zondag 29 december 2013

Vaarwel 2013


Terwijl het jaar ten einde loopt

 En de laatste dagen vervagen

 Zit ik hier en denk ik na

 Probeer de goede herinneringen na te jagen

 De mooie momenten

 Op mijn harde hersenschijf op te slaan

 Warmte en liefde, hoop en geluk

 mensen die van je houden, je steunen en naast je staan

 ongevraagd, waren jullie er voor ons

 meeleven met alles wat er met ons is gebeurd

 hebben jullie ons steun en hoop gegeven

 en ons leven opgefleurd

 

wij kunnen nooit genoeg bedanken

 nooit genoeg zeggen wat het voor ons doet

 maar wij kunnen jullie wel een fantastisch 2014 wensen

 en bidden : het ga je goed

 

Goeiemorgen lieve mensen,

 

Mijn nieuwjaarsgedicht, met dit wil nog eens onderstrepen hoe blij Martin en ik zijn met al die lieve mensen die ons in dit voor ons emotioneel en soms heel erg moeilijk jaar gesteund hebben. Wij gaan vol goede hoop aan 2014 beginnen en hopen op een mooi jaar waarin we samen nog zoveel kunnen doen.

 

De afgelopen week was voor mij voornamelijk gevuld met niezen en proesten. Maandag begon het met fikse hoofdpijn en ik moest vroeger naar huis want het straalde helemaal uit naar mijn nek, net als het begin van een migraine, thuis begon het niezen en Martin had in een mum van tijd zijn maskertje op om geen virusje op te lopen. We hadden Secret Santa op het werk, ik had Kem’s kadootje meegenomen. Ik had een schoenendoos met mooie papier beplakt met een grote strik erop. Ik had de mok en een hanger in de kleuren van zijn geboorteland Nigeria, wit en groen en aangezien hij heel graag Candy Crush speelt had ik er snoepjes opgeplakt. Voor Lori, mijn manager had ik ook een hanger en een armbandje met parels dat ik gehaakt had, ze was er heel blij mee. Kim had mijn naam uit de hoed gehaald en ze verraste mij met een tegoedbon van Walmart voor maar liefst 20.00 dollars.

 Dinsdag gewoon werken natuurlijk, het was hardstikke druk en toen ik ‘s avonds naar huis ging voelde ik me ontzettend beroerd. Susan had haar twee zonen met de familie over voor Kerst en wist dat wij nergens naar toe gingen dus ze belde, kom maar even wat ophalen. Ik ging naar huis met twee draagtassen met borden en kommetjes met Kerstdiner, dit kwam woensdag goed van pas want ik had koorts en heb de meeste tijd van de dag horizontaal doorgebracht.  ‘s Middags kwamen Kelly, Ian, Darian en Josh even zalige kerst wensen, ik gaf Darian alvast haar kadootjes van onder de boom want ik zag het al helemaal zitten, geen kans om alle kids samen op een plaats te krijgen. Ze was heel erg blij met haar bouncer voor de baby (wipstoeltje) en raad eens, het was de perfecte kleur en thema want ze gaat haar babykamer met onderwerk jungle inrichten en de bouncer is bruin en groen met aapjes. En laat ik nu ook nog eens een dekentje met giraffen en zebra’s gekocht hebben terwijl ik niks wist van de jungle !!

Ian had zijn kado al eerder gehad, een mooi paar nieuwe schoenen maar een tablet chocola, daar maak je hem ook heel blij mee. Ook was ik een lange zwarte das voor hem aan het haken, die jongen is vaak verkouden en dan moet de hals warm blijven., Ondertussen is ie af en ben ik voor Martin aan de slag want die vond die das wel heel erg lekker zitten.

Raini was met haar vriendin Shannon in Tampa bij Shannon’s moeder en kwam donderdag terug, ze hadden onderweg naar huis (4 uur lange rit) ruzie gekregen en het was weer eens uit maar volgens Raini nu definitief. Dus nu blijf ik zitten met kadootjes, zucht, ik word zo moe van al dat drama. We hebben haar natuurlijk maar amper gezien, gisteravond kwam ze laat terug, waarschijnlijk met Star, haar ex die ook weg is bij haar vriendin maar Martin en ik hebben al gezegd, die komt echt niet hier wonen, we houden ons been stijf.

Donderdag was ik nog steeds niet lekker ofschoon de koorts weer weg was en ik had de late shift. Het was echt helemaal te gek op het werk, lange wachttijden door al die mensen die met de Kerst gadgets gekregen hadden en nu at&t belden om alles aan te sluiten. Je gelooft dan niet waar mensen voor bellen, de raarste dingen. We hebben ontzettend moeten lachen met een klant van Stephanie. Als we iets moeten veranderen op de account zoals een wachtwoord moeten we de klant de security vraag stellen die ze zelf opgezet hebben. Stephanie vroeg aan de klant ‘what is your favorit singer’ maar de klant verstond finger in plaats van singer, aarzelde even en zei toen “ ik think the middle one’. Ze was even stil en begon toen ontzettend te giechelen, ja, wie zou dat niet doen.

Toen ik donderdag om 9 uur mijn computer uitzette was ik echt toe aan een dagje vrij. Vrijdag had ik dus die vrije dag want oorspronkelijk hadden we dus die donktersafspraak die verzet werd. Ik heb echt de hele dag lekker vanalles gedaan met op de achtergrond de top 2000 op de luidsprekers.

Gisteren dus weer werken maar de tijd ging vrij snel en Opal en ik hadden het gezellig, Stephanie was er niet dus ik gebruikte haar computer om ook weer de top 2000 op te zetten, zo gezellig op de achtergrond. Een lekker stuk cherry cheesecake van Susan werd opgesmikkeld.

Ik ben nog steeds een beetje snotterig maar het ergste is weer voorbij en wonder boven wonder heeft Martin er niks van gemerkt. Ik ben echt heel goed bij hem uit de buurt gebleven, dinsdag, op de laatste dag van het jaar beginnen we aan chemo nummer 7 en verkouden zijn hoort niet bij het plan. Dan ga ik ook weer afspraken maken voor de volgende series in januari. We hebben nog steeds niks gehoord over de scan dus maar weer gaan bellen de komende week, de assistente van onze dokter was veel vrij met deze feestdagen dus als het komende week niet lukt dan moeten we de 8 januari afspraak waarschijnlijk ook verzetten.

