zondag 29 juni 2014

Pilletje komt zo !!!!


Wat mis ich soms de kaorebloome

De klaproeze, bloodroed

Tösse ut goudgaele graan

Sjloet ich miene auge huur ich zachjes zingen

En kiek dao gaon de kerse aan

 

De prosessie um te danke

Veur alles wat os werde gegaeve

Ze trekt door ut  veld en ut dörp van kepel nao kepel

En ze kumpt hiej auch naeve

 

De bloomeblaedjes oppe grondj

Un mosaic volmaakt met kleure

Ut mariabeeld en dao, ut heilig hart

Wat deut dae wieraok lekker  geure

 

 Effe truuk met mien communie klaedje aan

En un mendje met bloomeblaedjes

Witte sök en de hendjes gevouwe

Wat ware wae toch sjoene geleuvige maedjes

 

Hallo lieve lezers,

 

Weer een week voorbij en het was een turbulente week maar we zijn ondertussen wel wat gewend natuurlijk. Heel veel pijn en ongemak voor Martin en twee doktersbezoeken.

Woensdagmorgen ging het flink mis, veel te laat en toen ook nog wachten, de poort waar hij de chemo door krijgt moest gespoeld, toen bloedonderzoek en de dokter kon niet echt veel nieuws vertellen want er waren behalve het bloed niet echt uitslagen. Het bloed blijft uitstekend maar hij was weer afgevallen, nog maar 57 kilo. De dokter vond dat verontrustend en hij kon alleen maar adviseren, voldoende eten en drinken, gemakkelijk gezegd natuurlijk. Ook maakte de dokter een aantekening om een nieuwe petscan aan te vragen bij de verzekering, die moeten eerst goedkeuring geven. Alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik in plaats van om 12  uur pas om 2 uur op mijn werk was. Omdat het bloedjeheet is was ik al moe toen ik begon.

Donderdag had ik vrij en moesten we om 8.30 bij de pijnkliniek zijn, een half uur wachten en we hebben de dokter amper gezien, de recepten lagen al klaar.

Betsy, een van Martin’s ex vriendinnen had de oplossing, zij ging naar een kleine apotheek, die bezorgden thuis en hadden altijd alles op voorraad en deden ook eerder dan de opgegeven datum bijvullen dus ik liet me ompraten. Woensdag al alle gegevens daar achtergelaten, naam, adres, welke pillen etc dus donderdag met de recepten er naar toe. Twintig minuten later begon de apotheker te zuchten terwijl ik wachtte, ik zei, problems? Hij zei, ja ik krijg geen goedkeuring hiervoor, is er niet wat anders als narcotica dat jullie nodig hebben want ik kan niet alleen dit vullen. Ja hallo, dat wist je gisteren toch ook al !! Ik graaide mijn papieren en naar Walgreens. Daar kreeg ik eerst te horen van de assistente dat ik pas de volgende dag de pillen kon krijgen. Ik vroeg naar de apotheker en Megan die me altijd helpt kwam. Ze zei direct, je probeerde op een andere plaats, waarom. Uitgelegd, ja stom, had ik nooit moeten doen dus ik kom toch weer terug bij jullie want het lukte daar niet. Ze zette alles in hun computer en natuurlijk, de verzekering had al bericht van die andere plaats dat het omgezet was en accepteerde het niet dus zij bellen en na een uur wachten had ik dan toch alles compleet.

Nou , als je ergens moe van wordt is het dit maandelijkse gevecht met alles en iedereen.

Vrijdagavond op tijd naar bed want zaterdag 4 uur overuren en dan mijn 8 uur shift maar om drie uur, midden in de nacht was ik klaarwakker. Kon niet meer slapen dus ik zat om half vier met koffie en was om 8 uur op mijn werk. Afzien, dat zeker maar och, de dag was uiteindelijk toch voorbij dankzij ook een hele lieve collega Teri die om drie uur mij verraste met een heerlijk beker ijscoffee met slagroom en caramel saus.

Toen ik thuis kwam om 21.45 belde Susan om langs te komen, ze hadden net gegeten, haar zoon David en Angie waren er om Rheannon op te halen en David was jarig dus een heerlijk etentje en ik kreeg de resten mee, vandaag niet koken dus.

Ik werd vanmorgen om 9 uur wakker en heb lekker even met Rob en de meiden geskyped. Rob gaat oude foto’s voor mij inscannen en ik verheug me er al op om ze te zien. Ook met name voor mijn Kessel pagina op facebook want er zijn een aantal foto’s van Kessel van vroeger zoals Boezeven en het patronaat maar ook een foto van Ine en ik in onze communiejurkjes en zo.

 

Sinds 4 weken ben ik bezig met kokosolie, ik had het al zo vaak van Ine gehoord en nu ook van anderen dus ik was nieuwsgierig of het ook voor mij zou werken.

Ik had bij Amazon een pot van anderhalve liter gekocht en heb al het tweede flesje in de keuken staan, ook een potje in de badkamer. Van dat potje smeer ik elke avond een paar druppels, want meer gebruik je niet, op mijn gezicht. Elke morgen twee eetlepels olie zo de mond in en natuurlijk in de sla en zo. De smaak is heerlijk en het laat niet een olie achtige smaak achter zoals andere olieen doet

Na twee weken viel me op dat de gele plekken onder mijn ogen van de cholestorol gewoon verdwenen zijn !!! Ook meen ik dat de plekken boven mijn ogen vager lijken maar dat kan ik ook verbeelden natuurlijk. Mijn huid in mijn gezicht voelt duidelijk beter aan, niet meer droog dus elastischer en ook de rimpels naast mijn ogen vervagen, over drie maanden zie ik gewoon 10 jaar jonger uit…toch !!!

Ik voel nog niet echt de meer energie die het moet geven maar we hebben natuurlijk veel meer op ons brood dan eerder dus misschien is die energie er wel maar gaat er ook meer uit.

Als dit op mijn cholestorol werkt kan ik misschien wel al die pillen weg doen, wat zou dat heerlijk zijn.

Martin probeerde het ook maar kon niet goed met de olie overweg dus nee, niet meer voor hem.

 

Voor de komende week staat the fourth of july op het programma dus een vrije dag op vrijdag en donderdag ook vrij, afspraak met de huisarts voor het  3 maandelijkse bezoek en dan moet ik ook weer de FMLA papieren laten invullen want hij doet dat voor nop.

Ik heb ondertussen ook de 50 dollar benzine card gekregen en die is al weer bijna op. Verder papieren omgevuld voor een sponsor voor de chemo ofschoon we daar niets meer voor hoeven te betalen voor de rest van het jaar, ook geen eigen bijdrages voor doktersbezoeken meer, dat scheelt toch weer. Deze maand geen extraatjes alleen wat ik voor overuren krijg dus het wordt krapjes maar in augustus hopelijk een bonus van het werk, alles groen zover voor de maand en met een beetje geluk krijg ik de 4 van de 5 cijfers groen voor het kwartaal, dat is 500 dollars extra in de knip.

Vrijdag zijn Diana, Edwin, Jamy en Faye de Vries uit Noordwijk hiernaar toe verhuisd en ik hoop hen de komende week of zo te ontmoeten, eerst maar even acclimatiseren..

Ik heb Raini gemaand, ze hebben constant de airco draaien  en dat ik een extra 30 dollars of zo op de stroomrekening dus zij gaat dat extra betalen deze zomermaanden, het was afgesproken toen ze introk.

Ik ga er weer van tussen, nog koffie en dan rustig aan vandaag, misschien later het gras maaien want dat groeit als kool maar alleen als het later vandaag niet regent.

Ik wil Brigitte Geuyen van harte feliciteren met haar verjaardag morgen, Bert Bos is op 1 juli jarig en Marijn van Knippenberg op 5 juli. Allemaal van harte en een fijne dag gewenst !!

