De hemel is een beetje voller
de aarde leger zonder een man
die met zijn inzicht en persoonlijkheid
ons allemaal iets leren kan
Hij was geliefd door jong en oud
de rots, het middelpunt
voor zijn familie en vrienden
alles wat je je bedenken kunt
zijn glimlach en zijn humor
het twinkelen van zijn ogen
maar ook dat immense grote hart
vol liefde en mededogen
hij is niet meer
hij ging van ons heen
maar zijn herinnering blijft
Ricky, je bent voor altijd in ons hart
zelfs zonder jou zijn wij nooit alleen
Goeiemorgen lieve mensen,
Een hele fijne man ging deze week van
ons heen, John Mara maar iedereen inclusief zijn kinderen, klein en
achterkleinkinderen en ja hoor een achter achter kleinkind, ze is
bijna 3 noemde hem Ricky net als ik.
Hij was Martin's eerste schoonvader,
daddy van Kelly, opa van Ian, Raini en Darian en overgrootvader van
Ravyn en Josh die hem ook gewoon Ricky noemden. Hij werd 87 jaar, was
erg ziek in de laatste weken, zijn hart werd gebroken in december
toen zijn vrouw, onze meemaw overleed en dat gebroken hart
ondermijnde zijn lichaam tot hij eindelijk deze week weer met haar
vereinigd werd.
Hij was gastvrij zoals ik zelden heb
gezien, iedereen was welkom in zijn huis, hij hielp altijd waar het
nodig was, hij maakte dat ik me meteen opgenomen voelde in zijn open
huis, bij familie etentjes met feestdagen, natuurlijk horen Martin en
jij erbij, we zijn familie maar ook gewoon met bezoekjes. Hij was dol
op koffie, ik bracht hem die mee uit Nederland. Hij zei : I just made
fresh coffee Mariet, would you like some. Als ik hem foto's liet zien
van mijn kleindochters straalde zijn hele gezicht en zei hij, oh my.
En nu, Ian woont in zijn huis, ik weet niet wat er met dat huis gaat
gebeuren dus we zullen zien.
Vorig weekend had ik Ravyn hier, ze was
ziek, buikgriep en ik heb haar verwend met lekker eten, een warme
kruik op haar buik en warme chocolade melk. Ik moest maandagmorgen
werken maar na een uurtje merkte ik het al, ook ik had de buikgriep
dus vlug naar huis en onder de wol. Een dagje vasten doet niemand
kwaad trouwens en het hielp wel, donsdag was ik nog slapjes maar kon
toch weer gaan werken.
Woensdag had ik de test voor de baan
waarvoor ik solliciteerde, het was in een volwassenen centrum in
Orange Park, 101 vragen over vanalles, mijn inzichten, hoe mensen
over me denken en wat sommen die vrij gemakkelijk waren, Ik had 90
minuten voor de test maar was met een half uurtje klaar en kreeg
meteen de uitslag, geslaagd met over all 5 sterren voor alles, het
hoogste resultaat, yippie.
Daar ik twee uurtjes vrij had genomen
om zeker te zijn dat ik in niet in tijdsdrag zou komen, de test begon
om 10.30 uur en ik moest om 12 uur beginnen, had ik tijd genoeg dus
ging ik eerst eventjes naar Darian, ze is verhuisd en woont niet ver
van het center. Ze zijn van een 1 kamerappartement verhuisd naar een
mooi huis met 3 slaapkamers samen met de moeder van Josh. In een hele
nette buurt, grote tuin, wat een zegen is voor baby Josh want nu kan
hij de hele dag buiten spelen maar ook een mooi zwembad, dat wordt
nog wat deze zomer maar ook een beetje akelig want er is geen hek
omheen of zo, daar wordt nog aan gewerkt.
Ik bleef een uurtje en ging toen lekker
lunchen bij Longhorns en was ruimschoots optijd op mijn werk met nog
left overs voor 's avonds.
Nadat ze vrijdag hoorde dat haar opa
overleden was ging Raini Ravyn ophalen en is ze samen met haar naar
Georgia gereden naar haar moeder. Ze zijn net terug en we hebben een
gesprek gehad over Ian, het blijkt nu dat niemand het huis van Ricky
wil, er rust nog een pittige hypotheek op dus ze laten het terug gaan
naar de bank. Dat betekent dat in een paar weken het wordt
leeggeruimd en iedereen die er nu in woont inclusief Ian moet
verhuizen. Raini vroeg of hij hier bij ons kan wonen en ik heb ja
gezegd. Dat betekent wel dat ik mijn knusse kamertje moet opgeven,
hij kan wel op de bank voor een paar nachten maar niet permanent. Ik
kan de computer in de slaapkamer zetten met een beetje geschuif maar
ik heb natuurlijk een heleboel hobby spullen en die zullen in de
eetkamer moeten en sommige dingen in de garage wat betekent dat ik
ook de garage moet opruimen. Een probleem waar Ian mee zit en wat hij
zal moeten opgeven is Lori, zijn hond. Ze blaft heel veel en bijt en
ik wil haar niet in huis dus hij zal een beslissing moeten maken in
de komende weken, iemand die haar wil nemen of het asiel.
