zondag 26 juni 2011

Woa blieft d'n tied

Woa blieft den tied
waare wae um kwiet
ze zegge det as ut sjnel geit
maar veur uch die dachte
des se op dae tied mos wachte
nae, hae vluug veurbie met un sjnelheid
die mich  versjteld luut sjtaon
kan ut neet wat langzamer gaon
behalve as ich get goods hub in ut versjeet
den moog hae zich sjpooje
genne tied om zoemaar aan te klooje
den weer langzaam, ich wil det ich van elke seconde geneet

Goeiemorgen lieve mensen

De afgelopen was afzien, tot nu toe mijn fysiek moeilijkste week hier denk ik en ik moest dan ook 2 dagen op mijn werk verstek laten gaan, dinsdag haakte ik al na twee uurtjes af en donderdag ben ik helemaal niet gegaan. De hitte en de rookoverlast waren daar debet aan, ik ging op een gegeven moment zelfs hyperventileren en omdat ik dat eigenlijk nooit heb was het in het begin akelig tot ik doorhad wat er aan het handje was en toen was dat snel opgelost, leve de bruine papieren zak, niet alleen handig voor busreizen dus.
Nu is de ergste hitte weer eventjes voorbij en zijn we weer op een heel draagzame 92F (33C) en een spaarzame regen en onweersbui zorgt zelfs voor wat verkoeling. Ook lijkt de rook wat minder onze kelen te teisteren en vooral gisteren was werken weer heel leuk. Mijn manager werkt normaal niet op zaterdag maar omdat ze door de week vrij was,was ze dus gisteren de klos en samen met Nakeria waren we dus met z’n drietjes in mijn team. Lori trakteerde dan ook op lunch (ze mag van mij meer op zaterdag werken) en ik kon mijn keuze maken uit een hele lijst Chinese gerechten. Ik koos voor Chicken Orange en kreeg een aardige bord gebakken rijst met kipstukjes met een soort glazuur van honing met sinaasappelstukjes, het was heerlijk. Zelfs het gelukskoekje ontbrak niet en de spreuk binnen in op het strookje papier liet zien : you can do anything you ought to do (je kunt alles doen wat je moet doen), diepe Chinese wijsheid die Lori dan ook prompt op ons teambord schreef. Behalve die wijsheden staat er nog meer op dat strookje. Je kunt er de nummers voor de lotto vinden en ook een Chinees woord onder het motto, leer een taal. Behalve de lunch speelden we ook bingo, samen met wat andere allemaal dames in onze kant van het gebouw, ik kreeg een at&t pet op mijn hoofd en won de laatste ronde maar dat was niet echt een kunst want alleen ik en Tykela waren nog over en Lori moest heel wat nummers trekken voordat ik bingo kon typen in mijn @ venstertje. Onze messenger op het werk heet Q en werkt eigenlijk hetzelfde als bijvoorbeeld msn. Ik kon kiezen tussen een pen en een eend zoals Lori het vogeltje noemde maar het bleek een leuke pluche zeemeeuw te zijn, heerlijk zacht en die zal in de koffer belanden want ik ken een klein meisje in Helden die ik daar blij mee kan maken.

