Je kussen
Je lippen
Maken me zweven
Hemels voor even
Je handen
Je vingers
Verwarmen
Verweven
Je tederheid
Laat me naar adem snakken
Vult me met puur geluk
Al zou dit de laatste keer zijn
Voor jou en mij
Dan nog
Kan deze avond nooit meer stuk
Goeiemorgen lieve lezers
Een gezegend en zalig Paasfeest voor jullie allemaal.
Pasen voor mij dit jaar staat in het teken van bevrijding en vakantie.
We zouden naar Georgia gaan voor ons jaarlijks familie Easter maar Kelly moet vanmiddag werken en Raini werkt vandaag tot 2 uur dus geen kans om het samen te vieren.
Darian nodigde ons uit maar geen paasdiner dus Raini besloot dat ook niet te doen en in plaats van dat allemaal eten we samen met Ian later vanmiddag, biefstukjes, left over crablegs (surf&turf) en dan nog wat bijgerechten. Ik kreeg net een telefoontje of er genoeg aardappels zijn zodat ik kleine gebakken aardappeltjes kan maken, mijn moeder maakte die altijd en hier zijn ze er dol op.
We hebben ijs na, framboos met stukjes pure chocola en coffee, ik moet alleen nog slagroom halen, hoort erbij voor mij.
Ik moet nog even kijken wat ik met al die eieren doe die in de koelkast zijn, datum nakijken want anders kan ik ze nadat ik terug ben weggooien en dat is zonde.
Dan morgen en dinsdag nog werken en dan woensdag al vakantie, ik wil gewoon tijd extra om de koffer in te pakken en zo, even relaxen voordat ik donderdag morgen met Misty richting vliegveld Sanford rijd, twee uurtjes van hier
Het wordt weer warm, we hadden gisteren en vandaag frisser weer nadat vrijdag een band met hevige onweerstormen doortrok maar morgen gaan we weer richting 25 en dan donderdag 30 denk ik.
Dat is ergens balen want in Nederland lees ik wordt het de eerste week dat ik er ben niet warmer dan 15, ik wilde mijn laarzen mee, ze beslaan veel plaats in de koffer dus ik dacht, ik doe ze aan maar ja, als het donderdag zo warm is zweet ik peentjes, we zullen zien.
Deze afgelopen week leek 3 weken te duren, mede door vakantie, mede door vrijdag natuurlijk, het optreden van VYNL in Middleburg en mijn laatste kans om Ricky te zien, waarschijnlijk voor heel veel weken.
Ik had deze week mijn eerste devo met mijn manager, we luisterden samen naar een call met een klant en natuurlijk negeerde hij vrijwel alles dat goed was en zocht hij naar spijkers op laag water. Hij zei verschillende keren, je deed dit niet en ik zei, ja hoor dus we luisterden het weer eens terug en hij moest toegeven dat ik het wel goed deed, vreemde man die alleen maar geinteresseerd is in hoe hij eruit komt, ego is een zeer groot beletsel om je aan mensen te binden en die mensen moeten het toch voor jou doen.
Ook een reden voor mij om afgelopen maandag gewoon niet te gaan, ik zag het na die heerlijke zondag bij Darian, in het koude zwembad dat, als je eenmaal in het water was, heerlijk bleek. Het heerlijke eten, samen met lieve mensen dacht ik maandag, nee, niet vandaag. Misschien was het zo dat ik gewoon thuis moest zijn om de Notre Dame te zien branden, ik kon mijn ogen niet geloven, hoe kan dit gebeuren.
In 1995 waren Lauri en ik, voor ons 20 jarig huwelijk in Parijs en in plaats van met de bustoer mee te gaan naar een of ander modern gebouw kozen wij om naar de Notre Dame gaan en ik was zo ontzettend onder de indruk van het gebouw, van binnen en buiten, van de gargoyles, de gebrandschilderde ramen, al die kunst, de sfeer. Het was een regenachtige grijze dag dus niet zo druk met toeristen, het was sereen, gewoon hemels om in stilte door de kerk te lopen, op een bank te zitten, een kaarsje te branden.
Gelukkig was het niet zo dramatisch dat alles verloren ging maar toch.
Vorig jaar gingen Rob en Eline, ik heb een foto van haar bij de kerk, ik ben zo blij dat ze de kathedraal in volle glorie zag, misschien realisteerde ze zich niet waar ze was toen maar haar herinnering zal als de mijne blijven, van perfectionisme.
Vrijdag ging ik al om 3 uur naar huis, de stormen waren net voorbij maar alles was kliedernat op de wegen,grote plassen water om te omzeilen en ongelukken natuurlijk, die zie ik vrijwel dagelijks soms.
Thuis even bij komen van een lange vermoeiende week en daarna eten, douchen en optutten.
Toen ik aankwam bij American Legion waar de band optrad waren Damon en Ricky er al, ze hadden alles al eerder die middag opgezet en waren met de laatste voorbereidingen bezeig. Ik werd hartelijk begroet met een dikke knuffel en hij vond de tattoo heel bijzonder, hij greep diverse keren die avond mijn pols om ernaar te kijken met een glimlach.
Glory was er niet, ze bleef thuis voor een hond die gewond was geraakt doordat een van haar jonge kittens de hond met een klauw in het oog raakte tijdens het spelen, een van haar andere katten was heel slecht, het einde was in zicht.
Dus verzorgde ik de mannen met voldoende water, er gingen maar liefst 4 kannen water met ijsblokjes doorheen en vooral Ricky dronk veel daarvan
Ook aangezien ze de fooien emmer vergeten waren maakte ik een mandje voor de fooien en daar zat op het laatst van de avond maar liefst zo'n 40 dollar in, prima opbrengst, meer dan anders, dat is zeker.
Ricky was vol energie die avond, stond zelfs te springen op het podium en ze hadden dolle pret met elkaar, speelden een paar nieuwe nummers die ik nog niet kende.
Na afloop terwijl we aan het opruimen waren kwam ons liedje over de luidspreker, Tuesday's gone van Lynyrd Skynerd en hij nam mijn hand en we dansten.
Toen alles gedaan was en de anderen naar huis reden bleven wij achter, wij hadden wat in te halen, van al die tijd voor kerst toen hij zich beroerd ging voelen, ziek was, moe na een optreden, dat was nu allemaal weg en we bleven een uurtje genieten, praten, gewoon stil zijn dicht bij elkaar.
En dan is het dadelijk vakantie en zie ik iedereen weer na een lang jaar, behalve Frank en Aline, die kunnen even niet op en neer wanwege de zwangerschap maar dat halen we volgend jaar wel in, met baby !!
Voordat ik er ben nog wel een paar verjaardagen natuurlijk, 24 april is Sylvia jarig, mijn lieve schoondochter en moeder van mijn twee allerliefste kleindochters.
Verder is ook op 24 april Janine jarig, dochter van zus Ine , voor allebei van harte en een hele fijne dag met jullie liefsten.
OP 22 april wordt mijn kleinzoon Josh vijf jaar, die verjaardag vierden we al vorige week zondag.
Op 27 april is Ted Nijssen jarig, haar en haar Mart, samen met May en Ton zie ik ook gauw.
Ik neem mijn tablet mee natuurlijk als ik naar Kessel ga maar geen laptop dus jullie zullen het zonder blog moeten doen totdat ik terugkom en dat is op zondag 12 mei, in de avond, ik beloof dat ik wel bijhoud wat er allemaal gebeurt deze komende weken, het wordt weer lekker druk zoals altijd met hopelijk ook voldoende rustpuntjes op deze waarschijnlijk laatste vakantie. De volgende keer, het volgend jaar, hoef ik niet meer terug naar hier.
Ik wens jullie vrede in deze wereld die op dagen zelfs vandaag op Pasen, brandt, ontploft, mensen sterven door zinloos geweld, gezinnen worden uit elkaar gerukt en kerken branden..
Liefs van Mariet
zondag 21 april 2019
zondag 14 april 2019
De wonderbaarlijke avonturen van.....
Alle gekheid op een stokje
het is vandaag Palmpasen
en alle kinderen die deze weken hebben gevast
zitten allemaal te azen
op lekkers
de haan op het stokje
en fatsoenlijk lenteweer
maar hier en daar viel weer
een vlokje
haantje van brood met krenten
en rozijnen
met schuimpjes, sjokola en
na al de paas lekkernijen
gaan we wel weer lijnen
Goeiemorgen lieve lezers
Ik denk niet dat er nog gevast wordt door kinderen, met een grote glazen moccona pot en zo zoals wij vroeger deden, alles ging in de pot, weken uitkijken om met Pasen alles op te eten maar dan smaakten die snoepjes nooit zo lekker als we fantaseerden toen ze nog in de pot zaten, achter glas met kleine plakkerige kinder vingerafdrukken erop en oh we als er iets weg was, wie zat er in mijn vastenpot !!
Ik probeer aswoensdag en goede vrijdag geen vlees te eten, resultaat van katholieke opvoeding denk ik. Het zal de wereld niet veranderen en ik kom toch wel in de hemel denk ik, ik heb een paar lieve mensen daarboven die voor me opkomen maar toch, het gevoel van schuld als ik het niet doe.
Ik denk hetzelfde als niet roken en toch dat sigaretje opsteken nu en dan, misschien je eigen zwakheden erkennen en je ervoor schamen, ik weet het niet. Schuldgevoel is een heel groot goed in godsdiensten denk ik en dan natuurlijk het feit dat je dat kunt afkopen, met biechten en bidden, met geld op de schaal leggen.
Ik heb dus niet gerookt, dont get me wrong, 8 maanden tabacco free, trots op mezelf.
Het was dus weer een wonderbaarlijke week, op het werk ging het uitstekend, ik heb nu al 5 surveys van klanten, allemaal 100% very satisfied en mijn cijfertjes zijn groen en mijn manager is tevreden, zolang het duurt want die man kan dus omslaan als dat spreekwoordelijke blad in de wind.
Ik kon een keer een uurtje eerder weg op donderdag en vrijdag ging ik gewoon om half twee naar mijn cardioloog want op donderdag kreeg ik dus een brief van mijn verzekering, de injecties waren goedgekeurd en ik kon mijn apotheek benaderen, zij hadden dat al gedaan maar raadden aan voor mij om ook even te bellen.
Ik was totaal verward want ik zou gebeld worden over de uitslag van mijn bloed testen en had niks gehoord.
