Het kindje in de kribbe
Weet nog niks van oorlog en geweld
Nog niets van grijpen naar de macht
Het heeft nog nooit
geld geteld
Het kindje in de kribbe
Onschuldig, zoals elk kind zou moeten kunnen zijn
Maakt zich nog geen zorgen over het milieu
Is nog zo ver van lijden en pijn
Dat kindje in de kribbe
Geboren in een stal
Toen de nacht op zijn allerdonkerst was
Stiekem al wist was was, is en komen zal
Maar het had nog de tijd
Om kind te zijn
Om te spelen in het zonlicht
Te slapen in de maneschijn
Te schuilen bij zijn moeder
Te leren van vader over het leven
Over goed te zijn voor mens en dier
En vooral over heel veel liefde geven
Wat dat kind ons toen wilde vertellen
Is nog altijd helemaal waar
Wij wensen jullie een zalige Kerst
En de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar
Hallo lieve mensen,
Ik heb warempel tot 9 uur geslapen vanmorgen, ongekend maar
dan, de katten buiten denken dat het voorjaar is (wat te denken met
temperaturen boven de 20 C gisteren en vandaag) en hielden een heus concert met
de nodige incidenten er rondom heen dus ik sliep om 2 uur nog niet.
Vanmorgen geen Minse Winse want de mannen zitten in het glazen huis op de Markt in Panningen voor
een heel goed doel.
Het was me weer een week,
zondag kregen we een telefoontje van het advokatenkantoor dat ik zaterdag
gebeld had in verband met de afwijzing van Martin’s aanvraag voor een uitkering
en de afwijzing daarvan. Ik kreeg het keihard te horen, nee, jullie hebben geen
schijn van kans om het te krijgen. Wat blijkt, het maakt niet uit dat je je
hele leven gewerkt hebt, het gaat erom wat de laatste 5 jaar gebeurd is en
aangezien hij amper gewerkt heeft, heeft hij ook niks in het potje betaald dus
jammer maar helaas, zelfs als je terminaal ziek bent, hebben we niks mee te
maken. De advokaat zei, wij kunnen dit niet winnen dus…we nemen het niet aan.
Hij raadde me aan dat de enige manier om wat te krijgen is, dat wij officieel
scheiden en hij gaat bewijzen dat we niet samen wonen (door ergens anders te
wonen en boy dat kontroleren ze) en dan te gaan voor een aanvullende uitkering
voor hem. Dat wil zeggen, ook niet meer op mijn verzekering. Ik was zo verbaasd
dat ik geen woorden had, hij was niet erg tactisch. Martin doet er weer eens
vrij laconiek over maar ik was even totaal verslagen vooral omdat de auto ook weer
spuchten heeft, maandag moest ik laten jumpstarten op het werk en bij de winkel
waar ik stopte om jumper kabels te kopen zodat ik tenminste iedereen kan
vragen, niet alleen iemand die die kabels heeft.
Dinsdag was het Martin’s verjaardag, hij werd 50. Dat werd
gevierd met een bezoek aan de kliniek voor zijn zesde chemo alweer, we zijn nu
op de helft. Ik leverde hem af en bracht even een bezoek aan de financieel
adviseur, elke keer als ik mijn kaartje voor de chemo afgaf kreeg ik te horen
of ik de uitstaande rekening wilde betalen. Omdat ik wist dat het bedrag niet
klopte sprak ik dus even met een hele aardige mevrouw die het even rechtzette.
Het bleek dat de grootste mep van het bedrag een chemo was die nog niet verwerkt
was met Cancer Care. Thuisgekomen ging
ik bellen met een paar nummers die zij me gaf om eventueel hulp te bieden.
Eerst maar weer een ander advokaten kantoor, ik kreeg van een hele aardige en
meelevende mevrouw hetzelfde te horen, technisch niet mogelijk om een uitkering
te krijgen en voor een aanvullende uitkering verdiende ik 400 dollars per maand
te veel. Ook het idee om de City of Jacksonville te vragen viel door de mand,
daar krijg je alleen hulp als je 1000 dollars per maand verdiend plus je moet
bewijzen dat je op het punt staat je huis uitgezet te worden en je stroom moet
afgesloten zijn, hopelijk komt het nooit zover !!!
Eindelijk kreeg ik dan toch een lichtpuntje, een organisatie
via de oncoloog stuurt ons (hebben we nu binnen) een aanvraag voor hulp en
goedgekeurd betekent dat we een benzine kaart krijgen voor 50 dollars tanken
per maand voor de komende 6 maanden, een druppel op de de hete plaat (gloeiend
is het nog net niet).
Ondertussen vloog de tijd en was het snel 2 uur dus Martin
kon weer opgehaald worden. De rest van de dag was rustig, later die dag kwam
Raini met Shannon en Ravyn om opa proficiat te wensen.
Na twee dagen rondlopen met de pomp kon alles er donderdag
weer af, deze keer zonder storingen. Mum kwam langs, al heel vroeg donderdag
morgen en bracht me een hele picknick mand met wol en een zak met allerlei
leuke kleine frutseltjes om mee aan de slag te gaan.
