zondag 30 maart 2014

Marathon


wao blieft den tied

wao geit der haen

waem telt alle oere

some geit hae sjne

lden te langzaam soms

daag kenne zoe lang doere

maar onbewust haolt hae os toch in

we kennen um neet versjlaon

en veur det wae ut weite

is ut allemaol gedoan

dus geneet, kiek neet om

det haet genne zin

laef ut laeve wie ut kumpt

geneet en sjpring der midden in

 

Hallo lieve lezers,

 

Wat weer een week met ups en downs. We begonnen de vorige week natuurlijk met de babyshower van Darian en Josh, lang naar uitgekeken en het was fun. Na alles in gepakt te hebben, mijn pittige gehaktballetjes met knoflook dip en de cupcakes die heel lekker waren, Martin de auto, hij voelde zich redelijk goed op weg naar Ricky’s.  Daar aangekomen zaten er wat mensen buiten en ik maakte kennis met vrienden van zowel Darian als van haar moeder Kelly. Martin verdween onmiddelijk naar de achtertuin om daar met Ian wat rond te hangen. Officieel begon het om twee uur maar zoals met alles hier, mensen zijn niet zo klokbewust. Uitendelijk was het bijna drie uur voordat de spelletjes begonnen want dat hoort er blijkbaar bij. Darian was het stralende middelpunt met haar ronde buik en Josh zat stil te genieten van alle aandacht. We kregen een ketting met een speentje om en vanaf dat moment mocht het woord baby niet gebruikt worden want dan was je je speen kwijt wat bij mij heel snel gebeurde. Er waren potjes babyvoeding zonder labels en dan proeven en raden wat het was, wie kan het eerste een babyflesje appelsap met een speen met een klein gaatje uitdrinken en wie raadt wat de omvang van Darian’s is. Daarna was het tijd voor de taart en eten, een hele tafel met vanalles stond klaar en vooral de balletjes waren een succes, 5 pond gehakt verdween als sneeuw voor de zon. De taart was heel mooi maar ontzetten zoet dus nee voor mij. Daarna werd het ouderpaar in het midden neergezet en was het tijd voor de kadootjes. Mijn prikbord werd als eerste opengemaakt en ze vonden het heel mooi. Na een half uur uitpakken was het ouderpaar een heleboel luiers, kleertjes en andere noodzakelijke babyspullen rijker. Daar was het snel gebeurd, mensen vertrokken, Martin was met Ian al naar huis en ik kreeg een lift van een tweetal dames die in onze buurt wonen. De rest van de dag lekker relaxen en Raini kwam later thuis met een heleboel restjes eten dus koelkast weer helemaal vol, jammer genoeg eten ze hier geen restjes, behalve ik dan dus na een paar dagen hadden de vogeltjes buiten ook een feestmaal.
 
mijn kadootjes mand

het prikbord

cupcakes !!!

grandma Kelly en overgrootmoeder Ann 'Meemaw'

de kadotafel met de luiertaart van Raini

het buffet

het bord werd gewaardeerd

spannend !!!

de aanstaande ouders Darian en Josh

de babytaart

opscheppen maar !!!

even knuffelen met onze meid

ze genoten !!
 

 

Op het werk ging de funweek van start, maandag sport team dag dus in mijn Seminole uitfit naar het werk, jack, tshirt en pet en ook het cheerleaden ging door. Ik vertelde Joe wel dat ik toch een paar dagen nodig had om mijn cijfers proberen op te krikken voor mijn bonus en dat was ok.

 

Dinsdag superlange chemo en wat was mijn schat ziek, kon niks eten, maagzuur, misselijk en zijn vingertoppen en tenen zonder gevoel dus elke avond voetjes wrijven. Hij werd hoe langer hoe zieker en dat duurde tot vrijdag toen we wat te roken konden krijgen, toen ging de misselijkheid weg en kon hij weer eten.

 

Woensdag was het ‘wie kan de meeste at&t spulletjes op zijn lijf dragen, tshirt, buttons, stickers, armbandjes etc. Ik had alleen shirt en armband en voorzag mijn collega Kim van een aantal pins en zo, zij won de wedstrijd met over 100 accessoires !

 

Donderdag was het NERD DAY. Je kon je verkleden als je favoriete nerd en ik ging als Sheldon Cooper’s mama, lekker een beetje truttig in degelijke rok en vestje.

 

pyama dag

mijn Mary Cooper outfit

paaskadootjes voor collega's


Vrijdag was het Pyama dag, wel netjes natuurlijk dus de konijnensloffen aan, niet met autorijden natuurlijk, pyama, papilotjes in mijn haar en een knuffel. Het voelde heel vreemd toen ik uit de auto stapte, net als in een droom waar je je realiseert dat je niet gekleed bent in een mensenmassa. Ik voelde me bijna naakt het eerste uur maar het was wel lekker zo ongedwongen.

 

Doordat mijn cijfers opgekrikt moeten worden wil ik de bonus krijgen, ik ben heel dichtbij en ook om wat extra centjes te hebben had ik me opgegegeven voor overwerk in het weekend. Dat betekende gisteren zaterdag om 8 uur beginnen, 4 uur aan de telefoon en toen nog 8 uur mijn normale zaterdag werk als service lead…kassa !! Vandaag plak ik er nog eens 7 uurtjes aan vast, allemaal aan de telefoon van 10.00 tot 18.00. Zondag wordt 150% betaald plus nog eens 50% overwerk premie maar die zie ik pas over 3 weken op mijn loonstrookje, hebben we wat in het vat. Het is voor het eerst dat ik op zondag werk en ik heb al gehoord dat het heel gezellig is.