 

Liefs…Mariet xx

 

 

 

zondag 22 juni 2014

Afzien !


eindeloos

lijkt de tijd

als ik zweef tussen avond en morgen

wezenloos

staar ik voor me uit

slaap verlos me voor even van zorgen

woordeloos

over zoveel pijn

die ik niet van je weg kan pakken

grenzeloos

is mijn liefde en mijn kracht

nodig om niet in het moeras van verdriet te verzakken

 

 

loos, verloren

maar elke morgen

herboren

om de strijd weer aan te gaan

om samen met jou te vechten

zolang ik maar naast jou kan staan

 

Hallo lieve lezers

 

Laat ons beginnen met geweldig nieuws, Marianne en Frits zijn gearriveerd in Santiago di Compostella na 4 weken fietsen, door weer en wind, regen, brandende zon en berg op berg af. Rond deze tijd zitten ze in de kathedraal voor de pelgrims mis, het grote wierooksvat dat op en neer gaat in de kerk en ongetwijfeld de kaarjes die branden.

Een collegaatje op het werk maakte me attent op een film over de Camino di Santiago, de pelgrimstocht die per fiets of te voet wordt aangegaan. De film heet The Way met Martin Sheen. Zijn zoon overlijdt na een heftige storm in de Pyreneen op de eerste dag van zijn voettocht dus vader gaat naarFrankrijk en besluit met de as van zijn zoon in de rugzak de tocht af te maken. Onderweg komt hij allerlei mensen tegen oa Joost uit Amsterdam en beleeft heel wat avondturen maar leert vooral veel over zijn zoon en zichzelf. Ik vond het een hele bijzondere film en heb dus heel veel plekjes gezien die ook Marianne en Frits onderweg bezocht hebben, geweldig en beslist een aanrader.

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/The_Way_(film)

 

We hebben een hele zware week achter de kiezen, heel veel pijn voor mijn lieve schat en dagen zonder eten. Vrijdag had ik vrij en kon hij eindelijk weer wat naar binnen werken.

Maandag belde hij in paniek, hij had heel erge pijn in de maagstreek en bloedde hevig. Ik naar huis na mijn lunch en ik was er al op voorbereid om met hem naar de eerste hulp te gaan maar toen ik thuis kwam was het minder, het bloeden en de pijn en wilde hij dan ook niet meer gaan.

Het is echt superwarm, ik ben nog steeds aan het vechten met mijn verkoudheid, mijn neus houdt niet op met druppen maar als ik eenmaal flink gesnuit heb gaat het wel weer. We hebben een paar flinke onweersbuien gehad, gisteren op het werk viel het met bakken uit de lucht dus de vochtigheid is erg hoog wat het niet aangenamer maakt.

Door dit alles groeit het gras natuurlijk als onkruid, vrijdag had ik vrij en was het dan ook hoog tijd om te maaien, ook maar even de struiken voor bijgeknipt.

Ik heb tegen Raini gezegd dat zij niet meer mag maaien, na eerst mijn hibiscus om zeep te hebben gebracht heeft ze de afgelopen week ook de jasmijnstruik die een halve meter hoog stond te pronken onder het slaapkamer raam gewoon onthoofd, snap niet dat ze niet ziet dat dit geen onkruid is maar een plant.

Maar goed dat de tomaten beschermd zijn voor de bedstukken, anders weet ik niet of ik ze nog had.

Gisteren kreeg ik een heleboel verse kruiden van Susan, een van haar moeders heeft een tuintje en ik heb nu verse salie, basilicum en Marjolein in mijn koelkast.

 

Het afgelopen weekend werden we opgeschrikt door een bericht over een 15 jarige jongen in de straat achter ons die in de tuin doodgeschoten was, de stiefmoeder beweerde tegen de politie dat ze de jongen in de achtertuin vond en twee mannen over de schutting zag klimmen.  De politie vertrouwde het blijkbaar niet en deed huiszoeking. Ze vonden een bloedig geweer op de zolder en de moeder werd gearresteerd. Later beweerde ze dat de jongen zichzelf per ongeluk had doodgeschoten. Volgens de patholoog kon dit niet dus ze zoeken nog verder.

Als volwassene ben je natuurlijk ervoor verantwoordelijk dat als je al een wapen in huis hebt, dit niet toegankelijk is voor kinderen en je gaat de bak in voor dingen als dit, terecht !!

