zondag 31 juli 2011

Kiepevel op erm en bein

Kiepevel op erm en bein
as ich nao dich kiek
wies dich zoe gelokkig bes
tevreeje en zoe riek
met dien maedjes om dich haen
ein groete en twie kleine
ich zeen dich geneete, zeen dich sjtraole
en dink det is ut fijne
van dees momente, zoever, zo wiet
auch al zo ich zoe gaer noe bie uch will zien
en veul ich den auch weer un bietje sjpiet
maar zoas diene pap en auch miene pap
op ut einde van dit verhaol
bes du voor Fenna en veur Eline
de allerbeste vader van allemaol


Hallo lieve mensen

We begonnen vandaag met een gedicht voor Rob die dinsdag 2 augustus 33 jaar wordt. Ik weet nog heel goed, de dag dat hij geboren werd in het ziekenhuis in Tegelen, afgelopen week stond in de krant een artikel over het kunstwerk op de gavel van het voormalig ziekenhuis aldaar, nu een verpleegtehuis dat plat gaat. Bij het artikel een foto van het mosaik en ik zag de raam van de kamer waar Rob geboren werd na een heftige bevalling, vroeg in de avond net voor half zes. Je eerste kind, een belevenis waar niks anders mee te vergelijken is denk ik. Al die emoties waarvan je niets wist voordat je ouder wordt, al die liefde, de duik in het onbekende. Opeens ben je niet meer alleen een stel maar een stel met een kind. Ik heb er van genoten en drie jaar later deden we het allemaal nog eens over met Frank, een heel andere ervaring, in mijn eigen bed lekker thuis en wat meer relaxed want nu was je toch meer voorbereid maar niet minder emotioneel. Ik ben ontzettend blij met mijn jongens en mis ze heel erg maar ben ook reuze trots dat ze hun weg in dit leven zo goed gevonden hebben. Als ik Rob zie met zijn meisjes denk ik, we hebben ze een goede start in het leven gegeven. Ouder zijn, je krijgt geen handleiding en doet een hoop op intuitie, met veel vallen en opstaan, alles gaat niet altijd perfect maar het resultaat mag er zijn en veel van die waarden wordt weer verder gegeven aan de volgende generatie.

Waardevol voor mij, de kleine dingen in dit leven, genieten van wat je gewoon elke dag kado krijgt, kleine mooie dingen, liefde, hoop, aandacht. Zo zat ik woensdagmorgen even buiten rond 9.30 uur voordat het superwarm werd, lekker met mijn schaaltje cornflakes. Ongeveer 2 meter van mijn stoeltje langs de buitendeur hangt een pot met paarse bloemetjes, ze lijken een beetje op mini petuniaatjes. Ik zag een beweging rond de pot en toen ik keek zag ik een kolibrie rond de bloemetjes vliegen en eten van de nectar. Het vogeltje hing doodstil in de lucht en stak het snaveltje in de kelkjes. Ik zat daar doodstil, het leek een klein wondertje. Ik had dit jaar nog geen kolibrie gezien en was al bang dat ze weg waren maar daar was er dan eentje en dichterbij dan ooit. Het was gewoon het feit dat het diertje daar een minuut was om te eten en dat ik gewoon buiten was op het perfect moment, een kadootje van moeder natuur. Dan gaat er een dankbaarheid door mij heen, het is gewoon niet te beschrijven. Dankbaar dat ik dit mag zien en mag delen (ik heb dan ook gelijk Martin gebeld en dit in geuren en kleuren verteld), een kleinood om mijn dag te beginnen.

Daarna ging ik naar de winkel op de hoek om voor Martin sigaretten te halen en terwijl ik stond te wachten op mijn beurt vroeg de man voor mij in de rij om een Dutch. De jongeman die de winkel beheerd samen met zijn Cambodjaanse schoonouders begon te grinniken en zei tegen de man, je hebt een echte Dutchie langs je staan. Hij weet zo’n beetje mijn verhaal, familie van zijn schoonouders woont in Nederland en als het stil is in de winkel maken we wel eens een praatje. Hij heeft twee jonge kinderen, 2 en 4 en hij en zijn vrouw doen de winkel gedurende weekdagen overdag, de schoonouders doen de avonden en de weekends. Ze zijn open van 9 uur ‘s morgens tot 10 uur ‘s avonds en in het weekend tot 10.30. Ze hebben natuurlijk het tankstation al hebben ze op dit moment geen benzine, verder verkopen ze rookwaren, lotterij en scratchloten en wat levensmiddelen en drank zoals bier. Ook kun je gekookte pinda’s kopen en ijs. Het is een van dit zaakjes waar de hele buurt bij elkaar komt en waar als je sigaretten koopt, de eigenaar weet welk merk je rookt en hoeveel pakjes je altijd koopt.

De benzine is weer aan jojo-en. Op dit moment staat de prijs op zo’n 3.69, het laagste peil was 3.35 een aantal weken geleden en op dit moment lijkt de prijs tamelijk stabiel. Dit is natuurlijk voor een gallon (3.8 litertjes).

