Rollercoaster

Afstand

ja, we zijn eigenwijs
we roeien onszelf, een volk van beterweters
wel uit; nog steeds marcheert het
zonder naasten te ontzien
in gesloten rijen door lanen en parken
kruipt het naar elkaar toe
claimt het vrijheid
hoezo lock down?
zoveel zelfzucht
er wordt slechts twee meter gevraagd
zoveel geleuter over een frisse neus
en kennis in de wind geslagen
als briesje weggewuifd
ja, de een geeft
en de ander krijgt
maakt niet uit als er een geliefde
van een ander sterft
het zal je kind of moeder maar zijn
heb toch ieder leven lief

Jack Jacobs © 2020 Elsloo-Stein, Nederland

Lieve mensen

Vandaag eens niet een gedicht vanmezelf maar van een van Limburgs grote dichters, Jack uit Elsloo die het niet beter had kunnen omschrijven. Hopelijk kunnen hij en ik snel dat kopje koffie samen drinken als dit alles voorbij is en het gaat voorbij...de vraag is hoe lang.

Het was een totaal turbulente gestresste week en ik ben blij dat het voorbij is al waren er zoveel mooie kostbare momenten die ik voor altijd in mijn hart meedraag.

De onzekerheid die me deed uitflippen, ik ben best wel goed onder stress maar deze week groeide het onbehagen, van helemaal de controle kwijt, alleen ervoor staan en zo maar laten we met de leuke dingen beginnen.

Het pakken vorderde gestaag maar op de een of andere manier bleek er steeds meer in te pakken, op dit moment heb ik de laatste doos nog open en ik moet een andere doos opnieuw open maken om nog wat dingen erin te stoppen die ik nog vond.

Morgenvroeg tussen 8 and 10 wordt alles opgehaald en dan is er grote last van mijn schouders.

Dinsdag gingen Myra en ik naar Ocala om tante Bertha, bijna 85, op te zoeken en natuurlijk ook haar dochter Linda die bij haar woont. Tante Bertha, krasse dame die zoveel op haar zus Betty, Martin's moeder, lijkt maar liever is, zachter. Haar tuin heelt, in een stralende zon met bloemen, haar orchideeen boom bloeide, met vlinders en met kolibri's en natuurlijk met Martin's favoriete klimboom. Tijd is altijd te kort maar we moesten ook weer naar huis, twee uurtjes rijden.

Woensdag had ik een afspraak met Gene Odom. Hij en Ronnie van Zant (Lynyrd Skynyrd zanger die in 1977 stierf toen het vliegtuig van de band neerstortte in Mississippi en waarbij 4 anderen omkwamen) waren bevriend sinds de lagere school. Hij was de security man van de band en zat ook in dat vliegtuig. 

Hij heeft zoveel verhalen, over Ronnie, de band en ze groeiden allemaal letterlijk op in deze buurt. We gingen naar de huizen waar hun ouders woonden, naar de plaatsen waar kids rondhingen, vijftiger jaren, waar ze hun eerste song samen deden en waar Gary de spiksplinternieuwe auto tegen een boom crashte, 's morgens gekocht, s' middags was het schroot en Ronnie schreef That smell naar aanleiding van deze botspartij. Mijn vriend Joe, de drummer van VYNL zar achter in de auto toen het gebeurde.

We haalden wat te eten bij de Publix, kip van de grill, mac & cheese want alle restaurants zijn dicht, afhalen wel mogelijk maar we hadden allebei geen zin in fast food.

De kip ging mee naar Green Cove Springs , naar het grondstuk waar hell house ooit opstond, het oefenlokaal van Skynyrd, nu allang afgebroken. Ook Joe's band oefende er, ze bleven allemaal slapen, er werden brilliante songs geschreven zoals Sweet Home Alabama. Er is een houten dock aan de rivier, Peter's Creek waar gevist werd. Toen ik daar stond en de rust voelde dacht ik, ja, hier zou ik ook kunnen schrijven.

Het grondstuk is te koop, voor 349.000 dollars, zoveel vanwege de geschiedenis natuurlijk maar belachelijk, het is niet zo groot, als her water stijgt staat de helft onder water maar ja mensen willen het onderste uit de kan, lees zak met geld !!

Het was een fijne dag met Gene, ik ben blij dat we dit deden en hoop hem in Nederland weer te zien, volgend jaar, hij heeft vrienden in Bergen op Zoom.

En toen weer terug naar de verhuizing.

Ik zag het niet meer zitten, ik hoorde van air Portugal dat ik wel op 4 april naar Boston kon vliegen maar dan een hele dag moest wachten voor mijn vlucht naar Lissabon en het begon te knagen, wat als Portugal de grens dicht gooit of nog erger, Duitsland, ik wil niet zo lang wachten maar ik kan niks zonder eerst andere dingen te regelen.

Ondertussen was natuurlijk mijn etentje bij att afgelast, telefoontjes met Russell leverden niks op, ik kijk wel of ik nog die ID card ga terugbrengen of gewoon op de post gooi.

Het optreden van VYNL afgelast en geen optie om Ricky te zien, we moesten afscheid nemen met een berichtje op messenger, het is wat het is...

Geen bericht over het verschepen, geen bericht van Raini wanneer er verhuisd zou worden, ze was anderhalve dag vrij maar ging liever met de meiden naar het strand dan helpen en vage beloftes, we verhuizen volgende week wel een keer, oh ik heb geen geld voor een verhuistruck, ik kijk wel, nu niet etc.

Op een gegeven moment had ik het gehad, ik belde met Darian en die belde haar moeder. Kelly belde me terug en we zaten allebei te huilen aan de phone. Ik zei, ik kan dit niet alleen en ik moet een datum hebben zodat ik eraan kan werken, niet vage opmerkingen en alles laatste moment, ze wist het lang genoeg.

Even later kreeg ik een mailtje van de shipping company, om te bevestigen dat maandag 23 maart alles klaarstond om opgehaald te worden, ik kan jullie niet uitleggen wat dat met me deed, opluchting boven alles.

Even later weer een belletje van Kelly, ze verhuizen vandaag, ze komen eraan met een truck en trailer van de moeder van Raini's vriendin Caitlin.

Raini heel gestressed, heel erg verbrand van de stranddag en steeds maar roepend, ik kon dit niet voorbereiden ?? Nee als je niks doet, gebeurt er ook niks.

Toen ging het snel, mijn bed werd afgebroken, de kasten waren al leeg, zoveel mogelijk in kratten  en dozen en om 23.00 ging het hele zaakje richting Georgia. 

Er staat nog zoveel in dit huis, het zou vrijdag worden opgehaald, toen zaterdag en nu vandaag. Raini heeft zich ziek gemeld, ze heeft een breakdown, ik hoop dat ze haar baan niet verliest door dit. Ik ben de enige die kalm blijft lijkt het wel behalve dat ene dipje die dag.

Her huis is zo stoffig, de vloeren vies en mijn huurbaas heeft al gezegd dat als het niet schoon is, hij het uit mijn deposit haalt, hij doet maar, ik had er niet op geteld iets terug te krijgen. Ik slaap trouwens op de bank, niet zo erg als ik dacht..

Vtrijdag kwam Kim, ik kookte voor haar, we praatten bij, het was al een lange tijd geleden dat we elkaar troffen.

Gisteren was Kelly jarig en ik reed naar Georgia nadat ik bij de tandarts mijn nieuwe brug kreeg, ik hoef niet meer terug, alles is ok en gelukkig maar want vanaf gisteravond zijn alle tandarts praktijken dicht. Dus net op tijd !!

In Georgia aten we vroeg, Leah was er, Lana en Jimmy en later Marie, Lisa en Joe Mack, het was ouderwets gezellig maar om 7 uur reed ik aan, voor het donker thuis.

Ik wilde Melly al meenemen maar ze vergaten steeds de drager mee te brengen, nu staat hij op de dozen en wie ligt bovenop, Melly, te slapen, mijn lieve poes. Als alles doorgaat en ik nog mag rijden breng ik haar woensdag naar Georgia en neem dan afscheid van mijn zus van andere ouders, ik zal haar zo erg missen.

Vanmiddag is er een afscheidsfeestje bij Darian, bij het zwembad dat open is, het water is warm genoeg na de hele week rond de dertig graden, dus nog een keer zwemmen met de jongens, ik maak zo meteen chicken pot pie.

Julie komt als het goed is vanmorgen de grasmaaier ophalen en de airco voor tante Virginia, ook mijn orchideeen gaan mee.