IK zat net even buiten, het is licht aan het worden de vleermuisjes vliegen om jun laatste muggen te vangen voordat ze zich terugtrekken om te slapen. Zo’n vleermuis is natuurlijk een heel nuttig diertje, een vleermuis vangt zijn of haar lichaamsgewicht aan muggen per nacht en het is een licht diertje maar dat zijn toch een groot aantal muggen wat in hun maag beland. Mum vond een boek van Readers Digest met allemaal wetenswaardigheden en daar vond ik onder andere die informatie in, het is heel interessant om allemaal dingen te lezen over dieren, planten en mensen. Dit boek ligt dan ook op de badkamer samen met een van mijn leesbrilletjes en elke dag lees ik een bladzijde. Die muggen die gegeten worden kunnen mij niet meer steken maar er blijven er nog genoeg over om ervoor te zorgen dat mijn benen en armen diverse jeukende rode plekken hebben.
Ik realiseerde me ook buiten dat ik vergeten ben om een foto te maken van mijn groentetuintje. Nu is het nog te donker dus dat hebben jullie nog tegoed. De bonen doen het goed en ik heb al de eerste boontjes al geplukt die ik vandaag ga bereiden. De komkommers zitten vol met bloemen en ik ben heel benieuwd wat er gaat groeien. Het zijn slangkomkommers maar met een soort harige schil volgens het plaatje. Komkommers zijn zo’n beetje mijn nieuwe passie wat eten betreft. Je vindt slangkommers in de beter gesorteerde supermarkten maar ze zijn behoorlijk duur. De goedkopere variatie, de gewone komkommer kost ongeveer 50 cent en als je de dunnere koopt zitten er niet al teveel zaden in en zijn ze heel lekker. Ik hak ze in blokjes, strooi er wat zout over en een klein beetje suiker en dan met een klein beetje mayonnaise (ja de light variatie) en dan strooi ik er ook wat gedroogde slakruiden over. Dan wat kleingesneden vlees zoals steak en ik heb een lekkere lunch. De afgelopen week vond ik bij Foodlion kalfsvlees, ik kocht twee dunne lapjes voor anderhalve euro en dat was fantastisch bij die komkommer mix. Mijn gedroogde slakruiden die ik de laatste keer in Limburg kocht is bijna op maar mijn collegaatje Stephanie is op dit moment in Dortmund op bezoek bij haar ouders met haar zoon Josh en dochtertje Romy en zij brengt mij een nieuwe potje kruiden mee. Dit is een product wat ik gek genoeg nog niet hier kon vinden, Amerikanen eten veel salades maar de meeste kruidenmixen zijn vloeibaar en ik vind gedroogd veel handiger omdat ik dat ook kan gebruiken om kruidenboter te maken.

Niet alleen muggenbeten sieren, nou ja, mijn ledematen maar ook blauwe plekken. Nee geen paniek, het is gewoon omdat ik nu bloedverdunners slik voor mijn aderen en op de raarste plaatsen heb ik bloeduitstortingen, meestal niet groot maar ik sta er gekleurd op.

Vandaag is Lauri jarig, hij wordt 60 en ik weet zeker dat hij de volgende week een knalfeest heeft. Van de partij zijn natuurlijk dan ook onze gezamelijke kids en kleindochters en vooral Fenna is dol op haar opa. Hij gaat elke zaterdag bij haar ontbijten en ik mocht afgelopen September ook aanschuiven. Lauri, als je dit leest, een fantastische verjaardag en nog vele gezonde gelukkige jaren.
Ook op 30 juni is jarig ons Gietje, Brigit Geuyen, mijn lieve vriendin van de radio waar ik op dit moment naar aan het luisteren ben en dan op 1 juli is Bert Bos jarig, de man van mijn lieve vriendin Helene. Bert en Helene zijn heel sportief, ze wandelen heel veel en ik geniet dan ook altijd van de foto’s van die tochten die ze mij geregeld opsturen per email. Zo waren ze een paar weekjes geleden in Oostenrijk in de buurt van St Wolfgang en ze bezochten de boerderij waar zij samen met Lauri en ik in 1979 kamers huurden voor 2 weken vakantie. Franz, de boer was overleden een aantal jaren geleden maar zijn vrouw Annie woonde nog op de boerderij samen met zoon en gezin en herinnerde zich nog toen Bert en Helene de naam van Knippenberg noemden. Behalve wij waren mijn ouders ook verschillende keren daar te gast. Ik herinner me altijd met veel plezier toen we met ons hele gezin behalve Ine dan in 1977 daar waren. Ook Peet, de kameraad van Mart was er toen bij en we hebben menig avondje gezellig bij elkaar gezeten op de berg, de jongens hadden de gitaar bij zich en het was keigezellig. Veel wandelen natuurlijk, samen eten en het was perfect. Toen waren er nog volop vuurvliegen en voor mij , de eerste keer in de Bergen kon het gewoon niet op. Sankt Wolfgang is bekend voor Im Weissen Rossl, een operette waar later een film van gemaakt is met Peter Alexander en soms in een nostalgische bui zoek ik op Youtube wel eens wat liedjes op. Ook in diezelfde buurt zijn de opnames gemaakt van de Sound of Music en soms heel soms droom ik nog wel eens dat ik daar weer ben. Ik heb altijd gehoopt er ooit nog eens naar toe te gaan maar dat zal er wel niet meer van komen. Ik vond het volgende fragment op youtube.com en je hebt daar een goed idée van de omgeving. In dit filmfragment moet ook ergens onze gastheer Franz die in de plaatselijke kapel speelde en ons vol trots vertelde dat hij in die film te zien is.

http://www.youtube.com/watch?v=iy9IclkesMk

Ook hier weer, wao blieft d’n tied, ik werd geinspireerd door een mail die ik kreeg van Dorien, mijn schoolvriendinnetje van de lagere school. Het was zo leuk om van haar te horen, we zagen elkaar op de klassenreunie in 2005 maar ik raakte haar adres kwijt en dankzij Chris, de vriendin van os Ine die een nichtje is van Dorien kon ik nu weer contact zoeken.

