zondag 28 oktober 2012

Alle heksenbezems uitverkocht


Sjpoeke , sjpoeke in de nach

 Make mich sjuuvere onger mien daeke

 Ze kloppe boete oppe raam

 Weve webbe en vleege sinds waeke

 

De heksenach, dae kump der aan

 Walpurgis, huur ze sjriewe

 De baezems, allemaol oetverkoch

 De loch vol met kraone en miewe

 

 

Unne graafsjtein sjut in de windj

 En un handj graait nao mien sjaon

 De nach veur Allerheilige

 Halloween, trick or treat

 Verkleije, versiere, sjlok oetdeile

 Kortom, unne haop te doon

 

Hallo lieve mensen

 

Vanmorgen weer eens erg vroeg, omdat bij jullie de tijd al is verzet afgelopen nacht kon ik eigenlijk een uurtje langer blijven liggen (normaal 5 uur voor Minse Winse) want wij gaan pas naar de wintertijd over twee weken maar ja, de klok binnenin mijn lijf maalt niet om wat mensen met tijd doen dus ik werd net voor vijven wakker (was gisteravond al om 9 uur in mijn nestje). De twee mokken koffie zijn al weggewerkt dus tijd voor mijn wekelijks verslag.

Ik ben erg onder de indruk van dit verslag de laatste weken, ik kan op de website zien hoeveel mensen het lezen en de laatste twee weken heb ik een indrukwekkende 110 mensen die op de link klikten, bedankt daarvoor !!!

 

Het gedicht is natuurlijk over Halloween op 31 oktober, het versierfeest hier. We zien al weken voortuintjes met spoken, zombies, pompoenen en grafstenen waar spinnenwebben met reusachtige spinnen van boom naar huis naar struik gaan. Ik heb stiekem medelijden met de vogeltjes en insecten die toch slachtoffer worden van de versierlust van de mensen. 31 Oktober, Halloween, trick and treat waar kinderen van deur naar deur gaan voor snoep (niet vergeten dit jaar) en waar volwassenen even uit de band springen (niet dat ze daarvoor veel redenen nodig hebben hier)

 

Halloween komt van All Hallow’s Eve (Allerheiligen), het is van oorsprong Keltisch maar als zoveel van die hoogtijdagen heeft de katholieke kerk het zich eigen gemaakt. Van oorsprong was het afscheid van het oogstseizoen en het begin van een lange donkere winter dus mensen holden bieten uit en plaatsten er kaarsen in (ook bekend in Nederland) maar natuurlijk zijn pompoenen veel gemakkelijker te bewerken. De Jack-o-lantern , soms heel kunstzinnig zie je hier in allerlei vormen, natuurlijk de echte maar ook plastic en keramiek. De candy apple is de traditionele traktatie, een appel op een stokje met caramel bedekt, ontzettend goed voor je tanden…..niet !!!


Halloween op het werk in 2010
 

Ook bij at&t vergeten we Halloween niet, de opperbaas heeft een wedstrijd georganiseerd, zombie day en het centrum met de meeste zombies wint 300 dollars voor de personeelsorganisatie. Er wordt zelfs een schminkploeg opgezet woensdag maar dat hebben ik denk ik niet nodig want het geknoddel met lijm, toiletpapier en schmink ging me de laatste keer goed af dus het resultaat zien je volgende week wel. Jammer genoeg heb ik een paar kilootjes erbij dus mijn lange zwarte jurk die heel toepasselijk was past niet meer, we hebben het geprobeerd maar Martin kreeg gisteren de rits niet dicht en ik krijg die killotjes er voor woensdag beslist niet meer af. Dan maar een andere, ik heb gisteren een zakje spinnenwebben met bewoners meegebracht en een flesje nepbloed.

We moesten gisteren weer naar de ER met Martin, zijn been is een beetje beter maar zijn voet is nog steeds ontzettend pijnlijk en hield hem twee nachten wakker, de dokter kan niet anders doen als er maar weer naar kijken, hem verwijzen naar een specialist en een receptje voor pillen voor een paar dagen uitschrijven. Volgende week kan ik mijn verzekering veranderen en dan zou hij per 1 januari weer verzekerd zijn dus dan kunnen we inderdaad naar die specialist gaan.

 

Op het werk was het ook fotodag, 10 dagen geleden en vrijdag kreeg ik eindelijk het resultaat daarvan, ik was aangenaam verrast over de kwaliteit en over het feit dat ik bijna geen grijze haren zie, die zijn er dus duidelijk wel als ik in de spiegel kijk.


 

Gisteren was dan ook de jaarlijkse grote football dag in Jacksonville, in het Everbaks stadion waar normaal de Jaguars spelen was het nu tijd voor Florida-Georgia. De Florida Gators en de Georgia Bulldogs zijn twee college teams en het is een klassieker elk jaar, ooit bekend als de grootste cocktailparty ter wereld. Al een week van tevoren komen mensen naar Jax met campers en kamperen bij het stadion, barbecue geurtjes en veel drank en muziek (er was gister al een zwaargewonde onder de wedstrijd bij een vechtpartij)en spannend was het zeker. We waren uitgenodigd bij Raini, haar vriendin Star is een Georgia fan en haar zus Darian is een Gator fan dus dat was lachen. Raini had lekker gekookt, nou ja niet echt dinner maar meer snacks, chips met een warme kaasdip met stukjes braadworst, worteltjes en bleekselderij met een dip, gehaktballen in een saus met mosterd en applejam (echt verrukkelijk) en ik had stokbrood met kruidenboter meegebracht. Martin vertelde mij dat dit vergeefse moeite was want Americans don’t consider bread and buuter food baby maar…het brood was binnen een half uurtje al bijna op en iedereen vond het heerlijk.

Het ging gelijk op in de wedstrijd zonder veel punten scoren en halftijd kwam met 7-6 voor Georgia (een touchdown voor de Dawgs zoals ze genoemd worden en twee fieldgoals voor de Gators) en Martin had het wel gezien, hij wilde de Seminoles ook zien spelen dus we zeiden, we zijn later wel weer terug en reden naar Ricky, Ian had even een schouder nodig, de moeder was zijn beste vriend was afgelopen week aan een overdosis overleden en gisteren was de memorial dienst. Dus Martin sprak met zijn zoon en ik keek binnen met Ricky naar de wedstrijd. Ook hier werd niet zolang gebleven en uiteindelijk wonnen de Noles met 48-7 en zagen we thuis de laatste 20 minuten van de Gator-Bulldog wedstrijd, De Georgia mannen wonnen in een zinderende eindstrijd met 17-9 en hielden de Gators af van een gegarandeerde deelname aan de finale voor het nationaal kampioenschap (de Gators waren tot gisteren nog ongeslagen).

 

Vandaag doen we weer even niks, het weer is erg windig, misschien wat regen, dit wordt veroorzaakt door de hurricane Sandy die ons afgelopen nacht op zo’n 400 km oostwaarts passeerde op weg naar New York waar al de noodtoestand is uitgeroepen. Ze denken dat Sandy zich verenigd met een koufront dat in New York state ligt te wachten en dan van een orkaan uitgroeit tot een superstorm en daar dagen kan blijven liggen, veel wind, regen misschien zelfs sneeuw en overstromingen. Sandy zorgde al in het Caribisch gebied voor 49 doden.

 

Het is nog steeds donker buiten, 6.45 am nu en Martin is terug naar bed, korte nachten voor hem met de voet, gelukkig zorgen de pijnstillers voor tijdelijke verlichting. Ik sluit af met een proficiat voor Diny die dinsdag jarig is, van harte !!. Vandaag is Veronique, mijn oudcollega van Office Depot ook jarig. Voor haar en voor iedereen en hele fijne zondag en weer op weg naar een fijne en gezonde nieuwe week.

 

Liefs…Mariet xxxxx

zondag 21 oktober 2012

Vermist...een ananasplant


Noeit zulle woorde
Kunne toenen
Hoevuul ich van dich hoj
Alles wat ich sjrief
Liekt te weinig
Te in compleet
Neet genog
Bie verre neet genog

 

Goeiemorgen lieve lezers

 

Wild west…het blijft maar doorgaan in onze buurt. Eerst donderdag avond, er was een ruzie bij onze buurtwinkel op de hoek waar ik altijd de sigaretten haal. Twee mannen, ruzie over waarschijnlijk een drugsdeal (want ik zie het elke keer als ik de parkeerplaats oprij) dus eentje gaat naar huis, haalt een pistool of geweer en begint op de andere te schieten. Mis maar hij raakt wel een omstander die dus met spoed met levensgevaarlijke verwondingen naar het ziekenhuis wordt gebracht, de volgende morgen dus vrijdag is het weer raak, nu wordt een man in de arm geraakt, de politie maakt bekend dat het niet zeker is of dezelfde mensen verantwoordelijk zijn. Ik heb medelijden met het oudere stel (ze komen uit Cambodja) die de winkel runnen. Gisteren ging ik even langs en ze zeiden dat alles ok was maar het viel me op hoe leeg de parkeerplaats was, geen tentjes weer met autowassen of verkoop van allerlei dingen dus het lijkt alsof ze flink de bezem door de buiten activiteiten hebben gehaald.

 


 

Ook wij hadden ons deel, de ananasplant die in onze achtertuin pronkte met een flinke ananas in de top en die ik van Carla had gekregen toen ze terug naar Nederland ging stond vrijdagmiddag nog op zijn plaats, Martin heeft nog alles water gegeven en toen ik gistermorgen opstond was hij verdwenen. Een lege plek en spijt maar ja, daar krijg je hem niet mee terug. Iemand is gewoon door onze poort gelopen en heeft hem opgepakt. De huurbaas heeft me al weken geleden beloofd dat de poort gemaakt zou worden met slot maar ja…als het kalf verdronken is.

een lege plek nu waar de ananas rijp begon te worden
 

Afgelopen zondag gingen we dus met Raini en Star naar Juniper Springs, wel veel later dan afgesproken (kwart voor elf in plaats van 8 uur) en het regende zijn best op de heenweg maar toen we na twee uurtjes rijden op de plaats van bestemming aankwamen scheen het zonnetje en het was heerlijk. Eerst maakten we een fijne wandeling langs het stromend riviertje en zagen een heuse alligator en heel veel kleurige grote vlinders, daarna zochten we een plekje in de overdekte picknickplek en verorberden we de gebraden kip met salades en lekker stokbrood. Martin vond een praying mantiss (bidsprinkhaan) en die moest natuurlijk ook op de foto. Daarna snel omkleden en het badpak aan en het water in. Het was niet echt druk en het water was heel helder. Het bekken is kunstmatig gemaakt rond de spring met een zandige bodem met ealgrass, een slieren waterplant. Het krioelde er van de kleine visjes die zo gauw als je stil staat aan je benen beginnen te knibbelen, een kriebeld gevoel. Ik heb lekker gezwommen maar zoals altijd, ik kan wel uren blijven maar de rest, ongeduldige mensen hebben het na een half uurtje of zo wel weer gezien en rond half vier weer droge kleren aan en huiswaarts.
het zwembassin

zoekplaatje, wie ziet de alligator

mijn lief en ik op een bruggetje...en wat kijkt hij ernstig !!

Raini met vriendinnetje Satr

wild stukje Florida

bidsprinkhaan

de lichtblauwe plaatsen zijn zandplekken waar het water omhoog welt

 

Op het werk begint het nieuwe team vorm aan te nemen, het Red Flag team verloor een paar mensen aan CART maar er zijn ook 4 nieuwelingen aan toegevoegd met het gevolg dat we onze lijst nu goed kunnen bijhouden. Natuurlijk is communicatie niet optimaal in een communicatie bedrijf dus ik kwam er vrijdag achter dat ik inlogde met de verkeerde codes op mijn telefoon, dat dit een 60 dagen testrun is (dat hoor je na drie weken) en dat ik behalve mijn dollar meer per uur ook de minimale CAP (bonus die we normaal krijgen als we in een kwartaal onze nummertjes halen) krijgen, dat betekent een extra 300 dollars per 3 maand in de knip. Donderdag bracht Laura chocolade truffeltaart mee en ik mijn senseo dus dat was genieten pur sang, volgende week doen we een potluck en ik ga een appel/perentaart maken. Het is erg gezellig en we lachen wat af tussen de telefoontjes door.

 

Ik heb een carpooler sinds afgelopen week, Melissa die bij mij in de buurt woont. Haar man Chris werd een aantal maanden geleden ontslagen bij at&t en aangezien zij geen rijbewijs heeft bracht hij haar elke keer naar het werk en pikte haar ook weer op. Ik had al aangeboden om haar mee terug te nemen maar onze werktijden kwamen niet echt overeen. Nu heeft Chris echter sinds afgelopen maandag een nieuwe baan, hij moet om 11 uur beginnen dus hij kon haar wel brengen maar niet ophalen dus daar was ik. Ze moest de afgelopen week wel een uurtje op me wachten maar vond dat geen probleem, beter dan niks dus. De komende weken werk ik van 9 tot zes dus dan is het verschil maar 15 minuten (zij werkt van 8.45 tot 5.45) en dan gaan we dus de hele tijd samen rijden en zij gaat bijdragen aan de benzinekosten. Het is trouwens weer een gejojo met die kosten, op dit moment staat de prijs per gallon (3.8 liter) op 3.50 maar het was weer 3.80 eerder deze week.

 

Gisteren zagen we eindelijk Ravyn weer, er zijn wat toenaderingspogingen van April geweest in de laatste maanden naar Ricky en Ann (Ian’s grootouders) en gisteren mocht Ravyn voor twee dagen op visite komen. Ze is nu net drie geworden en een echt maedje. Ze lijkt als twee druppels water op haar moeder maar heeft het postuur van Ian en ze is ontzetten grappig, ook spreekt ze heel duidelijk en met lange zinnen. Ze herkende ons natuurlijk niet meer na ons een heel jaar niet gezien te hebben maar ze was heel toegankelijk en zat binnen de korste keren op mijn schoot. Ik kon haar eindelijk het mutsje geven dat ik een jaar geleden voor haar gehaakt had, het paste precies, de laatste foto in 2012 laat haar zien met de muts op maar toen vergat ik het aan haar mee te geven. Hopelijk is dit het begin van veel meer bezoekjes want we hebben haar heel erg gemist en haar kleine keukentje wacht nog steeds op haar in onze woonkamer.

Ook gingen Susan en ik even yardsalen, Susan had de tweeling daar en ook Jackson en Brody zijn flink gegroeid, ze zijn alweer 4 jaartjes oud. Ik tikte weer een paar mooie cds op de kop, voor 50 cent per stuk, een driedelig zenmuziek album met rustgevende deutnjes (af en toe wel nodig met een man die nog steeds heel veel pijn in zijn voet heeft en dan niet altijd even gemakkelijk is), een driedelige set met operamuziek en een Best of Stevie Ray Vaughan album. Ook vond ik voor een dollar een box met drie dvds met Dorothy Sayers seris over Lord Peter Wimsey, een detective serie die speelt in het Londen van rond 1930.

De laatste plaats leverde me een driedelige schalenset  met deksels van Tupperware op, die gaan naar Raini en kostten een hele dollar, ik denk dat ze er heel blij mee zal zijn.

 

Vandaag en gisteren, de jaarlijkse airschow van de Navy base maar dit jaar is weer eens voor het strand gekozen dus we zien en horen hier niks. Er worden zo’n 400.000 bezoekers verwacht maar het parkeren is daar een crime, parkeerplaats 20 dollars of ver weg en met de shuttle. Nu hebben we alles al een paar keer meegemaakt dus wij blijven lekker thuis, het is toch niks met Martin zijn voet en lopen bezorgt hem veel overlast.

 

Volgende week is het jaarlijkse Florida-Georgia weekend, de Gators spelen in het grote Jacksonville stadion tegen Georgia, een klassieke jaarlijkse strijd en dat trekt altijd veel mensen. We zijn uitgenodigd bij Raini om te komen eten en kijken. Ook staat natuurlijk Halloween op 31 oktober op het menu, we gaan een zombie dag doen op het werk dus ik moet mijn zwarte kleren en spinnenwebben uit kast halen en weer wat akeligs met mijn gezicht en armen doen, het resultaat zien je dan wel weer.

 

Ik heb mijn lijstje weer afgewerkt en er staan overal vinkjes langs. IK wens jullie een mooie week ofschoon ik begreep dat jullie de koude aan het verwelkomen zijn in de komende dagen, hier wordt het een beetje frisser maar dat is voornamelijk ‘s nachts dus heerlijk slapen

Fijne week gewenst !!!!

 

Liefs…Mariet xxxx

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zondag 14 oktober 2012

Klaar voor de springs


De windj reupt

 De windj kermt

 De sjtum is krachtig

 Omhelst mich en wermt

 Mien kaoje botte

 Mien iezig vel

 De windj vertelt

 Soms zach soms hel

 Van verre oorde

 Van wermte en leeg

 

 Van noeit mier allein

 En alle leefde die ich al kreeg

 Van noeit mier eindig

 Neet noe maar altied

 Volg mich zaet de windj

 En doe has genne sjpiet

 

Hallo lieve lezers

 

Vandaag is het veerien oktober en als ik die datum zie dan denk ik aan opa Sjemg van de Brouwer die in 1910 op deze datum werd geboren in Panningen. Hij was voor een hele lange tijd mijn schoonvader totdat hij in 2002 overleed. Hij was een hele bijzondere man, een buitenmens in hart en nieren . Hij nam het familie bedrijf, de brouwerij over en overleefde de oorlog in een werkkamp in Duitsland. Hij was veel in de tuin te vinden of binnen bij de tv, zijn grootste hobby was voetbal kijken, hij was dan ook fervente fan van de Panningse voetbalclub. Sjeng van de Brouwer, al 10 jaar gemist door zijn familie, we denken aan hem vandaag en steken een kaarsje op.

 

Vrijdag was de eerste avond van the Battles in de The Voice of Holland en Janine mocht al gelijk aan treden tegen Natascha, ook uit het team van Nick en Simon. In een boxring, samen een liedje van Nathalie Imbruglia genaamd Torn en het was inderdaad een battle. Het resultaat, een hele boze Natascha die was onaardige woorden richting Janine in de camera uitte en een glorieuze Janine die met de winst ging strijken door het lied en het optreden volledig naar zich toe wist te trekken door durf en zekerheid in de ring. En dan heb je natuurlijk al die zielige mensen die ineens je facebook pagina met onaardige teksten gaan ‘versieren’ en die vinden dat je naar, gemeen en zo bent geweest maar dat is de showbiz wereld, je moet er staan, je moet het verdienen en dan win je terecht, tenslotte is de jury niet zomaar een groepje mensen maar het zijn vakleui die weten wat je nedog hebt om het te maken en daar gaat het tenslotte allemaal om. Nu gaan we uitkijken naar de live shows en hie houdt mijn voorkennis op, dat ze de Battles had gewonnen wist ik ook al lang maar de live shows beginnen in november en zijn wat ze heten, live dus we gaan dan weer flink duimen voor ons meisje.
 
 

 

Gisteren was ik weer vrij en Susan had een yardsale bij haar thuis en ik assisiteerde. Het weer was perfect, lekker zonnetje, 25 graden en om 8 uur waren we al druk bezig met opzetten maar het was mauw wat betreft klandizie. Susan had al voorverkoop gehouden, ze had wat grotere speeltoestellen in haar tuin te koop en haar oude schuurtje (alles van plastic) dus dat werd al op tijd afgehaald. Het was pas na 1 uur dat er wat andere mensen stopten.  Een echtpaar, duidelijk in blijde verwachting van dochter Olivia liet wat wegleggen en ik gaf haar een leuk rose babymutsje met bloemetjes en een vlinder erop, zij raakten aan de praat met Susan met het gevolg, per januari heeft Susan er hoogstwaarschijnlijk weer een baby bij om op op te passen. Daarna verkocht ik zowaar een mutsje en diezelfde mevrouw bracht een gebreid vest, ze vertelde me dat een gat in de mouw zat en of ik dat kon maken maar het was simpeler dan dat, waar de mouw aan elkaar was gezet was los tot de elleboog dus naald en draad, 5 minuutjes en er was niks meer van te zien. Ze vroeg twee keer wat ze me schuldig was en twee keer zei ik, niks en toen drukte ze me een biljet in de hand, ik dacht dat het een dollar was maar het bleek dat het een 5 dollar biljet was dus uiteindelijk had ik daar het meeste mee verdiend.  Een ander vrouwtje komt nog terug voor mutsen voor haar babies en gaat ook haar vrouwenarts die helemaal gek is van gehaat babyspul inlichten, ze vertelde me dat haar dokter een echte yuppy is en vaak in boetiekjes maar liefst 40 tot 50 dollars voor een hadgemaakt mutsje uitgeeft, dat is het soort klanten dat ik nodig heb.

Uiteindelijk om 4 uur werd alles weer ingepakt, ik had niet zoveel meegenomen en ik ging naar huis met een hele grote houten kist die altijd wel van pas komt al is het maar voor een toekomstige verhuizing.

Na afloop snel even koken en het was inderdaad snel, verse garnalen in olijfolie gebakken met wat exotische creool kruiden, een glazen pot sun dried tomato alfredo saus en angel hair pasta (heel erg dunne spaghetti) en toen minuten later konden we smullen, het langste duurt het pellen van de garnaaltjes. Er is nog genoeg over voor een lunch morgen. Na het eten gingen we naar Ricky en Ann want Martin wilde graag de Seminoles wedstrijd zien en weer op zijn hard stoeltje bij de Wings place zitten, nee hoor, daar begonnen we maar niet aan want hij heeft nog steeds veel last van zijn rug, been en voet na afgelopen weekend. Ik nam mijn Senseo mee  want Ricky is dol op koffie en was dan ook helemaal in de wolken, we hebben een uurtje of zo gekeken en toen weer naar huis want er moest nog gekookt worden voor vandaag, we gaan namelijk een dagje uit met Raini en Star. De springs, niet Itchneetucknee wat altijd mijn eerste keus is maar naar  Juniper Springs in Ocala National Forest, het grote natuurgebied in midden Florida en twee uurtjes hiervandaan naar het zuiden. Ik ben er al eens eerder geweest met Martin in 2006, mooie wandelpaden met verrassende hoekjes, foto’s kun je zien op


 

met muziek van mijn schat trouwens.

In plaats van eten kopen hebben we een picknick, Raini heeft potato salad gemaakt en ik heb een lekkere kip gebakken , met komkommersalade en vers Frans brood zou dit een heerlijk maaltje moeten worden en wat is er fijner dan buiten in de natuur eten.

We hebben een smurf in huis, Nikki heeft gisteren Chris hanekam blauw geverfd en ook zijn baardje moest er aan geloven, ik heb het resultaat nog niet gezien maar ik weet zeker dat er foto’s op facebook komen dus die zien jullie de volgende week.

Ik ga mijn spulletjes pakken want we vertrekken over een half uurtje dus de mazzels en tot de volgende keer……liefs…Mariet xxxx

zondag 7 oktober 2012

Eerste hulp, niet alleen bij ongelukken


waem geleuft der nog in sjprookjes
zoe as se kens laeze in un book
ich deej det vreuger hiel erg gaer
lekker rustig in unne hook

 
van hans en grietje en de heks
de drake vlooge veurbie
en as de keizer ze nuudig haej
ware zien kleijer zoe maar niej

 
de prins det was miene groete dreum
un prinses wool ich waal zien
gevange - gered - gekust en al
dae prins waar dernao eg mien


Ich hub miene prins gevonge
zonger paerd, unne fiets det is al
maar neet minder sjpeciaal, neet minder leef
we zien gelukkig, auch zonger ut bal


Hallo lieve vrienden

Een beetje later dan normaal maar we komen net terug van de ER (emergency room) in Orange Park ziekenhuis waar ik Martin vanmorgen naar toebracht. De tweede keer al deze week, dinsdag had hij zo’n pijn in zijn been en voet dat hij het niet langer kon volhouden. Ik dropte hem op mijn weg naar mijn werk en Raini  heeft hem later opgehaald. Het blijkt dat de pijn komt van iets in zijn rug, hij heeft al heel lang rugklachten en het verblijf in het ziekenhuis plus de zwellingen in zijn been toen hij daar was hebben dus iets gedaan met een zenuw. Hij ging door het hele circus, foto’s, scan en zo en hij werd naar huis gestuurd met een recept voor…pijnstillers, net diegenen die hij niet meer wilde innemen. Op zijn vraag aan de dokter of er niet iets anders was gaven ze hem de laagste dosis maar het is nog steeds narcotica dus hij was erg voorzichtig ermee en hij heeft er nog steeds twee van de 25 die hij kreeg. Het leek iets beter te gaan in de laatste dagen maar vanmorgen was het helemaal mis, hij kon amper lopen en toen ik wakker werd (laat voor mijn doen om 9 uur) gauw koffie en de auto in. Normaal moet je in elk Amerikaans ziekenhuis uren wachten, soms wel een halve dag maar Orange Park, supersnel, binnen anderhalf uur stonden we weer buiten met een nieuw recept. De dokter wilde weer lortab voorschrijven maar mijn lieverd zei nee, die wil ik niet en nu heeft hij een non narcotic pil dus maar even kijken hoe dat gaat. Hij heeft ook een nummer van een zenus arts gekregen om naar toe te gaan. Waarom het vandaag minder ging, ik denk dat gisteravond daar deels schuld aan is. Raini en haar vriendin Star nodigden ons uit om naar Buffalo Wild Wings te komen in Orange Park om de wedstrijd tussen Florida State Seminoles en North Carolina te bekijken en aangezien die bij ons op tv niet te bekijken was gingen we daar graag op in. Dat betekende wel op een harde metalen stoel zitten, het was heel aangenaam daar, buiten op het terras, Raini betaalde voor de drinks en de wings (we hadden net gegeten dus ik zat vol) maar toen we naar huis reden zei Martin al dat zijn rug niet goed voelde. Nu zit hij op de bank, twee pillen ingenomen en maar kijken hoe het gaat.

De week van de customer service op het werk was ontzettend leuk, elke dag was er wel iets georganiseerd. Maandag foto’s, ik met de Nederlandse vlag natuurlijk. Dinsdag was bingo dag maar ik win nooit niks dus dat was deze keer niet anders. Woensdag stond met mijn team in het teken van Italie, de decoraties oogsten veel bijval van managers en collega’s en het eten dat iedereen had meegebracht was echt heerlijk vooral de chocolade cake met amaretto van Jason was excellent. Don derdag knutselen met origami en vrijdag lunch aangeboden door at&t. Echter voordat die lunch kon worden geserveerd ging het brandalarm af , ze waren al de hele dag managers in jail aan het opbergen (met boevenpak en handboeien) dus eerst dacht iedereen dat het alarm daarbij hoorde maar al gauw werden we geevacueerd, allemaal naar buiten op de grote parkeerplaats, zover van het gebouw af als mogelijk. De brandweerauto kwam 20 minuten later (als er echt brand was geweest, was het halve gebouw al afgebrand tegen die tijd) en de mannen gingen in vol ornaat naar binnen. Op de eerste verdieping in een kamertje was dat alarm afgegaan maar het bleek een loos alarm en de brandweer vertrok en wij konden weer naar binnen. Amper aan mijn bureau begon het hele spektakel met sirene (echt pijn aan mijn oren) en flikkerende lichten weer opnieuw. Nu kregen we echter te horen, niet naar buiten, problemen met een sensor. Dit ging zo voor het grootste deel van de middag totdat een monmteur het eindelijk oploste. Het eten mocht er zijn, van Chicago Pizza hadden we Louisiana salad (pasta met garnalen), sla en tomaten en wraps met kip, kalkoen en steak.

Ik heb nieuwe buren op het werk, Jeremy zit nu langs mij en aan de andere kant Keisha, ze komen net nieuw uit de klas en lijken allebei heel aardig en zijn vooral erg rustig. Vrijdag nadat Lori, mijn manager was vertrokken werd in de andere hoek heel veel plezier gemaakt, heel veel lawaai met hard praten en lachen en ik had al eens omgekeken maar werd in niet mis te verstane taal verteld door een van de lawaaimakers dat ik me maar moest omdraaien. Jeremy zat al heel lang met een klant aan de telefoon en ik had het helaaml met die lawaaierige groep dus ik stond op en vroeg hen wat zij zouden denken als zij de eerste dag op de vloer alle aandacht nodig hadden voor het oplossing van een probleem en langs hen zoveel herrie was. Het werd niet echt in dank afgenomen dus ik ben benieuwd wat dit als vervolg heeft morgen, we zullen zien, ik voelde dat ik moest opkomen voor een nieuwe collega.


Gisteren hadden we een wintergast in onze tuin die ik nog nooit had gezien, een heel kleurig vogeltje dat snel werd gegoogled, hij zat op wat takken van de graszaadjes te snoepen, ontzettend mooi en tropisch.


beetje donker maar met de bloemen die ik zondag van Susan kreeg

hup Holland hup

mijn Italie hoekje met de collage

meer bella Italia
Ook nieuws van het huis kopen front, ik kreeg mijn creditscore dus en nu het gekke, ik kan een hypotheek krijgen met de score maar die is te laag voor het gedeelte dat de overheid gaat verzorgen, je zou toch denken dat als je die hulp nodig hebt, je creditscore juis laag moet zijn, mensen die het een goede score hebben, hebben normaal geen overheidssteun nodig. Nu is het dus zaak om die score een beetje te verhogen, niet veel dus ik kan dat de komende maanden wel aanpakken.

Mijn schat is in de keuken ontbijt aan het maken als ik op de geluiden afga dus ik zal eens gauw gaan kijken of ik kan helpen en dan is het weer tijd voor de was en zo dus ik sluit af met Katrin van Mart morgen een geweldige verjaardag te wensen en ook Annie Everaerts die op 9 oktober haar verjaardag viert.

Veel liefs…Mariet xxxx