zondag 30 juli 2017

Ik zag ze even vliegen !!

Ik houd van
Lange zomernachten
sterrenhemel klaar
een goed glas met vrienden
het kleine geluk
helemaal waar
half glaasje teveel
hamer op je kop
maar het lachen met een traan
hier en daar
daar kan niks anders tegenop

Goeiemiddag lieve mensen,

Net terug uit Georgia en nog een beetje duf van gisteravond maar het was toppie !!!

Ik had het weer nodig, weg van de dagelijkse sleur, van alleen in mijn woonkamer zitten, nou ja, met katten anders zijn die beledigd maar je begrijpt wat ik bedoel.

En vooral dit weekend, gisteren het afscheid van John en de crematie, ik had er zo graag bij willen zijn maar het kon niet, zoals andere dingen niet konden en kunnen en ik wilde tussen mensen zijn, de liefde voelen, daar in Georgia.

Ik vertrok vrijdag middag, ik kon rond de middag al naar huis, grote krat met etenswaren mee want koken, dat is heerlijk daar en ze vinden alles even lekker. Het was warm en de airco werkte niet echt, later toen ik naar bed ging, op tijd want Kelly moest werken, gisteren, was het killig en ik was blij met mijn dun dekentje. Ik sliep redelijk goed al doen bamikruiden – want ik had bami gemaakt – soms rare dingen met mijn maag en dat resulteert in dromen.

Kelly werkte van 12 tot 4 en ik, ik dutte constant, eerst in bed en daarna in de luie stoel. Ik ben nog steeds verbaasd dat ik redelijk sliep vannacht maar daar is bier en moonshine goed voor.

Gisteren maakte ik spaghetti met allerlei verse ingredienten en een heerlijke kom sla, bijna alles op, dat zegt genoeg denk ik. Ze meiden maakte als toetje brownies, chocolate mint en ik heb gelijk op de terugweg in Kelly's winkel een paar pakken gekocht, ze zijn ontzettend zoet maar Ian vindt ze lekker.

Het was al bijna 10 uur toen we nog bezoek kregen, Valerie en David voor een afzakkertje dus de moonshine kwam tevoorschijn, groene appeltaart, nou dat ik echt gecharmeerd was van die variatie, nee maar hoe meer je drinkt hoe lekkerder het wordt, er zaten ook dingetjes in,nog steeds niet zeker wat voor dingetjes maar ik had genoeg op en om middernacht, terwijl iedereen nog druk in de weer was met praten en spelen met de honden ging ik richting bed.

Vanmorgen was ik twee uur eerder op dan de anderen en tegen de tijd dat die de oogjes open deden was ik klaar om weer huiswaarts te gaan.

Het weer, benauwd, Jax had het zwaar te verduren gisteren avond maar in Georgia regende het gewoon de hele nacht. Ik zag dat bij het leegstaand huis langs me de hele schutting plat ligt.

In mijn slaapkamer en in Ravyn's kamer kon ik eerst op vliegenjacht, onmogelijk dat die allemaal binnenkwamen doordat de achterdeur op een kier stond, ik heb het idee dat er ergens iets uit eitjes gekomen is terwijl ik weg was. Ik heb er zeker al zo'n dertig doodgemept.

Ik ga nog even de jarigen langs en dan is het dit voor vandaag, ik moet nog even een dutje doen

Woensdag 2 augustus is mijn allerliefste oudste zoon Rob jarig, een hele fijne dag voor jou en de meiden XX

5 Augustus is het de beurt aan Marielle en 7 augustus is Charissa jarig, pas getrouwd dus dat wordt een knal dag !!!

Heel veel liefs en de volgende keer meer ….Mariet

zondag 23 juli 2017

De muziek verstomde...voor even

    Jouw muziek
    Verwarmt mijn hart
    Slaat de kilte op de vlucht
    Wat blijft is heldere zonnenschijn
    En een immens strakke blauwe lucht...
    Op de tonen zweef ik
    Door jouw passie beleef ik
    Het leven is mooi
    En als ik jouw deur achter me dicht trek
    Voel ik me bruisend, volledig en
    Neem afscheid met een zucht.