Het was gisteren met 38 graden weer een pufdag, ontzettend benauwd en ik had de dag dienst dus was rond half 8 alweer thuis. Martin heeft afgelopen week het gras gemaaid en het ziet er piekfijn uit. Ook hebben we het terrasje opgeruimd, bijna alle planten staan nu op de beide kanten van ons tuinhuisje en met de nieuwe stoelen en tafel is er ineens een hoop meer ruimte. Als ik door de week thuiskom om kwart over tien is het nog altijd zo’n 30 graden en het koelt niet veel meer af gedurende de nacht. Het ergste zijn de muggen die mij altijd weer vinden. Nu zijn er afgelopen twee mensen opgenomen in het ziekenhuis met West Nile virus, veroorzaakt door muggensteken. Er is bijna niks wat je kunt doen om niet gestoken te worden. Je wordt aangeraden om je huis te bedekken (veel success met gemiddeld 35 graden buiten), om een anti muggen middel te gebruiken (ik heb al vanalles geprobeerd maar niks helpt 100%) dus zoveel mogelijk binnen blijven lijkt het enige middel maar die ene mug zal je net het virus bezorgen, meer zoals in de loterij spelen.

Vrijdag was ik vrij en ik was al vroeg op weg om een topje terug te brengen dat ik het vorig weekend had gekocht samen met Susan. Het paste toch niet zoals ik dat hoopte en ze hadden helemaal niks anders maar er was een schattig tshirtje, roze met glitters en het woord Princess op de voorkant dat ik meenam voor Ravyn. Toen ik buiten in de auto stapte belde Martin mij met de vraag of ik Ravyn wilde zien. Ian had haar de hele dag en wilde wel de middag bij ons doorbrengen dus op mijn weg naar naar huis pikte ik hem en de kleine meid op. Het shirtje paste als gegoten en samen met haar roze korte broekje zag ze eruit om op te eten. Ze pakte haar nieuwe speeltjes uit, een draagtas met poppehuismeubeltjes, paarden (11 in totaal) en allerlei andere diertjes uit die ik twee weken voor een kwartje op een garagesale kocht en was de hele middag heel lief aan het spelen. Af en toe kwam ze naar mij toe of liep rond op mijn badslippers. Rond 6 uur kookte ik angelhairpasta (heel erg dunne spaghetti) samen met kip in romige Alfredo saus en we aten samen nadat Martin eindelijk na een lange hete vermoeiende dag thuiskwam. Ook Raini en Darian kwamen langs en namen Ian en Ravyn mee zodat ik kon blijven zitten en niet taxi hoefde te spelen. Vrijdag avond hebben we de film Beastly bekeken, een soort teenager versie op het bekende Beauty en de Beast verhaal, niet spectaculair maar wel entertaining. Een goede aanrader is de film Unknown met Liam Neesson, een soort nieuwe variant op Total Recall met Schwarzenegger.

We gaan morgen alweer een augustus beginnen, ongelofelijk hoe snel de tijd gaat en mijn nieuwe schema is voor 12 tot 9 van maandag tot vrijdag dus ik heb de hele maand augustus de zaterdagen vrij. Het belooft een drukken maand te worden volgens mijn manager, die trouwens op een cruise is deze week naar Bermuda. We zijn alweer een maand in kwartaal 3 en ik heb van de week de bonus gekregen van kwartaal 2, 500 dollars waar natuurlijk wel een hoop belasting vanaf gaat maar evengoed extra centjes. Die zijn ook wel hard nodig want door al mijn minder fitte dagen die ik niet werk en niet betaald krijg is mijn loonzakje toch wat minder vol. Martin en Jack werken veel maar het brengt amper op omdat ze een hoop moeten betalen voor de units die ze ontmantelen. Ik ben dan ook ijverig aan het sparen voor mijn Limburg reis en hoop deze of de volgende maand mijn ticket te boeken.

Het is nog donker buiten en er is een prachtige sterrenhemel te bewonderen buiten, Martin slaapt lekker in de koele slaapkamer en ik ben aan het dubben of ik nog vene terug naar bed ga. Om 10 uur is mum hier, ze komt me papieren brengen voor mijn visa aanvraag die ze samen met haar baas, de advokaat Mike heeft opgesteld. Verder heeft ze boeken voor Martin en ik he been mooi vest voor haar voor de winter dat ik op een estate sale vond.

Behalve Rob die ik een dikke dikke kus stuur voor zijn verjaardag zijn er nog twee mensen die ik wil feliciteren. Allereerst is dat Marielle die bij Office Depot werkt, ze is op 5 augustus jarig en dan de volgende week zondag is Charissa Wijnands jarig, de dochter van mijn vriendin Jeanette in Katwijk. Ze is een fantastische meid en ik wil beiden van harte feliciteren.

De volgende week weer een nieuw verslag van mij, groetjes van Mariet xx

zondag 24 juli 2011

Op een witte paddestoel ......

De zon verbrandj
met hoet en haor
de zomer is zoe lang
as nog neet ierder, dit jaor
de erd sjnakt nao water
verlichting van dit vuur
zelfs onweer bringt gen verlichting
de hitte is zoe puur
de biesjes, plante, miense
ze lieje allemaol, ut is zjwaor
die lamp dao baove inne loch
heit nog genog innersjie
det is zonneklaor

Hallo lieve vrienden

Het is nog steeds erg heet, Amerika zucht onder de hitte. Afgelopen week was vooral erg heet in het midden van dit land met temperaturen rond de veertig graden, normaal voor Florida in deze tijd van het jaar maar daar boven zijn ze het iets koeler gewend en er zijn dan ook veel slachtoffers vooral onder de oudere mensen.
Martin ligt nog lekker te slapen, hij schijnt mij helemaal niet gehoord te hebben toen ik al om 5 uur opstond om naar de radio te horen. Ik moest dan ook helemaal alleen die dikke zwarte spin dood meppen die in de gang tegen de muur zat. Groot voor Floridiaanse begrippen want gek genoeg zijn de gewone huisspinnen hier niet zo groot. De vliegenmepper deed zijn werk en nu ligt hij met de pootjes ingetrokken in een hoekje op de vloer. Daar is de stofzuiger straks goed voor.

