zaterdag 31 december 2016

Wensen voor 2017

Wat moet ik met dit nieuwe jaar
dat na middernacht een feit is
een heel nieuw jaar zonder jou
geen geheim dat ik jemis

wat wil ik van dit nieuwe jaar
pure zonnestralen
maar ook een fikse regenbui nu en dan
en gewoon doen, niet dralen

wat mag ik van dit nieuwe jaar
genieten van vooral kleine dingen
dansen op de wolken in de lucht
van vreugde juichen, zingen

wat wens ik voor dit nieuwe jaar
dat het vrede en gemoedsrust mag brengen aan allemaal
wat voor kleur, cultuur of geloof
we zijn allemaal mensen, van binnen
liefde spreekt maar een taal

Lieve mensen,

Vandaag een zaterdag blog want vanmiddag gaan Ravyn and ik voor een paar daagjes naar Georgia om oud en nieuw door te brengen met Kelly, Misty en de meiden.

Geen alleen zielig doen oudjaarsavond voor mij meer, vorig jaar was eens maar nooit meer. Plus we zijn even weg van alle gekte in Jax met vuurwerk en knallende pistolen en zo, wel zo veilig ook.

Daar is het rustig, kilometers weg van alles, een sterrenhemel zo mooi en toch fijn met vrienden, lachen, huilen, herinneringen ophalen en nieuwe herinneringen maken.

Ik ben dus druk aan het koken, bami met loempia's, kroepoek en sushi voor vandaag, morgen eten we kip alfredo met noodles.

Kerst lijkt alweer ver, het was mooi maar snel, de hele dag koken en dan vlug vlug eten, de kinderen wakker maken om nog met slaperige oogjes de pakjes van oma open te maken en weg waren ze weer.

Ik bleef zitten met de restanten van een heerlijk maal en verlangde terug naar uren tafelen met familie en vrienden, gewoon lekker teuten terwijl we wachtten op de volgende gang. Amerikanen doen dat niet, ze eten snel en dat is het dan.

Daarna met Raini en Star naar de film want ze vroegen mij voor een lift en ik dacht, ik ga gewoon mee. Dus nooit meer op zo'n dagen naar de film, die was geweldig en het gezelschap niet slecht maar doordat er zo'n 15 films tegelijk draaien en als je dan eenmaal binnen bent hopt de jeugd van film naar film, niet de bedoeling natuurlijk maar ja, wie doet er wat aan. Er is wel politie maar die kunnen niet alles in de gaten houden dus het was een voorbijrennen van kids, praten aan de telefoon, er een zooitje van maken met popcorn en drinks.

Late dienst op dinsdag, niet favoriet maar ja, het was op en aan deze week met drukte, 's morgens niks te doen, 's middags poepie druk en donderdag middag had ik het gehad, geweldige hoofdpijn, niezen en gewoon miserabel dus ik meldde me af en ging naar huis.
Vrijdag morgen hetzelfde liedje na een lange nacht ( ik was donderdag morgen al voor zessen wakker van Darian en de jongens die allebei het op een schreeuwen zetten) dus ik belde, nee, ik kom niet vandaag.

Lekker uitgeslapen en toen koken, konijn met aardappelgratin en boontjes die Susan had klaargemaakt, heerlijk met knoflook.

En nu dus klaar voor de afsluiting van het jaar, bier en fireball, ik moet een nieuwe fles halen, in de tas, alles voor eten en klaar voor een koude nacht. Vanmorgen toen ik wakker werd was buiten alles wit, het had zowaar gevroren en dat belooft dus wat voor komende nacht.

Het was een jaar van ups en downs, afscheid nemen van een paar lieve mensen, nieuwe vrienden, nieuwe uitdagingen en mijn grootste was, mijn gezondheid. Gelukkig niets ernstigs maar de vermoeidheid is er nog steeds, misschien emotioneel meer dan lichamelijk.

Ook het jaar waarin ik mijn jongste kind zo ontzettend gelukkig zag met zijn Aline, toen ze elkaar het jawoord gaven en ik daar getuige van mocht zijn samen met zijn vader, broer en al die andere lieve mensen. Tijd met mijn kleindochters, zo kostbaar en hopelijk wordt dat komend jaar april/mei meer als ze dan ook vakantie hebben. Frank en Aline zijn in Bulgarije, misschien zie ik ze maar waarschijlijk niet maar er is altijd skype en een volgende keer.

Ik hou van ze allemaal, alle lieve mensen die me steunen en dierbaar zijn en heel vaak denk ik hoe gezegend ik ben.

Ik wil jullie dan ook allemaal een gezegend Nieuw Jaar 2017 wensen !!!

Liefs van Mariet






zondag 25 december 2016

Kerst !!!!

De geur van Kerst
vult langzaam mijn woning
we vieren de geboorte van een kind
familie bij elkaar
een ware bekroning
van al de liefde
die ik voel voor allen
die me steunen en helpen
me ophelpen na elke keer vallen
kon ik maar
jullie allemaal uitnodigen op dit feest
iedereen die voor me klaar stond dit afgelopen jaar
iedereen die dit trouw weer elke week leest

Bedankt lieve mensen
jullie zijn een voor een allemaal uniek
bedankt dat ik mijn gedachten met jullie kan delen
bedankt voor een ieder die dit leest.

Goeiemorgen vanuit een stralend en zonnig Jacksonville, allereerst natuurlijk een Zalig Kerstfeest en geniet van het samenzijn met familie en vrienden.

Kerst voor mij is het feest van samen, van verdraagzaamheid en liefde en licht.

Die simpele maar oh zo belangrijke dingen kwamen allemaal samen hiervanmorgen toen ik in het nog bijna donker bij de lichtjes van de kerstboom met koffie zat te genieten van de stilte, Raini kwam binnen en zette haar telefoon aan, youtube, Nederlandse kerstliedjes, speciaal voor mij. Dat kleine simpele gebaar maakte goed wat er eerder deze week aan frustraties was, van beide kanten. Nu is ze ontbijt aan het maken en ik ga later een kerstdiner klaarmaken, alleen zoals het gepland was.

Zij en Star zouden naar Daytona gaan gisteren maar Star's moeder kreeg het op haar heupen – ze heeft het niet van een vreemde – en besloot vrijdag dat ze geen Kerst zou houden dit jaar dus Raini had een ander plan. Ze wilde dat ik Kerstdiner deed op zaterdag avond zodat zij en Star erbij konden zijn. Toen ik zei, nee, het is zondagmiddag ontplofte ze. Zij gingen dan wel niet naar Daytona maar ze hadden al andere plannen voor zondag middag, waarom zou je rekening houden met het merendeel van de familie nietwaar. Dus ze probeerde mij een schuldgevoel aan te praten, de hele familie bij elkaar en zij konden er niet bij zijn – eigen keuze voor mij – maar ik bleef bij mijn standpunt, zondagmiddag 4 uur uur eten. Ik had Darian en Josh uitgenodigd met hun jongetjes en het plan was dat Ravyn hier zou zijn, kerstkadootjes voor de kids maar het Ravyn plan ging niet door, April had haar plannen ook weer eens veranderd, ze bracht Ravyn donderdag avond al en gisteren kwam haar oma Nathalie haar ophalen.

Eerder deze week werd er green time aangeboden op het werk, ik was te laat voor woensdag maar op woensdag middag toen werd aangeboden voor donderdag en vrijdag was het raak, Ik reageerde binnen een minuut en kreeg beide dagen, weliswaar onbetaald maar och, ik mag mezelf ook wel eens een kadootje geven. Ik mocht zelfs woensdag al om 4 uur naar huis dus 5 dagen vrij op rij, wat een luxe.

