Meer zonnestraaltjes

Zonnestraaltjes
Als het straks weer donker wordt
en je ziet het niet meer zitten
de nacht is lang en bang en koud
en je kunt alleen maar bidden
zoek dan naar je sprankje licht
dat je hart weer zal verwarmen
denk aan al die lieve mensen
voel hun liefde en hun armen.
Elk van hun is jouw eigen straaltje
zonlicht, dat je leven verlicht
dat je ogen zal doen stralen
een glimlach tovert op je gezicht
dus als de nacht te donker is
en je voelt je alleen en bang
denk dan aan je zonnestraaltjes
die warm zijn op je wang.



Goeiemorgen lieve mensen



De laatste zondag van november is er alweer, nog een paar weekjes en 2017 is weer voorbij, het boek wordt afgesloten en 2018 wordt geopend met hele mooie dingen in verschiet, dat wens ik voor mezelf en voor jullie allemaal



Vandaag wordt Ian 30, we zouden gisteren vieren maar ondat zijn moeder en Raini allebei moesten werken is het verplaatst naar komende zaterdag en hopelijk vieren we dan ook mijn verjaardag alvast een beetje, ik heb al een hint gegeven, misschien helpt dat.



Donderdag waren we allemaal samen voor Thanksgiving in Georgia en met ons nog meer familie, het eten was heerlijk, de sfeer goed en vooral de kids hadden lol. Niemand kon naar buiten want we hadden plensweer maar binnen was het warm en gezellig. Ik had komkommersalade gemaakt en choco mousse, Darian weet nu ook hoe dat moet maar omdat de koelkast niet koud genoeg was, helemaal vol en steeds die deur open en dicht, zette ik de mousse in de vriezer. Nou, ik kan je nu vertellen, het was het heerlijkste ijs en het ging zo op.



Rond 7 uur reden Ian en ik terug want ik wilde vrijdag morgen op tijd bij de walmart zijn voor de aanbiedingen van Black Friday. Deze keer geen Disney pyama's in de aanbieding voor meisjes, alleen voor jongens maar ik vond allerschattigste nachtponnen en die zijn gisteren op de post gegaan richting Helden met nog wat kleine snoezige dingen waarvan meisjes houden, hopelijk !!



Ik heb het echt rustig aangedaan dit lang weekend, veel tv kijken, de kerstfilms zijn begonnen op Hallmark en lekker in mijn luie stoel met chocolade melk en Susan's zelfgemaakt bonbons. Het zijn pretzels met bovenop gesmolten een rolo en een pecan noot, ik heb ze helemaal opgegeten. Ook heb ik nog amandel speculaas van de Aldi en Duitse pepernoten die meer als lebkuchen zijn.



De koelkast is vol met restjes van het Thanksgiving dinner maar Ian had gisteren meer zin in wat ik kook dus weer aan de slag.



Raini is hier, ze heeft alvast wat spullen gebracht, moet vanmiddag en vanavond werken en verhuist morgen dus vanmiddag gaan Ian en ik het bed klaarzetten. Ze heeft al wat noten op haar zag zoals tv in haar kamer maar ik wil mijn box niet opgeven en een extra box kost me 200 dollars, geen denken aan.



Dinsdag was ik bij mum, voor het eerst huilde ze over Martin, voorheen leek het haar niks te doen. Ze is onhandelbaar voor het personeel en ze zetten haar overdag bij de manager op kantoor onder het mom dat ze werkt, anders gaat ze steeds naar de kamers van andere patienten, maakt een scene of neemt dingen weg. Ik sprak gisteren met Tom en hij vertelde me dat hij op een telefoontje van het tehuis wacht om hem te vertellen dat ze haar niet kunnen houden daar.



Na een paar dagen regen is het heerlijk nu, volop zon en lekkere temperatuur, 's morgens een trui maar tegen de middag warmt het op zodat een tshirt mogelijk is.
Ik heb gisteren mijn alternatieve kerstboom afgewerkt, van een tomatenplanter. Dat is een metalen kegel, Ik heb de metalen stangen met alufolie bedekt, blauwe lichtjes erin en blau, wit en zilveren ornamenten en vooral als het donker wordt is het heel mooi vind ik.