Nadat morgen alle dozen en de drie kastjes weg zijn ga ik kijken of mijn collegaatje nog de dressoirs wil, ze is ziek thuis met longontsteking, zo niet dan gaan ze aan de straat samen met al het andere spul.

Nadat ik wist dat alles door zou gaan heb ik een tweede ticket geboekt, via Delta/KLM, naar Atlanta en dan naar Amsterdam. Oorspronkelijk voor donderdag 26 maart maar dat is door Delta al omgezet naar vrijdag 27 maart, ik moet drie uur wachten in Atlanta en dan zou ik zaterdag morgen rond 8-15 op Schiphol moeten landen waar Rob me komt halen zonder meiden, geen risico nemen. Ik sprak ze gisteren nog, ze zijn heel enthousiast, Eline kan niet wachten.

Frank en Aline hebben de doop van Lucas in mei afgelast, de kerk blijft dicht dus dit wordt verplaatst naar later dit jaar, veiligheid voor alles.

Er zijn wat mensen ziek, mensen die mij ontzettend dierbaar zijn en ik wens iedereen beterschap en blijf gezond zodat ik jullie heel snel een dikke knuffel kan geven, ik hou van jullie

Liefs, Mariet

30 Dozen....

dertien jaor

dich en ich

twiej ringe

ein belofte

leefde

veur altied

Goeiemiddag lieve mensen

Allereerst hoop ik dat iedereen gezond is en blijft, het is behoorlijk beangstigend wat zich in de afgelopen week afspeelde in de wereld.

Hier zijn de gevolgen ook duidelijk zichtbaar, ik was vanmorgen bij walmart want ik wilde wat electronische dingen zoals extra kabels voor mijn tablets en een kabel voor mijn externe harddrive die kwijt was en die ik aan Ian ga geven, anders kan hij helemaal niks met zijn x box in Georgia. Maar natuurlijk moet ik eerst kijken wat er op staat.

Bij walmart was het niet druk maar rijen schappen zijn gewoon leeg, toilet papier, keukenrollen, zeep, handsanitizers, desinfecterende middelen zoals chloor en alcohol. Ook waren de vriezerkasten met groentes helemaal leeg maar pizza en zo voldoende, ik snap het niet hoor, sinds wanneer gaan mensen hier gezonder eten omdat er een virus rondwaart, dit is nog steeds the USA.

En die USA heeft een president die er helemaal geen kaas van gegeten heeft, zijn toespraken maken meer angst en paniek los inplaats van gezond verstand gebruiken.

Hij geeft de foute info, zoals dat google een website gaat maken over het virus, nee dus. Ook prijst hij zijn mensen de lucht in omdat ze allemaal zo goed werken terwijl hij 10 dagen geleden op een verkiezings bijeenkomst nog zei dat dit virus geen vaart loopt en dat het gewoon een morgen(its going to be like a miracle) weg zal zijn). Nu is het dat ze zo snel reageren (er zijn niet eens tests beschikbaar op dit moment behalve voor hem), dat Obama zo slecht deed bij de vorige epidemie en dat hij nooit verantwoording zal nemen voor alles wat fout gaat !!

Waardeloos opperhoofd zouden wij zeggen...

Dit virus gedoe weerhield mij niet van pakken, 22 dozen klaar, nog 8 en dacht ik eerst dat ik nooit 30 dozen vol zou krijgen, ha, grapje want ik ben nu selectiever aan het worden.

Bijna alle kwetsbare spullen zijn in gepakt, gelukkig had ik grootste rol bubblewrap gekocht !!

Mijn kamer staat vol met dozen, allemaal genummerd en met een label wat erin zit en met een lijst. Organiseren is mijn middle name..

Mijn afscheidsfeestje op het werk voor donderdag - afgelast. Te veel risico voor de mensen, volgens Russell maken ze zoveel mogelijk plek vrij tussen mensen, hoe ze dat doen, geen idee, ik ga er de volgende week langs om dag te zeggen maar geen knuffels of kussen.

Het benefiet waar VYNL zou spelen - afgelast. Honderden mensen, eten, teveel risico's en extra want alle hoog geplaatsten van de regio, burgemeesters, politie chefs, zouden er zijn.