Als ik vanavond dan thuiskom is er eten !! Raini heeft groot inkopen gedaan en Ian, Darian en nog wat vrienden komen allemaal eten. Ik zag kip en ribjes dus waarschijnlijk gaan ze buiten grillen, ik laat me verrassen.

Darian moest op controle afgelopen week en de dokter vertelde haar dat ze al een centimeter ontsluiting had en de baby’s hoofd was al waar hij moest wezen dus het kon wel eens vroeger gebeuren als 25 april, ik zag dat zondag al, ik geef het een twee tot drietal weken max.

De auto, ja hoor het is allemaal klasse op dit moment. Martin is gestopt met het ontkoppelen van de accu ‘s nachts nadat de stoel niet meer is aangesloten op het electrische circuit, niet meer ‘s morgens aan de oplader en er is geen vuiltje aan de lucht.

 

Alles staat hier in bloei, de azaleas in zoveel mooie kleuren, dogwood bomen, tulpenbomen en de wegkanten zijn een lust voor het oog. Susan en ik hebben met een schop alle paperwhite hyacinten bij haar buurvrouw Janice uitgegraven nadat ze verhuisd was en ik heb wel 100 bollen, ik moet er nog een aantal planten. Ik heb aan mijn overbuurvrouw Lily ook een zak gegeven, ze is heel aardig, ze komt oorspronkelijk uit Roemenie.  Haar dochter en schoonzoon zijn net terug met hun 8 maanden oude babydochter uit West Virginia en wonen bij haar, niet altijd even gemakkelijk, Lily is helemaal haar eigen ritme gewend dus ze kon wel een opkikkertje gebruiken.

 

Op 4 april is Ger Wijnhoven jarig, van harte proficiat !!!!

 

Ik ga nog even snel koffie halen want dan moet ik mijn lunch klaarmaken en is het bijna tijd om te gaan, het wordt toch pittig, 10 dagen aan een stuk werken want ik heb pas donderdag weer vrij en dan hebben we twee dokters afspraken. Woensdag morgen ook de oncoloog, dan draai ik de late shift dus relaxen waar het kan.

 

Fijna week, geniet van  het fraaie voorjaarsweer en tot de volgende week.

 

Liefs…Mariet xxxx

 

zondag 23 maart 2014

Baby shower !!!


unne bollende boek

gevuld met niej laeve

we kieke der hiel erg nao oet

en ik zou alles derveur gaeve

as dit kindj ziene grandpa liert kenne

same sjpeule, same vanalles doon

perdje rieje op Martin's kneen

unne trotse opa met ziene kleinzoon

 

Hallo lieve lezers,

 

Ik kan het bijna niet geloven, de afgelopen week heb ik elke dag netjes van negen tot zes gewerkt, geen minuut gemist en het was superleuk maar daarover later meer.

Nu  Raini weer terugkeerd is op het nest, is het toch wel wat meer hectisch in huis maar de eerste dagen van de week was het weer even rustig want zij en Shannon waren naar Tampa tot woensdag. Daar woont Shannon’s moeder en haar twee zussen en een van die zussen is zwanger, de due date was de al voorbij en de bedoeling was dat ze maandag ingeleid zou worden. Shannon vertrekt binnen een paar weken naar bootcamp, ze is aangenomen bij de Marine, bootcamp betekent weken niet naar huis dus ze keek erg uit naar deze bevalling, niet alleen kon ze erbij zijn als de baby, een jongetje, geboren zou worden maar als dit niet doorging zou het wel eens drie maanden kunnen duren voordat ze met haar neefje zou kennismaken. Jammer genoeg  geen bevalling, de dokter besloot dat het misschien toch beter was dat de baby uit zichzelf kwam, nu wordt de zus morgen ingeleid maar Shannon kan geen vrij krijgen van haar werk om te gaan. Ze was ontzettend teleurgesteld zoals je je kunt voorstellen.

 

Wij genoten van de rust, zondag was onze trouwdag en ik was al supervroeg op. Mijn zondag morgen betekent natuurlijk schrijven…dit blog en wat er zo allemaal bij komt kijken. Zondagen gaan snel, vooral als het een een dag weekend is lijkt die zondag voorbij te vliegen en voordat je het weet is het vier uur en tijd voor eten en dan een oogwenk later lijkt het tijd te zijn om naar bed te gaan.

We hadden besloten om dit jaar de traditie weer voort te zetten. Op onze trouwdag aten we crablegs en beloofden elkaar toen dat elk jaar op die dag te doen, zo ook dit jaar. Bij Winn-Dixie moet ik tien minuutjes wachten totdat de pootjes van een paar  krabben gestoomd werden, rijkelijk met kruiden en met het warm pakketjes naar huis waar Martin al een gedeelte van de eetkamertafel met kranten bedekt had. Een kom met warme boter en een nog warm stokbrood met knoflook boter, vorken en notekrakers om de poten de kraken en dan maar pulken om het zoete vlees eruit te halen, in de boter te dippen en naar binnen te werken. Het was een lekkere knoeipartij en zo hebben we dat het liefst, vandaar ook die kranten. Het is heel rijk voedsel en ik kan maar een paar legs naar binnen werken, dan ben ik helemaal voldaan maar Martin at en at en at totdat er niks meer over was. Even was ik bezorgd dat het teveel en te machtig voor hem zou zijn maar het viel allemaal achteraf reuze mee, hij is er niet ziek van geworden. Martin is iemand die je moet laten, als hij wat wil doet hij het  gewoon en het heeft geen zin om proberen hem te stoppen dus ik liet hem maar zijn gang gaan.