Ik heb alle kadootjes bij elkaar voor kerst, misschien nog wat klein spul, ik heb ook een paar leuke dingen op wish.com besteld die er nog niet zijn maar de hoofd kado's zitten in een mand en nu hoef ik alleen maar kado papier voor kerst te kopen.



Op het werk is het superdruk, drie centra sloten het afgelopen weekend en de telefoons bij ons stonden roodgloeiend. Vanaf morgen ben ik gelukkig weer halve dagen aan de phone en de andere helft in mijn speciaal project, misschien nog niet genoeg uren gespaard maar ik kan altijd in december weer een week 100% telefoon doen want alles is groen en duizend dollars, dat is niet niks.

Mede door de bonussen heb ik tenminste weer wat extra's in mijn spaarpotje en gisteren besloot ik ook mijn ticket te boeken voor volgend jaar.

Weer via Tui vanuit Orlando naar Amsterdam, stop in Miami maar alleen op de heenweg zoals vorig jaar. Raini heeft haar rijbewijs en een auto dus die kan me brengen als het moet maar ik ga voor een rental car denk ik als de prijs goed is.

Ik kom zaterdag morgen 23 juni aan in Amsterdam en vlieg zondag 8 juli om 12.25 weer terug dus deze keer niet zo supervroeg naar Schiphol wat ook prettig is voor degene die me moet brengen plus minder verkeer op zondag.

Ik ben nog aan het dubben over een nieuwe koffer want mijn stippeltjes koffer is nog wel goed behalve de wielen, die hangen er zo'n beetje aan te bengelen, nu hoef ik niet zoveel te lopen maar toch.

Nog 200 en iets dagen dan ben ik weer in Kessel, heerlijk vooruitzicht, tegen die tijd hebben Ruud en Klari hun baby, zie ik Frank en Aline weer na twee jaar en kan ik de meisjes weer verwennen met kadootjes en ja hoor Rob en Sylvia, ik houd me in, hehe

Allemaal veel liefs en een mooie pre Sinterklas Kapoentje tijd, Mariet xx

Gone with the wind

ik mis de wind
die door de bomen waait
de november storm
die alle bladeren verwaait
ik mis de maan...
die over de schoorsteen staat
en ook ook het zingen
dat nooit, nee nooit verzaakt
ik mis de schoentjes
netjes op een rij
's avond gevuld met peen en brood
en 's morgens met een lekkernij
het heerlijk avondje
dat kennen ze hier niet
ze snappen niks van de Sint
en zeker niets van Zwarte Piet
maar in mijn hart
verlang ik een beetje naar die oude tijd
en zing zachtjes voor mezelf
Sinterklaas Kapoentje
die toch ook een klein beetje
mijn hart verblijdt

Goeiemorgen lieve mensen,



Allereerst een hieperdepiep voor ons Mariek van den Kerkhof die vandaag jarig is, op 21 november komt Bart van Knippenberg aan de beurt, alvast proficiat jong !!!



En ja hoor, ik zit dit weer in mijn slaapkamer te typen want a.s woensdag komt Raini weer thuis wonen met alle gevolgen van dien.
Gistermorgen/middag heb ik me wat afgesjouwd in huis. Alle speelgoed uitgesorteerd en in de garage op het grote rek gezet, daarvoor moest dat rek eerst leeg dus er staat weer een bende aan de straat, de gewonencontainer en de recycle container, allebei gevuld tot aan de top.
In huis geschoven, gemeten, herdacht en nu ben ik bijna klaar, nog een paar dingetjes en dan is die kamer helemaal klaar voor Raini.
Ze is niet in een goeie bui, naar blijkt heeft haar vriendinnetje het gisteren heel onverwacht uitgemaakt. Ik weet niet het fijne ervan maar ik ben bang dat er heel veel tranen zijn want Raini was dol op haar.
Voor de verandering heeft Kayla mij van Facebook verwijderd, ik heb al de ex vriendinnen van Raini nog op mijn lijst behalve Star, die heb ik verwijderd, kon het gezeur niet meer aanzien

Vorige week zondag was ik aan het kijken hoe ik mijn sticker op mijn nummerplaat online kon vernieuwen, volgens collega Gene moest dat geen probleem zijn en dat betekende ook, niet naar de DMV, urenlang wachten in de tijd dat ik eigenlijk moet werken.

