zondag 27 maart 2016

Ei, Ei, het grootste is voor mij !!!

Pieta
Het serene in haar gezicht
raakt mij diep
in haar sneeuwwitte armen
het dode lichaam
van haar verminkte zoon
bloed van haar bloed
voorzichtig
veegt ze zijn laatste traan weg
zijn gezicht strelend
de beul deed zijn werk
pijnigen voor plezier
doden om het doden
haar achterlatend
met het lichaam
dat haar het liefste was
en haar tranen verbergend
geeft ze zich over
aan een lot, dat al vast stond
vanaf haar eerste dag.

Happy Easter lieve mensen

Dit gedicht heb ik al heel lang geleden geschreven toen Lauri en ik in Brugge waren en daar de Pieta van Leonardo da Vinci zagen, zijn enige buiten Italie. Het is geen groot beeld maar zo sereen en ontzettend mooi in marmer. Marmer is koud maar dit beeld leefde en straalde de wanhoop maar ook de overgave aan het lot uit. Het hield me gevangen sinds jaren en ooit was er hier een documentaire over Brugge op tv en toen kon ik ook Martin laten zien wat ik bedoelde.


Deze week, alles in teken van lijden maar ook van wederopstanding, extra moeilijk natuurlijk door de gebeurtenissen in Brussel, op een luchthaven die ik goed ken en waar ik ook komende juli weer ga landen op weg naar Kessel. Mensen weggevaagd uit dit leven door zinloos geweld van fanaten die denken via een God te handelen of waarschijnlijk meer door machts waanzin.

Zondag zag ik de eerste Amerikaanse Passion op tv met een geweldige cast in New Orleans en ik heb genoten, dacht weer aan mijn fascinatie voor Jesus Christ Superstar, de film die ik voor het eerst zag op 7 augustus 1974 – de avond voor mijn voor de wet trouwen met Lauri – en in de twee weken erna nog 5 keer. Ik zag het op toneel in Roermond door de Amerikaanse cast met Ine en Janine en ook in Praag met Marianne, Els en Helene. We verstonden er geen woord van maar ik kon het letterlijk woord voor woord vertalen zonder een woordje Tjechisch te kennen !

Ook zag ik al een paar fragmenten van de Nederlandse passion, weer zo ontzetten diep en mooi en vooral het laatste lied van Maria, Open einde, kwam zo dicht bij, had zoveel impact op mij dat ik gewoon even geen woorden had.

Deze week ging veel sneller dan de vorige en we zijn er bijna, nog 13 uurtjes aan de telefoon en ik heb mijn benodigde uren voor mijn bonus, dat moet gewoon lukken met nog vier werkdagen te gaan.

Ik vind het fijn met Ian in huis, hij is rustig en bescheiden, is met alles blij , gisteren had ik hem fried chicken meegenomen, meestal eet ik niet echt meer als ik thuis kom om 8 uur maar ik heb wel alweer voor hem gekookt. De hond gedraagt zich goed, ze blaft heel weinig en jankt alleen 's morgens als hij weg is maar dat stoort me niet echt want ik ben toch op. Ik had medelijden met Raini want Ian's kamer is naast de hare en zij had donderdagmorgen een flinke kater van het uitgaan en dan dat huilen van een hond, niet echt prettig voor je zere kop.

Ze is al in Georgia, is gisteren na het werk vertrokken met Ravyn en heeft allebei de beenhammen die we vanavond moeten eten in de koelkast vergeten dus ik moet zo vertrekken zodat ze ze nog op tijd in de oven krijgt bedekt met bruine suiker – moet ik halen, was natuurlijk op maar gelukkig zijn er winkels open vandaag, dit is tenslotte Amerika – en stukjes ananas. Ik ben niet echt in de stemming voor een drukke dag met de kids en zo maar och, ik heb wat paasspullen voor de meiden, een springtouw en een leuk notitieblokje, en een autootje voor Josh dat ik nog had liggen.

