zondag 24 april 2016

Rouwrandjes en hartepijn

de leegte
die ik nu voel in mijn hart
zal voor altijd worden gevuld
met de herinneringen
de warmte, de liefde
de afdruk die jij achterlaat
op mijn ziel

Goeiemorgen lieve mensen,

Toen ik het vorig jaar in mei in Nederland was bezocht ik twee dierbare vrouwen die allebei heel ernstig ziek waren en toen ik van beiden afscheid nam had ik het gevoel, ik zie jullie de volgende keer niet meer, niet meer in dit leven. Je blijft natuurlijk hopen dat het gevoel dat je krijgt niet juist is, dat ze gewoon er het volgend jaar nog zijn maar jammer genoeg is dat niet zo.

Jeanne overleed het vorig jaar en nu woensdag kreeg ik het droevige bericht dat ook Carla overleden was. 

Jeanne was mijn schoonzus, ik kende haar al heel lang en wij deelden heel veel fijne maar ook droevige gebeurtenissen.

Carla kwam in mijn leven via internet, zoals meer fijne mensen, zoals ook mijn lief.
Zij en en haar gezin zouden twee jaar in Jacksonville komen wonen, ze vond mijn wekelijks blog online en emailde me, stelde zich voor en vroeg allerlei informatie over het leven hier, al maanden voor de grote verhuizing. We emailden over het dagelijks leven, winkels, instellingen en op een mooie zomerse dag troffen wij on bij de Orange Park mall buiten de bioscoop voor een echte kennismaking. De bedoeling was om even een kopje cappucino bij het kleine koffiehoekje in de boekhandel te drinken maar voor we het wisten zaten wij er zo'n twee uur later nog.

Martin en ik bezochten Carla en haar twee mannen in hun eerste tijdelijke appartement en later nog een paar keer in het mooie huis dat ze bewoonden dicht bij de kust. Zo troffen we ook Joke en Judith en Quincy en ook dat resulteerde in vriendschap.
Carla en ik maakten uitstapjes, ik voelde het als verwennerij in mijn drukke dagen, even eruit, heel veel praten – ze werd soms moe van mijn geklets, dat is zeker – we gingen naar het strand en naar Orlando voor mijn paspoort te verlengen, even bij de manatees langs, lekker lunchen en de laatste keer beklommen we samen de vuurtoren in St. Augustine.

Carla hield van het leven, van genieten, kleine dingen, de Florida zon en warmte, de natuur. Ze trokken er veel op uit, zagen veel van de US en met pijn in hun en ons hart zagen we hen na twee jaar hier vertrekken, terug naar Nederland. Ik kreeg hun barbecue, planten, Senseo en zoveel meer, dingen die ik heel vaak gebruik en die me steeds aan haar warmte en gastvrijheid zullen herinneren.
Terug in Nederland was het zwaar, die eerste lange winter en toen het bericht dat de kanker die ze eerder dacht te had overwonnen terug was, in haar lichaam, vernielend, verwoestend en een einde aan de toekomst kwam sluipend dichterbij.
Ze heeft gevochten zoals ik niemand heb zien vechten, alles aangrijpend, maar ook tegelijkertijd nog genieten, nog zoveel mee willen maken. Ze kwamen nog een keer terug naar Jacksonville en op het grasveld voor ons huis namen we weer afscheid, tranen maar ook hoop om elkaar weer te zien en dat gebeurde vorig jaar mei toen Frank en ik haar en Marcel thuis bezochten. Het was een korte visite, ze was moe maar ik ben blij dat ik haar zag. Toen Martin ziek werd was Carla er voor mij, weliswaar op afstand maar ze was een van mijn rotsen.
Woensdag moest ze afscheid nemen van het leven dat haar zo lief was, van haar familie en vrienden die ze boven alles stelde, ik denk aan haar als een prachtvrouw, trouw en met het grootste hart mogelijk. Ze zei ooit tegen mij toen ik vroeg waarom ze me al haar spulletjes gaf bij de verhuizing, jij hebt me zoveel raad en zoveel kijk op het leven gegeven en je vroeg er nooit iets voor terug.

Carla, bedankt voor je vriendschap, ik zal je nooit vergeten, je warmte, de manier waarop jij deelde, je liefde en de manier waarop jij in het leven stond en er mee omging, je moed, je waardigheid. Rust zacht lieverd en vertel dat mannetje van mij dat ik jullie ooit terug zie.

En ineens kom ik vandaag tot het besef dat ik ook door het oog van de naald gekropen ben, dit weekend 5 jaar geleden, mijn hartinfarct, het ziekenhuis en de stents die mijn hart slagader open houden. Gisteren kreeg ik per post het bericht dat de verzekering mijn stress test niet gaat betalen want ze vinden het geen medische noodzaak, nou ja zeg, ik ga van de week bij de dokter langs en dan zullen we nog wel zien wie het laatste woord daarover heeft want dit is belachelijk.

Ik ben deze week ook begonnen met twee pillen meer in de morgen, ik slik er nu 7 en ze gaan er goed in met mijn kom havermoutpap, ik heb knoflook en B12 toegevoegd, nu eens kijken of dat helpt met mijn vermoeid gevoel.

Deze week heb ik mijn portie weer gehad, Ian verloor zijn baan en Raini, die kreeg vrijdag te horen dat de vrouw die ze aangereden heeft een lean op haar rijbewijs heeft geplaatst, dat is zoals als het blokkeren van je rekening. Raini moet 2500 dollars betalen anders kan ze naar haar rijbewijs fluiten. Ze is gisteren begonnen te werken in Middleburg, zeker 30 km hiervandaan in de winkel van haar oude manager en nu gaat die goede man, die in Middleburg woont, haar elke dag ophalen en terugbrengen. Ik heb haar verteld dat ze wel heel dankbaar mag zijn voor dit aanbod.

Vandaag is de poolparty voor baby Josh, hij werd vrijdag 2 jaar en zo'n dertig mensen, voornamelijk vrouwen en kids gaan dit vanmiddag vieren. We hebben Josh en Ravyn vannacht te logeren gehad, Ravyn en Josh zitten te spelen in de woonkamer op dit moment, ik heb eindelijk de duplo blokken gevonden en Josh vindt het geweldig ermee te bouwen dus die is zoet, we hebben net samen ontbeten, wentelteefjes en roerei.

Zo dadelijk gaat Raini met de kids al naar Darian en dat geeft mij de tijd om de was te doen, wat op te ruimen en de komkommersalade en de bruschetta te maken voor vanmiddag. We hebben ook burgers en hotdogs van de grill, aardappelsalade a al Raini en mac and cheese. Het weer is perfect, strakblauwe lucht en het wordt zo'n 27 graden en het zwembad is niet verwarmd dus perfect voor mij want de meeste Floridians zijn koukleumen.

Vandaag hebben we twee jarigen in de familie, allereerst mijn lieve schoondochter Sylvia, proficiat lieve schat en een fijne dag met Rob en de maedjes. Dan is ook Janine jarig, 26 alweer, ik weet zeker dat het een gezellig feest wordt later vandaag, proficiat !!!!

De komende week is het Koningsdag, dan is ook Ted jarig, proficiat naar Stox en een dikke knuffel. Ik heb mijn oranje jurk en oorbellen al klaarhangen en ook wij gaan het met het Nederlanders in Jacksonville clubje vieren. Op 29 april is mijn lieve broer Mart jarig.

Ik hoop dat het een mooie week wordt – ik wens iedereen mooi weer en plezier maar ook sterkte voor droevige dagen en de troost dat we allemaal elkaar weerzien, hoe dan ook, de vraag is alleen wanneer en niemand kan dat beantwoorden. Zoals Jeanne zei de laatste keer toen ik haar zag...KUMP GOOD

Liefs...Mariet xxx


zondag 17 april 2016

Voor de liefste zus

Zo verschillend
En toch zo dichtbij elkaar
Als ik je nodig heb
Ben je altijd daar
Met een troostend woord
Met raad and daad
Het is goed te weten
Dat mijn lieve zus
Altijd voor mij klaar staat

moeder met paul, Ine en ik in lang vervlogen tijden waarschijnlijk rond 1970




Goeiemorgen lieve lezers

Vandaag begin ik met mijn supersis Ine een hele fijne verjaardag te wensen. Ze is de beste zus die een mens zich kan wensen, staat altijd klaar om te luisteren en te steunen, ze leeft met me mee, verheugt zich met mij, maakt zich zorgen met mij en is er al een rots in de branding zelfs wanneer ze het zelf moeilijk heeft. Ine je bent een kanjer en ik hou heel veel van je !!!

Ik heb een rots nodig, zo nu en dan en nu is weer zo'n tijd denk ik. Ik heb er lang over nagedacht of ik dit kan delen, het is nog allemaal zo onduidelijk wat er gaande is, een beetje ondergesneeuwd in andere zorgen van het dagelijks leven, wat wordt het in de toekomst, mijn baan, hoe lang kan ik nog blijven, hoe moet het als ik terug wil gaan naar Limburg.

Afgelopen donderdag morgen had ik een gesprek met mijn cardioloog. Dokter Leon – wat is het toch een mooie en vooral aardige man – was tevreden met mijn cholesterol maar wil toch een stress test doen binnenkort. Hij was niet tevreden met de uitslag van mijn bloed. Er is een verhoging in het alkaline phosphaat gehalte in mijn lever en dat is niet goed. Er is een kans dat het door stress wordt veroorzaakt en dat heb ik genoeg met alles van vorig jaar en nu, de baan, Raini en Ian, noem maar op.

Een andere oorzaak is de nare grote K, ergens in mijn lijf, lever, botten en God weet dat ik mijn ontmoetingen met kanker heb gehad. In 2000 kreeg ik huidkanker, op mijn neus veroorzaakt door de zon, stukje uit mijn neus, je ziet het amper en jaren lang op kontrole en eindelijk is alles goed gekomen maar je wordt eventjes op je plaats gezet door zoiets. Toen Martin en zijn, onze lijdensweg. Ik heb teveel verloren aan die grote K en ga nog meer verliezen, lieve dierbare mensen, vrienden. Die K loert om het hoekje, is nooit helemaal weg, soms in de ooghoek, soms midden in mijn blikveld.

Dus, de dokter zei, je moet naar een leverspecialist om meer onderzoeken te laten doen, nou ik vind dat prima, neem maar stukjes van me, bloed, alles wat nodig is om te vinden wat er mis is met mij. Nu is het wachten op de goedkeuring van de verzekering want, ho, dat gaat niet zo maar.

Dat verklaart tenminste wel waarom ik zo ontzettend moe ben, ondanks dat ik veel buiten ben, zonnetje tanken, ondanks dat ik gezond eet en heel heel veel water drink heb ik geen spatje energie in mijn lijf. Afelopen maandag was ik vrij en ik heb uren en uren overdag geslapen, te moe on iets te doen. Ik moest me echt op een gegeven moment dwingen om mijn vloeren te dweilen en was afgepeigerd erna.

Gisteren moest ik werken, 12 tot 9 maar ik was om twee uur weer thuis, moe, ik had beter gewoon niet kunnen gaan.

Eerst dacht ik dat het allemaal van de emoties na Martin's dood was, de achtbaan van verlies en rouw dendert door mijn lijf, nog steeds en elke dag is er wel wat dat me herinnert aan onze tijd samen en wat ik verloor.

Ian en Raini hier geeft niet echt rust sinds ik veel moet chauffeurje spelen voor allebei, er is geen andere oplossing hiervoor ofschoon Raini hopelijk de volgende week haar rijbewijs terug heeft. Ik merk steeds meer dat ik vooruit kijk naar betere tijden, het is alsof het een opgelost is en het andere staat al weer klaar. Ik wil niet klagen en niemand ongerust maken, begrijp me niet verkeerd maar ik zie zo uit naar vakantie en familie en knuffels en zo.

We zullen zien, niemand kan de toekomst zien of veranderen eigenlijk, wat er komt op ons pad is nog niet zichtbaar en we moeten er gewoon het beste van maken. Misschien is het iets onbenulligs en kan ik later lachen om die onnozele zorgen maar dat neemt niet weg dat ze me nu bezig houden.

Afgelopen zondag was een geweldige dag met een leuke ontmoeting. Doordat er nu een facebook pagina is van Nederlanders in Jacksonville kwam ik er dus achter dat 1- minuutjes van me vandaan een vrouw uit Echt woont, getrouwd met een Amerikaan, zo oud als ik en ze vroeg of ik haar wilde ontmoeten om kennis te maken. Ze stelde voor bij de Walmart maar ik vond Dunkin' Donuts een betere plaats. We hebben samen 4 uur buiten in en uit (het werd te warm) de zon gezeten, koffie geteut en gepraat, in het plat natuurlijk. Ze woont al sinds 1979 in the USA maar accent, geen spoortje. Het was ontzettend gezellig met Hennie (hier wordt ze Fran genoemd) en eventjes waren alle zorgen weg. We hebben herinneringen opgehaald aan onze jeugd, elkaars foto's bekeken en gelachen om Amerikaanse dingen.

De Nederlanders in Jacksonville gaan Koningsdag vieren, nog eventjes in de toekomst, op 27 april maar ik verheug me er al op om iedereen weer te zien plus een paar extra mensen. Ga ervoor zorgen dat ik eerder vrij heb die dag en een plaats om me in het oranje te steken – Diana, ik neem nog kontakt op :) - hopelijk kan ik dat vrij dinsdag regelen als mijn manager weer terug is van haar Europa cruise.

Vandaag doe ik weer even rustig aan en morgen weer late dienst, we gaan ervoor, gewoon positief blijven, ik ben een kei daarin, the best !!!

Dus niemand hoeft zich ongerust te maken, alles komt goed, daar geloof ik vast in, ik ga 99 jaar oud worden, doen we gewoon en dan laat ik me lekker in een rolstoel rijden langs mijn geliefde Maas en zwaai tegen iedereen. Vrijwilligers om mijn rolstoel te duwen mogen zich opgeven vanaf 2018, zorg dat je die kans niet mist !!

Ik wens jullie een fijne week, lentekriebels, vlindertjes en bloemen, lammetjes in de wei en genieten op een terrasjes en natuurlijk de eerst zomersproetjes

Liefs...Mariet xxx




zondag 10 april 2016

Gisteren, vandaag en morgen




de zon komt op in het oosten
ik dompel me onder in het ochtendgloren
vandaag hebben de wolken een gouden randje
want met al dat ik heb verloren
voel ik me rijk
ik won de loterij
met jou en je liefde
nog steeds in mijn hart
kan het leven me nog steeds volop bekoren
je bent er nog
ik voel je
in het diepste van mijn hart en ziel
wij samen, voor alle tijden
gebonden op het eeuwig draaiende
levenswiel


Goeiemorgen lieve lezers,

Vandaag is het 10 april, de verjaardag van mijn moeder, ze zou 96 zijn geworden maar ze viert haar feestje daarboven met papa en Martin en ik weet zeker dat er appelvlaai is.




Ik was vanmorgen super vroeg wakker, al voor vier uur, ik viel gisteren om zeven uur in slaap, wilde om acht uur film kijken met een pilsje maar ik was zo moe. Ik had gehoopt vanmorgen zeker tot 7 uur te slapen maar hey, het is zo stil en sereen, vooral buiten, alleen het verre geluid van auto's op de snelweg want dat gaat hier dag en nacht door, lekker frisjes en een prachtige sterrenhemel. De katten waren er ook, Freckles nog aan het doezen maar billy Bob klaarwakker en hongerig, voor brokjes en aandacht. Ik moet vooral als het donker is, goed uitkijken want hij strijkt steeds langs mijn benen en voeten en een valpartij is genoeg. Die enkel voet nog steeds zeer en ik kan dus nog steeds geen trap af zonder het te voelen, het duurt wel erg lang maar ik hoop dat deze zomer er weer gewandeld kan worden zodat ik wat meer conditie krijg.

Deze week was vermoeiend, met 's morgens Ian al vroeg wegbrengen en Raini 's avonds laat ophalen. Ze heeft voorlopg haar vervoer nog niet terug denk ik, geen verzekering wil haar accepteren door al die bonnen voordat ze het volle bedrag voor 6 maanden op tafel legt en dat is veel, waarschijnlijk zo'n 1800.00, hoe ze dat ooit gespaard krijgt, geen idee. Ze heeft nu Star hier voor een paar dagen, hoera !!

Ik wilde dit weekend naar Kelly en Misty in Georgia gaan maar kelly moest het weekend werken en gisteravond kregen ze bezoek, ik kon evengoed komen maar daar had ik niet zo'n zin in dus ben ik gisteren lekker gaan yardsalen, in mijn eentje, Susan was met haar man op stap. Ik heb weer mooie oorbellen gescoord, hoeveel oorbellen kan een mens gebruiken, geen idee maar voor 50 cent per paar kon ik er nog wel wat toevoegen aan mijn verzameling. Ook een paar gemakkelijke jeans bootschoenen in de winkel lachten mij toe, handig voor vakantie.

Ok heb ik me gisteren op een lekker etentje bij de Golden Corral getrakteerd, het was ontzetten druk maar ik kreeg een gezellig plekje aan de raam en de prima rib en steak was weer prima, als toetje aardbeien met chocolade, misschien doordat ik zo'n vol buikje had, kwam dat super dutje ook van pas.

De kerk in de buurt had een church sale, ik heb in het verleden al vaker leuke dingen gekocht daar maar deze keer hadden ze een assortiment planten en ik kocht er eentje, die heer Yesterday, Today, Tomorrow.

Als deze plant een bloem krijgt, ze zijn klein maar ruiken heerlijk zoet, is de bloem de eerste dag donkerpaars, dan de tweede dag licht paars en de derde dag wit, vandaar de naam.

Hij staat nu te pronken in mijn achtertuin in een pot, zodra de plant uitgebloeid is gaat hij de grond in.



Ik heb gras gemaaid, het vorig weekend maar weer een hoek gelaten zoals het was, de wilde uien zijn nu volop in bloei en het ziet er heel gezellig uit. Ik moet er een paar uitgraven voor Kelly. Ik betwijfel of ze in haar tuin groeien omdat er helemaal geen schaduw is en de aarde is veel droger en vaster dan hier maar misschien doen ze het wel in een pot als ze voldoende water krijgen.

En raad eens, ik ben voor de derde maand op rij employee of the month op het werk, ik vind het geweldig want parkeren wordt steeds moeilijker dichtbij en vooral als ik late dienst heb zoals de komende week drie keer is het erg prettig om voor de deur in te kunnen stappen. Ook kan ik weer drie tabletten chocolade aan mijn verzameling toevoegen, de chocolade fondue komt nu wel erg dichtbij, misschien een ideetje voor 24 april want dan vieren we de verjaardag van Josh, hij wordt op 22 april 2 jaar en Darian en Josh geven een pool party. Nu was Raini mede organisator maar zonder vervoer is dat wel even anders , ik wil best wel rijden, ernaar toe en weer naar huis maar ik ga het niet overdrijven, tenslotte ben ik een hoop meer benzine kwijt met het vervoer van Raini en Ian en ook mijn stroomrekening wordt zeker flink meer want beiden hebben hun a/c konstant aan 's avonds en in de nacht. Ik vond het nog lang niet nodig, heb zelfs de ventilator nog niet gebruikt, ook als het een beetje warmer is , slaap ik als een roosje, its all in the mind denk ik maar.

Van de week een leuke verrassing, Helen en Bert moesten in het ziekenhuis in Venlo zijn en daar kwamen ze John Timmermans tegen en ze maakten een kleine clip waarop John achter de piano zit en Mien Dörp speelt, ik heb echt zitten te genieten en wilde nog wel veel meer horen !! Bedankt, dat was een fijne verrassing.

Deze maand april mis ik natuurlijk al de familie verjaardagen, moeder, Ine, Janine,m Sylvia en Mart maar voor het eerst ga ik wel Koningsdag vieren met een groepje Nederlanders. Op 27 april komen we bij elkaar, natuurlijk oranje kleding en zo in een restaurantje in Mandarin, niet ver van de pizza stek waar we laatst een lunch hadden dus heel goed te doen voor mij. Er hebben zich nog wat meer Hollendse mensen gemeld dus weer nieuwe gezichten. Gisteren kreeg ik het recept voor kwarktaart, zelf gemaakt door Jolien dus die ga ik binnekort uitproberen, tja met yoghurt want kwark kennen ze hier niet echt. Lange vingers zal ik moeten zoeken en zo niet, dan verzin ik wel wat anders.

Gisteren ben ik ook eventjes langs geweest bij de slager in Marietta want die verkoopr rabbit, konijn en binnenkort ga ik daar van smullen. Raini kreeg al de rillingen toen ik het haar vertelde maar Ian staat er open voor om het in ieder geval te proberen

Het is nu net na zessenen ik ga nog even proberen wat te slapen, misschien lukt het met een muziekje op.

Ik wil afsluiten met mijn lief vriendinnetje Pauline een geweldige verjaardag te wensen op 16 april, proficiat en een dikke knuf en tot gauw op skype !!

Liefs...Mariet




zondag 3 april 2016

Vandaag hoef ik bijna niks


als je zoveel liefde voelt
dat je hart bijna overloopt
als je zoveel rijkdom hebt
van het soort dat men nergens koopt
als je zoveel weemoed ondervindt
dat je ziel in haar voegen kraakt
als je zoveel heimwee deelt
dat elk plaatje je aan het huilen maakt
als alles wat je hart bevat
bestaat uit die vier dingen
die tranen veroorzaken op je wang
maar ook je doet lachen en zingen
dan ben je gewoon mens
of gewoon, misschien het verkeerde woord
ik ben een mens van vlees en bloed
en er is niets
niets van al die zaken
die mijn hoop, mijn levensmoed verstoort








Goeiemorgen lieve mensen

En weer is het zondag en zelfs april, een kwart van 2016 is al gewoon voorbij dus dat betekent dat mijn eerste kwartaal er ook op zit. Enne....helemaal groen en ik heb mijn uren gehaald, het is nog niet allemaal definitief maar ik heb zo'n mooie cijfers dat er niks mee kan gebeuren. Dus in mei krijg ik weer een volle bonus, de vijfde in rij, hiep hiep voor mij !!!

Gelukkig is het gestress voor de benodigde uren er weer opzit en als er niks geks gebeurt gaat het tweede kwartaal een beetje meer relaxed op dat gebied.

Mijn manager is gisteren vertrokken op de vakantie van haar leven, een cruise vanuit Fort Lauderdale (in de buurt van Miami), eerst 6 dagen op zee, dan de Azoren, Lissabon, Le Havre met een bezoek aan Parijs en tenslotte Southampton met een bezoek aan London, dan vliegen zij en haar man weer richting Florida. Ze praat er al maanden over, ze is nog nooit in Europa geweest dus ik ben benieuwd naar al de verhalen en heb haar een paar tips gegeven voor Parijs en Londen.

Mijn vakantie komt ook langzaam dichterbij nog iets meer dan drie maanden en ik ben in Kessel. Ik weet natuurlijk nog helemaal niet gezien de omstandigheden of ik in Brussel land of misschien Dusseldorf, ik hoop niet Schiphol, we wachten maar af, plannen maken is moeilijk zo ver van te voren.

Ik heb afgelopen vrijdag eindelijk de perfecte jurk gevonden, ik was al op heel veel plaatsen geweest en nergens vond ik wat ik zocht maar vrijdag reed ik even naar de mall en ja hoor, daar hing de jurk dus gepast en gekocht. Ook heb ik meteen de kadootjes voor onze tortelduifjes gekocht, dat is natuurlijk nog wel een geheim, tenslotte lezen zij ook deze blog en maak ik hen nu lekker nieuwsgierig !!!




Raini is even zonder vervoer, lang verhaal, was niet nodig en deze keer heb ik haar vertelt zelf uit het diepe gat dat ze voor zichzelf groep te kruipen want ik ben geen babysitter. Dat betekent wel dat ik de komende weken een uur vroeger op moet om Ian naar het werk te brengen, hij kan er tenslotte niks aan doen dat zijn zus soms niet zo slim bezig is.


Hij zal waarschijnlijk ook wat langer blijven, de verhuis plannen zijn even opgeschort in verband met geldgebrek van de mensen waar hij een huis mee ging delen. Mensen hebben vreemde ideeen hier, een huis huren betekent een borg, aanvraag voor stroom en water, ook een borg en dat wordt meestal niet ingecalculeerd om de een of andere reden. Nou ik vind het prima dat hij er is, hij geniet van de rust in huis, geen komen en gaan van jan en alleman en geen drama. Hij geniet van de maaltijden, afgelopen week aten we een avond zalm met spinazie a la crème en hij vertelde me erna dat ik nog nooit iets gekookt had wat hij niet heel erg lekker vond, hij at zelfs twee grote scheppen worteltjes donderdag en normaal houdt hij daar helemaal niet van.


Gisteren had hij een vriendin over voor de hele dag en haar zoontje van 7, wat een slim kind en zo onbevangen, ik moest werken maar toen ik thuiskwam heb ik hem een beetje bezig gehouden en het was zo leuk om met dit kind te praten. Ik zie heel vaak hier dat kinderen van single parents die door de moeder of vader alleen worden opgevoed veel volwassener praten, zo ook Ravyn. Ze zijn veel rond volwassenen maar kunnen ook kind zijn in spelen en fantasie.


Vanmorgen ook al vroeg op want Raini moest om 7 uur haar winkel openen dus ik ben snel even bij de buren – lees Walmart – binnengewipt, die gaan al om 6 uur open en ik had kattenvoer en havermout nodig, ook had ik geluk, ze waren net het vlees aan het afprijzen, 1.5 kilo kipfilet voor 6.00 is natuurlijk een buitenkansje dus ik heb nu twee pakken in de diepvries. Ook een kipje voor vanavond, wat ik er bij maak, geen idee maar de dag is nog lang. Gisteren was het bar en boos weer maar vandaag nul procent kans op regen en dat betekent de was en het gras. Ik heb afgelopen weekend gemaaid en het is alweer flink gegroeid, natuurlijk ook dankzij de regen. We hadden nog geluk, we kregen er alleen het staartje, de hoofd portie van de buien veroorzaakten veel overlast in zuid oos Georgia, tornado waarschuwingen voor uren en hoosbuien met donder en bliksem.


Vrijdag kreeg ik een telefoontje van mijn tandarts, de nieuwe bijtertjes zijn binnen en ik mag zaterdag middag gaan passen. Dan kan ik ook meteen een afspraak maken voor het meer pijnlijke gedeelte van tandarts behandelingen, de grote schoonmaak maar even doorbijten, niet letterlijk natuurlijk want tenslotte zou dat betekenen dat de assistente's vingertjes een knauw kregen, ik denk dat ik niet lang patient zou zijn dan !


Ik moet jullie nog vertellen van Pasen, bijna vergeten het lijkt soms of het alweer weken geleden is. Ik moest dus extra vroeg naar Georgia omdat Raini de hammen vergeten was mee te nemen. Ik was vroeg op, maakte snel komkommersalade, een flinke kom en ook had ik brood en knoflook boter mee. Om klokslag 11 uur stond ik bij Kelly en Misty op de stoep, iedereen was naar de kerk voor een toneelstuk waar de kinderen in meespeelden. Raini was thuisgebleven, de hammen gingen gelijk de oven in en een uurtje later kwam de rest thuis met in hun kielzog vrienden en familie met nog twee kids, Levi van 3 en Skylet van 5. Ravyn had haar mooiste paasjurk aan maar die ging snel uit want er moest natuurlijk gespeeld worden. Het zag er steeds naar uit dat het zou regenen maar gelukkig bleef het droog tot een uur of 5. Het brood ging in hele dunne sneetjes besmeerd met de knoflookboter de oven in als voorafje en het was zo lekker knapperig en binnen een mum van tijd helemaal op. We hadden twee soorten beenham, een naturel en eentje bedekt met stukjes ananas en bruine suiker, ook waren er diverse ovenschotels met broccoli, squash, een soort pompoen die ik helemaal niet lekker vindt behalve de butternut squash die indien goed klaargemaakt redelijk te eten is.

https://en.wikipedia.org/wiki/Cucurbita


Raini had een paashaas cake gemaakt maar ik vond het allemaal veel te zoet met de icing dus ik liet die aan mij voorbijgaan. Na het eten dan eindelijk de easter egg hunt. Raini en Josh verstopten de eieren en toen mochten de kids naar buiten, eerst de kleintjes en Josh jr kwam er al snel achter dat in de eitjes jellybeans zaten. Hij liep een paar keer in een mierenhoop en hup, zijn schoenen en sokken gingen prompt uit. Nadat iedereen's mandje vol was ging de hele bubs weer naar binnen en nam ik afscheid, ik was moe en moest ook nog in de regen naar huis rijden, het ergste van de onweersbui kwam echter toen ik net thuis was.
Josh leert van zijn mama

de eitjes van plastic met jellybeans erin

Josh deed erg zijn best

die auto was even interessanter dan eieren

dat kind wil overal opklimmen

even gevangen door papa

Ravyn had ook haar emmertje vol
Eventjes naar Susan want die had de familie uit South Carolina op bezoek gehad, ze waren net weg en zij was ook aan het bijkomen. Ze kookt altijd grote maaltijden voor hen, zaterdag waren ze naar de dierentuin geweest, een paastraditie, vorig jaar was ik ook meegeweest maar dit jaar niet omdat ik moest werken. Verder had iedereen de buikgriep gehad over het weekend dus ook Susan was blij dat Pasen voorbij was. Ik kreeg een flinke portie banana pudding mee naar huis.






Morgen is Rita in de Zeilberg jarig, proficiat meid en een fijne dag met jouw mannen en natuurlijk het nieuwe hondje Dushi, ze neemt hem zelfs mee op haar scootertje.
Ook Ger Wijnhoven viert zijn verjaardag, van harte en ik weet zeker dat het een hele speciale dag voor je wordt xx


Liefs...Mariet xx