Ik vond de website, deed een aanvraag voor een nieuwe sticker en omdat ik het nummer op mijn rijbewijs moest hebben zag ik tot mijn grote schrik dat dit ook vernieuwd moest worden voor mijn verjaardag. Ik kreeg het in de zomer van 2008 en het is 10 jaar geldig dus reken maar uit maar nee hoor, het stond er echt, voor 5 december 2017.

Tja, zou ik dan toch naar het DMV moeten, ik had al allerlei horrorverhalen over het vernieuwen van een rijbewijs gehoord, je geboorte bewijs, trouw akte, overlijdens akte van je man, blah blah. Weet je, soms heb je gewoon geen zin in al die trala maar rijden met een verlopen rijbewijs, nee, niet echt !!

Ineens zag ik een link staan, vernieuwen rijbewijs en ik dacht, ik heb niks te verliezen. Dus ik klikte en het vroeg me allerlei informatie, geboorte datum, adres etc. Toen klikte ik op verder en daar stond het zwart op wit op mijn scherm. U komt in aanmerking voor het vernieuwen van uw rijbewijs online, betaal 48 dollars dus klik klik. Totaal met de sticker 78 dollars, card informatie doorgezonden. U krijgt een bewijs van betaling in uw email. Tja, dat kreeg ik dus niet terwijl ik echt mijn email adres had ingevuld dus een beklemmend gevoel, was dit echt of een nachtmerrie, heb ik iemand of iets geld gestuurd. Het enige wat ik kreeg was een bevestiging van de credit card dat het eraf was.

Spannende dagen want 78 dollar is niet niks. Woensdag een brief in de mailbox met....de sticker en toen wist ik dus het zit goed. Gisteren kreeg ik mijn rijbewijs, met de oude foto erop, geen probleem, ik ben alleen een beetje ouder geworden, 10 jaar hahaha...bijna

Waarschijnlijk doordat ik alles altijd op tijd betaal en ik al jaren geen bonnen of zo heb gehad na die ene lang geleden omdat mijn voorlicht kapot ging, kon ik het online vernieuwen. Ik hoef dit nooit meer te doen trouwens, het is geldig tot ver achter de datum dat ik weer naar huis verhuis.

Mijn Scarlet is weg, ze kwam niet meer thuis woensdag avond, ze blijft wel vaker een nachtje uit, ook wel eens twee maar dan staat ze 's morgens weer aan de deur te miauwen maar niet deze keer.

Ik hoop dat iemand haar in huis heeft gehaald, ik heb al zoveel katten verloren aan het verkeer, Melly is zoekende, ofschoon ze steeds ruzie hadden en Scarlet dat altijd begon, lijkt ze nu een beetje verloren. Ze gaat heel nu en dan eventjes naar buiten maar voor de rest volgt ze me als een klein hondje. Ze slaapt de hele nacht op het kussen langs mijn hoofd en wil steeds geaaid worden.Het is daardoor wel rustiger in huis, geen katten die langs me vliegen, dingen omstoten en zo.Melly en Freckles liggen elkaar niet in de weg, Freckles ligt de hele dag in de kast onder de tv op de video recorder, ik neem aan dat het warm is. Sinds ook zij een binnenkat is geworden is ze zwaarder, haar vel is mooier en haar neus bloedt niet meer op de bovenkant en het geneest goed, ze is zo'n mooie kat zonder al de korsten en wondjes van buiten.

Komende week is het Thanksgiving, twee dagen vrij, donderdag en vrijdag en dan weekend, heerlijk. Ons familie dinner is in Georgia en ik wilde eerst de nacht blijven maar denk dat ik gewoon donderavond naar huis kom, dan kan ik vrijdag morgen Black Friday doen, mijn Heldense kindjes zijn tenslotte gewend aan leuke pyama's krijgen van oma en ik wil ook nog kijken voor de jongens voor Kerst.

Jullie horen de volgende week hoe dat allemaal weer gegaan is, veel liefs van Mariet en geniet van de Sint en Piet en al die lieve kindersnoetjes !!!

Vroege voorpret !!

Sinter Merte

mag ik U vragen

voor een lichtje

in mijn donkere dagen

voor een veugelke

met een blauwe staart

dan deel ik ook graag

met een ieder die het nodig heeft

dat is dat lichtje

meer dan waard

Lieve vrienden

Het is vandaag Martin's naamdag, hij had nog nooit van Sint Maarten gehoord maar vond het heel interessant.

Het is donker en grauw buiten en ik zoek de lichtjes en die vind ik ook, geen zorgen.

Een helder licht deze week was nieuws vanuit Nederland, mijn pete kind Ruud, oudste zoon van zus Ine en zijn vrouw Klari verwachten een baby, in mei. Dat is geweldig natuurlijk maar nog mooier is dat ik de kans krijg dit kind te zien in de eerste weken van zijn of haar leven en dat is iets wat ik nog niet had meemaakte. Mijn kleindochters zag ik pas veel later en ik leefde mee in hun kleine babytijd door foto's, hetzelfde voor Janine's Timo. Dus, benieuwd wat het wordt en oudtante Mariet zoekt dan weer voor iets typisch Amerikaans.

Het was een enerverende week, terug aan de telefoon want ik kom uren tekort voor de bonus op het eind van het jaar en ik dacht. Nu kan ik dat meer relaxter doen dan stressen in december.

Het wordt toch wel drukker want het center in El Paso is definitief gesloten dit weekend. Dat zijn honderd plus mensen minder, ze zouden open blijven samen met ons maar er ging iets mis met de lease en dan zie je maar weer, van de ene op de andere dag sta je op straat. Gelukkig is ons gebouw van at&t .

Het is harder werken in een andere manier, je weet nooit wat te verwachten met klanten en we krijgen meer en meer wifi problemen, iets waar we niet veel met kunnen trouwens.

Ook twee keer naar mum, op maandag en donderdag. Ze heeft weer nieuwe medicatie maar de hersentjes, die kunnen niet gerepareerd worden, dat is een feit. Ze is er nu van overtuigd dat ze de afgelopen week daar samen met haar moeder naar toe reed in haar eigen auto en over een paar dagen verhuizen ze samen Lakeland in midden Florida.

Ze blijft vragen om haar moeder te bellen en ik wil niet meer dat ze huilt dus ik speel mee, beter dan elke keer het drama van de ouders die dood zijn, Myra heeft haar zelfs foto's van de grafstenen gegeven maar ze gelooft het niet dus het goed zo. Wat wil je bewijzen door haar steeds verdrietig te laten zijn en morgen weer opnieuw en opnieuw.

Haar vriendin Ann zit ook de lappenmand, ze heeft ineens een hele dikke buik, lijkt wel of ze zwanger is. Eerst was men bang voor leverkanker maar nu denkt de dokter dat ze een hele grote tumor op haar eierstok heeft en heel veel vocht in haar buik. Het drukt op haar longen en maag, ze is buiten adem bij een paar stappen en haar rug lijdt er ook van , net als een zwangerschap.