Vandaag moet Susan’s man Gil werken dus we gaan waarschijnlijk shoppen, ik kan die Walmart bon ook bij Sam’s Club gebruiken en daar hebben we ze allerlei lekkere dingen in grootverpakking. Ook de bieb staat op mijn lijst, verder wil Ian komen met Ravyn om haar kadootjes onder de boom open te maken. Ik verheug me al op dinsdag en woensdag, ik heb twee dagen vrij en heb vanalles in de planning, ik ben begonnen met de slaapkamer op te ruimen, als je zo bezig bent met ziek zijn, beter worden en alles rondom Martin is opruimen even niet zo belangrijk maar nu krijg ik toch de kriebels. Ook moeten er natuurlijk wafels gebakken worden.

Voor oudejaarsavond staat er niks op het programma, waarschijnlijk liggen we voor middernacht al in bed, het wordt ook wel 2014 zonder dat wij daar iets voor doen. Mijn moeder zei vroeger vaak, ik wacht daar niet op, ik vond dat altijd vreemd maar nu kan ik het goed begrijpen.

 

Wij zijn er klaar voor, we kijken terug met gemengde gevoelens, het jaar was vol mooie momenten maar natuurlijk ook vol met pijn, het verschrikkele nieuws van Martin’s ziekte en onzekerheid over de toekomst samen maar daar kwamen zoveel warmte en liefde en steun uit van al die lieve mensen die ons verwarmte als een grote zachte deken en deed ons beseffen dat de wereld zo koud en eenzaam is zonder familie en vrienden. Nogmaals heel erg bedankt, we kunnen het niet genoeg zeggen.

Weer draai ik de verjaarskalender aan mijn muur, een afscheidkadootje van mijn lieve collega’s van Office Depot in Venlo, om naar januari en zie dat Vivienne jarig is op 3 januari. Proficiat meisje en nog vele fijne jaren .

 

Ik wens jullie allemaal een mooie rutsch in het nieuwe jaar en moge dat jaar jullie alles brengen wat goed is.

 

Liefs….Mariet xxxx

zondag 22 december 2013

Nog 4 dagen en dan is het Kerstmis


Het kindje in de kribbe

Weet nog niks van oorlog en geweld

Nog niets van grijpen naar de macht

 Het heeft nog nooit geld geteld

 

Het kindje in de kribbe

Onschuldig, zoals elk kind zou moeten kunnen zijn

Maakt zich nog geen zorgen over het milieu

Is nog zo ver van lijden en pijn

 

Dat kindje in de kribbe

Geboren in een stal

Toen de nacht op zijn allerdonkerst was

Stiekem al wist was was, is en komen zal

 

Maar het had nog de tijd

Om kind te zijn

Om te spelen in het zonlicht

Te slapen in de maneschijn

Te schuilen bij zijn moeder

Te leren van vader over het leven

Over goed te zijn voor mens en dier

En vooral over heel veel liefde geven

 

Wat dat kind ons toen wilde vertellen

Is nog altijd helemaal waar

Wij wensen jullie een zalige Kerst

En de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar

 

Hallo lieve mensen,

 

Ik heb warempel tot 9 uur geslapen vanmorgen, ongekend maar dan, de katten buiten denken dat het voorjaar is (wat te denken met temperaturen boven de 20 C gisteren en vandaag) en hielden een heus concert met de nodige incidenten er rondom heen dus ik sliep om 2 uur nog niet.

Vanmorgen geen Minse Winse want de mannen zitten in  het glazen huis op de Markt in Panningen voor een heel goed doel.

 

Het was me weer een week,  zondag kregen we een telefoontje van het advokatenkantoor dat ik zaterdag gebeld had in verband met de afwijzing van Martin’s aanvraag voor een uitkering en de afwijzing daarvan. Ik kreeg het keihard te horen, nee, jullie hebben geen schijn van kans om het te krijgen. Wat blijkt, het maakt niet uit dat je je hele leven gewerkt hebt, het gaat erom wat de laatste 5 jaar gebeurd is en aangezien hij amper gewerkt heeft, heeft hij ook niks in het potje betaald dus jammer maar helaas, zelfs als je terminaal ziek bent, hebben we niks mee te maken. De advokaat zei, wij kunnen dit niet winnen dus…we nemen het niet aan. Hij raadde me aan dat de enige manier om wat te krijgen is, dat wij officieel scheiden en hij gaat bewijzen dat we niet samen wonen (door ergens anders te wonen en boy dat kontroleren ze) en dan te gaan voor een aanvullende uitkering voor hem. Dat wil zeggen, ook niet meer op mijn verzekering. Ik was zo verbaasd dat ik geen woorden had, hij was niet erg tactisch. Martin doet er weer eens vrij laconiek over maar ik was even totaal verslagen vooral omdat de auto ook weer spuchten heeft, maandag moest ik laten jumpstarten op het werk en bij de winkel waar ik stopte om jumper kabels te kopen zodat ik tenminste iedereen kan vragen, niet alleen iemand die die kabels heeft.

 

Dinsdag was het Martin’s verjaardag, hij werd 50. Dat werd gevierd met een bezoek aan de kliniek voor zijn zesde chemo alweer, we zijn nu op de helft. Ik leverde hem af en bracht even een bezoek aan de financieel adviseur, elke keer als ik mijn kaartje voor de chemo afgaf kreeg ik te horen of ik de uitstaande rekening wilde betalen. Omdat ik wist dat het bedrag niet klopte sprak ik dus even met een hele aardige mevrouw die het even rechtzette. Het bleek dat de grootste mep van het bedrag een chemo was die nog niet verwerkt was met Cancer Care.  Thuisgekomen ging ik bellen met een paar nummers die zij me gaf om eventueel hulp te bieden. Eerst maar weer een ander advokaten kantoor, ik kreeg van een hele aardige en meelevende mevrouw hetzelfde te horen, technisch niet mogelijk om een uitkering te krijgen en voor een aanvullende uitkering verdiende ik 400 dollars per maand te veel. Ook het idee om de City of Jacksonville te vragen viel door de mand, daar krijg je alleen hulp als je 1000 dollars per maand verdiend plus je moet bewijzen dat je op het punt staat je huis uitgezet te worden en je stroom moet afgesloten zijn, hopelijk komt het nooit zover !!!

