zondag 25 februari 2018

Een laagje geel kleurt mijn wereld

Mijn vastentijd
Onthouding van je kussen
Geen Armen om me heen
Lippen ontbreken 
Die fluisteren in mijn oor
Op hete dagen koud als Steen
Zinderende nachten
Ze ontbreken Al zoveel jaar
Ik Ben gewoon weer single nu
Niet Langer de helft van een paar
Maar liefste, het is goed zo
Ik vast wel even meer
En in de toekomst
Wie zal het weten
Is gewoon op een zomerse dag
Opeens Pasen er weer.


Goeiemorgen lieve mensen,

Het is net na negenen hier en ik ben al heel ijverig geweest, keuken gepoetst, Raini is bezig aan de badkamer en zo dadelijk begin ik met koken want Kim komt om  twee uur lunchen. Ik heb haar een Italiaanse lunch beloofd dus we beginnen met een Toscaans champignon room soepje met Italiaans vers afgebakken brood en diverse lekkere vleessoorten zoals salami en serano ham. Dan tagliatelli met zalm en een garnalen room saus en als toetje heb ik zelfgemaakt perzik yoghurt ijs met gecarameliseerde aardbeien. 

We hebben heel wat bij te kletsen en kunnen zelfs een wandelingetje maken misschien als haar heup en knieen het toelaten, het is heerlijk weertje, al de hele week volop zon en rond de 25 graden dus het Mediteranee gevoel is er zeker. Haar grootvader kwam over van Italie dus dit vindt ze geweldig.

Alles is overdekt met een laagje geel deze week, van alle pollen, stuifmeel van de bloeiende bomen overal. Gelukkig geen allergieen hier, ik hoest zelfs veel minder dan een paar weken geleden dus hopelijk is de verkoudheid en griep golf over.

Donderdag heb ik een afspraak met de cardioloog, helaas dus zonder bloeduitslagen, ik heb er niks meer van gehoord. Ik denk dat ik er gewoon een hele dag van maak, even rust nodig en dat is soms niet te halen in een weekend, het is gewoon te veel soms wat ik in zaterdag en zondag prop. De was, opruimen, shoppen - ik was gistermorgen al om 8 uur bij de Aldi - en Ian naar de plasma afname brengen en halen. Zo maakt hij tenminste was centjes, de eerste vijf keer krijgt hij vijftig dollar per afname.

Omdat ik 's morgens even goed vroeg op ben, vrij of niet ben ik tegen 8 uur 's avonds moe genoeg om naar bed te gaan, gezellig met een pilsje en netflix.

Michelle, de collega die ik van voor Kerst al meenam naar werk en terug heeft eindelijk afgelopen week haar eigen auto gekocht dus dat hoeft nu ook niet meer, dat betekent dat ik 's morgens 15 minuten langer kan slapen en dan ben ik nog steeds ruim op tijd op werk, lees 20 minuten voor aanvang van mijn shift.

Sinds ik mijn tablet gebruik betrap ik er mezelf op dat ik veel meer tijd op facebook doorbreng, leuke hoor want het is nog steeds erg boeiend wat ik allemaal zie vooral nu ook Peel en Maas een eigen pagina heeft, zo zag ik vanmorgen een foto van de grootouders met de vader van mijn eerste schoonmama.

Dat betekent wel dat ik minder naar buiten ga in de achtertuin en dus al mijn beestjes meer mis. Nadat Martin overleden was zag ik de specht elke morgen en ook de Cardinal. Ze waren er tevoren ook, vast wel alleen ze vielen niet zo op, dus ik begon ze meer te associeren met Martin en zijn overlijden. Ook vanmorgen zo'n moment, ik loop naar buiten om de vogels te voeren en ze zijn er gewoon allebei alsof ze op me wachten. Martin zei het altijd, opeens zie ik overal 714, zo gaat dat ook bij mij, met dat speciale nummer maar ook met de vogels. Gek he hoe het menselijke brein toch werkt, je ziet iets je hele leven en het valt nooit op maar dan gebeurt er iets en opeens gaan de luikjes open.

Ik heb dat ineens met muziek, iets waar ik geen controle over heb, op de radio. Opeens komen er liedjes voorbij met een betekenis . Kelly zei de vorige week, hij heeft nu meer tijd om met jou door te brengen en ik geloof dat. Zondag avond liep ik op een gegeven moment naar de keuken om op te ruimen na het eten, er zat een groene regenkikker op het fornuis, ik dacht wth en liep terug naar de kamer om mijn tablet te pakken op een foto te maken en op het moment dat ik op het knopje drukte zag ik de tijd 7.14. Hoe bijzonder is dat, helemaal niet in scene gezet want 10 seconden nadat ik de foto nam sprong die kikker weg van het fornuis en ik heb hem niet meer gevonden.