Ik kwam er trouwens gisteren achter dat nadat ik opnieuw ingeschreven had voor mijn verzekeringen voor 2018 al die rekeningen die ik afgelopen jaar heb betaald voor bloedonderzoeken, niet nodig waren geweest. De nieuwe polis liet 100 % vergoed zien dus ik bellen. Ja mevrouw, het lab dat u gebruikte staat niet meer op onze 100% lijst, nee mevrouw, dat moet u zelf bijhouden, wij sturen daar geen berichtjes over (je krijgt wel voor alles andere brieven en mails) dus op zoek naar een ander lab en ja hoor, alleen moet je daar afspraken maken en je kunt niet zo maar binnenlopen. Ook moet ik nu terug naar de dokter voor een nieuwe verwijzing, zucht. En het geld, dat krijg ik natuurlijk niet terug, het is niet onze verantwoordelijkheid als u niet naar een lab op onze lijst gaat, duh !!!

Vrijdag hadden we de meidenparty, in het pool huis (bij het zwembad) bij het appartementen complex waar mijn collega Mary Anne woont, net om het hoekje bij mijn werk. Racquel, een collega uit mijn team zou de demonstratie verzorgen van hmmm ja, adult toys and cosmetics. Dus speeltjes voor vrouwen en mannen en alles wat daar bij hoort.

Mary Anne's mama, Linda, een vlotte 68 jarige en ik klikten direct dus dolle pret. Racquel presenteerde alles op een heel grappige speelse manier, van dildo's naar geurtjes naar dingen waar ik nog nooit van had gehoord. Er was drank en eten en de meeste bezoekers waren ook collega's. Er werden spelletjes gespeeld en het was gewoon lachen, met tranen in de ogen, vooral om Linda die dus echt geen blad voor de mond neemt en heel direct is. Ze vertelde over relaties, mannen, vriendjes, ze is 3 keer getrouwd geweest en haar mond staat geen moment stil.

Nadat iedereen weg was hebben nog een uurtje opgeruimd en toen terug naar het appartement, ik zou blijven slapen, ik was moe en had hoofdpijn. Midden in de nacht rond 3 uur werd ik wakker, mijn hoofd barstte uit elkaar terwijl ik amper wat gedronken had. Alles kwam er weer eens uit dus nooit meer spinazie dip, ik had dat al heel lang niet meer gehad ofschoon ik het heerlijk vind maar de laatste keer was ik ook ziek geworden dus vermijden, die hap.

's Morgens nog steeds miserabel maar koffie deed me goed en in plaats van vroeg naar huis zoals mijn plan was ben ik tot de middag gebleven en hebben Linda en ik lekker op het balkon gezeten in het zonnetje en gekletst. We gaan zeker nog samen dingen ondernemen, we hebben dezelfde smaak in heel veel dingen en weet ik, ze heeft boven haar bed een schilderij hangen met dezelfde afbeelding als dat ik vroeger zelf op mijn babykamer had. Even weer terug naar vroeger zoals zo vaak.

https://i.ebayimg.com/images/g/-eYAAOSwZQRYeEFI/s-l1600.jpg

Gisteren wilde ik ook naar een optreden van Vnyl gaan, de band waar Damon, een collega waar ik veel met samenwerk, ze spelen songs van de jaren 60 en 70 maar het optreden was in Orangedale en dat is een stukkie rijden. Ik voelde me slapjes, had niks gegeten en besloot om een keer te gaan als het dichterbij is, het is een nieuwe band en ik ben benieuwd. Ik kookte lekker voor Ian en ik en daarna voelde ik me veel beter. Lekker op tijd in bed, al voor achten en de tv aan en mijn twee lieve poezen langs me, aan iedere kant een.

Vanmorgen was ik toch weer om half zeven op, dat is het nadeel van vroeg werken, komende weken moet ik om 8 uur beginnen dus om zes uur gaat de wekker en mijn lijf ziet niet het verschil tussen werkdag en weekend.

Ik heb mijn bonus binnen en.....we moesten vakantie en vrije dagen plannen. Ik had gevraagd voor de week van Independence Day, Gene zei, no way dat je dat krijgt maar guess what, ik heb die week vrij (heel veel mensen willen dan vrij). Nu nog aanvragen voor de week ervoor en dan mijn ticket boeken.