Goeiemorgen lieve mensen,



John Timmermans verliet dit leven op donderdag morgen om op te stijgen naar de hemelen, om daar zijn muziek verder te spelen, zonder pijn, zonder zorgen en ik weet zeker dat hij op ons neerkijkt met een glimlach. Wij verloren een dierbare vriend, Kessel verloor een rasmuzikant die velen leerde saxofoon, blokfluit, klarinet en piano te spelen. Die de muziek wereld verrijkte met wondermooie melodieen en vrolijke deuntjes. Ik verloor een vriend met wie ik veel tijd doorbracht tijdens mijn laatste vakantie dit jaar, etentjes als het kon want hij was erg ziek en zwak, we gingen samen naar een concert voor harmonieen, we hadden urenlange gesprekken over het leven, over muziek en hij speelde piano voor mij, die laatste avond. Dat ijsje bij Clevers kwam er nooit van maar de muziek blijft, kijkend op mijn tablet naar de videos die ik maakte. Het ga je goed John, je Stairway to Heaven is een begin voor iets nieuws en wonderschoons en ik was bevoorrecht mijzelf jouw vriend(in) te mogen noemen.



Als er afscheid genomen moet worden is het zo moeilijk om zo ver weg te zijn, ik heb vanmorgen met zowel Mart als Ine over skype gesproken maar ik wilde hen zo graag een knuffel geven. John was zo lang deel van ons leven, onze familie en de begrafenis volgende week zaterdag zal een hele mooie maar ook hele emotionele zijn.



Ik had al wat op mijn brood deze week, hij ging supersnel voorbij, misschien wel daardoor.
Dinsdag een tekst van Mike, hoe gaat het, mijn voet doet pijn, we doen het langzaam aan, ik wilde je eerst beter leren kennen. Woensdag tekste ik, heb je zin om zaterdag te komen eten? Hij terug : eerlijk gezegd ben ik niet toe aan een relatie, ik voelde de klik niet met je, je bent heel aardig....ikke terug, ok, geen probleem en dat was dat. Als je me niet waardeert, dan verdien je me niet dacht ik bij mezelf, dus niet gerouwd, een deur gaat dicht en een andere gaat heus wel ergens open. Mannen met koude voeten, niks voor mij.



Dus in plaats van weekend met Mike, weekend in Georgia. Vrijdag mijn boeltje gepakt, eten meegenomen want natuurlijk wil koken en het was echt bloedje heet. Ravyn was er al de hele week en ik ging meteen aan de slag met worstjes, aardappelkoekjes, spruitjes en komkommer. Zoals als altijd vond iedereen het heerlijk, nou Ravyn niet alles want die lust geen spruitjes.



Kelly en ik bleven op, tot na enen, praten over Martin, over gevoelens en belevenissen. Ik sliep deze keer in Hazel's kamer, ver weg van de airco buiten en was topfit gistermorgen ondanks al het bier, wijn en fireball.



Na een lekker relaxte morgen gingen we rond 11 uur op pad, Kelly en de meiden bij mij in de auto, lekker alle ramen open en de muziek keihard en wij natuurlijk meezingen. Misty met de truck, haar moeder die nog steeds bij hen revalideert na haar ziekte en Hazel. We gingen naar Arlington, naar Lisa, een vriendin die jarig was, daar kwam ik pas achter toen we al daar waren. Ze had een Low Country Boil gemaakt. Grote soeppannen met water en een speciall kruidenmengsel, daar worden aardappeltjes in de schil in gekookt, met maiskolven, garnalen en een soort pittige rookworst, geserveerd allemaal bij elkaar op grote schalen samen met krabbepoten en salade en het toetje was een heerlijke fruittaart.
Het weer was ondertussen flink omgeslagen, onweersbuiten trokken over, de hele middag, bliksem en donder, de paal in de straat kreeg een voltreffer maar gelukkig viel de stroom niet uit en bakken met regen. Wij zaten buiten onder het afdak, het was totaal relaxed, ik had zo een dutje kunnen doen.
Rond 5 uur ging ik huiswaarts met de meiden, Misty kwam later, ze had een mooi metalen rek op de truck voor mij, dat ga ik waarschijnlijk in de keuken zetten, moet even bekijken en ik wil bovenop een kruidentuintje plaatsen.
Tijd voor de was, tijd voor een sigaret, even bij de ventilator want alles plakt aan mijn lijf, morgen is het weer terug naar werk en ik, ik heb er zin in !!!
Liefs van Mariet xx