Kim komt vrijdag dus ik ga wel wat koken, chicken pot pie is ook lekker.

Dinsdag ga ik met Myra en Theresa, een nicht van Martin, naar tante Bertha in Ocala, tenminste dat is het plan maar plannen is niet echt mogelijk op dit moment

Zondag, volgende week, verjaardag van Kelly, bij Darian, zou door moeten gaan.

Ik ben nu ruim een week thuis en het lijkt veel langer, elke dag opruimen, sorteren, inpakken, dingen terug vinden. Vrijdag wilde ik naar de dierentuin maar ik was laat wakker, weer in slaap gevallen na heel vroeg op te zijn en de dierentuin werd vrijdag gesloten voor publiek.

Ik ben elke morgen veel te vroeg wakker en het is niet Melly want die slaapt op een verhuisdoos nu.

Woensdag had ik een discussie met de bank, alweer, over mijn internet bankieren want ze stuurden Rob naar het filiaal en natuurlijk kreeg hij niks gedaan want ik moet dat persoonlijk doen dus de enige manier is oftewel mijn adres officieel weer veranderen van zijn adres naar mijn hier, dan de code gestuurd krijgen, mijn telefoon nummer doorgeven zodat ik de text kan krijgen met de code voor mijn internet bankieren wachtwoord, oftewel wachten tot ik in Nederland ben, raad eens wat ik koos !!

Ook een verhitte discussie met att en hun benefits center, nadat mij door meerdere mensen, aan de telefoon werd verzekerd dat overmaken naar Nederland geen probleem was, was het toch een probleem, we doen geen zaken met buitenlandse banken mevrouw, hoe bekrompen is deze maatschappij !!

Ik had het na ruim twee uur aan de telefoon en op skype wel gehad en ging naar Red Lobster, ik at lekker, garnaaltjes, kreeft en krab, van mijn cadeaubon.

Raini en Ian zijn net naar Texas Roadhouse vertrokken voor lunch, ik wilde niet mee, ik kan geen steak eten en zij gaan daarna naar Darian en dan ben ik de hele middag kwijt.

Darian en Josh hebben de puppy, hij heet Zeus en is een geweldig knuffelbeest, lief, aanhankelijk, grappig met zijn wiebelbeentjes en grote poten, dat wordt een kleine pony.

Ik ga morgen wel wat doen, onze trouwdag 16 maart 2007, het lijkt in een ander leven.

Ik wil vanmiddag even naar het kerkhof gaan, gewoon ik alleen met mijn lief.

Ik heb al veel vragen gehad, gaat de terug reis door en mijn antwoord is, ik weet het niet.

Als ik op de website van air Portugal kijk is het nog steeds mogelijk om een ticket voor die vlucht te boeken dus het vliegtuig is niet vol.

TUI, dus Arke vliegt niet meer op Orlando, noch Miami, allebei van de lijst en ik hoorde van de week dat ze dat binnenkort toch zouden stoppen, waarom terwijl die Disney vluchten altijd vol zitten, geen idee maar daar gaat de optie voor een goedkoop ticket rechtstreeks.

Het heeft geen zin om me druk te maken over iets waar ik helemaal geen controle over heb, ik kan wel een ticket boeken voor overmorgen maar als ze morgen besluiten dat de grenzen dicht gaan heb ik nog niks en ik moet hier zijn om alles af te handelen. Dus ik wacht af, per dag en misschien is dat ook wel waarom ik zo vroeg op ben, geen rust in mijn lijf, je kunt wel zeggen dat je je niet druk maakt maar zo werkt het toch niet.

Ik heb wel besloten om niet de laatste dagen in Georgia te zijn, veel te druk en Glory en Damon hebben me aangeboden dat ik bij hen terecht kan, ook als de terug reis uitgesteld moet worden. Prima, lekker rustig huis, mooie logeerkamer en misschien extra kans om Ricky te zien want door die afzegging zaterdag gaat dat ook niet door zoals ik wilde, wat een puinhoop.

Blijf voorzichtig, blijf gezond, jullie en jullie dierbaren en we zien ons weer

Mariet

En dan is het zover...

Tijd om zelf in te delen
Elke dag mijn eigen plan
Alarm, overbodig
Genieten
Tussen het inpakken door
Hoe en waar ik maar Kan
Afscheid nemen
Van plaatsen
Van mensen
Van mijn huis en haard
De zonneschijn proberen vast te pinnen
In herinneringen
Voor later
Voor verhalen en gedichten
Meer dan ooit
Goud waard

Goeiemorgen lieve mensen

Vannacht is hier de zomertijd begonnen, nog steeds discussies wanneer het afgeschaft wordt maar als het zover is ben ik hier niet meer dus ze discusseren maar raak. Dat wordt toch wel gedaan hier, over de meest onnozele zaken en met de domste mensen inclusief de high chief in command die niet wist dat mensen kunnen overlijden aan de griep terwijl zijn eigen grootvader daaraan gestorven is, intelligentie, nee hoor, no where ...

Ik ben blij dat ik dadelijk het circus van verre kan bekijken, ik heb het gevoel dat het weer een ramp wordt, oranje pruikje in charge.

Deze week was interessant, mijn laatste dagen op het werk en mijn manager liet me dat goed merken. Hij bleef mijn schema met beetjes aanpassen en zei zelfs een keer dat hij eraan aan het denken was om me terug aan de telefoon te zetten, ik zei als je dat doet, ga ik naar huis dus hij deed het niet maar gewoon even steeds erop wijzen dat hij de beslissingen neemt, haantjes gedrag.

Donderdag kwam dan die laatste dag, het team had een taart, eentje van die superzoete met blauwe icing (puur suiker) gekocht, lief hoor en gelukkig kreeg ik er een kleintje bij, mijn favoriet, lemon meringue, citroen met schuim.

Toen ik om half zes de deur achter me dicht trok had ik afscheid genomen van de meesten van mijn collega's, allemaal zo lief, ze gaan me missen, ze vonden me een heerlijk mens, fijn om te horen.

Het was surrealistisch, zeker weten, het moet nog steeds vallen, dat kwartje want ik heb natuurlijk vaker een lang weekend gehad.

Thuisgekomen aten we waarschijnlijk voor de laatste keer low mein van Hop Sing want die is alleen maar bij werk om de hoek. De mijne met garnalen, heerlijk, ik heb nog een kliekje staan voor lunch vandaag.

Vrijdag sliep ik uit en daarna naar Georgia, ik had even tijd met Kelly nodig. Dat kwam er niet echt van want Josh en Julius waren er ook, tot vandaag. Josh Sr en Darian reden naar Tampa (3 uurtjes enkele reis) om hun nieuwe puppy Zeus op te halen, een 8 weken oude Deense dog dus over een jaar hebben ze een mini pony in huis.
De mannetjes zijn ontzettend druk, luisteren voor geen meter en dagen je constant uit. Nadat iedereen naar bed was, ik had een grote pan chicken pot pie gekookt en er werd goed gegeten, zaten Kelly en ik nog tot middernacht samen in de kamer om te praten. Ik zal haar zo missen en zij mij ook.

Ik ga nadat ik hier de sleutel heb ingeleverd per 1 april een paar daagjes naar Georgia en dan brengt Misty me naar het vliegveld op 4 april.

Doordat Raini, want die was er ook, al om 5 uur opmoest, ze moest om 6 uur werken, was Josh ook wakker en ik deed geen oog meer dicht, toen ik opstond was ik nog zo moe dus ik ging op tijd naar huis inplaats van later op zaterdag of zelfs vandaag wat een optie was.

Misty en Kelly hebben besloten dat Raini en Ian zolang bij hen kunnen wonen totdat Raini wat gevonden heeft. Raini en haar vroending Crystal hebben een flinke ruzie gehad en zijn  niet meer bij elkaar, ik sta er niet van te kijken.

Gistermiddag ging ik shoppen voor een koffer, de mijne heeft wat mankementjes, ik kan hem nog gebruiken maar een handle is afgebroken en ook de wieltjes zijn niet meer echt goed maar ik kon niks fatsoenlijks vinden.
Ik vond wel een kadootje voor Fenna, toen ik vorig jaar een beautycase van Parijs aan Eline gaf, zag ik in haar ogen dat zij dat ook mooi vond dus ik heb dezelfde voor haar gekocht maar dan van London.

Ik vond ook een mooie tas die ik absoluut niet kon weerstaan, met bijpassende beurs.