Op 16 maart is het 11 jaar geleden dat we trouwden op die winderige dag in het park, ik heb vrij genomen maar weet nog niet wat ik doe, ik laat het net als vorig jaar op me afkomen. Toen besloot Kim op het laatste moment me mee te nemen naar het strand. Ik zou heel graag naar de springs gaan dus even afwachten wie er mee kan, misschien dat Raini er wel voor voelt maar ik rij !!!

Ik ga beginnen met de voorbereidingen voor mijn lunch en dan misschien een dutje, zes uur in de morgen is eigenlijk te vroeg maar ja, Melly was niet meer stil te houden.

Fijne week en volgende week hoor je wel hoe het afliep

Groetjes van Mariet


zondag 18 februari 2018

Gebarentaal

wat ik mis in mijn leven
het zijn vaak de kleine dingen
sneeuwklokjes in de donkere aard
een leeuwerik horen zingen
de stem van mijn vader
elk verhaal dat hij vertelde
en hoe ik op zondagmiddag
mijn lieve moeder heel vaak belde
mijn kleindochters dansend in de regen
een enkele krokus, met haar frisse kleuren
zondagmorgen, beierende klokken
de heerlijkste etensgeuren
kindersnoetjes, vragend met ogen zo blauw
dichtbij bij mijn familie
maar het allermeeste
mis ik gewoon jou

Goeiemorgen,

Het was weer een hele interessante week en ik vraag me af of ik me alles nog wel herinner.

Zondag was dus naatje pet, de hele middag zitten wachten - wat ik dus de volgende keer echt niet meer doe - op een telefoontje van Raini om er rond drie uur achter te komen dat ze met z'n allen naar de dierentuin waren gegaan zonder zelfs te vragen. Ik ben dol op de dierentuin hier maar in je eentje is er lang niet zoveel aan, op mijn vraag waarom niet even gebeld kreeg ik het zeer onnozele response dat alles op het laatste nippertje was besloten. Dus ook niet samen eten, gewoon samen niks dus ik was zeer teleurgesteld.

Raini voelde dat wel want ze bleef voor meer dan 24 uur weg, niks communicatie totdat ze belde met een vraag - ja dan vinden ze me wel. Haar ex vriendinnetje Tiffany uit Tampa, het ging uit omdat ze zo ver weg was, drie uur autorit, moest weg uit Tampa. De trailer waar ze woonde had zwarte schimmel wat haar ziek maakte en ze kon niet bij haar moeder blijven dus ze wilde naar Jax komen voor een paar dagen voor interviews voor een baan. Of, als ze de baan kreeg, ze hier een paar maanden kon wonen, tegen betaling natuurlijk. Ik zei ja want ik mag haar graag. Ze is rustig en volwassen. Ze had een interview op woensdag en werd gelijk aangenomen. Ze is verpleegster en werkt sinds vrijdag in een rehab center, de nachtdienst, van zeven 's avonds tot zeven 's morgens.

Dus weer een nieuwe room mate. Ik vind het wel ok, extra geld en iemand die plezierig in omgang is.

Woensdag naar mum, ze huilde toen ik binnen kwam maar later onder het eten kreeg ik zowaar aan het lachen, dat was ook plezierig. Ik hoorde van Tom en Myra dat Myr'as tante Myrtle overleden was, 89 jaar, aan hartfalen. Ik werd uitgenodigd voor de begrafenis op zaterdag.

Donderdag had ik al om half drie vrij en ik ging naar de nieuwe Costco want ik wilde graag Hollandse kaas kopen, ze importeren van Campina. Je mort wel betalen voor een lidmaatschapskaart, het is een groothandel, 60 dollar per jaar maar dat heb je er wel snel uit, ik was zeer geimponeerd door de grootte van de winkel, op elke hoek stonden er mensen met hapjes en ik was vol toen ik de winkel uitliep. Ze hadden leuke prijzen vo
vrijdagavondor vooral hun groente en fruit, ik kocht aardbeien en een flink stuk verse zalm dat we avond lekker opaten met verse broccoli en gebakken aardappels. Ook een lekkere taart ging mere, voor een superprijs, het is net als flan pudding en niet zo zoet als normaal hier.

Vrijdag kwam en ging snel, ik was moe want had een korte nacht van zo'n 4 uur, waarom, geen idee, het gebeurt zo nu en dan.

Zaterdagmorgen moest ik om kwart voor zeven op een plaats zijn voor bloedonderzoek maar wat bleek, ze hadden dus geen papierwerk van mijn dokter gehad dus ze konden niks doen, geweldig toch !! Ik besloot om 's middags naar Georgia te gaan, na de begrafenis en om een doos eten mee te nemen dus dat betekende in de rij staan bij de kerk om de hoek. Het was nogal een rij maar ik vond het de moeite waard dus ik bleef. Opeens komt een bekend gezicht om de hoek van de deur, het was Belinda, een ex van Iam en moeder van zijn zoon Jason. Ze had haar baby van 3 maanden bij haar, liep langs me heen zonder me te zien. Even later komen haar moeder en Jason. Ik had hem nog nooit gezien, kende hem alleen van foto's en mijn eerste gedachte was, ik wilde dat Kelly hier was want ook zij heeft hem nooit in het echt gezien. Nu stopte ik Belinda wel toen ze terugliep en zei hallo en dat ik zo blij was dat ik Jason zag. Ze reageerde een beetje lauw, wil eigenlijk niks met ons te maken hebben. Het was haar keuze om Ian niet eens te vertellen dat ze zwanger was tot nadat Jason geboren was en ze zo gelde wilde beuren. Aangezien hij niks heeft, krijgt ze het van de staat. Toen ik aan de beurt was om mijn voedselpakket op te halen liep ik nog even naar haar toe en zei, fijn je even gezien te hebben, ik gaf Jason een aai over zijn hoofd en zei, en jou ook. Dat was het, niet meer gecompliceerd maken dan het is voor dat jochie. Hij is nu zes, lang en slank als zijn vader met zijn moeder's  hele lichte huid en rood haar en blauwe ogen. Ian is natuurlijk heel donker net als Martin maar Belinda is heel licht en blond. Hij lijkt heel veel Ian. Toen ik het Kelly gisteren vertelde moest ze huilen.

De begrafenis was heel apart, Myra's tante was doof net als haar man en zij stonden aan de wieg van Jacksonville's Deaf Ministries, met een eigen kerk en eigen dove pastors/dominees. De dienst was daar en alles ging met gebarentaal. Myrtle lag in een open kist totdat de dienst begon, toen ging het deksel dicht. Ze zag er zo mooi uit, je zou haar nooit 89 geven. Er waren gebeden en gezang maar anders dan normaal. De mensen die 'zongen' deden dat in gebarentaal op het podium terwijl de muziek speelde. Verschillende mensen , ook Ann, haar zus en Myra's moeder kwamen aan het weeord en dat werd vertaald door gebarentaal. Ik bleef niet de hele dienst want anders zou het te laat worden om naar Georgia te gaan, het duurde meer dan twee uur en daarna was er nog eten.

Ik pakte thuis mijn boeltje en de grote doos met eten en reed aan. Ik was er om half vijf en begon meteen met koken, chicken pot pie met gebakken aardappels. In de pot pie zit al groente, erwten en worteltjes en als toetje ijs.

Het was een fijne avond met mooie gesprekken en herinneringen zoals altijd en ik lag pas na enen in bed. Vanmorgen kon ik wel uitslapen en na de koffie weer richting huis waar ik net na twaalven aankwam.

We hebben een paar jarigen in de komende week, Marianne op 21 februari en Mieke op 23 februari, allebei heel veel liefs ren van harte, hopelijk een mooie dag voor allebei.

Ik ga nog lekker even genieten van mijn vrije zondag, misschien even bij Susan aan die een verdrietige week had want haar corgi Chloe had verlammingen vorige zondag en op maandag moest ze haar geliefde hondje laten inslapen, Chloe was 14 jaar oud.

IK wens jullie een fijne week !!! Groetjes van Mariet






zondag 11 februari 2018

Metamorfose

One day
Not too far ahead in time
I will see your sweet smile
Feel your hand in mine
Your eyes will twinkle
When you recognise our song
And your voice will whisper
Sweetness
It's been too long
Being with you baby
Has been the best time spent
And the forest will echo with laughter
At a new beginning
In the end

Goeiemorgen lieve mensen

Voor velen een late start vandaag vanwege alle vastelaovend late nachten wed ik.
Ik krijg er natuurlijk alleen maar van mee wat ik zie en lees op facebook.
Ik heb wel ontzettend zitten te genieten van Nao ut zuuje, wat een klasse documentaire, lachen,
een traantje wegpinken, het leven is mooi in alle facetten.