Het resultaat, wij zaten tot onze ellebogen onder de derrie, van de kruiden, een heel stapel lege crablegs op een stapeltje op tafel en een lekker vol gevoel in onze buikjes…traditie weer volbracht en hopelijk volgend jaar weer.

 

Woensdag op het werk kwam Jenny, een van de managers, al direct toen ik daar was naar me toe, ik haar wilde helpen met iets waarvoor ze geen tijd had. Ons centre doet het heel goed en Joe, de nieuwe areamanager en baas van mijn manager Lori had bedacht dat hij wilde proberen zijn nummer een positie qua cijfertjes in de negen staten wilde proberen vast te houden tot het einde van de maand dus hij startte een wedstrijdje. Elke transfer naar Uverse van een klant moest in een chatroom gepost worden en elk uur werd er een winnaar uitgekozen en die persoon verdiende een kwartiertje betaald off the phone. Ze wilde graag dat ik die morgen de chatroom beheerde, alle transfers op een spreadsheet zette en zorgde dat er na dat uur een winnaar werd bepaald en ook dat moest aan workforce doorgegegeven worden zodat het kwartier werd ingepland. Ze vertelde me dat ik elk weekend, op zaterdag zo spontaan meejuichte voor elke transfer dus ze vond mij de ideale persoon om dat te doen. Ik ging dus volle pulle, na een enerverende maar vooral vooral vrolijke morgen moest ik het jammer genoeg overgeven aan iemand anders want Chip vond dat ik aan de telefoon moest, hij kon mij daarvoor niet missen, jammer en de room was veel stiller nadat ik er mee moest stoppen.

Blijkbaar vond Joe dat ook dus donderdagmorgen trok hij me direct aan mijn jas, kun je vanmorgen weer de room doen? Toen we in mijn lunchpauze even buiten stonden, Lori en ik, vertelde ik haar hoezeer ik genoot van het cheerleaden en toen Joe even later ook buiten kwam zei ze tegen hem, waarom laat je Mariet dit vanmiddag ook niet doen, ze doet het fantastisch. Hetzelfde gold voor vrijdag en ik kreeg ontzettend veel posititeve reachties van de mensen op de vloer, ook Joe zei dat hij veel goeds had gehoord, hopelijk mag ik in de toekomst meer van dit soort dingen gaan doen. Entertainment is leuk en het deed me denken aan al die lange uren in chatrooms, ik heb genoten en het was een groot succes qua opbrengst, elke dag hadden we over honderd nieuwe Uverse klanten.

 

Donderdagmorgen moest ik naar Publix om de money order voor de huur te halen, een soort check die ik per post naar Bob, die onze huur beheerd, stuur en ik zag dat de Dr Pepper op de reclame was. Als ik al frisdrank drink is het Pepper en 2 liter kostte maar 1 dollar dus ik nam twee flessen mee naar de kassa. De aardige dame maakte me erop attent dat er een coupon was, als je drie flessen kocht ging er 2 dollar af dus drie flessen waren dan maar een hele dollar, koopje dus, ik heb nu zes flessen in de keukenhoek staan, ik kan weken vooruit !! Ik moet toch wat meer aandacht aan waardebonnen gaan besteden, gisteren had ik pudding, twee voor 5.00 en met de waardebon van 2.50 betaalde ik dus 2.50 voor 8 potjes, even weg van de yoghurt en rijstepap staat nu voor de komende dagen op het menu voor mijn lunch op het werk.

 

Toen ik vrijdag van het werk kwam vertelde Martin me, niet koken, Raini is inkopen doen en dan komt ze samen met de bubs hier koken, grillen en we eten samen. Nou is dat altijd gezellig maar we aten niet voor half tien of zo, eigenlijk veel te laat voor mij. Ze bracht Darian, Josh en Kendra mee, Raini moet altijd mensen om zich heen hebben. Ian kwam veel later, hij was naar een feestje. Ik had Darian al een paar weken niet gezien en was verbaasd dat haar buik zo gegroeid was. Toen ik daar een opmerking over maakte ging spontaan haar tshirt omhoog en showde ze haar buik in volle glorie. De baby lijkt al een beetje gezakt, nog vijf weken en dan mag Josh Zachariah het levenslicht aanschouwen. Vandaag is haar babyshower, hier doen ze dat voor de geboorte, alle kadootjes geven, met allemaal vrouwen of schoon Martin ook is uitgenodigd (Daddy, you have to come too, you can hang out with Josh and Ian) en ik ben dus de laatste voorbereidingen voor vanmiddag aan het verrichten. Ik heb gisteren van 5 pond varkensgehakt balletjes gedraaid, half met nasi kruiden en half met creoolse kruiden. Ik had mijn hapjes pan helemaal vol en ze staan nu lekker in de koelkast. Ook een kom knoflooksaus – allemaal op verzoek  want ze lusten er hier wel pap van. Verder heb ik zo’n twintigtal cupcakes gebakken, heel vrolijk met kleine stukjes kleurig snoep in, het smaakt als zoet maisbrood, heerlijk ! De mand is bijna klaar en foto’s volgen. Darian had een verzoek voor haarzel, Mariet, als de baby eris maak je dan hemelse modder voor mij, ik beloofde dat direct te doen, ik weigerde dat nu ze zwanger is, tenslotte is het gemaakt met rauwe eieren en dat vind ik niet geschikt voor een zwangere jongedame.