Dus ik liep binnen en de assistente zei, ik zie hier een aantekening dat de resultaten besproken zullen worden bij de volgende visite. Ik zei, dat is in september dus het is niks alarmerends ? Zij mocht natuurlijk de uitslag niet aan mij geven, dat mag alleen de dokter of de nurse practisioner. Dokter Leon was er niet die dag en de nurse was bezig maar ik kon wachten.
Ook belde de assistente naar de apotheek maar die wisten van niks....zo typisch.
Na een kwartiertje sprak ik met de nurse, het slechte cholesterol was omlaag van 101 naar 76 , een goed voor mensen die niks slikken dus advies om toch maar die spuitjes te pakken, dan kon misschien de andere medicatie omlaag in september.
Toen ik thuis kwam was er een bericht van Walgreens, het recept lag klaar, twee spuiten per maand, zelf zetten en 75 dollar bijbetalen. Nou is dat niet niks en ik ben er nog steeds niet uit. Ik denk dat ik het doe maar dat ik na de vakantie start...moet nog even bezinken...komen we op terug.
Die vakantie komt dus snel naderbij, ik heb mijn vliegtickets uitgeprint, zit op de heenweg vooraan dus geen stoelen voor me en vlak bij het toilet, lekker veel beenruimte dus en daar heb ik ook extra voor betaald deze keer.
Ik kom dus vrijdag morgen om tienen aan op Schiphol, Rob komt me ophalen en dan eerst naar Helden, ik kijk zo uit naar een bakker Bart broodje met leverworst !!
Ik heb een paar afspraken staan en zal nog wat mensen benaderen de komende week per mail want er zijn mag en moet afspraken natuurlijk en de moet afspraken (andere woorden, mogen absoluut niet ontbreken op mijn lijst), ze weten wie ze zijn.
Gisteren besloot ik naar de platentoer in de dierentuin te gaan. Een 4 uur wandeling met de mensen die daar de tuinen ontwerpen en onderhouden en het was zeer interessant.
Het was bloedje heet, rond de dertig graden en ik ben dus een klein beetje aangebrand op schouders en rug maar zeer de moeite waard.
We begonnen in een gedeelte dat normaal afgesloten is voor publiek en de eerste ronde was onkruid, zo'n 15 tal mensen, merendeel oudere dames en een paar heren die dus voor een safari gekleed waren kompleet met jungle hoeden en camera's.
Een aardige mevrouw genaamd Jen toonde ons dus welke onkruidplanten zij gebruiken om plekjes op te vullen. Nu is Florida onkruid anders dan Limburgs onkruid, kleurrijker, mooier misschien, geen brandnetels hier maar soms zelfs bloemen en planten waar je in Nederland voor naar de tuincentra gaat.
Ze vertelde dat ze deze planten voornamelijk laten woekeren soms om plekken op te vullen in de winter en voor bijen en vlinders.Als je zoals de meeste mensen hier alleen maar gras hebt, en daarom heb ik een andere tuine dan de meesten in mijn straat, dan hebben bijen en vlinders oases nodig om voor te kunnen bestaan. Vooral vlinders hebben een voorkeur voor bepaalde planten om hun eieren te deponeneren en voor de rupsen als voedsel, de monarch en het milkweed bijvoorbeeld.
Nu luisterde ik geboeid maar ik zag ook andere dingen dan planten, dat gepiep kwam me wel erg bekend voor en ja hoor, in een struik zat een baby cardinaal vogel, driftig om eten te vragen en de mama zat ik de boom dichterbij maar ze kon niet naar haar kind want daar was zo'n groep mensen bezig over planten. Ik kon de baby bijna aanraken, deed ik niet maar ik filmde hem/haar wel. Niemand anders zag of hoorde iets totdat ik mensen attent deed maken.
Hetzelfde gebeurde later bij de jaguar verblijven met een kolibri, onder de mensen hun neus en niemand ziet iets....gek he maar ja, ik ben opgevoed in de natuur door mijn papa die alles zag en ons leerde kijken en luisteren.
We leerden veel over planten, hun herkomst, ik nam wat zaadjes mee en we leerden hoe een compositie pot te beplanten. Na bijna drie uur haakte ik af, ik was moe geslenterd, van dat langzaam lopen doet mijn rug pijn op een gegeven moment.
Ik liep nog even naar het Zen paviljoen waar de orchideeen nu volop bloeiden en maakte wat foto's.
Thuisgekomen, na een tussenstop bij Longhorns voor garnalen/krab soep met brood zag ik weer iets moois.
The warbler, die een vaste gast is in mijn tuin, hij vloog vroeger wel eens naar binnen om mijn bloemenpot in de keuken te onderzoeken, vloog steeds in de Carolina jasmijn langs mijn achterdeur. Het is een klimmer en heel overvloedig, op het dak en al. De bloemen zijn al uitgebloeid en diezelfde pot die vroeger in de keuken hing met een hangplant hangt nu onder de oversteek van het dak en hij hangt hoog dus ik geef hem af en toe water maar kan er niet inkijken.
Ik had het gevoel, al dagen, dat er misschien een nestje was en met behulp van mijn tablet kon ik filmen wat ik zelf niet kon zien en ja hoor, donzig en met de oranje bekjes wijd open.
Ik heb meteen de kids laten weten wat er aan de hand is, zodat de warbler niet gestoord wordt.
Hij lijkt qua uiterlijk op een roodborstje, ook insecten eter maar dan bruin, niet rood.
Ik heb de afgelopen week ook iets gedaan, in een opwelling, sommige mensen kennen me ook daarvan haha.
Ik kwam maandag thuis en Ian en Alicia zaten in de kamer. Sam was er ook en zij en Alicia stonden op het put weg te gaan dus ik vroeg, waarheen ?
Antwoord, naar de tattoo shop want Raini is daar voor haar nieuwe tattoo, een schedel met bloemen en zo op haar bovenarm.
Ik zei tegen Ian, zin om mee te gaan en hij wilde wel.
Het was niet zover rijden en tegen de tijd dat we aankwamen had ik al mijn beslissing genomen, natuurlijk eigenlijk al eerder anders was ik niet eens gegaan.
Het broeide al een aantal weken maar dan ben ik snel met knopen doorhakken dus lang verhaal kort, ik heb een nieuwe tattoo, op de binnenkant van mijn pols van mijn rechterarm.
https://www.pinterest.com/pin/381609768414122595/?autologin=true
Het is een treble key/bass key verwoven in een hart, voor mijn beide basgitaar mannen, voor de ene als een altijdblijvende herinnering op mijn huid net als zijn 714 tattoo op mijn schouder, voor de ander als mijn bewijs van genegenheid en voor mijn support in deze voor hem moeilijke tijden.
Ik heb een paar jarigen komende week, vrouwen die heel belangrijk zijn in mijn leven, allereerst mijn lieve vriendin Pauline die 16 april haar vijfenzestigste viert, we zijn vriendinnen sinds de HBS en ik kijk ernaar uit je te zien girlfriend.
Dan op 17 april is mijn allerliefste zus Ine jarig, van harte en een hele fijne dag met je gezin, we zien elkaar over 11 dagen, love you xx
Allemaal een hele fijne week naar Pasen gewenst met mooi lenteweer en prachtige tuinen vol bloemenpracht
Liefs van Mariet
het is vandaag Palmpasen
en alle kinderen die deze weken hebben gevast
zitten allemaal te azen
op lekkers
de haan op het stokje
en fatsoenlijk lenteweer
maar hier en daar viel weer
een vlokje
haantje van brood met krenten
en rozijnen
met schuimpjes, sjokola en
na al de paas lekkernijen
gaan we wel weer lijnen
Goeiemorgen lieve lezers
Ik denk niet dat er nog gevast wordt door kinderen, met een grote glazen moccona pot en zo zoals wij vroeger deden, alles ging in de pot, weken uitkijken om met Pasen alles op te eten maar dan smaakten die snoepjes nooit zo lekker als we fantaseerden toen ze nog in de pot zaten, achter glas met kleine plakkerige kinder vingerafdrukken erop en oh we als er iets weg was, wie zat er in mijn vastenpot !!
Ik probeer aswoensdag en goede vrijdag geen vlees te eten, resultaat van katholieke opvoeding denk ik. Het zal de wereld niet veranderen en ik kom toch wel in de hemel denk ik, ik heb een paar lieve mensen daarboven die voor me opkomen maar toch, het gevoel van schuld als ik het niet doe.
Ik denk hetzelfde als niet roken en toch dat sigaretje opsteken nu en dan, misschien je eigen zwakheden erkennen en je ervoor schamen, ik weet het niet. Schuldgevoel is een heel groot goed in godsdiensten denk ik en dan natuurlijk het feit dat je dat kunt afkopen, met biechten en bidden, met geld op de schaal leggen.
Ik heb dus niet gerookt, dont get me wrong, 8 maanden tabacco free, trots op mezelf.
Het was dus weer een wonderbaarlijke week, op het werk ging het uitstekend, ik heb nu al 5 surveys van klanten, allemaal 100% very satisfied en mijn cijfertjes zijn groen en mijn manager is tevreden, zolang het duurt want die man kan dus omslaan als dat spreekwoordelijke blad in de wind.
Ik kon een keer een uurtje eerder weg op donderdag en vrijdag ging ik gewoon om half twee naar mijn cardioloog want op donderdag kreeg ik dus een brief van mijn verzekering, de injecties waren goedgekeurd en ik kon mijn apotheek benaderen, zij hadden dat al gedaan maar raadden aan voor mij om ook even te bellen.
Ik was totaal verward want ik zou gebeld worden over de uitslag van mijn bloed testen en had niks gehoord.
Dus ik liep binnen en de assistente zei, ik zie hier een aantekening dat de resultaten besproken zullen worden bij de volgende visite. Ik zei, dat is in september dus het is niks alarmerends ? Zij mocht natuurlijk de uitslag niet aan mij geven, dat mag alleen de dokter of de nurse practisioner. Dokter Leon was er niet die dag en de nurse was bezig maar ik kon wachten.
Ook belde de assistente naar de apotheek maar die wisten van niks....zo typisch.
Na een kwartiertje sprak ik met de nurse, het slechte cholesterol was omlaag van 101 naar 76 , een goed voor mensen die niks slikken dus advies om toch maar die spuitjes te pakken, dan kon misschien de andere medicatie omlaag in september.
Toen ik thuis kwam was er een bericht van Walgreens, het recept lag klaar, twee spuiten per maand, zelf zetten en 75 dollar bijbetalen. Nou is dat niet niks en ik ben er nog steeds niet uit. Ik denk dat ik het doe maar dat ik na de vakantie start...moet nog even bezinken...komen we op terug.
Die vakantie komt dus snel naderbij, ik heb mijn vliegtickets uitgeprint, zit op de heenweg vooraan dus geen stoelen voor me en vlak bij het toilet, lekker veel beenruimte dus en daar heb ik ook extra voor betaald deze keer.
Ik kom dus vrijdag morgen om tienen aan op Schiphol, Rob komt me ophalen en dan eerst naar Helden, ik kijk zo uit naar een bakker Bart broodje met leverworst !!
Ik heb een paar afspraken staan en zal nog wat mensen benaderen de komende week per mail want er zijn mag en moet afspraken natuurlijk en de moet afspraken (andere woorden, mogen absoluut niet ontbreken op mijn lijst), ze weten wie ze zijn.
Gisteren besloot ik naar de platentoer in de dierentuin te gaan. Een 4 uur wandeling met de mensen die daar de tuinen ontwerpen en onderhouden en het was zeer interessant.
Het was bloedje heet, rond de dertig graden en ik ben dus een klein beetje aangebrand op schouders en rug maar zeer de moeite waard.
We begonnen in een gedeelte dat normaal afgesloten is voor publiek en de eerste ronde was onkruid, zo'n 15 tal mensen, merendeel oudere dames en een paar heren die dus voor een safari gekleed waren kompleet met jungle hoeden en camera's.
Een aardige mevrouw genaamd Jen toonde ons dus welke onkruidplanten zij gebruiken om plekjes op te vullen. Nu is Florida onkruid anders dan Limburgs onkruid, kleurrijker, mooier misschien, geen brandnetels hier maar soms zelfs bloemen en planten waar je in Nederland voor naar de tuincentra gaat.
Ze vertelde dat ze deze planten voornamelijk laten woekeren soms om plekken op te vullen in de winter en voor bijen en vlinders.Als je zoals de meeste mensen hier alleen maar gras hebt, en daarom heb ik een andere tuine dan de meesten in mijn straat, dan hebben bijen en vlinders oases nodig om voor te kunnen bestaan. Vooral vlinders hebben een voorkeur voor bepaalde planten om hun eieren te deponeneren en voor de rupsen als voedsel, de monarch en het milkweed bijvoorbeeld.
Nu luisterde ik geboeid maar ik zag ook andere dingen dan planten, dat gepiep kwam me wel erg bekend voor en ja hoor, in een struik zat een baby cardinaal vogel, driftig om eten te vragen en de mama zat ik de boom dichterbij maar ze kon niet naar haar kind want daar was zo'n groep mensen bezig over planten. Ik kon de baby bijna aanraken, deed ik niet maar ik filmde hem/haar wel. Niemand anders zag of hoorde iets totdat ik mensen attent deed maken.
Hetzelfde gebeurde later bij de jaguar verblijven met een kolibri, onder de mensen hun neus en niemand ziet iets....gek he maar ja, ik ben opgevoed in de natuur door mijn papa die alles zag en ons leerde kijken en luisteren.
We leerden veel over planten, hun herkomst, ik nam wat zaadjes mee en we leerden hoe een compositie pot te beplanten. Na bijna drie uur haakte ik af, ik was moe geslenterd, van dat langzaam lopen doet mijn rug pijn op een gegeven moment.
Ik liep nog even naar het Zen paviljoen waar de orchideeen nu volop bloeiden en maakte wat foto's.
Thuisgekomen, na een tussenstop bij Longhorns voor garnalen/krab soep met brood zag ik weer iets moois.
The warbler, die een vaste gast is in mijn tuin, hij vloog vroeger wel eens naar binnen om mijn bloemenpot in de keuken te onderzoeken, vloog steeds in de Carolina jasmijn langs mijn achterdeur. Het is een klimmer en heel overvloedig, op het dak en al. De bloemen zijn al uitgebloeid en diezelfde pot die vroeger in de keuken hing met een hangplant hangt nu onder de oversteek van het dak en hij hangt hoog dus ik geef hem af en toe water maar kan er niet inkijken.
Ik had het gevoel, al dagen, dat er misschien een nestje was en met behulp van mijn tablet kon ik filmen wat ik zelf niet kon zien en ja hoor, donzig en met de oranje bekjes wijd open.
Ik heb meteen de kids laten weten wat er aan de hand is, zodat de warbler niet gestoord wordt.
Hij lijkt qua uiterlijk op een roodborstje, ook insecten eter maar dan bruin, niet rood.
Ik heb de afgelopen week ook iets gedaan, in een opwelling, sommige mensen kennen me ook daarvan haha.
Ik kwam maandag thuis en Ian en Alicia zaten in de kamer. Sam was er ook en zij en Alicia stonden op het put weg te gaan dus ik vroeg, waarheen ?
Antwoord, naar de tattoo shop want Raini is daar voor haar nieuwe tattoo, een schedel met bloemen en zo op haar bovenarm.
Ik zei tegen Ian, zin om mee te gaan en hij wilde wel.
Het was niet zover rijden en tegen de tijd dat we aankwamen had ik al mijn beslissing genomen, natuurlijk eigenlijk al eerder anders was ik niet eens gegaan.