Internet is een wonder vinden jullie ook niet, het maakt mijn leven zo rijk, al jullie mailtjes en nieuwtjes en foto’s en het feit dat ik elke week weer dit verslag op jullie emailstoep kan deponeren.

Dat was het weer voor deze week, voor de mensen in het Kesselse, een fijne kermis en tot de volgende week weer….Mariet xxxxx



zondag 19 juni 2011

Kuch kuch !!!

De loch is diek en zjwaor
Van rauk en as
Ich aodem en ich kuch
En pak maar weer ut masker oet mien tas
Doezende vlamme doon dit
Buim en graas en sjtruuk
Verbranje in ein heite hel
En rauk is al wat ich ruuk
Inferno in miene waereld
Ashes to ashes, dust to dust
Alles wat blieft is zjwart verbrandj
Wae baeje veur raegen
Om un einde te make
Aan deze ellende en last

Hallo lieve mensen

Kuch kuch is het hoofdmotto deze zondag van  mijn verslag. We hebben een rokerig weekje achter de rug en het einde is nog niet in zicht. Door alle bosbranden in de omgeving hangt er een rookgordijn over Jacksonville.
Met name de reuze bosbrand net over de grens in het noorden in Georgia veroorzaakt veel overlast. Hier is de afgelopen weken zo’n 890 vierkante kilometer bos in vlammen opgegaan en het brandt nog steeds ondanks de regen en onweerbuien van de laatste dagen. Vooral woensdag was het heel erg. Om jullie een idée te geven, de schaal van luchtvervuiling, 150 tot 200 staat voor ongezond maar woensdag was het hier in Jax 314. Toen ik naar mijn werk reed rond de middag hing er een dichte mist van de rook en ik kon maar weinig onderscheiden. De lichten moesten aan en de rookgeur was doordringend. Op het werk werden maskers uitgedeeld, in het gebouw was het natuurlijk niet zo erg maar zo gauw je naar buiten ging was het echt geen pretje en veel mensen liepen te kuchen. Ik had een vervelende hoofdpijn van dit maar gelukkig maakte een paracetamolletje hier snel een einde aan en toen ik ‘s avonds naar huis reed viel het wel weer mee. Veel mensen gaan naar de eerste hulp met ademhalingsproblemen. Er wordt dan ook vooral aan oudere mensen en kinderen dringend aangeraden om binnen  te blijven in de airco omdat dat gefilterde lucht is. Zoals altijd zie je natuurlijk altijd mensen die die raadgevingen in de wind slaan en je ziet dan ook van die gekken die ondanks die rook lopen te joggen of zelfs wielrennen, gekkenwerk toch !!




Het is niet alleen Jax wat het moeilijk heeft met de rook, in heel Florida is het een groot probleem, ook in het zuiden. Ik zag op een gegeven moment op het nieuws dat het op zo’n 114 plaatsen in de staat brandt. De brandweermannen staan meestal erg machteloos en kunnen alleen proberen om het in te dammen en proberen te voorkomen dat het overslaat naar andere bosgebieden en woongebieden, er zijn dan ook al heel wat mensen geevaccueerd. De meeste branden die nu ontstaan zijn trouwens door blikseminslag want het is tenslotte zomer en onweer is een dagelijks terugkerend fenomeen. Maandag hadden we een echte storm, toen ik rond 6 uur in de avond op mijn werk naar buiten keek was het donker en ik meen echt donker net alsof het nacht was. Ik checkte mijn horologe want ik dacht dat het veel later was maar het was een fikse bui die overtrok en in een hele korte tijd het zeer nodige water dropte. Ook toen ik om half tien naar huis reed plenste het behoorlijk en stond er zoveel water op de weg dat ik de strepen amper zag. Meestal trekt zo’n bui snel voorbij en daarna is het warm, benauwd want verkoeling is een woord dat in ons woordenboek ik deze tijd niet voorkomt. Op dit moment, het is kwart voor vijf in de ochtend is het nog altijd 22 graden en de dag temperatuur voor de komende dagen laat het kwik stijgen naar 37 graden en plus maar er werd gisteren op het weer aangekondigd dat voor het gevoel de komende dagen kan worden verwacht dat het tussen de 43 en 46 graden wordt. Dat betekent ook heel onstabiele weersomstandigheden met elke dag in de late middag en vroege avond fikse regen en onweersbuien.

Zo genoeg gekucht voor nu, er zijn natuurlijk ook nog andere dingen die voor aandacht zorgden in mijn week. Zo moest ik vrijdagmorgen naar mijn cardioloog voor een echo van mijn nekaderen om te zien of er blockages zijn want net als je hart aders kan cholesterol ook daar voor problemen zorgen. Ook moest ik mijn bloed laten prikken en ik krijg in 10 dagen de uitslagen als ik op controle moet. Na een tiental minuutjes op het bed te hebben gelegen zodat de verpleegkundige haar werk kon doen met die koude gel in mijn nek zei ze ineens toen ik eraf kon stappen dat ik voorzichtig moest zijn want er zat iets op de vloer dat ze nog nooit had gezien. Een kleine krab, ze dacht eerst dat het een hele grote spin was maar het diertje bewoog zich heel snel zijwaarts als een echte krab, was zwart en al snel kwamen de andere collega’s van haar ook kijken, natuurlijk werden er met cellphones foto’s gemaakt en toen werd het diertje al snel gevangen met behulp van twee koffie bekers. We vroegen ons natuurlijk af hoe de krab binnen was gekomen, ze kunnen tenslotte geen deuren openmaken maar dat zullen we nooit weten. Het dokters kantoor ligt vlak naast Doctor’s lake en daar zal de krab dan ook nu wel weer rondscharrelen.

Ook bij diezelfde dokter heb ik eindelijk mijn aanvraagformulieren foor FMLA kunnen ophalen na twee en een halve week (het zou een week duren) en die heb ik woensdag dan ook ingeleverd en ik verwacht een uitslag in begin van deze komende week. De aanvraag is voor 32 uur in de maand en als ik dat toegewezen krijg betekent dat dat ik 32 uur ter beschikking heb voor onbetaald verlof. Dus als ik thuis wil blijven of eerder naar huis wil gaan omdat ik me niet lekker voel meld ik dat gewoon en dat is dan excused.

Het is vandaag vaderdag, ook hier wordt daar natuurlijk de nodige aandacht aan besteed en de winkels lagen al weken vol met allerlei nuttige en minder nuttige artikelen voor vader. Ok de restaurants besteden natuurlijk de nodige advertentie ruimte aan deze dag. Wij zullen waarschijnlijk wel een telefoontje krijgen van Raini later vandaag met een uitnodiging om te komen eten. Ik ga straks een bloemetje plukken voor bij de foto van papa, ik heb twee grote lantana planten in de tuin met roze en gele bloemen, ze ruiken lekker en zien er fleurig uit.


Een plant is door mij geplant, de andere kwam spontaan aanwaaien. Je ziet ze overal in tuinen en langs de wegkanten en er zijn een aantal kleurvariaties.

Ik wil Rita en Piet heel veel plezier wensen op hun reis naar Bali, ze vertrekken de komende week en hebben met deze reis een jarenlange droom gerealiseerd. Ook wil ik Lauri hartelijk feleciteren met zijn komende verjaardag op 26 juni, het komende weekend is het ook weer Kesselse kermis en hopelijk wordt het ook kermisweer in het Kesselse land.

Mijn vriendin Susan wordt morgen 60 en ik moet nog uit voor een kadootje. Ik heb een hele mooie foto gemaakt van haar kleindochter Rheannon en waarschijnlijk laat ik die afdrukken op een groter formaat en geef ik die aan haar. Rheannon is nog hier tot 4 juli en elke keer als ze me ziet roept ze Mariet en springt in mijn armen. Volgend jaar is ze op school en zal het moeilijker zijn voor haar om zomaar door het jaar op vakantie te komen.