Dat zou betekenen dat ik vrijdag 22 juni naar Nederland vlieg, vanuit Orlando naar Amsterdam. Ik ga dan 8 juli – een zondag – weer terug. Ik ben er dus met Kessel kermis, dat is een tijdje geleden!!

De kinderen zijn nog niet vrij maar hopelijk zijn Frank en Aline in Belgie dan zodat ik ze kan zien.

Het is nog tijd genoeg, dat weet ik maar we kunnen vast plannen en de voorpret natuurlijk.

Die Independence Day is een betaalde vrije dag dus spaar ik een dag vakantie uit.

Ik heb nog een dag voor dit jaar en ik heb die op mijn verjaardag genomen, wat ik ga doen, geen idee maar zeker wat leuks, alleen of niet alleen dat maakt niet uit.

En zoals je ziet, ik heb heel veel lichtjes gevonden, als je maar kijkt in het donker.....

Liefs van Mariet

Mijn dochter komt naar huis

riool van menselijk gevoelens
afvalbak vol haat en nijd
wat gaan we soms toch slordig met alles om
storten ons zo graag in elke strijd
het bijl lijkt nooit begraven
de wind waait de zielen van de akker als kaf
de doden geen rust, de geesten bewust
en wij, weer terug bij af
maar ergens onder al dat puin
als een ster die mijn donker verlicht
ligt een mooie gedachte, weggegooid
ernaar zoeken zou moeten zijn verplicht



Goeiemorgen lieve mensen

Even de tel kwijt vandaag, de tijd is vannacht ook hier verzet, ik ging gisteren veel te laat naar bed, mede ook door een keigoeie serie die ik volg op Netflix genaamd Shetland en ik kon niet stoppen met kijken.

Toen ik vanmorgen wakker werd, in het nieuws weer twee doden vannacht, door geweld, schietpartijen die eerder deze week oa ook het leven kostte aan een drie jarig jongetje, in het midden van een vuurgevecht tussen mama's huidige en ex vriend, waar zijn we in godsnaam mee bezig !!!

Het was een emotionele week, november, ofschoon supermooie dagen met strakke blauwe lucht en zon, volop zon, eerst koude nachten onder de tien graden maar nu weer lekker, brengt me dat. Herinneringen aan vroeger, de feestdagen komen eraan, mijn verjaardag in een maand en ik wil weer even kind zijn, veilig thuis bij de warme kachel en erwtensoep met pannenkoek en zuurkool met worst.

Ik was bij mum, ze is nu kompleet vergeten dat haar ouders dood zijn, ze vroeg of ze mijn auto mocht lenen zodat ze naar haar moeder kon, checken of ze ok was want haar vader was boos en dan losse handjes, voor vrouw en kinderen en dan zit je daar en moet nee zeggen, nee, ik kan je niet brengen, nee je kunt mijn auto niet lenen, nee ik kan haar niet bellen want ik heb haar nummer niet. Na een dag werken en een uurtje bij mum ben ik helemaal uitgeblust. Ik heb haar in bed gestopt en ben naar huis gegaan.

Tenminste geen gedoe meer met een keyboard waar de space toets niet van werkt, ik reed vrijdag naar huis en net om het hoekie van mijn werk was er een eviction, mensen betalen huur niet en worden met hele hebben en houden op straat gezet, ik heb het al zo vaak gezien maar, er was een HP keyboard en een mooie porceleinen blauw met witte engel en een cowboy met lasso en een schilderij van een mooi landschap, dat laatste gaat naar Ann, de vriendin van mum in het verzorgingstehuis, ze had me gevraagd om naar zoiets uit te kijken en het is echt puntgaaf.

Thuisgekomen geen Ravyn, ook niks gehoord dus lekker relaxen ofschoon !!!