Gisteren heb ik gewerkt en morgen weer, ik heb pas vrijdag weer vrij, dus een dag weekend is niet veel. Op de een of andere manier, ondanks dat ik goed slaap ben ik 's morgens niet echt uitgerust. De komende week nog 10 – 7 maar dan weer terug naar 9-6, veel verkeer op heen en terugweg dus in mei probeer ik toch de 10-7 weer te krijgen, bevalt me veel beter, geen gestress 's morgens over files wel of niet.

Het is grijs en grauw met af en toe een fikse bui maar wel warm, nu al zo'n 24 graden en daardoor benauwd maat de plantjes vinden dat wel tof. Ik heb aardbeien groeien in een pot en mijn cyclaam vindt het heerlijk buiten. Gisteren heb ik bij Walmart in hun halve prijs kraam twee trays met kleine anjertjes gekocht, die ga ik voor tussen de rest planten. Het gras is afgelopen week achter helemaal gemaaid behalve in de hoek waar wilde klaver met de mooiste paarse bloemen en de wilde uien staan. Het is zo'n idylisch hoekje, er hangt Spaans mos aan de takken van de eikenboom en aan een tak hogerop groeit dit jaar voor het eerst mistletoe.

Billy Bob is niet weg te slaan van mij als ik buiten in mijn stoeltje zit te genieten, hij blijft steeds bij me als een hondje, spinnend en wil geaaid worden, ook nu hoor ik hem miauwen, kom je naar buiten spelen ?

Overmorgen is mijn lieve schoonzus Miep jarig, van harte proficiat en een hele fijne dag met Hay en de kids voor zover ze thuis zijn natuurlijk. Aanstaande zaterdag viert Carla haar verjaardag, ik wens je zon en gezelligheid en knusheid en warmte XX

Ik ga maar eens zorgen dat ik op tijd wegben en hopelijk blijft het even droog en kan ik met mijn raampje open en de radio op volume 27 naar Georgia rijden. Ik hoop voor 8 uur weer thuis te zijn, we eten pas rond 5 uur dus of dat lukt, wie weet

Fijn Paasweekend en tot de volgende week

Liefs...Mariet

ik ben blij en tevreden met mezelf, wat wil je nog meer !!!






zondag 20 maart 2016

Als de dagen gaan lengen

my sweetheart turns to leave
and slowly walks away
I try to leave myself
but my heart tells me to stay
I watch her from a distance
as she boards her plane to go
she's taking my heart with her
and i wonder if she knows
I love her more than words can say
and i'll take her as my wife
the plane takes off and then she's gone
as the tears blur my sight
alone again, that too shall end
when she comes back to me
she'll be my wife, my lover too
and my only best friend

goeiemorgen allemaal

Vandaag begin ik met een gedicht dat ik gisteren in alweer een notitieblok vond met opruimen. Martin schreef het in oktober 2006 (het hoeft niet gedateerd te zijn voor mij om te weten wanneer) nadat ik na twee weekjes Jax weer naar huis ging, het begin van onze relatie in die twee weken en de belofte van een toekomst samen. Hij had tranen in zijn ogen toen we afscheid namen en voelde zich, toen ik weg was heel alleen, onzeker of ik terug zou komen maar met heel veel hoop in zijn hart, ik kan dat tussen de regels doorlezen. Ik ben heel erg blij met deze onverwachte kadootjes van hem en het toont me eens te meer hoe het het allemaal waard was.

Dat opruimen begon het vorige weekend toen Ian eerst zondag, daarna dinsdag en uiteindelijk woensdag introk met alles wat hij bezat inclusief Lori, zijn hond en een grote kooi voor haar. Ik had al een hoop verplaatst en uiteindelijk vrijdag avond stond de desk met mijn pc ook in mijn slaapkamer en was er voldoende plaats in het kleine kamertje voor een bed – ja we hebben er eentje en het kostte me geen cent – en plaats voor de kooi. Lori herkent mij weer, ze heeft vanmorgen geen een keer geblaft als ik koffie ging maken in de keuken en ze is braaf en wil de hele tijd geknuffeld worden. Alleen toen Susan gisteren hier kwam was het even grommen en blaffen maar dat gaat ook wel voorbij. De katten ignoreren haar en zij is meer nieuwsgierig wat ze toch allemaal uitspoken buiten, ze komen alleen maar binnen om te eten en als ze er niet zijn moet ik hun voer op het aanrecht zetten want anders schrokt Lori het binnen een minuut naar binnen, altijd hongerig die hond !!

Dit was een hele lange week voor mij, deels door heel veel uren aan de phone om mijn productie uren te maken voor de bonus en ik ben goed op weg, deels ook omdat er twee dagen waren met terugkijken, eerst dinsdag een jaar geleden dat we de memorial deden en woensdag onze trouwdag. Ik heb gewoon gewerkt, afleiding is goed en het heeft weinig zin om hier in huis te zitten, word je ook maar depri van (ofschoon ik dat nooit ben). Met Ian in huis is er ook gezelligheid, vell meer dan met Raini want die heeft geen rust en is ook alleen maar thuis om te eten, soms, en te slapen, meestal samen met Sarah, haar nieuwste vriendinnetje.
Op dit moment is Raini met Sarah en Ravyn in Georgia bij Kelly, vanmiddag komen ze allemaal terug en dan gaan we chinezen want Kelly is morgen jarig, ik moet nog wat halen voor haar maar weet nog niet wat precies.

Ik moet toch met Susan gaan shoppen bij Walmart, ik wil een kleine draagbare cd speler kopen, de mijne is stuk en ik vind het fijn om muziek te hebben om in teslapen, piano of spaanse gitaar is perfect.

Gisteren zijn we naar Sam's club geweest en naar Roses, ik had koffie nodig en een fles whiskey, ook heb ik weer lekkere aardbeien meegebracht en bij Roses een mooi hondenkussen voor in de kooi, nu lag ze op een oude deken.

Het heeft de laatste dagen veel geregend wat mijn planten goed heeft gedaan maar ook het onkruid tiert welig in het gazon dus er moet de komende week gemaaid worden, ook een voordeel van Ian hier, hij bood aan om zoveel mogelijk met de tuin te helpen.

Vandaag wordt het huis van Ricky en meemaw verder leeg gemaakt, iedereen schijnt eruit te zijn nu met veel drama, dan zie je hoe hecht, of niet in dit geval familiebanden zijn. Jammer maar er is veel gedoe geweest over wie wat kreeg qua meubels, computer, tv en zo en vooral Kelly was gisteren heel emotioneel toen ze even aankwam om Ian te halen.

Nadat hij terug was hebben we lekker samen gegeten, kip van het spit met boontjes en als toetje bananasplit, zelf gemaakt natuurlijk, het was verrukkelijk.

Deze week was ook St Patricks Day, dat betekende gekleed in het groen en puzzels en raadsels op het werk en, ik won een 10 dollar gift card van Walmart dus daarvoor heb ik me nog een keer zo'n mooi blik met echte Duitse koekjes gekocht, heel veel chocolade en amandelen, ik heb er ook eentje voor Susan gekocht, happy Easter !!!

Vandaag begint officeel de lente zegt men maar mijn lente begin blijft toch 21 maart zoials wij het vroeger op school leerden en dan is ook Nathan jarig in het verre Katwijk en Kelly dus die 54 wordt plus Hanneke, het lentekind uit Panningen. Dinsdag viert Rik in Ubachsberg zijn verjaardag en woensdag Valerie, de jongste van mijn oppaskindjes uit vervlogen tijden. Op 25 maart is Cas jarig, het zoontje van Maud en Rob in Breda.

Ik heb zojuist gezellig via de facebook messenger gekletst met Addy, ze is een oud collega uit Weert en ik vind het zo leuk dat wij contact hielden. Ze woont in Den Bosch maar heeft de bollen de bollen gelaten en is op dit moment een drie maandse reis door Amerika aan het maken, is nu in California. Het is een muziekreis en ik zie elke dag de mooiste foto's. Ze is een echte wereldburger, heeft vorig jaar maanden gereist, Mallorca was een thuishaven voor weken en weken. Ik bewonder haar reislust die zo herkenbaar is en haar spirit, zo jong van geest en ze maakt prachtige foto's, echt kunst !!!

Nou, ik ga maar weer eens naar mijn wasmachine, ben Ian's dekens aan het wassen, de eerste twee hangen al buiten in de wind te wapperen, geen regen meer vandaag naar het schijnt en dan morgen heb ik ook vrij en is mijn was aan de beurt.

Fijne zondag en leef, geniet en heb lief, het leven kan zo kort maar ook intens zijn

Mariet xxx


zondag 13 maart 2016

De klok is bij ons al een uurtje vooruit

sterrekind
zo door en door puur
je ijsblauwe ogen
gevuld met het vuur
om te ontdekken
te proeven
het leven, uitdaging
niet geketend door grenzen
niet getekend
door vervaging
maar luidskeels zingend
reiken naar meer
mijn liefste sterrekind
sterk, sterker
maar ook kwetsbaar en teer

Goeiemorgen lieve mensen

Puf puf wat weer een intensieve week acher de rug, het kan niet op blijkbaar.

Zondag zag ik eindelijk Ian weer, was al weken geleden maar hij kwam even op bezoek om Ravyn te zien die hier was met Raini na hun bezoek aan moeder en Lala (Ravyn's naam voor Kelly, haar oma)

We bespraken zijn toekomst, ik vertelde hem dat ik heel graag had dat hij hier komt wonen maar zonder zijn hond Lori want die is een beetje aggressief en dat wil ik niet in huis, met katten en kinderen loop ik dat risico niet. Hij zei, ik heb al zoveel verloren dit laatste jaar – zijn vader en beide grootouders en nu zijn thuis – dus ik geef Lori niet op. We beloofden, Raini en ik dat ze voor een oplossing zouden kijken en die kwam maandag. Hij kan intrekken bij een vriendin van hem en haar moeder die per 1 mei ook verhuizen en nu komt hij vandaag naar mijn huis voor de weken tot 1 mei. Hij heeft een kooi geregeld voor de hond zodat ze in zijn kamer kan blijven en ik heb daarin toegestemd, ze komt niet in aanmerking voor adoptie vanwege haar gedrag , ze heeft een postbode in het been gebeten en dat is officieel geregistreerd dus als hij haar naar het asiel brengt wordt ze meteen ingeslapen en dat wil ik ook niet.

Dat betekent dus dat mijn hobbykamer leeg moet en dat heeft nogal wat voetjes in de aarde dus zondag ben ik al begonnen met het opruimen van de garage, maandag is de nieuwe vuilnis dag en tjonge, wat had ik veel, ik heb rigoreus heel veel gewoon weggedaan, ik kan wel weer een yardsale houden maar voorgaande ervaringen leert dat ik toch met het meeste blijf zitten dus waarom zou ik dan door die rompslomp gaan nietwaar.

Met de garage een heel stuk leger hebben we gisteren de diepvries naar de garage verhuisd en vandaag ga ik mijn compuer desk op mijn slaapkamer zetten, het bakkersrek gaat naar de eetkamer. Het wordt wel een beetje krapjes zitten met de stoel en zo maar het is gewoon een kwestie van gewenning heel vaak, its all in de mind moet je maar denken.

Maandag had ik vrij en moest om 10 uur bij de nieuwe tandarts zijn, na wat verwarring, nee ik kom niet voor kiespijn keek een heel jonge tandarts na foto's gemaakt te hebben naar mijn gebit en adviseerde mij een grote schoonmaak beurt – was wel weer nodig na drie jaartjes – en dan zou ze het bekijken maar alles eruit was voor haar zeker nog geen optie, in tegenstelling tot mijn vorige tandarts dacht zij dat er nog heel wat te redden viel en zoals ze zei, een gebit geeft je limitaties en dat is het laatste wat je zou willen. Ik maakte een afspraak voor de volgende morgen om een afdruk van mijn tanden te maken want ik wil dat grote gat in mijn glimlach wel dicht voor juli. Ik krijgt dus een klein gebitje van twee tanden nu.

Daarna was het weer eens tijd om mezelf te verwennen met een filmpje en dat werd Zootopia in 3D, geweldig genoten van de humor en het was lekker relaxed, maar 7 mensen in die enorme bioscoop zaal, even het gevoel van alleen op de wereld in het donker en als zo vaak dacht ik onbewust, was Martin maar hier samen met mij, hij zou genoten hebben.

Dinsdag weer werken en ik hoorde dat ik woensdag een interview voor mijn baan had, eventjes maar de kriebels maar dat ging snel over. Ik moest weer eens het hele werkschema van mijn Quality team omgooien omdat Maria er weer eventjes uitgeplukt werd en met Corey ook de hele dag aan de phone om zijn uren te halen voor de bonus en om te kunnen blijven in het team werd de spoeling heel dun met zijn viertjes maar ik kon toch met een redelijk werkschema op de proppen komen zonder dat eenieders uren in gevaar kwamen, Lovella was zoals altijd weer blij dat ik het meeste werkdeed, zij hoefde het alleen maar in de computer te zetten.

Woensdag morgen om 11 uur dan het interview, twee dames uit management stelden mij allerlei vragen over mezelf, hoe ik dingen oploste, hoe ik in bepaalde situaties reageerde en het ging relaxed, helemaal niet zenuwachig want ik mijn achterhoofd wist ik al dat het al beslist was voor ik begon, tenslotte was iedereen die eerst niet gekwalificeerd werd direct afgewezen en zo ook ik. Binnen twee uur had ik het mailtje, you didnt qualify after the interview. Eigenlijk voelde ik me opgelucht, Lori zeker want die zei, sorry Mariet \met een grote grijns op haar gezicht en vertelde me, ik ben blij dat je blijft want ik weet niet wat ik zou doen zonder jou, is dat niet het grootste compliment wat je van je baas kunt krijgen.

Later werd dat bevestigd toen er donderdag drie sterren boven mijn hoofd hingen, een voor transfers, een voor R3 (er had in de hele maand februari maar een klant teruggebeld binnen drie dagen dus ik had het goed gedaan) en eentje voo...employee of the month dus mijn parkeerpas die ik net had ingeleverd kreeg ik vrijdag gewoon weer terug voor een maand, lekker.

Vrijdag middag weer een bericht, Curtis uit mijn Quality Team had de baan gekregen, de uitslag kwam na bijna een week na zijn interview en dat betekende dat hij morgen al in de klas zit. Dus weer dat schema omgooien en nu kwamen mijn uren wel in gevaar, ik moet er nog 60 aan de phone maken in de komende bijna drie weken om in het team te blijven en mijn 1000 dollars te vangen dus prioriteit nummer 1 zou ik zo denken. Gisteren al begonnen, in plaats van twee uurtjes aan de telefoon zoals normaal zaterdag en 6 uur Quality besloot ik om te multitasken en zes uur aan de telfoon te gaan, dat zijn er vier extra in de zak en aangezien het zaterdags vell rustiger is als door de week lukte dat vrij goed. Dit ga ik paaszaterdag zeker weer doen. Het was knusjes, alleen Floyd die langs me zit en ik, we zijn allebei dol op geschiedenis en op oude rock ofschoon hij pas 25 is (hij werd Floyd genoemd door zijn ouders naar Pink Floyd!). Ik bracht hem wat boeken mee over Egyptisch geschiedenis, hij mag ze houden, ik kan het toch niet allemaal meenemen straks en hij was er erg mee, ook is hij dol op kunst dus als ik straks weer alle boeken in mijn kast zet gaat er een stapel richting werk na de komende week. Hij is vandaag met zijn vrouw naar Tennessee vertrokken om familie daar te bezoeken, een trip van zo'n 27 uur rijden (1800 mijlen dus zo'n 2800 km,hij liever dan ik)

Vannacht is bij ons de zomertijd begonnen en aangezien ik alleen vandaag vrij ben, een vol programma. Ik begin zo dadelijk met dingen te verplaatsen. Ik heb besloten mijn vissen weg te doen vanwege plaatsgebrek, een van Raini's vriendinnen komt ze ophalen voor de kids. Dan heb ik de TV in die imsense kast al verplaatst wat ruimte geeft voor een boekenrek. Dan moet beetje bij beetje deze kamer leeg, het bureau waaraan ik knutsel gaat naa de eetkamer, lekker voor de schuifdeur en ook al die spullen en dat zijn me er een boel. Als de kamer leeg is, ben ik er nog niet want ik heb geen bed voor Ian maar ik heb ergens in de garage een luchtmatras, zo'n dikke en heel comfortabel en dat moet het maar doen voor 6 weken. Als ik een bed en matras moet kopen voor hem ben ik al gauw zo'n 300 dollar kwijt en goed is goed. Hij kan die matras dan meenemen eventueel tot hij wat anders heeft, het probleem is dat deze jongeman nog langer is dan zijn daddy, 1.95 meter.

Gelukkig is er de bank dus hij kan daar op slapen voor de komende nacht(en) als we vandaag niet alles gedaan krijgen want ik wil vanmiddag ook naar de lunch voor de Dutch Club in San Marco, het is om twee uur en Diana gaat ook met de twee kids, ik wil heel graag wat meer Hollanders leren kennen hier, lijkt me leuk.

Komende week werk ik elke dag van 10 tot 7 en dat helpt me vast om over mijn zomertijd verschil te komen plus het is nog licht om 7 uur als ik naar huis ga en ik kan 's morgens wat meer doen.

Woensdag is onze trouwdag, 9 jaar geleden, het lijkt in een ander leven en er is zoveel gebeurd,ik ga gewoon werken, ik denk elke dag aan hem en dat zal niet anders zijn en worden

Een ding is zeker, ik werd donderdag morgen wakker en ik dacht als eerste, na Martin goeiemorgen te hebben gewenst, ik ben in balans, buiten in mijn stoeltje met koffie werd dat gevoel ontzettend versterkt, ik voelde de harmonie met alles om me heen, een gevoel van vrede en tevredenheid dat ik al weken niet meer had. Het gevoel van alles komt goed, ik ben blij met wat ik heb al is het niet het dubbele loon van een nieuwe baan (maar dus ook veel minder stress), ik hoef geen dure dingen, ik heb mensen om me heen die van mij houden, dichtbij en ver weg, wat wil een mens nog meer.

En als je dan met je lieve zus praat en je hoort dat Els van Heugten, die 6 dagen jonger was dan ik, is overleden dan is heel erg veel helemaal niet zo belangrijk. Laura en Wouter heel veel sterkte met jullie tante, ze was zo'n geweldige warme en lieve vrouw en ik weet heel zeker dat ze ontzettend gemist wordt.

Ik wens jullie een hele fijne week, het wordt lente, er is is altijd hoop op zon en geluk en vrede in ons leven

liefs...Mariet xxx


zondag 6 maart 2016

Eerbetoon

De hemel is een beetje voller
de aarde leger zonder een man
die met zijn inzicht en persoonlijkheid
ons allemaal iets leren kan

Hij was geliefd door jong en oud
de rots, het middelpunt
voor zijn familie en vrienden
alles wat je je bedenken kunt

zijn glimlach en zijn humor
het twinkelen van zijn ogen
maar ook dat immense grote hart
vol liefde en mededogen

hij is niet meer
hij ging van ons heen
maar zijn herinnering blijft
Ricky, je bent voor altijd in ons hart
zelfs zonder jou zijn wij nooit alleen




Goeiemorgen lieve mensen,

Een hele fijne man ging deze week van ons heen, John Mara maar iedereen inclusief zijn kinderen, klein en achterkleinkinderen en ja hoor een achter achter kleinkind, ze is bijna 3 noemde hem Ricky net als ik.
Hij was Martin's eerste schoonvader, daddy van Kelly, opa van Ian, Raini en Darian en overgrootvader van Ravyn en Josh die hem ook gewoon Ricky noemden. Hij werd 87 jaar, was erg ziek in de laatste weken, zijn hart werd gebroken in december toen zijn vrouw, onze meemaw overleed en dat gebroken hart ondermijnde zijn lichaam tot hij eindelijk deze week weer met haar vereinigd werd.

Hij was gastvrij zoals ik zelden heb gezien, iedereen was welkom in zijn huis, hij hielp altijd waar het nodig was, hij maakte dat ik me meteen opgenomen voelde in zijn open huis, bij familie etentjes met feestdagen, natuurlijk horen Martin en jij erbij, we zijn familie maar ook gewoon met bezoekjes. Hij was dol op koffie, ik bracht hem die mee uit Nederland. Hij zei : I just made fresh coffee Mariet, would you like some. Als ik hem foto's liet zien van mijn kleindochters straalde zijn hele gezicht en zei hij, oh my. En nu, Ian woont in zijn huis, ik weet niet wat er met dat huis gaat gebeuren dus we zullen zien.

Vorig weekend had ik Ravyn hier, ze was ziek, buikgriep en ik heb haar verwend met lekker eten, een warme kruik op haar buik en warme chocolade melk. Ik moest maandagmorgen werken maar na een uurtje merkte ik het al, ook ik had de buikgriep dus vlug naar huis en onder de wol. Een dagje vasten doet niemand kwaad trouwens en het hielp wel, donsdag was ik nog slapjes maar kon toch weer gaan werken.

Woensdag had ik de test voor de baan waarvoor ik solliciteerde, het was in een volwassenen centrum in Orange Park, 101 vragen over vanalles, mijn inzichten, hoe mensen over me denken en wat sommen die vrij gemakkelijk waren, Ik had 90 minuten voor de test maar was met een half uurtje klaar en kreeg meteen de uitslag, geslaagd met over all 5 sterren voor alles, het hoogste resultaat, yippie.
Daar ik twee uurtjes vrij had genomen om zeker te zijn dat ik in niet in tijdsdrag zou komen, de test begon om 10.30 uur en ik moest om 12 uur beginnen, had ik tijd genoeg dus ging ik eerst eventjes naar Darian, ze is verhuisd en woont niet ver van het center. Ze zijn van een 1 kamerappartement verhuisd naar een mooi huis met 3 slaapkamers samen met de moeder van Josh. In een hele nette buurt, grote tuin, wat een zegen is voor baby Josh want nu kan hij de hele dag buiten spelen maar ook een mooi zwembad, dat wordt nog wat deze zomer maar ook een beetje akelig want er is geen hek omheen of zo, daar wordt nog aan gewerkt.

Ik bleef een uurtje en ging toen lekker lunchen bij Longhorns en was ruimschoots optijd op mijn werk met nog left overs voor 's avonds.

Nadat ze vrijdag hoorde dat haar opa overleden was ging Raini Ravyn ophalen en is ze samen met haar naar Georgia gereden naar haar moeder. Ze zijn net terug en we hebben een gesprek gehad over Ian, het blijkt nu dat niemand het huis van Ricky wil, er rust nog een pittige hypotheek op dus ze laten het terug gaan naar de bank. Dat betekent dat in een paar weken het wordt leeggeruimd en iedereen die er nu in woont inclusief Ian moet verhuizen. Raini vroeg of hij hier bij ons kan wonen en ik heb ja gezegd. Dat betekent wel dat ik mijn knusse kamertje moet opgeven, hij kan wel op de bank voor een paar nachten maar niet permanent. Ik kan de computer in de slaapkamer zetten met een beetje geschuif maar ik heb natuurlijk een heleboel hobby spullen en die zullen in de eetkamer moeten en sommige dingen in de garage wat betekent dat ik ook de garage moet opruimen. Een probleem waar Ian mee zit en wat hij zal moeten opgeven is Lori, zijn hond. Ze blaft heel veel en bijt en ik wil haar niet in huis dus hij zal een beslissing moeten maken in de komende weken, iemand die haar wil nemen of het asiel.

We zullen er later deze middag samen over praten, Raini gaat hem halen en we eten vanavond samen.

Ik heb morgen ook nog vrij en hoef niet te werken tot dinsdag 12 uur, morgenvroeg heb ik een afspraak, mijn eerste, met de nieuwe tandarts over mijn gebitsplannen. Daar ik voor de test geslaagd ben zou ik nu een uitnodiging voor een interview moeten krijgen, ik heb nog niks gehoord dus ik kan nog geen echte plannen maken voor de komende tijd. Mocht ik deze baan krijgen – en dat zou geweldig zijn, dubbel per uur wat ik nu verdien – dan heb ik eerst 8 – 10 weken training en daarvan mag ik niks missen dus dat betekent dat ik mijn cardioloog zou moeten afzeggen en ook de plannen voor nieuwe tandjes moet verschuiven dus het kan zomaar zijn dat ik toch dadelijk op de foto's van de bruiloft van Frank en Aline niet volop glimlachen kan. Maar die baan betekent ook dat ik langer hier kan blijven, de geruchten worden steeds sterker dat mijn departement binnenkort sluit, iedereen is panisch en op zoek naar een andere baan en dat bevordert niet de sfeer.

Vrijdag had ik late dienst, tot 21.00 uur maar om acht uur had ik het helemaal gehad en ging naar huis, doodmoe, al het denken laat me niet met rust.

Gistermorgen eerst een lading brood en broodjes gehaald bij de kerk zoals ik eens in de zes weken doe, mijn diertjes hebben weer even voldoende en ik heb zelf ook lekker artisan brood nu.

Daarna zijn Susan en ik gaan yardsalen en ja hoor, weer twee zoetwater parelkettingen voor een dollar per stuk, ik heb al een aardige verzameling nu, Ik kwam er van de week ook achter dat een lange parelketting die ik kocht met allemaal pastelkleurtjes, paars en rose, echt is, het zijn Hanora parels en ik kocht ze voor een dollar, ze zijn een paar honderd dollars waard. Ook scoorde ik vier hele mooie pastel bloemen tshirts van een heel aangenaam materiaal. Laat de zomer maar komen. Een electrisch heggeschaar voor 2 dollars, beetje verroest maar werkt wel was de laatste aankoop voor de morgen.

Na al het geren heb ik mijn werk kleren, korte broek en top, aangetrokken en ben de tuin ingedoken. Eerst begonnen met het maaien van het onkruid, kleefkruid is het ergste want het.....plakt.
De citroen boom met nog een citroen aan pronkt nu in een grote bak, ook ben ik begonnen aan mijn mini landschapje in de zinken teil die ik vorig jaar van Hubert kocht. Daarna weer een ronde maaien toen de maaier weer een beetje was afgekoeld, als hij hot is krijg ik hem niet meer gestart. Voor in de tuin is nu ook het meeste onkruid eruit en nadat ik een lekker hete douche had genomen om al het vuil en zweet af te spoelen ben ik naar Golden Corral gereden voor een lekker etentje , hun buffet in de weekend serveert prime rib en het smelt in je mond. Daarna nog even tv en naar bed.

De achterburen zijn overnacht verhuisd de vorige week en nu wonen er alweer andere mensen in, met een grote deense dog en een teckel. De patio achterom is leeg en wat bleef was een miauwende kat die ook achtergelaten werd. Het een een tijgerkat, ik noemde haar Tiger Lilly maar bij nader inzien heb ik haar moeten omdopen, nu is zijn (ik kon dichtbij genoeg komen om te zien dat het een jongetje is) naam Billy Bob.

Hij komt twee keer per dag eten en ik kan al dicht genoeg bij hem komen om hem te aaien en heb gisteren meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om zijn halsband af te knippen, het bandje met een belletje was helemaal gerafeld en veel te strak om zijn nekje.

De katten is ook een van de redenen dat ik absoluut geen hond in huis wil.

Het was me weer een weekje, we gaan gewoon verder.
Op 8 maart is Frans Steeghs jarig, maak er een geweldige dag van, samen met Mieke en de kids

Iederren een fijne week gewenst en tot volgende zondag

Liefs...Mariet xx