zondag 26 februari 2012

Woorden op een schermpje

Hiering and ein assekruuts
getaekend veur de vaste
euverdinke wat belangriek is
laeve leefde laste
40 daag toet ut weer paose is
nao de vastelaovend
klaor zien veur de zomertied
lente vuul belaovend
vaste, vreuger zonger vleis
gen sjlok, gen ies, gen beer
alles dich ontzegge
gen fiesjes gen plezeer
de tied is verangert
vreuger is neet mier
maar det assekruutske blieft
en dae hiering sjmaakt nao mier
Hallo lieve mensen

Allemaal weer een beetje bij gekomen na de joeksigen tied ? Het is toch altijd aanpassen aan het normale dag tot dag ritme na zo'n heftige dagen. Terwijl jullie hosten en sprongen ging hier de wereld gewoon door. Het was heel warm en toen weer koeler, we hadden regen en zonnenschijn en dat allemaal gepropt in de 7 dagen die samen week worden genoemd.

Het weer is echt een beetje de kluts kwijt, op donderdag en vrijdag was het warm en werden er waarden van 27 a 28 C gemeten, gisteren werd het maar 18 graden , nu hoor ik jullie zeggen 18 is perfect maar het wordt vandaag ook een hele regenachtige dag. Nu hebben wij beslist een hele hoop water nodig dus dat wordt weer lekker lui op de bak met een filmpje of twee na weer een nieuw voorraadje films ophalen bij de bieb. We zagen afgelopen week de avointuren van Tintin. Kuifje is een favoriet uit mijn jeugdjaren en ik genoot dan ook volop van een wervelwind gebeuren op het scherm, beslist een aanrader. Ook Puss in Boots was gisteravond heel erg entertaining. Later vanmorgen kom mum langs, ze is nog steeds niet aan het werk, haar ben zijn erg opgezwollen en met name haar voeten zijn heel dik maar ze stond er toch op om langs te komen en ons mee te nemen om te ontbijten, waarschijnlijk naar Golden Corral.

Gisteren waren onze buren aan de rechterkant druk met verhuizen, trucks reden op en aan en er werd vanalles aan de weg gezet waaronder een mooi stevig houten bureau dat nu in onze kamer staat, ik wil het in de keuken om wat spulletjes op te zetten die nu op een houten kist staan, eigenlijk te laag om echt practisch mee te werken. Chris scoorde twee wielen voor de fiets en Martin ging er vandoor met een flatscreen voor de computer, een toetsenbord en een hele hoop kabels. Zo zie je maar weer, de ene zijn rommel is de andere zijn schatten. Susan en ik gingen gistermorgen op schatjacht, nog niet teveel yardsales in de buurt maar we vonden toch wat leuke dingen. Ik ben een zak met babyspullen voor Jessica, de vriendin van Raini die afgelopen week bekend maakte zwanger te zijn.

Donderdag hadden we een pakje in de post, mijn Kindle is gearriveerd. Voor diegenen van jullie die geen idee hebben wat dit is, het is een zogenaamde E-reader, een electronisch apparaat waar je boeken in kunt opslaan en dan die boeken kunt lezen op je scherm. Het is de touchscreen variatie en kan tot 3000 boeken bevatten. Je kunt die boeken natuurlijk kopen maar ook lenen via de bieb, dat is gratis. Je kunt natuurlijk ook boeken downloaden via internet en daar ben ik druk mee, ik heb er al 65, onder andere een hoop Agatha Christie en ook Tolkien's de Hobbit en In de ban van de ring in het Engels. Via Carla heb ik een prgramma dat electronische boeken kan omzetten naar het juiste formaat voor de Kindle dus vanmiddag ga ik eens even uitdokteren hoe dat werkt.

http://cdn1.sbnation.com/entry_photo_images/2268965/kindle-touch-001_large_verge_super_wide.jpg

De dieren en plantenwereld ontwaakt ook weer uit de winterslaap, de azalea's bloeien volop en ik heb de eerste vlinders en gekko's weer gezien. Dat betekent dat ook weer moet worden uitgezien naar potgrond en zaadjes. Ik heb wat kruiden gekocht, peterselie, bieslook en zo, het lijkt erop dat toch weer wat winterslachtoffers zijn gevallen onder mijn aloe vera planten en ook de lidcactus heeft de winterkou niet overleeft ofschoon alles in het schuurtje stond. Ik heb gisteren een nieuwe scheut van Susan gekregen.