Hier wordt geen carnaval gevierd behalve in Louisiana en dan met name in New Orleans
waar ze Mardi Gras noemen met als hoogtepunt Fat Tuesday, aanstaande dinsdag.

En dan begint de vasten, gelijk met een knaller natuurlijk
want Aswoensdag is ook Valentijnsdag,
de winkels liggen er al sinds na Kerst vol mee, chocolade,
alles met hartjes en knuffels in alle maten.
En ik weet zeker dat na woensdag we overspoeld worden met eitjes en paashazen.
Ik vind het wel gezellig, al die pastelkleuren op de rekken,
het brengt de lente dichterbij.
Na een aantal koude weken is het nu heerlijk ofschoon vandaag
bewolkt maar gisteren in het zonnetje
was het puur genieten.
Mijn Melly lag te soezen tussen de wilde uiten in de achterhoek van mijn tuin.

Ik was ziek deze week, eerst helemaal mijn darmen van streek en toen koorts
maar vrijdag was ik weer toppie.

Afgelopen zondag reed ik even naar Walmart
voor amusement en kattenvoer en daar zag ik
mijn nieuwe stoel, van hetzelfde merk als mijn nieuwe kasten
en voor een hele goeie prijs
dus daar een medewerker gecharterd die me hielp het gevaarte,
zonder doos want dat paste niet
in mijn Yaris, in de auto te zetten. Hij schommelt niet dus dat is effe wennen
maar zit heerlijk.
Dinsdag avond was toen ik thuis kwam de tv kast er al,
een dag eerder dan verwacht.
Ian had hem al in elkaar gezet en een uurtje later was alles opgeruimd
en de oude aan de weg
waar ie nog staat.

Mijn kamer ziet er tof uit, heel opgeruimd en veel leger,
Martin’s hoekje is veel mooier zo en ook de boom
aan de muur
heeft een metamorfose gehad, de paarse lichtjes eruit,
die waren toch kapot, witte erin en veel vlinders.
Donderdagavond een berichtje van Raini,
Darian’s schoonmama had kaartjes gewonnen
via de radio voor Tesla op vrijdag maar zij en Josh
moesten naar Missouri voor een begrafenis en reden
vrijdag morgen vroeg weg. Ze komen vanavond weer terug.
Het is een rit van 14 plus uur.
Of ik Tesla wilde zien, oh ja, ze zijn heel goed. In Nederland niet zo bekend
maar hier hadden ze een aantal hits oa met Signs en love Song. Ik zei tegen Ian,
jij moet wel mee want ik ga niet alleen downtown.
We moesten voor zeven uur bij het theater de kaartjes ophalen,
we konden parkeren in de parkeergarage langs het theater voor tien dollars en
dat is alles wat mijn deze avond kostte.
Het Florida Theatre ligt midden het center van Jax,
het stamt uit 1920, veel pluche en zo,
de stoelen zijn niet echt comfortable maar ja,
tijdens het concert ging iedereen staan.
Er waren zo’n 1500 mensen, niet helemaal uitverkocht en we genoten,
Ian vond het erg goed.
Ze spelen hardrock


We ging net voor het einde weg, ik wilde op mijn gemak naar huis rijden
en dat lukte, alleen natuurlijk
met al die muziek in mijn hoofd
sliep ik nog uren later niet.

Gistermorgen dus rustig aan, ik ging naar de kerk voor
brood voor Michelle en haar 4 kids en
ze was er erg blij mee, daarna op mijn gemak thuis.
‘S Middags een verrassingsbezoekje van Kelly, Darian
en de kids, Kelly was het weekend bij Darian
omdat Josh naar die begrafenis moest,
we gaan er straks naar toen om te eten. Darian helemaal in de stress
want Josh zag veel te veel en
wilde overal aanzetten, mijn huis is niet childproof,
dat weet ik maar ja, al het speelgoed in
de wereld weerhield Josh en ook Julius er niet van,
spelen met appels uit de fruitmand, aan de lichtjes voelen
en de kat achterna rennen.

IK heb een beetje zitten spelen met formaten van dit document want ikzelf
en velen van jullie hebben moeite om
het te lezen op tablet en phone dus kijken of dit beter werkt.

Ik wens jullie nog mooie dagen vol gezelligheid en sfeer, meezingen,
proosten en samen zijn met familie
en vrienden, lieve groetjes van Mariet xx

zondag 4 februari 2018

Nostalgie in noten

Sjipbreukeling
Vergaone sjeepe
unne branjende mast
verzonke sjatte
verzjwaord met gouwe last
aangesjpeulde zeile
versjpreid aan ut sjtrand
versjaote met gaate
bedekke ut zandj
un bel klonk in ut holst van de nach
asof ze mich nao hoes toe reep
ich volgde de sjpaore in ut zandj
op good geveul, met blinje auge leep
de windj in mien haor
de geur van dich leidde mich op de juuste waeg
ich veul det ich der bienao ben
terwiel ich de traone van mien wange vaeg
haoj mich vas
laot mich neet valle en vergaon tot sjoem in de golve
de oceaan, ze vangt bot deze kier
gered van ut huule van de wolve
haoj mich vas
dien erm zien mien anker, miene have
ich kom veilig toes
om mich aan dien leefde veur altied te laave
Goeiemorgen lieve mensen,

IK wil vandaag beginnen met twee jarigen, op 1 februari was mijn petekind Anne jarig, natuurlijk wel al gefeliciteerd met alsnog van harte. Vandaag is Willemien jarig, ik wens jou van harte en een fijne dag met Gerry !!!

IK denk dat dit de eerste week na de feestdagen was dat ik de hele week werkte op een uurtje na dat ik eerder vrij had en dat kwam goed uit want ik moest weer eens terug naar mijn dokter, de papieren werden niet geaccepteerd voor ziekteverlof. Ik sprak de verpleegkundige die ze invulde in oktober, ze was vergeten het aantal uren per jaar erop te zetten, ze zei, ik weet niet hoeveel uren je ziek zult zijn, duh, alsof ik dat voorop weet !. Ik zei, we zetten altijd 480 uur per jaar en ze zei beslist, nee doe ik niet, veel te veel. Ze wilde 1 uur per week erop zetten, ik keek haar aan of ze betoeterd was, als ik me niet lekker voel meld ik me af, niet voor een uur maar voor een dag of zo. Uiteindelijk zette ze er 8 uur per week op. Acht maal 52 is 416 per jaar dus volgens mij kon ze niet tellen omdat ze 480 veel te veel vond, nou 418 is niet zoveel minder toch.

We hadden dus hoog bezoek deze afgelopen week op het werk, de hele top van meerdere afdelingen kwam naar Orange Park en dat betekende allerlei dingen, alles moest heel netjes zijn, er was een grote meeting op woensdag met een live broadcast, onze lunchroom was omgetoverd ttt een heuse tv studio en ook het filmpje waar ik in mee speelde werd vertoond. Lori had op het laatste moment een uitnodiging voor mij geregeld en het was heel leuk. Vreemd om jezelf op een heel groot beeldscherm te zien maar leuke reacties erop.
Na afloop een zogenaamde tailgate party, dat begrip komt uit de football wereld, voor de wedstrijd wordt er gebarbecued, burgers en hotdogs. Die hadden we dus ook met de heerlijkste coleslaw en baked beans en als dessert een gebakje, om je vingers bij af te likken, ik nam na afloop wat spullen die over waren mee naar huis.

Ik zag reikhalzend uit naar het weekend, ik zou immers uitgaan, voor het eerst in lange tijd en alleen. Damon’s band Vynl speelde vrijdag en gisteren maar dubbel op wilde ik niet doen dus vrijdag ging ik eerst naar mum. Ze hebben haar van de medicatie afgehaald die volgens de doktoren verantwoordelijk was voor haar gedrag, vloeken, schoppen en slaan. Nu was ze een heel ander mens, ze zat in de rolstoel in haar kamer met gezelschap, ze laten haar niet meer alleen, ze glimlachte toen ik binnenkwam en ik kreeg haar aan het lachen met verhalen over yardsales, uit eten en juwelen, Ze was slaperig,m waarschijnlijk van de pillen maar niet agressief en geen tranen deze keer, hopelijk blijft het zo.

Ik bleef niet lang want ze moest in bad dus reed ik op weg naar huis naar Orange Park Mall om wat te shoppen, ik had tenslotte mijn bonus binnen en ik had een extraatje verdiend nietwaar.