 

Gisteren ging ik even in Raini’s winkel mijn dr pepper aanvullen (Martin drinkt dit graag met een heleboel ijs) toen een man werd aangereden terwijl hij de drukke weg overstak, akelig hoor, hij lag midden op de weg, mensen in paniek en gelukkig kwamen de politie en de ambulance snel, ik zag niets op het nieuws, dat betekent dat hij nog leefde want het nieuws laat alleen maar zien als er iemand overlijdt (we hadden twee doden op vrijdag en zaterdag in de buurt door ongelukken, een fietser en een botsing met twee auto’s)

 

Ik maar wachten en wachten op mijn benzinecard van de oncoloog maar natuurlijk moest ik weer extra bellen, oeps, vergeten op te sturen dus ik verwacht hem nu maandag. Dat is weer 50 dollars die ik niet hoef uit te geven. Het belastinggeld gaat wel heel erg snel maar ik ben tenminste weer een beetje bij met de huur en de stroomrekening.

 

Gisteren kwam ik op mijn werk en zag dat al mijn cijfertjes groen waren, weer een blijde klant die mij een dikke 10 gaf dus het zit goed voor nu, alleen maar duimen dat het zo blijft tot het einde van de maand en ik tenminste de 300 dollar bonus kan verwachten in augustus, doordat de cijfers enorm zijn aangeschroeft is voor mij op dit moment de volle 1000 dollars bonus niet te bereiken.

 

Stephanie, mijn lieve buurvrouw op het werk  is al twee weken in Duitsland op bezoek bij haar ouders en het vorig weekend is dus haar nichtje Marie van 18 jaar aangereden en overleden. Deze week hadden ze een heel emotioneel afscheid, ze blijft nog een week en komt op 1 juli weer terug.

 

Met al het voetballen is het ook heel leuk op het werk, ik houd alle tussenstanden bij en krijg veel reacties van collega’s vooral de mannen natuurlijk. We hebben mensen uit allerlei landen van de wereld die zolop meeleven en discussieren wie er natuurlijk gaat winnen, gezellig !!

 

Vrijdag was Susan jarig en ik verraste haar met een winterpakket, bloedje heet en ik kom aan met een lekkere zachte deken, een flanellen nachtpon, een leuke mok met lepel en een pak chocolade melk sachets met marsmallows maar zij vond het geweldig !!! Ik kon de deken en de pon voor echt een prikje kopen in Raini’s winkel, ze waren beiden met 90% korting.

 

Afgelopen zondag, vaderdag, was een groot succes. Met voldoende pijnstillers in zijn lijf kon Martin ook een beetje genieten. Raini had zich uitgesloofd, Ian en Ravyn waren van de partij en ook Darian, Josh en baby Josh kwamen eventjes voorbij en Josh was blij met zijn vaderdag kado, een foto album met de foto’s van net voor en na de geboorte van zijn zoon.

Raini had een supergrote ketel garnalen met groentes, aardappels en worst (!) gekookt, er waren crablegs en twee kleine kreeftstaarten voor de vaders en het was heerlijk, ik heb maandag een pasta salade gemaakt van de resten garnalen en daarvan een paar dagen een heerlijk lunch mee kunnen nemen.

Ravyn met baby Josh
 

Ravyn mocht eventjes haar jurk aan voor de foto, toen weer snel uit zodat de jurk niet vies werd met spelen

kadootje voor vaderdag en zijn verjaardag voor Josh
 

 

IK ben vroeg op, om 5 uur maakte Martin me wakker voor zijn pijnstillers, eigenlijk te vroeg maar hij kon het niet meer volhouden en aangezien ik ze beheer hoort dat wakker maken er bij. Zo kan ik tenminste een beetje bijhouden hoeveel hij er neemt. Ik ga zo dadelijk weer lekker even op een oor

 

Fijne zondag gewenst en tot schrijfs…Mariet xxx

zondag 15 juni 2014

Papa dag !!!


