zondag 31 maart 2013

Ei, ei, eieren


Zonnestraaltjes

 

Als het straks weer donker wordt

En je ziet het niet meer zitten

De nacht is lang en bang en koud

En je kunt alleen maar bidden

Zoek dan naar je sprankje licht

Dat je hart weer zal verwarmen

Denk aan al die lieve mensen

Voel hun liefde en hun armen

 

Elk van hun is jouw eigen straaltje

Zonlicht, dat je leven verlicht

Dat je ogen zal doen stralen

Een glimlach tovert op je gezicht

Dus als de nacht te donker is

En je voelt je alleen en bang

Denk dan aan je zonnestraaltjes

Die warm zijn op je wang

 

Goeiemorgen allemaal

 

Allereerst wens ik iedereen een Zalige Pasen. Het is niet echt paasweer bij jullie, dat weet ik. Hier wel, het wordt vandaag midden twintig en op dit moment, net voor zessen in de morgen is het al net zo warm als het afgelopen week midden op de dag was want we hebben weer wat morgens met vorst gehad dus de netgewassen winterkleding kwam weer netjes even uit de kast.

Het wordt waarschijnlijk een rustige Pasen, geen gezamelijk eten bij Ricky en Meemaw maar misschien dat Raini straks met wat komt, ze moet tot een uur werken vanmiddag. Er zijn een paar winkels dicht maar de meesten hebben gewoon open. Behalve voor de kids en eieren rapen is Pasen hier een gewonen zondag alk zag ik gisteren in de winkel wat paastaarten, in de vorm van een ei of een groot kruis, ontzettend veel kitsch.

 

Susan heeft de familie over voor het weekend, eerst een paar dagen Todd, haar oudste zoon die net terug is van Afghanistan waar hij twee jaar voor het Amerikaanse leger werken als particulier dus geen soldaat. Hij woont in Indiana en kwam drie dagen op bezoek, een ritje van 11 uur, vrijdagmorgen reed hij weer aan. Een paas uurtjes nadat hij vertrok arriveerden David, zijn (nu nog) echtgenote Angie en natuurlijk Rheannon. Zij vertrekken vandaag weer naar huis. Gisteren waren ze in de dierentuin en na afloop maakte Susan haar heerlijk fried chicken, gefrituurd , gepaneerd. Ze belde me toen het klaar was om met wat kommetjes te komen. Kip, aardappelpuree met bruine jus, mac &cheese en als toetje bananapudding, wat een geweldige buurvrouw toch !!!

 

Donderdag middag was ik thuis en heb ik samen met Raini Ravyn opgehaald. Daar ging ze in haar nieuwe autostoeltje eindelijk mee naar oma’s huis om te spelen met allemaal de spulletjes die zo lang op haar gewacht hebben.

Daarna hebben we gezellig samen gegeten. De jonge dame wilde weten wanneer eindelijk haar bed in oma’s huis klaar was en ik vertelde haar dat ze nog een paar weekjes moet wachten.

 

Gisteren hebben we een huis bekeken, zelfs Martin was onder de indruk wat ik gevonden had op de Vystar forclosure lijst (dat zijn huizen die de bank terugneemt nadat de mensen hun hypotheek niet kunnen betalen). Het is dicht in de buurt en een groot perceel. We konden niet veel binnen zien alleen dat er tegelvloeren zijn maar de achtertuin is behoorlijk groot, ongeveer 2000 vierkante meter.

 


 

De achterkant grenst aan de achterkant van de grote Walmart parkeerplaats maar er zijn voldoende bomen en struiken om dat aan het zicht te onttrekken. Ik ben al dagen aan het proberen om meer informatie te krijgen over binnen aangezien bijna alle vensters potdicht zijn (lamellen) maar dit zou voor ons ideaal zijn.

 

Afgelopen week moesten we afscheid nemen van drie collega’s, allemaal mensen die al langer als ik bij at&t zijn, alle drie ontslagen. Een man Dave viel steeds in slaap aan de telefoon (echt waar!!) en werd donderdag de deur uitgezet, twee vrouwen allebei wegens call avoidence, het proberen geen gesprekken aan te nemen en dat wordt natuurlijk heel hoog opgenomen, bye bye. Je krijgt zelfs geen kans om je spulletjes te pakken, dat wordt later nagezonden. Heel triest allemaal dus ik ben blij met wat ik doe (al krijg ik waarschijnlijk dit kwartaal geen bonus omdat de inkomende calls die ik kreeg mijn cijfers behoorlijk verknoeiden). Ik heb tenminste niet de stress van allemaal die nummertjes te moeten halen en niet bang hoeven te zijn dat ik op een actie plan kom.

Het gonst ook van de geruchten de laatste weken, dat er veranderingen op komst zijn, dat we overgaan naar Uverse etc, we zullen zien.

 

Hier stapelen de kleine pakjes zich op, Carla en Marcel zijn op weg en hebben al vanalles besteld om mee terug te nemen, Harley Davison onderdelen die in Nederland veel duurder zijn. Ze gaan eerst naar Washington voor een tour Witte Huis en de kersenbloesems. Die kersenbomen zijn daar geplant als een kado van Japan en schijnen heel mooi te zijn.