Het broeide al een aantal weken maar dan ben ik snel met knopen doorhakken dus lang verhaal kort, ik heb een nieuwe tattoo, op de binnenkant van mijn pols van mijn rechterarm.
https://www.pinterest.com/pin/381609768414122595/?autologin=true
Het is een treble key/bass key verwoven in een hart, voor mijn beide basgitaar mannen, voor de ene als een altijdblijvende herinnering op mijn huid net als zijn 714 tattoo op mijn schouder, voor de ander als mijn bewijs van genegenheid en voor mijn support in deze voor hem moeilijke tijden.
Ik heb een paar jarigen komende week, vrouwen die heel belangrijk zijn in mijn leven, allereerst mijn lieve vriendin Pauline die 16 april haar vijfenzestigste viert, we zijn vriendinnen sinds de HBS en ik kijk ernaar uit je te zien girlfriend.
Dan op 17 april is mijn allerliefste zus Ine jarig, van harte en een hele fijne dag met je gezin, we zien elkaar over 11 dagen, love you xx
Allemaal een hele fijne week naar Pasen gewenst met mooi lenteweer en prachtige tuinen vol bloemenpracht
Liefs van Mariet
zondag 7 april 2019
Buikpijn van het lachen
De meid en de knech
die ginge same vrieje
de meid haj blozende wengskes
de knech waas zonne blieje
ze sjlope sjnachs de achterdeur oet
en ginge nao de sjeur
de hond begos te blaffe
de knech zien boks bleef hange aan unne nagel aan de deur
doe huursde krak and kraak
unne giechel klonk der door haen
zeej bloosde met roeie appelwangen
en keek nao zien nekse bein
hae mompelde verdorie
en trok aan eure erm
ze veele langoet in ut heuj
ze kreeg ut behuurlik werm
hae kuste heur en fluusterde
ich ving dich eg hiel leef
zeej zei, auch met un kepotte boks
bes dich miene hertedeef
en de volgende morge
ging hae gewoen nao ut veld
terwiel in ut meidenkaemerke
de boks word hersjteld
Lieve lezers,
Wat een week, wat een weekend, ik heb gelachen, en meer gelachen, het was heerlijk
Afgelopen maandag nam ik een extra dag vrij, ik had amper geslapen, wilde eigenlijk niet meer terug naar werk maar ja, ik heb geen keuze daarin op dit moment, nog even op de tandjes bijten.
Ik heb nog niet gehoord van mijn solicitatie die ik weer de deur uitdeed, maar dat is ok want ik heb tenslotte bijna vakantie en ik zou niet weten wat te doen als dat in de weg zou staan.
Dinsdag en woensdag waren de enige dagen dat ik echt de hele dag bleef en het was ok.
Donderdag kon ik al om half elf weg dus ik belde Damon en Glory, die waren in de kamer waar de band repeteert hun tapijt aan het schoonmaken dus ik haalde een hele bak kippenvleugeltjes in allerlei smaken bij Winn Dixie en een van hun versgebakken volkoren chiabattas. Glory zei, ik ben niet zo voor brood maar ik vroeg haar het te toasten en dan met boter, ze at de helft, wij kregen de rest haha.
We kletsten een uurtje of twee en toen mochten zij weer verder met hun kamer en ik reed naar huis.
Vrijdag kon ik rond half drie naar huis, gelukkig want 's avonds was het optreden in Keystone en dat is een uur rijden voor mij dus ik had ruim de tijd om te koken en eten en in de stemming te komen.
Ricky had mijn korte haartjes nog niet gezien, hij vond het leuk. Hij had zijn baard afgeschoren, die komt wel weer terug maar hij moet behandeld worden aan zijn keel dus zonder baard is dat gemakkelijker.
De behandeling vindt plaats als ik op vakantie ben, voor die tijd zien we ons nog een keer, op 16 april in Middleburg.
De avond was zeer geslaagd, volle bak en veel dansen, heerlijk. Ricky was moe om 1 uur dus hij ging naar huis en ik hielp opruimen.
Zaterdag avond was de party voor Kelly's verjaardag, karaoke met eten. Om zes uur zou het starten maar er waren pas een paar mensen toen. Er zouden er veel meer komen maar dat gebeurde nooit dus een klein partijtje met een heerlijke gegrilde/gerookte varkensroast, Raini had ook weer het nodige gemaakt zoals altijd, baked beans, aardappelsalade, koolsalade en mac and cheese. De komkommersalade was van mij evenals het geroosterd brood met kruiden boter en we aten allemaal heel gezellig samen,
Misty heeft zich dus een karaoke set aangeschaft en wil dat gaan doen als extra verdienste. Dus wij mochten het uit proberen en ik heb me wat afgezongen, zelfs Stairway to heaven kwam voorbij en ze vonden het heel goed.
Later kwamen Valerie, David en hun buurman - nog steeds geen idee hoe die heet trouwens - voorbij.
David heeft heel veel gezondheidsproblemen en hij is een stevige drinker. Hij brengt altijd zijn eigen grote twee liter fles wodka mee waar hij de hele dag aan nipt. Ook gaat de rest op de party er goed in, jelly shots, kleine flesje fireball en tegen 11 uur is hij meestal behoorlijk kachel.
Hij bleef maar praten over American Idol en hoe een big guy het zeker zou gaan winnen.
Nu keek niemand van de rest naar dat programma dus op een gegeven moment hadden we het allemaal wel gehad. Hij zei nog, ik weet niet hoe hij heet en toen begon de pret.