Eindelijk kreeg ik dan toch een lichtpuntje, een organisatie via de oncoloog stuurt ons (hebben we nu binnen) een aanvraag voor hulp en goedgekeurd betekent dat we een benzine kaart krijgen voor 50 dollars tanken per maand voor de komende 6 maanden, een druppel op de de hete plaat (gloeiend is het nog net niet).

Ondertussen vloog de tijd en was het snel 2 uur dus Martin kon weer opgehaald worden. De rest van de dag was rustig, later die dag kwam Raini met Shannon en Ravyn om opa proficiat te wensen.

Na twee dagen rondlopen met de pomp kon alles er donderdag weer af, deze keer zonder storingen. Mum kwam langs, al heel vroeg donderdag morgen en bracht me een hele picknick mand met wol en een zak met allerlei leuke kleine frutseltjes om mee aan de slag te gaan.

Dat ga ik dus vanmiddag doen, morgen hebben we secret santa op het werk, Lori is wel nog niet terug van vakantie, die is er dinsdag weer maar morgen is de rest van het team er wel. Ik heb Kem’s naam getrokken uit de hoge hoed. Kem is oorspronkelijk uit Nigeria, een schat en een boom (2 meter de lucht in) van een man en heel grappig, hij vroeg een mok van Race Trac, een tankstation en ik kocht hem voor 4.99, er zitten bonnen in voor 5 maal vullen, ik ga ook een hanger voor hem maken voor kerst in de kleuren van zijn geboorteland, wit en groen.  Mum had ook ontzettend leuk garen erbij, het is genaamd ladder ribbon yarn, het is een heel gefriemel om er mee te werken maar het resultaat mag er zijn, ik heb het in zwart met zilver en in bruin met goud tinten.

 


 

Als ik de armband en de ketting klaar heb volgt de foto natuurlijk.

 

Donderdag kon ik Martin dan eindelijk verrassen met zijn verjaardags kadootje. In de afgelopen maanden had ik ijverig gespaard op mijn  amazon account, ik krijg elke maand van Campbell’s soup 15 dollars gestort daarop en ik had nog wat extra projecten gedaan voor hen. Aangezien ik dit geld alleen voor amazon kan gebruiken en niet voor de dagelijkse boodschappen had ik genoeg bij elkaar gespaard om op cyber Monday een goedkoop androidtablet voor hem te bestellen. Hij kan niet echt lang achter de computer zitten, de stoel is te ongemakkelijk en dus was hij best wel het contact met de net buitenwereld kwijt, met de tablet kan hij gewoon op de bank blijven zitten en alle websites bezoeken, naar muziek luisteren en ook spelletjes spelen, dat is beter dan alleen maar tv kijken. Hij heeft al een schaakspel ontdekt en was zeer blij met zijn kadootje. Het heeft een etui en een toetsenbord, ik mag er zover alleen maar naar kijken, hehe. Ik zei al, dat is handig voor de volgende week als ik moet werken, kan ik toch naar de top 2000 luisteren, ja ja, ik denk het niet !!

 

Darian en Josh zijn verhuisd, eindelijk hun eigen appartement. Ik was in onze kasten en in de garage gedoken en heb een hele grote doos volgepropt met tupperware en andere keukenspulletjes die ik best wel missen kan. Ook haalde ze een kastje op dat ik had staan waar geen plaats meer voor was (gevonden aan de kant van de weg, heel mooi met glazen deurtjes), nu staat er nog een stoel, een metalen badkamerrek maar dat kon niet meer inde truck. Ik ben ook al aan het sparen voor haar baby shower, Raini en ik gaan samen een reuze appeltjes groene (Darian’s lievelingskleur) volmaken met baby spullen – ik heb al een handdoek – ook groen – en een babypakje.

 

Het is het laatste weekend voor kerst en ik heb nog steeds geen idee wat we gaan doen, Raini en Shannon zouden naar Tampa gaan naar Shannon’s moeder maar het rommelt weer eens, ze hebben hier vannacht wel geslapen maar hoe het precies zit, geen idee.  Dinsdag werk ik en ben om 6 uur vrij zoals iedereen van de collega’s, we sluiten dan en woensdag is een betaalde vrije dag. Vrijdag had ik dus vrijgenomen want we hadden in september een afspraak gemaakt bij de huisarts, gewoon een follow up, verplicht elke 3 maanden voor de verzekering. Afgelopen donderdag kreeg ik een voicemail om me te herinneren aan de afspraak met dokter Michel op vrijdag 20 deceber om 11.30 uur. Ik direct bellen, er moet een vergissing zijn, we hebben een afspraak op 27 december dus een week later. Nee mevrouw, dat is morgen wat we zijn op 27 december dicht. Ikke : ik weet zeker dat ik gelijk heb, mijn kaartje dat jullie zelf geschreven hebben zegt 27 december. Maar mevrouw dan zijn we gesloten. Ikke : zou het niet even handig zijn geweest om eerst te overleggen voordat het omgeboekt werd, morgen komt niet uit, ik moet werken en dat gaat dus niet door. Het leek even wel of ze zeer geirriteerd was (gek he, ikke ook) en toen zei ze, dan moeten we maar een andere datum prikken, op 10 januari heb ik plaats om 11.30. Ikke weer : dat is dus uitgesloten, ik heb al afspraken op 8 en 9 januari en ik kan niet op 10 januari. Uitendelijk kwamen we overeen om 3 januari dan maar te prikken om 8.45 uur, ik kon mijn schema van die dag omzetten naar late dienst. Ik was gewoon even weer de weg kwijt, de dokter is heel aardig maar de assistentes zijn geen knip voor hun neus waard en ik zal dat zeker tegen de dokter zeggen dat dit geen manier van doen is.