Op mijn werk heb ik weer de hele week elke middag boze ontevreden klanten teruggebeld, meestal met een positief succes. Ik heb een aanvraag ingediend via Lori om toch maar eens te proberen of supervisor mij bevalt. Ik mag het een maand proberen maar maart was al vol dus gaan we voor april. Ook begint elke maand een nieuwe groep en daarvoor zijn mentors nodig, ook daar is een opgave voor de deur uit. De extra centjes die ik verdien gaan in mijn spaarpotje voor het retourtje Nederland. Tenslotte is het zo mei en Fenna's verjaardag is nog steeds mijn plan. Eline is in juni jarig en dan zijn de tickets de helft duurder.

We hadden de afgelopen week ook weer de nodige drama's in Jacksonville en omstreken, bij een inval in een methlab werd een jonge politie agent doodgeschoten, ook de dader overleefde het niet en de afgelopen week was het afscheid voor de agent die een vrouw en twee kinderen van 6 maanden en 4 jaar achterliet. Middleburg, waar het drama zich afspeelde ligt net buiten Jax en is een hele hechte gemeenschap dus de schok was groot.

http://en.wikipedia.org/wiki/Middleburg,_Florida

Ik probeerde erachter te komen of de naam van het plaatsje iets te maken heeft met het Zeeuwse Middelburg omdat in de States toch veel plaatsnamen terug te voeren zijn naar Europese namen maar kon niks vinden. Zo heb je bijvoorbeeld in Louisiana een Zwolle en het is grappig om te horen hoe Amerikanen het uitspreken.

In Julington Creek, net over de rivier van waar ik werk schoot een moeder haar beide kinderen en toen zichzelf dood. Dan realiseer je je weer, je weet niet wat er zich allemaal afspeelt in een huis en wat mensen tot zo'n verschrikkelijke daad drijft, de jongetjes waren 7 en 8, hun moeder 40 en gekluisterd aan een rolstoel naar een heftig ongeluk.

Natuurlijk was ook ik geschokt door het nieuws over prins Friso, het was hier even nieuws van de dag maar toen werd er weer snel overschakelt naar met name de politiek en de verkiezingen voor de nieuwe president. Er wordt behoorlijk flink met modder gegooid door de kandidaten onderling en dan vraag je je af, zou je stemmen op iemand die zijn tegenstanders zo zwart maakt, is dat de manier om de voorkeur te krijgen van mensen maar aangezien iedereen het doet is het schijnbaar normaal.

Mijn schema voor maart ziet er goed uit op het werk, vrijdags vrij en de rest van de week van 11 tot 8 en op zaterdag van 10 tot 7, dat betekent dat ik weer een beetje meer de gelegenheid heb hopelijk om wat mensen te bellen. Dat heb ik echt gemist met het vroege werken.

Minse Winse zit er weer op en ook ik ben door mijn lijstje heen. Ik wil afsluiten met Vijop van os Ine van harte te feliciteren met zijn verjaardag op 27 februari en Jeanne Wijnhoven op 1 maart, allebei proficiat en een hele mooie dag gewenst.

Dikke kus van Mariet xxx

zaterdag 18 februari 2012

Alaaf !!!!!

Geis se mei
Den gaon wae oet
Vanavond nao ut bal
Ich pak de maskers
En de heut
... Kom op noe, genne kal
Ich mot weer sjpringe
Ich mot weer zinge
Ut is te lang geleeje weer
Oet de bol gaon
Der midden in sjtaon
Ongerdompele in de vastelaoves sfeer

Hallo lieve mensen

Vandaag schrijf ik voor de verandering eens op zaterdag, morgenvroeg slaap ik uit, als ik op wil staan voor Minse Winse moet dat morgen om 4 uur in verband met de vastelaovend en dat is me toch echt een beetje te vroeg.
Het is stil in huis, Chris slaapt en ik heb Martin afgezet bij het Plasma centrum, hij gaat hier twee keer per week naar toe om plasma te doneren, ik wacht op zijn telefoontje om hem weer op te halen en dan pikken we ook Ian en Jocelyn op die vandaag bij ons zullen vertoeven.

