Ut liekt noe rustig
de stilte veur de storm
werm en drukkend
maar op de oceaan
kumpt Beryl in vorm
de wolken vol met raege
de windj wakkert al aan
en as se den op ut land aansjtuuft
beeft alles in eur baan
wae, wae zien der klaor veur
es klaor es se maar kens zien
water, kerse, genog blikke in de kas
ich haop det ut allemaol meijvelt, missjien
Hallo lieverds
Het is nu rustig buiten, bijna te rustig, de stilte voor de storm. Gisteren was het buiten de perfecte dag, het begin van het Memorial Day weekend, onze 4 mei zeg maar waneer alle gevallen soldaten worden herdacht. Strakblauwe lucht (nog steeds trouwens), warm, zo’n 34C en een zwoel briesje, ideal om vanalles buiten te doen, strandweer. En er was veel tedoen, jazzfestival , zomerfilm aan het strand en een grote auto, truck en bike show op het parkeerterrein bij de school achter ons waar we even naar toe gingen. Het heeft nog steeds iets, in het zonnetje, allemaal die grote Amerikaanse snelle auto’s zoals Camaro en Chevelle en dan rockmuziek uit de zestiger en zeventiger jaren die uit de luidsprekers schalt, mijn man die mij probeert uit te leggen waar wat in een motor zit want natuurlijk staan bij allemaal die auto’s de motorkap omhoog. Ik knik ijverig en zeg op de juiste momenten yes en oohhh maar ben het een minuut later alweer vergeten om eerlijk te zijn. Een uurtje later in de slaapkamer met de airco aan en een nieuwe film, Mirror mirror, een van de Sneeuwwitje films met Julia Roberts als de boze koningin, heel erg leuk.
Die storm die komt er dus echt aan, Beryl genaamd, op de oceaan, je ziet de krul, wakkert flink aan, op zich heel bijzonder want na Alberto van de afgelopen week de tweede tropical storm voor het seizoen dat op 1 juni begint, nog nooit gebeurd volgens de geleerden.
http://jacksonville.justweather.com/hurricane/#position=0
Voor onze kust is een storm warning uitgegeven, de burgemeester was een paar keer op tv gisteren, er zijn adviezen uitgegeven, de laatste dag van het jazzfestival vandaag is afgelast en de stranden zijn voor de veiligheid gesloten. Gisteren moesten er diverse mensen uit het water gered worden, altijd van die dwazen die denken dat de natuurwetten niet voor hen gelden.
Wij zijn er klaar voor, de tuinstoelen gaan vanmiddag voor dat het geweld begint vanavond het tuinhuisje in, we willen tenslotte niet dat ze door de tuin van de buren vliegen. De koelkast staat gevuld met waterflesjes, voldoende kaarsen, batterijen en de zaklamp binnen handbereik en genoeg blikken in de kast. De verwachtingen zijn dat de stroom uitvalt, heel normal natuurlijk met al die leidingen bovengronds en bomen overal. Dus…..als je me even niet op facebook ziet of zo, niet ongerust maken, we zitten in het hoge gedeelte van Jax dus de verwachte overstromingen zullen beperkt blijven tot een tijdelijk sopnatte tuin en zo.
Gelukkig heb ik dus maandag vrij en hopelijk is dinsdag weer alles normal als ik naar het werk moet, werk van 8 tot 5 en begin dinsdagmorgen met 4 uur cursus over vogels. Nu hoor ik jullie denken, vogels, wat heeft dat te maken met internet.
Onze instructeur Bob gaat met pensioen en is af aan het sluiten met een cursus over psycologie. Het gaat over de DOPE 4 test, DOPE staat door dove, owl, peacock, eagle. Door van allerlei vragen te beantwoorden vind je wat voor een sort vogel je bent, een duif, uil, pauw of adelaar. Ik blijk een pauw te zijn met duif trekjes. Het schijnt dat in de eerste minuten in een gesprek (dus ook met een klant) je door bepaalde dingen te letten al kunt zeggen wat die persoon is en daarop kun je dan je taktiek aanpassen om die klant te laten voelen gewaardeerd te zijn etc.
Daarna weer terug aan de telefoon, altijd weer even aanpassen na een maand van pret. Het resultaat van mijn maand truckroll approval mag er zijn, het was boven verwachting volgens Joe dus hopelijk in het nieuwe kwartaal dat per 1 juli begint weer snel zo’n maand.
Mandarin, een wijk in het zuiden van Jax wordt ‘geteisterd’ door een beer die door de afval gaat en vooral het gemunt heeft op een tuin, de eigenaar van die tuin is een imker en dat betekent bijenkorven en honing, hij heeft de beer al verschillende keren weg moeten jagen. De Florida beren zijn niet echt gevaarlijk maar dit lijkt een bijzonder groot en zwaar exemplar dus je wilt niet echt zijn pad kruisen.
Rheannon is al een week bij Susan en Gil en het is dolle pret al had ze donderdag nacht een aanval van kroep. Vooral Gracie, haar mini tekkeltje is geweldig, luisterde ze voor geen meter toen zee en week geleden aankwamen, nu luistert ze naar haar naam en kan al simpele bevelen opvolgen als zit en blijf (in het Engels natuurlijk!).
Vrijdag had ik bij Susan de lange tafel opgehaald want ik wilde gisteren een yardsale doen maar toen ik om zeven uur wakker werd stonk het hele huis naar rook en buiten hing een behoorlijk dichte mist. Die rook heeft me in het verleden al behoorlijk ziek gemaakt dus de beslissing was simpel, afgelast. Chris en Emily behoorlijk teleurgesteld want ze hadden hun hoop gevestigd op de sale, om wat dingen van haar te verkopen zodat ze wat extra centjes hadden (jonge mensen hier schijnen altijd tekort aan geld te hebben maar kunnen er niet echt mee omgaan). Ik probeerde nog uit te leggen wat en waarom maar dat was niet echt een success. Ze zijn trouwens op dit moment in Georgia om de honden van haar familie die een weekend weg zijn te voeren, ze vertrokken gistermiddag en komen vanmorgen terug want zij moet werken, daarna gaan ze weer terug naar Georgia dus Martin en ik hebben het rijk alleen, ook wel eens heel lekker.
Afgelopen vrijdag was ik al vroeg op pad, ik moest bloed laten prikken voor mijn doktersafspraak van 7 juni met de cardioloog. Ik was ruim op tijd maar binnen 5 minuten stond ik weer buiten en ik voelde niet eens toen de naald in mijn ader werd geprikt, volop lof voor de dame die de handeling uitvoerde. Ik was dus al een uur te vroeg op mijn werk maar heb lekker buiten gezeten met koffie en brood en daarna binnen mijn reis geboekt.
Ja, het ticket is geboekt en voor een hele redelijke prijs dankzij Carla die mij een voucher voor 250.00 dollars aanbood die zij en haar familie niet meer gebruiken. United kon mij het ticket laten boeken voor de prijs van $ 839.00 voor December. Het oorspronkelijke plan was September maar dat was duurder plus, mijn verjaardag in Kessel, Sinterklaas met de kleindochters en de dag dat het 10 jaar geleden is dat mijn vader overleed doorbrengen met mijn familie, dat was toch heel erg aantrekkelijk. Ik vlieg van Jax naar Newark (NY) en daan naar Brussel op 1 december en kom dus in Brussel aan op 2 december vroeg in de morgen. Frank pikt me hopelijk op daar en dan kan de vakantie beginnen. Ik zal bij Ine logeren en wil zoveel mogelijk tijd doorbrengen met mijn moeder, mijn kids en de familie en vrienden dus dat zal wel weer betekenen dat ik een strak schema moet maken en niet alles kan doen wat ik wil maar we zullen zien. Op zaterdag 15 december vlieg ik weer terug via Manchester en Washington waar ik plaatselijk tijd 19.00 uur in Jax aankom, dan zondag om weer wat uitrusten want maandag weer werken.
Nu heb ik geluk dat ik mijn winterjas en zo in Kessel bij Ine heb hangen en ik kan waarschijnlijk wel hier en daar wat winterkleren lenen zoals een dikke trui dus meer plaats in de koffer voor kadootjes voor de meisjes en op de terug weg kaas, koffie en allerlei lekkers voor mijn lief. Nog zo’n zeven maanden in de toekomst maar er is geen pret beter dan voorpret en plannen voor 2 heerlijke weken.
Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover, de langverwachte finale uitslag van American Idol 2012 met Phillip en Jessica, mijn twee favorieten van dag een. 132 Miljoen stemmen warden uitgebracht en Phillip won, niet de beste zanger want dat was zonder twijfel Jessica, daarover was iedereen het wel eens maar degene met de meeste fans, een hartenbreker. Voor mij was er geen winnaar, geen verliezer, zowel Phillip als Jessica, Joshua, Skylar gaan een geweldige carriere tegemoet denk ik en we zullen zeker nog van hen horen
Op het werk houden we een inzameling voor de hoofdmanager David Pugh, hij heeft alvleesklier kanker en de chemo van de laaste maanden heeft niet het gewenste resultaat, de kanker heeft zich verder in zijn lever genesteld en nu ook zijn ruggegraat aangetast dus dat ziet er niet te goed uit. Zijn vrouw en hij hadden een trip naar Disney gepland voor later dit jaar samen met de kinderen en kleinkinderen maar die is verplaatst naar begin juni nu hij nog redelijk goed is en de mensen in ons gebouw hebben een loterij en inzameling georganiseerd om hem een kadootje te geven, overnachtingen voor de familie in het Disney hotel. Nu zou je denken, die kan dat met zijn salaris toch goed zelf bekostigen maar de medische kosten zijn zelfs met de verzekering enorm, dat is altijd het Trieste, je vecht voor je leven en moet je zoveel zorgen maken hoe je het financieel rondkrijgt, dat zou niet moeten maar ja. Zover heeft de actie bijna tweeduizend dollars opgeleverd en hij weet natuurlijk nog van niks.
Ik wil deze week afsluiten met Anne veel success te wensen voor de laatste examens en Maud te feliciteren met haar komende verjaardag op 30 mei.
We zullen zien wat de storm ons brengt, een fijne week voor jullie
Liefs…Mariet xxx
zondag 27 mei 2012
zondag 20 mei 2012
Verwacht, onverwacht
de
aoje baum geknakt
meug
gesjtreeje, neer gegaon
de
windj waas te sjterk, de raegen te zjwaor
meug
van ut vechte, noeijts mier op konne sjtaon
de
jongere baum gevelt
door
onbarmartigheid
vuuls
te vreug, vuuls te jonk
unne
ongelieke sjtreit
en
wae, wae sjtaon aan ne kantj
en
kenne allein maar loestere, kieke
der
is niks wat wae kenne verangere
wat
is in het versjeet veur os, det mot noch blieke
Hallo
lieve vrienden
Gisteren
werd ik even helemaal stil,ik las in de krant dat Annie Vestjens
Bongers was overleden, een dag na haar moeder. Annie was twee jaar
jonger als ik, haar dochter Monique was in mijn Edah team. Boven de
advertentie stond verwacht, onverwacht en die woorden raakten mij
heel diep, heel diep. De ene op de leeftijd dat je verwacht dat er
een einde komt aan een leven, de andere onverwacht, abrupt,
onbarmartig. Eens te meer een reden om het leven te vieren, alle
grote en kleine dingen.
Mijn
moederdag was heel rustig, geen ontbijt op bed, geen zelfgemaakte
frutseltjes, Ian kwam langs en wenste mij een fijne moederdag en at
even met ons mee samen met zijn vriendin Pam.
Maandag
was een hele vreemde dag, ik ging vol goede moed naar het werk maar
toen ik het gebouw binnenliep begon mijn lichaam te reageren alsof er
een heleboel rook in de lucht was en ik was niet de enige. Rond 12
uur wierp ik dan ook de handdoek in de ring en ging naar huis. Daar
wachtte een grote verrassing, de cheque was binnen van de
belastingdienst en het was meer als verwacht, ze hadden namelijk niet
Martin's deel van 400 dollars ingehouden voor child support. Nu zal
dat zeker nog wel eens gevorderd worden maar wie dan leeft, die dan
zorgt. Toen begon het gedoe, het innen. IK toog naar de bank en werd
prompt weer naar huis gestuurd want Martin's naam stond op de cheque
en hij moest dus erbij zijn om ervoor te tekenen. Voor de tweede keer
samen met hem naar de bank. Na wat op de computer rondgespeeld te
hebben meldde de dame aan het loket, nee, ik kan hem niet storten.
Wat bleek, Martin heeft meer dan 10 jaar geleden een rekening bij
Vystar gehad en had daar nog een vordering openstaan van een lening.
Wat ik zei, dat dit voor mijn tijd was, dat dat niks met mij te maken
had viel allemaal niet in goede aarde maar op rotsgrond. Een
supervisor werd erbij gehaald en het resultaat was simpel, eerst even
dat bedrag betalen (500 dollars) en dan kunnen we het bedrag op de
rekening storten. Ik zei no way en we wandelden dus zonder centjes
naar buiten. We gingen naar een check cash plaats, ze verzilveren als
je maar extra betaald en na 83 dollars in mindering te hebben
gebracht kon ik dus voor de derde keer naar de bank met een handvol
geld om het eindelijk te storten op mijn rekening.
Het
eerste waar ik naar keek, weer thuis was een vliegticket. Een toen
begon het volgende dilemma, ga ik 1100 dollars (in 2010 was het nog
850) betalen en vlieg Amerikaans, dat wil zeggen vanuit Jacksonville
met een overstap, misschien wel twee naar Brussel of betaal ik 850 en
vlieg vanuit Orlando rechtstreeks naar Amsterdam. Brussel is dichtbij
voor Frank, een rit naar Jacksonville airport is maar 30 minuten top.
Amsterdam is ook nog wel te doen, twee uurtjes van Kessel en
eventueel de trein als optie en de kans om Jeanette en de kids te
zien die in Katwijk woont maar Orlando, dat is drie uur rijden van
hier en wie kan mij een lift geven. Carla opperde al om een huurauto
te nemen en die gewoon dan hier te droppen maar na die lange vlucht
zie ik me niet nog drie uur achter het stuur kruipen om naar huis te
rijden. We komen er nog op terug, maar een ding is zeker, dat ticket
komt er de volgende week en dan kan ik jullie allemaal laten weten
hoe en wat en wanneer. Wanneer weet ik eigenlijk al want ik heb
meteen natuurlijk op het werk mijn vakantie geboekt, van 8 september
tot 21 september dus Ineke, maak het bed maar op en zet het pilsje
maar koud en kiendjes, oma komt met een hele koffer vol leuke
spulletjes voor jullie.
