zondag 29 maart 2015

De goede week

Ich verdronk in dien auge
dansend op un sjterrevlucht
ut leek un ieuwigheid te dure
maar missjien waas ut neet langer
den unne zucht

Goeiemorgen lieve mensen,

Ja hoor, ze staat bij mij op de oprit en wat ben ik ontzettend blij met haar, mijn Baby Blue.
Maandag na het werk vlug naar Duval Honda om de laatste papieren te tekenen, mrs White had zich goed gedragen over het weekend, misschien dat ze aanvoelde dat ze ingeruild zou worden. De dealer had alle papieren klaar voor de tittle overdracht en het kenteken gebeuren, dat betekende dat ik niet naar het DMV hoefde om in de rij te staan voor een uur of zo om mijn kentekenplaat over te schrijven. Ik kreeg de registratie documenten mee maar niet de tittle, het bewijs van aankoop want dat houden zij tot alles betaald is (wat dus niet in de planning staat), toen nog een gesprek met een andere heer bij Honda over garantie. Uiteindelijk heb ik ook dat aangenomen, ik betaal 26 dollars per maand voor 100 % garantie dus de innerlijke rust over problemen met mijn voertuig zijn van de baan, ik vond het een hele redelijke prijs. Inclusief trouwens opslepen, huur auto en alles.
Na alle papieren getekend te hebben - en als ik alles had moeten lezen was ik wel een uurtje kwijt geweest - snel naar huis, Mrs White gestald, kentekenplaat eraf (want die hou je hier) en met Susan terug. Van zette de plaat erop, hij had nieuwe ruitenwissers erop laten zetten en met een halfvolle tank, in het donker en regen terug naar huis. Even wennen aan dat schakelen, dat is zeker maar ik leer snel, het is net als fietsen, je verleert het eigenlijk nooit.

Snowwhite staat nu in het gras dat ik net gemaaid had op zondag middag met haar kont tegen de schutting zodat niemand ziet dat ze geen plaat meer op haar achterste heeft.
Dinsdag dan puur rijgenot, direct starten, automatische ramen, hetzelfde voor de spiegels, radio op keihard, classic rockstation van Jacksonville, the Eagle op 96.9 en volop meezingen. Het ging eigenlijk veel te vlug, naar het werk rijden maar iedereen vindt Blue heel cute. Ze werd uitgebreid bewonderd door mijn collega's.

De week ging snel voorbij en ik keek vol verlangen uit naar het weekend, twee heerlijke dagen vrij. Het ging van vies waaierig weer naar een zonnig weekend, vanmorgen was het zelfs dichtbij het vriespunt, even terug naar de winter maar een vrolijk vlammenspel in de open haard gisteravond zorgde ervoor dat het behaaglijk was.

Donderdag hadden we ronde twee van de wedstrijd op het werk, tegen het team van Charles, mijn oude manager. We hadden lekkere dingen meegebracht en ik proefde Ricky's potato salade, die smeekte net alsof Martin hem gemaakt. Ricky's achternaam is Nelsen en we maken altijd grapjes over Mary Lou en de Garden Party, hij is een Gator fan en ik moet het geregeld over dat onderwerp ontgelden vooral als ik zoals donderdag mijn Seminole shirt draag. Het gaat allemaal natuurlijk op een zeer amusante toon, we hebben er allebei veel plezier mee. Hij heeft een geweldige humor !!
Wij wonnen, 42 - 38 en gaan dus naar de halve finale, de volgende tegenstander is nog niet bekend, de twee teams met de kandidaat hadden gelijkspel en moeten dus nog eens tegen elkaar spelen.
Vrijdag was een fun dag, 's morgen service lead en toen tussen 1 en 3 de film waar ik een ticket voor gewonnen had, met 12 mensen werd er gestemd en de meeste stemmen gingen naar Big Hero 6, een animatie film. Aangezien ik om 3 uur dus pas lunch had en dan nog 2 aan de phone moest besloot ik die laatste twee uur vrij te nemen, het was beschikbaar.
De film was leuk, ik zat langs Troy, een echte rocker en heel aardig, hij speelt in een band die Metallica covers speelt en ik ben uitgenodigd voor een volgende optreden. Het waren bijna allemaal mannen die meekeken en ik ben echt maar twee keer weggedommeld, het was warm, een comfortabel stoel maar de film was echt leuk, een beetje nerdy. We hadden snacks en drinks en na de film snel mijn tas ingepakt en richting huiswaarts. Halverwege besloot ik om eerst even naar Donna en Tony te gaan om Baby Blue te showen, ze vonden haar geweldig. Zij stonden op het punt om voor het weekend te gaan kamperen, de volgende keer mag ik mee. Ik bleef dus maar eventjes, ging nog even op het kerkhof langs na een prachtige hangpot met donderpaarse petunias hebben gekocht voor thuis, ik liet een bloem achter bij mijn schat.

Gisteren ben ik naar mum gereden, na de middag en op mijn gemak. Ik had voor haar een heel mooi geemailleerd doosje met een beetje van Martin's as en een paar foto's van hem en mij, ze moest even heel erg huilen toen ik het haar gaf. Samen zijn we in haar achtertuin naar Martin's boom gelopen die hij als eikeltje geplant had en in een kuiltje aan de wortels heb ik wat van zijn as achtergelaten, de resten van zijn oude tent liggen nog aan de voet van zijn boom, hier heeft hij menige nacht doorgebracht. Met een scherp tuinschopje heb ik een grote M en een hart in de boom gekrast. Mum wilde ook mij iets geven en ik kreeg een heel mooi snoer met parels, ik weert niet of ze echt zijn, ik denk het niet maar dat maakt niet uit, ik mocht ook een tiental oorbellen uitzoeken. We praatten nog wat en tegen 4 uur ging ik weer huiswaarts en kwam er halverwege achter dat ik mijn fotomap vergeten was, ik belde en zei tegen haar dat ze maar snel deze kant op moest komen en dan kon ze de foto's meebrengen.

Gisteravond gezellig in mijn eentje in huis, haardvuurtje verspreidde warmte, films geleend van Susan, Into the woods had in vrijdag al gekeken, The nieuwe Night at the museum kwam er even niet van want aangezien ik nog voor zo'n 6 weken HBO voor niks heb en die nieuwere films draaien, zonder reklame, genoot ik van Into the Storm. Raini ophalen, de rest bekijken en toen was het ineens heel laat en bedtijd. Ik heb de laatste Hobbit ook in de post gekregen dus misschien vanavond en anders een andere avond, het loopt niet weg.
Ook kreeg ik nog een cheque van een verzekering van Martin, niet zoveel maar hey, alle beetjes helpen.

En vandaag ? over een uurtje lekker skypen met Pauline, het is zo lang geleden dat we dit gedaan hebben en we moesten het een paar keer uitstellen maar vandaag komt het er echt van. Ook alvast kijken wat in Kessel in mei op het programma staat, ik moet echt een lijst gaan maken en weer plannen, ik heb maar een heel weekend eigenlijk en ik wil wat voor Martin doen, met de familie, met muziek, samen even bij elkaar zijn.

Vandaag is Miep jarig, mijn lieve schoonzus en ik wil haar van harte proficiat wensen, op 4 april zijn Ger Wijnhoven en Kelly Steeghs jarig, hieperdepiep hoera !!!

Het volgend weekend is het alweer Pasen, het vorig jaar heb ik heel veel passspulletjes in elkaar geknutseld en nu nog niks maar ik heb er weinig tijd en zin voor gehad, ik kijk uit naar een lang Paasweekend met ook de maandag vrij. Ik ben al uitgenodig om as zaterdag met Susan en haar zoon, schoondochter en kleindochter Rheannon naar de Zoo te gaan. Ik ben al jaren niet meer in de dierentuin geweest, de laatste keer was met Martin voor onze trouwdag en dat is alweer 4 jaar geleden of zo. Hopelijk wordt het mooi weer. De camera mee en veel foto's knippen, nu kan ik heel goed zoomen.
Ik heb nog niks gehoord van eten met Pasen, we zullen zien, misschien kan ik even overwippen naar Ricky om Ravyn te zien en wat eitjes te brengen.

Gisteren ben ik ook eens bij de kerk gestopt verderop hier in de buurt, ze geven elke zaterdag etenswaren weg en ik dacht, misschien iets voor Ricky en mum want die hebben het allemaal niet breed. Ik ging naar huis met 5 draagtasjes met vooral brood maar ook donuts en kruimelcake met kaasvulling, bagels en broodjes. Het was helemaal niet druk en ja hoor, ik heb een bijdrage in de schoenendoos gedaan dus ik had niet het gevoel dat ik iemand iets te kort deed. Ze krijgen al hun spullen van Publix, de grote supermarkt keten, die gooien het anders gewoon weg. Het is allemaal net of niet over datum, ook heb ik Susan een brood gegeven en dan gaat de rest gewoon naar de vogeltjes en de eekhoorns.

Zo dadelijk ga ik nog een blogje schrijven, over vroeger, op het Forum van Kessel en dan de was. Morgen weer aan de slag, nog twee dagen werken in maart en proberen mijn cijfertjes groen te houden, ik wil tenslotte de volle bonus vangen.

Fijne week en geniet van het leven met alles wat erbij komt, Pasen staat voor hoop en nieuw leven, pasgeboren lammetjes in de wei op Stox bij Mart en Ted, vlinders in de mooiste kleuren in mijn tuintje en vogeltjes die hun nestje bouwen in de bomen in Kessel....

liefs...Mariet

zondag 22 maart 2015

Blauw, zo hermelsblauw

Paerdebloom pluuskes
Vleege door de loch
Den dinks se waal ens
Waorhaer gaon die toch

Afhankelik van de windj
Verblindj door ut leeg
Naatgeraegend
Gesjoenkeld as in un weeg

Den de duik nao onger
Neergevlijd oppe grondj
Om dao te ontkieme en te greuje
Toet un nieje paerdebloom
Greun, sjterk en gezondj

Hallo lieve mensen,

Weer is er een week voorbij en wat een week het was...

Zondag was de dag dat we definitief een hoofdstuk afsloten met familie en vrienden.
Ik was al op tijd op want er moest nog veel gedaan worden. Doordat Raini niet echt veel meegeholpen had met poetsen en er nog veel was blijven liggen begon ik met goede moed en kreeg haar toch zover om eindelijk die badkamer onder handen te nemen. Ik maakte nog wat kleine dingetjes af en haalde de stokbroden af bij Publix die ik de dag van te voren besteld had, zij hebben de echte dunne baguettes die echt heerlijk zijn.

De bedoeling was dat we rond een uur naar het kerkhof zouden gaan maar Kelly kwam pas later en toen was Ian nog vermist. Uiteindelijk gaf ik Josh geld voor benzine om Ian aan de Southside op te halen waar hij de nacht had doorgebracht bij zijn vriend Allan. Toen Ian wakker werd was Allan weg, geen idee waarheen en hij was dus stuck. Uiteindelijk waren we om half drie op weg naar het kerkhof, allemaal compleet. We vonden het perfecte plekje, achteraan op het oude gedeelte vond ik een oude boom met mistletoe en Spanish mos in, echt southern. Hij stond op de rand van een soort afgrond, de zon scheen heerlijk en met een harkje maakte ik een kuitje bij de wortels. Ravyn en Raini schudden de as van Martin die we heel toepasselijk in een Seminole cup hadden gedaan in het kuiltje, daarna deden wij om de beurt hetzelfde en het kuiltje ging weer dicht met aarde, Raini wachtte tot er een briesje wind was en schudde het laatste restje as terwijl ze sprak : dust in the wind, all we are is dust in the wind.
Even tranen, even elkaar vasthouden en toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik heb een klein roze hartje in de bast van de boom geprikt.

Raini was een beetje uit haar doen omdat ze thuis de staande ventilator niet aan kreeg en dus moesten we bij haar winkel stoppen om een nieuwe te kopen. Toen we weer weg wilde rijden, je raadt het misschien al, de auto startte niet. Motorkap open en de zekering vervangen want die was weer naar de knoppen maar de volgende zekering, poef, na drie zekeringen, ik had er niet meer, Kelly gebeld die ons op kwam halen, mrs White bleef voor straf op de parkeerplaats voor de winkel.

Thuis gekomen was Susan er al en Donna, Tony en Mike kwamen ook aan. Het eten stond al lekker warm te worden, we hadden de grote tafel feestelijk aangekleed en iedereen genoot van het samenzijn en het eten, de meesten schepten twee keer op. We vertelden over Martin en ik kreeg van Donna een stapeltje foto's van Martin die ik nog niet had. Ik gaf iedereen een bloempot met aarde met een beetje as van Martin erin en een knol van een roze/witte lelie en ze vonden het allemaal heel bijzonder.

Natuurlijk praatten we ook over de auto en wat te doen, Tony zou de volgende dag de zuto naar mijn huis brengen en dan wel zien, hij zei al direct dat hij niet echt iets over de electrische dingen in de auto wist dus ik nam contact op met Thomas, een collega op het werk die een gediplomeerde technician is. Hij was op maandag ook vrij en zegde toe ook die middag te komen.

Na een drukke emotionele dag waarvan iedereen zei dat dit nu precies was wat Martin gewild had (heel erg mooi om te weten want dat was mijn goal) op tijd in mijn nest en slapen. Star en Raini waren zo aardig om alles op te ruimen en de afwas te doen terwijl ik op een oor lag.

Maandag morgen deed ik rustig aan en na de middag ging ik samen met Tony naar de parkeerplaats waar mrs White noodgedwongen de nacht had doorgebracht. Ook Thomas ontmoette ons daar en samen kregen ze haar aan de praat waarna het huiswaarts ging.
Na de heren te hebben voorzien van sweet tea ging ik aan de slag met die drie struiken die nog gesnoeid moesten worden, het was warm in het zonnetje en na ijverig geknipt en gesnoeid te hebben was alles kaal en kortgewiekt, aan de straat rand lag een berg takken die woensdag netjes werden opgehaald door de gemeente vracht wagen. Ondertussen had mijn buurman - zonder te vragen of iets te zeggen, de kantjes in de achtertuin geknipt maar ook een paar takken en mijn wysteria (blauwe regen) is niet meer. Het blijft toch een vreemde man !!

De mannen waren een testen en discussieren, ze dachten eerst aan de bedrading maar nee dat was het, eentje onder de auto, eentje op de grond erlangs, nog maar eens testen en meten en toen de enige conclusie die overbleef, de starter. Op naar de winkel om die te testen, kwam uit de tester als ok maar Thomas dacht dat het de solenoid was, een spoel of actuator die een onderdeel van de starter is, in feite een electro magneet die het zaakje in beweging zet, die maakte waarschijnlijk kortsluiting. Ze konden die spoel niet afhankelijk testen dus er moest een beslissing worden genomen, een nieuwe starter of niks doen. Aangezien ik de auto nodig heb werd er voor het eerste besloten. En we hadden geluk, O'Reilly's had er eentje op voorraad, 107 dollars maar hey dus die opgehaald en nadat Tony hem erin had gezet, Thomas was ondertussen naar huis om te eten, starten en ja hoor, het werkte !! Ik bracht de jeep terug die Donna op zondag had achtergelaten en die ik helemaal niet gebruikt had en Donna bracht me thuis. Het was ondertussen te laat om crablegs te halen, dat heb ik voor mezelf nog tegoed.

Dinsdagmorgen, starten ja maar na drie keer proberen dus een goed veilig gevoel, nee niet echt maar wat moet je dan !
Ik heb de hele week gewerkt tot en met zaterdag, we hadden vanalles op het programma staan want er was niets te doen dus veel trainingen en de nieuwe competitie. Ook had ik een filmticket gewonnen dus en alweer 30 minuutjes off the phone met de St Patricks Day puzzel.Dat zijn 4 prijzen in 2 weekjes, niet gek !!

Donderdag morgen dan eindelijk mijn droom, Martin stond op de voor hem heel karakteristieke manier tegen iets geleund, keek naar mij en glimlachte, ik werd wakker en het net voor de tijd dat hij overleed. Hij zei niks maar zag er gezond en gelukkig uit en dat is al wat telt. Hert duurde even voor ik weer sliep natuurlijk, tranen met tuiten maar meer van geluk dat hij eindelijk even op bezoek kwam. Terwijl ik dit schrijf komen die tranen weer dus even wegvegen want anders zie ik niet wat ik type.

Ik nam een beslissing op donderdag, ik ben het beu om steeds me zorgen te maken over een auto die het misschien wel of niet doet en niks is gegarandeerd dat wel maar ik kan het voor mezelf veel gemakkelijker maken dus ik begon te bellen. Ik had mijn cheque van Martin's levensverzekering gekregen dus had het geld om iets te doen. Ik wil niet teveel eraan komen maar wat moet moet. Ik ging dus bellen over een auto leasen maar het kortste contract is 36 maanden en zolang ben ik niet meer hier, het was ook nog altijd over 200 dollars per maand, wel voor een nieuwe auto. Ik had Duval Honda gebeld, Martin was dol op Honda, zijn motor was er eentje en hij zei altijd dat ik daar naar toe moest voor te kijken als het kon. De man die ik aan de phone had, zijn naam is Van, vertelde me dat hij wel een paar pre owned - een netter woord voor tweedehandsjes - op de locatie had en we maakten een afspraak voor na het werk rond 7 uur. Ik kon het net halen want ik was natuurlijk uitgerekend die dag lang aan de telefoon met een klant. Van toonde me Honda Accords maar die waren me veel te groot, ik wilde iets kleiner zoals de Kia, perfect om te parkeren en zo en ik hoef tenslotte niet een familie te transporteren. Hij zocht op de computer en vond een Toyota Yaris (ze nemen ook andere merken in natuurlijk) maar die stond op een andere locatie. De Yaris is een twee deurs hatchback, van 2008 in een mooie blauwe kleur, het oog wil tenslotte ook wat en was 7000.00. Ik vertelde hem dat ik er even over na wilde denken, de kans dat hij weg was na het weekend was klein, het was geen automaat maar manual en Amerikanen houden daar niet echt van.
Vrijdag en zaterdag late dienst dus vrijdag morgen naar de bank om mijn cheque op mijn rekening te laten storten, geen probleem en 2000 dollars was zelfs direct beschikbaar want ik vertelde haar dat ik misschien dat nodig had om een auto te kopen in het weekend. Ze verwees me naar een van de bank mensen om over een lening te praten. Ik had dat aanbod ook van Honda gekregen maar bij de bank kreeg ik toestemming met 5.29% rente dus daar betaalde ik zonder aanbetaling hetzelfde als bij Honda met aanbetaling. Ook tegen de bank dame zei ik dat ik er eventjes over wilde denken en een paar mensen raadplegen.

Op het werk praatte ik met Thomas en die zei direct : DOEN !! Dus belde ik de bank, laat de lenings papieren maar doorgaan, ze wilde referenties en dat was met behulp van Kim en Lisa zo gepiept. Toen belde ik Van dat ik zeker de auto wilde zien en we maakten een afspraak voor zaterdag morgen. Ik belde nog met Donna en die zou kijken of Tony zaterdag morgen kon gaan kijken maar uitenidelijk lukte dat laatste niet dus ik moest alleen beslissen. Ik was op tijd bij Honda op zaterdag morgen maar al die papierwinkel neemt veel tijd in beslag. Ik maakte een korte proefrit, moet natuurlijk even wennen  aan schakelen maar het is een auto met pit, heel compacht maar doordat het een hatchback is kun je de achterbank opvouwen, denk eens hoe gemakkelijk dat met yardsalen wordt want er kan veel in !! Je moet tenslotte practisch zijn als vrouw alleen.
Van vroeg wat de bank mij aan bood als rente en toen ik zei 5.29 zei hij, dat kunnen we matchen dus de papieren getekend, aanbetaling van 2000 dollars en ik ga nu 115 dollars per maand betalen, geen probleem toch !! Ook belde ik de verzekering om Yaris - die ik denkelijk Blue ga noemen - en ik ga in plaats van 46.00 nu 93.00 per maand betalen, volledig verzekerd want dat moet als je financiert dus ook geen slechte deal. Ik kon Blue al meenemen al was nog niet alles afgewerkt maar ik had haast om op tijd op mijn werk te komen en sloeg dat aanbod af want ik wilde niet stressen over tijd en verkeer in een nieuwe auto, ik wil op mijn gemak de feel van het schakelen hebben dus maandag ga ik terug om alles af te werken en haar op te halen. Ook moeten we nog even over garantie praten want die is er in feite tot aan de deur. Ze is toppie wat betreft olie en filters en zo, ze heeft 85000 miles op de teller en ik krijg een klein leuk autootje met radio en a/c en rust, geen roest maar de rust van weten dat ze betrouwbaar is en dat heb ik nog zelden gehad met een auto hier in de afgelopen bijna 7 jaar.

Oh ja, en die nieuwe competitie tegen Donna's team, we wonnen met 41 tegen 34, Donna pikte de mensen waar ze naar luisteren en ze sloeg mij over...Lori zei later, ze wist dat jij de volle score zouden hebben dus ze pakte iemand waarvan ze hoopte dat die het niet zou hebben, mooi niet dus, we waren toppie en Joe zat te stralen, de twee ronde is voor op een na al Joe's team, Wayne heeft nog maar een team in de strijd en dinsdag de volgende ronde, wij tegen Charles en zijn team, mijn oude manager. Ik ben trouwens weer helemaal groen en als ik deze cijfers nog zo'n kleine 2 weken kan vasthouden is de 1000.00 bonus ook weer in de knip.
Vandaag is het zondag, mijn enige vrije dag tot volgende week zaterdag en ik heb een paar dingen die ik wil doen, we krijgen later vandaag regen, ik moet Raini om half drie ophalen van het werk, geen was dus met de regen in het vooruitzicht, het is helemaal bewolkt dus ik ga rustig aan doen, wat opruimen en misschien eindelijk die film kijken die ik van Susan heb gekregen.

Vandaag is Rik van den Kerkhof jarig, van harte en een heel fantastisch nieuw levensjaar gewenst met al het mopoie en goede in het leven.
Op 23 maart wordt Valerie v.d. Port jarig, ze wordt alweer 27 en ik denk altijd aan dat kleine meisje waar ik vier jaar op paste.

Tot de volgende week en bedankt weer voor het lezen en de reacties

Liefs...Mariet xxx

Ravyn en Raini verstrooien Martin's as onder een mooie oude boom

Darian aan de beurt


Dust in the wind

Martin zou zeggen, let's eat !!!


kikker op bezoek in mijn keuken

mijn citroen boom met bloesem en mini citroentjes


oude foto's van Martin en Ian op een boot, van Donna

dit is Blue !!!



zondag 15 maart 2015

Afscheid van mijn lief

Mijn laatste reis
Loop je met me mee
het laatste stuk
dat stuk, wat zo lang lijkt te zijn
jouw hand in de mijne
als het me brengt, daar waar
de pijn voor altijd verdwijnt
op weg naar het zilveren licht
waar vrede wacht op wie het gelooft
en als je vaarwel zegt
dan wacht ik op jou
aan die poort waar het eeuwige leven wordt beloofd.