Terwijl jullie in carnavals sferen vertoeven, al dan niet in een roesje gaat de wereld hier natuurlijk gewoon door al zijn er vast een hoop mensen die dit weekend richting Louisiana en met name New Orleans vertrekken voor Mardi Gras, de carnavals dinsdag ook wel Fat Tuesday genoemd om daar ondergedompeld te worden in het feest. Met veel muziek en optochten, verkleedpartijen en natuurlijk alcohol en kleurige kralen is dit ook cultuur. Het lijkt veel op het Zuidamerikaanse gebeuren, het werd afgelopen maandag vernoemd in de Limburger in een kommentaar dat ik gaf op een vraag over buitenlands carnaval.

Dinsdag was het Valentines Day, weer een van die echt commerciele feestdagen hier in de States waar mensen elkaar laten zien dat ze van elkaar houden, dat gebeurt met kaarten, bloemen, ballonnen, chocolaatjes en dure kado's. Nu doen wij daar niet aan mee dus het was een gigantische verrassing dinsdagavond toen ik thuiskwam van mijn werk om een hele lieve kaart en een hartvormige doos chocolaatjes te vinden. Ook had Martin filet mignonsteaks gekocht en die hebben we samen lekker opgesmikkeld.

Gedurende de hele week heb ik elke middag weer voor het Red Flagteam gewerkt en klanten teruggebeld die een negatieve ervaring met at&t hadden en daar even over wilden spuien. Meestal zijn deze klanten verbaasd dat ze uberhaupt iets terughoren van ons en als je dan de kans hebt om het een en ander uit te leggen of ze alsnog kunt helpen met hun internet is de wereld weer even ok. Ik kreeg ook een positieve survey van een hele aardige mevrouw die schreef:





Pleasant, courteous, personable, and intelligent....polar opposite of two previous agents that answered on 12/12 and 12/13----so glad I ended up with her. She is continually monitoring my problem. Great employee----makes you look good...unlike the other ones. Very satisfied

Nu kregen we gisteren de uitslag van de solicitaties voor de drie posities voor de Procesteam and toen ik eerder deze week in een mail erover zag wie de anderen waren wist ik al dat ik weinig kans maakte. Ik was de enige die niet al in een permanente positie werk voor een speciaal team, ik werk alleen voor Red Flag als ze achter lopen met werk en ook het feit dat ik geen powerpoint ervaring heb hielp niet echt. Ik was dan ook niet een van de gelukkigen maar Christina, mijn buurvrouw in het buurteam and oud teamgenoot wel en ik ben superblij voor haar, ze is perfect voor de job. Ik ben wel benaderd voor de job van supervisor maar die wil ik niet, het extra geld is wel aardig maar ik wil niet in de stress en dat zou beslist gebeuren, het is haat en nijd tussen de supervisors en de agents en ook onder elkaar, nee, dank je wel, dan maar iets minder en gewoon mijn werk doen. Ik zou wel geinteresseerd zijn in een vaste Red Flag positie dus we zien wel of dat gebeurt.

Deze week stond ook in het teken van de Las Vegas rondes voor American Idol en Steffanie Renae, Andrea's dochter was nog volop in de race. Ze was in eerste instantie door in de ronde waar ze met 3 anderen een groepje vormde en een lied aangewezen kreeg uit de vijftiger en zestiger jaren maar toen de jury bestaande uit Jennifer Lopez, Steven Tyler van Aerosmith en Randy na twee dagen debateren erachter kwamen dat er een paar mensen meer waren doorgegaan dan de bedoeling was en ze nog tien mensen moesten laten vallen, kwam voor Stef het bericht dat dit het einde van de rit was voor haar. Jammer maar helaas en ze mag natuurlijk het volgend jaar gewoon nog een poging wagen. Natuurlijk was ik het niet de beslissing eens, er waren andere mensen die doorgingen die gewoon niet zo goed waren als haar maar hey, ik heb natuurlijk hier helemaal geen stem in. In ieder geval heeft ze ontzettend veel media aandacht gehad, lokaal op het nieuws en landelijk en ze heeft in ieder geval veel meer optredens nu.