 

Wij hebben heel veel kleine leuke paarse bloemetjes in het gras van de voortuin maar jammer maar helaas, die moeten gemaaid worden, hopelijk vandaag. We willen tenslotte geen gedoe met de huurbaas voordat we vertrekken. De achtertuin is al klaar, we kunnen weer over het gras lopen zonder door al het onkruid te waden en ik heb mijn supergrote bonen geoogst, de peulen waren helemaal gedroogd en ze sprongen al open. Ik wil natuurlijk ook dit jaar weer wonderbonen planten en heb er toch zo’n 20 weten te redden.

De tuin van het huis is zoals ik al zei heel groot met twee schuurtjes en een schommelset en waslijn. Ik zie het al helemaal voor me, wij lekker op het terras terwijl Ravyn schommelt dat het een lieve lust is en rondrent tussen de struiken.

 

Ik heb gisteren een braadstuk gekocht dat de hele middag heeft staan te pruttelen in water. Ik ga straks ragout maken met champignons, ook heb ik fillodeeg gehaald en dan probeer ik toch eens een pastei of ragoutbroodjes (of allebei misschien want er is genoeg) te maken.

Raini is deze paasdagen alleen, daarom wil ze ook graag komen om met ons te eten. Haar vriendin Star is in de gevangenis. Ze werd door de politie aangehouden toen ze Ravyn ophaalde bij haar moeder. Star heeft geen geldig rijbewijs, normaal zou je daarvoor niet in het kotje komen maar vorig jaar werd ze ook al eens van de weg geplukt daarvoor, ze moest voor de rechter verschijnen maar heeft nooit haar boete betaald dus dat was een uitstaand arrest. Ze is de afgelopen week tot 10 dagen cel veroordeeld en moet dus nu zitten. Het bedrag om haar eruit te krijgen stond op bijna 300 dollars, geld dat Raini niet had en ze was ook slim genoeg om het niet aan mij te vragen. Als je het betaalt krijg je het natuurlijk niet terug dus Star bleef waar ze was, achter de tralies, hopelijk een les voor de volgende keer. Gisteren mocht Raini haar bezoeken tussen 10 en 12.

 

Deze komende week twee jarigen en allebei op 4 april. Allereerst mijn lieve vriendin Rita uit de Zeilberg. Dan ook Ger Wijnhoven uit Panningen. Allebei van harte en een dikke knuffel.

 

Geniet van de Paasdagen, ik hoop dat het bij jullie ook snel lente wordt….liefs…Mariet xxx

 

 

 

zondag 24 maart 2013

Wildlife


dieke raegendruppels

 rolle euver ut glaas

 make de waereld boete gries

 ich kiek al door unne waas

 

ze lieke net as traone

 op de wang van un treurende vrouw

 die verlaor wat eur ut leefste waas

 onverwach en gauw

 

dae baby det neet mier is

 weg geruk oet ut laeve

 door zinloos geweld, unne kogel

 en zae zow alles gaeve

 

om det moment truuk te drejje

 angers te reagere misjien

 te veurkomme wat neet waas te veurzeen

 un pistool in de handj van un anger kindj

 beroofd, verlaore, geveld door herte pien

 

Hallo lieve mensen,

 

Houden jullie het een beetje warm daar ? Het lijkt wel of jullie aan een nieuwe ijstijd begonnen zijn, zou het niet voorjaar moeten zijn, de paashaas moet maar goed uitkijken dat de eitjes niet bevriezen en dat ze niet verloren gaan in al die sneeuw die valt. Ik herinner mij koude paasdagen met sneeuw en vorst en het is natuurlijk ook wel erg vroeg pasen dit jaar.

Hier is het weer nog steeds rare sprongen aan het maken. Na weer een aantal koudere dagen met woensdag morgen vorst aan de grond kwam er gisteren een groot regengebied door als voorbode voor een warmte front. Het begon net voor de middag te plensen en hield niet op, heel veel onweer, de bliksem had het maar druk (het nieuws vermeldde 300 bliksem inslagen per minuut in Florida), sommige gebieden hadden te maken met harde wind en zelfs mini tornado’s die speelden met bomen en daken. Het nieuws liet gisteren foto’s zien van hagelstenen zo groot als pingpongballen. Bij ons was het voornamelijk nat, ik heb een emmertje buiten staan met scheuten om te wortelen en die was vanmorgen vol en was niet eens onder het dak. Vandaag dan het warmtegebied, het wordt 26 graden maar als het volgende regengebied, later vanmiddag weer gepasseerd is komt er gelijk achteraan een koudefront en dan gaan we ‘s morgens weer dicht bij de vorst grens (woensdag morgen wordt het 0 graden)en amper boven de 10C.