Ik zei, laten we hem Rupert noemen en de dames hadden het niet meer, de meesten waren goed aangeschoten tegen die tijd dus lagen te schateren met hun hoofden op de tafel.
Misty snapt het allemaal niet zo, humor en zo en ze zat langs mij dus ik zei tegen haar, Misty google Rupert, big guy, singer en weet je, ze deed het ook nog, had niet door dat dit een grap was...ik huilde van het lachen, allang niet meer buikpijn van het lachen gehad.
Natuurlijk vonden we zijn naam, hij heette Wade en toen zei Sam, Wade en Rupert, misschien moeten we hem Wapert noemen en weer ging het schateren aan de gang.
Toen was het ook echt bedtijd en ik moest op de bank, wat een nacht, zoveel keer wakker van hoesten, niet van mij, van Kelly die bij haar COPD een bronchitis heeft, van Misty die de hele nacht om de hond riep en zoveel meer, de bank was erg oncomfortabel maar ja, Raini en haar vriendinnetje Sam hadden de logeerkamer al ingepikt en Hazel's kamer, haar hele bed lag overhoop en vol kleren.
Vanmorgen sliep ik dan toch eindelijk wat beter en na de middag ging het huiswaarts met een hele vracht eten van gisteravond, de komende dagen hoef ik niet te koken.
En nu nog even relaxen voor de werk week weer begint.
Morgen ga ik eerst even met Lori bijpraten want zij en haar familie hebben de nodige spanning gehad deze laatste weken, zij zou eigenlijk afgelopen week met haar man naar Amsterdam vliegen en vandaar een cruise rond Engeland en zo beginnen maar ze moest dat cancellen.
Op 19 maart kwam haar jongste dochter Taylor 's avonds terug van haar bijbaantje, ze gaat in Orlando naar de university, ze is 21. Het had erg geregend en ze slipte en raakte de auto van een vriendin die voor haar uit reed. Ze stapte uit en werd geraakt door een andere auto die niet uitkeek en veel te hard reed, ze kon nog wegspringen, anders was ze dood geweest maar de andere auto raakte haar been.In het ziekenhuid moesten ze haar onderbeen amputeren, geen redden mogelijk, gelukkig kon de knie nog wel gered worden. Ze moet nog weken in het ziekenhuis blijven, ze wachten even af voordat ze de wond kunnen sluiten en een huidtransplantatie kunnen uitvoeren. Taylor is een vechtertje maar toch, dat is niet niks voor ouders, broers en zus en voorTaylor zelf die heel sportief is, roeien, balsporten. Over een aantal maanden de prothese en nu heel veel fysiotherapie.
Het is warm vandaag, 29 graden en de komende nachten worden ook warmer dan tot nu toe. Het is heerlijk buiten, mijn orchideeen zijn bijna open en ik vind ineens andere planten waarvan ik nog niet weet wat het wordt, we wachten af
Komende 10 april is het 99 jaar geleden dan mijn moeder geboren werd dus volgend jaar haar eeuwfeest, of ik dan in Kessel ben, zou fijn zijn.
Fijne week en tot weer, groetjes van Mariet
die ginge same vrieje
de meid haj blozende wengskes
de knech waas zonne blieje
ze sjlope sjnachs de achterdeur oet
en ginge nao de sjeur
de hond begos te blaffe
de knech zien boks bleef hange aan unne nagel aan de deur
doe huursde krak and kraak
unne giechel klonk der door haen
zeej bloosde met roeie appelwangen
en keek nao zien nekse bein
hae mompelde verdorie
en trok aan eure erm
ze veele langoet in ut heuj
ze kreeg ut behuurlik werm
hae kuste heur en fluusterde
ich ving dich eg hiel leef
zeej zei, auch met un kepotte boks
bes dich miene hertedeef
en de volgende morge
ging hae gewoen nao ut veld
terwiel in ut meidenkaemerke
de boks word hersjteld
Lieve lezers,
Wat een week, wat een weekend, ik heb gelachen, en meer gelachen, het was heerlijk
Afgelopen maandag nam ik een extra dag vrij, ik had amper geslapen, wilde eigenlijk niet meer terug naar werk maar ja, ik heb geen keuze daarin op dit moment, nog even op de tandjes bijten.
Ik heb nog niet gehoord van mijn solicitatie die ik weer de deur uitdeed, maar dat is ok want ik heb tenslotte bijna vakantie en ik zou niet weten wat te doen als dat in de weg zou staan.
Dinsdag en woensdag waren de enige dagen dat ik echt de hele dag bleef en het was ok.
Donderdag kon ik al om half elf weg dus ik belde Damon en Glory, die waren in de kamer waar de band repeteert hun tapijt aan het schoonmaken dus ik haalde een hele bak kippenvleugeltjes in allerlei smaken bij Winn Dixie en een van hun versgebakken volkoren chiabattas. Glory zei, ik ben niet zo voor brood maar ik vroeg haar het te toasten en dan met boter, ze at de helft, wij kregen de rest haha.
We kletsten een uurtje of twee en toen mochten zij weer verder met hun kamer en ik reed naar huis.
Vrijdag kon ik rond half drie naar huis, gelukkig want 's avonds was het optreden in Keystone en dat is een uur rijden voor mij dus ik had ruim de tijd om te koken en eten en in de stemming te komen.
Ricky had mijn korte haartjes nog niet gezien, hij vond het leuk. Hij had zijn baard afgeschoren, die komt wel weer terug maar hij moet behandeld worden aan zijn keel dus zonder baard is dat gemakkelijker.
De behandeling vindt plaats als ik op vakantie ben, voor die tijd zien we ons nog een keer, op 16 april in Middleburg.
De avond was zeer geslaagd, volle bak en veel dansen, heerlijk. Ricky was moe om 1 uur dus hij ging naar huis en ik hielp opruimen.
Zaterdag avond was de party voor Kelly's verjaardag, karaoke met eten. Om zes uur zou het starten maar er waren pas een paar mensen toen. Er zouden er veel meer komen maar dat gebeurde nooit dus een klein partijtje met een heerlijke gegrilde/gerookte varkensroast, Raini had ook weer het nodige gemaakt zoals altijd, baked beans, aardappelsalade, koolsalade en mac and cheese. De komkommersalade was van mij evenals het geroosterd brood met kruiden boter en we aten allemaal heel gezellig samen,
Misty heeft zich dus een karaoke set aangeschaft en wil dat gaan doen als extra verdienste. Dus wij mochten het uit proberen en ik heb me wat afgezongen, zelfs Stairway to heaven kwam voorbij en ze vonden het heel goed.
Later kwamen Valerie, David en hun buurman - nog steeds geen idee hoe die heet trouwens - voorbij.
David heeft heel veel gezondheidsproblemen en hij is een stevige drinker. Hij brengt altijd zijn eigen grote twee liter fles wodka mee waar hij de hele dag aan nipt. Ook gaat de rest op de party er goed in, jelly shots, kleine flesje fireball en tegen 11 uur is hij meestal behoorlijk kachel.
Hij bleef maar praten over American Idol en hoe een big guy het zeker zou gaan winnen.
Nu keek niemand van de rest naar dat programma dus op een gegeven moment hadden we het allemaal wel gehad. Hij zei nog, ik weet niet hoe hij heet en toen begon de pret.
Ik zei, laten we hem Rupert noemen en de dames hadden het niet meer, de meesten waren goed aangeschoten tegen die tijd dus lagen te schateren met hun hoofden op de tafel.
Misty snapt het allemaal niet zo, humor en zo en ze zat langs mij dus ik zei tegen haar, Misty google Rupert, big guy, singer en weet je, ze deed het ook nog, had niet door dat dit een grap was...ik huilde van het lachen, allang niet meer buikpijn van het lachen gehad.
Natuurlijk vonden we zijn naam, hij heette Wade en toen zei Sam, Wade en Rupert, misschien moeten we hem Wapert noemen en weer ging het schateren aan de gang.
Toen was het ook echt bedtijd en ik moest op de bank, wat een nacht, zoveel keer wakker van hoesten, niet van mij, van Kelly die bij haar COPD een bronchitis heeft, van Misty die de hele nacht om de hond riep en zoveel meer, de bank was erg oncomfortabel maar ja, Raini en haar vriendinnetje Sam hadden de logeerkamer al ingepikt en Hazel's kamer, haar hele bed lag overhoop en vol kleren.
Vanmorgen sliep ik dan toch eindelijk wat beter en na de middag ging het huiswaarts met een hele vracht eten van gisteravond, de komende dagen hoef ik niet te koken.
En nu nog even relaxen voor de werk week weer begint.
Morgen ga ik eerst even met Lori bijpraten want zij en haar familie hebben de nodige spanning gehad deze laatste weken, zij zou eigenlijk afgelopen week met haar man naar Amsterdam vliegen en vandaar een cruise rond Engeland en zo beginnen maar ze moest dat cancellen.
Op 19 maart kwam haar jongste dochter Taylor 's avonds terug van haar bijbaantje, ze gaat in Orlando naar de university, ze is 21. Het had erg geregend en ze slipte en raakte de auto van een vriendin die voor haar uit reed. Ze stapte uit en werd geraakt door een andere auto die niet uitkeek en veel te hard reed, ze kon nog wegspringen, anders was ze dood geweest maar de andere auto raakte haar been.In het ziekenhuid moesten ze haar onderbeen amputeren, geen redden mogelijk, gelukkig kon de knie nog wel gered worden. Ze moet nog weken in het ziekenhuis blijven, ze wachten even af voordat ze de wond kunnen sluiten en een huidtransplantatie kunnen uitvoeren. Taylor is een vechtertje maar toch, dat is niet niks voor ouders, broers en zus en voorTaylor zelf die heel sportief is, roeien, balsporten. Over een aantal maanden de prothese en nu heel veel fysiotherapie.
Het is warm vandaag, 29 graden en de komende nachten worden ook warmer dan tot nu toe. Het is heerlijk buiten, mijn orchideeen zijn bijna open en ik vind ineens andere planten waarvan ik nog niet weet wat het wordt, we wachten af
Komende 10 april is het 99 jaar geleden dan mijn moeder geboren werd dus volgend jaar haar eeuwfeest, of ik dan in Kessel ben, zou fijn zijn.
Fijne week en tot weer, groetjes van Mariet
 |
| Vrijdag avond, samen met een andere fan van de band |
Abonneren op:
Posts (Atom)