Dees roes is neet doet

Al liekt ze van perkament

Ze ligt bie dien foto

Neet allein veur ut sentiment

Ik noom ze van dien graaf

Op unne decembermorge

En as ich ut te kwaod krieg

Van heimwee, verlangen en zorge

Den sjtriekt miene vinger

Zachtjes naeve zoon blaedje

Den dink ich aan dich

Dien kiendje, dien maedje

Den weit ich des se bie mich bes

Mien hiele verdere laeve

Aan al die leefde die se goofs

En altied weer zals gaeve

 

Hallo liever lezers

 

Allereerst alle vaders een hele fijne vaderdag gewenst, op dagen als dit mis ik mijn vader nog meer maar ik weet zeker dat hij daarboven mijn wensen hoorde.

 

Martin heeft natuurlijk ook vaderdag vandaag en alle kids komen naar ons vanmiddag. Raini is al bezig in de keuken met de voorbereidingen. Ze gaat een seafood diner maken, crablegs, een grote pot met aardappelen, mais en garnalen, cheese biscuits, groene bonene, waarschijlijk genoeg om een heel weeshuis te laten eten. Natalie moet werken maar Ian is al twee dagen hier, later komen Darian, Josh (wiens verjaardag morgen is) en baby Josh. Ik heb voor papa Josh een foto album gemaakt en dat krijgt hij vanmiddag.

Martin heeft een moeilijke week achter de rug, veel pijn en een aantal dagen waar hij gewoon doodziek was en niet kon eten maar sinds gisteren lijkt het beter te gaan, hij heeft flink gegeten en zegt dat de pijn anders voelt, alsof het aan het genezen is, al die verbrandingen.

Woensdag had hij dan zijn laatste bestraling, hij had maandag af moeten zeggen. Hij kreeg een kleine ceremonie, compleet met diploma, teddybeer en tshirt, de dokter verontschuldigde zich zelfs dat ze hem dit allemaal moest aandoen, ze wil hem over een maand terugzien en dan rond die tijd wordt ook een nieuwe scan gemaakt om te zien hoe de tumor reageert op al dat agressieve gedoe.

 

De hitte van de afgelopen dagen werkt ook niet mee, elke dag midden dertig en ontzettend vochtig, elke dag regen en onweer is niet zo goed voor zijn en mijn eigen energie levels. Ik ben de meeste dagen ok maar op dit moment druipt het water gewoon uit mijn neus, heel hinderlijk.

Dit weer zorgt er wel voor dat alles buiten geweldig groeit en bloeit, mijn tomaatjes doen het heel goed en ik heb hele mooie donkerrode lelies in mijn bloembed, ik had de knollen vorig uitgegeraven bij mum zonder te weten wat eruit zou komen en zie daar, prachtige bloemen.

Ik houd het heel kort vandaag, ik moet op jacht naar de grootste soeppan die ik ooit heb gezien, hopelijk heeft Susan er eentje want ik wil er geen centjes aan uitgeven, anders doen we het maar met wat we hebben

 

Fijne zondag en de volgende week meer !!!

 

Liefs…Mariet xxxx

zondag 8 juni 2014

Gesundheit !!!


woorden vloeien

 als een inkpot

 omgestoten met mijn elleboog

 over een vel papier

 dat voorheen maagdelijk wit was

 nu gevuld

 voor sommigen

gewoon zwarte vlekken

 voor mij

 de inhoud van mijn leven

 

Hallo lieve lezers,

 

Zondagmorgen betekent steeds vaker voor mij uitslapen na een lange en vermoeiende week.

Maandag op het werk kreeg ik een ongewenst kadootje, Lori had een flinke verkoudheid en die gaf ze direct aan mij ofschoon ik op gepaste afstand bleef, binnen twee uurtjes begon het niezen, snotteren en hoesten, de a/c  helpt daar ook niet, ik was heus niet de enige daar want er werden verschillende mensen ziek.  Ik worstelde me echt door de dagen, ik meldde me ziek op woensdag middag en gelukkig kon ik voorkomen dat Martin ziek werd, zijn imuunsysteem lijkt zo goed te werken en ik heb veel handjes gewassen en geen kussen voor hem.