zondag 16 juli 2017

Vuurvliegje

De Maas augt grauw en gries
Onger breije wolkebenj
Ich zit op un benske
Ganz allein
Un laeg sjtuk pepeer in mien henj
Wat te sjrieve
Euver mien geveul
Euver mien Limburgs landj
Euver heimwee nao toes
En dae immer sjterkere bandj
Ich ruuk ut water
Ich ruuk ut graas
Ich zeuk bekende plekskes
Maar helaas
Ut is unne dreum
Ben vuuls te wiet
Wil noch neet wakker waere
Wil noch niks kwiet
Den kumpt de zon
En verleegt alles met heur gouwe leeg
Mien Kessel, mien Limburg
Misjien weer tied
Det ich nao hoes toe vleeg

Dag lieve mensen

Allereerst begin ik met Frank en Aline van harte te feliciteren met hun eerste huwelijksdag, een jaar geleden beleefden zij de mooiste dag van hun leven samen met iedereen die hun lief is en ik genoot zo met volle teugen.

Ook is het morgen 5 jaar geleden dat mijn moeder overleed, met gemengde gevoelens kijk ik terug naar die tijd die verdriet bracht maar opluchting dat aan haar lijden een einde kwam en dat ze weer bij mijn papa is.

Vanmiddag om even voor twaalf zat ik op het trapje van het huis van Kelly en Misty en er kwam een intense golf van verdriet over me heen, voor een paar minuten, tranen in mijn ogen en toen vrede. Ergens op de wereld nam iemand afscheid van het leven, dat weer ik zeker en het raakte mij.


Het was een intense week voor mij, veel te warm, veel te broeierig en deze irrante vlieg die rond mij vingers danst terwijl ik typ.

Dinsdag had ik vrij genomen, de hele dag en ik ging naar de dokter, nou ze was impressed, mijn bloeddruk perfect, mijn hartslag, helemaal terug naar normaal, de volgende week even bloedprikken en als dat goed is, over 6 maanden terug.

Ik kwam thuis en dacht, ok wat doen we met de rest van de dag, ik had Mike's telefoon nummer niet dus ik tekste zijn spliksplinternieuwe schoondochter op facebook, wil je Mike vragen om me te bellen en dat deed hij. Hij had zijn kleinzoon Cale daar, zoals altijd door de week maar zei, waarom kom je niet en we kunnen samen praten dus ik in de auto met de nodige kriebels in mijn maag en het was gezellig. Cale is 7 en heel leuk. Mike had geregeld dat Cale om half zes opgehaald werd door zijn papa zodat wij wat tijd samen hadden. We hebben heel gepraat, over zijn leven, over het mijne en wat we willen voor de toekomst, heel open en eerlijk. We hebben in heel dingen dezelfde smaak, muziek, boeken, ook hij verloor iemand in zijn leven dus dat is een gezamelijke basis.

We hebben geknuffeld, het was heel fijn om weer die intimiteit te ervaren en hopelijk kunnen we dit voortzetten, ik voel me totaal op mijn gemak bij hem en dat is heel belangrijk voor mij.