Donderdag morgen dan eindelijk Star Wars Rogue One zien, heerlijk maar Sing ging vrijdag niet door want Ravyn had geen zin!!

Dus we bakten wafels en cupcakes terwijl Raini mopperde en pruilde. Ik poetste mijn vloeren en de keuken en de voorbereidingen konden beginnen.

Ravyn maakte zelfs een nieuw vriendinnetje met het 5 jarig dochtertje van mijn achterburen, Nia en die twee kletsen wat af over de draadschutting.

Gistermiddag na al de boodschappen ging ik lekker een uur met Lady wandelen terwijl Susan, Gil en Todd uit gingen eten, heerlijk in de zon en Lady gedroeg zich voorbeeldig.

Ik maakte daarna alvast de chocolade mousse, de aardappelpuree voor mijn ovenschotel en de salade met bloemkool en broccoli.

Vanmorgen toen ik opstond verwende ik mijn buitenkatten en ook de vogeltjes werden niet vergeten en toen kwam Raini dus met de muziek. We bespraken het diner en nu blijkt dus dat ze er toch bij zal zijn met Star, blijkbaar heeft ze het Kerst licht gezien vandaag.

Ik heb een aantal kleine kadootjes voor de kids, Ravyn heeft de hare gisteren al gehad voor ze opgehaald werd, een poppen tweeling met rugzak en een deken met ijsbeertjes.

Voor Josh heb ik een houten brandweer station, autootjes en ook een dekentje en voor Julius Curious George, het ondeugende aapje en een minidekentje. That's it, niks voor de volwassenen want ik heb een nieuwe koelkast nodig en dat is niet goedkoop.

Morgen heb ik ook nog vrij en misschien ga ik dan wel Sing kijken nadat eerst de Walmart met een bezoek wordt vereerd. Supervroeg want al het kerstspul is halve prijs, ook het snoep en ik vind die speciale chocolaatjes zo lekker, vooral met pepermunt erin.

Het komend weekend wordt weer een drie daags weekend, ik weet nog niet wat ik met oudjaar ga doen, ik wil graag niet alleen zijn zoals afgelopen jaar, dan zit ik maar te mijmeren en ga vroeg naar bed, ik wil onder mensen zijn, kinken, drinken, lachen, we zullen zien.

Allemaal heel veel gezelligheid en warmte en op naar het nieuwe jaar !!!

Liefs van Mariet xx





zondag 18 december 2016

Wij volgen de sterre daarginder boven de stal

De wereld rondom ons heen staat in brand
verdwenen zijn normen en waarden
Het gaat om macht, om geld, meer macht
en om het niet aanvaarden
Dat anderen anders denken dan wij
hun levenspatroon en hun wensen
maar is het niet zo dat wij eigenlijk allemaal hetzelfde zijn
allemaal mensen
wij jagen en jachten, te druk met wat
zovelen belangrijk vinden
wij smachten naar glitter, naar goud en goed
en denken ons daar mee te binden
aan eeuwig leven, aan nooit genoeg
aan meer dan we nodig hebben
verborgen zijn naastenliefde en klein geluk
verborgen achter reusachtige hebzuchtige webben
Als ik naar de beelden kijk op tv
naar de foto's van kinderen die lijden
dan denk ik aan vroeger, aan mijn eigen jeugd
en wens voor Kerst betere tijden
Elk mensen leven heeft onmetelijk veel waarde
Terwijl ik zit met een enkele kaars
bid ik voor vrede
vrede op aarde
Zalig Kerstfeest allemaal, laat een kaarsje branden, in je huis, in je hart en laten we maar weer eens hopen op vrede in 2017


Goeiemorgen lieve mensen,

Gisteren was Martin's verjaardag, hij zou 53 jaar zijn geworden. Ik werd verrast 's morgens met een droom. Ik droomde dat ik in bed lag maar ik sliep niet. De kamer was mij totaal onbekend en ik lag met mijn ogen dicht. Opeens hoorde ik de stem van mijn moeder , ze zei, ze is in de slaapkamer, ik denk dat ze slaapt. Martin kwam de slaapkamer binnen, hij zei niks maar raakte mijn schouder aan, ik opende mijn ogen en hij nam mijn gezicht in zijn handen en kuste me, toen werd ik wakker met een ongelofelijk geluksgevoel in mijn hart. Er was geen verdriet, geen tranen alleen maar geluk. Ik draaide me om en het was 7.14 op mijn klok. Wat een geschenk was dit !!

Het was een drukke week met op het werk allerlei problemen met systemen en daardoor raakten mijn cijfers van slag maar ik heb nog twee weken om het in te halen want tenslotte wil ik wel mijn bonus halen. Ik weet het, het is balen maar niemand die er iets aan doet en dat zorgt voor veel frustratie bij iedereen. Mijn manager is op vakantie voor de rest van het jaar en hopelijk wordt het de komende week wat relaxter.

Afgelopen woensdag was ik vrij, ik wilde naar de film maar er was niks wat mij trok dus rond elf uur zette ik mijn GPS aan en reed over de Buckman brug naar de southside, er is een Belgisch winkeltje anex lunchroom daar en dat wilde ik uit proberen. Ik had Hennie gebeld maar die had het druk met de kleinkids. Het winkeltje wordt gerund door een echtpaar uit de buurt van Hasselt en ze hadden me toch lekkere spulletjes. Heel veel bonbons, Belgisch spekjes, marsepein, peperkoek, teveel om uit te noemen en allemaal geimporteerd. Ik at twee lekkere versgebakken wafels met sinaasappel gelei en slagroom en natuurlijk een beker warme chocolademelk erbij, heerlijk. Ook kocht ik een peperkoek in de vorm van een kerstboom met sucade. Lekker kletsen met de mevrouw over Amerikanen, over Aline die ook chocolaatjes maakt en over het feit dat ze niemand konden krijgen voor vrijdag en zaterdag in de winkel. Jammer dat ik al 40 uur werk anders zou ik dat best willen. Ze zijn aan het bekijken om een tweede winkel te openen, ze hadden er eentje in San Marco maar door de orkaan hadden ze heel veel wateroverlast en moesten sluiten. Nu zijn ze erover aan het denken om iets in Fleming Island te openen maar het probleem is personeel vinden dat te vertrouwen is want jezelf kunt natuurlijk maar op een plek zijn.

Daarna ging ik shoppen, eerst bij Kohl's, toen Winn Dixie, Super Target en Rowe's. Ik kocht een konijn bij de laatste supermarkt en dat ga ik vandaag klaarmaken, alleen nog verse champignons halen en dan lekker met gebakken aardappeltjes en boontjes. Ian heeft nog nooit konijn gegeten dus ik heb besloten om het gewoon te bakken en niet in het zuur te zetten.

Ook is de kogel door de kerk wat betreft Kerst en ik heb tegen scheentjes aangeschopt maar dat doet me niks in dit geval. Kelly en Misty hebben Misty's familie op bezoek dus Georgia was geen optie.

Ik besloot om hier Kerst te vieren met Ian en Ravyn die kerstavond komt en ik heb Darian, Josh en de kids uitgenodigd. Rainy gaat naar Daytona met Star – het is weer aan trouwens, wat vermoeiend zo'n knipperlicht relatie – en toen ik het haar vertelde zei ze, maar niet de kerstkadootjes. Ik zei ja, die doe ik ook, ik heb alleen wat voor de kids en ik ga dat niet allemaal mee naar Georgia sjouwen over twee weken of zo als ze ons Kerst diner daar willen doen, en dan weer alles terug, doe ik niet. Trouwens zei ik, dat was afgelopen jaar ook het plan en het is er nooit van gekomen dus deze keer doe ik het allemaal hier op Kerst dag, ze was helemaal niet blij met mijn antwoord.