 

Donderdag moest hij naar de radioloog voor de wekelijkse check en dokter Dragun vertelde hem dat het heel goed heelde, massive paars blauwe plekken op zijn rug en het afschilferen van huid is blijkbaar normaal, ook de bloedingen hoorden erbij, leuk als je dat van tevoren weet. Ze vertelde hem dat hij nog 3 behandelingen nodig heeft, een op vrijdag, gedaan en dan maandag en dinsdag en dan is het klaar.

Hij heeft veel pijn op dit moment en we gaan veel te snel door de pillen heen.

 

Donderdag ook eindelijk de langverwachte cheque in de brievenbus van de IRS, belasting geld terug dus vrijdag middag heb ik vrij genomen en we zijn samen naar de bank gereden, Martin’s naam staat op de cheque dus hij moest mee. Ik vond het vreselijk om hem in die hitte, 35 graden, in de auto mee te nemen maar toen ik opbelde zeiden ze, zonder hem geen geld. Idioot eigenlijk want hij ging binnen op een stoel zitten en met de cheque met onze handtekeningen en zijn ID en het mijne werd er niet eens gevraagd waar hij dan wel was.

 

We kunnen weer even ademhalen met dit extraatje, het is lang niet wat we anders terugkregen maar dat is omdat ik vanaf september 2013 geen belasting meer betaald heb op mijn loonbriefje en dat heeft goed geholpen. Waarom een jaar wachten als je het direct kunt krijgen, doen we dit jaar ook, alleen oppassen dat we niet bij moeten betalen want dat is niet de bedoeling natuurlijk.

 

Vrijdag avond bracht Raini Ian en Ravyn mee en Ravyn wilde bij oma blijven slapen. Nou dat is altijd leuk maar ook vermoeiend, ik was al de hele week vroeg in bed, lees 9 uur omdat ik me zo beroerd voelde (ben nog steeds aan het snotteren en niezen trouwens) dus ik zei, ok maar we gaan vroeg naar bed. In bed krijgen is niet zo’n probleem maar slapen, ho maar. We moesten de sterrenhemel aanzetten, het vlinderkussen op het bed en diverse kleuren sterren en de maan op het plafond. Toen de lamp uit maar..i want a movie…nee hoor slapen. Kwebbelen, giechelen, kietelen en tegen middernacht werd het eindelijk stil. Ik werd diverse keren wakker, madam lag in het midden van het bed, benen en armen uitgespreid, barbies overal en ik bijna op het randje maar rond half acht was het nog steeds heel stil dus ik had tijd om rustig mijn koffie te drinken voordat ze wakker werd. Toen snel aankleden en de haartjes in een staart met speldjes en strikken. Kommetje conrnflakes en om half 10 waren we bij Susan en Rheannon voor de yardsales. Het was dolle pret, nog niet zo heet en we vonden er met speelgoed en leuke spulletjes. Kleertjes voor baby Josh,  speelgoed voor Ravyn en een mooie hoedendoos voor oma. Ook was er een mevrouw die tomatenplanten verkocht, voor een kwartje en ik kreeg er 4 gratis dus met 10 planten huiswaarts. Nog een topje en een echt Amerikaans vest en de pret was uit.

 

‘s Middags samen cupcakes bakken en jello, framboos met stukjes mandarijn erin. Na vieren was het niet meer zo warm, er was regen op komst dus eindelijk de bed posten tegen de muur en de tomatenplanten gepoot, wat waren we lekker vuil erna dus samen in de douche.

 
Ravyn slaapt
 

creative met andermans vuilnis, Lily zette dit aan de weg maar voor mij ideaal om mijn tomaten wat steun te geven en het ziet mooi uit vind ik
 


Hamburgers, zelf gemaakt met lekkere tomaat op het menu, ze wilde niet eten maar toen ik zei dat ze anders direct naar huis zou gaan als ze niet at ging het er toch in, ze heeft veel meer regels nodig, deze kleine dame maar ze weet dat bij oma nee nee is !!