Toen
ik thuiskwam na al dat bankgedoe hing er een felgele brief op de
voordeur, van een officiele instantie, er was waarschijnlijk een
belletje gepleegd naar de gemeente en dan komt er een man langs om te
kijken of er overlast is (!), hij constateerde dat de tuin niet
helemaal was zoals het moest zijn, het gras was te lang en er lag
garbage, u heeft 14 dagen om het in orde te brengen. Ik voelde me
alsof we op een subkampje wonen met autowrakken in de tuin. Ja, het
gras is te lang maar...het regent elke dag dus gras maaien is een
probleem. Nee er ligt geen afval, alleen wat snoeiafval langs een van
de struiken. Ik vroeg in de buurt en iedereen was stomverbaasd en
zei, als jullie die brief hebben, moest half de straat er ook een
krijgen. Prompt de dag erna kreeg ik een mailtje van Bob, de
vertegenwoordiger van onze huurbaas, hij had een brief van de
gemeente gekregen en dan is het zijn taak om hen terug te berichten
met foto's dat het in orde is. Niks 15 dagen, direct zei Bob of zo
vlug mogelijk en of ik even wilde bellen. Toen ik dat deed bleek hij
ook al Martin te hebben gebeld, ik legde de situatie kort uit en
beloofde dat in het weekend de koe bij de horens zou worden gevat en
aangezien het droog zou blijven op zaterdag, we ervoor zouden zorgen
dat alles weer pico bello zou zijn. Gistermorgen moest Martin op pad
om zijn recept voor de pilletjes (alweer) proberen te vullen zoals
hij al de hele afgelopen week deed (maandag, zeker weten !) en Chris
en ik hesen ons in werkkleding en togen aan het werk. Eerst ging de
wilde kers plat die zich ongevraagd had genesteld tegen het prieel
langs het tuinhuis en vorig jaar nog steun verleende aan mijn magic
bean. Met een bijltje werkte ik me even in het zweet. Chris begon met
wat spullen te verwijderen uit de voortuin zoals de oude tuinslang,
mijn ananas in pot (je weet tenslotte niet wat zo'n gemeente
ambtenaar als trash ziet)en een sushi uitlapbord dat hij als grap
voor zijn raam had staan, toen werd het gras gemaaid en toen hij daar
klaar was en we een korte pauze inlasten begon hij ook maar aan de
achtertuin die meer een rimboe was, het gras was echt lang en er
stond veel onkruid aan de randen, nu is onkruid gewoon plantengroei
op de verkeerde plaats en ons onkruid heeft leuke bloemetjes die veel
vlinders en bijen aantrekken maar dat komt wel weer terug. Na een
half uurtje zweten was het geheel niet te herkennen, opeens een strak
gazonnetje en alles opgeruimd, alle lege potten het tuinhuisje in. IK
had een zinniaatje en een petuniaatje gekocht en die gingen samen in
een hangpot. Vandaag nog even het terrasje wat strakker maken, Martin
maakte het bloembed in order dus ook vandaag kan ik mijn komkommer en
cantaloup plantjes poten. Ook kreeg ik tabaksplanten van Susan die
volop groeien en mooie bloemen hebben. Nu kan Bob komen met zijn
camera en weer ontfreaken.
Van
Susan kreeg ik een confederate jasmine voor moederdag, die krijgt een
plaatsje dicht bij ons slaapkamerraam, dat zal zorgen voor een
heerlijke zoete geur. Susan en Gil zijn gistermorgen vertrokken naar
South Carlina, een 6 uur lange rit om hun zoon en familie te
bezoeken. Rheannon had haar afsluiting van de dansschool gisteren en
als ze vandaag terug komen brengen ze haar en het hondje Gracie mee
om de hele zomer bij oma en opa te blijven. Ik verheug me er erg op
om haar te zien. Dankzij Facebook blijf ik op de hoogte van haar wel
en wee, haar moeder Angie plaatst veel foto's, dit is de laatste keer
dat ze zo lang op vakantie kan komen want volgend jaar gaat ze naar
school.
Dat
we veel vogels in de tuin hebben wisten jullie al maar gisteren was
ik even in het tuincentrum van Walmart om naar de plantjes te kijken
en het was net alsof ik in een tropische vogelkas in de dierentuin
was. Net als de Nederlandse tuincentra heeft Walmart een buiten en
een binnen gedeelte, het binnen deel is een grote kas waar de ramen
veel open staan en dus zijn er vogeltjes, niet alleen de gewone
huismus maar ook wat exemplaren die uitzonderlijk mooi fluiten. Je
ziet ze bijna niet maar het fluitconcert was een genot. Toen ik bij
de atm kwam later op de dag was een mussen papa druk bezig om een
nest te bouwen, hij sleepte allerlei dingen aan, niet alleen takjes
maar ook snippers papier en ik zat er even 5 minuutjes vol
bewondering naar te kijken.
OP
24 mei is May bos jarig, van de Beekstraat en we willen haar
hartelijk feliciteren, de dag erna is Gerry Severins ook jarig, ook
van harte !!! Voor beiden een fijne dag gewenst.
Niet
te geloven dat over 10 dagen het al 4 jaar geleden is dat ik naar
hier verhuisde maar daar staan we de volgende keer zeker bij stil.