Ik kocht een heel leuk shirt en een superleuke broek dus ik was klaar voor mijn uitje. Nog even wat te eten bij het Thais restaurant en Thai tea en toen naar huis, Lekker vroeg naar bed en dat was nodig, achteraf gezien.

Gistermorgen haalde ik brood bij de kerk , er was niks te doen en ik nam een hele mand mee en wat donuts voor Ian. Daarna de was en je weet het wel en toen besloot ik om naar Walmart te gaan, ik had kattenvoer nodig. Ik belandde op de meubel afdeling en daar zag ik mijn kastje, supermooi, stevig en voor een prijs dat je denkt, hoe doen ze het ervoor, het is van Better homes en gardens, een tijdschrift hier en ik vind het veel weghebben van de Ikea stijl.


IK was verbaasd over de prijs en Ian zette hem in minuten in elkaar. Reden om mijn hoekje in de kamer eens heel goed onder handen te nemen, vegen, soppen, die oude tijdschriften bak eruit die ik als tafeltje gebruikte en opruimen. En nu staat hier mijn nieuwe kastje, drie manden erin die los gekocht moesten worden, in heel mooie rustige kleuren en Melly heeft zich op de top geinstalleerd natuurlijk, veel plaats om languit te liggen dutten.

Ik vond het zo mooi dat ik online een grotere versie heb besteld, voor de tv. Die kast was me al langer een doorn in het oog, veel te massief en nu komt 8 februari de nieuwe versie en wordt die hoek ook veel rustiger, ik zal met nostalgische gevoelens Martin’s oude kast aan de weg zetten, niemand wil hem hier dus weg ermee. In ons vorige huis stond deze open kast in de slaapkamer voor de tv, maar slikken en doorgaan met de handel.

Gisteravond zou de show om 9 uur beginnen dus ik reed op tijd richting Avondale, zo’n 18 minuten met de auto, het is een deel van Riverside, een oud gedeelte van Jax waar ook het ziekenhuis is waar ik in 2011 met mijn hartaanval terecht kwam. Veel oude huizen, heel sfeervol en dit was in een bar langs een drankwinkel, het was niet groot, er stonden een paar pooltafels en gezellige banken en hangtafels. Ik maakte kennis met Glory, de vriendin van Damon. Damon is een collega bij att, we zitten samen in het tracker team en hij is al zijn hele leven met muziek bezig, hij zingt en speelt guitaar. Samen met twee anderen, een drummer en een bass speler/zanger vormt hij de band Vynl, ze spelen klassieke roch dus helemaal mijn ding met een knipoog naar wat forsere country en blues, het was super. Ik heb me zo goed geamuseerd, ik kon natuurlijk geen druppel alcohol drinken omdat ik mezelf naar huis moest rijden maar misschien zijn dat wel de beste avonden ofschoon coca cola word je ook snel moe. Glory en ik hebben super gezellig gekletst, ze is 58 en heel erg leuk. We hebben gedanst, we hebben meegezongen en voor ik wist was het bijna een uur, ze speelden tot half twee maar ineens was ik moet, ik ga tenslotte altijd vroeg naar bed en was al om half zeven op die morgen.
Na een heel hugs van iedereen reed ik naar huis, ik doe dit heel snel weer, ik had echt vanuit het eerste moment het gevoel, dit worden vrienden !!

Ik kon nog een hele tijd niet slapen, mede door de muziek in mijn hoofd maar ook door vreselijke krampen in mijn voet maar werd vanmorgen gelukkig pas na negenen wakker.

Vandaag is superbowl, DE afsluiting van het professionele football seizoen hier, Jacksonville haalde net niet de finale twee weken geleden, jammer dus ik weet niet eens of ik kijkm, waarschijnlijk niet of zo af en toen voor de stand. Ian boeit dit helemaal niet maar ik ga wel lekker koken, zuur vlees met reibekuchen staat op het menu.

Het is een beetje bewolkt buiten en we krijgen regen dus geen was. Ik moet mijn badkamer een beurt geven, heb gisteren van Susan een kastje overgenomen dat achter het toilet geplaatst wordt, het matglazen deurtjes en daar kan ik mijn handdoeken in doen. Todd was zo aardig om het naar mijn huis te brengen, hij zag er hip uit, heeft zijn lange laten knippen maar het staat hem goed, deed me aan Martin denken toen hij naar de kapper was geweest om kort te wieken.

Jullie zijn nu echt op weg naar de vastelaovend dus alaaf en tot de volgende week

Liefs van Mariet xx