Donderdag na het werk tekste ik hem op de phone of hij zaterdag, dus gisteren bij mij wilde komen eten en hij zei ja. Jammer genoeg kreeg ik vrijdag een tekst dat hij moest afzeggen want hij moest onverwacht babysitten, het kersverse bruidspaar is op honeymoon en de andere grootouders zouden op Cale passen maar die haakten af. Ik vind het belangrijk dat een man prioriteiten kan stellen en je kleinzoon is een hele hoge dus we doen het gewoon de volgende week.

Maar ondertussen had ik uitgebreid eten ingekocht dus ik heb gisteren gewoon alles gekookt en mee naar Georgia genomen waar ze heerlijk gesmuld hebben van mijn varkenspoulet met chanpignons in room saus etc.

Gisteravond zat ik daar buiten, op het trapje en ik zag een vuurvlieg. Ik ben daar zo vaak geweest maar nooit had ik er eentje gezien. Het straalde groen licht uit en ik zat met open mond te kijken. Mijn laatste vuurvlieg was 40 jaar geleden, in Oostenrijk in de bergen en dit was voor mij een teken.
Alles komt goed !!

En nu weer thuis en morgen weer werken, hopelijk slaap ik vannacht beter als afgelopen nacht want ik sliep in een kamer waar buiten onder het raam de airco staat en elke keer als dat stom ding aansloeg werd ik wakker. Ik heb een olie monster gekregen dat je onder je voetzoon moet wrijven om goed te slapen dus dat proberen we vannacht.

Gisteren waren Myra en ik bij de opening van een healthy remedies zaak van een vriendin van haar, heel veel soorten thee van kruiden en bloemen, huidverzorging op natuurlijke basis, schoonmaak producten zonder chemicalieen en ook iets wat MSM heet, een poeder. Ik heb een zak besteld, natuurlijk is alles behoorlijk prijzig maar ik ga het gewoon proberen. Het schijnt heel goed te zijn als je problemen met je gewrichten hebt maar ook goed voor het functioneren van de hersenen, ik houd jullie op de hoogte.

Ik ga er weer van tussen, de regen is opgehouden, hopelijk is mijn was dadelijk droog zodat ik mijn bed kan opmaken en niet te veel last heb van de muggen die dit weer natuurlijk geweldig vinden.

Fijne week en tot zondag....Mariet xx

PS het gedicht is het eerste probeersel met als onderwerk, Als ik aan Limburg denk voor het nieuwe Platbook, ik heb nog tot 1 oktober om in te sturen, we zullen zien.

zondag 9 juli 2017

Kriebels....

Op een grasveld aan de rivier
in de gloeiende zonneschijn
gaven ze elkaar hun jawoord
hoe mooi kan liefde zijn
en ik, ik genoot van alles
op deze mooie dag
want jij
jij was ook van de partij
en ik hoop dat ik je snel weer ontmoeten mag !!!

Goeiemorgen lieve mensen,

Wat een spannende en vooral super hete week hadden we weer met temperaturen die elke dag boven de 35 lagen – gisteren was het 37 graden – maar door de hoge luchtvochtigen was het voor het gevoel over de 40. Dan probeer maar eens koel te blijven, zelfs op het werk is het amper te bolwerken met mijn ventilator aan. Thuis ontkwam ik er niet meer aan, de a/c draait elke avond een uurtje of twee voor ik ga slapen.

Afgelopen dinsdag hadden we een grill party bij Darian met natuurlijk dat heerlijke zwemwater dat ook niet echt meer koel is trouwens en ik kreeg er weer een laagje kleur bij. Joish had de grootste pret, bij oma op het luchtbed dobberen en proberen me nat te spetteren.
De sfeer onder ons was goed maar minder voor Darian's schoonmama, die was ijskoud, volgens mij kan ze het niet uitstaan als wij plezier hebben in haar zwembad en dus, de verjaardag van Julius wordt vanmiddag in Georgia bij Kelly gevierd want Darian en Josh konden niet eens uitnodigen wie ze wilden.
Julius is dus een jaar geworden vandaag, precies een jaar geleden was ik op weg naar Nederland en landde net in Chicago toen hij geboren werd. Hij is zo'n leuke lieve baby en ik verheug me op vanmiddag. Ik ga lekker alleen want Ian heeft een vriendin over uit Las Vegas sinds donderdag en die wil haar niet meesjouwen naar dit familie treffen, ik heb haar gisteravond op bezoek gehad, heel leuke meid, haar grootouders van moeders kant komen uit Hongarije. Ze gaat dinsdag weer weg.