Allemaal
een fijne nieuwe week gewenst, geniet van alle grote en kleine dingen
en van elke dag je gegeven !!!
Liefs...Mariet
xxxxx
zondag 13 mei 2012
Moederdag 2012
De
ein haet kleine kiendjes
en is nog hiel erg druk
de angere haet ze al groet
de luiers en ut achterna renne achter de ruk
maar allemaol zie wae mooder
det is un baan veur ut laeve
met zorg en vreugd, met leef en leid
met hiel vuul leefde gaeve
en is nog hiel erg druk
de angere haet ze al groet
de luiers en ut achterna renne achter de ruk
maar allemaol zie wae mooder
det is un baan veur ut laeve
met zorg en vreugd, met leef en leid
met hiel vuul leefde gaeve
ich wins veur al die mooders
die altied der veur idderein zien
unne hiele sjoene mooderdaag
vol leefde en zonnesjien
Hallo
lieve mensen
Allereerst
wil ik alle moeders een hele fijne moederdag toewensen, een dag vol
met aandacht die ze verdienen, vol met liefde en zonneschijn.
Ik
ga later vandaag mijn eigen lieve moeder even bellen en ook Martin's
man krijgt een belletje.
Afgelopen
week was Fenna dan jarig, ze werd drie jaar en ik ben vol spanning op
de foto's met de taart aan het wachten, dankzij Ine kon ik haar een
echte kaart sturen. Ook ozze pap was jarig, hij zou 91 jaar geworden
zijn en ik heb een mooie lelie bij zijn foto staan.
Het
was een lange warme week met temperaturen rond de dertig graden en
een lekker warm briesje. Het begon er weer op te lijken dat de rook
onaangenaam zou worden maar we hadden die overlast maar even, daarna
zorgde de wind dat het niet onze kant werd opgeblazen. De maan was
natuurlijk spectaculair, 14% groter dan normaal en ik verzuchtte meer
dan een keer dat ik zo graag een telescoop zou hebben. En...raad maar
eens wat ik nu heb sinds gisteren, te laat voor die reuze maan maar
evengoed. Gisteren tijdens een garagesale vond ik eindelijk mijn
telescoop. Hij was te koop gezet door een tiener die natuurlijk nu
wel wat anders aan zijn hoofd had dan planeten bekijken, hij was te
koop voor 10 dollars en ik hoefde daar niet lang over na te denken.
Ook
stond er gewoon langs de weg een houten rek en met een beetje moeite
werd dit door mij op de achterback gehesen. Ik weet nog niet wat ik
er mee kan doen maar het zal zeker wel ergens van pas komen. Ik vond
ook de allerschattigste oorringetjes in zilver en in goud/wit voor
maar 25 cent per paar, alsof ik er nog geen had maar voor dat bedrag
kon ik niet nee tegen mezelf zeggen. Op een plaats stonden heel
aparte lelies in de voortuin, ik had ze nog nooit gezien, toen ik uit
de auto stapte ging ik eerst dichterbij kijken of ze wel echt waren
want sommige mensen hier hebben echt plastic bloemen in hun borders
(onderhoudsvriedelijk zullen we maar zeggen). De mevrouw die er
woonde sprak me aan en bood spontaan aan om haar man er een paar uit
te laten graven voor mij want ze had er honderden planten van. Ik
legde uit dat ik uit Nederland kwam en ik de tulpen en zo heel erg
miste, ik ging weer op weg met een zakje vol bollen.
De
volgende planten verrassing was een bord op de kruising van twee
straten, tomato plants 1 dollar, weer stoppen en hier stond een oude
man zijn overschot aan tomatenplanten aan de man te brengen. Ze waren
ongeveer een halve meter hoog, zagen er hardstikke gezond uit en
sommige hadden al bloemetjes. Hij verzekerde mij dat ze heel zon
resistent waren en babbelde er vrolijk op los, vroeg mij zeker 3
keer, are you in a hurry darling. Hij liet mij raden hoe oud hij was,
ik zei 80, 81 en toen tot mijn verassing dat hij op 10 mei 81 jaar
geworden was, dezelfde dag als de verjaardag van mijn vader en Fenna.
Hij vertelde mij terug te komen de volgende week en hij zou me wat
extra planten geven. Ik kwam thuis met de hele auto vol en later in
de middag kwam Susan nog langs met een moederdag kadootje, een
confederate jasmine, een heerlijk geurende jasmijn plant die net als
kamperfoelie groeit.
Vandaag
ga ik plekjes in de tuin zoeken om alles te planten, er zijn geen
echte borders en het plakje in het midden heeft helemaal geen schaduw
en wordt heel snel kurkdroog. Ik heb dit ook gereserveerd voor de
komkommers en de cantaloupe plantjes. Ook moet ik altijd er rekening
mee houden dat Martin het gras maait. De bonen die ik vorige week
zondag in de volle grond plantte zijn ook al flink aan groeien,
foto's volgen.