Dat was het weer voor vandaag, ik ga zo meteen nog even terug in mijn nestje want op de slaapkamer is het lekker koel.

Fijne zondag gewenst lieve mensen en tot schrijfs

Mariet xxxxxxx


zondag 12 juni 2011

De ooievaar is langs geweest in Helden !!!

Ich kan ut waal van de daake sjrieuwe
Ich ben weer oma, wat un genot
Toen ich donderdig det mailtje kreeg
Kos miene daag neet mier kepot
Ze het Eline en weugt 7 pondj
Haet 10 vingers en 10 tienkes
En is hielemaol good gezondj
Ze haet unne coole groete zus
Die geuft der vas elke 5 minute enne kus
Unne papa en un mama om trots op te zien
En opa’s en oma’s en super oma’s
Welkom in deze moeije waereld….Eline

Hallo lieve vrienden

Ja, jullie lezen het goed, ik ben weer oma geworden, Eline werd op 9 juni geboren net na middernacht en door het tijdsverschil van 6 uur kreeg ik het mailtje van Rob net nadat ik thuis kwam. Het was hier nog steeds woensdag toen, ik was heel blij verrast natuurlijk omdat ik geen idée had wat het deze keer zou zijn. Een zusje voor Fenna, wat een rijkdom en ik weet zeker dat de kleine meid een geweldige toekomst tegemoet gaat. Ze was 51 cm en 3400 gram en alles zit erop en eraan. Rob en Sylvia, van harte gefeliciteerd van Martin en van mij en ik kan het bijna niet afwachtenom haar te zien. De eerste foto’s zijn al binnen maar zoals ook met Fenna heb ik beloofd om geen foto’s te publiceren op het internet. Ook een proficiat aan de college oma en de opa’s en natuurlijk de twee superoma’s, alle tante en ooms en de rest van de familie.

Ik was net even buiten, het is lekker fris na alweer een hete dag, er komt maar geen eind aan dit vroege begin van de zomer. Het is natuurlijk nog steeds helemaal donker en het was lekker rustig op wat verkeerslawaai van de snelweg maar dat houdt nooit op. De plantjes genieten nog van de frisse lucht en de dauw en mijn zwembadje staat uitnodigend op het gras.We hebben het een week geleden gekocht voor 25 dollars bij de dollarstore. Het is rechthoekig, een bij twee meter en het is echt heerlijk om thuis te komen en lekker languit in de water te liggen al is het niet echt koud meer na een aantal dagen zon.
Mijn plantjes doen het heel goed op de tomaten na, ik weet niet wat er loos is maar ze zien eruit alsof ze dood gaan, ik had ze eerst in de volle grond maar ze werden gekookt door de zon dus heb ik ze in emmers geplant en in de schaduw tegen de muur gezet, eentje heeft bloemen maar ze zien er helemaal verpieterd uit ofschoon ze elke dag een frisse douche krijgen. De bonen groeien goed en bloeien ook volop en de komkommers beginnen de omgeving te verkennen met lange ranken.

Nu is het buiten nog lekker fris maar in een aantal uren ruiken we de rook weer van de bosbranden in de omgeving. Het brandt nog steeds in Georgia, we krijgen niet echt regen en er is een aantal vuurhaarden bij gekomen ten zuiden van Jax. Downtown (in het centrum) is het zo erg met die rook dat het verkeer er last van heeft en de mensen is aangeraden om niet naar buiten te gaan als het niet nodig is. Veel mensen gaan naar de eerste hulp met problemen met ademhalen. In Orange Park zijn grote borden opgesteld langs de weg om voorzichtig te zijn met vuur, het is verboden om tuinafval te verbranden of op een andere manier de natuur in gevaar te brengen. Alles is natuurlijk kurk en kurk droog en een vonkje is voldoende om de zaak in de fik te zetten.