Ik was de afgelopen week aan het overdenken op mijn ritje in de bloedhete auto naar het werk wat toch de aparte dingen in dit land zijn en ga er een aantal op een rijtje zetten.

Reclame, daar hebben we natuurlijk voldoende van en je mag hier reclame maken voor de raarste zaken. Je ziet reclame spotjes van advocaten en dokters en ziekenhuizen. Natuurlijk ontbreken ook de medicijnen niet en dan zie je ook dat andere merken in die spot worden afgekraakt. Ook zie je reclame over kerken en het geloof, Baptist en Mormoon voeren daar de boventoon. Met de verkiezingen in het vooruitzicht in 2012 voor een nieuwe president barst dat circus ook al volop los en niks is teveel om de tegenpartij en hun kandidaten af te kraken.

Je kunt hier niet alleen 24/7 winkelen in sommige zaken zoals de grote Walmarts maar er zijn ook plaatsen waar je rond de klok kunt eten. De fast food plaatsen hebben dan niet het restaurant open maar je kunt altijd langs het raampje op je bestelling op te pikken. Ontbijten alleen ‘s morgens, vergeet dat maar, als jij zin hebt in spek met eieren is dat ook laat in de avond mogelijk.

Autorijden, zonder dit voertuig lijk je nergens te komen en iedereen neemt dan ook voor alles dat karretje. Als je soms ziet oe die auto’s eruit zien ben je verbaasd dat het nog rijdt met allemaal die deuken, bumpers die er dreigen aft e vallen, kapotte ruiten die met tape aan elkaar geplakt zijn en voertuigen die rammelen, puffen en kreunen. De politie heeft het er maar druk mee, allemaal die mensen die veel te hard rijden of rare kapriolen uithalen. Het is dan ook maar zelden dat ik niet een politie auto zie met flitsende lichten die achter iemand aan zit of iemand heeft aangehouden. Richtingaanwijzers, ik denk soms wel eens dat Amerikanen er bang voor zijn want ze worden hoogst zelden gebruikt en dat leidt vaak tot verwarrende en gevaarlijke situaties.

Jacksonville is natuurlijk een marine basis en hier vind je mensen uit het hele land, iedere staat heeft zijn eigen nummerplaat met de naam van de staat en het is heel leuk om te zien waar iedereen vandaan komt. Nadat je hier een tijdje woont ben je wel verplicht om die nummerplaat om te ruilen voor eentje van Florida. Nu heb ik de meest gebruikte (die was het goedkoopste) met sinaasappelen maar er zijn diverse uitvoeringen van de Florida plaat, red de schildpadjes, dolfijnen en manatees, kinderen, gezin en sport platen zijn toch wel de meest geziene. Ook kun je natuurlijk je eigen letters/nummers kiezen als je extra betaald. Die nummerplaat gaat alleen achter op de auto, voorop heb je meestal niks.

Elke dag rijd ik twee keer langs JAS, de basis van de Navy en ik vind het nog steeds heel speciaal om de grote vliegtuigen te zien landen of opstijgen zo net boven mijn hoofd als ze over de weg vliegen. Het zijn duikbootjagers die boven de oceaan uitkijken voor submarines. Als er eentje landt stijgt er even verder  eentje op zodat er altijd een in de lucht is.

Afgelopen zondag heb ik anderhalf uur met Rob en Sylvia geskypt via geluid en natuurlijk beeld want ik wilde nu wel eens Eline zien en natuurlijk was Fenna ook van de partij. Ze was ijverig aan het zwaaien en zei oma, hallo hallo. Ze moest me natuurlijk vanalles laten zien en was heel zoet. Eline groeit als kool, ze heeft lekkere volle wangen en kreeg nog niet veel mee van de verbinding. Ik had een boekje van Sesamstraat gekocht over kleuren en Fenna herkende zowaar Elmo, Pino en koekiemonster via de camera.


Ook heb ik lekker gekletst de afgelopen week met Marianne, Ine en Helene en Bert. Altijd weer gezellig, zo blijf ik op de hoogte van het wel en wee in het Limburgse land. Ook de dagelijkse digitale krant draagt hier aan bij. Zo las ik de afgelopen week met veel interesse over de onthulling van de plakette aan de Maas ter nagedachtenis van de dramatische van een Engelse bommenwerper in de oorlog, die vlucht eindigde in de Maas en bijna alle bemanningsleden kwamen hierbij om. Natuurlijk kende ik dit verhaal al van mijn vader.

Vandaag zijn Jackson en Brody jarig, de tweeling waar Susan op past worden 3 jaar en omdat ze vandaag natuurlijk niet bij hun babysit zijn gaan we dan morgen vieren. Dat betekent een taart voor de jongens en ik heb twee kadootjes gekocht, een waterpistool want die mannen vinden dat geweldig. Dit zijn niet zomaar waterpistooltjes, ze zien er uit als het hoofd van een dinosaurus en als je op een knopje drukt gaat de mond open en uit de bek komt dat de straal.