We hebben grijs weer hier vandaag, vanmiddag worden de nodige regen en onweersbuiten verwacht dus er is niet veel meer te doen dan binnen zitten en films kijken. Ik heb geen dvd's meer die ik kan branden en nog een hele lading gedownloade Disneyfilms op mijn harde schijf, niet van een illegale website trouwens maar geript van een van Chris' vriendinnetjes. Dinsdag krijg ik een spindel met 50 dvd's om te gebruiken samen met mijn Kindle. Ik had eindelijk de benodigde centjes via Amazon bij elkaar en heb de 99 dollar Kindle besteld, met een touch screen en met WiFi dus dan kan ik eindelijk boeken gaan downloaden via de bieb, gratis uiteraard.

Voor iedereen die geinteresseerd is, ik heb ook een keileuke website ontdekt, pinterest.com, je kunt lid worden via een uitnodiging en je vind allerlei hele aparte dingen van taart recepten tot haak en brei ideeen, ik heb er alleen even aan gesnuffeld zover maar het ziet er veelbelovend uit.

We hebben een paar jarigen komende week die ik wil feliciteren. In de allereerste plaat Marianne die op 21 februari jarig is, van harte maedje en een geweldige dag met Frits en de kids en een dikke kus, dan ook Mieke die op 23 februari haar verjaardag viert, ongetwijfeld samen met Frans en de spruitjes en ook Piet Manders, de man van mijn



Vriendin Rita in de Zeilberg, allemaal van harte.

Fije vastelavond dagen en tot schrijfs...Mariet

zondag 12 februari 2012

Ik wil frietjes !!!!

why vreugt ze elke angere minuut

en wacht op wat ik zek

ze huppelt vrolik veur mich oet

as ich roop kumpt ze direk

ze zuut de M van McDonalds

en haet honger, ze wilt aete

ich lok her weg met frietjes belaove

anges kan ich mien boetsjappe waal vergaete

fwench fwies gaon toes in de friete pan

en effe later zuch ze voldaan en meug

noe wil ich nao mien mama toe

ich kiek oppe klok, ut is nog te vreug

dus kieke we nao Nemo

en hoe dae waert gevonge

en nao aaflaop in de auto

nog sjnel un liedje gezonge

babysitte, ach wat leuk

al waas ut vanmorge al vreug

maar as ich weer nao hoes toe riej

dink ich, ich ben noe toch waal hiel erg meug




Goeiemorgen wereld




Brrr het is koud, binnen en buiten, vanmorgen zakte het kwik naar minus 3 en we zijn dus terug met de winter, natuurlijk niet voor lang, over een paar dagen zijn we gewoon terug met voorjaarstemperaturen. Ik zit dus hier met mijn pyama en badjas aan en mijn lekker warme slofjes en typ weer een heel verslag, altijd weer verbaasd dat ik zoveel te vertellen heb over wat de afgelopen week gebeurde in ons leven.



We beginnen gewoon vooraan met zondag. Natuurlijk stond die in het teken van DE wedstrijd van het jaar, de Superbowl en Raini had al aangekondigd dat zij voor eten zou zorgen als wij olie hadden voor de friturepan. Nu is die pan behoorlijk groot, dubbele capaciteit en ook al een tijd niet meer gebruikt dus Martin toog aan het schoonmaken en ik had maar liefst 2 gallons nodig om hem vol genoeg te maken. Raini bracht frietjes, wings (kippenvleugeltjes) en maakte een dip met gehakt en veel kaas. We zaten er helemaal klaar voor en het werd ontzettend spannend. New York trok aan het langste eind en de New England Patriots moesten genoegen nemen met het feit dat ze de finale haalden, de grote trofee werd gekust en rondgedragen en op Facebook was het druk met kommentaar leveren op de wedstrijd en op de voorstelling die Madonna in de halftime weggaf. Op haar eigen wijze bracht ze een medley van oude hits en dansjes, op een gegeven moment stond ze op een bankje te wiebelen en verloor haar evenwicht en het schijnt dat een an de co stars een vulgaire beweging maakte, ik heb dat moment gemist en vond het ook allemaal niet de moeite waard om het op youtube opnieuw te bekijken.


Maandag begon wiebelig in mijn maag en na drie uur moest ik de handdoek in de ring gooien op mijn werk en naar huis gaan, geen minuut te vroeg want thuis werd ik best wel ziek en mijn maag was kompleet in opstand. Ook dinsdag was het nog niks en ik bleef lekker thuis. Woensdag was ik weer boven Jan en gingen we er weer voor. Ik kreeg wel tenminste mijn belastingpapieren ingevuld en die zijn dus op de post en nu weer wachten tot mijn centjes gestort worden, normaal duurt dat voor mij zo'n 14 weken.