Gisteren is er me wat overkomen wat ik nog nooit heb meegemaakt. Raini kwam Martin en mij ophalen om wat samen te ondernemen voordat ik naar het werk moest om kwart voor twaalf. We gingen naar Cheps,  een grote zaak die partijen opkoopt van andere winkels en je kunt er dan ook vanalles vinden van meubels en matrassen tot etenswaren die ruim over de datum zijn voor een prikje. Ik was wat etiketten aan het ontcijferen en had natuurlijk geen leesbril mee. Er stond een rekje met brillen voor een dollar en ik leende er even eentje. Ik zette hem na het lezen op mijn krullenbol en je raadt het misschien al. We zaten al hoog en droog weer in de auto toen ik er ineens achter kwam dat die bril nog steeds op mijn hoofd zat en ik dus de winkel was uitgelopen zonder hem af te rekenen. Martin zei, oh my God, my wife stole something in the store en moest er erg mee lachen. We zijn maar niet meer teruggegaan trouwens maar ik vond het niet echt een prettig idée. Na Cheps reden we naar Johnson’s fleamarket, een overdekte zwarte markt. Daar vind je dus vanalles en nog meer, van kleding, nieuw en gebruikt tot muziekinstrumenten, van tattoo’s tot make up en zeepjes. Er was een shop met allemaal gesigneerde muziekinstrumenten en posters en toen we langsliepen draaiden de Freebird van Lynyrd Skynyrd en Ine, ik moest meteen aan jou denken.

Op mijn werk heb ik donderdag natuurlijk op wat lekkers getrakteerd, ik had geen beschuit, wel muisjes maar die kunnen eigenlijk nergens anders op en dus koos ik voor ijsjes, een doos met vanilleijs op stokjes met een laagje van sinaasappel waterijs en het was toch zo lekker. De meeste mensen waren er gelukkig en we smulden allemaal samen in de gezamelijke huddle, een kwartiertje elke werkdag van een tot kwart over een waar allerlei zaken worden besproken zoals de cijfers van de afgelopen dagen. Tot dusver zit ik nog redelijk op track voor mijn volgende bonus. Als juni afgelopen is word ik weer beoordeeld op mijn resultaten voor de bonus, het maximum dat ik kan verdienen is 700 dollars (minus belasting natuurlijk) en ik weet tot nu toe dat ik 4 van de 5 ga halen, dat betekent 500 dollars, ik heb natuurlijk nog een paar weekjes om voor het hele bedrag te gaan. Ik krijg op dit moment voornamelijk service calls, dat betekent dat ik degene ben waar de klant als eerste met belt om de status van hun bestelling te horen, dat betekent ook dat als ze binnen 3 dagen terugbellen, de FCR (first call result) mij treft en ik moet een FCR halen van 78% om de bonus voor dat onderdeel te krijgen dus dat betekent dat ik veel terugbel afspraken maak maar dat lukt niet altijd want veel mensen bellen terug voordat ik hun terug kan bellen.

IK heb weer iets nieuws ontdekt, breadsticks. We hadden ze al een paar keer gegeten want je kunt ze bij pizza bestellen maar Little Caesar’s die bij ons in de buurt is heeft wel heel erg lekkere. Ze bieden hun medium pizza’s aan voor 5 dollars, je hoeft er nooit op te wachten en een zak breadsticks en een kommetje marinara sauce (min of meer spaghetti tomatensaus voor te dippen) is maar 2 dollars, altijd vers en warm en verrukkelijk.


We zijn vandaag, net als de afgelopen zondag uitgenodigd bij Raini om te komen eten, ze wil een roast maken maar ik weet nog niet of we gaan, we hadden eigenlijk besloten om vandaag eens samen wat te ondernemen zoals een wandeling in een park met een wandelroute of zo maar het hangt er helemaal vanaf hoe warm het wordt en hoe Martin zich voelt. Hij heeft een bug, waarschijnlijk heeft hij een virusje opgepikt, hij kan niet echt veel eten en is misselijk met vlagen. We hebben een stapel films van de bieb dus thuis blijven in de koelte is beslist geen straf.

