Pieta
Het
serene in haar gezicht
raakt mij diep
in haar sneeuwwitte armen
het dode lichaam
van haar verminkte zoon
bloed van haar bloed
voorzichtig
veegt ze zijn laatste traan weg
zijn gezicht strelend
de beul deed zijn werk
pijnigen voor plezier
doden om het doden
haar achterlatend
met het lichaam
dat haar het liefste was
en haar tranen verbergend
geeft ze zich over
aan een lot, dat al vast stond
vanaf haar eerste dag.
raakt mij diep
in haar sneeuwwitte armen
het dode lichaam
van haar verminkte zoon
bloed van haar bloed
voorzichtig
veegt ze zijn laatste traan weg
zijn gezicht strelend
de beul deed zijn werk
pijnigen voor plezier
doden om het doden
haar achterlatend
met het lichaam
dat haar het liefste was
en haar tranen verbergend
geeft ze zich over
aan een lot, dat al vast stond
vanaf haar eerste dag.
Happy Easter lieve mensen
Dit gedicht heb ik al heel lang geleden
geschreven toen Lauri en ik in Brugge waren en daar de Pieta van
Leonardo da Vinci zagen, zijn enige buiten Italie. Het is geen groot
beeld maar zo sereen en ontzettend mooi in marmer. Marmer is koud
maar dit beeld leefde en straalde de wanhoop maar ook de overgave aan
het lot uit. Het hield me gevangen sinds jaren en ooit was er hier
een documentaire over Brugge op tv en toen kon ik ook Martin laten
zien wat ik bedoelde.
Deze week, alles in teken van lijden
maar ook van wederopstanding, extra moeilijk natuurlijk door de
gebeurtenissen in Brussel, op een luchthaven die ik goed ken en waar
ik ook komende juli weer ga landen op weg naar Kessel. Mensen
weggevaagd uit dit leven door zinloos geweld van fanaten die denken
via een God te handelen of waarschijnlijk meer door machts waanzin.
Zondag zag ik de eerste Amerikaanse
Passion op tv met een geweldige cast in New Orleans en ik heb
genoten, dacht weer aan mijn fascinatie voor Jesus Christ Superstar,
de film die ik voor het eerst zag op 7 augustus 1974 – de avond
voor mijn voor de wet trouwen met Lauri – en in de twee weken erna
nog 5 keer. Ik zag het op toneel in Roermond door de Amerikaanse cast
met Ine en Janine en ook in Praag met Marianne, Els en Helene. We
verstonden er geen woord van maar ik kon het letterlijk woord voor
woord vertalen zonder een woordje Tjechisch te kennen !
Ook zag ik al een paar fragmenten van
de Nederlandse passion, weer zo ontzetten diep en mooi en vooral het
laatste lied van Maria, Open einde, kwam zo dicht bij, had zoveel
impact op mij dat ik gewoon even geen woorden had.
Deze week ging veel sneller dan de
vorige en we zijn er bijna, nog 13 uurtjes aan de telefoon en ik heb
mijn benodigde uren voor mijn bonus, dat moet gewoon lukken met nog
vier werkdagen te gaan.
Ik vind het fijn met Ian in huis, hij
is rustig en bescheiden, is met alles blij , gisteren had ik hem
fried chicken meegenomen, meestal eet ik niet echt meer als ik thuis
kom om 8 uur maar ik heb wel alweer voor hem gekookt. De hond
gedraagt zich goed, ze blaft heel weinig en jankt alleen 's morgens
als hij weg is maar dat stoort me niet echt want ik ben toch op. Ik
had medelijden met Raini want Ian's kamer is naast de hare en zij had
donderdagmorgen een flinke kater van het uitgaan en dan dat huilen
van een hond, niet echt prettig voor je zere kop.
Ze is al in Georgia, is gisteren na het
werk vertrokken met Ravyn en heeft allebei de beenhammen die we
vanavond moeten eten in de koelkast vergeten dus ik moet zo
vertrekken zodat ze ze nog op tijd in de oven krijgt bedekt met
bruine suiker – moet ik halen, was natuurlijk op maar gelukkig zijn
er winkels open vandaag, dit is tenslotte Amerika – en stukjes
ananas. Ik ben niet echt in de stemming voor een drukke dag met de
kids en zo maar och, ik heb wat paasspullen voor de meiden, een
springtouw en een leuk notitieblokje, en een autootje voor Josh dat
ik nog had liggen.
Gisteren heb ik gewerkt en morgen weer,
ik heb pas vrijdag weer vrij, dus een dag weekend is niet veel. Op de
een of andere manier, ondanks dat ik goed slaap ben ik 's morgens
niet echt uitgerust. De komende week nog 10 – 7 maar dan weer terug
naar 9-6, veel verkeer op heen en terugweg dus in mei probeer ik toch
de 10-7 weer te krijgen, bevalt me veel beter, geen gestress 's
morgens over files wel of niet.
Het is grijs en grauw met af en toe een
fikse bui maar wel warm, nu al zo'n 24 graden en daardoor benauwd
maat de plantjes vinden dat wel tof. Ik heb aardbeien groeien in een
pot en mijn cyclaam vindt het heerlijk buiten. Gisteren heb ik bij
Walmart in hun halve prijs kraam twee trays met kleine anjertjes
gekocht, die ga ik voor tussen de rest planten. Het gras is afgelopen
week achter helemaal gemaaid behalve in de hoek waar wilde klaver met
de mooiste paarse bloemen en de wilde uien staan. Het is zo'n
idylisch hoekje, er hangt Spaans mos aan de takken van de eikenboom
en aan een tak hogerop groeit dit jaar voor het eerst mistletoe.
Billy Bob is niet weg te slaan van mij
als ik buiten in mijn stoeltje zit te genieten, hij blijft steeds bij
me als een hondje, spinnend en wil geaaid worden, ook nu hoor ik hem
miauwen, kom je naar buiten spelen ?
Overmorgen is mijn lieve schoonzus Miep
jarig, van harte proficiat en een hele fijne dag met Hay en de kids
voor zover ze thuis zijn natuurlijk. Aanstaande zaterdag viert Carla
haar verjaardag, ik wens je zon en gezelligheid en knusheid en warmte
XX
Ik ga maar eens zorgen dat ik op tijd
wegben en hopelijk blijft het even droog en kan ik met mijn raampje
open en de radio op volume 27 naar Georgia rijden. Ik hoop voor 8 uur
weer thuis te zijn, we eten pas rond 5 uur dus of dat lukt, wie weet
Fijn Paasweekend en tot de volgende
week
Liefs...Mariet
ik ben blij en tevreden met mezelf, wat wil je nog meer !!!
|