In mijn brievenbus vond ik deze week ook mijn nieuw paspoort, het was toch even spannend of het op tijd zou terugkomen maar ja hoor, een brief uit Washington met het nieuwe en het oude paspoort dat ongeldig was gemaakt door drie vingerdikke gaten, ik vraag me af wat dat voor een reuze perforator moet wezen. Ook was er een pakje uit de Zeilberg van Rita en Piet met de wonderdoekjes, heel erg bedankt, ook voor de supermooie Japanse kaart en jullie uitnodiging voor 4 april, een feestje ter gelegenheid van het feit dat Piet en Rita dit jaar samen 100 jaar zijn.


Dinsdag kregen we een telefoontje van Raini, of we wilden komen eten want er was iets te vieren, zij had haar belastingcentjes terug en ook had ze de sleutel voor haar nieuwe huis gekregen. Ze had een schranspartij op het programma staan met crablegs. Ik heb niet zoveel gegeten, het is toch allemaal een beetje te veel cholesterol voor mij maar Martin kon er geen genoeg van krijgen, krabvlees met echte boter, ik heb voornamelijk mais gegeten en dat is ook een traktatie. Raini kreeg dinsdag de sleutel en is vrijdag al verhuisd. Ze liet het leuke huisje met de gezellige veranda achter om te verhuizen naar een trailer, 4 slaapkamers, twee badkamers, klein maar wel heel mooi vertelde ze, we hebben het nog niet gezien. De afstand tussen haar en ons blijft zo;n beetje hetzelfde, de locatie is dicht bij ons vorig huis. Haar auto is op dit moment hier, Martin probeert hem op te knappen zodat ze haar opa's auto weer in kan leveren.


Na een drukke week was het dan eindelijk zaterdag, twee dagen vrij en ik was van plan om het rustig aan te doen maar daar komt meestal niets van. Gistermorgen kwam er dan ook al vroeg, om 8 uur een telefoontje van Ian. Of ik hem op wilde komen halen, hij moest babysitten op Jocelyne, de drie jarige dochter van zijn vriendin Colleen die moest werken. Nu is dat een hele leuke kleine meid, goed opgevoed en grappig dus maar weer in de auto en richting Ricky's. Ian kon Martin goed helpen met Raini's auto en Jocelyne en ik gingen yardsalen en wat boodschapjes doen, tenslotte had ik mijn bonus binnen. We kochten een heel leuk boerderijtje met de hele boerenfamilie inclusief vogelschrik en ook alle beestjes, Jocelyne vond een pluchen paard dat gelijk geadopteerd werd en samen brachten we Chris naar zijn werk, hij had last van zijn knieen en wilde niet op de fiets en Ian werd op het plasma centrum afgeleverd. Hij doet dit twee keer per week, ze tappen een halve liter bloed af, scheiden het plasma en het bloed gaat weer terug in de aderen. Martin heeft dit ook al een paar keer gedaan, het centrum betaalt 25 dollar per keer, dat wordt op een prepaid creditcard gezet. Weer thuisgekomen maakte Martin frietjes en we aten chocolade ijs. Daarna was Jocelyne toch wel erg moe en wilde naar haar mama en rond half vier bracht ik haar en Ian weer terug naar hun huis en kon ik eindelijk ook relaxen. Een hete douche was een traktatie en op de bank met een deken luidde het einde van de dag in.


Natuurlijk staat het nieuws hier bol van de onverwachte dood van Whitney Houston die de afgelopen jaren jammer genoeg meer in het nieuws was voor haar drugsgebruik dan haar vocale talenten. Ze zou vanavond optreden bij de Grammy uitreiking.


Ik ging gisteren terug in de tijd toen ik een meisje was en we niet zo verwend waren met tv zoals nu. Ik vertelde Chris vrijdag over een film die mid zestiger jaren werd uitgezonden door de Duite tv over vier jongens die terug gingen in de tijd, er kwamen dinosaurussen en zo in voor en ik herinner me dat ik gefascineerd was door die film. Ik dacht gisteren, laten we eens op zoek gaan en dankzij google kwam ik erachter hoe de film heette, Journey to the beginning of time, aangepast voor het Amerikaanse publiek met een herfilmd begin, het origineel uit 1955 en ja hoor, you tube heeft hem en ik kon een uur en twintig minuten genieten van wat nu oudbollig overkomt maar ik was weer even dat meisje dat haar ogen niet van het scherm kon afhouden.




Weet je, als je eenmaal op youtube dingen vind rol je van het een in het ander en voor je het weet is er zomaar een halve dag voorbij. Hetzelfde geldt voor mij voor spellen. Puzzelspellen zijn voor mij het einde en ik heb er weer een paar gevonden, Mortimer Beckett en Mortlake Mansion hebben ondertussen al hun geheimen al weer prijs gegeven maar ik geniet elke morgen naar het lezen van de Limburger van drie rondjes Jeopardy. Dit is het spel van de tv waar je het antwoord krijgt en de vraag moet geven als oplossing. Het wordt 6 dagen per week uitgezonden en is best wel pittig maar er is dan ook veel geld mee te verdienen. Het is een klassieker onder de Amerikaanse spellenprogramma's, al zo'n 27 jaar en de presentator, Alex Trebek een persoonlijkheid.


Jullie maken je op voor de vastelaovend, hier zegt dat weinig, het enige wat de mensen kenne is Mardi Gras, het evenement dat ik Louisiana en dan met name in New Orleans gevierd wordt op Fat Tuesday, carnavalsdinsdag en synoniem staat met veel drinken en vrouwen die hun borsten ontbloten voor kraaltjeskettingen, over cultuur gesproken !!

Martin en ik wensen jullie een fantastische tijd, geniet van optochten en feesten, stay safe en tot schrijfs !!!


Mariet xxxxxxxc

zondag 5 februari 2012

Dan verkopen we toch gewoon de boot !!!





ut hazepad gekaoze
der vandoor met wat waas van mich
mier den iergeveul verlaore
unne sjaal veur ut gezich


geveul van onmach
miene kael toe gekneepe
unne deef in de nach
veul mich verraoje, beneepe


nemes gewondj en niks kepot
ich dink, ut is maar geld
ut geuft us weer effe un duuwke truuk
maar toch, ich had dit eg neet besjteld


Hallo lieve mensen




De afgelopen week was heftig in alle opzichten, van hoog naar laag en van alles ertussen in maar laten we beginnen bij het begin.




Zondag was een klasse dag, lekker weertje, niks doen behalve wat we wilden doen en dat was niet veel. Rond drieen belde Raini of we mee wilden gaan wandelen in een park en we hoefden daar echt niet over na te denken. We troffen ons aan de ingang en namen deze keer de lange route, heel anders dan de korte, beslist. Behalve van wandelen tussen normale bomen, lees den en loof wandel je op de lange route ook tussen hoge bamboo, zo'n 4 meter is heel normaal en dat geeft het geheel een tropisch tintje. Martin liep achteraan met een paar meter tussen hem en ons want behalve Raini en ik waren ook Christina, Jessica en Kendra van de party. De meiden waren behoorlijk uitgelaten en kwebbelden en giechelden wat af, Martin mopperde dat we geen dieren zouden zien want die hoorden ons al op kilometers afstand aan komen.




Na een uurtje gewandeld te hebben ging het weer huiswaarts, Raini zette de meiden af en kwam toen naar ons toe om te koken, cubesteaks (vermalste runderlappen) met gravy (dikke saus) met potato mash (aardappelpuree) en sweet corn (mais). Na een lekker maaltje was de keuken zelfs toonbaar toen ze weer huiswaarts ging na samen met de mannen naar de Pro Bowl te hebben gekeken. De Pro Bowl wordt altijd een week voor de superbowl op Hawai gespeeld, beide teams zijn van een andere liga en gekozen uit de beste spelers van het seizoen, een leuke happening in een ontspannen sfeer. Vandaag wordt de Superbowl gespeeld, heel anders want dan gaat het om de worst, de winnaar mag zich kampioen football noemen. In de pauze geeft Madonna een show weg, Raini komt vanmiddag want zij heeft geen tv en ze brengt wings (kippenvleugels) mee om zelf te frituren.







Maandag begon mijn werkmaand met een nieuw schema 9.45 tot 18.45 dus even wennen, vooral qua eten, het was een drukke maar ook relaxte dag. Op weg naar huis rond 7 uur kreeg ik een belletje van Martin, schrik niet als de politie er is als je de straat indraait want we hebben een inbraak gehad. Binnen 10 minuten kon ik het met eigen ogen aanschouwen, de kamer overhoop en de centjes weg.

Hoe de dief binnen gekomen is, geen idee maar het is een fluitje van een cent om een raampje eruit te lichten, de vluchtweg was wel erg duidelijk , de schuifpui aan de achterkant stond open. Toen Chris en Martin terugkwamen van hun korte fietstocht (niet veel langer dan 20 minuutjes) en door de garagedeur, die erg veel lawaai maakt, binnenkwamen nam de dief de benen met 130 dollars uit Martin's portefeuille en het kleingeld uit zijn spaarportje. De kamer was overhoop gehaald, kastjes open, dvd's op de grond, lades doorzocht en ook mijn pillenpotjes van de tafel geveegd (gelukkig niet meegenomen), doordat de dief gestoord werd kon hij alleen maar in de woonkamer zijn gang gaan en gelukkig niet de slaapkamer leegroven. Mijn laptop en sieraden zijn er dus nog, ik zou het helemaal verschrikkelijk hebben gevonden als mijn geliefde spulletjes meegenomen waren. We wachtten dus op de politie, ze kwamen 3 uur nadat het gemeld was, niet echt prioriteit dus maar dat hadden we ook niet verwacht in een gedeelte van deze stad waar moord en doodslag en drugs hoogtij vieren. De agent kwam binnen, bekeek de situatie, vroeg om Martin's ID kaart en wilde zijn gewicht en kleur ogen weten (?) en gaf hem een boekje over slachtoffers en een kaar met de mededeling dat de technische recherche zou langskomen. We mochten niks aanraken dus ik kon niet echt op de bank gaan zitten want daar lag de spaarpot en Martin's nagelset dat openlag met alles eruit. Het duurde nog tot 10.30 voordat de vingerafdrukken man kwam, nu heb ik heel veel CSI en zo gekeken op tv en was dus hardstikke nieuwsgierig hoe onze crime scene zou worden behandeld. Ik kon me nog net inhouden om foto's te maken. Hij opende een sjofele koffer en haalde er zowaar een borstel uit en begon met de schuifpui, je zag dus niks, het poeder leek kleurloos en toen ik er later met een vinger overging bleef die schoon. Hij poederde nog wat andere dingen en ging toen aan de slag met Martin's spaarpot, het een mini Britse telefooncel die ik in 2005 of zo in London kocht, op de brug over de Theems in de schaduw van Big Ben maar dat is een ander verhaal voor een andere keer. Bovenop die spaarpot zat een mooie vette afdruk en daar werd dus een soort plakband opgeplakt en kijk, hocus pocus, daar was een zwarte afdruk die op een witte kaart werd geplakt en in de koffer ging. Blijkbaar was hij tevreden met die ene afdruk want de koffer werd dichtgeklapt en weg was ie. Ik stond echt met zoiets als : erm dat was het dan? Hoeven wij geen afdrukken te leveren want die afdruk is waarschijnlijk van Martin of van mij en hoe gaan ze dat vergelijken als ze onze afdrukken hebben maar dan...dit is Big Brother land en 10 tegen 1 hebben ze ergens wel afdrukken van ons in een van de staats systeem.

Ik hoorde altijd dat als er in je huis wordt ingebroken, je je onveilig voelt omdat iemand je prive space binnenkomt zonder kloppen en ik kan me dat goed voorstellen nu. Voor mijn gevoel is de slaapkamer mijn veilig plekje en omdat dat niet verstoord werd was dat gevoel veel minder dan het had kunnen zijn dus ik slaap goed zonder dat ik me echt veel zorgen maak, tenslotte is er niks kapot, na opgeruimd te hebben zag je er niks meer van en niemand raakte gewond of zo.



Dinsdagmorgen reed ik naar mijn werk en op Roosevelt Boulevard was net een ongeluk gebeurd. Een tiener aangereden door een auto bij het oversteken lag stil op de grond op een zij, de politie was er al maar de ambulance kwam 3 kilometer verder voorbijgeraasd met sirene en zwaailichten. Zeer onder de indruk reed ik naar mijn werk, ik hield de hele dag de nieuws website in de gaten maar niks dus ik hoop echt dat het slachtoffer dit overleefd heeft.



De rest van de week ging weer eens voorbij in een flits, woensdag middag, donderdag en vrijdag werd ik weer ingedeeld om Red Flag te doen, mensen terugbellen die een very dissatisfied enquete terugstuurden en gelukkig kon ik de meeste klachten oplossen. Ik hoop stiekem dat ik dit de komende week ook weer mag doen, ik vind het heel leuk werk al heb je minder leuke ervaringen met mensen die heel boos zijn maar het vinden van oplossingen is keileuk en vooral als je dan mailtjes krijgt van klanten die je laten weten dat hun internet weer werkt doordat jij ingreep.



Het weer is heel aangenaam de laatste dagen, zo rond de 22 C, het is soms een beetje regenachtig maar niet zo dat je niet naar buiten kunt. Vandaag staat dus die Super Bowl op het menu, Martin gaat zo meteen onze frituurpan schoonmaken en ik moet olie gaan halen, kunnen we ook weer zelfgemaakte frietjes maken, die smaken toch echt het lekkerste. Ook moet ik even naar de bieb, de films zijn weer allemaal bekeken, een nieuwe voorraad wacht al op ons. Ik heb ook een paar haakboeken gereserveerd, ben bezig om de laatste vracht mutsen op te fleuren en ik heb er weer eentje verkocht op mijn werk aan Randa, ze wil een zwarte zonder poespas. Deze keer heb ik mijn geld al vooraf gekregen. Vrijdag hebben we Real Steel gekeken, deze is net uit met Hugh Jackman, een echte entertainer voor het hele gezin.



Het is 7.14 nu, Martin's favoriete nummer waar hij dus een liedje over heeft geschreven en heel vaak komt dit nummer in de een of andere vorm in ons leven voor, qua tijd natuurlijk twee keer per dag maar ook in films als kamernummer in hotels, op kentekenplaten en zo, ik hoor in de verte sirenes van politie en brandweer, er is vast weer ergens iets gebeurd en ik zit met mijn tweede kop koffie te typen.

Je moet toch wel ontzag hebben voor een politie apparaat dat rond de klok in de weer is in deze grote stad, met agenten die in allerlei situaties hun plicht doen om mensen te helpen en misdaden op te lossen. De kranten stonden deze week vol van de rechtszaak rond de moordenaar van Somer Thompson, dit zevenjarig meisje uit Orange Park werd twee jaar geleden door een man uit de buurt meegelokt, misbruikt en gewurgd, men vond haar een week later op een vuilnisbelt in Georgia, net over de grens. De man werd maanden later opgepakt in een andere staat en ontkende alles tot donderdag, toen gaf hij zijn misdaad toe om toch maar te ontsnappen aan een doodsoordeel, hij is veroordeelt tot 6 maal levenslang, ook nog voor misbruik van een ander kind en het in bezit hebben van kinderporno. Nu is het hier gebruikelijk dat de familie van het slachtoffer na het oordeel in de getuigenbank nog commentaar mag geven en de dader mag toespreken en het was hartverscheurend om te zien hoe Somer's moeder, haar oma, haar tweelingbroer en haar zus allemaal hun zegje deden terwijl de dader niemand aankeek en daar maar stond. Hij gaat voor de rest van zijn leven de cel in zonder kans op vervroegd vrijkomen. Sommer's familie heeft al deze tijd tot het oordeel veel inde belangstelling gestaan, er is een committee opgericht, genaamd, Justice for Somer om aandacht te vragen voor slachtoffertjes zoals zij. Het brengt haar niet terug maar er is weer een monster minder op straat en houdt haar herinneringen levend.






Ik ga weer afsluiten voor vandaag, het wordt langzaam licht buiten ofschoon het erg mistig is en we maken ons op voor een hopelijk mooie zondag met gezelligheid en sensatie wat betreft de wedstrijd. We wensen jullie een fijne zondag en een voorspoedige week zonder onaangename verrassingen maar hey, ik zei al direct, ik heb weer wat om over te schrijven zondag, altijd positief blijven toch !!!



Liefs...Mariet xxx