Ik moet trouwens bij de bieb aan (maar niet vandaag want in juni en juli zijn ze op zondag gesloten jammer genoeg) om een doos boeken af te geven. Ze nemen donaties aan en de boeken zijn over van de garage sale die ik vrijdag heb gehouden. Het liep niet echt storm maar ik verkocht toch voor zo;n veertig dollars en een hele hoop kleding is weg. Ondertussen is alles weg trouwens want ik heb nadat ik alles opgeruimd had een hele hoop spullen gewoon aan de weg gezet, drie grote dozen met kleren, merendeels gekregen voor de verkoop van Andrea, verder bijna al de baby spullen die we niet meer gebruiken omdat Ravyn er to groot voor is (stoel, schommel, wipstoeltje etc) en wat porselein en glas. De bedoeling was dat iemand van Quigley huis (opvangtehuis voor moeders en kinderen) het zou komen ophalen maar ze lieten weten dat zed at pas zaterdag konden doen en aangezien alles al aan de straat stond was het weg in no time. Martin en ik gingen even naar de bieb, misschien 20 minuutjes en toen we terugkwamen stonden er nog drie dingen, de stoel, de schommel en een speelkarretje en dat werd later opgehaald door hele beleefde mensen die netjes aan de deur klopten en vroegen of ze dit mee konden nemen. Het fijne was dat niemand een rommeltje ervan maakte. Geen kleding verspreid over het gras of zo, dat scheelt natuurlijk wel weer en onze garage is eindelijk weer redelijk leeg (half of zo hehe).

Dat was het wel weer zo’s beetje voor deze week. We gaan weer een warme week krijgen met temperaturen ruim over de dertig. Martin begint morgen weer met werken, er zijn weer een aantal units binnen en ik heb wel met hem te doen, zo in de hitte en die zon maar hij rust op tijd uit en drinkt veel water. De jarige voor de komende week is Frans Hillen, de man van Els, van harte gefeliciteerd en vier het maar goed !! Jullie hebben pinksterweekend maar daar wordt hier totaal geen aandacht aan besteed, we werken gewoon, onze eerstvolgende feestdag is 4 juli, Independence Day en dan heb ik betaald vrij.

Nou tot schrijfs maar weer…..Mariet xxxxxx



zondag 5 juni 2011

Zweetdruppels

Danke leeve Hierke
Danke leeve Vrouwke
Danke ingelke zoet
Die Fenna beware mot
Veur water en vuur
Haostigen doet
Alle ongelukke
Amen

Hallo lieve mensen

Vandaag begon ik met een gebedje dat mijn moeder al met ons bad. Ik bad het ook met mijn jongens, ik weet niet hoe oud het is maar ik kan me voorstellen dat mijn oma het al met haar kinderen bad. Toen ik een tijdje terug met Ine op slype praatte kwam het ter sprake. Mijn moeder heeft Alzheimer’s maar deze dingen uit haar verleden weet ze nog heel goed.

Nog steeds geen nieuws van het baby front trouwens maar ik hou jullie natuurlijk op de hoogte.

Afgelopen week was een zware, ondanks die extra dag vrij op maandag was het stressen op het werk, het leek wel of alle moeilijke gevallen mijn telefoon vonden en ik heb aardig wat uurtjes doorgebracht met het proberen op te lossen van problemen. Het is natuurlijk ook erg heet, morgen verwachten we maar liefst 37C en het is nu om bijna 6 uur in de morgen al heel vochtig en warm. De lucht is weer gevuld met rook van de diverse bosbranden in de omgeving, het beetje regen dat we gistermorgen hadden is lang niet genoeg om die te blussen, het maakt alleen de luchtvochtigheid nog een beetje erger. Gelukkig zijn deze xtra douches een zegen voor mijn plantjes, de bonen groeien en groeien en ook de komkommers zijn blij met de nattigheid.

Het goede nieuws deze week was dat op donderdag eindelijk mijn belastingterugave op mijn bankrekening was gestort en het was ook nog het bedrag dat ik verwachtte dus binnenkort ga ik mijn vliegticket boeken.

Afgelopen maandag was het dus Memorial Day en we waren uitgenodigd bij Raini en Chris. Traditioneel wordt er op deze dag gegrild. De kleine barbecue brandde al volop toen we rond 5 uur aankwamen en er waren hamburgers, hotdogs en nog wat andere gerechten. Ik had een schaal kippebouten bij me en we konden volop genieten van salades en baked beans. Ik heb de hele tijd op hun gezellige veranda gezeten, binnen was het me te druk met de kids die rondrenden. Raini heeft een aantal vriendinnen die allemaal kids hebben in de leeftijd van Ravyn en ze nodigt ze geregeld uit voor events zoals dit. Na een uurtje had Martin zijn eten op en had het wel weer gehad dus huiswaarts. Daar installeerden we ons in de slaapkamer in de koelte met de a/c aan en brachten verder de avond daar door. We hadden een aantal nieuwe films van Jack gekregen maar die vielen merendeels erg tegen. Oftewel we zijn verwend oftewel het is gewoon bagger wat er tegenwoordig gemaakt wordt, ik weet het niet maar er is niet veel waar ik voor naar de bioscoop zou gaan. Gisteravond in bed (Martin sliep al) heb ik wel erg genoten van Mrs Henderson presents met Judi Dench en Bob Hoskins, een al oudere film die ik nog niet gezien.