Ik heb net al mijn winterspullen als maillots uitgewassen want ik dacht, nu zal het toch wel niet meer zo koud worden. Het ziet er naar uit dat het in het paasweekend net boven de twintig is, er zijn nog geen echte plannen wat we gaan doen, Raini zei gisteren dat ze gaat proberen om Ravyn te hebben zodat we wat samen kunnen doen. Ik heb de vorige week zondag samen met Susan een autostoeltje gekocht bij de Walmart. Het was veel goedkoper als ik dacht, 12.98, het is een zogenaamd booster stoeltje, gewoon een zitting met banden en qua gewicht en leeftijd mag ze erin zitten.

Dit weekend komt er waarschijnlijk niks van wandelen met al die nattigheid. Dat was gisteren dus ook bijna de hele dag binnenzitten. Ik kon nog gauw vroeg in de morgen mijn pillen ophalen en een garage sale op weg naar de apotheek leverde een bananendoos met spulletjes op voor een heuse twee dollars. Vier nieuwe Sandra Brown boeken, twee hele leuke tshirts, helemaal mijn smaak, een aantal bakvormen waaronder een siliconen vorm voor een vierkante cake of taart. De mensen verkochten het huis, heel groot en mooi maar een beetje buiten ons budget. Ik heb eindelijk de lijst van de Vystar bank gevonden met huizen die zij te koop hebben. Ook zijn we naar twee huizen gaan kijken gistermorgen omdat we toch eruit moesten voor de bieb maar ja, nog altijd aan het wachten op een aantal andere dingen voordat we echt actief kunnen zijn, hopelijk wordt het een en ander snel afgehandeld.

Het is heel vreemd deze week, maandag reed ik naar het werk en ineens popt in mijn hoofd het liedje van Maggie McNeal, terug naar de kust, ik heb dus de hele week dit liedje gezongen in de auto. Marie-Louise vroeg op facebook of ik heimwee had, ja, dat heb ik altijd wel maar dat liedje associeer ik niet met Limburg, Kessel, meer met jeugdherinneringen aan vakanties in Biggekerke, Zeeland.

Vanmorgen om mijn kwart voor zeven zet ik de radio aan op de computer om Minse Winse te beluisteren en wat draaien ze, Limburg van Ben Verdellen en Lottie Boermans en daarna Harrie Bordon met Ut kepelke en nu is het officieel, ik heb heimwee J

 

Over een paar uurtjes weer skypen met Rob en de meisjes, het is weer een tijdje geleden dus ik verheug me er ontzettend op en misschien gaat Frank ook meedoen, die heb ik nu op skype terwijl ik dit verslag typ.

Ik ga net even koffie bijtanken in de keuken en kijk naar buiten,tot mijn grote verrassing zie ik een opossum (buidelrat) op het brood knagen dat ik gisteren buiten gooide voor de vogeltjes. Het is net een reuze rat, vooral het lijf en de staart. Ik heb snel een foto gemaakt dus hopelijk is hij geslaagd. Hij is nu aan het zoeken naar een uitweg in onze tuin.

 
beetje donker maar hij staat er toch goed op
 
 

 

Mijn gedicht van vandaag is triest, het werd gebaseerd op een gruwelijke gebeurtenis deze week. In Brunswick, Georgia net ten noorden van Jax was een moeder met een 13 maanden oude baby in een buggy aan het wandelen ‘s morgens vroeg. Ze werd aangehouden door twee jongens, de oudste zwaaide met een pistool en eiste geld, de moeder zei dat ze niks  bij zich had waarop de jongen haar tas probeerde te graaien en dreigde haar en de baby te doden. Daarna schoot hij, een kogel raakte haar oor, daarna een schot in haar been waardoor ze viel, daarna draaide hij zich naar de baby en schoot het jongetje een kogel door het hoofd, de baby overleed vrijwel onmiddelijk. Omdat er nog niemand op straat was waren er geen andere getuigen dan de moeder, de politie zette meteen een grote zoekactie op touw en omdat ze goede beschrijvingen van de jongens kon geven werd er binnen 24 uur een arrestatie verricht, twee jongens van 14 en 17 jaar zitten nu in de gevangenis.  Je krijgt het er gewoon ijskoud van, wat bezielt een mens om een onschuldig kind gewoon maar weg te blazen.

 

Ons huwelijksdag weekend was zeer geslaagd, na een relaxte zondag was maandag aan de beurt, ik had dus vrij genomen en we gingen naar de film. In een bijna lege zaal genoten we van Oz, werkelijk een hele mooie film en daarna lekker smikkelen bij Red Lobster. Ik had een 10 dollar off coupon dus het was niet zo heel duur, Martin at garnalen en ik had tilapia gevuld met kreeft en krab, een gepofte aardappel en broccoli en er was nog genoeg over dat mee naar huis ging voor de lunch van dinsdag.

 

Ook nieuws van het Chris en Niki front, ik vroeg donderdag wat nu de planning was met de verhuizing omdat in het weekend dat ze zouden verhuizen naar Boston ook Carla en Marcel in Jax aankomen voor een lang weekend. Ze vertelden me dat de verhuizing van de baan is, in Boston is de baan die Niki zou krijgen niet langer een optie en Niki vertelde ook dat het daar nog heel koud is, sneeuw en zo en aangezien ze net promotie heeft gemaakt in haar baan hier blijven ze toch maar hier. Ze zijn wel aan het kijken voor een appartement hier, hebben gisteren zich aangemeld dus we zullen wel zien wanneer ze verhuizen. Het voordeel is wel dat als ze hier wat vinden, ze alles mee kunnen nemen en wij niet met de restanten zitten. Het zou wel eens kunnen zijn, vertelde ze, dat ze eerder gaan dan 12 april, zou klasse zijn dan kunnen we het huis eindelijk een beetje op orde krijgen.

Ik heb maandags vrijgenomen, ik verheug me er op om Carla en Marcel weer te zien en hopelijk is het lekker weer.

 

Vandaag is Nico Bos jarig, proficiat !!! Op 29 maart is Miep jarig, een hele fijne dag en van harte, dikke kus van ons.

Een fijne week en voorzichtig als jullie de weg opgaan.

 

Liefs…Mariet xxx

 

 

 

 

 

zondag 17 maart 2013

Laeve de leefde !!!

Neem mich meij op dien  golf van leefde
haoj mich stevig vas in dien erm
maak det al de angs en pien verdwient
omring mich en hoij mich werm
den kan mich niks gebeure
veur altied doen biej ein
allein dich en ich, ich en dich
dien erm, dien gezich
ut laeve met dich is fijn

Goeiemorgen lieve mensen

Wat hebben we het toch goed, 3 dagen weekend (morgen ook nog vrij) en het weer kon niet beter zijn. Na weer een paar koude dagen (vrijdag was alles wit) is het nu weer midden twintig , het zonnetje schijnt volop en een zacht briesjes waait mijn haren in de war.

Gisteren was onze trouwdag, 6 jaar geleden, op ook zo’n mooie voorjaarsdag, beloofden Martin en ik ons eeuwige trouw. Ik wist toen nog niet wat er komen ging, al die uitdagingen in mijn leven als gevolg van die stap en het was niet altijd gemakkelijk, twijfels waren er zeker wel in de laatste 6 jaar maar spijt, nee dat was er nooit. Nu denken jullie misschien, wel twijfels maar geen spijt, hoe kan dat nu weer. De twijfels waren altijd over of ik dit kon doen, met de situaties in het leven, zo ver weg van mijn familie en vrienden, het gevecht elke maand om de eindjes aan elkaar te knopen maar er was nooit twijfel of spijt over mijn liefde voor Martin en zijn liefde voor mij en dat is in het einde wat telt, samen tegen de wereld is zijn motto zo’n beetje en dat sleept je door een hoop trubbles heen.

Ik had mezelf al een kadootjes gegeven deze week, een hele mooie verzilverde armband met hartjes maar hij verraste me gistermorgen met een hardstikke mooi klassiek parelsnoer en bijpassende oorstekers.

http://www.brighton.com/product/bracelets/36956-60276/spin-master-spin-master-bracelet.html

Dit is de armband maar dan heb ik kleine swaroski hartjes op de middelste drie schakels, ik vind het prachtig. Laura, mijn collega en een van de betten werkt bij Brighton’s, ze verkopen sieraden en tassen, en zij krijgt de meeste spulletjes voor halve prijs dus dan blijft het leuk.

We hadden een vreemde week op het werk, Triage was even niet meer maar vrijdag was de aftrap voor Uverse is the solution, een nieuwe aktie waarvoor wij (weer eens omdat we zo goed zijn) de aftrap mochten verzorgen. De klanten die belden en die Uverse beschikbaar hebben werd het aangeboden voor een geweldige prijs. Alles gratis, het modem, de installatie en een supersnel voor minder geld dan ze nu voor adsl betaalden. Twee uur cursus en stimulatie natuurlijk, echt at&t, maar toen het vrijdagmorgen begon bleek dat toch niet alles rond was, het hoofdsysteem was niet optimaal ge update dus het liep nog niet echt zoals het moest. Ook was het behalve Uverse green ook St Patty’s green. St Patrick, de nationale heilige van Ireland en omdat er in de US veel mensen van Ierse afkomst wonen die allemaal midden 1800 naar hier waren geemigreerd vanuiit een Ierland dat werd getroffen door een zeer ernstige hongersnood omdat de complete aardappeloogst mislukte brachten de traditie mee. Alles is groen met klaverblaadjes en leprechauns, de Ierse kabouters met aan het einde van de regenboog een pot goud en zo. Dus we gingen helemaal in het groen, er waren groene cupcakes en taartjes, allemaal superzoet dus niet voor Marietje helaas.

Ik mocht overwerken, Joe wilde dat ik gisteren ook werkte omdat zowel Ashley en Chris vrij haaden gekregen zonder ervoor te zorgen dat er vervanging was. Ik legde hem uit dat normaal dat geen probleem was maar niet gisteren, ik had tenslotte voor 16 maart al lang geleden vrij gevraagd. Dan vrijdag drie uurtjes langer dus van negen tot negen, een lange zit maar de laatste drie uurtjes hoefde ik alleen maar bereikbaar te zijn en niemand belde dus weer een half boek gelezen op mijn geliefde Kindle en weer 50 dollars extra in de knip. Die komen morgen goed van pas als we echt gaan vieren, een film, de keuze is gevallen op OZ en een etentje bij Red Lobster die geweldige keuzes hebben met kreeft en garnalen. Ik heb een tegoed bon van 10 dollars en een bon voor een voorafje gratis.

Gistermorgen begonnen we ons feestweekend lekker rustig, na koffie gingen we naar Ricky en Meemaw want daar was Ravyn logeren voor het weekend. Ze vertelde me dat ze twee grandma’s had, you oma and grandma Kelly and grandpa has brown teeth because he drinks coffee  and smokes. Ik had haar een leuke haarband gemaakt en ze moch mee naar ons maar…ik had geen autostoeltje beschikbaar dus dat moeten we alweer uitstellen. Ik ga dit weekend naar de winkel om er eentje te kopen, ze hoeft geen baby stoeltje meer dus voor 15 dollars moet dat probleem op te lossen zijn volgens Susan.

We hadden gedacht te gaan ontbijten of lunchen samen maar uiteindelijk werd het gewoon (nou ja gewoon) een lekker gedeeld broodje gezond van Publix met kalkoen en kaas, met volop sla en tomaat.

Ik wilde net mijn gedeelte opeten toen er een telefoontje van Susan kwam, ze had een yardsale gevonden met planten en ik moest mee terug. Nou daar had ik geen spijt van want de mevrouw had de mooiste planten voor buiten, ik kocht een prachtige Hortensia met zacht roze/witte bloemen en twee rozenstruiken, een wit, mijn favoriet, en een heel donkerrood, net fluweel die Martin heel mooi vindt. Alle bij elkaar kostte dit me negen hele dollars, een koopje. Langzamerhand krijg ik mijn droom tuin zo toch bij elkaar. Deze mevrouw verkoopt twee maal per jaar, alles zelf opgekweekt en vooral de rozen zien er super gezond uit, heel wat beter dan de planten waarvoor je hier in de winkels toch al snel zo’n 10 dollars betaald. In oktober gaan we weer terug, dan heeft ze de najaarsplanten zoals chrysanten.

Ik had eerder gisteren al een yardsale aangedaan op weg naar Publix en een zestal oorbellen stetjes gekocht, vintage (betekent uit de jaren zestig/zeventig) voor hele 10 cent per setje.
Martin had nadat ik met Susan terug was niet zo’n zin om naar de bieb te gaan dus ging ik alleen en dat gaf me de kans om hem alweer na de bloemen te verrassen. Ik ging ook naar Rowe’s en bestelde gestoomde crablegs , een tradite op on ze trouwdag. Een half uur later zaten we in onze woonkamer aan de lage tafel bedekt met kranten, allebei een grote handdoek over de knieen, krab poten te kraken met de notenkraker en het heerlijk zoete vlees werd gedipt in warme boter, verrukkelijk, heel vullen dus ik kan niet veel op maar oh boy.

http://www.eaglelandingonline.com/files/pages/calendar/Crab%20Legs.jpg

Gisteravond lekker op de bank met een film en toen naar bed, het perfecte einde voor een perfecte dag !!!

Behalve dat de lente  komende week officieel begint hebben we ook een paar jarigen, Op de eerste lentedag is Nathan Wijnands jarig, de zoon van mijn vriendin Jeanette uit Katwijk. Een dagje later is Rik van den Kerkhof jarig, hij woont in Ubachsberg. Op 23 maart is Valerie van de Port jarig, een van mijn oppas kindjes. Allemaal van harte gefeliciteerd !!!!!

Wat later als normaal maar niet vergeten, mijn blog dat zo trouw gelezen wordt door velen waarvoor alweer mijn hartelijke dank.

Ik wens jullie een nieuwe week vol gezondheid, liefde en geluk, pluk ieder moment want het leven is mooi !!!

Liefs…Mariet xxxx




zondag 10 maart 2013

Knippen en scheren !!!


ich krieg nog sjteeds de kriebels

 als ich kiek nao dien gezich

 nao de leeve grijns en dien auge

 wie ze sjtraole as dich lachs nao mich

 

dien kusse maken mich nog sjteeds weijk

 de kriebels in mien maag

 hongerd doezend vlinderkes

 iergister, gister en vandaag

 

en ich weit det aoch morge

 de volgende waek, ut volgend jaor

 ich dien erm om mich haen veule wil

 dien vingers door mien haor

 

Goeiemorgen trouwe lezers van mijn blog !!!

Hier is het net na half tien want vannacht is de klok al een uurtje vooruit gegaan en zijn wij officieel in de zomertijd of daylight saving time zoals de Amerikanen het noemen. Ezelsbruggetje hier voor diegenen van ons die altijd in de war zijn met vooruit en achteruit, spring (lente) is vooruit, fall (herfst) is achteruit, handig nietwaar ?

Mijn gedicht is natuurlijk voor mijn mannetje, de volgende week zaterdag zijn we alweer 6 jaar getrouwd maar ik had gisteren al de inspiratie voor deze ode, inspiratie is natuurlijk iets wat elke dag opeens klikt in mijn brein.

De afgelopen week was een zware, ik had allerlei kwaaltjes, nog steeds hoofdpijn, moe, spierpijn, alles wat erop wees dat ik een griepje onder de leden had en donderdag middag kreeg de koorts de overhand dus om een uur de pin erin en naar huis. Mijn voeten voelden als ijsklontjes dus naar huis, hete douche en wat lekker versterkens te eten en ik voelde me al snel veel beter. Na een goede nachtrust vrijdag gewoon weer werken en het is nu zo goed als weg.

Gisteren was het dan eindelijk ook weer eens lekker voorjaars weertje en na al mijn boodschappen te hebben gedaan vertelde Martin me dat Ravyn bij Ricky en Meemaw was dus weer de auto in en ja hoor, daar sprong de kleine meid weer in onze armen, vroeg wel, what is your name, hehe. Raini was er ook dus we hebben een leuke wandelijk gemaakt, alleen meiden want Martin had wat last van zijn maag en die ging in onze auto naar huis. We gingen naar jet Tilly Fowler Park, een natuurpark in de buurt (kom er elke dag langs op weg naar huis) waar speeltoestellen Ravyn helemaal enthousiast maakten en daarna een wandeling door het bos naar de uitkuiktoren. Ze zag heus dinosaurussen deze keer en vertelde oma, you have to save them. Fantasie is beslist iets wat ze heeft. Nadat we uitgewandeld waren wilde Raini eten dus gingen we naar Zaxby’s voor frietjes en kip. Ze at niet echt heel veel en terwijl we aten kreeg Raini een telefoontje van April, Ravyn moest naar huis dus van onze plannen om naar ons huis te gaan zodat ze eindelijk met haar keukentje kon spelen kwam niks. Ze was een beetje berdrietig maar toen ik haar vertelde dat over een paar weekjes ik een kamertje helemaal voor haar ga inrichten met sprookjes en elfjes en zo namen we afscheid.

Daarna was het tijd voor de bieb en toen voor een late wandeling met Susan. Ik besloot mijn camera mee te nemen zodat ik wat kiekjes kon nemen onderweg zodat jullie een beetje een beter idee hebben van mijn directe leefomgeving.

103th street in oostelijke richting, in de verte het viaduct onder de snelweg
 

103th street i
n westelijke richting

natuurlijk de bekende fast food restaurants
 

Susan wilde eigenlijk liever niet op de foto !!!
 

de dierenarts op locatie
 

wachten in de rij voor vaccinaties voor de honden
 

hoek van 103th street en Ricker road
 

mijn winkeltje om de hoek
 

dit doet me elke keer weer herinneren aan die ouderwetse houten blokken, op de voorgrond een bananenplant, rechts een kumquatsch boomje vol vruchten
 
 

 

Gistermorgen ook even gezellig met Helene gekletst via skype, Bert, haar man is voor zichzelf begonnen met instructies voor het gebruik van de GPS voor wandelingen. Als jullie interesse hebben, hij geeft thuis trainingen.

 


 

Ik hoorde van verscheidene mensen deze week dat de kraanvogels overvlogen in Limburg, ik herinner me dat mijn moeder mij als klein meisjes hierop opmerkzaam maakte, altijd weer een heel bijzonder moment om ze te zien en te horen, mijn moeder vertelde me toen dat het zien van kraanvogels geluk brengt. Hier heb je ze niet maar de andere vogels zijn volop actief, ik zag verschillende bald eagles met elkaar in de lucht dansen deze week.

Op het werk is het Triage project nu afgelopen, vrijdag hoorden we dat we maandag weer gewoon onze tickets gaan afwerken, even geen triage meer. De andere centers rondom de wereld pikken het morgen op en dan op 1 april zijn wij ook weer van de partij. Ik vond het wel leuk al had ik ook mindere ervaringen met agenten die het niets vonden en dat ook duidelijk lieten merken.

Gisteren vonden Susan en ik een boom die vruchten droeg, Susan noemde het een Japanese pear (japanse peer), de vruchtjes zijn maar klein maar zien eruit als peren en ruiken ook zo, in deze kleine vrucht een grote roodbruine pit en deze pit rust nu in een bloempotje op mijn vensterbank. Ik geloog trouwens dat hij niet zo officieel heet want ik kon alleen maar grote peren vinden toen ik het googlede.

 

Vandaag moet mijn mannetje weer met me mee, zijn manen zijn toe aan een knipbeurt en het is altijd een heel gedoen want hij heeft er een hekel aan. Ik wilde het de vorige week al doen maar hij had natuurlijk allerlei excuses, haren niet gewassen, niet zo’n zin, wil andere dingen doen maar vanmorgen heb ik al op tijd gezegd, geen excuses, vandaag gaat het gebeuren.