Taart, ja dondermorgen stond ik al om 8 uur in de keuken om twee appeltaarten te bakken voor mijn team. Een bedankje voor alle steun in de laatste paar maanden want iedereen is altijd even hartelijk en ze doen echt hun best om te helpen als dat nodig is. Die taarten gingen erin als koek en een van de jongens, Joshua, at maar liefst drie stukken. Ik heb Kim nu ook aan het puzzelen trouwens, ze zag mijn legpuzzels en vroeg of ze er ook mocht maken. Ze is nu aan haar tweede binnen een week en ik heb vrijdag weer een nieuwe doos gekocht met 4 puzzels van 500 stukjes per stuk. Dat is het maximum want anders is ons bureau te klein.Ook vond ik weer een grote zak met allerlei knopen, ouderwetse zijn het leukste trouwens in allerlei modellen en kleuren en het kostte me dan ook een uur om alles te sorteren op kleur en model. Er zitten een aantal stofknopen bij, zoals rood met witte stippen, net kleine paddestoelen en die zien er heel leuk uit op mijn dassen. Ik heb inventaris gehouden de afgelopen week en ik zit nu op een total van 85 dassen voor volwassenen en 35 voor de kids. Ik heb drie dassen gedoneerd voor de veiling bij at&t, de opbrengst is voor het goede doel dat we steunen, het Quigley House, een opvanghuis voor moeders en kinderen.

Paddestoelen, je moet ons gazonnetje zien, ze schieten uit de grond. Grote witte paddestoelen, net als champignons, ‘s avonds is er nog niks en als je in de morgen opstaat staan daar ineens 15 paddestoelen in het gras. We kunnen nu echt buiten zitten  want gisteren vond ik 3 tuinstoelen en een tafeltje, gewoon wit plastic maar dat betekent ook dat het gewoon buiten kan blijven staan als de dagelijkse regenbuien overtrekken.

De komende week gaan we gewoon weer verder met zweten en puffen dus vanmiddag relaxen we volop. Een proficiat voor Tim van de Kerkhof die op 28 juli jarig is en ook voor Malika die 25 juli jarig is.

Fijne week allemaal….Mariet



zondag 17 juli 2011

A Fire in the sky

Vallende sjterre, good veur unne wins
wat zal ich toch ens vraoge
leefde hub ich, wae veule os riek
geld is neet alles, ut haet us zo duk al bedraoge
met valse sjien, met unierlijk gedraag
maar ich, ich ben zoe blie as unne blaag
met dich aan mien ziej, diene erm om mich gesjlage
en dae vuurbal, dae net raasde door de donkere loch
dae is besjlis good veur teminste 10 winse veur de komende dage

Hallo lieve mensen

De afgelopen week zaten wij op een avond buiten, het was heel helder en we waren naar een vreemd licht aan de horizon aan het kijken, het bleek een helicopter te zijn met blauwe lichten die over de rivier aan het zigzaggen was. In mijn ooghoek zag ik een helder licht recht boven me en een heuse vuurbal flitste over het huis, een bal die zo groot leek al seen tennisbal met een kleine staart er achter aan. Ik was zo verbijsterd dat toen ik Martin erop attent maakte hij al weer verdwenen was. Ik heb al heel wat vallende sterren gezien in mijn leven maar dit was wel erg spectalair, hij had het jammer genoeg niet gezien wat op zich heel uitzonderlijk is want hij ziet normaal alles. Ik dacht, die is beslist goed voor tenminste 10 wensen. Ik hoopte dat iemand dit misschien gefilmd had maar jammer genoeg heb ik er niks van op het internet gevonden. Wel was hier gisteravond op het plaatselijk nieuws dat de zendmast getroffen was door brand.

Ook gisteravond is de jonge vrouw in vrijheid gesteld die twee weken geleden was vrijgesproken van moord op haar tweejarig dochtertje, je kunt je voorstellen dat de journalisten er als de kippen bij waren en ze zal wel onderduiken om bij te komen van al het drama van de laatste jaren.

We hebben weer een warme week achter de rug met veel veel regen, de luchtvochtigheid was gemiddeld tussen de 85 en 90% en zelfs als je niks deed liep het water in straaltjes over je lijf. Ik had ook best wel moeite om me koel te houden, donderdag kwam ik eerder naar huis en gisteren heb ik me afgemeld want ik voelde me moe, afgemat. Na heel wat koffie en koelte ging het weer en ik besloot toch maar om naar een churchsale in de buurt te gaan. Gelukkig maar want ik kwam thuis met 6 lades tapes, zo’n 180 cassettebandjes, alles in goede conditie en met veel orginelen. Iemand met een leuke rockcollectie en ook nog goede smaak had deze gedoneerd en ze vroegen er maar 5 dollars voor dus kon ik Martin verrassen hiermee. We gaan bekijken of we deze via onze stereo kunne downloaden in mijn laptop zodat ik kan proberen er een aantal cds van te branden.

Maandag kreeg ik toch wel een beetje een domper, een brief van Homeland Security, ik dacht eindelijk krijg ik mijn greencard maar nee hoor….insufficient proof stond erin, onvoldoende bewijs…en van wat…dat Martin en ik samen wonen. Ik had een kopie van het huurcontract opgestuurd omdat dat ons beider naam staat, een van de weinige dingen trouwens. Ook vroegen ze om foto’s van gezamelijke activiteiten en voor affadavids, een handgeschreven bevestiging van mensen die ons allebei kennen om te bevestigen dat we op een adres wonen. Ricky en Susan hadden me daarvan voorzien maar nu blijkt dat een notaris daar een stempel op moet zetten om het officieel te maken, dat vertelt je natuurlijk niemand van te voren. Nu moet ik voor 22 augustus nog aanvullende papieren opsturen, ik heb natuurlijk de kopie van onze gezamelijke belastingaangifte en ik wil ook nog wat andere mensen vragen om wat op te stellen. Ik heb contact opgenomen met mum want die werkt als receptioniste voor een advokaat, dezelfde die ook de scheiding van Martin geregeld heeft en deze Mike heeft beloofd om komende week de papieren te bekijken, ik hoefde me geen enkele zorgen te maken liet hij weten want…I will take care of you.
Ik vond het wel vreemd hoor, er zijn hier zoveel mensen die niet eens de taal spreken en ik moest bewijzen dat ik de taal meester was en moet nu nog allerlei dingen opsturen, voel me als bijna illegaal terwijl ik een baan heb, geen enkele aanspraak maak op uitkeringen of zo iets.

Ik wil jullie nog trakteren op wat lekkers, tenminste virtueel. Ik sprak donderdag met een van klanten en ze heeft een bakkerij annex cafĂ© en natuurlijk een website met foto’s en het ziet er allemaal heel smakelijk uit.


Allemaal een fijne week gewenst en tot schrijfs !!!

Liefs…Mariet xxxxxxxx







zondag 10 juli 2011

Hullah hoop oppe sjtoep

Ich dreumde det ich in Kessel waas
op unne zomerdaag
de Maas sjitterde in de felle zon
de windj bloos unne vlaag
ich huurde in de verte blaosmuziek
en ut geurde nao zondigse soep
de sjtraote ware vol met luuj
idderein zoot oppe sjtoep
ze zjweide nao mich en lachte
en vrooge wie geit ut met dich
dao in de verte euver de ploens
ich herkende idder gezich
miene pap en mien mam
mien zus, mien breurs, allemaol mich zoe leef
ich dach nog, neet wakker waere, neet noe, nog neet
maar det holp niks, miene auge ginge aope
ich waas effe toes, vreugde maar auch un bietje verdreet


Lieve mensen

We hebben weer een hete vochtige week achter de rug en de komende week kunnen we hetzelfde verwachten, veel regen en als de zon dan weer achter de wolken uitkomt is het bakken en stoven. Maandag, Independence Day was heel erg zonnig en niet een spatje water uit die strakblauwe lucht. Je kon dan ook overal de barbecues ruiken, wij waren natuurlijk weer uitgenodigd bij Raini, hotdogs en hamburgers stonden op het menu, totdat de kok dat menu op het laatste moment veranderde zoals heel vaak. Toen we arriveerden bleek dat de dogs en burgers waren vervangen door kip uit de oven, aardappelsalade en broccoli, ook heel lekker trouwens.
Eerder die dag had ik al afscheid genomen van Rheannon die na twee maanden bij opa en oma weer met haar ouders naar South Carolina ging. We zien haar niet meer tot Thanksgiving, laatst November en ik mis haar grapjes en gegiechel. Susan vond het maar niks natuurlijk, dat lege huis dus de familie was amper de uitrit uit en ze hing al aan de phone, of ik mee ging shoppen. Natuurlijk zei ik niet nee, ze heeft overal kortingpasjes voor en we gingen naar de Kmarkt waar ik wat kleine dingetjes kocht zoals een verjaardagskadootje voor de tweeling, Jackson en Brody die komende week 3 worden. Ook kocht ik een hullah hoop, nu heb ik er als kind nooit een gehad en ik was altijd gefascineerd door zo’n ring. De mijne is paars met glitters en maakt een ritselend geluid als je hem gebruikt. Ik dacht, dat is een goede manier van fitness en nog leuk ook dus toen ik thuis kwam direct proberen of het nog lukte. Het resultaat was tevredenstellend maar Martin moest er erg mee lachen en zei….vooral doorgaan met oefenen baby !!!

Deze week stonden de kranten en het nieuws bol van twee zaken…de spaceshuttle Atlantis en Casey Anthony.

Het was de laatste lancering van een spaceshutle, de Atlantis ging vrijdag morgen om 11 uur de ruimte in. Even zag het er naar uit dat de lancering waar echt een heleboel mensen op af waren gekomen uitgesteld moest worden vanwege het weer, een heel bewolkte hemel en dreigende onweersbuien zouden wel eens roet in het eten kunnen gooien maar ze waagden het er maar toch. Wij zagen natuurlijk niks door die bewolking maar op tv is he took nog steeds een machtig gezicht. Deze lancering betekende een einde aan een indrukwekkend tijdperk met ruimtereizen, ups en downs. We herinneren ons natuurlijk de verschrikkelijke ramp in 2003 met de Columbia die terugkerend naar de aarde verongelukte.


Ook nog op ons netvlies gebrand is de ontploffing van de Challenger bij de lancering in 1983. Martin herinnert zich dat hij bij een vriend buiten stond en het ruimteveer zag ontploffen. De cockpit met de 7 astronauten bleef intact bij de ontploffing maar viel 16 km naar beneden in de oceaan en niemand overleefde dit.


Nu is er dus een einde gekomen aan dit tijdperk, er zullen natuurlijk nog wel raketten worden gelanceerd hier in Florida maar de spaceshuttles worden ontmanteld of gaan naar musea, hier in de US

Grote attentie van de media over de hele wereld voor de rechtszaak van Casey Anthony, het had meer belangstelling dan de O.J, Simpson zaak maar dat is natuurlijk ook te wijten aan het internet. Casey, een alleenstaande moeder woonde met haar dochtertje Caylee van bijna 3 bij haar ouders maar vertrok in juni 2008 met haar dochterje en was weg gedurende een maand, haar moeder vroeg meerdere malen naar haar kleindochter aan de telefoon maar kreeg zeer vage antwoorden, Caylee zou bij een babysit zijn. Later hoorde zed at Caylee zou zijn ontvoert door diezelfde babysitter. In de tussentijd vermaakte moeder Casey zich met feestjes en in nachtclubs terwijl ze claimde dat ze het druk had met werken. Later die maand kregen de ouders bericht dat hun dochters auto opgepikt was en dat ze het voertuig tegen betaling konden ophalen. Toen ze dat deden en de achterklep openden roken ze een sterke rottingsgeur. OP 15 juli deed de grootmoeder van Caylee aangifte van vermissing bij de politie en kwam er een grote zoekactie naar de peuter op gang. Speculaties alom natuurlijk maar de moeder hield vol dat de nanny haar kind had meegenomen. De baan die ze claimde te hebben was gelogen en ook haar andere uitspraken waren zeer twijfelachtig. Ze werd gearresteerd en het mediacircus begon op volle toeren te draaien. In augustus van datzelfde jaar, een meteropnemer belde politie met informatie over iets in het bos dat hij gezien had maar de politie ging dit niet na tot een aantal maanden later in December. Toen vonden zee en vuilniszak met de stoffelijke resten van Caylee maar toen konden ze al niet meer zien hoe de peuter overleden was. Wel was te zien dat op het gezichtje resten van tape zaten en de moeder werd moord ten laste gelegd. Na veel onderzoeken van de politie begon het proces eindelijk op 24 mei 2011. Casey hield vol dat ze onschuldig was ofschoon ze uitspraken deed die elkaar volkomen tegenspraken en in de ogen van het Amerikaanse publiek was ze schuldig. Haar pleidooi dat ze onschuldig was betekende dat als ze zou worden veroordeeld, ze de doodstraf zou kunnen kijken. De verdediging  ging voor de versie dat de peuter per ongeluk was verdronken in het zwembad van de familie en doordat de moeder in een shock was dumpte ze het lichaampje in het bos met behulp van haar vader. Verder werd er natuurlijk van allerlei dingen bij gehaald zoals misbruik in de moeder’s jeugd wat zou moeten verklaren waarom ze zo reageerde en loog tegen de politie. Haar vader heeft dit altijd ontkend. De jury had 11 uur nodig om tot de conclusie te komen dat er niet genoeg bewijzen waren voor moord en sprak Casey vrij op alle punten zoals moord, kinder misbruik maar ze werd wel schuldig gevonden aan liegen tegen de politie en werd uiteindelijk veroordeeld tot 4 jaar gevangenis maar omdat ze al vanaf 2008 in de gevangenis was wordt ze de komende week woensday vrij.


En dan heb je al die mensen die zoals gezegd hun eigen oordeel velden, hiermee op twitter en facebook gaan en sommige zeggen , laat haar met rust, ze heeft genoeg geleden maar ik heb het idée dat het merendeel graag had gezien dat Casey was veroordeeld en de doodstraf had gekregen. Dan is er ook een grote groep die spreken voor het vermoorde kind want de vraag is natuurlijk, als het niet de moeder was, wie dan en waarom heeft ze zoveel gelogen. We zullen het misschien nooit weten maar in Orlando waar de rechtszaak plaatsvond zal het nog lang nagonzen.

Dit is trouwens nog niet het einde van het verhaal want in augustus zal er, net als trouwens bij O.J.Simpson een rechtszaak beginnen die is aangspannen is de vrouw die de babysitter zou zijn geweest. Deze vrouw bestaat echt, iets waar lang aan getwijfeld was maar ze heeft moeder en dochter nooit ontmoet en zijn voelt zich natuurlijk in haar eer aangetast en heeft een aanklacht ingediend om te bewijzen dat ze helemaal niks met deze zaak te maken had. Wat er ook uitkomt, het leven van een klein meisje kwam tot een verschrikkelijk einde, grootouders hebben alle contact met hun dochter verloren en Casey zal moeten leven met de konsekwenties en de beschuldigingen want zelfs nu ze vrijgesproken is, de smet is en blijft.

Gisteren hebben mum en ik weer eens na lange tijd wat garagesales gedaan, ik had vrij en omdat zij vrijdag 79 jaar was geworden voegde Myra zich later bij ons en gingen we Philipijns eten. Het was maar een piepklein restaurantje maar oh wat waren die loempia’s en sateetjes lekker (nee ze hadden geen pindasaus). Ik vond een aantal leuke kinderboeken en een hele doos breigarens. Ik had al eerder in de week drie bananendozen garen van mum gehad maar sommige knotten zijn verknoeid door vocht.

Het is bijna 7 uur en helemaal licht nu, het is benauwd en mijn huid jeukt van alle muggenbeten die ik oploop als ik buiten ben. Ik ga vandaag helemaal niks doen, we hebben een vracht films gehaald bij de bieb gisteren en zijn dus ruim voorzien. Een 3 liter fles rootbeer in de koelkast en een grote zak popcorn die ik kreeg van Susan en het zwembad lokt buiten met vers water.

Ik wens iedereen een fijne zondag en de mensen in Panningen een hele fijne kermisweek, verder Patricia en Lonneke bij Office Depot van harte gefeliciteerd !!!


Hojje…..Mariet xxxxxxxxx




zondag 3 juli 2011

Muizenissen

Sjakke langs de winkels
kieke nao klaedjes en sjoon
de zon brandj hel op miene rug
der is neet vuul mier angers te doon
ich mot bienao werke
de dokters aafspjpraok waas hiel vreug
de oetsjlaag waas super, ich ben hiel bliej
maar auch ein bietje meug
un klaedje hiej, un heutje dao
neet eg nao miene sjmaak
ich dink det ich maar de mood opgaef noe
koffie en wat te aete
en dan nao mien werk
is det unne zucht dae ich sjlaak?

Hallo lieve mensen

Ik begin vandaag met even stil te staan bij het overlijden van mijn tante Jo Hanssen-Zeetsen. Ze was getrouwd met oom Sjra, een broer van mijn moeder en ze woonden samen in Baarlo in een klein huisje aan de Napoleonsbaan totdat na het overlijden van ome Sjra tante Jo alleen achterbleef en een paar jaar geleden verhuisde ze noodgedwongen naar de Wietel. Ze zou op 18 juli 80 jaar zijn geworden maar overleed de afgelopen donderdag aan een beroerte. Ik heb herinneringen aan beiden, een klein huisje met katten en een piekfijn tuintje met een kleine kas waarin groenten werden gekweekt.

De week begin met een snelle rit naar de apotheek om mijn pillen bij te vullen, tenminste dat was het plan maar nadat ik online de bestelling had gedaan kreeg ik een berichtje terug dat er een probleem was met de verzekering. Toen ik ter plaatse arriveerde hoorde ik van de dames dat ik de asperine wel kon krijgen maar de andere twee pillen konden alleen verstrekt worden als ik zelf betaalde. De Effient, de dure van pil van 170 dollars per 30 stuks had ik nog niet besteld want ik had nog genoeg voor 10 dagen. Een telefoontje naar AT&T verzekeringslijn leverde op dat ik oftewel mail in kon doen voor de andere pillen en dat betekende 7 tot 10 dagen wachten of naar CVS gaan, een andere apotheek en voor 3 maanden ophalen. Een rekensommetje leverde op dat dit zou betekenen dat mijn bijdrage normaal 170 plus 26 maal 3 zou kosten. Ik was even goed in paniek want zoveel kon ik even niet ophoesten. Ook zou ik eerst mijn dokter moeten contacteren want het recept moest van 30 naar 90 dagen worden veranderd.
Een telefoontje van de dames van Walgreens naar CVS en ik ging richting CVS, een 5tal minuutjes met de auto. Daar aangekomen hoorde ik dat de bestelling geen probleem zou opleveren, ook zonder eerst met de dokter te spreken (ik wilde dat niet iedereen zo’n probleem zou maken en gewoon je zou vertellen waar je aan toe bent). Ik moest 20 minuten wachten en toen kreeg ik de eerste twee pillen porties met een bijbetaling van 45 dollars ipv de drie maal 26, toen ik vroeg wat de Effient dan zouden kosten sinds ik er toch was, hoorde ik dat die niet overgeschreven waren naar CVS dus de apotheker belde even zelf naar Walgreens en toen bleek dat ze die niet op voorraad hadden. Ze werden besteld en ik kon ze de volgende dag afhalen en ze zouden ook 45 dollars voor 90 pillen kosten (ipv de drie maal 170 dollars zoals in eerste instantie). Toen ik op dinsdag nog snel na mijn werk net voor tienen ‘s avonds daar aanging was dat echt waar en ik was heel erg opgelucht want ik maakte me daar echt zorgen over en ik kan die pil geen dag missen.

Op woensdag morgen moest ik al om kwart voor negen bij de cardioloog zijn voor de uitslagen van de nekecho’s en de bloedtesten van 10 dagen geleden. De echo wees uit dat er minimale aanslag in mijn halsslagaders zat maar niets om me ongerust over te maken. Hij was er erg verbaasd over wat mijn bloedtesten uitwezen. Mijn slecht cholesterol was van 221 naar 74 gezakt en hij vroeg dan ook wat ik toch gedaan had. Ik vertelde dat ik geen vette producten meer at of dronk, alles halfvol of low fat, geen eieren, geen varkensvlees en hij vertelde me daar vooral mee door te gaan. De asperine kon omlaag van 325 naar 81 mg dus alle tabletten in vieren delen en de cholesterol pil Crestor van een naar anderhalf zodat we zeker weten dat dit resultaat zo blijft en hij zei dat hij het gehalte naar onder de 60 wil hebben. Ik moet in oktober terug voor nog een stresstest en dan in November weer een afspraak met hem, dr Leon.

Na die afspraak had ik van kwart voor tien tijd om wat anders te doen, ik moest om alf een werken en vond het te kort om naar huis te rijden, toch 20 minuten door druk verkeer dus ik stapte mijn autootje in en reed naar Orange Park Mall, een groot shoppingcenter met leuke winkels zoals Sears en JC Penny. Daar slenterde ik wat rond, ik wilde kijken voor een zomerjurk, kort, want ik heb alleen maar langere jurken en die zijn erg warm. Ook wilde ik kijken voor schoenen want mijn Sketchers sandalen gaan de 5e zomer in en zijn behoorlijk afgedragen. Schoenen kon ik niet vinden anders dan exemplaren waar ik gemiddeld 50 dollars voor op tafel moest leggen en die ook niet echt mijn smaak waren. Jurken waren er alleen met spaghetti bandjes, niet wat ik wilde. Ik gaf het op een gegeven moment maar op, kocht alleen een bodymist in een lekker geurtje bij Bed&Bath en trakteerde mezelf op Chicken Teryaki, een lekkere schotel met bami en kip die ik half buiten oppeuzelde waarna ik naar mijn werk ging. Om 16.30 ging ik al naar huis want ik was op en de rest van mijn maaltijd was nog genoeg voor Martin en ik voor ons avondeten, de porties hier zijn behoorlijk groot.

Vrijdag was ik vrij dus al vroeg toog ik naar de Thrift store, de tweedehandse winkel in de buurt want ik wilde kijken voor leesboekjes voor Rheannon, ze begint met lezen en ik vond een paar leuke starterboekjes voor haar, 19 cent per stuk en in goede conditie dus een kopje. Ook Bells had geen jurken en bij de KMarkt hadden ze niks maar hier vond ik wel mijn sandalen, hun eigen merk en maar voor 15 dollars, ze zien er bijna hetzelfde uit als mijn Sketchers en zijn zeker zo comfortable. Rond twaalven liep ik naar Susan want zij had een afspraak met haar neuroloog, ze heeft pasgeleden een MRI scan gehad van haar hoofd, vreemde witte plekken op haar hersenen waar ze geen goede raad mee weten en had me gevraagd te babysitten. Victoria, Brooke en Peyton, de meiden waar ze op past waren onder zeil voor hun middagdutje en Rheannon en ik maakten het ons gemakkelijk op de bank en keken Alvin en de Chipmunks. Voor we het wisten was het half vier en waren Susan en Gil alweer terug en ik kon huiswaarts keren.
Vrijdag op zondag kon ik absoluut niet slapen, ik had al twee films gekeken en nog steeds klaarwakker. Rond 5 uur in de morgen kwam dan eindelijk de slaap maar dat betekende wel  dat ik geradbraakt was zaterdag morgen en ik bend an ook niet gaan werken. Martin vond dat helemaal niet erg natuurlijk en nadat hij een aantal uurtjes gewerkt had hebben we samen een gezellige zaterdag doorgebracht. Ian kwam ook een paar uurtjes langs en met een paar nieuwe films die ik van Susan kon lenen was het zeer aangenaam. Gil, Susan’s husband is een film verzamelaar en al is zijn smaak zeker niet de mijne hebben ze soms toch wel wat leuks. Zo genoten we vrijdag van beide True Grit films, de oude met John Wayne en de nieuwe met Jeff Bridges die absoluut een aanrader is als je van westerns houdt. Gisteren keken we naar Red Riding Hood, fantasy en een klein beetje horror en heel aangenaam net als de nieuwe Season of the Witch met Nicolas Cage.



Alweer zondag en deze week een lekker lang weekend want morgen is het the fourth of July, Independence Day, de dag dat Amerika viert dat ze onafhankelijk werden van moederland Engeland na een bloedige oorlog.


Of er morgenavond veel vuurwerk is valt nog te bezien trouwens want in de diverse counties is er een verbod op vuurtje stoken en vuurwerk is veel te gevaarlijk, een brandje ontstaat nogal vlug en we hebben nog steeds bosbranden rondom on sheen ofschoon de rookoverlast op dit moment bijna nihil is, gelukkig. We zijn uitgenodigd om bij Raini te komen barbecuen, hamburgers en hotdogs en dan gaan we ook onze films ophalen. Chris is de afgelopen dagen druk in de weer geweest op zijn computer, hij heeft een supersnelle verbinding en ik heb hem een kleine lijst gegeven van films die ik graag zou hebben. Hij is bezig om twee oudjes te downloaden, Es geschah am hellichten Tag, een zwart wit film met Heinz Ruhmann die ik nergens lan krijgen over een kindermoordenaar uit 1958 en Im weissen Rossl am Wolfgangsee met Peter Alexander. Hij vertelde me vrijdag dat ze zeer langzaam laden omdat er blijkbaar maar een persoon is op Torrent die ze heeft dus hopelijk kan hij ze toch downloaden en branden. Ook heeft hij een groot aantal documentairen van History Channel voor Martin over oude wapens, schepen en vliegtuigen.


Ik ben met spanning aan wachten op mijn komkommers. Zondag verscheen een mini komkommertje aan mijn struik en je gelooft niet hoe groot die nu al is, bijna klaar om te oogsten en er zijn nog een aantal veelbelovende exemplaren die op hun beurt aan het wachten zijn.
De eerste bonen zijn gegeten en ze waren erg lekker maar de struiken hebben het zwaar in deze hitte net als de rest van de natuur. Door een aantal zware regen en onweersbuien afgelopen week is er wel weer water in de beek maar voor de vissen kwam dat water te laat. De natuur, heel mooi maar ook meedogenloos jammer genoeg.  Martin maakte een foto van onze slang die in onze tuin woont en hopelijk de overlast van muizen etc op peil houdt. Ook vonden we een reuze rups op onze varens, het is waarschijnlijk de rups van een grote vlinder, hij bleef maar een dagje dus zeker weten doen we het waarschijnlijk nooit.



Ik wil eindigen met Marijn proficiat te wensen met zijn verjaardag op 5 juli, een mooie dag gewenst !!!

Liefs….Mariet xxxxxxxxxx



Rheannon

de nieuwe kast op de badkamer, helemaal in style

een van de slangen in onze tuin

reuze rups

ons zwembad op een strak gemaaid gazonnetje

komkommer van eigen bodem