Darian's buik, Josh Zachariah wordt rond 25 april verwacht
 

Raini maakt vandaag een luiertaart en heeft een echte taart besteld bij Walmart, ik heb gisteren nog was leuke luierpakjes bij een yardsale gevonden, die zijn al gewassen dus alleen nog alles verpakken.

Ik kon geen foto vinden van de cake online maar wel van een luiercake zodat jullie een idee hebben.

 


 

Doordat ik de hele week werkte had ik zaterdag, dus gisteren, vrij en Susan en ik verheugden ons er al op, ze is al maanden aan het vragen wanneer we eens een zaterdag kunnen gaan yardsalen. Gistermorgen was het dus zover, om half tien vertrokken we met haar auto. Het aantal yardsales viel een beetje tegen maar er was 40% kans op regen voorspeld hoewel er geen druppel viel, dat is Florida voor je. Na een slowe start vonden er toch een paar en ik had verschillende zakken spulletjes. Ze brengt altijd lekker eten naar ons dus gisteren ook de kans om wat terug te doen, laat ontbijt bij Denny’s, volkoren pankoeken met kaneel en eitjes met rosti en bacon ging erin als koek. Zij had uienringen en enchiliadas, dunne pannekoeken met gesmolten kaas ertussen, ze is vegetarier. Ze had nog een coupon voor 20% eraf dus voor iets meer dan 10 dollar waren wij klaar. Daarna nog maar een paar yardsales, daar vond ik dus die onesies, luierpakjes, allemaal in Darian’s favoriete kleur, appeltjesgroen en met kleine aapjes, leeuwtjes en giraffen erop, haar thema voor de baby kamer is tenslotte oerwoud. Ook stopten we bij de nieuwe Dollar Tree in onze buurt, ik hoef niet zover meer te rijden nu, bij de Dollar Tree is alles echt een dollar en ze hebben veel knutselspulletjes, mooie foam vormen en veel voor Pasen. Mijn voorradje is weer goed aangevuld en dat bijna voor nop, ik kocht nog wat kroontjes, bloemen en leuke toverstokjes om te versieren, met harten en tulpen en heb gisteravond toen Martin lag te pitten al lekker geknipt en geplakt. Ik moet straks online maar eens wat versieringen googlen want ik wil passspulletjes maken voor mijn teamgenoten, ze doen zoveel om voor mij mogelijk te maken dat ik dagen vrij krijg die ik nodig heb.

 

Gisteravond was de bedoeling dat we film bekeken, ik had er twee, American Hustle en Killing your darlings maar doordat Martin slaap viel om acht uur kwam er niks van, hij heeft er eentje vannacht gekeken en nadat ik mijn schrijfwerk klaar heb gaan we voor nummer twee. Als hij slaapt vind ik dat ik hem niet wakker moet maken, hij slaapt al zo weinig.

 

De auto, dat is een ander verhaal. Zoals jullie misschien weten hebben we constant problemen met de accu, hij laat niet op, hij loopt leeg en de afgelopen weken heb ik om te voorkomen dat hij steeds na mijn werk gejumpt moet worden, elke morgen na aankomst op at&t’s parkeerplaats de accu afgekoppeld. Zo ook dinsdag maar ik kreeg na mijn werk die stomme voorklep niet open, vanalles geprobeerd en eindelijk na 10 minuten lukte het, het was al laat, ik had een lang telefoongesprek met een klant en dus gauw de klemmen vastgemaakt en naar huis. Op de terugweg besloot ik dan maar bij een tankstation te stoppen om sigaretten te kopen, ik wist dat Martin zijn wekeleijkse slof bijna leeg had en ik wilde na thuiskomst niet nog eens op weg. Ik kocht de slof en startte de auto, niks, verdorie, een van de klemmen zit vast niet vast genoeg dus weer gerommel met demotorkap maar wat ik ook deed, niet open te krijgen alleen op een kier. Een aardige jongeman zag mijn ermee inde weer en zei, can I help you. Ik zei volmondig ja, tenslotte waren er veel mensen op die parkeerplaats bij het tankstation een komen en gaan dus veilig in mijn ogen om hulp van een vreemde aan te nemen, je weer hier maar nooit. Hij kreeg de kap open en ik draaide alles nog beter vast en de auto startte weer. Een andere jongeman vroeg waarom ik dat deed, met die accu, hij was een auto monteur en ik vertelde wat we elke dag moeten doen om de auto aan het rijden te houden en dat volgens mij die stoel een groot deel van de problemen veroorzaakte door de accu leeg te trekken. Mijn bestuurders stoel is electrisch, je kunt hem op verschillende standen programmeren maar er was het laatste half jaar maar een stand, plat, de zitting helemaal naar achteren, ik kon ermee leven maar hij bleef brommen en zoemen en proberen te veranderen. De tweede jongeman kreeg het binnen een paar minuten voor elkaar, ik heb weer een stoel met een rugleuning zoals hij moet zijn, tegen mijn rug aan. Ook wees hij mij waar de fuse box was waar de zekeringen zijn voor lichten en zo. De volgende dag wees google me de weg, nummer 35 was voor die stoel dus die ging er uit. Na kontrole of alles andere het nog deed, lichten, knipperlichten en ruitenwissers werd de volgende dag getest, ik hoorde niks meer, de stoel zweeg en ik ontkoppelde de accu die dag niet op het werk en je raadt het al, hij startte gelijk ‘s avonds dus ik denk dat we dat van het lijstje kunnen strepen als opgelost !!! Het zijn de kleine dingen die je zo’n zonnig gevoel kunnen geven.