Later in de middag gaan Susan ook weer wandelen, een andere route vandaag dus de camera gaat ook weer mee.

 

Vanuit hier wil ik Marij veel beterschap wensen, ze is geveld door de griep, laat je maar lekker verwennen door John en de kids.Ok van herte gefeliciteerd Mariet Gastreich en Vonnie Berden met jullie verjaardag !!!!

 

Tot de volgende week…liefs..Mariet xxx

 

 

 

 

 

zondag 3 maart 2013

Ieuwigheid


Dao Baove, sjteit dao alles sjtil

gen klok verreuijt de tied

minute, oere betaekene niks

dus haes se auch genne sjpiet

van druk druk en van alsmaar sjpooije

alles geit zoe zinne gang

te laat komme is der neet mier biej

alles lupt vanzelf, ben maar neet bang

 

maar as gae den nao onger kiekt

zeet gae den mien angst

det ich uch mis en neet meer zeen

det dae dreamcatcher uch beeltenis vangt

 

dus kom gerus soms op bezeuk

in mien dreume in de nach

ich verwelkom elk waord elk gebaar

ich mis uch allebei, nog sjteeds

en as gae tied hubt, weit det ich wach

 

Goeiemorgen lieve mensen

 

En ja hoor, vanmorgen werd ik wakker, tien op zeven, dat is Martin’s schuld want die maakte mij niet eerder wakker omdat hij, voor het eerst sinds tijden ook zo lang sliep (normaal is hij om 4 uur klaarwakker) dus ik zit iets later aan de koffie. Ik werd dus wakker, de zon scheen al volop en het is weer wit buiten, de rijp op de daken en het gazon beloofd een koude dag en ook voor de komende nacht gaan we weer volop onder de nul. Heel uitzonderlijk voor de tijd van het jaar hier.

Gisteren voelden we het al aankomen want het was behoorlijk fris op onze wekelijkse wandeling, een koude wind verwaaide mijn haren. Na het vorig weekend twee dagen op rij meer dan een uur gewandeld te hebben met Susan (ik voelde het in mijn  benen op maandag – waar is de konditie) besloten we dit dit weekend weer te doen. Behalve wandelen natuurlijk veel bijkletsen want er was weer vanalles gebeurd in Susan’s leven, haar zoon en schoondochter, de ouders van Rheannon, gaan uit elkaar dus dat is behoorlijk heftig.

 

Zoals ik al eerder meldde is Raini eindelijk in haar nieuwe (nou ja nieuw) appartement getrokken. We gingen donderdag even langs om te kijken hoe het er uit zag. Het is piepklein maar gezellig. Begane grond (het lijkt veel op een trailer van binnen) – kleine woonkamer 4x4 en twee slaapkamers, twee badkamers. Ravyn was logeren en die sprong gelijk in opa’s armen toen ze ons zag. Ze verkondigde dat ze met ons mee wilde komen om bij ons te slapen. Toen ik haar vertelde dat we geen bed voor haar hadden zei ze, oma, will you buy me a bedroom ? Ik vroeg haar wat ze later wilde worden als ze groot was, ze zei met haar handen in haar zij en een grote grijns…I want to be a BOY en toen ik vroeg hoe ze dat wilde doen zei ze, I want to get stuff.

We hopen haar binnenkort een dag hier te hebben, als Chris en Niki verhuizen midden april wil ik die vrijgekomen kamer omtoveren tot een kamer waar Ravyn al haar speelspulletjes en een bed heeft zodat ze ook bij ons kan logeren. Ze is een kleine clown en zo grappig.

 

Ons internet was de laatste tijd heel onstabiel, op tijd lag het plat en het was heel langzaam. De vorige week hadden we al een monteur hier die niks kon vinden, vrijdag middag kwam na een belletje van mij weer iemand langs en die vond in het kastje buiten aan de muur waar de kabel binnenkomt dat die kabel oud en verroest was dus gistermorgen stond er al vroeg een mannetje aan de deur om dit te vervangen. Hij trok een nieuwe kabel van het kastje naar de kast achter in de tuin en binnen een paar weken komt weer iemand anders om die kabel te begraven. Mijn internet is nu ineens weer flink sneller, een genot en geen zorgen meer dat ik niet online kan.

 

Ik ben een aantal plantjes aan het optrekken, een soort moeten grote struiken met kleurige bloemen opleveren waar vlinders en kolibri’s dol op zijn. De anderen zijn tangerines, een soort mandarijn, ik heb de pitjes geplant en er groeien al drie piepkline plantjes in mijn potten dus hopelijk in een paar jaar kunnen we onze eigen mandarijntjes eten. Ik vrees voor de anassen want deze winter is pittig en afdekken heeft niet geholpen maar ja, we beginnen gewoon opnieuw.