Tot mijn grote verrassing kwam Martin aan met zilveruitjes die blijkbaar in ons gras groeien, gewoon in het wild en ik wil er wat verzamelen en kijken wat ik ermee kan doen. Het is nog steeds een wonder, de natuur en ik kijk er steeds na uit wat ik nu weer ontdek.

Jello, een zeer veelzijdig product, ma maakte het vroeger al voor pa en voor de kleinkinderen. Nu heb je hier een tiental soorten/smaken en we hadden deze week een volle schaal met een combinatie van framboos en zwarte kers. Het is natuurlijk water met een smaakje maar geen vet en lekker fris dus daar maken we de komende week meer van.

De komende weken werk ik van 12.30 tot 21.30 met vrijdag vrij. Ik ben er serieus aan het denken om de komende vrijdag toch een garagesale te doen, die garage moet dringend leger dus als het niet te heet is, staat dit vrijdag op de planning. Het is een heel gesjouw om alles buiten te zetten maar ik kan gelukkig binnen blijven zitten en hoef niet buiten in de zon, een kleurtje is wel leuk maar voor onze garagedeur smelt je gewoon. Ik ga al het babyspul proberen te verkopen want Ravyn zit toch niet meer in haar stoel en ook de buggy is ze bijna ontgroeid. Ook heb ik nog dozen kleding staan van Andrea. Als ik dat deze keer niet kwijt wordt gaat het naar de thriftstore, een tweedehands winkel. Als ik het inlever krijg ik een ontvangstbewijs en dat is weer aftrekbaar van de belasting.

Gisteren toen ik terugkwam van mijn werk moest ik dicht bij huis een kruising oversteken, het is een 4 way stop, dat betekent dus dat je moet stoppen en moet wachten op je beurt. Op de kruising stond een auto, deuren open en een aantal mannen was midden op de kruising in een verhitte discussie met een hoop gebaren en geschreeuw. Gelukkig kon ik passeren door over het gras te rijden, ik wilde er zo snel mogelijk omheen want dit zijn het soort dingen die uit te hand kunnen lopen en dan lees je in het nieuws dat er plotseling geschoten wordt. Ik ben dan ook altijd weer blij om veilig thuis te zijn.

De benzine prijzen dalen nog steeds, een aantal weken geleden moesten we maar liefst 3.95 betalen voor een gallon maar nu heb ik 3.56 betaald, alle beetjes helpen zullen we maar denken. Het is een sport om een tankstation te vinden, er zijn er tientallen op weg naar mijn werk dus keuze voldoende. Ik ben er ook achter gekomen dat betalen met een creditcard bij sommigen betekent dat je zo’n 5 cent meer betaald. Het zijn allemaal die verborgen dingetjes, je moet echt goed oppassen omdat ze niet echt duidelijk gecommuniceerd worden. Zo kreeg ik gisteren mail dat ik goedgekeurd was voor weer een creditcard tot 700 dollars maar dan ga je de kleine print lezen en dan blijkt dat je voor deze card maar liefst een bijdrage van 175 dollar per jaar betaald en dan is  het toch een dure oplossing. Heel veel mensen hier springen hier echter op en maken zich niet echt druk onder het motto, daar maken we ons wel druk om als het betaald moet worden. Ik heb ook de volgende rekening binnen en deze keer van de ER (eerste hulp), het is interessant om te zien wat alles kost want deze rekeningen zijn heel gespecificeerd. Mijn verzekering betaalt het meeste hiervan, voor mij bleef 70 dollars staan.

De komende week hebben we een jarige in de familie en dat is Wouter op 11 juni dus proficiat en maak ere en mooie dag van. Ik wens jullie allemaal een gezegende week en tot schrijfs

Mariet xxxxxx
Ravyn's middagdutje

Rheannon voert de eendjes

Canadese ganzen en hun kinderschaar

Raini's huis

Ian bakt ze bruin onder toeziend oog van Jessica

Martin speelt met kabels

Ravyn en Kevin