Deze
week viel ook de Kevergezet in de bus, het vastelaoves boek van de
Kevers in Kessel, ik had een bijdrage geleverd voor hun uitgave met
foto en het was heel erg leuk om alles te lezen, zelfs de avertenties
zijn leuk als je in de vreemde woont. Ik ontving ook een doosje met
kaarten in de bus, 15 met Fenna en 15 met Eline en een paar slippers
die ik via at&t bestelde op de punten die ik nog had (verdiend
met extra sales), die punter zijn niks meer waard per 1 juni dus een
paar badslippers waren snel gevonden. Door al die acties met coupon
websites heb ik altijd wel wat in de mailbox, monstertjes van dit en
dat, gratis artikelen (cupcakes voor Susan's hond zijn onderweg) en
door een code voor een gratis vergroting kan ik vandaag een afdruk
van 20 x 25 cm afhalen bij Walgreens van Eline in de box, ze kan
staan en houdt zich stevig vast, een aanwinst voor mijn fotowand op
werk.
Op
het werk hielden we vrijdag een week geleden een Star Wars Trivia
quiz en guess what, ik won een van de prijzen, een Star Wars beker.
Afgelopen vrijdag was het Twilight Zone dag en weer heb ik ijverig
het blaadje met 20 vragen ingevuld, maandag weten we meer.
Donderdag
was het spannend bij American Idol, de laatste vier werd laatste
drie, het gaat er nu ontzettend om spannen en ik had het helemaal
goed, Hollie werd naar huis gestuurd, zij was Martin's favoriet en
Joshua, Jessica en Phillip, ik had ze al allemaal vanaf het begin
getipt gaan de volgende week erom strijden om in de begeerde finale
te komen. Vooral Joshua en Jessica gaven een formidable optreden weg.
De
vorige week zondag kwam Martin's mum langs met een hele plastic box
vol met patronen om te borduren, ik heb nog eens drie levens nodig om
alles te maken, er waren ook verschillende paketten bij die nog niet
eens opengemaakt waren en ik heb er al eentje voor Helene opzij
gelegd, die gaat in de koffer. Mum betaalde voor de krat ee dollar,
een koopje. Ook vond ze een zilveren hanger, een simpele zilveren
cirkel met een blinkende steen erop, als je het ziet denk je,
zirconia misschien maar de juwelier waar ze altijd naar toe gaat om
het na te laten kijken vertelde haar dat het een diamant van een half
caraat was met een waarde ergens tussern 1000 – 1500 dollars. Ik
heb het opgegeven om haar te vragen waarom ze dat spul niet gewoon
verkoopt, ze betaalde 50 cent voor de hanger dus alles is winst maar
ze vertelde me dat ze er niet aan denkt om er geld voor te krijgen en
dan de juwelier het te laten verkopen voor het dubbele wat hihj haar
betaalt. Ze kan de centjes heel goed gebruiken en in haar kast brengt
het niks om, ze kan dat spul niet allemaal dragenen je kunt dadelijk
nu eenmaal niks meenemen op die laatste grote reis maar ze is
stubborn (eigenwijs) net als haar zoon dus laat ik het maar om nog
commentaar te leveren.
Het
is 7.14, Martin's magisch nummer en ik ga mijn tweede kop koffie
halen, ik weet niet wat er vandaag op de planning staan wat betreft
moederdag, met Raini weet je nooit of ze wat doet, we wachten wel af,
wel liet ze gisteravond laat een kadootje achter bij de deur voor
haar vader, een kleine Honda CBR motor op schaal waar hij al heel
lang naar op zoek was.
Nogmaals,
geniet van moederdag en een fijne verjaardag de komende week voor
Astrid op 13 mei, Frits en Jeanette op 15 mei en tot de volgende week
met weer een heel blog vol nieuwtjes en wetenswaardigheden.
Liefs...Mariet
xxxx
zondag 6 mei 2012
Het kwartje viel
Fenna,
wonjerkindj
de
appel van mijn auge
dich
en Eline, resultaat
den
mot der toch get daugt
van
wat ich deej
en
waem ich waar
en
altied zal zien
euver
de doet zoewaar
gebaore
op miene pap ziene gebaortedaag
ut
haet zoe motte zien
ich
kan der weer neet bie zien helaas
maar
volgend jaor...missjien ?
Hallo
lieve mensen
Het
is 6.00 uur en ik zit hier achter mijn computer met een hele lijst
met onderwerpen voor over te schrijven vandaag. Ik heb de hele nacht
geslapen maar toch voelt mijn hoofd alsof ik de hele nacht doorgezakt
heb. Het zal wel de warmte wezen want het is puffen geblazen en zelfs
de nacht brengt niet echt verkoeling. Mijn haren lijken konstant
vochtig vooral achter in mijn nek en dat geeft je dat plakkerige
gevoel en zelfs na het douchten gaat dat niet echt weg. Gisteren was
het officieel 33 C maar in de zon op ons piepklein terrasje voelde
het als over de 40. We hebben dan ook tot 7 uur moeten wachten
voordat het doenlijk was om de grill op te starten want ik had twee
varkensribben op de kop getikt en die schreeuwden barbecue tegen ons.
Samen met een kom komkommmersalade en witte suikermais een heerlijk
maaltje. Net voordat alles klaar was kwamen Ian en zijn (alweer)
nieuwe vriendin Pam binnenlopen met de vraag...iets te eten hier? Pam
is een babbeltante, ik praat behoorlijk veel maar zij was beter hehe.
Ze is een film promoter, dat betekent dat dat gratis artikelen
weggeeft als tshirts en kleine hebbedingetjes en ze maakt dan foto's
van de persoon met bijvoorbeeld zo'n tshirt en die worden dan
gebruikt door de film mensen voor promoties. Ze is nu druk met de
film, The Dictator die de komende week uitkomt. Ik heb net even
wikipedia gebruikt om die film op te zoeken en ...nou nee, niet mijn
ding.
Vandaag
is het 6 mei en sinds 2003 is dit toch altijd een vreemde dag voor
mij, met weemoedige gedachten want op 6 mei 1975 trouwden Lauri en ik
en aan dat huwelijk kwam in 2003 een einde. Zoals ik al boven in
mijn gedicht voor Fenna aanstipte, er is veel goeds gekomen uit die
verbinding, mijn jongens natuurlijk en via Rob ook Fenna en Eline en
ik heb nooit spijt gehad van die tijd, geen moment, alleen van het
feit dat het op een gegeven moment gewoon op was en dan moet je toch
eerlijk zijn tegen jezelf denk, dat ben ik altijd aan mezelf
verplicht geweest. Mijn 'nieuwe' leven hier is heel anders en die
soms lijkt die 'oude' tijd een ander leven.
Dan
is het de volgende week dus ook 10 mei, de verjaardag van mijn papa
die in december alweer 10 jaar gelden van ons heen ging en op die
zelfde dag kwam 3 jaar geleden Fenna in ons leven en ze is een
zonnestraaltje. Ik verheug me zo ontzettend op de dag dat ze zelf de
laptop van haar papa kan aanzetten en met mij kan kletsen, nog even
wachten oma, het komt eraan. Eline is ook al zo'n wonderkind en ik
moet nog even wachten om poersoonlijk met haar kennis te maken.
Kinderen zijn een wonder maar kleinkinderen zijn een klasse apart en
ik denk dat het is net als met zoveel dingen, je weet niet wat het
precies is tot je ze hebt.
Trouwens
koffie zonder melk is helemaal niet zo gek, de melk in de koelkast
was vanmorgen ontzettend verzuurd dus door de gootsteen en mijn hoofd
heeft echt caffeine nodig deze morgen.
Gisteren
vierde Nederland Bevrijdingsdag maar hier in de States was het Cinco
de Mayo
Van
oorsprong een Mexicaanse dag maar volop gevierd hier met zijn grote
aantallen Mexicanen. Ter gelegenheid hiervan hadden wij vrijdag op
het werk potluck met Mexican foiod, taco's, tortilla's, echillada's
en het was erg lekker, ik had sla meegenomen en komkommersalade die
er weer goed inging. Christ bracht kleine pasteitjes, ben de naam
vergeten maat oh boy, yummie en Jason had zichzelf overtroffen met
een margarita cake. Margarita's is een drankje, tequila met triple
sec en lime, je strooit een beetje zout op je hand, likt dat op,
drinkt de margarita en dan zuigt op een schijft limoen. Ik heb dat
geprobeerd en bah !!! Maar die cake, die was overheerlijk en ik heb
het recept van hem, wel in het Engels.
Na
wat verwarring konden we op het werk de vorige week eindelijk weer
beginnen met het terugbellen van klanten, ik vind het niks, de
formulieren waren onduidelijk en we moesten weer het wiel zelf
uitvinden omdat niemand wist hoe het werkte, we kunnen niet copy en
pasten en moeten dus veel heen en terug en typen maar och, we wennen
er wel aan. Donderdag werd Chris Chastain de deur uitgestuurd, hij
werkte 4 jaar bij at&t en had wat problemen met zijn numbers en
attendance de laatste tijd. Toen ze hem betrapten op internetten
gedurende een gesprek met een klant was het snel bekeken. Zijn vrouw
Melissa is een supervisor bij ons en voor haar is het natuurlijk een
hele rare situatie nu, ze heeft geen rijbewijs dus dat betekent dat
hij haar elke dag moeten brengen en ook weer ophalen. Ik heb al
aangeboden om uit te helpen, ze wonen maar een paar straten verder
dan wij.
Soms
rijdt ik naar mijn werk of naar huis en dan zie ik weer eens zo'n
apart vervoermiddel, soms een grote oude slee waar menig Nederlander
zijn vingers bij af zou likken maar soms ook grappige auto's zoals
van de week een roze cabrio, een Honda, klein, compact en knalroze,
net als een uit de kluiten gewassen Barbie auto. De vrouw die de auto
bestuurde had blijkbaar de muziek aanstaan want ze zat keihard mee te
zingen en ik moest ontzettend lachen.
Het
is een gedurfde stap wat Save A Lot, de supermarkt waar ik de meeste
boodschappen doe zette de afgelopen week. Je winkelwagentje vraagt om
25 cent zoals wij in Nederland al zo lang gewend zijn. Buiten langs
de karretjes stond een jongeman om het allemaal uit te leggen en hij
was na een lange dag behoorlijk ongemotiveerd, na al die mensen die
tegen hem schreeuwden en vloekten, die boos wegliepen, dat geldde ook
voor de kassieres trouwens. Geen enkele uitleg had effect, de mensen
hier zijn gewoon gewend om een karretje pakken en na het shoppen dat
gewoon ergens te dumpen met gevolg dat een groot aantal
parkeerplaatsen niet te gebruiken zijn omdat er karretjes
rondslingeren en met name de grote zaken zoals Walmart hebben
konstant iemand rondlopen om winkelwagens te verplaatsen en overal op
te halen, mensen nemen ze mee naar huis, daarop werd de automatische
blokkade ingevoerd, de wielen blokkeren als je over een bepaalde lijn
op de uiteinden van de parkeerplaats probeert te rijden.
Doordat
we in het begin van de week nog niet konden bellen en ik in de middag
weinig anders te doen had, nam ik dinsdag middag vrij. Ik had Andrea
al gemailed en ging bij haar langs. We zaten lekker met koffie op het
bankje voor haar huis in de schaduw van een grote boom en kletsten
lekker bij. Ze is nog steeds zonder werk maar krijgt WW en geniet dus
van de vrijheid. Om 3.30 kwamen haar twee jongens thuis uit school,
Brayden van 7 en Brandon van 6, twee deugnieten die ze niet echt
onder controle heeft dus ze halen voortdurend kattekwaad uit. De
jongste, Brandon heeft een dwerghamster in een kooi en een pad in een
terrarium. Die pad, arm beest mopest er natuurlijk uit, werd in een
emmertje water gehaald en toen afgedroogd en viel zeker 10 keer op de
grond, hij pakte hem dan weer bij zijn pootjes op. Mariet, je mag hem
vasthouden, nee dank je, mij werd altijd verteld dat je van padden
aanraken wratten krijgt, waarschijnlijk onzin maar het zit in mijn
hersenen ingebed dus nee dank je. Behalve de pad zaten in de glazen
pak ook krekels in allerlei maten, de pad kon ze zo vangen als een
maaltje.
Andrea's
dochter Steffanie Renae woont niet bij haar moeder en stiefvader
(veel wrijvingen daar) maar bij haar grootouders die ook haar
managers zijn en is op dit moment op het Suwannee Music Fest waar ze
een aantal keertjes optreedt. Nadat ze in de Vegas ronde voor
American Idol werd uitgeschakelt eerder dit jaar krijgt ze natuurlijk
veel meer aanbiedingen om overal op te treden en heeft ze het daar
heel druk mee, volgend jaar gaat ze weer een poging wagen, ze is nu
net 16 en dus nog ontzettend jong en ik denk dat leeftijd wel
degelijk meespeelde met haar uitschakeling.
Uitgeschakeld
werd afgelopen donderdag Skylar Laine, de laatste country zageres in
American Idol en dan zijn er nog vier. Mijn favorieten, Phillip en
Jessica zijn er nog bij en ook Martin's favoriet Hollie heeft wonder
boven wonder alle eliminaties overleeft ten kost van in mijn ogen
toch betere zangers en zangeressen. Skylar is puur country en heeft
al een aantal aanbiedingen binnen dus dat komt wel goed.
Goed
nieuws over mijn skype, het bleek dat Paypal en mijn ING niet door
een deur konden om een onbekende reden want keer op keer werd de
betaling afgewezen terwijl er voldoende saldo op mijn rekening stond
dus ik heb dat gewoon afgekapt en nu betaal ik gewoon via mijn
Amerikaanse rekening en ben weer actief, ik heb wel besloten om
alleen de Europese optie te pakken, ik betaalde voorheen $ 26.95 per
drie maanden voor worldwide maar dat is nu ineens veel duurder en
sinds Martin en ik allebei een telfoon hebben en dus nooit skype
gebruiken voor hier in de States ga ik daar niet voor betalen. De
enige die het gebruikte was Chris en die heeft nu ook weer een phone.
Dat betekent dat ik weer kan bellen maar omdat ik maandag/vrijdag
overdag werk kan dat alleen in het weekend, misschien de volgende
maand.
De
koek is weer op, alle onderwerpen op de lijst weggestreept en als ik
iets vergeten ben dan moet dat weer wachten tot de volgende week
zondag, moederdag dus ik zeg weer even tot ziens.
Fenna,
oma Merica wenst je een hele fijne verjaardag, dankzij Ine heb ik een
kaart gestuurd dus ik hoop dat je die op tijd krijgt, een hele dikke
knuffel voor jou, Eline, je papa en mama en natuurlijk ome Frank
XXXXX
Liefs...Mariet
xxxx
Abonneren op:
Posts (Atom)