Even een prettige onderbreking met typen, ik heb net geskyped met Frank en Rob en natuurlijk al de lieve meisjes, heel fijn en lekker gezellig als bij elkaar op bezoek gaan.

Ik verheug me op Kerst, drie dagen vrij, zaterdag, zondag en maandag en ik ga lekker eten koken, een grote beenham, waarschijnlijk steaks en natuurlijk chocolade mousse, allang niet meer gemaakt vanwege het warme weer. Het ziet er naar uit dat het lekker wordt met Kerst, zo rond de 24 graden en als het kan, gaan we buiten eten. Ik heb het speeltoestel buiten en de trap auto voor Josh dus terwijl de kleintjes spelen kunnen de groten smullen. Hetzelfde geldt ook voor Nieuwjaar, ook drie dagen vrij.

Ik wens jullie allemaal gezegende Kerstdagen met elkaar en geniet van de familie sfeer en de warme lichtjes...

Liefs van Mariet xx


zondag 11 december 2016

Een zonnestraaltje

Een zonnestraaltje, licht en warm
raakte mijn koude wang
het vond een plekje om te verwarmen
en ik wens dat heel lang
dat plekje mag blijven gloeien
in de donkere dagen
dat warmte en licht
mijn levenspad verlicht
dat is mijn kerstwens voor iedereen en allemaal
dat is het enige wat ik wil vragen

Goeiemorgen lieve mensen

Voor de meesten is het middag, bijna avond, voor sommigen morgen en ze hoeven niet zo lang te wachten deze keer om deze regels te lezen.

Die sommigen zijn Marcel en Kevin die op dit moment van Jax beach genieten, van de dagen waarin herinneringen worden opgehaald en nieuwe worden toegevoegd, bladzijden in het boek van het leven.

Ik mocht deel uit maken van die herinneringen, jaren die kwamen en gingen, herinneringen aan en met Carla die gisteravond zeker bij ons aan tafel zat, genietend van haar man en kind, genietend van hoe wij smulden van prime rib en garnaaltjes en rookworst – ik weet het, vreemd idee voor een voorgerecht in Nederlandse ogen maar lekker hoor – en genietend van onze gesprekken.
Bedankt mannen, ik vond jullie gezelschap hartverwarmend !!!

Een week geleden zat ik bij datzelfde restaurant maar dan met Susan en Todd, een verjaardagskadootje en ook dat etentje was als een zonnestraaltje op mijn wang. Toen was het niet koud, maandag was het maar liefst 30 graden maar dit weekend is het veel minder maar niet minder mooi. De lucht is strakblauw en ik heb na een koude morgen gisteren, net buiten in mijn pyama, zonder badjas, lekker in het zonnetje genoten van koffie en ja, een sigaret, we moeten af en toe zondigen tenslotte anders is er tenslotte ook niks te vergeven.

Freckles genoot van een schoteltje warme melk, haar neusje geneest weer eens goed en Sandy, mijn mooie poes met ja, ook weer blauwe ogen kwam even langs voor een hapje en een aai. Ergens in mijn hart maakt dat de pijn om Charlie's verlies groter en kleiner. Ik mis haar heel erg maar ben dankbaar voor wat ik nog heb. Zoals Ravyn deze week zei, oma, ben blij dat Freckles er nog is. Wat een waarheid en inzicht voor een kind van zeven !!

Ze zit nu in de woonkamer te bleren, Susan heeft haar gisteren een cd speler met karaoke set gegeven en ze heeft me net uigenodigd om in haar band te spelen. Ik hoef alleen maar te zingen !!

Maandag was ik jarig en ik werd totaal weer eens verrast met zo'n 300 posts op facebook, in mijn mail, geweldig gewoon als zoveel mensen de moeite nemen om een berichtje te schrijven met lieve foto's en tekeningen. Op het werk werd ik gefeliciteerd door bijna iedereen die ik tegen kwam, ik had een chocolade en een key lime pie meegenomen en het was gezellig maar toen ik thuiskwam was alleen Ian het niet vergeten, Raini, die zei niks, deed niks, oh well.

De rest van de week was super druk, door een ' oops foutje' van Microsoft konden mensen met Windows 10 ineens niet meer op internet en de telefoons stonden roodgloeiend, mensen konden tenslotte niet zien dat het niet onze fout was maar we vonden de tweede dag een snelle fix.

Ondanks die drukte hadden we woensdag toch ons Kerstmaal met allemaal lekkere spullen van een caterer, vooral de toetjes waren gewoon verukkelijk en de sfeer was ontspannen en gezellig.

Ik kreeg een envelop van Ine en Vijo met een choco letter, nog meer chocola en een marsepeinen varkentje, lieve sis, heel erg bedankt !!

Vrijdag werd er een grote doos bezorgd, het was verstuurd vanuit Belgie maar kwam van Frank en Aline, een mooi frame voor aan mijn muur met foto's van hun bruiloft en bloemetjes, ik vind het ontzettend mooi.

Ook afgelopen week werd eindelijk mijn FMLA goedgekeurd dus ik kan voorlopig weer met een gerust hart ademhalen en vrij nemen als het nodig is, komende week heb ik een afspraak met de cardioloog maar aangezien hij zei dat, als ik me goed voelde ik pas in april hoef terug te komen, ga ik dat morgen dus veranderen waarschijnlijk, ik ben er nog niet helemaal uit. Ik heb woensdag vrij.

Gistermorgen, ondanks de kou want het vroor net niet, hebben Susan en ik uiteindelijk maar onze yardsale gedaan. Bij haar op de oprit, warme chocolademelk en marsmallows zijn tenslotte veel lekkerder als ze door iemand voor je worden gemaakt. Zij had een heleboel babyspullen, ze heeft besloten om niet meer haar daycare op te starten en alles was dus in de verkoop, baby bouncers, schommelwiegen, speelgoed en kleding en ze verkocht een aantal maar niet zoveel als gehoopt. Ik verkocht zegge en schrijve twee dingetjes en ging in de vroege middag weer naar huis met twee dollars meer op zak. Ik was moe daarna, de hele morgen buiten in de zon en wind en ik was wat spulletjes rijker zoals een klimtoestel met glijbaan voor in mijn tuin voor de kids, het moet alleen nog opgehaald worden en een heuse speelgoed auto voor buiten voor Josh.

Na alles weer in de garage te hebben gestouwd, dat is het minder leuke als je niks verkoopt, de douche in en klaar voor het uitje met Kevin en Marcel en omdat ik niet hoefde te rijden nam ik zelfs een Stellaatje van de tap, heerlijk. Thuis was alleen Ian er dus nog even tv en vroeg naar bed.

De komende week heb ik dus woensdag weer vrij, ik denk niet dat ik naar de film ga ofschoon Nocturnal Animals lonkt, iedereen zegt dat een hele goeie film is, met Amy Adams die meer en meer Sandra Bullock als mijn favoriete actrice aan het verdringen is. De week erna komen de kerstfilms uit en zowel Assasins Creed als Starwars Rogue One staan op de lijst maar ik moet kijken wanneer want , heel fijn, ik heb de zaterdag voor Kerst vrij, ze zondag natuurlijk en omdat Kerst op een zondag valt, de maandag ook. Dinner in Georgia, als het doorgaat want Raini is in Orlando met Star, dan ga ik waarschijnlijk zaterdags al die kant uit.

Ook papa was heel veel in mijn gedachten deze afgelopen week, het was 14 jaar geleden dat hij overleed en ik stak een kaarsje op.