Toen ik Raini van het werk ophaalde bracht ik eerst Ravyn terug naar Ricky, cupcakes mee voor hem en Meemaw en toen naar huis, eindelijk een beetje rust.

 

De komende week kijken we wel weer wat het lot voor ons in petto heeft, ik heb vrijdag vrij en ben nu echt van plan om alle uren te werken, kan me niet veel vrij meer veroorloven.

Morgen is Eline jarig, ze wordt 3. Ze heeft vandaag haar feestje, ik heb vanmorgen al met Frank en Aline geskyped, die gingen er naar toe.

Op 11 juni is Wouter jarig, proficiat en een fijne dag met Laura !!!

Hetzelfde ook voor Frans Hillen voor 13 juni, van harte en veel plezier samen met Els en de kids.

 

Ook een dikke knuf voor Marianne en Frist, op weg naar Santiago di Compostella, ze fietsen in Frankrijk in de buurt van Toulouse op het moment en zijn al over de helft, klasse hoor, ik deed het jullie niet na !!!

 

Ik ga mijn  werkmaatje Stephanie missen de komende drie weken, ze is gisteren naar Duitsland gevlogen met haar kids.

 

Liefs van Mariet xxxx

zondag 1 juni 2014

De waarheid


wij zijn allemaal

 ieder voor zich

 maar een klein radertje

 in deze wereld

 maar wat hou ik veel

 van alles wat jou aan het draaien houdt

 van alles wat rondom jou beweegt

 wat mij maakt wie ik ben

 samen met jou

 

Hallo lieve lezers,

 

Ik moest even bijtanken in slaap vanmorgen want ik was uitgeput, meer emotioneel dan lichamelijk na deze week vol spanning en emoties, even van de wereld met al die slaap die niet komen wou, ontelbare uren in het donker, helemaal alleen met gedachten en zorgen en niets, helemaal niets wat ik kon doen alleen maar bidden voor die slaap.

 

Martin snapt dit niet, hij zegt altijd, waarom wakker liggen en je nog meer zorgen maken dan je al hebt maar zo zit ieder mens anders in elkaar. Ik heb het gevoel dat ik alles op mijn schouders draag – hij zegt dat ik alles naar me toetrek – hij heeft gelijk maar iemand moet dit doen en zoals hij zegt, ik ben goed in organiseren.

 

De week begon niet goed,  maandag weigerde hij de chemo, deed wel de bestraling maar hij was zo slap en misselijk. Dinsdag belde hij alles af en woensdag zagen we dan eindelijk de oncoloog. Deze keer direct aan de beurt gelukkig en we waren allebei geharnast voor de uitslag, dat denk je tenminste. Hij was nog maar 59 kilo op die weegschaal, weer  2 kilo eraf, voor sommige reden om te juichen, voor ons een domper maar omdat hij bijna niks kon eten was dat wel te verwachten. Wij dachten dat er een scan was gedaan maar de dokter noemde het een simulatie, ze maken een foto en vergelijken die met een andere foto en die foto liet zien dat de tumor kleiner was maar niet veel, hij is nog steeds groot. Hij zei het niet met zoveel woorden maar ik had het idee dat het een tegenvaller was. Hij zei dat dit de reden was om er nog wat bestraling aan te plakken, 8 sessies direkt op de tumor en niet meer de regio er om heen. Ook maakte hij duidelijk dat een operatie nu helemaal van de tafel is, het zou helemaal niks uitmaken en er is zelfs een kans dat, omdat hij zo zwak is, hij het niet zou overleven. Martin smeekte hem om met de chemo te mogen stoppen en dat werd goedgekeurd. De dokter zei dat het in dit geval niets uitmaakte. Ik vroeg hem direkt op de man af, wat is de prognose. Hij draaide er een beetje omheen, probeerde het te relativeren in mijn ogen. Hij zei dat dit afhing van wat de tumor ging doen als de betralingen afgelopen waren, in remissie of niet en hoe lang, kon men niet zeggen maar de prognose is van enkele maanden tot misschien wel twee jaar maar dat misschien was niet wat zijn ogen vertelden en toen hij Martin een hand gaf en afscheid nam, tot over een maand, vertelden die ogen iets wat ik tot nu toe niet gezien had. Ik wilde er eerst niet met Martin over praten maar hij begon er later zelf over, did you see how the doctor looked at me when we said goodbye ?

 

Ik moest eigenlijk om twaalf uur werken, hij moest naar de betraling maar we besloten allebei om dit niet te doen, om dit te laten bezinken en de dag samen door te brengen dus ik haalde chinees, wat hij het lekkerste vindt, General Tso’s chicken met noodles en twee films en we praatten niet echt veel, gewoon ieder met zijn eigen gedachten maar elkaar’s hand vasthoudend, de hele middag.

 

Donderdag was ik vrij maar de pijnkliniek dokter wachtte al vroeg en we kregen alle recepten weer mee.  Ook deze dokter had die blik in zijn ogen en zei bij het afscheid nemen dat als we wat nodig hadden, we altijd kunnen bellen. Ik ben echt wel blij met deze twee dokters maar het is wrang ergens, ik denk dat iedereen die ooit met kanker of een andere levensbedreigende situatie te maken heeft gehad, begrijpt wat ik bedoel. Zij die gaan sterven groeten U…

 

Donderdag kreeg ik Martin dan eindelijk zover dat we Donna gingen opzoeken, zij is zijn oude baas en zij heeft ons getrouwd, we hadden haar nog niet gezien sinds hij ziek werd, ze konden allebei niet de eerste stap nemen en ik vond dat ik degene was die die hoge drempel moest slopen. We hebben een uurtje bij haar doorgebracht en als je niet wist wat er aan de hand was, geloofde je beslist dat het gewoon een leuke visite was, soms kwam de ziekte ter sprake maar meestal niet, herinneringen ophalen aan vroeger en aan mensen. Na een uur was Martin moe en we gingen naar huis. De volgende morgen kreeg ik een mail van Donna met hoe ze zich voelde en wat ze ervan dacht, heel persoonlijk en heel diep. Zij kent hem al zo lang en zo goed, zij houdt van hem als een zoon en voelt zich als ik soms, machteloos en heel erg klein.

 

Vrijdag weer werken en het is altijd moeilijk om weer in het ritme te komen maar ook maar gelijk opgeven voor overwerk want er is altijd geldgebrek in dit huishouden. Zaterdag morgen dus 4 uurtjes extra draaien, van 8 tot 12, toen mijn gewone shift van 12 tot 9 er direct achteraan en doordat ik die nacht maar 4 uurtjes slaap had, mede door die gedachten die malen in mijn hoofd maar ook door de warmte en een kikker die meent om 4 uur ‘s morgens mijn haan te zijn en met zijn gekwaak, dat zeer luid is, is het onmogelijk om weer weg te soezen, was het een lange dag…

 

Vandaag is het zondag en ik sliep uit, de kikker begon weer maar ik zette de a/c aan, voor dertig seconden maar net genoeg om die kikker weg te jagen en viel gelukkig weer in slaap.

Het is 1 juni en moeilijk voor te stellen dat we al bijna een jaar een hevige strijd strijden, ik was gisteren in Platbook 12 aan het lezen dat de uitgever mij stuurde en behalve mijn verhaal staat er ook een gedicht in over 12 chemo kuren, kippenvel, dat is ook wat het voorwoord over dit gedicht en mijn verhaal zegt. Ik heb alle verhalen en gedichten gelezen en vind dit tot nu toe het best van de 12 platbook-en.

 

Op 3 juni is Els jarig, we willen haar van harte feliciteren en een fijne dag toewensen met Frans en de hele bubs. Op 4 juni is Thijs jarig, ook voor hem proficiat !!

 

Ik moet weer verder, er is veel te doen en ik heb even energie nodig voor alles, ik heb mezelf op een kokosnoot olie regime gezet om te kijken of dat helpt met mijn gezondheid, schaden zal het niet, ik laat jullie weten of het een verschil maakt. Fijne week gewenst en tot schrijfs…

 

Veel liefs van Mariet xxx