Gisteren was mum jarig maar sinds ik naar de bruiloft moest ging ik vrijdag al langs met een zak fruit. Ze huilde van de pijn toen ik aankwam, haar rug en ze hield me vast als een kind in paniek. Ze kreeg pillen maar het duurde 30 minuten tot ze werkten en al die tijd zat ik langs haar en probeerde haar te troosten. Toen de medicatie eindelijk haar werk deed viel ze in slaap en ik ging naar huis. Ze is 85 geworden. Myra ze dat gisteren beter voor haar was, ze namen haar uit eten.

Gisteren was dus de grote dag van Ashley en Shawn. Ashley is de dochter van Misty's broer Eddy. Ze gingen trouwen en ik was uitgenodigd. Het plan was dat ik Shawn's vader zou ontmoeten die vrijgezel is en iedereen was al weken,maanden aan het plannen want ze vonden dat hij en ik wel eens heel goed bij elkaar zouden passen. Ik liet het maar allemaal over me heenkomen.

Gistermorgen vertrok ik op tijd, het was zo'n 35 – 40 minuten rijden, dicht bij het strand maar doordat ze aan de weg werkten deed ik er toch nog een uurtje over maar was nog net op tijd.

Het was een soort clubhuis aan de rivier, niet groot en binnen was het warmer dan buiten. De bruid was in knal roze met glitters, de bruidegom had een roze vest aan en iedereen pufte.

Buiten op het grasveld was een lange witte loper naar een soort prieel waar de plechtigheid plaatsvond. Het was 5 minuten of zo en toen feliciteren en ik werd natuurlijk voorgesteld aan Mike, de vader van de bruidegom.

Geen tijd om te praten want er moest gewerkt worden, dit was allemaal in eigen beheer, Eddie, de bruid's vader had zijn supergrote barbecue bij en heel veel lekker vlees, kip en varkensvlees met salades, brood en fruit en natuurlijk de bruidstaart die door de hitte al snel overhelde naar een kant. Ik heb de hele tijd buiten gezeten, onder een grote boom met een aangenaam briesje vanaf het water.

Het was leuk, een oom van de bruidegom zat langs mij, zij waren helemaal van California gekomen met de auto maar Mike wilde graag langs mij zitten dus de heren ruilden en wij hebben gezellig zitten te praten, Hij is heel erg leuk, grappig, ondeugend en heel rechtuit.

Om half zes begonnen zij met opruimen en ik besloot naar huis te gaan. Ik kreeg een dikke knuffel van hem, een kus en hij vroeg of ik hem weer wilde zien en vroeg mijn telefoon nummer, ik denk dat het wel wat wordt. We gaan in ieder geval over een paar weekjes naar een feestje in Georgia en zien wel hoe het loopt. Hij woont ongeveer 20 minuten rijden van mij af.

Op de terugweg ging ik even bij het huis van mum langs en gaf de planten buiten water, die hadden het zwaar want na al die regen van de afgelopen weken is er de laatste dagen amper wat gevallen. Ik nam twee rozen mee, roze en oranje, twee hibiscus planten en wat klein grut. Ik had de hele middag buiten aan de rivier geen mug gezien maar nu werd ik een aantal keren gebeten en binnen 10 minuten stond ik weer mijn armen en benen te krabben.

Dinsdag moet ik naar de huisarts, follow up voor mijn schildklier dus ik ben de morgen vrij, volgend weekend ga ik met Myra naar een opening van een nieuwe alternatieve winkel.

De jarigen, dat zijn deze week twee Viking meiden, Patricia op 12 juli en Lonneke op 16 juli, van harte proficiat !!!!

Frank en Aline vieren komende week alweer hun allereerste trouwdag, ze hebben het druk, Aline mag de bonbons verzorgen op de Belgische feestdag voor de Belgische ambassade in Sofia, ik weet zeker dat alle gasten ervan gaan genieten want ze zijn werkelijk verrukkelijk.

Allemaal een super zondag !!!

Liefs van Mariet


zondag 2 juli 2017

Strijdtonelen


    Pioenrozen bloeien
    De bruid bloost met een diepe zucht
    De zon doet vandaag extra haar best
    In een diepblauwe lucht
    Bezaaid met witte wolkjes
    De natuur viert mee
    En ik geniet van verre
    En wens alle geluk en liefde van de wereld
    Voor deze lieve twee !!



Goeiemorgen lieve mensen

Allereerst nogmaals een dikke proficiat voor Laura en Wouter die gisteren hun huwelijksdag vierden met allemaal lieve mensen om hen heen, een sprookje dat een happy end heeft !!!

Er is zoveel gebeurd deze week, ongelofelijk hoe dingen verlopen, je denkt dat je eeuwen moet wachten en dan ineens gebeurt het gewoon.

Myra had mum meegenomen naar het verzorgingstehuis in Orange Park waar haar vader en tante zijn en mum vond het leuk daar en zei, kan ik morgen verhuizen, een hele andere insteek dan een week gelden of zo toen ze smeekte niet te moeten verhuizen. Natuurlijk telden wij erop dat dit nog maanden kon duren.

Ik ging haar woensdag, op mijn vrije dag, halen en nam haar eerst mee naar de chinees die mijn favoriet is en ze at, werkelijk een hele grote bord en toen nog ijs na. Daarna gingen we hallo zeggen tegen Raini die in haar oude winkel aan het werk was, de manager was ontslagen en nu moest er puin geruimd worden, het was ook te gek voor woorden, je kon niet eens meer winkelen door alle containers en dozen overal. Daarna naar huis zodat Ian ook even de kans had zijn grootmoeder te zien, het was jaren geleden en ze hebben niet veel met elkaar dus na een kwartiertje wilde zij alweer naar huis en ik vond het prima want de snelweg naar haar huis is vreselijk, we zagen woensdag alleen al drie flinke ongelukken. Bovendien weet je dat rond 4 uur de onweersbuien lostbarsten en dan wil je echt niet op die weg zijn.
Ik ging even aan bij Tom en Myra om de situatie te bespreken en hoe we alles gaan aanpakken.

Donderdag een verrassings tekst, mum verhuist morgen al, er is een kamer vrij !! Wow, zo snel en wat nu. Vrijdag middag werd ze er naar toe gebracht en ik ging gisteren na het werk (het is langs het ziekenhuis in Orange Park waar Martin in 2012 3 weken verbleef dus op weg naar huis) en ze lag in bed. Ze zei, ik verveel me, iets wat ze vroeger nooit zei en wat ik de laatste tijd veel hoor. Ze kreeg ook nog bezoek van Myra's mum die elke dag bij haar echtgenoot op bezoek komt, ze is nog te goed van gezondheid om in te trekken. Ik zei tegen mum, fijn dat je hier bent, dan kan ik veel meer op bezoek komen. Ik bleef een uurtje en ging toen door een imennse hitte en drukte op de weg richting huiswaarts waar Ravyn al op me zat te wachten.

Myra en Tom werken dit weekend dus we kunnen nog niks in het huis doen en het doet ook niet echt haast, alleen de koelkast en zo en die is al leeg. Ik krijg die koelkast dus kan ik eindelijk afscheid van de mijne die lekt. Ik krijg ook een heel mooi kastje van haar, ze zei, zoek maar uit welke je wilt en dit is een rond kastje met glas in lood, heel mooi. Ik krijg ook de inhoud, heel veel kristal en pitchers (schenkkannen van glas).