 

Dankzij al die lekkere pakketjes uit Nederland van mijn lieve vriendinnen heb ik al de hele week kunnen smullen van Weense koffie (Pauline, het is verrukkelijk) en Marianne, Els en Helene stuurden die lekkere banketstaaf, de prei soup is om je vingers af te likken en Joke, ik ben nog steeds aan de taaibrokken hoor.

 

Vandaag wordt gespendeerd aan niet alleen knutselen voor de kerst maar ook ga ik de kadootjes inpakken, we weten nog steeds niet wat en waar maar ze lopen niet weg. Ik wens jullie allemaal heel vredige en waardevolle dagen met iedereen die jullie lief is en tot schrijfs

 

Liefsvan Martin en een hartelijk bedankt van Martin voor alle fijne wensen !!!

 

zondag 15 december 2013

Kruimeltjes


Kruimeltjes van koekjes

 of een broodtrommel, snel geleegd

 op tafel of op je schoot

 met een wip van de vloer geveegd

 

 Kruimeltjes, voor ons mensen

 afval dat er zomaar ineens lag

 maar voor een mus een lekkernij

 en voor mieren voedsel voor een hele dag

 

 Denk niet te licht over kruimeltjes

 al zijn ze nog zo klein

 want soms ben je blij met wat je krijgt

 en het kan beter iets dan helemaal niks zijn !!!

 

Hallo lieve lezers,

 

Wat een sof afgelopen zondag op de markt, ik snap er nog helemaal niks van. Ik was al vroeg op en had mijn kraam opgezegd, ik vond dat het er allemaal heel aantrekkelijk uitzag en had al snel een klant voor een muts. In plaats van het mooie warme weer dat voorspeld was, bleef het grijs en grauw en dat resulteert direct in minder mensen die hun bed uitkomen natuurlijk. Toen ik even een ontbijtje ophaalde bij de eettent, eieren met spek en toast kwam Susan langs en bleef een uurtje. In die tijd mijn tweede klant die een muts voor haar chiuahua kocht en 4 armbanden die gingen dienen als halsbandjes voor haat katten en dat was gelijk het einde van de verkoop. Om 3 uur had ik het helemaal gehad. Mensen stopten wel maar kopen, ho maar terwijl alles super goedkoop geprijsd was. Moeders met kinderen hadden het veel te druk met hun telefoons om en op de kids te letten en ook te luisteren als de meisjes zeiden, mum look how cute. Ik heb nog snel van mijn buurman een prachtige lidcactus vol met witte bloemen gekocht voor Susan voor Kerst en toen de hele handel de auto in en naar huis. Ik moet maar eens kijken of er niks anders is want dit is beslist niet het publiek voor mijn spulletjes.

 

Maandagmiddag had ik vrij en toen ik thuis kwam was er een pakje letterlijk in de brievenbus gepropt, het kwam van Joke en Nico en had lekkers zoals taaibrokken, chocolade letters en gevulde speculaas als inhoud, bedankt weer !!

Deze week geen chemo dus dinsdag echt een vrije dag maar het was meer een nachtmerrie dag. Martin was ontzettend ziek, hij had de hele nacht overgegeven en was in een vreselijk humeur.Niks was goed en dan geeft hij mij het gevoel dat ik dat wel even moet oplossen wat natuurlijk niet altijd kan.Op die momenten loop ik op mijn tenen, voel me ontzettend machteloos en wil alles goed doen maar heb het gevoel dat wat ik ook doe, het precies het verkeerde is. Ik was dan ook heel erg gefrustreerd en moest even afstand nemen. Gelukkig was hij woensdagmorgen weer heel wat beter en snapte goed wat me dwars had gezeten, hij kan heel afdwingend zijn als hij in zo’n bui is.

 

De vorige week op mijn verjaardag had Stephanie de bloemen vergeten en toen ze ze zaterdag mee wilde brengen lieten ze al hun kopjes hangen, gaat hier snel, de bloemen zijn niet zo vers als je in Nederland gewend bent plus het warme weer werkt ook niet mee. Ze vertelde me dat ze nieuwe bloemen wilde kopen maar ik zei, chocolade mag ook hoor !! Ze bracht me dus lekkere tabletten Lindt en een hele zak Lindt truffels mee, ze bleven in de la van mijn bureau, niet mee naar huis en oh wat zijn ze lekker. In de post zat ook een envelop met een kaart van Pauline en Hay met lekkere thee, Wiener Melange en strooigoed, heel erg bedankt !!

 

Het pak dat Marianne gestuurd had was heel erg lang onderweg, van 30 november tot gisteren en het was behoorlijk gehavend maar wel compleet. Er zat een pak jodekoeken in dat wel geexplodeerd leek, allemaal stukken koek en enorm veel kruimels (inspiratie voor mijn gedicht deze week). Ik had al van banketstaaf gedroomd met koffie en raad eens wat er in het pak zat. Ook volop soep, koffie, kaas en allerlei lekkere dingen, heel erg bedankt, we worden verwend.

 

Op het werk hangen twee sterren boven mijn plek, voor R3 en R30, top tien van het centrum voor oktober, daar hoorden twee repen chocolade bij met een wikkel met mijn naam, altijd leuk. Nog even uitleggen, R3 is als een klant niet terugbelt binnen 3 dagen, dat moet onder de 17% zijn, R30 voor 30 dagen, moet onder de 40% zijn. Voor deze maand ben ik nog niet zover maar we hebben nog even.

Van de week had ik een klant uit Texas aan de phone, hij was per ongeluk naar mij door verbonden, ik kon niet helpen maar kon hem wel naar de juiste persoon doorverbinden. Hij zei : voordat je mij doorgeeft, zeg eens iets in het Nederlands tegen mij (hij vroeg al snel waar ik vandaag kwam) dus ik zei in het Nederlands : wat wilt u dat ik zeg, hij was er even helemaal stil van, zei toen, if your husband wants to let you go, let me know, I will send you a ticket for Texas right away. Die Amerikanen en hun fascinatie voor buitenlandse accenten blijft me verbazen.

 

Gisteren moest ik werken, late dienst en was eerst van 8 uur tot kwart over tien bezig om Martins twee recepten gevuld te krijgen, twee verschillende Walgreens en overal moet je wachten. Toen ik eindelijk thuis kwam was er behalve het pakket met de kruimels ook de langverwachte brief van Sociale Security, uw aanvraag voor disability is afgewezen, u bent niet ziek en komt niet in aanmerking voor een uitkering volgens onze regels. Nou ja, zelfs Martin vertelde me dat dit een belediging is. Ik heb gelijk een advokaten kantoor gebeld die gespecialeerd zijn in dit soort dingen. We hebben 60 dagen om tegen het oordeel in beroep te gaan, bijna iedereen wordt de eerste keer afgewezen dus we zijn nog niet klaar. Het advokaten kantoor gaat eerst bekijken of ze zaak aannemen, ik krijg daar vandaag of maandag al een telefoontje over en dan krijgen ze alleen betaald als de zaak gewonnen wordt in de vorm van een percentage van het bedrag dat achteraf wordt uitgekeerd. Dit betekent : we hebben in september aangevraagd dus als we bijvoorbeeld in januari goedgekeurd worden ontvangen we met terugwerkende kracht vanaf september en de advokaat krijgt daar een percentage van dus niet de lopende uitkeringen. Weer, beter iets dan niets en als zijn 25% van 1000 dollars krijgen, krijgen wij nog altijd 750 dollars. Er zijn hier echt grote kantoren die niks anders doen dus waarom  zou ik me druk maken met dingen die anderen zoveel beter kunnen.

 

Terwijl de rest van het land heel erg gebukt gaat onder de sneeuw en ijslast van koning winter is het hier tot nu toe nog redelijk, gisteren en afgelopen nacht de hele nacht regen en een heuse tornado in Palm Coast ten zuiden van ons die behoorlijk schade aanrichtte gisteravond, wij zijn echt op het randje van koud en warm en dat zorgt voor onstabiel weer, vannacht duiken we even in de kou met twee nachten dichtbij nul en dan gaat het weer omhoog. Misschien vanavond dan de gelegenheid om eens de open haard aan te steken, het hout wacht.

 

Dinsdag a.s. zijn wij er weer voor chemo nummer 6, Martin’s verjaardag, hij bereikt de 50, zouden we graag anders ingevuld hebben maar ik ben tenminste vrij en de hele dag bij hem, we zullen zien hoe het gaat en hoe hij zich voelt.

 

Ik ga er weer van tussen, lekker op de bank en een film of zo, Raini heeft weer een hele stapel bootlegs (illegale kopieen) op de kop getickt van films die nu in de bioscoop spelen. Ik wens jullie een fijne week en tot schrijfs…Mariet xxxx

 

 

 

mijn kraampje op de markt
 


zaterdag 7 december 2013

Kattengejammer


een sprankje hoop

 een zilver randje aan donkere wolken

 even verlicht ademhalen na bijna verdrinken

 even niet meegezogen door woeste kolken

 ik houd je vast mijn lief

 wij hebben nog wat meer tijd gekregen

 geluk is samen, bij elkaar

 jouw ogen zoeken de mijne

 daarna wordt er alleen gezwegen

 

geen woorden kunnen ooit vertellen

 hoe groots is dat moment

 als je hoort - het is nog niet voorbij

 dat je nog niet verloren bent

 

Hallo lieve mensen

 

Allereerst wil ik iedereen bedanken die mijn 60ste verjaardag op 5 december werkelijk onvergetelijk heeft gemaakt. Ik werd, met name op Facebook overweldigd door felicitaties, lieve groetjes, wensen en kaarten. Bijna 150 mensen lieten op de een of andere manier van zich horen en het deed en doet me zo goed. Ook kreeg ik kaarten en een pakje in de post en kadootjes van mijn lieve broers en zus die ik goed zal besteden.

Ik moest die dag werken en op het werk kreeg ik ook veel felicitaties van collega’s, een van de managers zong zelfs happy birthday voor me !

 

Het was een drukke week met veel afspraken. Zondag naar de vlooienmarkt om een kraam te boeken voor morgen – daarom dit verslag eens op zaterdag want ik was vroeg op – om 5 uur al – en morgen moet ik al op tijd naar die kraam om te kijken of ik iets van die spulletjes die ik gemaakt heb kan verkopen. Ik heb een kraam in het overdekte gedeelte, twee grote tafels, is redelijk goedkoop, 18 dollars dus we zullen zien.

Dinsdag morgen naar de kliniek waar martin weer eens een paar uurtjes aan de drip moest na een pauze van drie weken, thuis ging ik eindelijk die keukenvloet te lijf, hij was erg vlekkerig na al het koken voor Thanksgiving maar een sopje en een dweil deed wonderen. Ook besloot ik om een gedeelte van onze computer room om te toveren in een werkplek voor mijn knutselspullen want de woonkamer werd wel erg vol. Ik had nog een lange tafel staan, ooit opgepikt op een yardsale en samen met mijn broodrek, gevonden langs de weg is het resultaat erg leuk. Martin was erg moe na de chemo en we deden dan ook rustig aan. Woensdag was de jaarlijke luncheon op het werk, kalkoen en pullen pork (gebarbecued varkens reepjes vlees met mac and cheese en baked beans werden door at&t verzorgd, ik bakte een pear cobler die helemaal opging. Rond de middag, net voordat we willen beginnen met eten belde Martin, zijn pomp was begonnen te piepen, hij kreeg hem niet aan de gang dus ik belde de kliniek wat te doen. Hij sprak met de technische verpleegster maar resetten lukte niet. Aangezien we de volgende dag toch terugmoesten nam ik geen vrij om eerder te gaan, de kliniek vond dat ok.

Donderdag morgen, mijn verjaardag moesten we al om 8.20 bij de pijnkliniek zijn, de dokter besloot weer om de medicatie te veranderen, de morfine blijft maar omdat de percaset zo moeilijk te krijgen is veranderde hij dat in oxymorphone, ook bekend als Opana is sterker en hij mag er maar drie per dag. De dokter belde een vriend die een apotheekje heeft en we konden ze gelijk ophalen, ook schreef hij voor beiden recepten uit voor de komende week en die zijn voor een maand.