 

Martin is aan de tweede film gestart dus ik ga zo meteen lekker bij hem in de luie stoel zitten en even relaxen voordat de babyshower happening begint, het zal wel een gegiechel en gebabbel van jewelste worden, ben ik vast van overtuigd maar eerst nog alles in pakken en naar de bieb want er staan weer een paar dvd’s van Deep Space Nine op me te wachten. De foto’s zien jullie de volgende week…beloofd !!

 

Ik wil afsluiten met mijn lieve schoonzus Miep een hele dikke proficiat te sturen voor haar verjaardag op 29 maart en een dikke knuffel XX

 

Liefs…Mariet

 

 

 

zondag 16 maart 2014

Hieperdepiep voor ons !!


vandaag

 hoij ich mier van dich

 den gister

 en minder den morgen

 ondanks alle zorgen

 zal det noeits verangere

 en wat angere

 zegge of dinke of doon

 ich laot dich noeits mier gaon

 

Hallo lieve mensen,

 

Ja hoor, vandaag vieren we, ons 7 jarig huwelijk, niet zo overdadig als we normaal zouden doen, we maken geen uitstapje en we gaan niet uit eten maar we eten gewoon lekker thuis, alleen ons beidjes en gaan gewoon gezellig samen de dag doorbrengen.

Vanmorgen al vroeg uit de veren want Raini wilde om 6.10 al naar het werk gebracht worden en daar ik de enige ben die haar een lift kan geven – anders moet ze lopen – was ik dus al om 6 uur op, best wel zwaar vandaag want ik sliep pas na half drie vannacht. Was net in slaap toen er in de buurt hard geschreeuwd werd, resultaat, klaarwakker en maar draaien onder de dekens.

 

Ja hoor, Raini is weer terug in ons huis. Zondag had ik Ravyn en Ian terug naar Ian’s grootouders gebracht en wilde vroeg naar bed. Rond half twaalf werd ik opgeschrikt door geluiden in huis, gebons en zo en in eerste instantie dacht ik dat Martin misschien was gevallen, hij is soms een beetje wiebelig maar nadat ik opstond vond ik Raini in de keuken, zij vertelde dat haar grootvader Ricky waar ze de laatste twee maanden of zo was, haar verteld had dat zijn andere kleindochter Shelly terug naar het huis kwam na een ruzie met haar vriend en dus moest de kamer waar Raini sliep beschikbaar zijn op maandagmorgen dus Raini had geen andere keus dan terug naar daddy en ikke. Tot mijn grote verrassing was Shannon bij haar, haar vorige vriendin. Shannon vertrekt over een paar weekjes om haar loopbaan bij de navy te starten. Op maandag hebben ze de slaapkamer eens goed opgeruimd want het was me puinhoop en een een doorn in mijn oog, Stapels kleren op de grond, ik had al alle spulletjes van Ravyn eruit gehaald, kleren gewassen en speelgoed op onze slaapkamer opgeborgen maar nu is alles spic en span. Ik vind het wel fijn dat ze er weer is, kan ze weer wat tijd met Martin doorbrengen want hij had haar erg gemist. Dat betekent dus wel dat ik wat meer taxi moet spelen maar gelukkig is het maar 5 minuutjes rijden naar waar ze werkt.

 

Deze week de 12de keer dat we richting kliniek gingen op dinsdag voor chemo.  Het grote verschil, gelukkig, met de  de vorige keer, hij had weer een reuze honger toen we thuiskwamen. We gingen op de terugweg eerst even bij de farmers market aan, dat is een overdekte markt met allemaal verse groentes en fruit. We namen sinaasappels mee en een hele zak gesneden champignons, en sla. Ook kocht ik kruidenplantjes, thijm, bonenkruid en lavendel dus dinsdag middag eindelijk ons piepklein terras schoongemaakt, het plantenrek geplaatst met de potjes erop, de hortensia heeft zo te zien de winterse kou ook overleefd want er zijn jonge scheutjes en het ziet er nu al weer zoveel gezelliger uit. Ik heb ook nog wat zaadjes voor bloemen geplant en moet vanmiddag erop uit voor nieuwe bloemenaarde want die is op. Gisteren was ik op een yardsale waar ze planten verkochten en ik scoorde een hele mooie Peruviaanse cactus, hij is ongeveer 60 cm hoog en hij bloeit  ‘s nachts, de bloem is er maar voor een nacht, hij heeft nog geen knoppen maar ik ben reuze benieuwd. Ik kan hem zelfs in de volle grond zetten maar voorlopig blijft hij nog in de pot.

 

Martin voelde zich heel goed voor de rest van de week, hij kan goed eten en is tenminste niet misselijk. Vanmorgen, omdat ik toch Raini moest wegbrengen en haar winkel tegenover de Hardee’s is, ze gaan om 6 uur open op zondag, pikte ik een ontbijtschotel op voor hem, heel goedkoop, ei, biscuit met roomsaus, bacon en gebakken aardappeltjes en dat ging erin als koek.

 

De komende week werken van maandag tot vrijdag van negen tot zes want ik heb voor het eerst sinds lang weer zaterdag vrij en Susan verheugt zich er al op om wat samen te ondernemen.  Gisteravond belde ze toen ik thuis was om half tien om even over te wippen, ze had heirloom tomatoes gevonden in de supermarkt. Heirloom tomaten zijn de oude versie van tomaten, niet mooi rond en zo maar niet door menselijke hand verandert. Ze hebben meer smaak, we gaan de zaadjes planten en kijken wat eruit komt. Ook had ze een halve pizza voor de mannen en een lekker ijsje voor mij.


 

Dit weekend zijn we met zijn beidjes, Raini gaat samen met Shannon naar Tampa, Shannon’s zus moet maandag bevallen van haar zoontje, ik heb een leuke muts met een mini ankertje gehaakt, ze zijn woensdag weer terug. Ook is het maandag St. Patrick’s Day, de Ierse nationale feestdag die hier volop gevierd wordt met groene kleren (we worden maandag op het werk verzocht in het groen te komen) en overal klavertjes vier en potten met goud onder regenbogen.

Twee jarigen voor de komende week, Nathan op 21 maart, de eerste dag van de lente en de dag erna op 22 maart is Rik jarig, allebei een dikke proficiat.

 

Ik ga nog even op een oor, 3.5 uurtjes slaap was niet genoeg, fijne week en tot schrijfs !!

 

Mariet xxx
 
mijn nieuwe aanwinst, Peruviaanse cactus
 
 

 

zondag 9 maart 2014

De lente mag komen


de zon sjient weer

 de waereld wermt langzaam op

 ich ben de kaoj noe waal eg meug

 dus winter, kom toet unne sjtop

 

ich weit, wae moge neet klage

 wae heije genne sjnie, gen ies

 allein, de kaoj knaagde aan mien knök

 en alles waas naat en gries

 

kom lente zon, verwerm mien hert

 maak det alles weer fleurig en greun

 verwerm mien lief, verwerm mien hert

 zoon bietje wermte is mich zoe toet sjteun

 

Goeiemorgen lieve mensen,

 

Even mijn innerlijke klok aanpassen vandaag want de zomertijd is vannacht ingegaan hier en totdat het bij jullie ook gebeurt is ons tijdverschil nu 5 uur. Dit betekent dat het nu om 7.10 nog pikdonker is buiten maar ook dat morgen als ik om 18.00 uur naar huis rij van het werk, ik lekker de lichten niet meer aanhoef, een verademing voor mij en voor mijn accu. Het ontkoppelen van die accu overdag lijkt trouwens goed te werken, ik wordt handig erin, af en aankoppelen, beiden binnen een minuut gedaan.

 

Ik ben zeker een beetje duf vanmorgen, gisteren toen ik om half tien thuiskwam liet Ian mij een flesje moonshine zien. Dit is zelfgestookte alcohol, van oorsprong door de mensen van de South gedaan, ergens diep in de bossen of moerassen, illegaal natuurlijk en met aardappelschillen of mais. Deze was vermengd met druivensap wat het drankje een beetje een vreemd smaakje gaf maar na een half borrelglaasje proefde ik dat al niet meer. Zo’n 50% alcohol had me in een mum om, ik ben helemaal niks meer gewend en had binnen een paar slokken al het gevoel dat ik zweefde. Ik heb geslapen als een roosje en ben duf maar heb geen kater of zo, zoveel had ik ook niet gehad.

 

De week weer voorbij en wat een week weer. Zondag begonnen we met gezellig oma zijn, Ravyn was hier en die wil toch bezig gehouden worden dus we hebben cupcakes gebakken, lekker getutteld en zijn met Susan naar Sam’s Club gaan winkelen.  Op zandag zijn er allerlei standjes met produkten om te proeven en we genoten volop van verse aardbeien en bramen, gebakken vis en biscuit sausage. Toen we naar buiten liepen merkte de kleine dame op, I like eating here !

 

‘s Avonds gingen Ian en Ravyn weer naar huis en dan lijkt het huis ineens leeg en stil maar dinsdag kwam Ian weer terug en hij is nog steeds hier.

Woensdag was mijn vrije dag, afspraak met de oncoloog dr Luke op het schema en we waren lekker op tijd. De dokter was blijkbaar in een goede bui want hij kletste voluit, hij legde weer uit dat na de laatste chemo, komende dinsdag hij nog een chemo wil doen en dan de petscan. Toen ik vertelde dat we met hospice gesproken hadden zei hij dat dit hopelijk nog lang niet aan de orde is maar hij was het met me eens dat het goed is om je opties te kennen. Wij maken hier toch uit op dat we nog wat tijd hebben. Toen hij hoorde dat Martin zo misselijk was en niets kon eten opperde hij om Marinol voor te schrijven. Dit is marijunana in pil vorm en legaal natuurlijk. Hij merkte wel op dat hij niet wist of de verzekering dit dekt en hij had gelijk, er is weer speciaal een verzoek van de dokter voor nodig maar hij zei dat in dat geval we gewoon de apotheek even moesten bellen of faxen wat ondertussen al gebeurd is dus nu gewoon wachten totdat Avmed groen licht geeft. De pillen zijn onderdaad duur, 90 voor $ 1114.00

 

Donderdag morgen was dokter Patel van de pijnkliniek aan de beurt, 8.20 stond op de kalender en aangezien ik om 12 uur moest werken lijkt het altijd voldoende tijd om alles te regelen. Bij de dokter waren we nogal snel klaar, om half tien stonden we buiten met drie recepten voor medicatie. Even dacht de assistente (we hadden haar nog niet gehad) dat er toch echt een MRI moest worden gemaakt, we hebben images nodig voor de dokter om een goede diagnose te kunnen stellen (!) maar de dokter vond dat blijkbaar ook onzin en ik stelde ook nog even dat aangezien het al een heel geweld is om Martin in de auto een beetje comfortabel naar al die afspraken te krijgen was de MRI al snel van de tafel geveegd. Bij de apotheek was het weer raak. Nee mevrouw, geen percoset, verdorie, die heb ik nu echt nodig, misschien een ander filiaal (ze hadden het niet binnegekregen, misschien morgen?). Uiteindelijk kreeg ik haar zover dat ze belde en ja hoor, op Normandy/Memorial Park hadden ze ze binnen, moesten alleen nog verwerkt worden, om half twaalf zijn ze klaar. En de morfine en de Xanax ? Oh die hebben we wel maar onze printer werkt niet dus we kunnen niks klaar maken, geen etiketten, geen pillen. Geweldig toch, je krijgt zoveel klanten per dag en hebt geen plan B !

Om half twaalf stond ik bij de andere Walgreens, ja hoor maar ze zijn er nog niet. Wacht effe, mij was verteld dat jullie ze wel hadden. Erm, ja, dus, erm, komt u maar om twee terug dan zijn ze klaar.

Ik had ondertussen naar het werk gebeld dat ik om 5 uur wel zou beginnen want ik had de bui al zien hangen. Om een uur even de website gecheckt en ja hoor, ready voor pick up dus maar weer door de stromende regen en toen had ik de 120 percoset. Na het werk heb ik ook even de morfine en Xanax opgehaald, leve de lange openingstijden en nu is alles weer compleet.

Gisteren voor het werk even gezellig met Pauline bijgekletst via skype, het was alweer veel te lang geleden.

Ik houd het kort deze week, er was niet zoveel te melden en ik wil nog even terug naar bed dus tot de volgende week

 

Liefs Mariet xxxx
 
Dinsdag was het mardi Gras en ook ik paste me aan,weliswaar als een van de zeer weinigen, ik kreeg zeer veel opmerkingen dat ik zo 'cute' was !!
 
 

zondag 2 maart 2014

Alaaf !!


Trots wie unne pauw

 

 

Hub ich get van dich aan

vroog de pauw aan de haan

des dich zoe sjteis te loere

maar nae, sjtel dich neet aan

protesteerde de haan

det zit allemoal tusse de oere

Ich ben allein aan ut kieke

wie des dich det zoe kens flikke

desse met dien kleure pronks

en de vreukes op dich kikke

Hiel simpel zei de pauw vol trots

ich wej met miene sjtert

en as zo eind vreuke det den zuut

verluust ze drek her hert

 

 

Refrein

 

Kleure , kleure, kleure

kleure make de men

as die zich op doon fleure

is idder vreuke fan

rood en geel and greun

die doon det in dees daag

dus neem ein veurbeeld aan dae pauw

en kleur dien vasteloavesdaag

 

 

De prins knap as ein plaetje

met scepter en in pak

dae geit altied veurop

ein muts met vogelvaere

in de allersjoenste kleure

die siert den ziene kop

En al die angere manne

die kieke zich det aan

en dinke bie zichzelf

ich doon der alles aan

om volgend jaor zelf dao te sjtoan

zelluf dae prins te zien

met all die vrouwluuj om mich haen

 

Alaaf lieve lezers !!!

 

Vastelaovend zondag morgen, nuchter en wakker, dat zal voor veel mensen in Limburg en omstreken beslist anders zijn, die zijn misschien pas net in hun nest maar de rust duurt zeker niet lang want dit zijn de gekke maar vooral drukke dagen en ik wens jullie ontzettend veel plezier.

Ik begon met een carnavals lied dat ik ooit schreef, het enige lied dat gezongen is, op het Kevers podium, ik geloof in 2007 of 2008 en het was een leuke ervaring.

We hebben weer een week achter de rug met de nodige emoties. Martin is al dagen ziek, waarschijnlijk van de chemo, misselijk, overgeven, noem maar op. Normaal heeft hij heel erge honger nadat we terugkomen van het aankoppelen van de pomp maar dat was deze keer beslist anders, geen hap door zijn keel en de dag erna op woensdag moest hij zichzelf dwingen om zelfs wat te drinken, vanmorgen gaat het wel weer een beetje, hij slaapt nu op de bank in de kamer, de andere bank wordt bezet door Ian en Ravyn ligt in de logeerkamer te dromen van zeemeerminnen, ongetwijfeld. Gisteravond toen ik heb ophaalde vertelde ze me dat ze een boze zeemeermin was, toen ik haar vertelde dat in mijn huis geen boze meerminnen zijn toegestaan kreeg ik haar allerliefste lach en de opmerking, oma, I am a good mermaid.

Vorige week zondag was het weer naatje pet en Susan en ik gingen naar de tweedehandswinkel op Edgewood om naar babyspulletjes te kijken want Darian’s babyshower is op 16 maart, onze trouwdag en de mand is nog niet vol. Ik vond maar een paar dingen, de meeste leuke spulletjes kostten bijna net zoveel als ik er nieuw voor zou moeten betalen. Wel vond ik een mooie jeansrok voor mij, knie lengte voor 2.50. Het regende de hele middag en er was niet veel te doen, ik lag vroeg in mijn nest.

 

Maandag morgen werd ik wakker met niet alleen een verstopte neus, alles was verstopt, hoesten, niezen, snotteren en hoofdpijn en ik heb me dus ziek gemeld en bijna de hele dag in bed doorgebracht, slapen hielp en dinsdag was ik weer behoorlijk fit.

Na Martin afgezet te hebben stopte ik nu toch eens eindelijk bij een restaurantje in Riverside, iets dat ik al maanden van plan was, om te kijken of er iets betaalbaars op hun menukaart stond. Het heet European Street, bar met heel erg veel Europese bieren, ze hebben Hacker Pschor, Warsteiner en zelfs ook Grolsch in beugelfles maar nee hoor, ben maar niet ongerust, voor bier was het echt veel te vroeg en ik was tenslotte met de auto. Ik bestelde een Bayerische weisswurst met sauerkraut en moest lachten toen er aardappel chips uit een zakje bij geserveerd werd. Een mok warme chocolademelk maakte het maaltje compleet. Er hing een leuke sfeer, veel hout, foto’s aan de muur en…..een wandelstok met de metalen schildjes zoals mijn vader er eentje had, er waren schildjes met Bayern en Neuschwanstein, even terug in de tijd.

Toen ik thuis kwam kon ik weer gelijk op weg om Ian af te zetten, Ravyn was bij zijn grootouders, die moesten naar de dokter dus Ian moest naar huis om op haar te passen. Ik heb daar een uurtje doorgebracht en toen kwam Martin’s telefoontje al weer, kom me maar ophalen.

Woensdag werken, ook donderdag, zijn moeder nam hem mee naar de dokter om de pomp weer af te koppelen maar het zat me niks goed, al dat overgeven dus ik ben eerder naar huis gekomen. Onderweg reed ik achter een truck met open bak en tot mijn grote schrik verloor die een lange metalen ladder die ineens voor mij over de weg denderde en toen na een paar sprongen in de middenberm tot rust kwam. Dat was geluk hebben, moet er niet aan denken dat die de auto geraakt had, twee beschermengelen daarboven die goed opletten !!

 

Gisteren had ik de vroege dienst, van 8 tot 5 en terwijl half Limburg in de Zoepkoel vierde was ik heel serieus bezig, ik had geruild met Stephanie die wat had ‘s morgens en om een uur binnenkwam. Ook wel eens lekker hoor, zo’n vroege dienst, lekker thuis en na Ian en Ravyn opgehaald te hebben na mijn maaltje van catfish en een vers broodje hebben we samen naar de nieuwe Thor film gekeken die spontaan werd aangeboden door Susan.

 

De natuur ontwaakt, het weer is vreemder dan ik ooit heb gezien hier, om de paar dagen verandert het compleet, dit weekend 25 graden, donderdag waren de ruiten bevroren en komende donderdag wordt het ook weer koud maar dat houdt de natuur schijnbaar niet tegen. De eerste blaadjes aan de bomen zijn donkerrood, de Japanse esdoorn zorgt hiervoor maar nu komen ook de groene blaadjes met ras tempo.  Azalea’s bloeien, lichtpaarse en roze bloesem aan de bomen en het is weer aardbeien tijd. Ja echt waar, die worden om deze tijd geplukt en ze ruiken en smaken heerlijk.

De visarenden hebben hun nesten van het vorig jaar weer opgezocht en zijn druk bezig met herstelwerkzaamheden. Ze nestelen op hoge palen en op de masten waar ook de schotels aan bevestigd zijn voor mobiel bereik van telefoons. Ik denk wel eens, het moet daarboven, zo’n 20 tot 30 meter boven de grond, toch behoorlijk waaien maar het uitzicht is gratis en visarend kinderen hebben vast geen hoogtevrees.

 Zo dadelijk gaat Ian werken, ik hoop dat Ravyn nog wat slaapt maar later vandaag gaan we cupcakes bakken, ik heb verschillende mixen klaarliggen.  Later vandaag komt Ian terug na het werk, hij werkt bij een bedrijf dat bomen kapt in tuinen en snoeit en je weet nooit hoe lang de dag duurt, dan breng ik hen waarschijnlijk weer naar huis want morgen wacht het werk weer.

 

Woensdag hebben we onze maandelijkse afspraak met de oncoloog, ik ben benieuwd wat Martin’s gewicht zal zijn en wat de verdere plannen zijn,  we hebben nu elf chemo’s gehad dus nog een te gaan. Donderdag de pijnkliniek, eindelijk weer een voorraadje pillen want de laatste week begint alles op te raken en dat is geen pretje kan ik je vertellen.

De derde week van maart heb ik ook eindelijk weer een zaterdag vrij, Susan heeft al zo vaak gevraagd wanneer we weer eens samen wat op zaterdag kunnen ondernemen. Het volgend weekend wordt hier de tijd al verzet naar zomertijd en als de dagen lengen kunnen we ook weer eens gaan lopen, wordt tijd om de stramme spieren en botten weer eens wat beweging te gunnen.

 

Tijd voor het ontbijt dus ik sluit af met Frans Steeghs van harte te feliciteren met zijn verjaardag op 8 maart en jullie allemaal sjoen daag te wensen

 

Alaaf !!!! Mariet xxxx