Vanmiddag moet ik naar de tandarts, wat ze gaan doen, niet zeker, waarschijnlijk nog eens dingen passen, het kon niet vroeger of later vandaag. Ik moet er om 13.30 zijn, anders was ik naar de film gegaan, ik wil graag Emma zien, het is een van mijn favoriete Jane Austin verhalen.

En dan morgen maar weer eens de ING bellen want daar  gebeurt niet wat beloofd wordt. Ik moet ook over mijn att pensioen bellen, adres veranderen en zo, ik probeerde dat vrijdag maar de wachttijd was super lang.

En dan gaan we inpakken, alles staat klaar, ik denk dat ik een doos opstuur met wintertruien zodat dat er is als ik aankom,  ze nemen veel plaats in in mijn koffer en wat meer belangrijk is, veel gewicht. 

Ik heb ook besloten door te gaan met dit blog maar dan in het Engels zodat mijn Amerikaanse vrienden op de hoogte kunnen blijven, of het veel gelezen wordt, we zullen zien.

Het is mooi buiten, zon en blauwe lucht dus dadelijk de was naar buiten, ik heb al wat dingen in de was die mee moeten en een beetje muf zijn omdat ik weinig of niks ervan gedragen heb deze winter, met name mijn leggings. Mijn lange laarzen heb ik weggegooid, de zolen waren los en ik koop wel nieuwe in Nederland in de opruiming.
Wanneer de meubeltjes naar Georgia gaan, waarschijnlijk de laatste week want dat is inclusief mijn bed en dan moet ik de rest van de tijd op de bank slapen, waarschijnlijk het laatste wat gaat.

Morgen is weer een dag en alles komt goed.....

Mariet

Vrijheid, blijheid

Hiering and ein assekruuts
getaekend veur de vaste
euverdinke wat belangriek is
laeve leefde laste
40 daag toet ut weer paose is
nae de vastenaovend
klaor zien veur de zomertied
lente vuul belaovend
vaste, vreuger zonger vleis
gen sjlok, gen ies, gen beer
alles dich ontzegge
gen fiesjes gen plezeer
de tied is verangert
vreuger is neet mier
maar det assekruutske blieft
en dae hiering sjmaakt nao mier

Goeiemiddag lieve mensen

Ik ben net terug van de tandarts, ik had een afspraak om 9 uur, nu is het half een, om te beginnen aan het aanpassen van mijn gebit, ik draag nog steeds het tijdelijke.
Het begon met een domper, ja mevrouw, u heeft nog een uitstaande rekening van de brug (ze zouden het op mijn tandarts kaart zetten, dus niet) en het permanente gebit, nee dat was niet inclusief van het vorig jaar (mijn verzekering zou daar 90% van betalen, nee dus), kassa, 1750.00 dollars, gelukkig is er zoiets als een creditcard.

Toen wachten, nog meer wachten en uiteindelijk kwamen daar weer spuiten want niet alleen maakten ze een afdruk van mijn bovenkaak maar werd ook de tijdelijke brug verwijderd, de restjes tanden schoongemaakt, daarvoor die nare pijnlijke spuiten, recht in waar eens een kies was en uiteindelijk is de brug teruggeplaatst met geen opening meer dus hopelijk nu beter kauwen met die kant.
Volgende week zondag om 13.30 weer een afspraak.

Dit is de laatste zondag in mijn werkend leven, volgende week donderdag is mijn laatste werkdag en dan ben ik vrij !!!

De afgelopen week was afzien, mijn manager zette me in project voor twee daagjes en daarna weer terug aan de telefoon. Hij had een rothumeur, de team cijfers zijn heel slecht en hij is boos op alles en iedereen.
Donderdag had ik het wel gehad dus ging ik eerder naar huis en vrijdag meldde ik me ziek, zal wel weer een gesprekje worden morgen of zo maar...who cares.

Gisteravond werd het afscheid van Rachel gevierd, ze verhuist naar Pensecola en heeft ook donderdag de laatste dag. We hebben samen in speciale teams gewerkt en net als ik ooit moet zij ook weer aan de telefoon en daar heeft ze geen zin in.

We aten bij de Mellow Mushroom met een paar mensen in mijn team en ik genoot van de lekkere paddestoelen soep met room en van de vers gebakken pretzels met knoflook boter.