Het huis en de grond zullen verkocht worden en er komt heel veel uit, we zullen wel zien hoe we dat gaan doen. Mum heeft een slaapkamer in het tehuis die ruim is maar ook gedeeld gaat worden met een andere bewoner die na het weekend komt. Ze kan dus alleen haar luie stoel en haar tv meenemen en wat decoraties voor aan de muur. Erg eigenlijk dat al haar geliefde spulletjes geen plaats meer hebben in haar leven. De kat gaat naar de buren en de vogels, ik begreep dat zij ook een nieuw tehuis gevonden hebben.

Ik hoop alleen niet dat ze van mening veranderd want er is geen terug, ze zei, wat moet ik nog met mijn leven, ik heb niks meer.

Ik had mijn eigen strijd hier, niet tegen gevoelens of gebeurtenissen maar tegen....mieren.

Mijn keukenvloer, overal mieren, mijn badkamer, hetzelfde beeld en het was gewoon heel moeilijk om te vinden waar ze binnen kwamen. Waarschijnlijk door de ramen die beslist niet dicht zijn, tussen de schuifgedeeltes door, heel veel kiertjes en gaten en ik kan dat niet dichtkitten want dan schuift het niet meer. Wat ze in de badkamer zoeken, geen idee want er is niks te eten. In de keuken het kattenvoer, krioelend elke morgen opnieuw. Ik zag ergens dat ze niet van kaneel houden, de geur dus de kaneelbus en royaal strooien maar deze mieren lezen geen facebook dus die lachten ermee. Dus dan maar grovere maatregelen en spuiten met de gifbus. Twee dagen geen mier te zien dus ik was in een overwinningsroes maar vanmorgen, verdorie, waar komen die nu vandaan, niet op dezelfde plaats als eerder dus de strijd is nog lang niet gestreden.

Ik had laatst aan een wedstrijd meegedaan van de radio dus donderdag toen ik al thuis was, een voicemail van dat radiostation, proficiat, je hebt twee kaartjes gewonnen voor het concert van Chicago en de Doobie Brothers op zaterdag 1 juli, downtown in het nieuwe amfitheater, af te halen vandaag of morgen voor 5.30. Ja hallo, ik moet werken tot 5.30 en het is helemaal aan de andere kant van de stad dus jammer maar helaas, ik kon er niet bij zijn maar anderen gingen en ik genoot vanmorgen van hun foto's en filmpjes.

Dinsdag is het de 4th of july, Independence Day en dus vrij, betaald verlog uiteraard. Er zal heel wat afgeknald worden, de vuurwerkkramen doen al dagen goede zaken en ook gisteravond was het weer raak, knallen, flitsen, mensen kunnen gewoon niet wachten tot de dag zelf en dat mag allemaal hier, uiterst irritant als je probeert te slapen, ik moet tenslotte om 6 uur op zijn. Komende week 8 -5 en ook de hele week daarna en weer zaterdag vrij, hopelijk blijft dat zo.

Komende zaterdag natuurlijk de bruiloft, ik verheug me er ontzettend op !! Mum is ook jarig die dag dus even kijken of ik vrijdag al langs kan gaan. Op zondag vieren we de eerste verjaardag van Julius, hopelijk met zwemweer zodat ik volop gebruik kan maken van de pool bij Darian.

Afgelopen maandag koffie drinken en bijkletsen bij Ed en Diana, ze waren die dag precies 3 jaar in de States.

Afgelopen week ook namen mijn vriendin Helene en haar familie afscheid van hun moeder, ze is nu weer bij haar man en het is goed zo.

Op 5 juli twee jarigen in de familie, de kersverse Mrs Heines, Laura en ook viert Marijn zijn verjaardag, allebei proficiat !!!

Ik wens jullie allemaal een geweldige zondag en een goeie start in de nieuwe week met zonnenschijn, geluk en liefde.

Liefs van Mariet xx