Donderdag een telefoontje van Raini, haar vriendin Christina waar ze bij inwoont in Middleburg, een km van haar werk en haar man Bo (ze trouwden afgelopen december) gaan uit elkaar. Bo heeft drie kids, Christina 2 en samen een baby van bijna 2. Grote ruzies en Christina werd min of meer de straat op gezet. Omdat Raini er tussen in zit adviseerde de advocaat van Bo dat ook zij beter kon vertrekken. Bo gaf haar 30 dagen de tijd en gaat in die tijd haar truck opknappen, pleister op de zere plek want hij wilde eigenlijk niet dat ze weg ging maar ze kan dingen zien en opvangen die tegen hem gebruikt zouden kunnen worden bij de rechtbank.

Ze heeft goed gespaard en bijna haar rijbewijs terug, ik mag misschien nog een klein beetje helpen, dat vroeg ze en ze vroeg, Mariet can I come back home please.

Ik had het al zien aankomen natuurlijk en ja wat moet je, ze heeft nergens anders een plek. En dit is haar thuis, daat weet ik. Dus ik zei, twee voorwaarden, ik wil geen Star in mijn huis en jouw kamer is nu Ravyn's kamer dus als zij er is, delen en ze zei ok.

Dat betekent wel dat ik weer mijn hele huis mag omgooien want mijn computer staat in deze kamer, de kattenbak en voer etc en al mijn knutsel spullen en Ravyn's bed dus ik ben gisteren begonnen met opruimen en verzetten, goede aanleiding om alles een goed sopje te geven natuurlijk.

Ik heb Ian de deur van de muurkast in de gang die ik als rommelkast gebruikte eruit laten halen, daar staat nu de kattenbak en hun eten en drinken en ze hebben vrij toegang.

Verder zijn ook de louvre deurtjes uit mijn klerenkast, ik heb een heleboel dozen aan de weg gezet met kleren, schoenen (afscheid moeten nemen van mijn geliefde bruine leren laarsjes die ik wel zeker 25 jaar geleden in Heerlen kocht, samen met de vriendinnen, peperduur maar Marianne zei, je zult er geen spijt van hebben en ze had gelijk, ze waren nu nat geworden met de orkaan en nee, geen redden aan).

Ook het zwarte laden kastje waar ik mijn pyama's en wol etc bewaarde is eruit, het was ontzettend wiebelig en terwijl ik het naar buiten bracht, schuivend over de vloer, viel het helemaal uit elkaar. Gelukkig ben ik voorzien van genoeg meubels, altijd wat achter de hand en nu staat er een boekenkastje met mijn sieraden netjes gesorteerd, ik heb aan de wand wat moeten veranderen en ik heb kerstlichtjes rond mijn kast, ziet er gezellig uit en net alsof er veel meer ruimte is. Dat is ook wel nodig want die computer moet er ook nog in. Ik wacht daar nog even mee, ik heb nog even de tijd.

Gisteren ging ik ook even naar Fleming Island want Diana en Edwin hadden een yardsale, even lekker bakkie troost en lekker in de zon bijkletsen. Komt er een mevrouw, nee niet bij de dokter maar naar de yardsale met een kind, ongeveer 8 schat ik. Ik denk dat het een jongetje was, aan de kleren te zien, wit sluik haar, van achteren opgeschoren, blauwe ogen neusje met sproetjes. Ik zat vol verbazing te kijken, het kon Fenna's tweeling wel zijn. Diezelfde nieuwsgierig blik en ik liet haar een foto van Fenna zien, ze helemaal stomverbaasd !!

En dan komt die stomme heimwee, heel even maar heel erg, ik zou zo een potje hebben willen huilen, zo mis ik ze.

Ik ga zo meteen nog even mijn slaapkamer dweilen en dan, ik weet het niet. De airshow is vandaag ook nog en ik heb gisteren al de Blue Angels bewonderd over mijn huis, vandaag is het iets meer bewolkt, de was is buiten en misschien droom ik de dag gewoon weg, wie weet.

Jullie in dat verre Nederland, geniet van de maan die door de bomen schijnt, van speculaas en warme chocomel en van elkaar, het leven kan zo mooi zijn met kleine en grote dingen

Liefs van Mariet