Dat ga ik dus vanmiddag doen, morgen hebben we secret santa
op het werk, Lori is wel nog niet terug van vakantie, die is er dinsdag weer
maar morgen is de rest van het team er wel. Ik heb Kem’s naam getrokken uit de
hoge hoed. Kem is oorspronkelijk uit Nigeria, een schat en een boom (2 meter de
lucht in) van een man en heel grappig, hij vroeg een mok van Race Trac, een
tankstation en ik kocht hem voor 4.99, er zitten bonnen in voor 5 maal vullen,
ik ga ook een hanger voor hem maken voor kerst in de kleuren van zijn
geboorteland, wit en groen. Mum had ook
ontzettend leuk garen erbij, het is genaamd ladder ribbon yarn, het is een heel
gefriemel om er mee te werken maar het resultaat mag er zijn, ik heb het in
zwart met zilver en in bruin met goud tinten.
Als ik de armband en de ketting klaar heb volgt de foto
natuurlijk.
Donderdag kon ik Martin dan eindelijk verrassen met zijn
verjaardags kadootje. In de afgelopen maanden had ik ijverig gespaard op
mijn amazon account, ik krijg elke maand
van Campbell’s soup 15 dollars gestort daarop en ik had nog wat extra projecten
gedaan voor hen. Aangezien ik dit geld alleen voor amazon kan gebruiken en niet
voor de dagelijkse boodschappen had ik genoeg bij elkaar gespaard om op cyber Monday
een goedkoop androidtablet voor hem te bestellen. Hij kan niet echt lang achter
de computer zitten, de stoel is te ongemakkelijk en dus was hij best wel het
contact met de net buitenwereld kwijt, met de tablet kan hij gewoon op de bank
blijven zitten en alle websites bezoeken, naar muziek luisteren en ook
spelletjes spelen, dat is beter dan alleen maar tv kijken. Hij heeft al een
schaakspel ontdekt en was zeer blij met zijn kadootje. Het heeft een etui en
een toetsenbord, ik mag er zover alleen maar naar kijken, hehe. Ik zei al, dat
is handig voor de volgende week als ik moet werken, kan ik toch naar de top
2000 luisteren, ja ja, ik denk het niet !!
Darian en Josh zijn verhuisd, eindelijk hun eigen
appartement. Ik was in onze kasten en in de garage gedoken en heb een hele
grote doos volgepropt met tupperware en andere keukenspulletjes die ik best wel
missen kan. Ook haalde ze een kastje op dat ik had staan waar geen plaats meer
voor was (gevonden aan de kant van de weg, heel mooi met glazen deurtjes), nu
staat er nog een stoel, een metalen badkamerrek maar dat kon niet meer inde
truck. Ik ben ook al aan het sparen voor haar baby shower, Raini en ik gaan
samen een reuze appeltjes groene (Darian’s lievelingskleur) volmaken met baby
spullen – ik heb al een handdoek – ook groen – en een babypakje.
Het is het laatste weekend voor kerst en ik heb nog steeds
geen idee wat we gaan doen, Raini en Shannon zouden naar Tampa gaan naar
Shannon’s moeder maar het rommelt weer eens, ze hebben hier vannacht wel
geslapen maar hoe het precies zit, geen idee.
Dinsdag werk ik en ben om 6 uur vrij zoals iedereen van de collega’s, we
sluiten dan en woensdag is een betaalde vrije dag. Vrijdag had ik dus
vrijgenomen want we hadden in september een afspraak gemaakt bij de huisarts,
gewoon een follow up, verplicht elke 3 maanden voor de verzekering. Afgelopen
donderdag kreeg ik een voicemail om me te herinneren aan de afspraak met dokter
Michel op vrijdag 20 deceber om 11.30 uur. Ik direct bellen, er moet een
vergissing zijn, we hebben een afspraak op 27 december dus een week later. Nee
mevrouw, dat is morgen wat we zijn op 27 december dicht. Ikke : ik weet zeker
dat ik gelijk heb, mijn kaartje dat jullie zelf geschreven hebben zegt 27 december.
Maar mevrouw dan zijn we gesloten. Ikke : zou het niet even handig zijn geweest
om eerst te overleggen voordat het omgeboekt werd, morgen komt niet uit, ik
moet werken en dat gaat dus niet door. Het leek even wel of ze zeer geirriteerd
was (gek he, ikke ook) en toen zei ze, dan moeten we maar een andere datum
prikken, op 10 januari heb ik plaats om 11.30. Ikke weer : dat is dus
uitgesloten, ik heb al afspraken op 8 en 9 januari en ik kan niet op 10
januari. Uitendelijk kwamen we overeen om 3 januari dan maar te prikken om 8.45
uur, ik kon mijn schema van die dag omzetten naar late dienst. Ik was gewoon
even weer de weg kwijt, de dokter is heel aardig maar de assistentes zijn geen
knip voor hun neus waard en ik zal dat zeker tegen de dokter zeggen dat dit
geen manier van doen is.
Dankzij al die lekkere pakketjes uit Nederland van mijn
lieve vriendinnen heb ik al de hele week kunnen smullen van Weense koffie
(Pauline, het is verrukkelijk) en Marianne, Els en Helene stuurden die lekkere
banketstaaf, de prei soup is om je vingers af te likken en Joke, ik ben nog
steeds aan de taaibrokken hoor.
Vandaag wordt gespendeerd aan niet alleen knutselen voor de
kerst maar ook ga ik de kadootjes inpakken, we weten nog steeds niet wat en
waar maar ze lopen niet weg. Ik wens jullie allemaal heel vredige en
waardevolle dagen met iedereen die jullie lief is en tot schrijfs
Liefsvan Martin en een hartelijk bedankt van Martin voor
alle fijne wensen !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten