En een kopje van Melly

De zon schijnt op mijn vacht
een briesje speelt met de bloemen
ik hap naar een vliegje heel zacht
en hoor de bijtjes zoemen
Zondagmorgen
wat is het toch fijn
om in dit huis
een kattenkind te zijn.

Hallo allemaal

Mama slaapt nog, vreemd want normaal is ze al op als het nog een beetje donker is maar nu ligt ze nog in de bed, onder de dunne deken die naar zon ruikt en wind, ze heeft gisteren aan de waslijn  gehangen. De blaasding blaast een zacht briesje door de kamer, ik heb de hele nacht langs haar gelegen, soms beweegt ze wat en mompelt.

Ze was heel druk gisteren en is zeker nog moe, ze had heel veel was en ging weg met de auto en kwam terug met twee grote kratten met menseneten, blikjes, zakken, dozen en twee grote bollen die in de koelkast gingen. Ook had ze een grote zak brokjes bij zich voor mij. Freckles had haar blikjes de vorige week al gekregen, ze eet bijna nooit brokjes, snap ik niet, ze zijn zo lekker.

Daarna ging mama het gras kort maken, buiten, het was heel heet. Ze duwde een groot ding dat pruttelt en ronkt, ik blijf binnen want ik vertrouw dat ding helemaal niet. Halverwege kwam ze naar binne, haar haren waren helemaal nat en ook haar gezicht en ze bleef maar vegen. Ze moest wel want een mevrouw, die Ravyn nana noemt, kwam Ravyn halen. Ze wilde mama omhelzen maar mama zei, doe maar niet, ik ben helemaal bezweet. Toen gingen ze allebei weg en mama ging weer naar buiten naar het gras. Nu is alles heel kort, zelfs mijn favoriete plekje onder de boom achter in de tuin heeft kort gras, het groeit wel weer aan denk ik.

Natuurlijk moest ik mee toen ze in de douche ging, het is allemaal zo spannend, ik wil niet in het water maar ik moet oppassen op haar denk ik.

's Avonds al het donker is zegt ze altijd, kom op Melly kattenkind, bedtijd en dan ben ik meestal eerder bij de slaapkamerdeur dan zij. Het is er lekker koel want ook daar ronkt vanalles maar dat zet ze uit als we naar bed gaan en alleen het blaasding blijft nog aan en dat stoort me niet.

Mama heeft veel moeten werken deze week en ook de volgende week nog, overwerk zegt ze, verplicht. Ik mis haar als ze weg is, Ian knuffelt me soms wel als hij uit zijn kamer komt maar soms brengt hij de grote zwarte hond mee, hij blaft maar nooit naar mij maar hij hapt zeggen ze dus ik blijf uit de buurt.

IK ben nu bijna de hele tijd binnen, het is veel te warm buiten en ik lig lekker in de kamer op de tegelvloer of op mama's bureau in de slaapkamer, ik vind het zo fijn hier in dit huis

De vorige week hadden we bezoek en ik mocht op de tafel liggen en iedereen aaide mij !!

Ravyn is mijn vriendinnetje, meestal, behalve als ze me poppenkleren aan wil doen, dat wil ik helemaal niet. Ik lig langs haar als ze naar dat kastje met die bewegende beelden kijkt, speelt of tekent en dan doet ze net of ik dat getekend heb, jaja !!

Ze is al heel lang hier en ik mag niet op haar kamer komen, dat is ook de kamer van haar titi die bijna nooit hier is en niet van katten houdt, ze jaagt me altijd weg.

IK ga mama wakker maken, mijn brokjes bakje is leeg en ik heb honger. Ik ga haar een kus geven en als mijn snorharen in haar gezicht kriebelen dat opent ze haar ogen en glimlacht en zegt, goeiemorgen Melly en de wereld is ok

Liefs van Melly

PS, ik moet niet vergeten haar te zeggen dat mijn kattenbak vol is !!

Bezoek uit Nederland

De zon wringt de laatste drop
Uit mijn wapperende was
De lijn staat strak
De wind speelt haar spel
Moeder natuur deed haar best
Terwijl ik gedichten Las

Goeiemiddag lieve mensen

Niet vanmorgen, dit verslag want ik had geen tijd om hier te zitten en te typen, ik had wat anders te doen.

Het was een lange week tot dit weeken, heet, veel regen, druk op het werk, weinig tijd om bij te komen met maar twee middagen niet aan de phone.
Donderdag had ik het wel zo'n beetje gehad dus ik belde vrijdag morgen dat ik niet kwam, goddank voor fmla en dat ik dat kan gebruiken nu en doen, niet overdrijven natuurlijk want het is tenslotte onbetaald verlof om ziek te zijn en zo.

Donderdag avond was ik er al achter dat de verjaardag van Julius dus ook op zaterdag was en dat Wendy niet op zaterdag maar op zondag zou komen maar ik dacht, ik kan die extra vrije dag gebruiken om op te ruimen en te poetsen, hard nodig in dit huis.

Dit is niet zoals een Nederlands huis, door de warmte en de hoge luchtvochtigheid reageert bijvoorbeeld verf anders en ik denk ook dat de kwaliteit van die verf die werd gebruikt veel minder is dan jullie gewend zijn. Er is dus geen glanzend laagje op mijn hout dat alles afsluit, nee hoor, er zijn kleine scheurtjes en rimpeltjes en in dat alles zet vocht, stof, rook en vet zich vast en je kunt schuren en schrobben wat je winlt, het is nooit wit en schoon.

Ian had me beloofd dat hij het huis spic en span zou maken maar dat is duidelijk in zijn woordenboek niet wat ik verwacht. Hij deed wel de muren in de kamer en hal maar vergat de deurposten, de grootste boosdoeners daar zijn handen die alles vastpakken en meestal niet erg schoon zijn.

Ook de badkamer, ik was er niet tevreden over en hij deed het opnieuw, dit keer beter.

Ondertussen ook nog een berg was en steeds weer regen en onweer maar alles was op tijd droog en in de kast. IK zweette me een ongeluk dus ook maar even een gedeelte van het gras maaien tussen de plensbuien door en dan is er een jongedame die entertaint moet worden maar daar had ik echt geen tijd voor.

Zaterdag morgen een bende boodschappen, ik kwam erachter dat Wendy's dochter Nele vegetarisch is dus die kip was een probleem maar geen nood, ik had nog een mooi stuk zalm in mijn vriezer.

Kelly kwam langs want die gingen al vroeg met Raini naar Darian voor de verjaardag van Julius.

Wij gingen 's middags, het was een poolparty maar toen de kids na het eten wilden zwemmen kwam er een hoosbui met flinke windstoten dus eerst met het grote net alle dennennaalden opvissen.

Julius vond het allemaal prachtig, ik kreeg de liefste smile ooit toen ik binnen kwam, hij wilde gelijk opgepakt worden en ik kreeg een heuse dikke snotterkus.

Mijn trekkarretje viel erg in de smaak, hij ging gelijk op avontuur en wij sprongen allemaal in het verkoelende water. Omdat er vijf meiden en Josh in het water zaten duurde de pret voor mij niet lang, het was veel te druk, ik kon niet zwemmen want ze bleven aan het springen dus er weer snel uit.

Rond zes uur gingen wij weer naar huis, Raini was duidelijk in een van stress buiten en dan is de pret gedaan en ik moest nog een boel doen thuis.

Eerst de chicken pot pie gemaakt, tenminste het vlees en saus gedeelte, toen een pear cobler in de oven en toen snel naar bed want ik was moe van al het gedoe en het water. 