Morgen is Ton Peeters jarig en ook Klari van Ruud, 17 december zou mijn lief 53 zijn geworden, ik moet werken op die dag en hij was niet echt iemand die veel gaf om verjaardagen, weet je, ik denk tenslotte elke dag aan hem dus ik blaas zaterdag gewoon een extra kus naar de sterren.

Ik wens jullie allemaal een week vol zonnestraaltjes op de koude plekjes op jullie wang in aanloop naar Kerst, het feest van licht en vrede en hoop dat mensen beseffen wat dat betekent, dat het de kilte in harten, de haat en nijd mag verdrijven en dat vooral de kinderen niet bang hoeven te zijn voor de dag die komen gaat....

Liefs van Mariet




zondag 4 december 2016

Ik slaap weer alleen...

Jouw kleine lieve lijf
Uiteengereten door wrede muilen 
daarna achtergelaten als een voddenpop
Bedekt met hun kwijl
En ik kan alleen maar huilen
Weer brak mijn hart
Hoeveel barsten kan een mens doorstaan
Je was pas 7 maanden oud
En ik moet mijn tranen drogen
En een beetje meer alleen mijn levenspad weer opgaan

Goeiemorgen lieve mensen,

Ik slaap weer alleen...mijn allerliefste Charlie is niet meer bij me.

Toen ik vrijdag avond van het werk thuis kwam kon ik haar nergens in huis vinden, ook niet in de achtertuin, ik riep en riep en behalve van Freckles die eigenlijk zo'n beetje naar elke naam luistert als het om aandacht en eten gaat, geen response.

Ik vroeg Ian, die had haar het laatst in mijn slaapkamer gezien, uren eerder.

We gingen buiten zoeken met de zaklamp en ineens zag ik iets wits liggen dus met een bang hart liep ik er naar toe. Nee het was geen plastic zakje, het was mijn allerliefste poezenkind.
Ze had bloed aan haar snoetje, bloed op haar onderlijfje en was besmeurd met wat later bleek, hondenkwijl. Het blijkt dat Star naar buiten was gegaan, een paar keer en toen is Charlie waarschijnlijk naar buiten geglipt, Star ziet nooit iets anders dan zichzelf. Toen die deur weer dicht ging, kon Charlie niet meer naar binnen en toen kwamen drie honden, een kleintje en twee pitbulls. Ze had gewoon geen schijn van kans. Star zag even later toen ze weer naar buiten ging, honden vechten om iets wat ze dacht dat een stuk touw was.
Ian heeft me geholpen haar te begraven, achter in de tuin, in een hoek met geen gras waar ze altijd graag speelde.
Vrijdagnacht was verschrikkelijk, ik miste haar klein lijfje op mijn kussen, haar natte snoetje met de poezenkusjes en ik had het heel moeilijk gisteren op het werk, ik was ontzettend moe.

Eerder deze week was het ook goed raak, zondag was Ravyn nog bij mij en we zouden allemaal samen naar het park aan de rivier gaan met de hond.

Doordat ze pas laat terug was van haar boodschappen doen besloten we niet meer naar de rivier te gaan omdat het te snel donker zou worden dus we gingen naar het kleine parkje op Melvin Road met schommels, een klimtoren met glijbaan en een basketbal veldje.
Todd en de hond bleven thuis, wij zagen wat jongelui basketbal spelen toen we naar binnen liepen en wat toeschouwers. Raini ging op de schommels, wij zaten op een bakje met de rug naar de ingang toe en ik nam een paar foto's. Opeens horen we 4 schoten uit een pistool en na ons omgedraaid te hebben zien we een jongeman met een pistool in de hand naar de straat wijzen, even later sprongen hij en anderen in een tweetal witte auto's en reden met grote vaart weg. Ik bleef kalm en liet Ravyn schommelen, de klimtoren was tussen haar en het gebeuren dus ze was veilig daar.
Susan belde onmiddelijk met Todd en die kwam, met de politie die hij meegebracht had omdat die net bij de kerk geparkeerd stond. Even later nog twee politie wagens met loeiende sirenes. Een mevrouw was aan de telefoon met 911 en vroeg mij ook even met de operator te spreken, ook moest ik een verslag van de gebeurtenissen doen met een van de agenten. Ik vertelde wat ik gezien had, nee ik had geen idee van het merk auto of de nummerplaat en nee, ik ken de de jongemannen niet en zou ze ook niet kunnen identificeren.
Daarna gingen we in de auto met Todd terug, ik neem haar nooit meer mee daar naar toe, dat heb ik ook tegen April, haar mama verteld. Ravyn zei dat ze niet bang was geweest dus dat is goed maar ik denk dat dat voornamelijk is omdat wij niet in paniek raakten en zo.

Voor de rest een rustige week met dinsdag en woensdag vrij, ik ging op zoek naar een boom. Betaalde ik vorig jaar nog 35 dollars, nu was het bijna 60 maar ja, nooit geen kunstboom meer. De boom is zo'n 2 meter hoog en ziet er prachtig uit. Raini maakte een heel gedoe dat ze meer wilde versieren en ik heb dinsdag uren gewacht nadat ze thuis was en zei, ik kom zo maar ben op een gevene moment gewoon begonnen na haar dat te hebben verteld, een half uur later kwam ze en zei, doe maar.

Ook is de takkenboom tegen de muur heel mooi gelukt. De tafel met de kerststal en de kransen ziet er mooi uit. Ik ben in kerstsfeer !!!

Morgen ben ik jarig dus vandaag ga ik met Susan naar Longhorn's voor mijn kadootje, een etentje, waarschijnlijk steak en het toetje krijg ik van het restaurant. Er wordt vast en zeker gezongen en zo.

Ik moet gewoon werken, ik heb komende zaterdag en zondag vrij en we hebben een yardsale gepland en ik ga eten met Marcel en Kevin die in town zijn vanaf morgen.

Komende week 9 december is het ook alweer 14 jaar geleden dat papa overleed dus een kaarsje gaat zeker branden.
Onze Hay is 6 december jarig, van harte en een fijne dag.

Ik schrijf dit verslag terwijl ik met Frank en Aline skype, In Sofia was al de eerste sneeuw gevallen en de bergen vertonen een kerstsfeertje, ik wilde dat ik even kon overwippen.

Allemaal een heerlijk avondje gewenst en tot schrijfs...

Liefs van Mariet





zondag 27 november 2016

Als een blaadje in de wind...

Loslaten
de boom heeft geleerd hoe dat moet
gewoon loslaten
de takken in de wind
blaadjes verkruimelen onder mijn voet

lieve boom
doet het zeer om elk jaar weer
delen van jou te moeten laten gaan
en kijk je reikhalzend uit
naar de voorjaarstijd
nieuw leven ontkiemd onder de lente maan

lieve boom
laat me zien
hoe het werkt
hoe loslaten
en wachten op nieuw leven
je moed versterkt
je liefde nooit beperkt

Goeiemorgen lieve mensen,

En dan is het zomaar eind november en morgen over een week is er het heerlijk avondje en ben ik jarig. Het jaar is weer voorbij in een zucht en ik zat net buiten met een lekker hete beker koffie, de zon schijnt, het is 22 graden of zo en opeens kwam er een frisse bries en de blaadjes van de boom in mijn tuin dwarrelden om me heen, Charlie probeerde ze te vangen en ik moest lachen. Die boom, elk jaar weer alles verliezen om over een paar maandjes weer helemaal vanaf het begin te starten met nieuwe blaadjes te groeien, nieuwe bloemen waar heel veel kolibries op af komen en daarna vruchtjes en weer verliezen.
We kunnen veel van die boom leren denk ik, het leven is zoals het is, wij proberen krampachtig vast te houden – ook ik – aan dingen die er eigenlijk niet toe doen. We kunnen ook gelukkig zijn zonder al wat black friday en cyber monday ons laat geloven dat een mens niet zonder kan, al het materiele valt in het niet bij het essentiele van het leven.
Laten gaan van mensen is een ander verhaal, iets wat we moeten aanvaarden, accepteren en verwerken en de een is daar beter in dan de ander.

Ik leer van de natuur, van mezelf, beter met de dood om te gaan, ik geniet en geniet meer.

Deze week was de Thanksgiving week, dankbaar zijn voor alles wordt hier vooral vertaald in eten, en nog eens eten, weliswaar met de familie want daar ben je tenslotte dankbaar voor.

Op het werk weer een heel positief bericht, er komen een aantal mensen vanuit Goldsboro bij ons werken en ook, at&t gaat voor ons center 100 nieuwe mensen aannemen in 2017 dus we zijn veilig voor nu, je weet natuurlijk nooit hoe en wat maar dit was heel erg goed nieuws voor ons.

Donderdag was ik vrij, de planning was om naar Kelly en Misty in Georgia te gaan, ik had de twee kalkoenen gekocht die samen met twee grote beenhammen op het menu stonden.
Raini ging woensdag al met Ravyn die nadat ze zondag avond werd opgehaald door haar mama, maandag avond weer terug was voor de hele week. Omdat ik toch moest werken slaapt ze nu op de bank in de woonkamer, na een gezeur van een uur of zo, is ze daar nu volledig ok mee.

Raini nam al een hele lading spullen mee en toen ik thuiskweam was het heerlijk rustig in huis.

Donderdag uitslapen en rond 1 uur vertrokken we richting McClenney om daarna de Florida – Georgia grens over te steken. Star besloot niet mee te gaan omdat ze zich niet goed voelde – Ian en ik probeerden haar niet te overreden hehe – en rond twee uur kwamen we in Georgia aan. Het was een heerlijke dag, 25 graadjes, volop zon en het rook naar gegrild en gebakken vlees.

We zouden pas om 6 uur eten dus eerst lunch met verse broodjes en kipsalade die Kelly gemaakt had. Daarna heb ik een dutje op de bank gedaan. Rond 5 uur arriveerden de rest van de gasten, een groot gedeelte van de familie – we misten er 4 of zo – verder nog wat vrienden van Kelly en Misty en uiteindelijk waren we met zo'n 35 mensen die allemaal eten hadden meegebracht dus er was genoeg en het was heerlijk.
Kendra had een upside down ananas taart gebaakt – de ananas is op de bodem, niet bovenop – en Mary had een verrrukelijke worteltaart gebakken. Na het eten werd er een grote troshoop aangestoken, werkelijk groot en we zaten nog buiten maar door al dat eten en de warmte van het vuur werd ik soezerig dus rond half negen vond ik het welletjes, ging de hele bubs in de auto met restjes voor dagen eten en huiswaarts waar Ravyn binnen 10 minuten sliep en ik nog lekker even naar Susan liep voor mijn kommetje fruitsalade die ik samen met de cranberry salade van Kelly vrijdag als lunch opat.

Susan had jongste zoon David uit Zuid Carolina met Rheannon op visite, David's vrouw Angie – ze liggen net niet in scheiding – zou naar New York gaan maar moest dat afblazen vanwege de sneeuw, was thuisgebleven.

Vrijdag overwerken, ik had me vrijwillig gemeld maar het zou zeker verplicht worden.
Het was een gekke dag met heel veel mensen aan de phone die andere afdelingen moesten hebben die dicht waren, mensen werden eerder naar huis gestuurd – ik kwam nooit aan de beurt – dus om zes uur was het dan ook voor mij weekend.

Ik was 's morgens al voor het werk naar Walmart gegaan, ik koop elk jaar pyama's voor de meiden in Helden en dit jaar wordt het voor hen Dori en de trolls. Ook zag ik een flatscreen Samsung tv staan voor maar 98 dollars, 24 inch dus niet echt groot maar beter dan geen en aangezien Ian gisteren jarig was en zijn tv kapot is, kocht ik er een voor hem met de boodschap, dit is voor je verjaardag en Kerst voor de rest van je leven...

Onder lunch tijd ook even naar Kohl's om wat van hun charity knuffels te kopen zodat ik ze in de stockings kan doen voor de twee kinderen die via het Leger des Heils van mij een kadootje voor kerst krijgen.

Thuis werd ik verrast met een pakje uit Helden, een prachtige kalender voor 2017 met voor elke maand foto's van mijn kleindochters, het allermooiste kado wat ik kan wensen.

Gisteren heb ik echt bijna niks gedaan, Ian's verjaardag en Raini had weer op het laatste moment bedacht dat ze een feestje wilde geven dus boodschappen doen, voor lasagna – die bijna op is – en taart. Kelly, Misty en de kinderen waren uitgenodigd en natuurlijk Darian en Josh met de kindjes.

Ik had afgesproken met Todd om naar de film te gaan, het begon om 7.55 maar wij ginnen vroeger, ik heb zo'n plezier gehad. We hadden gekozen voor Jack Reacher, de tweede in de reeks en het was zeer onderhoudend, Tom Cruise was heel goed en ook Cobie Smulders – de Canadese actrice met Nederlandse ouders die ook in How I met your mother speelt – stond haar mannetje,

Na afloop bracht hij me naar huis en we hebben al besloten dit vaker te doen.

Ian had nog vrienden over en ik bleef veel te lang op dus vanmorgen ook veel later dan normaal.

Over twee weekjes zijn Marcel en Kevin in town, ze komen terug naar Jax om al die fijne herinneringen op te halen toen ze hier woonden met vrouw/moeder Carla en ik ga ze ontmoeten en zie daar erg naar uit.

Ik heb dinsdag en woensdag vrij en dan ga ik waarschijnlijk de kerstboom ophalen en Raini heeft al gezegd dat ze dit jaar mee wil versieren. Ze heeft het ook weer moeilijk, Star is verschrikkelijk tegen haar, ik hoor ze zo vaak ruzie maken en ik hoop dat ze vertrekt deze keer voor goed. Ik zou haar allang eruit hebben gezet maar Raini houdt zo krampachtig vast aan haar, het is net een verslaving.

Loslaten
wat hebben we toch moeite met
loslaten
van dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn
van dierbaren die vervagen in de
de stroom van de tijd
van mensen die ons pijn doen

en ik kijk naar mijn boom en denk
geef me wat van je kracht om

los te laten

Liefs...Mariet




g





zondag 20 november 2016

Ben je ook zoet geweest ?

ik mis de wind
die door de bomen waait
de november storm
die alle bladeren verwaait
ik mis de maan
die over de schoorsteen staat
en ook ook het zingen
dat nooit, nee nooit verzaakt
ik mis de schoentjes
netjes op een rij
's avond gevuld met peen en brood
en 's morgens met een lekkernij
het heerlijk avondje
dat kennen ze hier niet
ze snappen niks van de Sint
en zeker niets van Zwarte Piet
maar in mijn hart
verlang ik een beetje naar die oude tijd
en zing zachtjes voor mezelf
Sinterklaas Kapoentje
die toch ook een klein beetje
mijn hart verblijdt

Het heerlijk avondje komt in zicht

Goeiemorgen lieve mensen,

Ik kan niet geloven dat het alweer zondag is, mijn 4 vrije dagen gingen om in een zucht maar beginnen doen we bij het begin.