We zullen er later deze middag samen
over praten, Raini gaat hem halen en we eten vanavond samen.
Ik heb morgen ook nog vrij en hoef niet
te werken tot dinsdag 12 uur, morgenvroeg heb ik een afspraak, mijn
eerste, met de nieuwe tandarts over mijn gebitsplannen. Daar ik voor
de test geslaagd ben zou ik nu een uitnodiging voor een interview
moeten krijgen, ik heb nog niks gehoord dus ik kan nog geen echte
plannen maken voor de komende tijd. Mocht ik deze baan krijgen – en
dat zou geweldig zijn, dubbel per uur wat ik nu verdien – dan heb
ik eerst 8 – 10 weken training en daarvan mag ik niks missen dus
dat betekent dat ik mijn cardioloog zou moeten afzeggen en ook de
plannen voor nieuwe tandjes moet verschuiven dus het kan zomaar zijn
dat ik toch dadelijk op de foto's van de bruiloft van Frank en Aline
niet volop glimlachen kan. Maar die baan betekent ook dat ik langer
hier kan blijven, de geruchten worden steeds sterker dat mijn
departement binnenkort sluit, iedereen is panisch en op zoek naar een
andere baan en dat bevordert niet de sfeer.
Vrijdag had ik late dienst, tot 21.00
uur maar om acht uur had ik het helemaal gehad en ging naar huis,
doodmoe, al het denken laat me niet met rust.
Gistermorgen eerst een lading brood en
broodjes gehaald bij de kerk zoals ik eens in de zes weken doe, mijn
diertjes hebben weer even voldoende en ik heb zelf ook lekker artisan
brood nu.
Daarna zijn Susan en ik gaan yardsalen
en ja hoor, weer twee zoetwater parelkettingen voor een dollar per
stuk, ik heb al een aardige verzameling nu, Ik kwam er van de week
ook achter dat een lange parelketting die ik kocht met allemaal
pastelkleurtjes, paars en rose, echt is, het zijn Hanora parels en ik
kocht ze voor een dollar, ze zijn een paar honderd dollars waard. Ook
scoorde ik vier hele mooie pastel bloemen tshirts van een heel
aangenaam materiaal. Laat de zomer maar komen. Een electrisch
heggeschaar voor 2 dollars, beetje verroest maar werkt wel was de
laatste aankoop voor de morgen.
Na al het geren heb ik mijn werk
kleren, korte broek en top, aangetrokken en ben de tuin ingedoken.
Eerst begonnen met het maaien van het onkruid, kleefkruid is het
ergste want het.....plakt.
De citroen boom met nog een citroen aan
pronkt nu in een grote bak, ook ben ik begonnen aan mijn mini
landschapje in de zinken teil die ik vorig jaar van Hubert kocht.
Daarna weer een ronde maaien toen de maaier weer een beetje was
afgekoeld, als hij hot is krijg ik hem niet meer gestart. Voor in de
tuin is nu ook het meeste onkruid eruit en nadat ik een lekker hete
douche had genomen om al het vuil en zweet af te spoelen ben ik naar
Golden Corral gereden voor een lekker etentje , hun buffet in de
weekend serveert prime rib en het smelt in je mond. Daarna nog even
tv en naar bed.
De achterburen zijn overnacht verhuisd
de vorige week en nu wonen er alweer andere mensen in, met een grote
deense dog en een teckel. De patio achterom is leeg en wat bleef was
een miauwende kat die ook achtergelaten werd. Het een een tijgerkat,
ik noemde haar Tiger Lilly maar bij nader inzien heb ik haar moeten
omdopen, nu is zijn (ik kon dichtbij genoeg komen om te zien dat het
een jongetje is) naam Billy Bob.
Hij komt twee keer per dag eten en ik
kan al dicht genoeg bij hem komen om hem te aaien en heb gisteren
meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om zijn halsband af te
knippen, het bandje met een belletje was helemaal gerafeld en veel te
strak om zijn nekje.
De katten is ook een van de redenen dat
ik absoluut geen hond in huis wil.
Het was me weer een weekje, we gaan
gewoon verder.
Op 8 maart is Frans Steeghs jarig, maak
er een geweldige dag van, samen met Mieke en de kids
Iederren een fijne week gewenst en tot
volgende zondag
Liefs...Mariet xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten