middig zon gewaest waas

Hallo lieve mensen

Koffie, dat heeft mijn schat vanmorgen al vroeg gemaakt voor ons en het is een heerlijk bakkie maar kan niet tippen aan Douwe Egberts natuurlijk en daarom heb ik hem de afgelopen week een Hollandse verrassing besteld. Ik had voldoende bijeen gespaard op Amazon en omdat ik niets anders wist heb ik voor het eerst koffie besteld. Drie pakken roodmerk en drie pakken dark roast worden hopelijk de komende week op ons adres bezorgd door UPS. Omdat ik boven een bepaald bedrag kwam met mijn bestelling zijn er geen bezorgkosten en kom het totaal van 6 pakken op zo’n 24 euro, op zich natuurlijk duurder als bij jullie in de winkel maar niet echt veel meer.

We hebben weer een heet weekje achter de rug met temperaturen dicht bij de 40 graden. Susan organiseerde gisteren haar garagesale maar het was niet echt een succes, om middag had ze voor heuse 75 cent verkocht. Ze had lekkere ijsthee en heerlijke lemonade gemaakt en daar liet ze mij natuurlijk van proeven. Lemonade is hier een lekkere frisse citroenlimonade, zoet maar ook door de verse lime op zijn eigen manier hartig.

Gistermorgen waren Raini, Ian en Ravyn al rond half negen hier om samen met ons te ontbijten. Raini maakte roerei, bacon en biscuits. Arme Ravyn heeft drie hechtingen in haar snoetje, een onder haar oog in het midden van een grote blauwe plek en twee boven haar lip, Ian was vrijdagavond met haar naar de eerste hulp moeten gaan want Lori, zijn hond had Ravyn gebeten. Waarschijnlijk heeft Ravyn haar willen aaien en voelde Lori zich in het nauw gedreven in een hoek van de kamer. Zoiets gebeurt natuurlijk zo snel dat niemand achteraf kan vertellen wat precies gebeurde. Het had natuurlijk veel erger kunnen zijn maar toch, Martin en ik vinden dat die hond nu echt weg moet. Ravyn heeft een grote schram op haar neus en de binnenkant van haar lip is ook los maar dat groeit wel weer vast volgens de dokter. Alles was natuurlijk nog opgezwollen vooral haar lip en ze zag er echt niet uit maar was wel vrolijk en had duidelijk geen pijn.

Een ander kleine meid, Victoria, een van de kids waar Susan op past werd donderdag 3 jaar. Ik was natuurlijk uitgenodigd en met een kadootje toog ik richting het einde van mijn straat. Ik had een puzzle gekocht met de kleine zeemeermin met glitters. Ze vond het prachtig en was het stralend middelpunt. We moest natuurlijk klappen in de handjes doen en ook duimpje op duimpje dat haar favoriete rijmpje is.
Victoria, of Tori zoals haar koosnaampje is, is een heel slim kind, enigst kind ook , haar mama is afkomstig uit India en haar papa komt van hier. Tori is klein en sierlijk en heeft hele mooie bruine ogen en bijna zwart krullend haar.

Donderdag werd ik ook verrast met een pakje uit Nederland van Ted, Martin, May en Ton. Er zat lekkere thee in, peppermuntjes, een kleine boekje met spreuken en een geweven zakje met 6 poppetjes. Deze poppetjes zijn worry dolls, uit Guatelama en je kunt hen je zorgen vertellen, dan leg je ze onder je kussen als je gaat slapen en ze verwerken die zorgen voor jou. Ook zaten er theelichtjes in met een sinaasappelgeurtje. IK vond twee lieve kaarten in dat pakje, heel hartelijk bedankt mensen, dat was een hele fijne verrassing.