Agelopen zondag naar de Navy basis om vlees in te slaan want dat gaat hier erdoor als niks met Raini die kookt voor een weeshuis, wat ik ook zeg en hoe ik ook probeer om te minderen.

Daarna relaxen voor de start van een nieuwe week die alleen maar drie werkdagen telde voor mij.

Maandag avond kreeg ik een verontrustende voicemail, ik sliep er niet goed op

De assistente van mijn cardioloog meldde dat ze mijn FMLA papieren niet konden invullen, ze zagen geen reden zinds de goede dokter in zijn rapport over mijn laatste visite in oktober had vermeld dat ik me goed voelde en zelfs op vakantie was geweest deze zomer.
Nu vraag je je af, wat heeft dat er mee te maken dus dinsdagmorgen stopte ik daar op weg naar werk om verhaal te halen. Ik vertelde haar dat ja, ik voel me goed, heb geen duidelijke klachten alleen doodmoe en aangezien de twee heren doktoren elkaar daarvan de schuld geven, lever werkt niet omdat cholesterol te hoog is, cholestorol is te hoog omdat lever niet werkt en ik daar tussenin probeer te schipperen heb ik soms rustpuntjes nodig en ik zie niet in waarom ik niet op vakantie mag. Het bleek allemaal een groot misverstand te zijn en ze zou zorgen dat het allemaal in orde komt.

Woensdag hadden we potluck maar aangezien niemand echt zin had om wat te doen in mijn team – het animo wordt steeds minder – bracht ik donuts mee en Lori trakteerde op chinees.

En toen was het eindelijk woensdag avond en had ik tot maandag vrij !! Wat een luxe maar wat te doen, ik wilde niet gewoon alleen maar luieren. Als ik zaterdag al niet zou hebben afgesproken met Myra om naar Ocala te gaan zou het een optie zijn geweest om gewoon weg te gaan voor een paar dagen maar ja.

Ik begon donderdag met een film in de bioscoop, Arrival met Amy Adams, een van mijn nieuwe favoriete actrices. Ze is het meisje van Enchanted maar nu zoveel meer. Het is een meer psychologische scifi film en ik genoot.

Toen ik weer thuiskwam samen met Susan naar Ringhaver Park, hier dicht in de buurt met een kleine wandelroute naar de rivier en we namen natuurlijk Lady mee die zich voorbeeldig gedroeg. Op het pontonnetje bij de rivier was het heerlijk, strakblauwe lucht, geen wolkje te zien, het water was net een spiegel en weerkaatste de blauwer dan blauwe hemel en de bomen weerspiegelden zich voorbeeldig daarin. We bleven veel te kort voor mijn gevoel, de laatste keer dat ik daar was, was met Martin voordat hij ziek werd en samen genoten we van de natuur en vooral van de stilte.

Op onze weg terug naar de auto zat in de kiosk een oudere mevrouw de katten die daar rondzwerfen te voeren. Susan raakte met haar aan de praat en we kwamen erachter dat ze van oorsprong Duitse was, ze was met een Amerikaanse militair getrouwd – die overleden was nu – toen ze 27 jaar oud was verhuisde ze naar Florida, ze was nu 75.

Ik vroeg haar waar in Duitsland en ze zei, Beieren onder Munchen, ken je dat. Ik zei natuurlijk ken ik dat , wij gingen altijd op vakantie in Unterammergau. Ze vroeg, waar terwijl ze me met grote ogen aankeek. Ik zei, Unterammergau. Ze zei, Daar kwam mijn vader vandaan en ik heb er de eerste jaren ook gewoond. Haar vader werd vermist in november 1944 in Normandie en aangezien haar moeder moest werken groeiden zij en haar zus en broer op bij een tante in een ander dorp. Ze was helemaal van slag dat ik de streek kende en vroeg waar we allemaal gelogeerd hadden, tja dat wist ik niet meer natuurlijk maar ik heb haar beloofd dat ik foto's zou laten zien, we hebben telefoon nummers uitgewisseld. Ik ga Heidi binnenkort zeker bellen !

Vrijdag stond er weer een film op het programma, Fantastic Beasts and where to find them, ik had er al maanden naar uitgekeken en het was zelfs mooier dan ik had gedacht. Wat een verbeelding, wat een goed acteren, ik genoot.

Na afloop trakteerde ik mezelf op lunch bij het nieuwe Vietnamese restaurant en ik zat lekker buiten loempia's te eten met een lekkere dip en verse groentes.

Oh trouwens, herinneren jullie je nog dat ik voordat ik naar Limburg kwam mijn schoenen voor de bruiloft niet kon vinden, ze zijn terecht, ze zaten in een schoendoos waar de hele zomer de ventilator op heeft staan draaien, ik heb er gewoon nooit in gekeken op mijn zoektochten, duh !!

Vrijdag middag kwam Ravyn want zaterdag morgen gingen we samen met mum en Myra naar Ocala om tante Bertha op te zoeken die minnetjes was. Ze is gevallen en heeft haar heup dusdanig gebroken dat ze nu met een rekje loopt. Ze moeten wachten tot een paar botten weer geheeld zijn en dan krijgt ze een nieuwe heup. Ze is 83 nu dus een heel gedoe. Zij en mum hadden elkaar een jaar niet gezien en toen we daar kwamen zijn Myra, Ravyn en ik gaan yardsalen zodat de zussen privacy hadden om te praten. We vonden niet echt veel maar stopten bij een fleamarket en daar vond ik een paar zilveren oorbemmels in de vorm van libellen, wonderschoon en heel goedkoop dus die gingen mee. Ook vond ik een pop voor Ravyn met lange vlechten, echt zo'n pop die ik ook altijd zou willen hebben. Na de fleamarket gingen we naar een seafood restaurant en aten allerlei lekkers en bestelden ook voor de twee dames die achtergebleven waren, ze smikkelden het lekker op.

Ik ging nog met Ravyn in de tuin en maakte een paar foto's, ik haat het idee dat elke keer weer, ik denk, misschien is dit wel de laatste keer dat ik hier ben, elke keer als ik de grote eikenboom zie waar Martin al als kleine jongen in klom overvalt me dat weemoedig gevoel maar is hij ook heel dicht bij me.

De reis terug, zo'n 2 uur rijden – en Myra had een SUV gehoord want Tom had de truck nodig voor werk – ging merendeels in het donker, we stopten in Starke – altijd op de heenweg voor ontbijt en op de terugweg voor een milkshake – maar ik zat nog vol van de lunch. Het was acht uur voordat we thuiswaren en ik was klaar om naar bed te gaan maar ja, Ravyn sliep in de auto dus die was klaarwakker. Ze sliep ontzettend onrustig dus ik werd tig keer wakker afgelopen nacht.

Vanavond komt April haar laat halen, waarschijnlijk niet voor 10, 11 uur en vanmiddag, we zien wel wat we doen, het is heerlijk weertje, zelfs fris vanmorgen, zo'n tien graden en komende nacht krijgen we misschien wel vorst.

Komende week heb ik donderdag vrij en we gaan met zijn allen naar Georgia voor Thanksgiving, ik heb mijn bijdrage geleverd door twee grote kalkoenen te kopen. Er worden zo'n 20 tot 25 mensen verwacht en het lijkt erop dat het weertje heerlijk wordt, rond de 22 graden dus hopelijk kunnen we buiten eten.
Vrijdag verplicht overwerken, van 9 tot 6 dus niet te gek en dan zaterdag en zondag weer vrij. Susan krijgt haar zoon, schoondochter en kleindochter over dus dat betekent met Todd erbij is de hele familie kompleet, iets wat jaren niet meer voorgekomen is.

Als ik zin heb in vroeg opstaan vrijdag ga ik shoppen, al de black friday deals zijn er nog (het wordt een lange drukke koopnacht van donderdag op vrijdag ) en ik koop altijd pyama's voor de meiden voor Kerst.

Morgen is Bart van Hay en Miep jarig, proficiat en een fijne dag. Ian is komende zaterdag jarig en wordt 29, we zullen dit gepast vieren.

Hij was trouwens erg verrast toen ik kabeljauw met zure eiersaus maakte deze week, zoals mijn moeder het vroeger maakte en vond dat erg lekker.

Ik ga nog voor een kop koffie, moet nog even meer wakker worden, heel fijne week en
goed zingen hoor en je schoen zetten !!

Liefs van Mariet

















zondag 13 november 2016

Van Sinterklaas en speculaas, van vol verwachting klopt mijn hart

De wereld lijkt stiller
Maar dat is alleen maar schijn
Onder de oppervlakte kookt het en borrelt
Emoties en bezwaren
Mensen die het helemaal niet eens zijn
Met wat er werd gekozen
Boze woorden botsen als wolken in de lucht
En weer is dit land vergeten
Al het andere leed
Al die mensen op de vlucht
In plaats daarvan spreken zij van verhuizen
Van muren bouwen en ‘maak Amerika weer blank’
Alsof zij hier de eersten waren
Dit land, deze mensen
Zijn niet alleen blind, doof en stom
Maar zijn ook de strijd vergeten
Van moed, strijd en I had a dream
Rosa Park’s bank

Goeiemorgen lieve mensen,

Wat een tumult en emotie deze afgelopen week, wat voor de een victorie betekende was voor de ander een verslagenheid als nooit tevoren. Afgelopen dinsdag kwam er een einde aan wat in mijn ogen een verschrikkelijk gevecht was, om macht, om prestige, om ego en ik houd mijn hart vast met wat er komen gaat.

Voor de mensen die niet echt begrijpen hoe dat stemmen hier gaat, Hillary had de meeste stemmen maar Donald won.

Elke staat heeft een aantal zogenaamde kiesmannen, bijvoorbeeld Florida heeft er 29. Win je de staat dan gaan al die kiesmannen naar jou en zodra de eerste 270 kiesmannen heeft, wordt dat de winnaar. Dus het geheel aantal stemmen zegt soms niks, het gaat er over de juiste staten met de meeste kiesmannen aan je zijde te hebben en weer was Florida battleground zoals heel veel keren tevoren. Donald won hier net, nog geen twee procent, maar winnen is winnen en daarom dus deze uitslag.
De media denken dat heel veel mensen geintimideerd waren en niet gingen stemmen en dat dat het verschil heeft gemaakt.

Mijn persoonlijke mening, hij had niet moeten winnen want hij maakte heel vage beloftes en heeft al nog geen week later, zijn mening weer veranderd.

Ik postte dit op facebook woensdag morgen en kreeg veel reacties, van zowel Amerikanen en Europeanen :

this world is more gray today
America
you just sold
your freedom
your tolerance
your compassion
for what ?
for fake promises
Ik laat me natuurlijk niet verjagen door dit, mijn grootste zorg is, de kinderen en kleinkinderen hier die in deze wereld moeten verder gaan. De kleintjes die misschien minder kansen hebben nu, de haat en de onverdraagzaamheid die groter werd in plaats van kleiner. De kansen die minderheden hebben of beter gezegd, niet hebben, de gedwongen deportaties, de muur, alles doet me denken aan zolang geleden toen er iemand opstond die ook preekte in de naam van het volk en stilzwijgende goedkeuring had om mensen te verdelen in klassen, de Ubermensch en de mensen die eigenlijk niks waard waren en waarmee je kon sollen, die je rechten af kon nemen en op het einde zelfs hun leven.

Ik zeg niet dat het zo zal zijn maar de vergelijkingen zijn getrokken, door anderen ook.

Tot nu toe is dit dus voor mijn geen reden om naar Nederland te verhuizen, het veranderde niks aan de redenen waarom nog niet.

Woensdag was ik vrij en ging ik naar de bioscoop om Doctor Strange te bekijken, ook zo'n film over goed en kwaad, het goede overwint op het einde maar ja, het is een film en natuurlijk komt er een deel 2 en misschien 3 dus de held moet wel in leven blijven en genoeg gemotiveerd zijn. Ik ben geen superhelden mens, ik geniet van Thor en Iron Man maar dat is het ook wel zo;n beetje, de Hulk zegt me niks en Batman, hmmm niet echt maar deze was goed. Onderhouden, puur amusement en grappig en Benedict deed het weer eens uitzonderlijk goed, ik kijk uit naar nieuwe Sherlock afleveringen met hem, rond Kerst.

Na afloop even mijn wenkbrauwen laten bijwerken in de nail salon en toen naar de Aldi en oh my, ze hadden echte Duitse speculaas, met molens en sinterklaas en zo, ook gevulde lebkuchen en kerst stol met marsepein, Wat een genot. Ik heb drie pakken speculaas gekocht, eentje voor Todd want die is daar dol op en de rest voor mij, voor bij de koffie of op de boterham, ouderwets lekker !!!

Donderdag begon de business training en het ging vlotjes maar natuurlijk merk ik pas hoe het echt is als ik het gebruik.

Vrijdag in de klas herhalen van de vorige dag maar twee uurtjes later, ja hoor de eerste nies en binnen een half uur was ik heel erg ziek, hoofdpijn, misselijk en koorts dus ik pake mijn boeltje en ging naar huis. Ik had 38.5 koorts, handig dat Susan een thermometer heeft die je op je slaap kunt gebruiken. Bed in na een grote pan erwtensoep te hebben opgezet en rond 6 uur voelde ik me beter, minder koorts maar nog steeds die hoofdpijn. De soep ging erin als koek en ik lag weer op tijd onder de wol.

Gistermorgen voelde ik me nog steeds miserabel dus werken, niet echt. Nu gaat het wel weer als moet ik nog steeds niezen maar mijn hoofd doet tenminste voor nu geen zeer meer.
Ik moet een virusje op hebben gepikt van iemand in die klas, kan niet anders ofschoon Star ook ziek was deze week maar die had meer problemen met haar maag.

Gistermiddag toen ik me na een flinke dut van een paar uur, weer beter voelde heb ik, het was tenslotte Sint Maarten, een lading hartjes wafels gebakken, met room inplaats van met melk en ze zijn uitzonderlijk goed gelukt. Vanavond eten we de laatste soep met pannekoeken, de soep was heel goed gelukt, met veel prei en zo, hij smaakt precies zoals mijn mama hem maakte en de pannekoeken zijn de kers op de taart.

Vandaag, ik weet het nog niet, wat in huis doen, de was en misschien met Susan naar de winkel. Morgen weer werken maar ik heb maar een halve week, ik heb zaterdag vrij en kon er donderdag en vrijdag aan toe voegen, onbetaald weliswaar maar met al die bonussen deze maand moet dat kunnen. Zaterdag gaan we naar Ocala met Myra, mum en Ravyn naar tante Bertha want die is heel minnetjes, kon wel eens de laatste keer zijn.

Donderdag staat weer een film op de planning, Strange Beast and where to find them, samen met Susan, die houdt niet van superhelden films maar wel van fantasie.



Ik heb een jarige de komende week en dat is Marieke, hartelijk gefeliciteerd en een fijne dag !!!