De laatste reis is de langste
en sommige gaan helemaal eenzaam heen
maar ik heb je hier bij mijn zij
heb mijn liefste en ben niet alleen
jij glimlacht en zingt heel zachtjes
mijn lievelingsliedje over ons samen zijn
jij leest in mijn ogen de smart
zelfs al fluister ik, het doet geen pijn.

Ik ben niet bang voor de donkere uren
de pijn, die kan ik aan
en het zal niet lang meer duren
voordat ik van deze wereld zal gaan
herinner me als ik weg ben
denk aan regenbogen, een glimlach, een roos
ik zal in je hart verder leven
en we zien ons weer, in een poos.

Goeiemorgen lieve mensen,

Ik begon vandaag met een gedicht dat ik meer dan 10 jaar geleden schreef, ik ben wat oude gedichten aan het lezen en het trof mij hoe goed dit die laatste nacht met mijn lief beschrijft, hoe intens het is om het terug te lezen, hoe herkenbaar voor mij maar ik weet ook voor anderen.

Vandaag is de dag, de dag dat we afscheid nemen van mijn lief, dat wij, de kinderen, Ravyn, Kelly en ik Martin's laatste rustplaats gaan uitkiezen en een gedeelte van zijn as daar achterlaten. Het is eigenlijk vrij snel besloten, deze week en er komt natuurlijk wel wat bij kijken dus ik ben gisteren en eigenlijk al de hele week druk bezig met de voorbereidingen want het moet perfect worden.

De eerste voorbereidingen begonnen op zondag, Raini, Star, baby josh en ik gingen op bezoek bij Kelly en Misty in Georgia, een uurtje rijden van hier, het was heerlijk weer en we genoten van de rit.Raini tot 14.30 moest werken vertrokken we pas laat, het koken was ook laat en dus na een heerlijke maaltijd was het half negen voordat we weer richting huiswaarts reden, onder een werkelijk prachtige sterrenhemel. Het was zo vredig en stil daar buiten bij Kelly, in the middle of nowhere met geen storende lichten van een grote stad en voor het eerst zag ik weer de melkweg, ik had daar wel uren kunnen staan kijken.
Thuis gekomen kwamen Darian en Josh hun zoon weer ophalen en kon ik naar bed. Maandag weer vroeg op natuurlijk. De week ging langzaam mede ook doordat ik nog lang niet optimaal voelde, het hoest ging op en aan, de ene dag veel minder maar dan weer keihard terug.
Woensdag hadden we de lunch op het werk die we met zijn allen gewonnen hadden, Italiaans buffel met lasagna, lekkere kip Parmesaan en pasta en knoflook brood. Doordat we een uur extra lunch hadden en wij de team meeting hadden hoefde ik nog maar twee uurtjes aan de telefoon maar besloot gewoon naar huis te gaan.
Woensdag is en blijft een dag waar ik weer terugdenk aan die middag op 7 januari toen Martin me vroeg naar huis te komen en ja hoor, die nacht werd ik weer om 5.25 wakker (het was oorspronkelijk 4.25 maar de tijd is dus al verzet hier), donderdag was een zware dag en ik voelde me ontzettend warm en zweterig dus ik nam na de lunch weer vrij.

Vrijdag had ik de late dienst, 12.00 tot 21.00 maar ik heb afgebeld want ik had een moeilijke nacht, ik werd in de morgen wakker aan Martin's kant van het bed met mijn kussen gewoon recht onder mijn hoofd, net alsof iemand me opgepakt had en daar neergelegd, heel erg vreemd maar ik dacht, ja, je bent er nog !!

De auto vertoonde weer kuren met starten en startte toen helemaal niet meer dus redder in de nood Tony gebeld en hij kwam en kreeg hem gestart zodat ik hem naar Donna's huis kon rijden, daar plukte ik was kumquats en ging naar huis met de jeep, een uurtje later belde Tony dat ik mrs White weer kon ophalen, we was een zekering kapot die de start contact gebruikt dus die vervangen lostte het probleem op, simpele dingen, ja maar zonder dat rijdt je voertuig toch maar lekker niet. Na hem uitgebreid bedankt te hebben richting huis met gesnotter en gehoest maar later voelde ik me beter en kon ik toch alvast wat dingen doen.

Zaterdag morgen werd ik pas om 10 uur wakker van de telefoon, Susan, of ik mee ging yardsalen. Na koffie en wakker worden gingen we voor twee uurtjes op pad, ik kocht wat leuke spulletjes voor het huis, een driekwart zomers gestreepte broek voor een dollar en een radio die je kunt inpluggen maar die ook op batterijen werkt voor in de auto, eens kijken of dat werkt. Ook een mooie sauspan en een beeldige beeldje van een engel met een gitaar.
Ik zal als de tafel klaar is wat foto's maken voor het verslag van de volgende week.

Gistermiddag heb ik cupcakes gebakken, stoofvlees met champignons en Kip met Alfredo saus gemaakt. Ook een chutney van de Kumquats die goed gelukt is, met bruine suiker en honing voor bij het vlees, het is lichtelijk zuur en dat past goed vooral bij het stoofvlees.
De tafel is klaar, met een groot kleurig tafellaken, de stand met de juiste kleuren borden, bijpassende kommen erbij en wat persoonlijke dingen van Martin, een mini drumstel, een rode motor en het wordt vast heel feestelijk, tenslotte vieren wij zijn leven. Om een uur is de verstrooiing, san om drie uur komen een paar mensen oa Donna, Mike en Susan om met ons te eten, Martin had heel duidelijk gemaakt wie hij bij dit afscheid erbij wilde hebben en die wens wordt vervuld. Ik moet nog salades maken en maisbrood bakken maar dat is zo gedaan.

Ik heb de cd die Mart gemaakt heeft toen we afscheid namen van moeder om te draaien en ik ga heel veel foto's maken, het zal wel heel emotioneel worden maar waardig en mooi.

Morgen, onze trouwdag, heb ik ook nog vrij en ik ga onze traditie volgen, crablegs eten, deze keer dan wel alleen maar ik wil dat zolang als ik hier ben wel doen.
Gisteravond toen ik Raini ophaalde van het werk zijn we doorgereden naar Ricky om zijn auto te halen, Raini moest om 1 uur vannacht Star ophalen van het werk en ik heb heel duidelijk gesteld dat ik niet mijn auto uitleen aan haar - haar rijbewijs is nog steeds ingetrokken - en ik ook niet haar ga halen, veel te laat voor mij. We namen Ravyn alvast mee maar die was een beetje zeurderig gisteravond, ze kon niet slapen zonder tv, ik gaf niet toe dus ze lag te woelen, was bang voor monsters, had honger en deed letterlijk alles om mij wakker te houden met gevolg dat het bijna twee uur was totdat ik in slaap viel. Vanmorgen om acht uur werd ik weer wakker dus het bedje uit en koffie, hard nodig.

Op 21 maart is Nathan jarig, van harte en een fijne dag !!!

Allemaal een fijne dag gewenst en tot de volgende week....nog zeven weekjes en dan ben ik in Kessel....

Liefs...Mariet xxxxx

zondag 8 maart 2015

Zomertijd !!

Lege plekken
markeren mijn leven
zo lang als ik weet
dingen, die weg zijn
weg zullen blijven
verloren in de tijd
van voor ik wist
wat er was
behalve liefde en zorg
mensen, die weg zijn
voor altijd vervaagd
een kind, verloren voor gevonden
een vader, geliefd voor altijd
maar mijn hart
laat het niet verharden
niet asfalteren, door lege plekken
want jouw zachte handen
jouw aanraking
verzachten de pijn
van die lege plekken
en vullen ze
met liefde, met een gevoel
van nooit alleen

Hallo lieve vrienden

Ik begin vandaag met een gedicht dat ik ooit, waarschijnlijk rond 2004/2005 schreef voor mijn vader die in 2002 overleed. Als ik het nu teruglees realiseer ik me dat sommige gedchten tijdloos zijn, ik kon dit ook voor nu, voor Martin geschreven hebben. Vandaag 8 maart is het twee maanden geleden dat hij overleed en het lijkt nog steeds zo vaag en ver weg maar ik moet verder, herinneringen, ja, ik koester elke minuut maar ik wil mezelf niet in ze herinneren want mijn leven gaat verder, zonder hem.

Ik werd weer even met de neus op de feiten gedrukt toen ik maandag middag vrij nam voor mijn gesprek met Social Security. Vreemd als je dan hoort dat er op de brug op de snelweg een groot ongeluk plaatsvind, een vrachtwagen rijdt in op twee auto's, de eerste vliegt in brand met erin een moeder en haar drie kinderen, allemaal dood en een vader die overblijft omdat hij op zijn werk was...gewoon alles weggevaagd, dan denk ik, hoe ontzettend moet dat zijn, als je gezin weggerukt wordt, je toekomst is leeg, er is niks meer.

Social dus, nou het was ook te mooi wat ik allemaal hoorde dus het kwam niet heel erg keihard aan, ja, ik krijg een tegemoetkoming in begrafenis etc kosten van 255 dollars (en dat stond de dag erna al op mijn rekening) maar verder, nee mevrouw, u verdient teveel om aanspraak te maken op dat pensioen. Als u wacht totdat u 66 bent krijgt u van ons 650.00 per maand maar dan moet u wel nog tot dan hier blijven wonen. U kunt natuurlijk wel nu 450.00 krijgen maar dan moet u stoppen met werken. En hoeveel krijg ik dan, 450.00 ? wow dat lijkt te gek, leven onder een brug met ramen noodles als dieet (heel goedkope noodles met allerlei vage smaakjes, kwartje per pakje of zo, veel studenten leven hierop). Ik heb vriendelijk bedankt voor de geweldige manier waarop dit land voor haar mensen zorgt - heb even geslikt want ik had gehoopt op wat zodat ik wat extra kon sparen - en toen weer verder, ik kom er zo ook wel.
Als ik in mei kom, ga ik eens even bekijken wat mijn mogelijkheden daar zijn, ik weet dat er genoeg hulp zal zijn en wie weet, misschien vind ik wel een baan, dat zou toch fantastisch zijn. De meisjes kijken er al naar uit, zondag heb ik met ze geskyped en het was weer geweldig !!

Na het gesprek op maandag ben ik naar Donna gereden met een hele auto vol boeken die ik niet meer wil bewaren, Donna was er blij mee en we hebben gezellig een uurtje gekletst, ook even over de weg bij haar schoonmama op bezoek, zij heeft een zwembad en ik mag in de zomer zo vaak komen als ik wil.

Ik ben al weken aan het hoesten, droge kuchjes, heel hinderlijk, ik maakte me al zorgen dat het niet wegging maar deze week veranderde het. Dat komt ook door dit idiote weer denk en de a/c op het werk die de droge, stoffige lucht vol virusjes vrolijk rondblaast in het gebouw. Ik hoor overal hoesten en niezen en iedereen klaagt.
Woensdag en donderdag was het maar liefst 30 graden, dus de zomerkleren aan maar vrijdag morgen na een regen nacht was het ineens dichtbij de vorstgrens en het werd de hele dag niet warmer dan 7 graden, wie zou dan niet ziek worden.
In onze 9 staten waren er twee centers gewoon dicht omdat mensen weer niet naar het werk konden komen, sneeuw en ijs stormen. Dus het was druk maar omdat wij dit hele weekend dicht zijn, ik kan me niet herinneren dat we ooit een zaterdag gesloten waren, was er volle bezetting dus we gingen nooit naar code red behalve op dinsdag.

Mijn manager Lori is lekker aan het relaxen op een cruise, vanuit Miami naar de Carribic, ik weet dat ze naar St Croix en Jamaica gaan, ze komt pas maandag over een week weer terug. Kim zei al, Mariet, we moeten op een cruise gaan maar ik zei, ik word zeeziek. Ik zie het niet zitten, op zo'n grote boot met zoveel mensen, in een hele kleine cabine gepropt, nee dankjewel.
Dus behoorlijk beroerd de afgelopen dagen, hoesten, vooral 's nachts, snotteren, niezen en niks hielp. Ik heb capsules gehaald om 's nachts de hoest te onderdrukken, ik drink kamille thee, met rum, heb honig geprobeerd maar ik werd elke nacht een aantal keren wakker en hoestte de longen uit mijn lijf. Je vraagt je soms af waar allemaal die slijm vanaf komt. Nu heb ik een beste friend, het heet Fisherman's Friend en voor het eerst slaap ik weer redelijk. Ondaks mijn slaappil word ik om half een of zo wakker, drink water, neem een stukje Fisherman's Friend en slaap tot de morgen, dankjewel Diana, en weet je dat Walgreens ze ook verkoopt, Susan ging op zoek want die moet ook veel hoesten op dit moment.

Vrijdag na het werk ging ik dus naar Diana voor een etentje met haar, Jamy en Faye. Het was reuze gezellig en zo lekker. Ze had rijst, sate met pindasaus, boontjes boemboe, kroepoek en als toetje een tompouce. Ondanks het gesnotter was het heerlijk eten en ik heb genoten van het kletsen, voornamelijk door mijn heb ik altijd het gevoel - bekend idee Carla? lol - en rond acht uur ging ik voldaan huiswaarts met een zakje kroepoek en de Friend dus.

Gisteren had ik vrij en ik was van plan niet veel te doen om te beginnen, dat gaat dus altijd mis. Star is sinds mid week aan het werk als kok bij Applebees en ze had er dus geen rekening mee gehouden dat de bussen in het weekend anders rijden als door de week. Die stond dus bij een halte maar wat er ook langskwam, geen bus dus de auto in, Raini mee want die rekende denk ik op een ontbijtje of zo, en Star gedropt bij haar werk. Panera was net langs de deur maar om half negen waren die al door hun croissants heen dus voor Raini een bagel met creamcheese (ik had geen zin in ontbijt zo vroeg) en toen weer huiswaarts. Op Facebook zag ik dat Linda en Gail, twee oud collegaatjes, samen gingen lunchen bij de Cracker Barrell om een uur en omdat ik nog geld op mijn giftcard has, besloot ik mee te gaan. Raini eerder gedropt op haar werk en toen richting Roosevelt. Ik was er het eerst en heb lekker buiten in een schommelstoel zitten wachten. Toen de dames arriveerden hebben we ontbijt besteld, ik had wentelteefjes met roerei, bacon en sweet tea, het was zoveel dat ik niet alles op kon eten. Ik kreeg een snoezig flesje siroop, zit in mijn tas. Ze hebben een leuk winkeltje bij hun restaurants met enige spulletjes, serviezen, kleding, decoratie en ik zag een blouse hangen die zo ontzettend mijn smaak was dus ik kon de verleiding niet weerstaan, die moest mee, redelijk gesprijst ook nog als je het vergelijkt met wat je bijvoorbeeld in Nederland voor zoiets betaald.
Ik stopte op weg naar huis bij de Target en nam lekker multigranen brood (een van de weinigen die ik echt lekker vind) en Italiaanse cervelaatworst mee. Thuis gekomen even bijkletsen met Susan en toen maar aan die struiken begonnen voor het huis. Kevin zou dit doen maar ja, wie ik ook zie of spreek, niet Kevin dus. Ik had een steveige snoeischaar gekocht in Raini's winkel en ben gewoon begonnen, nu is de struik erg kaal en er ligt een reuze berg takken aan de weg, hopelijk nemen ze die dinsdag mee. Na die ene struik vond ik het wel genoeg, rest volgt later. Tijd voor een hete douche en lekker in de stoel met een film tot het tijd was om Raini te halen en toen naar bed. We hebben de tijd verzet afgelopen nacht dus de nacht was een uurtje korter maar ik heb beter geslapen dan de afgelopen week dus voel me uitgerust.

Zo dadelijk even wat foto's ophalen bij Walgreens, ik kreeg een tegoedbon voor half geld bij 50 foto's en aangezien ik nieuwe foto's van de meiden, oudjes die Rob ingescand had en wat foto's van Martin die ik ook voor de kids wilde laten afdrukken was dit een leuk aanbod.
Dan ga ik Raini ophalen en gaan we naar Georgia op bezoek bij Kelly en misty, we blijven eten en komen vanavond terug. Allee zou ik dat nooit kunnen, ze wonen echt in the middle of nowhere dus ik zou verdwalen maar Raini en Star gaan mee dus het zit wel snor.

Volgend weekend weer een lang weekend met maandag ook vrij, we zijn erover aan het denken om het as verstrooien en de lunch dan te doen maar moeten even kijken of iedereen kan.

Ik ga afsluiten met een jarige proficiat te wensen, vanmorgen al vernoemd bij Minse Winse, Frans Steeghs (Sjors) van harte en een fijne dag gewenst, nog vele jaren erbij !!

Ik wens jullie allemaal een hele mooie week met zonneschijn en positieve gedachten

Liefs...Mariet xxx


zondag 1 maart 2015

Eindelijk lente ??

ijskoude handen
ijskoude voeten
morgen gaan werken?
ik zal wel moeten
weer een donkere nacht
diep onder de wol
zelfs al is het een Florida winter
ik heb van al dat snotteren en proesten
mijn buikje echt wel vol
kon ik maar even tegen je aan liggen
bijkomen in jouw armen
ik weet zeker, deze kou
die me nu verlamt
zou verdwijnen als jij me kon warmen

Hallo lieve lezers

Vandaag 1 maart, zou de lente dan nu toch beginnen ? Daar is vandaag nog niet veel van te merken hier want net zoals de laatste dagen is het grauw en grijs, het regent en er staan een koude wind. Mid volgende week zouden we even naar de dertig gaan en ik heb alweer die zon zo hard nodig. Ik heb de laatste dagen last van verstopte neus en pijnlijke keel en ik hoest en proest wat af. Een heel regiment pilletjes op mijn bureau, extra vitamine C en veel water maar ik heb dus die warmte nodig want ik ben steeds ijs en ijs koud. Dat is niet echt bevordelijk voor mijn gemoed en laat de tranen ook veel vaker tevoorschijn komen.
Ook betrap ik mezelf erop dat ik veel praat, tegen Martin en meestal in het Limburgs, ik denk dan waar hij is verstaat hij me zo ook wel. Maar ook tegen mezelf, in de auto, in bed, als ik even alleen zit op het werk. Ik vertel mezelf de vreemdste dingen maar dan denk ik, ik heb niemand met wie ik de dagelijkse dingen maar ook diepere gedachten mee delen kan. Raini is amper thuis en die snapt ook heel veel niet.

Het was een hectische week, ik genoot van het driedaagse weekend maar het ging weer veel te vlug. Zondag had ik al veel gedaan wat voor maandag op het programma stond. De keuken is bijna af en het ziet er veel beter uit, de hobbykamer, nou ja, die bewaar ik wel voor een andere keer want ik heb daar dus die stopfzuiger voor nodig, hij is gearriveerd maar staat nog netjes in de doos. Zondagmiddag kwam de klusjesman en die heeeft dus de waterboiler vervangen voor een spiksplinternieuwe, lekker weer heel heet water voor te douchen. De oude aan de straat en die was binnen een uur verdwenen net als wat andere spullen.
Ook repareerde hij de lichtschakelaar in mijn badkamer en de rest volgt nog. Daar moet iemand anders voor komen. Ik heb het gras gemaaid, niet alles maar het ergste onkruid weg, ook zijn de ramen gewassen, de klusjesman zei, je bent ook een heel bezig bijtje als ik dat zo zie, hij moest eens weten dat dat alleen is als ik er zin in heb !!
Maandag geen tv, de converter box lag plat en wat Star en ik ook deden, niks hielp. Ik dacht, ik ga niet weer een nieuwe kopen, ik ga eens kijken wat er nog meer is. Comcast was geen optie, veel te duur. Uverse is niet beschikbaar maar at&t werkt samen met Direct TV, ze bieden tv aan per satelietschotel. Ik belde en ja hoor, voor 19.95 per maand en dan 6.50 per tv konden we 130 kanalen krijgen. Omdat mijn creditscore zo goed is en omdat ik voor at&t werk was installatie gratis, de promotie is voor een jaar, ik moest een contract voor twee jaar pakken, geen andere mogelijkheid maar daar maak ik me volgend jaar wel druk over.
Op dinsdag, Raini had vrij, kwamen ze het al installeren en I LOVE IT !!
Er staat een schotel op de garage en zowel de meiden in hun kamer als ik in de woonkamer kunnen nu kiezen tussen een hele hoop kanalen. Ik vond het niet nodig om het in  mijn slaapkamer ook te hebben, ik kijk daar Netflix. Voor drie maanden hebben we ook HBO gratis en dat betekent een hele hoop film kanalen met redelijk recente films.
Vanavond begint Once upon a time weer en daar verheug ik me geweldig op.
Op het werk was het mede door het verschrikkelijke weer in een aantal staten hier in het zuiden die helemaal plat lagen wat betreft stroom, telefoon en internet door sneeuw en ijs stormen. Ook een aantal callcenters waren onbereikbaar dus wij hadden het super druk en dat betekent geen fun dingen zoals meetings en huddles maar flink aanpakken. Er werd zelfs overtime aangeboden, is allang niet meer gebeurd.
IK heb een vermiste kat en wel Gus, ik hem hem en zijn vriendje, de creme kleurige kat met de ringelstaart al zeker twee weken niet gezien dus ik denk dat die ten prooi zijn gevallen van wie weet. Er zijn voldoende idioten hier in de buurt die op alles schieten wat beweegt. Jammer want Gus was heel aanhankelijk en we kenden hem van toen hij zo'n 8 weken oud was.

Gister werkte ik laat en ik kwam thuis in een leeg huis, wat te drinken, mailtjes controleren en toen maar lekker mijn nest ingedoken want de nacht ervoor was een nare met steeds wakker worden, hoesten en koortsige dromen die ik me naderhand niet meer herinnerde. Ineens ging alles uit, pikdonker, lichten uit, tv uit en de stilte was indrukwekkend. Nu heb ik Martin;s grote zaklamp langs mijn bed dus die gelijk aangemaakt en op onderzoek uitgegaan. Alles was uit in het hele huis, buiten was ook alles donker, alle lichten bij de buten die normaal aan zijn waren ook uit, in een gedeelte van de straat en in de straat achter mij dus ik dacht, we kunnen niet anders dan wachten. Voor het eerst in maanden dan maar slapen met geen lichten aan maar ik was kei trots op mezelf, ik raakte geen moment in paniek en was niet bang. Na een vijftal minuten floepte alles weer aan en kon ik met een gerust hart gaan slapen. Blijkbaar was ik niet de enige want ik zag verschillende facebook berichtjes over de stroomuitval.

Vandaag, wat ik ga doen? geen idee eigenlijk, het is te nat voor de was al is dat erg nodig, ik ga koken, heb een lekkere kip in de koelkast en verse bloemkool, Raini heeft de late dienst dus die moet ik vanmiddag bij haar store droppen en vanavond weer ophalen. Ook dat komt dadelijk ten einde want ze heeft een auto/truck die ze krijgt van een nichtje.
Eens kijken of de waarbenjij.nu website nu wel werkt, vorige week lag hij eruit en moest ik dus iedereen handmatig dit bericht sturen.

Vandaag, 1 maart is Jeanne Wijnhoven jarig, ik wil haar een hele fijne verjaardag wensen met haar gezin en een dikke proficiat !!!

Geniet van jullie komende week, ik ga hier duimen voor mooier weer en hoop dat jullie de lente ook snel kunnen begroeten.

Liefs...Mariet xxxx