Thuisgekomen waren we precies op tijd voor mum om te arriveren die hem naar de kliniek bracht voor de pomp en ik ging werken. Later die dag begon deze nieuwe pomp ook weer te piepen.

Vrijdag had ik vrij, we moesten om 9 uur bij de oncoloog zijn, halverwege kwamen we erachter dat hij de pomp niet om had dus maar weer terug. De dokter had heel goed nieuws. Martin’s bloedwaarden waren geweldig goed dus hij reageert heel goed op de chemo en de dokter gaf ons weer een sprakje hoop op meer tijd samen. Op 8 januari de volgende afspraak en voor die tijd doen we een scan om te zien wat de tumor en de longplekken doen. Ook werd de pomp weer afgekoppeld. Er bleken meer problemen met andere gebruikers te zijn geweest dus nu gaan ze overleggen met het bedrif wat ze levert.

 

Vrijdag had ik ook eindelijk tijd om naar de Minse Winse uitzending te luisteren van afgelopen zondag. Een mooie Led Zeppelin plaat van Helene en Bert – was zeer verrast door jullie muziek keuze ! – een plaat van Ine en ook eentje van Mieke en Frans, hardstikke bedankt !!!!

 

Gisteren heb ik de vrije dag besteed aan het maken van nog meer spulletjes voor de markt van morgen, muurhangers, broches, teveel om op te noemen en ik ga morgen wat foto’s maken als ik mijn kraam klaar heb. Ik had Susan gevraagd om mee te gaan maar dat betekent dat ze vroeg op moest en daar had ze toch niet zoveel zin in. Ze moet door de week elke morgen om 6 uur op en gebruikt het weekend om uit te slapen en boodschappen te doen, vandaag heeft ze een yardsale dus morgen komt ze iets later om me toch wat gezelschap te houden. Ik leende alvast een opklapstoel van haar gisteravond.

 

Gisteravond zou Raini Ravyn ophalen nadat ze tot 10 uur moest werken en ik bleef op, dat heeft mijn hele nachtrust in de war gebracht – ik word oud J - om middernacht was er nog niemand dus ging ik naar bed, net in slaap begonnen een aantal katten buiten te vechten en om 5 uur was ik klaarwakker. Martin vertelde dat Raini met Ravyn kort na middernacht aankwam, ze waren eerst naar McDonalds wezen eten, ik snap soms niet wat mensen hier denken om nog zo laat met een 4 jarig kind ergens naar toe te gaan maar hey. Natuurlijk slaapt iedereen nog vast nu, ik zal haar later wel zien voor ik ga werken. Ik ga alvast alles klaarzetten, ik werk vandaag van 12 tot 9 en morgenvroeg rond achten ben ik alweer weg.

 

Het weer is ongelofelijk mooi, terwijl de rest van het land zucht onder ijzige kou en winters weer hebben wij in Florida zon, strakke blauwe luchten en het is een aangename 23 C sinds dagen, de komende dagen wordt het wat frisser maar kou krijgen wij nog niet. Martin’s broer David woont in Texas en daar hadden ze sneeuw en ijzel, alle scholen waren gesloten en hij stuurde foto’s waarop je kunt zien dat alles met een dikke laag ijs en sneeuw bedekt is.

 

Tijd voor nog een lekkere kop koffie, ik heb gisteren ook speculaas gebakken, voor de eerste keer met de speculaaskruiden die Ine me in de mail stuurde en het is redelijke goed gelukt. Ik wil Ton Peeters van de Beekstraat alvast een fijne verjaardag wensen op 12 december en sluit af met de wensen dat jullie een fijne pre kerstweek hebben, wij doen ook ons best !!

 

Liefs…Mariet xxxxx
 
een gedeelte van de wasknijpers die ik maakte, ze hebben een magneetstrip op de achterkant
 

mijn nieuwe knutselhoekje

zo zie je maar weer wat improviseren kan opbrengen
 
 

 

 

zondag 1 december 2013

Amerikaanse zeepdrama's


golven van goud

 zover het oog reikt

 een oceaan van koren aren

 als je het door de ogen van een kind bekijkt

 diezelfde ogen van porcelein

 onschuldig, intens blauw

 nog niet bewust van schuld, van berouw

 de klaproos met een inktzwart hart

 de blaadjes rood als bloed

 verwaaien even later in de zomerwind

 verbleken, vergaan zoals alles in de natuur eens moet

 

goeiemorgen lieve mensen,

 

Een beetje later als normaal maar we hebben een hectische nacht achter de rug, Martin had heel veel pijn toen ik gisteren van mijn werk terug kwam en hij had helemaal geen pillen meer, de pleister was ook uitgewerkt en geen kans om al iets te krijgen want zijn morfine kon ik pas vandaag 1 december weer aanvullen. Ik bood aan om om middernacht naar de apotheek die de hele nacht open is te rijden maar daar wilde hij niet van horen omdat ik al de hele dag in touw was geweest en er moe uitzag dus heeft hij maar zo goed en kwaad als het kon geslapen wat niet echt lukte en ik ging ook naar bed hoewel ik erg rusteloos was kon ik toch een paar uurtjes mijn ogen dicht doen. Vanmorgen toen onze apotheek (met de farmacist die de situatie kent en er geen probleem mee heeft dat ik de morfine oppik, normaal moet hij dat zelf doen)open ging om negen uur stond ik op de stoep en een drie kwartier later was ik thuis met de pillen dus nu is er even rust in de tent.

Deze week begon met drama, soap op zijn Amerikaans en ik ga dit even zo duidelijk mogelijk schrijven want ik kan me voorstellen dat met al de namen het verwarrend overkomt.