Daarna gingen de anderen naar een bar en ik ging naar huis.
Fijne lekker onder de warme dekens met Melly, stukje kaas om op te knabbelen en een mooie film.
Het is weer koud, het lijkt wel of elke donderdag in de laatste weken de temperatuur onderuit gaat met vorst aan de grond zoals vannacht en dan warmt het langzaam op tot de komende donderdag.

Nu is het zonnig en aangenaam dus ik heb mijn dekbed buiten hangen in de zachte bries. 
Ik zou het dekbed graag meenemen maar het heeft al een paar jaren erop zitten en wordt dus, ze zijn spotgoedkoop ook en ik koop misschien wel een nieuw. Ik heb gisteren ook nog een leuke blauwe trui gescoord, ik moet onderhand stoppen met kopen want er is maar beperkt plaats in 30 dozen !!
Ik ben erachter gekomen dat ik dus betaal als ze het al afgehaald hebben want dan wordt de echte rekening opgemaakt.

Raini heeft de auto betaald, nu nog de volgende week mijn title (het bewijs dat die van mij is) ophalen en dan kan alles officieel gemaakt worden.

Dan het mindere nieuws, ik heb geen van de woningen gekregen waarvoor ik inschreef, ik sta drie jaar op de lijst voor Antares (Kessel) en voor Thuis in Limburg (Helden eo), in Helden stond ik op nummer 58 voor het Mariaplein appartement en in Kessel 22 voor Kessel-Eik en 27 voor de senioren woning.
Dus het kan goed zijn dat ik nog een jaar moet wachten, ik heb geen urgentie, misschien kunnen we daar wat aan doen als ik terug in Kessel ben.

Ik ga het beslist gezellig vinden bij Paul maar wil toch uiteindelijk mijn eigen stek.

Ik wilde eigenlijk morgen ook niet gaan maar ik kijk wel, zeker weten dat ik donderdag niks doe, alleen maar mijn buro opruimen en gedag zeggen.

Op donderdag 19 maar vier ik mijn afscheidsfeestje op het werk samen met 23 andere collega's. Mijn manager en ik hebben samen het eten besteld, het wordt erg lekker, dat is zeker en ik moet zorgen dat ik genoeg tupperware meeneem voor thuis. We hebben twee soorten vlees, parmesaanse kip en beenham met honing, verder tilapia en coconut garnalen. Dan baked potatoes en sweet potato ovenschotel, boontjes en worteltjes met honing glazuur. Ook gist broodjes met pecan boter, vier soorten salades en als toetje hun heerlijke kleine puddinkjes, cheesecake, lemon meringue. Dan ook nog een grote fruitsalade en vers fruit.
Alles wordt bezorgd met borden en bestek, ook sweet tea, water en citroenlimonade horen erbij.

Nu moet Russell ervoor zorgen dat iedereen een uitnodiging krijgt en een uur vrij op hun werkschema, ik zal hem zeker nog wel moeten herinneren daaraan want hij heeft een geheugen als een zeef behalve als het op dingen aankomt die je fout doet.

IK ben een lijst aan het maken van wat ik nog wil doen, ik zou graag naar de Golf van Mexico rijden, gewoon ikke alleen, het is ongeveer twee en een half uur dus best wel te doen op een dag.
Ook natuurlijk naar de springs, Juniper, om te zwemmen en nog een keer te genieten van de natuur. Raini wil mee dus dat gaan we samen plannen.
Tante Bertha in Ocala en haar dochter Linda, samen met Myra en waarschijnlijk Theresa, een ander nichtje van Martin.

Op 21 maart is het benefiet en de laatste keer dat ik VYNL zie spelen.

Ook ben ik uitgenodigd om met verschillende mensen te gaan eten, ik ga een kalender maken zodat ik niks vergeet.

Ik ga alvast twee mensen feliciteren die zondag jarig zijn, 8 maart voor het geval ik dan laat ben met mijn verslag.

Marie Louise, ik verheug me erop om samen thee te drinken in je gezellig tuintje samen met je schattig hondje en samen dingen te ondernemen, van harte proficiat meid. Ook Frans Steeghs is die dag jarig, fijne dag samen met Mieke en de kids !!

Vandaag is Jeanne jarig, in de hemel wordt ook gevierd dus meisje profisiat en alles komt goed xx

Liefs van Mariet