 

Op het werk heb ik de winter decoraties al de deur uitgedaan en alles is nu in een voorjaar sfeer met gezellig groen en geel en kippetjes, eitjes en mooie vlinders en bloemen. De grote poster die boven ons bed hangt, hangt nu daar aan de muur, het lijkt heel leeg in de slaapkamer zonder die poster dus ik moet even op zoek naar iets anders.

 


 

De decoraties zijn zo gekozen dat na het voorjaar ik heel gemakkelijk kan omschakelen naar het volgende thema, sprookjes. Sprookjes hebben me altijd gefascineerd, als kind al en ik had een mooie verzameling boeken. Ik denk altijd met veel plezier aan het groene boek bij ons thuis vol met sprookjes, vooral Russische. Bij Marianne thuis hadden ze ook een boek, dezelfde serie, andere kleur. Marianne’s moeder trouwens werd de afgelopen week op 28 februari 94 jaar, nog van harte tante Leen en dat U nog lang in het midden van uw kinderen, klein en achterkleinkinderen mag zijn.

 

Het verkeer was te gek deze week, ik stond op tijd in de file en aangezien Amerikane niet echt snappen hoe alles werkt, zijn die files langer dan ze hoeven te zijn want niemand schuift aan, bijna iedereen reageert veel te langzaam met gevold dat er grote ruimtes tussen auto’s zijn, geregeld hoor je mensen toeteren omdat bij een stoplicht op groen de voorste auto niet optrekt (ik ben altijd het eerste weg als het licht op groen springt). Donderdag sta ik weer in zo’n rij te wachten, stopt er ineens een Harley langs me met een cool dude helemaal in leer met een bandana. Hij had de stereo op zijn bike helemaal open en aangezien ik mijn raampje open had (het was nog niet echt koud) werd ik overspoeld met geluid en wat voor een geluid. Een gitaarsolo die bekend in mijn oren klonk, daarna een geweldige bas en toen een stem. Ik kende dit geluid maar kon het niet thuisbrengen. Vrijdag avond keken we naar een film, The Expendables 2 (hardstikken onderhoudende film) en hey, ineens die gitaar en stem, ik keek Martin aan en vroeg, Stevie Ray Vaughn en hij knikte, ik denk het wel. Dus op youtube en ja hoor, ik vond mijn donderdag avond file song en gisteren in de bieb heb ik gelijk een cd meegebracht. Gisteravond na de wandeling zette Martin die cd op terwijl hij chicken alfredo maakte in de keuken, wat een genot, mijn man, de muziek en daarna een heerlijk maaltje.

 

Gisteren moest hij eerst naar Barbara, ze belde hem na de middag, ze had een van haar 11 katten in de slaapkamer gevonden, dood als een pier en of Martin langs wilde komen om de kat te begraven, zelf kon ze dit niet. Hij vertelde me dat elke keer dat ze belt, ze aan de telefoon huilt. Ik kan het begrijpen van de kat maar soms is het om de onnozelste dingen, hij zegt dat ze waarschijnlijk helemaal op is, alle zorgen om het huis te behouden (wat haar niet weerhoudt om elke week een behoorlijk bedrag uit te geven aan allerlei pillen), haar moeder die elke dag terug komt uit het ziekenhuis, kortom een heel zorgelijk leven. De auto is nog steeds niet verkocht, ik denk dat het meer een smoesje was om Chris te weerhouden hem te gebruiken. Chris is weer ergens anders aan het werken na een fikse ruzie op zijn werk met zijn manager die ook zijn lift naar werk was, nietecht slim dus. Nu werkt hij weer op zijn oude plaats, heel wat dichterbij en ook dichtbij waar Niki werkt dus zij kan nu zijn vervoer regelen. De bedoeling is nog steeds om 12 april naar Boston te verhuizen en hij heeft me toegezegd dat ik de komende week zijn huur voor de hele maand maart krijg, ik ben benieuwd.

 

Het komend weekend wordt hier al de klok verzet, wij zijn altijd een paar weken vroeger dan jullie en dat betekent dat ik ‘s morgens en ‘s avonds niet meer met het licht aan hoef te rijden. Mijn lichaam moet altijd even wennen aan de verandering en ik moet nu dubbel voorzichtig zijn, ben wat meer moe dan normaal en heb al dagen flinke hoofdpijnen als ik opsta maar ik hoor dat van meer mensen, het is waarschijnlijk te wijten aan de konstante verandering van druk, weer en temperatuur dus extra slaap, veel drinken en extra fruit voor de vitamientjes peppen me wel weer op.

 

Op 8 maart is Frans Steeghs jarig, hij is de man van mijn lieve vriendin Mieke en wij wensen hem een geweldige dag. Als ik me goed herinner wordt hij 60 dit jaar (sorry als ik dat verkeerd heb), we hebben veel zestigers dit jaar, Vijo is het net geworden en Marianne en ik ben in december aan de beurt. Ongelofelijk als je terug kijkt, waar zijn al die jaren gebleven en ik voel me nog niet piep maar jong.

 

Ik wens jullie een fijne nieuwe week, geniet van het voorjaar en tot schrijfs !!

 

Liefs…Mariet xxxx