Het hele jaar kijk ik weer uit naar deze tijd van het jaar want rond 12 augustus zijn er veel vallende sterren. Tegenvallend dit jaar want de laatste avonden was het steeds bewolkt en hadden we pittige onweersbuien, alleen vanmorgen vroeg zag ik er twee toen ik buiten mijn eerste kopje koffie zat te drinken. Nu is het nog te doen buiten ofschoon het al midden twintig is, gisteren was het zo heet dat je je voetzolen brandde op de beton op ons klein terrasje. We roken ook een minder fris geurtje en vonden een grote dode rat op ons gazon met twee wonden op zijn lijf. Nu ligt het huis achter ons al maanden leeg, gisteren kwam een man een gedeelte van het gazon maaien en wat snoeien. Waarschijnlijk is die rat het slachtoffer van de maaier en heeft nog in onze tuin kunnen vluchten waarna ze aan haar einde kwam. Het kan ook nog goed dat de maaier de rat over onze schutting heeft gegooid. Strakjes toch maar even kijken als het licht is en de resten opruimen, gisteren wilde Martin dat niet doen want het krioelde van de vliegen en andere insecten rond het beest.

Deze week kwam Arthur uit in Redbox, een nieuwe versie met Russell Brand en het is hilarisch. We hadden ook de orginele verfilming met Dudley Moore bij de bieb gehaald maar ik vond de nieuwe veel grappiger. Jack zorgde dat we een kopietje kregen, het is zeker de moeite waard om nog eens meer te bekijken.

Morgen maandag hebben we op het werk eens een andere dan anders potluck. Normaal brengt iedereen een gerecht mee maar het schijnt dat het team waar ik nu deel van uitmaak niet zo’n kookmensen bevat en daarom had mijn manager het idée opgevat om een icecream potluck te organiseren. Zij brengt het ijs mee en wij doen de rest zoals slagroom, sprinkles en hoorntjes. Ik heb me opgegeven voor het fruit gedeelte. Ik ga een schaal vullen met schijfjes banana, appel, kersen, druiven, ananas stukjes en mango. Het meeste wordt vers en het zijn natuurlijk ook lekkere hapjes tussendoor zelfs zonder ijs. IJs staat natuurlijk op mijn lijstje van voedsel dat niet zo goed is voor mij dus dat word took echt mondjesmaat.

Ik kreeg twee certificaten op donderdag, proof of excellence (Amerikanen hechten heel veel waarde aan dit soort dingen) met een grote gouden ster voor adherence (het op tijd zijn op het werk en het op tijd in en uitloggen voor bijvoorbeeld pauzes en lunch) en voor het gebruiken van een bepaald programma tijdens mijn gesprekken.

Het kan zomaar verkeren dat Raini weer bij ons komt wonen, ze heeft al voorzichtig geinformeerd of dat een optie is. Nu deelt ze samen met Chris in een leuk houten huisje in Riverside maar Chris denkt er serieus aan om te vertrekken, hij gaat waarschijnlijk samenwonen met een vriendin en Raini alleen kan niet de huur opbrengen voor haar huisje. De meeste van haar vrienden zijn zonder werk dus ze heeft niet echt iemand anders om mee te delen en dan is de enige optie, terug naar ons. Het is natuurlijk ook veel dichter bij haar werk dus ik word mijn logeerkamer weer kwijt. Dat betekent ook dat we Ravyn veel meer zien want Raini heeft haar zeker twee dagen per week om op te passen. Ik vind het allemaal wel gezellig alleen heeft ze neiging om veel mensen uit te nodigen voor te eten of zelfs te blijven slapen dus tijd om wat extra regels op te stellen als het verhuizen ervan komt.


Dat is wat ik te melden had vandaag, geen schokkende gebeurtenissen, het leven gaat zijn gangetje, we kijken buiten uit naar koelere dagen en nachten en proberen zoveel mogelijk te relaxen en te genieten van de tijd die we samen kunnen doorbrengen. Hele fijne week gewenst en groetjes van Mariet

zondag 7 augustus 2011

Van jello en druiven

Wae komme in dees waereld met niks
en zoe goan wae der auch weer van tusse
maar toch, der blieft wat hange van os
hiel vuul leefde en knuffels en kusse
hiel vuul herinneringe en zeker auch
hiel vuul moeie momente
die al de riekdom neet kaupe kan
gen zilver, gen goud, nog neet eins un miljoen cente
wae blieve laeve in de herte
van idderein dae os leef haet gewonne
en al verlaote wae de waereld met niks, hiel neks
sommige dinge blieve achter
miense, weurd, gebeurtenisse
die zonger os noeijts en genens ware begonne

Hallo lieve mensen

Mijn gedicht vandaag, de inspiratie vond ik op een bord van een kerk waarop, natuurlijk in het Engels stond, we komen in deze wereld met niks en verlaten haar ook weer met niks, het was het onderwerp van de preek voor vandaag denk ik. Apart was dat nadat ik dit gedicht net had geschreven en verstuurd naar omroep P&M we een film aan het bekijken waren en in het begin was ere en scene in een kerk, een begrafenis en de priester vermeldde deze zelfde zin. Ik heb dat wel vaker, Martin en ik praten over een onderwerp en even later zien we het op tv of zo, vreemd hoor !!!

Ik ben weer zeer vereerd, ik kreeg deze week een mailtje dat een van mijn gedichten, over braomeltesjem, in Platbook 6 is opgenomen. Deze uitgave kwam tot stand in samenwerking met de Stichting Veldeke en gaat over eten en drinken. Ik heb al twee Platbook exemplaren in mijn bezit die beiden een gedicht van mij bevatten en voel me dus weer zeer vereerd. Begin September is de presentatie van het nieuwe boek en ik ben zeer benieuwd. IK verwacht weer een exemplaar in de post net als vorige keren. Het is toch altijd weer leuk om deel uit te maken van een groep gerenommeerde schrijvers.

De afgelopen week begon heel vlotjes, ik voelde me veel beter en heb dan ook 4 volle dagen gewerkt totdat vrijdag kwam en toen was het veel minder. De temperatuur liep op tot ruim 37 graden met een luchtvochtigheid van zo’n 100% en dat was dus net iets teveel voor dit maedje. Ik bleef vrijdag dan ook thuis, Martin vond dat helemaal niet erg, ook hij had een lang driedaags weekend. We hebben dan ook een stapel films bij de bieb gehaald en echt genoten. Niks zo lekker dan in de koele kamer met uitstekend gezelschap, een groot glas ijsthee met ijsklontjes en een interessante film om naar te kijken.

Gisteren, zaterdag had ik dus vrij en aangezien ik me veel beter voelde heb ik om half tien Susan opgehaald om samen te yardsalen. Het was nog niet zo warm (zij droeg zelfs haar lange spijkerbroek, iets te hot voor mij) en we zijn onderweg geweest tot bijna 12 uur. Ik scoorde een heleboel broches voor mijn sjaals (ik betaalde 2 kwartjes voor 10 stuks) en verder nog een paar boeken en een klein keukentje voor Ravyn waar ik $ 2.50 voor neertelde. Het heeft een fornuis met oventje en een magnetron die natuurlijk in geen enkel Amerikaans huishouden ontbreekt. Het is gemaakt van stevig plastic en heeft ook een kastje voor de pannen. Het is ongeveer een meter hoog en nu moet ik nog kijken voor pannen en serviesgoed. De vorige week toen ze hier was vond ze in een zak speelspulletjes kleine pannetjes en bestek en ze heeft er zo zoet mee gespeeld dat dit keukentje perfect voor haar lijkt. Op 28 september wordt ze 2 jaar dus nu heb ik een kadootje en tijd genoeg om nog voor de aanvullende spulletjes te kijken.

Na de middag stond Susan weer aan de deur, ze verveelde zich en wilde wat ondernemen ofschoon het al behoorlijk heet was. Jaren geleden was ze eens met haar schoondochter Angie hier in de buurt druiven gaan plukken. Sommige tellers doen dat, vooral mensen die bosbessen hebben, je kunt daar zelf gaan plukken maar Susan wist niet meer precies waar het was, alleen de straat. We reden dus langs een heleboel huizen en trailers en ineens zag ik een heleboel planten die langs draad groeiden dus we stopten. De aardige vrouw kwam naar de deur en gaf ons allebei een mandje en zei, pluk maar zoveel jullie willen. Ze was heel lang geleden (ze was midden 70 schat ik) met haar ouders vanuit Italie naar Florida geemigreerd en zij en haar man hadden de druiven in de late 70tiger jaren geplant. Ze hadden een groot grondstuk achter hun huisje met een groot meer met zelfs een eilandje erin. Het was vol met waterlelies, heel veel vis en gansen en zelfs een grote witte zwaan. Heel sfeervol alleen muggen ware nook present natuurlijk. Er waren lange rijen druiven. De mensen beginnen natuurlijk altijd vooraan te plukken maar wij liepen helemaal naar achteren toen en konden echte dikke druiven plukken. Er waren muscadine druiven, rond en goudkleurig  en dan kleinere donkerblauwe vruchten. Ook waren er donkerrode ronde druiven die heerlijk vruchtig smaken. We plukten heel ijverig totdat ik ineens een paar druppels op mijn arm voelde. Regen zei ik tegen Susan en binnen seconden druiste het er uit. We schuilden onder een boom omdat er niks anders was maar we werden toch kliedernat. Binnen de kortste keren was ik doorweekt en aangezien het naar uitzag dat het voorlopig nog wel even zou doorgaan liepen we vlug naar het huis terug. We hadden onze mandjes voor een vierde gevuld. De vrouw moest lachen toen ze twee verzopen katten zag opdagen en vulde de druiven in plastic zakken, ik moest 6.70 dollars betalen, net over de 5 euro en ik heb 6 pond, veel meer dan ik eigenlijk wilde maar ja. In de auto reden we weer terug en geloof het of niet, we reden de straat uit, zo’n 500 meter en daar was het kurkdroog, geen druppel gevallen en Martin moest er erg mee lachen toen ik thuiskwam met mijn oogst.


De wilde variatie is nog niet rijp maar over een paar weken kunnen we overal in de buurt gratis en voor niks plukken want we weten waar we diverse wilde ranken kunnen vinden. Ze zijn natuurlijk veel kleinder maar hebben een uitstekende smaak.

Jammer genoeg zijn druiven minder geschikt voor in de jello maar we hebben de afgelopen week wel genoten van sinaasappel jello met mandarijntjes er door heen en van kersen jello met kleine stukjes verse aardbei, beiden zeer smakelijk. Het is snel gemaakt, alleen water koken en ofschoon het een paar uur in de koelkast moet om af te koelen en op te stijven is het een lekkere snack voor de kleine honger.

Vandaag is het dan alweer zondag en hopelijk krijgen we vandaag ook een stevige bui want de plantjes hebben elke dag ontzettend veel dorst en Martin geeft dan ook elke dag trouw water als het niet regent. We hebben niks op het programma staan en gaan dus weer rustig aan doen voordat de nieuwe workweek weer begint.

Vandaag is Charissa, de dochter van Jeanette uit Katwijk jarig, van harte gefeliciteerd lieve schat.

De komende week hebben we nog twee jarigen, op 11 augustus wordt mijn petekind Ruud Heines 28 jaar, Ruud woont in Venlo en ik weet zeker dat het goed gevierd gaat worden, dan is op 12 augustus mijn lieve vriendin Helene jarig, van harte en maak ere en mooie dag van, je kunt een telefoontje verwachten via skype !!!

Allemaal een fijne week gewenst….Mariet xxxx