Vanmorgen om acht uur op, snel dweilen, de laatste loodjes opruimen en het eten klaarmaken want om kwart over elf zouden ze hier zijn en ze waren, op de minuut

Een hartelijke begroeting, een pakje aardappelmeel van Nederland want ik was dat helemaal vergeten mee te brengen en een heerlijk dogwood kaars die je kunt smelten en als creme gebruiken.

Na koffie en kouden dranken voor Jan en de kids was het eten klaar en het ging erin als koek, als kinderen twee keer opscheppen kun je wel aannemen dat het smaakt, de pan met kip is bijna op en de pear cobler, niet veel meer van over, ook had ik een lekkere sappige watermeloen gekocht.

Rondje tuin natuurlijk, foto's maken en voor we het wisten was het bezoek over, ze gingen verder naar Orlando waar ze  drie dagen parken doen en dan afzakken naar zuid Florida.

Ik vond het geweldig, weer eens bezoek uit Nederland, het was al zo lang geleden. Het weer werkte niet zo mee, stevige plensbuien maar daar had ik geen zeggen over,
Wendy, Jan, Nele en Keo, ik vond het zo fijn dat jullie er waren !!!

Morgen weer werken, volgend weekend, niet naar Georgia zoals gepland wat Kenny laat vrijdag haar hele reeks boven tanden trekken dus dat komt niet zo goed uit, misschien ga ik wel uit, wie weet.

En hoe gaat het met mijn stuitje, boven verwachtig goed, ik voel het nog wel met bepaalde bewegingen maar over het algemeen geen ziertje pijn mee, gelukkig, ik had echt weken lang overlast verwacht.

Ik zit hier te zweten, ik verlang naar mijn bed maar het is nog veel te vroeg dus nog even volhouden

Liefs van Mariet

Een week geleden vloog ik nog

Paarde bloem pluisjes
gevangen
in een bolletje van glas
ik verbaas me
over de eenvoud
en dat het pas gisteren was
dat ik als kind
zo'n pluizebol deed verwaaien

Goeiemorgen lieve mensen

Het is alweer zondag, een week geleden zat in hoog in de lucht, op 12 km in het vliegtuig met weemoed maar ook met dankbaarheid voor de heerlijke tijd in Limburg. Mijn kinderen, de kleindochters, mijn lieve zus en broers en hun aanhang, wat een warmte en liefde heb ik ondervonden.
Maar ja, dat gaat weer voorbij en de realiteit wacht, het is al bijna als een droom.

Ik ben weer terug in de hitte, het tempo van alledag en ik denk maar steeds, nog twee jaar, wel een beetje langer want ik heb me vergist, ik zag aow datum 05.08, dat is hier acht mei maar in Nederland is dat 5 augustus maar anyway, het komt er aan, een dag dichterbij morgen.

Het zou maar zo kunnen zijn dat ik met 66 hier met pensioen kan, alle websites vertellen me dat maar toch, ik kom niet terug in de winter, geen denken aan, ik wil zo lang mogelijk tot de zomer van 2020 wachten. Nog eenmaal lente in Florida, de mooiste van het jaar hier, zeker weten. Nog genoeg uit te vlooien tot dan, we zullen zien.

Ik word nu gebombardeerd met brieven en formulieren,  een pensioen al afgekocht, van de Office Depot dus dat krijg ik dit jaar september, een ander, van een ander, de Boerenbond, wacht ik nog op antwoord.

Wie weet hoe oud ik word en 20 euro per maand, das niks toch, liever de hele hap nu.

IK heb echt genoten van die drie dagen vrij aan het begin van de week, lekker lui ofschoon heel vroeg op, films, voetbal en shoppen. Susan blijgemaakt met haar vaasje met molentje en ze vonden de kaas heerlijk.

Donderdag weer werken, rustig beginnen bij het trackerteam en blij dat ze waren dat ik weer terug was, Christie zei, zonder jou loopt het niet goed, altijd goed om dat te horen.
Ik had chocolade meegenomen en dat ging er grif in natuurlijk.
Vrijdag de hele dag aan de phone en een heel erg blije Lori om me te zien, you were very much missed !!

Gisteren moest ik ook werken van 8 tot 5 maar het ging snel voorbij en toen ik thuiskwam en in mijn stoel neerplofte met koffie checkte in natuurlijk facebook want je wilt tenslotte weten wat er in de wereld gebeurt. Ik zag dat Vynl speelde, Damon's band, in Starke en ik dacht, ik ben te moe en het is te ver maar het bleef knagen. Het huis was heel stil, Ian sliep, denk ik, hij heeft veel last van een verstandskies en kan amper eten en zijn maag is van streek maar dat zijn zenuwen, dat weet ik.
Ik bleef maar terug gaan naar dat optreden, ik wilde niet hier alleen zitten, ik wilde samen met vrienden genieten zelfs als ik er 45 minuten voor moest rijden. Ik had nog niks gegeten en bleef met mezelf in discussie gaan. Het is zo leuk maar het is ver, ik moet alleen terug in het donker en ik ben hier nog nooit naar toe gereden. Uiteindelijk kwam ik tot een compromis met mezelf, ik ga douchen en als ik me fit genoeg voel ga ik. Ik had mijn kleren al klaarliggen op bed dus de uitkomst was al bekend haha. Om kwart over zeven reed ik aan, GPS aan het rijden maar.
Het was echt gemakkelijk te vinden, ze hadden al een set gespeeld (van zeven tot elf was het programma) en ze waren zo blij mij te zien, ik kreeg een dikke knuffel van Glory en Damon zei, ha wereldreiziger. De band was niet meer hetzelfde, zoveel veranderd in drie, vier weken. Scotty, de drummer was weg en ze hadden een extra gitarist die heel goed zong en een andere drummer. Dit waren bandleden waar Rick, de bassist eerder mee speelde. Die band viel uit elkaar omdat hun lead gitarist plotseling overleed. De naam blijft Vynl maar het is zo veel meer nu met twee gitaren en drie goede stemmen en ik genoot volop. Ook van mijn eten trouwens, gebakken garnalen met een gepofte aardappel en appelmoes.

Om elf uur weer richting home, een lekker relaxed ritje en toen even tot rust komen, dat krijg je na zo'n avondje rock en ook heel veel blues, ik kijk uit naar het volgende optreden.

Vandaag zou de party van Julius zijn die twee werd maar het is uitgesteld tot volgende week zaterdag. Dat wordt nog een druk weekend want zaterdag komen Wendy en Jan met hun kids langs op weg van Savannah naar Orlando. Ik ga lekker voor hun koken, iets echt Amerikaans, daarover de volgende week meer, er moeten ook verrassingen zijn het leven.

Dat betekent dat ik een week heb om mijn huis een beetje op orde te krijgen, er moet veel gepoetst worden en opgeruimd, ook oogjes toegedrukt, zeker weten en ik moet de hele week werken.

Vanmiddag ga ik voetballen kijken, zelfs in mijn eentje geniet ik ervan, Ravyn is bij haar nana, April's moeder en ik weet niet wanneer ze terug komt.

Ik verlang naar een lekker stuk abrikozenvlaai met slagroom, ik verlang naar vier kinderarmen om mijn middel en een stemmetje dat zeg, oma ik ga je missen. Ze zijn in Unterammergau nu, in de bergen waar wij vroeger hun vader en oom mee op vakantie namen. Ik mis een arm om schouder van Frank en de bezorgdheid van Rob. Ik mis al die lieve mensen, al die hallo's en hojje's, al die, wil je koffie en hoe gaat het met je.

Ik mis Martin's schouder om op uit huilen terwijl hij zegt, dont cry baby want hij wist niet wat hij met me aan moest dan.

Liefs van Mariet xx

Mijn vakantie is voorbij !!

Geen vakantie voelde ooit zo Fijn
Als 2018, dus deze
Het allerheerlijkste weer
En ik geniet met heel mijn wezen
Van Al die fijne ontmoetingen
Met warme, vriendelijke mensen
Het overtreft Al mijn verwachtingen
Wat Kan ik nog meer wensen
En als ik straks naar huis toe ga
Weg van mijn thuis
Zeer zeker met een beetje smart
Dan zeg ik
Het was geweldig hier
Lieve mensen
Bedankt vanuit het diepst van mijn Hart !!

Goeienavond lieve mensen

Ik ben weer thuis na ruim twee weken Limburg, heerlijke, verrukkelijke weken waarin ik zo veel lieve mensen ontmoette, gepland en ongepland. Het was een warme douche van liefde, gezelligheid, weemoed en aandacht waar ik zo ontzettend van genoten, van verwachte en ook heel veel onverwachte moment, laatste moment planningen en gewoon zo heel erg fijn, genoeg om weer een jaar op te teren. Allemaal hardstikke bedankt !!

Ik heb toch dit jaar besloten om een echt verslag van dag tot dag te maken, ik vind dat toch fijner dan zomaar iets in de groep te gooien so here we go !!

Op vrijdag 22 juni reden Misty, haar vriendin Lisa (om haar gezelschap te houden op de terugweg ) en ik aan naar Sanford rond 10 uur in de morgen. We stopten zo'n 20 km voor Sanford om iets te eten en toen waren we ook zo op het vliegveld. De koffer en rugzak eruit en na gezwaaid te hebben kon ik zo doorlopen naar de check in balie, niemand voor me. De koffer afgegeven en toen op het vliegdek een paar sigaretten gerookt.
Eindelijk het vliegtuig in maar vertrekken ho maar. Half uur te laat richting Miami waarwe niet konden landen vanwege een hevige onweersbui. Het werd later en later en toen eindelijk om 8 uur richting Amsterdam maar goed en wel onderweg werd een meisje achter me onwel, gelukkig was het meisje naast me verpleegster op de eerste hulp, eerst mocht ze niet helpen, even later werd er omgeroepen voor een arts of verpleegkundige. Bleek dat de patient een hevige migraine aanval kreeg en flauw viel van de pijn in het gangpad. Gelukkig vlogen we wel verder.

Anderhalf uur te laat de landing op Schiphol waar Rob stond te wachten. Ik graaide een saucijzenbroodje op de weg naar buiten want hij zou meelopen met de vierdaagse, 10 km met de meiden maar ja, dat haalden we niet dus Sylvia liep mee. De reis naar Helden verliep redelijk snel, ik sliep een gedeelte en na een lekkere douche en een hartelijk weerzien met Frank en Aline liep ik het laaste gedeelte van de vierdaagse intocht tussen Helden en Panningen met Eline langs me. De meisjes waren heel erg blij me te zien en ik genoot van het koelere weertje. Na dat we bij Rob waren moesten natuurlijk de kadootjes bewonderd worden, alles viel erg in de smaak.

Daarna bracht Frank me naar Ine zodat ik mijn zus weer eens kon knuffelen, ze moesten die avond weg maar ik mocht in het bijna verbouwde zomerhuisje wonen en ik ging lekker vroeg naar bed.

Zondag 24 juni : Na een redelijke nachtrust gingen Rob, Fenna en Eline eerst wandelen in het bos, de centenboom, de paraplu natuurlijk en daarna was het tijd voor het kerkhof en de Maas. Pap en moeder kregen steentjes op hun grafsteen zoals altijd en ook ging ik bij John langs. Daarna tijd voor een lekker ijsje bij Clevers. 's Middags gewoon lekker relaxen en 's avonds kwamen Mart en Katrin even langs

Maandag 25 juni was Ine vrij dus dat werd onze zussendag, eerst een ontbijtje in Kaldenkerken en toen shoppen. Ik kocht al aardig was in de Duitse winkels om mee terug te nemen.
In de middag eerst op kraambezoek bij Julia van Wouter en Laura die 18 juni geboren werd en dat dametje was dus een week oud. Ze is echt een meisje, heel mooi en lief en de eerste beschuiten met muisjes gingen erin als koek.
s'Avonds op kraambezoek bij Aron van Ruud en Klari die op 15 mei geboren was, wat een leuk jongetje en hij liet zich goed horen. Ik zei tegen Ruud, ik kom helemaal uit Amerika op kraambezoek dus ik vind dat ik wel twee beschuiten mag, hij moest lachen maar ik kreeg ze natuurlijk wel.

Dinsdag 26 juni : ik had een afspraak met Witchie op het terras van Clevers waar een hele groep Blerickse mensen neerstreek voor eerst koffie en toen een ijsje. Als ik al die ijsjes ook gegeten had was ik nu zeker 4 kilo zwaarder in plaats van 1. Ook Will Jansen kwam langs en we praatten over de Kessel facebook pagina en ook Riky kwam er even bijzitten.

Ik genoot van het wandelen, het weer fantastisch en ik was echt verbrand.  's Middags was ik uitgenodigd voor de verjaardag van Lauri en ook dat was leuk, ik bleef tot de avond zodat ik met Ine terug kon. Ook Mieke en Frans waren er en broers Mart en Hay met hun dames.

Woensdag 27 juni :  ik ging al op tijd met het busje naar Panningen want ik wilde naar de markt en even aan bij de VVV om Annemie te ontmoeten die daar werkt. Ook bracht ik een bezoek aan het oude kerkhof en het grafje van Willemientje, Lauri's zusje die in 1953 overleed.

Ik ging lekker lunchen en kwam echt weer zoveel bekenden tegen, toen even bij Ruud en John aan, ik kom altijd tot rust in hun tuin. Ik had ook nog tijd om bij Gon van den Beuken aan te gaan, haar man Harry met wie ik jaren in het bestuur van de buurtvereniging heb gezeten was de vrijdag dat ik vertrok begraven, hij was 87 jaar geworden, ze vond het fijn dat ik even aankwam.

Om half zeven op Stox waar Ted een heerlijk maal had gekookt dat we samen met haar, man Mart en May en Ton opaten. We tafelden nog lang na en Mart bracht me na afloop naar huis.

Donderdag 28 juni : afspraak met Frank en Aline die laatste week in Limburg doorbrachten. Eerst weer het bos want Frank wilde haar alle jeugd plekjes tonen dus weer centenboom en paraplu. Daarna gingen we lunchen bij de ruine en nog even door Kessel en langs de Maas. Ik vroeg aan Frank of we tijd hadden naar Maasbree te gaan voor boeken op te halen, waar dan vroeg hij en toen ik zei bij Ton van Reen had je zijn en haar ogen moeten zien, ze waren allebei dol op de Bokkerijders, een boek van Ton. Niet veel later zaten we met Ton en zijn vrouw Corrie gezellig aan de keukentafel met koffie en fris en anderhalf uur later gingen we richting Kessel met een hele stapel boeken, die ik besteld had maar ook nog andere, Ton zei bij het afscheid, als je terug verhuisd bent kom je nog maar eens aan, daar houd ik hem aan !!
's Avonds even bij Paul langs en toen bij Marij op het terras met de hele bubs van Aodemnoet een paar pilsje gedronken.

Vrijdag 29 juni, na mijn gebruikelijke ochten wandeling , even bij de VVV langs om hallo te zeggen tegen Helene ging het naar Panningen met Mart en Katrin, Mart
moest zingen bij Vincent de Paul voor demente bejaarden, ik deed een uurtje mee en ging toen naar het centrum voor koffie met Katrin, ondertussen trof ik ook weer Annemie die in het zonnetje zat te genieten en me op koffie trakteerde.
's Avonds was er een concert bij de boerencamping de Odahoeve van de fanfare, het was perfect weer en het bier smaakte best.

Zaterdag 30 juni : tijd voor de meiden en we gingen allemaal samen naar Toverland. Ik was er nog nooit geweest maar vond het erg leuk, natuurlijk kwam ik weer iemand tegen, Cindy heel leuk om je te zien !
Behalve in de 8 baan ging ik mee in de attracties al vond ik de boomstammen een beetje griezelig. W hadden een geweldige dag samen met heel veel leuke foto's en later die avond was ik nog niet moe en ging naar de kermis met Mart en Katrin, ik wilde eigenlijk om 11 uur naar huis maar het werd een uur en de pilsjes smaakten heerlijk. We zaten buiten, genietend van de muziek, dansen, zingen, lachen maar ook een traan toen Du van Peter Maffay langskwam, ik hield het even niet droog.

Door een al donker en stil Kessel liep ik alleen naar Ine en sliep als een roosje en geen kater de volgende morgen.

Zondag 1 juli : kermis in Kessel, bij Ine een gezellige drukte met lekkere aardbeien vlaai en later even naar de markt want bij kermis hoort gebakken vis en gestoomde makreel.

Maandag 2 juli : de tijd ging zo snel, ik wilde hem graag vastbinden. 's Morgens zat ik een uurtje bij de Boesjer op het terras, ik werd uitgenodigd voor koffie en het was gezellig.
Daarna zou ik met de fiets naar de Reuver gaan om mevrouw Feller op te zoeken. Ze is 93 n een halfzus van mijn ome Piet Lenssen. Ik had de fiets can Katrin geleend, die van Ine was kapot.
De weg loopt af naar het veer, in de bocht ging het mis door een auto die stopte midden op de weg, mijn remmen blokkeerden en voordat ik het wist viel ik keihard op mijn kont en toen helemaal plat. Ik werd direct opgeholpen en weer op de fiets want ik moest toch op tijd zijn bij mevrouw Feller. Het deed wel zeer maar och, we zijn  niet van suiker. Ik bleef bijna twee uur en het was zo gezellig, ze was er heel goed aan en kletste honderd uit. Na afloop heb ik nog even een kaarsje opgestoken in het Lambertus kapelletje dat deze keer wel open was.
Tegen die tijd kon ik bijna niet meer zitten, het deed echt pijn.

Ton en Cecile kwamen even langs om Cecile's boekje te brengen, heel leuk leesplezier.

Het was een moeilijke nacht, veel pijn, niet goed liggen en ook had ik naar het later bleek het stuur in de zijkant van mijn buik gekregen, het is nog steeds blauw.

Dinsdag 3 juli heb ik heel rustig aangedaan, Frank en Aline vlogen terug naar Bulgarije en iedereen was werken
Ik had om een uur een afspraak met Mieke voor koffie bij de Boemel en na een paar paracetamol kon ik toch op de fiets, lopen ging minder. We hebben even langs de Maas gewandeld en genoten van koffie met voor mij toch weer vlaai.

Om 6 uur kwam Pauline me halen voor een lekker etentje bij Baron Frits, weer even bijkletsen en genieten.

Op woensdag 4 juli de vriendinnendag met Els, Frans, Marianne, Frits, Helene en Bert. Na een korte wandeling langs de Maas naar Veers en terug lunch buiten bij de Ruine, wat was het lekker en toen naar het Hagelkruid. We maakten de gebruikelijke foto's en toen ijs !! Ik nam koffie met een progress mini ijstaartje, om je vingers bij af te likken (en jij vroeg je af waar die kilo vanaf komt ?).
We haalden herinneringen op en spraken over kinderen en kleinkinderen en voor je het weet is het weer voorbij en moeten we weer een jaar wachten tot de volgend keer.
Wat heb ik vaak afscheid genomen deze laatste weken !!
's Avonds de barbecue met broers en zus en aanhang, heel gezellig alleen....Paul dacht dat het donderdag was en was niet thuis dus zonder Paul en zonder stokbrood, volgend jaar maak ik je een briefje, broer.

Donderdag 5 juli eerst koffie in Panningen met Annie, ik was weer op de fiets kunnen gaan, niet al te snel maar toch. Ik had Annie al jaren niet gezien maar het was als vanouds.

Om half vier was ik bij Ger Wijnhoven voor een bezoek, lekker buiten weer, ik werd al heel bruin, hij nodigde mij ook uit bij hem te eten en natuurlijk zei ik geen nee.

Om zes uur kon ik terecht bij Willemien en Gerry en hun gezellige terras, toen op de fiets terug naar Kessel.

Vrijdag 6 juli - het ging veel te snel nu - even met de fiets, eerst naar Mertens voor lekkere boerenkaas, ik heb 8 stukken kaas mee terug gebracht - en toen naar Baarlo. Toen ik op het terras in het centrum zat voor was fris liep ik Jan Heines tegen het lijf, mijn ex schoonbroer, leuk !

's Avonds kwam Marie-Louise me halen voor een barbecue met een paar oud collega's van Viking. Na onderweg met een autobrand meegeholpen te hebben trof ik na toen jaar Claire, Marielle, Wendy en later nog Lonneke en we haalden ook hier herinneringen op en aten lekker buiten.
Wendy komt met haar man en kids op zaterdag 21 juli even bij me aan op weg naar Orlando.

Zaterdag 7 juli, laatste dag in Kessel dus lunchen met Ine. Omdat ze moest werken en omdat het heel druk was op school voor de vakantie hadden we dit jaar niet zoveel tijd dus ik wilde nog wat tijd met haar doorbrengen en het lukte aardig. Later die middag kwam Rob met met koffer en al me ophalen en Ine en ik namen afscheid, met tranen.
We aten samen frietjes in Helden en toen nog even naar de kermis. Niets is zo leuk als met zo'n meiden naar de kermis te gaan, die verrukte snoetjes als ze wat winnen en ergens in gaan al zat Fenna vast in zo'n snelbewegend ding, de stangen gingen niet omhaag na het werveldend ritje en Rob moest haar redden.

We gingen allemaal heel vroeg naar bed die laatste avond omdat we om zes uur opmoesten en toen was het zover, de rit naar Schiphol duurde nu te kort en we moesten afscheid nemen voor een jaar. Na knuffels en kussen en heel veel, ik zal je missen oma en lieve briefjes gingen we ieder onze eigen kant uit, ik naar de incheck balie en zij naar een verjaardagsfeest in de buurt van Schiphol.

Het was gelukkig niet zo druk als ik dacht, we vertrokken maar een beetje later en na een lange dag landde ik in Sanford. Door de douane was helemaal niks deze keer, niemand die iets nakeek of kontroleerde en toen ik buiten stond belde ik Raini, waar ben jij. Die was er dus net achtergekomen dat ze in Orlando op het vliegveld stond, 45 minuten van Sanford dus wachten, daarna eten in net voor negenen waren we thuis. Snel de kaas in de koelkast, een dikke knuffel van Ravyn en naar bed.

Vanmorgen was ik vroeg op, de was wachtte, nee, niet de kleren die ik meegenomen had want bijna alles was schoon maar een hele stapel handdoeken van hier.
Toen naar de winkel want mijn koelkasten waren helemaal leeg, Raini was bijna niet thuis geweest en Ian had alles opgegeten en opgedronken en was sinds donderdag zonder sigaretten, weer iemand die blij was me te zien.

Dat was het zover, donderdag weer weken en zondag weer een gewoon verslag met minder namen en meer overpeinzingen, da's zeker

Lieve mensen, het was geweldig, Mariet xx