Rain is samen met Sky (echte naam Shannon) en het rommelde een beetje doordat Raini vrij drammerig kan zijn en Sky is een hele lieve zachtaardige meid. Raini’s ex Star die haar een paar maanden geleden dumpte voor haar huidige vriendin Ashley was ook niet echt gelukkig, de uitbarsting daar kwam zaterdagavond toen Ashley Star dumpte,ze reed naar een tankstation, kilometers van huis en vroeg Star om wat op te halen in de winkel, toen Star buiten kwam waren Ashley, de auto en Star;s paycheck weg. De politie vond haar buiten zinnen aan de kant van de weg en Raini werd gebeld. Raini vertelde haar vriendinnetje Sky niet wat er gebeurd was, zei alleen dat ze auto nodig had voor iets en belde ons of Star hier voor een nacht mocht slapen. Wij zeiden ok en Raini zette haar hier af, ging toen weer terug naar Sly’s appartement en deed net of er niks aan de hand was maar bleef wel texten met Star. Een van die texten werd gezien door Sky op zondag morgen vroeg en die plofte natuurlijk. Niet alleen had Raini haar was voorgelogen maar Sky dacht ook dat Raini haar met Star bedroog dus op een gegeven moment kwam ze hier binnen met Raini’s spullen (Raini was op het werk) en gooide ze naar binnen in de slaapkamer waar Star sliep. Na wat boze woorden over en weer vertrok ze huilend. De meiden die bij haar waren dachten dat ik de boosdoener was en gooiden me wat behoorlijk beledigende woorden naar het hoofd terwijl ze wegreden.

Daar Raini nu zonder auto was moest ik haar ophalen van het werk, ze wilde ook koken dus Mariet werd weer verzocht naar de winkel te rijden met Raini en Star en daar werden allemaal lekkere dingetjes voor Satr gekocht, het leek of Raini best wel in haar nopjes was met de situatie, Star terug in haar leven, zijn de held en happy end maar de ontnuchtering kwam al snel want we waren nog niet goed en wel terug of Star’s vrindin Ashley belde, ze wilde haar terug, ze kwam haar ophalen. Tien minuutjes later stopte de auto, Star nam nog amper de tijd om goodbye te zeggen en was gevlogen en Raini zat verbijsterd op de bank en ging maar met Sky texten om te kijken of er wat te lijmen was (echte liefde!!). Later die avond nadat we gegeten hadden en ik al naar bed was kwam Sky inderdaad terug en ze hebben het uitgepraat. Raini kon haar overtuigen ,ja gelogen, nee niet vreemdgegaan en ze zijn nu dus weer samen. Sky’s oom overleed ook nog op maandag dus ik heb haar een dikke knuiffel gegeven en gezegd dat ik blij was dat ze weer terug was.

 

Maandag weer werken en er waren geruchten die dinsdag alleen maar sterker werden, we zouden opgeheven worden – at&t zou van ons af willen, alles ging naar overzee, het centrum voor tech support voor dsl zou in 2015 sluiten, misschien al eerder, managers praatten erover etc. Ik kreeg echt een paniek aanval want als dat waar was, hoe moest dat dan met ons. Een nieuwe baan, al moelijk genoeg maar geen verzekering meer, levensverzekering weg, hoe moest dat verder met Martin’s behandelingen want geen chemo meer, onbetaalbaar (930.00 per keer), dokterskosten – medicijnen, alles op losse schroeven. Lori, mijn  manager kwam woensdag naar me toe om te praten, ook zij had alle geruchten gehoord en weersprak het hele verhaal. Er was niks van waar,m ik hoefde me geen zorgen te maken want zij deed dat ook niet, het was alleen dat at&t zoals zij geregeld doen, de oudere managers een gouden handdruk had aangeboden als ze eerder met pensioen gingen, er was nog zeker werk voor de komende 5 jaar (en op dit moment kijk ik niet eens zover) dus calm down Mariet. Wat een opluchting, ik ging woensdag ook eerder naar huis want moest dit met mijn schat delen zodat we opgelucht aan die twee vrije dagen beginnen konden.

Omdat Raini donderdagmorgen, Thanksgiving al vroeg moest werken, begon ze woensdag avond al op tijd met koken, Martin, Sky en ik keken Pearl Harbor en het was zo gezellig in huis met al die lekkere geuren. Donderdagmorgen al vroeg op want alles moest de oven in, de casseroles, mac en cheese, de stuffing en ik ging beginnen aan mijn bijdrage voor het diner, komkommersalade en kruiden boter op verzoek en een pear cobler die zo ontzettend lekker uitpakte, erbij slagroom met kaneel, beslist het proberen waard.

Rond de middag was Raini terug, alles in de auto en naar Ricky’s huis waar al heel wat familieleden ons verwachtten en om 1 uur werd er gegeten. Martin kon niet veel op en ik maakte een bord klaar voor later, dat is dan ook de enige pear cobler die ik gegeten heb, het was op in een mum van tijd.

Ook het grote moment van Darian kwam eraan, ze was de dag ervoor, op woensdag bij de dokter geweest voor de echo die uit moest maken wat het geslacht van haar baby is. Ze had een leuke manier van bekendmaken, Kelly, haar moeder, sneed een taart aan en de kleur binnenin zou het geheim verklappen en ja hoor, het was zoals ik verwachtte, blauw dus Darian’s baby is een jongetje. Ik had een kadootje, een babymutsje en had voor de zekerheid ook maar een roze meegenomen, je weet maar nooit.

Na al dat eten en praten met mensen was Martin moe en we gingen lekker naar huis. Onderweg pikten we een kerstboom op bij Raini’s winkel, al het kerstspul was 50% goedkoper en ofschoon we allebei graag een echte boom gehad hadden – die zijn hier ontzettend duur – namen we toch maar met kunst genoegen. De lichtjes waren er al in en voor 15 dollars kun je niet kieskeurig zijn. Ballen en ornamenten in garnet (donkerrood) en goud, de clubkleuren van Florida State University, the Seminoles en een uurtje later stond hij te pronken, ook de schoorsteenmantel werd afgewerkt en we waren beiden verguld met het resultaat al was er nog geen piek. Die heb ik dus de volgende dag maar zelf in elkaar geknutseld, een grote donkerrode strik met het embleem van de Noles uit goudglitter foam en voila, het resultaat mocht er zijn.

 

Susan had David, haar zoon met Angie en Rheannon op bezoek en tegen half zes besloten zij naar Walmart te gaan, ikke dus mee. Black Friday, de vrijdag na Thanksgiving is de officiele start van het Kerst inkopp seizoen en er wordt met superaanbiedingen gesmeten. Vorig jaar nog begon het circus middernacht maar dit jaar werd er al op donderdag verkocht, om 18.00 uur gewonen zaken en om 20.00 electronica. Er wordt natuurlijk flink geadverteerd en je krijgt dan die taferelen waarin mensen met elkaar vechten voor een paar sokken (in Long Island werd dit jaar een medewerker van Walmart doodgetrapt toen de masse naar binnen stormde). Walmart bij ons was gewoon open maar de koopjes stonden op pallets met folie erom heen en niemand kon dus iets pakken voordat de medewerkers de folie verwijderden. Ik wilde het gewoon een keer met eigen ogen zien en dat was het dan ook, nooit meer !!

De winkel was poepievol, mensen stonden met beide handen op de pallets te wachten zodat ze zeker wat kregen en ik wed dat er heel wat mensen dingen kochten die ze eigenlijk niet nodig hadden maar hey, 9.95 voor een tafelgrill is natuurlijk een koopje, je moet dat hebben, misschien zelfs twee !!!

Walmart had een 32 inch (80cm) flatscreen als reuze lokker voor 98.00, dat is spotgoedkoop en sinds wij een hele oude tv hebben zei Martin, kijk maar of het iets is, dan doen we dit voor ons beider verjaardagen. Nou, laat me vertellen hoe zoiets werkt en waarom ik er geen kocht. Eerst in de rij met zeker 50 mensen voor me voor een kaart. Met die kaart naar de kassa (ik heb een Walmart medewerker me uit laten leggen wat het traject was), daar betaal je en krijg je je kassabon. Met die kassabon weer naar een andere rij waar je na lang wachten (zeker een half uur) een groen polsbandje krijgt omgedaan. Met dat polsbandje met een nummer erop ga je weer in de rij staan om eindelijk je felbegeerde tv te krijgen. Ik was dus snel genezen van dit maar genoot wel van allemaal die crazy mensen die graaiden en graaiden. Volop politie binnen en buiten want er was sprake van mensen die eindelijk naar buiten gingen met hunm felbegeerde tv, phone of Xbox en daar beroofd werden. Ik was al een half uur buiten toen Susan en de rest eindelijk ook door de kassa waren, ze haad reuze doos bonbons voor mijn verjaardag gekocht.

 

Om middernacht gingen Raini en Sky winkelen inde outlet in St. Augustine en ze brachten later Kendra en vriendinnetje mee die bij ons overnachtten. Vrijdag morgen vroeg was Raini alweer bij Walmart en ze kwam terug met de complete Happy Potter dvd serie voor maar 16.00 dus ik in de auto en kijken wat er nog meer was. Ik wilde toch kijken of ik kadootjes voor kerst kon scoren en natuurlijk na die avond en nacht was er veel weg oa die tv maar het was ook rustig. Ik kocht hele mooie stalen kettingen met vlinder hangers van Hallmarkt voor Raini en Sky, een Barbie dvd over de Notenkraker (cultuur) voor Ravyn en wat babyspulletjes voor Darian en Josh, een dekentje en een badsetje. Ook voor mezelf de Little Mermaid van Disney, dvd en blueray in een pak voor maar 9.96, later die dag toen Susan er naar wilde kijken was het weer terug naar 24.96. e. Alle kadootjes zijn nu compleet behalve de schoenen voor Ian maar die moet hij zelf gaan uitzoeken bij Amazon, ik heb daar tenslotte een tegoed en hij wil Osiris skatershoes, prijzen vallen me reuze mee.

Vrijdag middag nog wat knutselen en ik heb nu ruim voldoende voor de markt, ik ga later vandaag daar langs om een stand te bespreken voor komende zondag, het lijkt erop dat het lekker weertje wordt, zo’n 22 graden en droog.

Het was een koude week, donderdag morgen was alles wit en ik heb mijn pyama weer uit kast gehaald, extra dekentje was ook nodig en Martin heeft nu ook warme slippers met zachte zolen voor als hij op de bank slaapt.

 

Komende week wordt het druk, dinsdag 3 december beginnen we weer aan de chemo, dat betekent dat donderdag 5 december, mijn verjaardag, hectisch wordt. Eerst om 8.20 naar de pijnkliniek, dat om 10 wordt hij ontkoppeld van de pomp, zijn moeder gaat met hem mee want ik moet om 12 uur werken. Ik weet niet of ik de tijd krijg om echt jarig te zijn maar dat doet niet af aan het feit dat ik nu 60 word, een vreemd gevoel want ik voel me niet zo. Vrijdag heb ik vrij want dat hebben we een afspraak bij de oncoloog over het verloop van de behandelingen en hoe het verder gaat, waarschijnlijk gaat hij een scan aanvragen om te zien hoe de tumoren reageren op de chemo, het kan ook dat we met bestralen beginnen, we zullen zien.

Ik wil afsluiten met onze Hay alvast te feliciteren met zijn verjaardag op 6 december, ooit vieren we weer samen broertje, zoals we dat jaren gedaan hebben, een fijne dag met Miep en de kids.

Ik wil jullie allemaal een fantastische week wensen, moge de Sint jullie goed bedelen en de Kerstman komt er natuurlijk ook aan. Vrede in jullie harten en gezondheid en liefde in jullie leven zijn onze wensen

Liefs…Mariet

PS bijna vergeten, Onze Seminoles hebbe gisteren van de Florida Gators gewonnen met 37-7 en daar Alabama in de laatste minuut ook verloor van Auburn staan onze Noles nu ongeslagen bovenaan !!!

 

muurhangers voor de verkoop

Darian onthult via een taart dat ze een jongetje verwacht

opscheppen maar !!!

Ricky snijdt zelf de ham aan

mijn peach cobler

onze kerstboom

en de schoorsteenmantel natuurlijk ook !