Ik wens jullie een betere wereld, misschien komen we er wel via de moelijke, harde pijnlijke weg, met veel leed, angst en verdriet maar komen zullen we er, dat weet ik zeker, dat wil ik geloven voor allen die na ons komen, voor mijn kindjes en voor de toekomst

Liefs van Mariet

zondag 6 november 2016

Voor een kwartje op de eerste rang

Het circus is bijna voorbij
De clowns kunnen de arena verlaten
En ophouden met het publiek te vertellen
Waarom ze die ander zo haten
En wie er ook wint, de zege is zuur
Het wordt nooit meer als tevoren
Met alles wat is gezegd en gedaan
Is er heel veel verloren

Goeiemorgen lieve mensen

Het is november en als ik aan november denk, is het natuurlijk aan vroeger. In mijn gedachten zie ik mezelf in november als klein meisje door de straten van Kessel lopen, er ligt rijp op de daken en er is kans op sneeuw. De lucht die in kleine wolkjes weggeblazen wordt door de wind als ik uit adem is zo koud dat ik af en toe naar adem snak. Het wordt donker, waar ging ik naar toe, geen idee maar ik ga nu naar huis en ik voel me veilig zelfs helemaal alleen in de schemering. Ik loop de Koninginnelaan op want daar wacht thuis, warmte, mijn familie. Vooral het gevoel van geborgenheid is dan heel sterk, de geur van vorst, de stilte, alleen op de wereld want ik ben alleen op straat, huizen met verlichte ramen maar alle gordijnen zijn dicht en sluiten de koude wereld uit.
Hoe oud was ik, geen idee maar dat gevoel van warmte die wacht is er nog zo sterk en heel gemakkelijk op te roepen.

Vorige zondag wachtte ik vergeefs op Roland, de klusjesman, geen bericht, geen klopje op de deur, niks maar ik dacht, het komt wel. Ik ging lekker shoppen bij Sam's met Susan en Todd, heerlijk allemaal die hapjes, een lekker gegrild kippetje in de winkelwagen voor de avond en ja hoor, mijn verjaardags kado lag daar op me te wachten. Er was een demonstratie met massage apparaten, voor in de stoel voor de rug en aan soort gordel die over je hele rug loopt, vooral de schouders voelde zo goed want mijn spieren worden hoe langer hoe stijver. Terwijl ik in de stoel zat te genieten zei ik tegen Todd, wie heeft een man nodig als je een apparaat hebt dat je masseert !

Even nadenken of het te doen was en ja hoor, een vrouw moet zichzelf af en toe kietelen (verwennen) zoals mijn goede vriendin Addy altijd zegt dus ook dat het wagentje in samen met nog een aantal lekkernijen. Hier wordt gesnackt met groenten en fruit, geloof het of niet en ik ben vooral dol op caramel dat wordt gebruikt als een dip voor appelstukjes. De caramel is zacht, ietsje dikker dan stroop en de combinatie is heerlijk dus samen met witte druiven die nog volop te krijgen zijn werd dat mijn lunch voor de hele week, elke dag een geschilde appel, in schijfjes gesneden en dippen maar.

Thuis waren Darian en Josh en de kids, we aten burgers van de grill en allerlei lekkere dingen die Raini gekookt had .

Op het werk gelukkig steeds minder druk, gisteren werd zelfs green time aangeboden maar ik was steeds de laat, de eerste die reageert wint. Ik heb wel de hele week gewerkt.

Woensdag was ik vrij en aangezien Susan zelf naar de therapie kan rijden nu was ik echt vrij.
Een film stond op mijn programma, Inferno met Tom Hanks, de derde uit de reeks van Dan Brown boeken en ik zat om 11 uur in de bioscoop op een matinee kaartje van 5.00. Met mij zegge en schrijven 8 andere mensen dus lekker rustig en ik heb ervan genoten. Het was spannend en vol actie maar ik vind de eerste, Da Vinci Code, nog steeds veruit de beste moet ik bekennen.
Daarna even bij Old Navy binnen waar ik een hele leuke broek kocht, jaren50/60 stijp, zwart en wit pepita ruitje en bijpassend zwart shirtje dat in de opruiming was. Ik vind die nieuwe stijl erg leuk en kreeg ook leuke reacties vrijdag toen ik dit aanhad op mijn werk, mijn horloge is ook pepita dus het paste allemaal precies.

Als ik dan vrij ben wordt er natuurlijk uitgebreid gekookt, anders ben ik pas thuis tegen zevenen en is het meestal iets wat vlug klaar is of gewoon een boterhammetje.
Trouwens gisteren een telefoontje van Susan, Todd had Three cheese tortellini (verse) a la panna gemaakt, tortellini met kaas roomsaus en hamblokjes, ik natuurlijk met mijn kommetje naar het einde van de straat, het was fantastisch lekker, hij lachte en zei, kan dit je goedkeuring hebben en ik lachte met een volmondig ja.

Woensdag, omdat we vroeg aten, was er nog tijd voor een ommetje van een paar kilometer, Susan had geen zin dus ik liep alleen naar de Walmart om wat lichte spulletjes en een brood te halen. Op de weg terug vond ik een aantal takken, perfect voor mijn kerstversiering die ik in gedachten had dus ik bundelde met behulp van een plastic Walmart tasje en bijna thuis kreeg ik een ligt van Gil naar hun huis.Komende woensdag ga ik eraan beginnen dus ik maak vast foto's als het goed lukt.

Donderdag morgen was ik al vroeg op al moest ik pas om 11 op het werk zijn. Het schemerde nog en toen ik een zak naar de vuilnisbak bracht rook ik de immens zoete geur van de jasmijn, twee grote struiken inmiddels en vol met bloemen die alleen 's nachts open zijn. Ik dook als het ware in de struik en rook, heerlijk, Martin's favoriete bloem beloonde me met een aroma dat met niets anders te vergelijken is. Opeen hoor ik zoem zoem als een bij en zo'n 30 cm van mijn gezicht, een kolibrie die deze bloemen ook heel erg lekker vindt natuurlijk. Ik ging recht op staan en stokstijf wachtte ik af, drie donkerbruine kolibries, binnen 50 cm van me vandaan laafden zich aan de nectar. Dit zijn de kleine kadootjes die me elke dag zo goed doen en wat is een beter begin van je dag dan pure schoonheid en gratie, zo maar voor niks bij je voordeur.

Vannacht is ook hier de wintertijd ingegaan maar Charlie was een good girl en sliep nog toen ik om zeven uur wakker werd en ik had tijd om alle klokken te verzetten, alleen die in de auto moet nog en alvast mijn blog te starten. Darian is op weg naar hier, zij, Josh en kleine Josh gaan vandaag naar het strand om de jaarlijkse airshow te zien met natuurlijk de Blue Angels maar voor baby Julius is dat niks, veel te druk en teveel lawaai met die straaljagers dus ik mag babysitten tot vanmiddag, de show is van 10 tot 4. Roland komt ook vandaag voor de reparaties, hij wilde woensdag komen maar vergat dat het woensdag was.

Ik ben dus helemaal klaar om oma te spelen, ik wil lekker met hem gaan wandelen als het kan, het is frisjes en bewolkt maar een heerlijk temperatuurtje voor mij.

En dan zijn er de verkiezingen komende dinsdag en ik ben er helemaal klaar mee !! Ik wil gewoon dat het circus verder trekt naar Verwegistan, het is een comedie die nooit echt leuk was en het zou zomaar kunnen zijn op dit moment dat de grootste en lelijkste clown aan de winnende hand is, ik hoop voor dit land van niet en houd mijn hart vast als het gebeurt.

Allemaal een fijne week gewenst met veel kleine en grote momenten om van te genieten en November, ik houd van jou !!

Liefs...Mariet xx