zondag 27 januari 2013

Wat ruist er door het struikgewas


ich ben vandaag

 in un oetzongerlikke buuj

 geneet van elk klein en groet moment

 van leeve gekke luuj

 de eine maakt mich aan lache

 bie de angere dink ich wat gek

 nao sommige ken ich waal oere loestere

 bie sommige dink ich, haoj toch ens effe diene bek

 giechele en sjtraole

 meistal vol gooje mood

 soms un dipje maar det geit gauw veurbiej

 ut positieve zit mich in ut blood

 dus ich ben neet sjnel oet ut veld te sjlaon

 krabbel auch vlot weer op

 dus ich vraog mich aaf ..wet geij ut missjien

 van alle dinge die mich treffe

 waorom deut unne sjpeldeprik soms mier pien

 

Hallo lieve mensen

 

Vandaag een beetje later dan normaal want Martin maakte me on 6 uur wakker (ik was door de wekker heengeslapen) met het bericht dat Rob op skype was, een leuke verrassing want normaal spreken we van te voren af maar dat was nu niet het geval. Hij was alleen thuis met Eline en wilde lekker even kletsen. Dat hebben we dus gedaan, een uurtje is dan zo voorbij en op het laatst kwamen Sylvia en Fenna er ook nog even bij. Geweldig, deze uitvinding !!!

 

De lente is weer even terug, bomen in bloei, mooie paarse bloemetjes aan de bomen en de vogels zijn zeer actief.

We hadden een nachtje vorst, koude wind dus de nieuwe blauwe muts uit de kast en nu is het weer tyshirtjes weer. Ik hoor net bij uitzending gemist dat de buren van ons Ine een vlaai van Minse Winse waren. Leuk om af en toe bekende stemmen te horen.

Gisteren mocht ik lui zijn ofschoon ik toch de keuken gereorganiseerd heb maar vandaag staan er allerlei dingen op mijn lijst. Allereerst de belasting papieren in orde maken zodat ik dadelijk dan toch mijn vliegticket kan boeken in mei of zo, dan willen we ook nog gaan vissen, de hengels staan klaat, we moeten alleen nog even kijken waar en wat voor aas er mee moet, garnaaltjes kopen bij de vis winkels of regenwormen opgraven in onze tuin. Voor de komende week ook een afspraak maken voor een ontmoeting met Joke en haar man. Joke is de moeder van Judith die hier in Jacksonville woont met man en zoon, ze zijn een drietal weekjes op bezoek.

 

Ik had de afgelopen week op mijn werk een bijzonder gesprek met een klant, ik belde hem een paar keren om te helpen met hun verbinding en we nadat ik hem vertelde dat ik uit Nederland kwam (vroeg naar mijn land van herkomst) vertelde hij dat vanwege zijn werk hij geregeld in Nederland kwam (nu gepensioneerd) in Arnhem, Amersfoort en zo. Hij stuurde daarna een mail naa Lori, mijn manager waarin hij mij zo’n beetje de hemel inprees, ik was er gewoon verlegen van en wat blijkt, hij was de vice president voor HR (human Resources) voor Noord Amerika bij Akzo Nobel Chemicals, Lori’s baas die de email ook kreeg was erg onder de indruk en liet mij weten :

Awesome Mariet when I read how you create Brand promoters and I know that you do more than a fair share of that.

Het, wat een compliment toch !! We gaan met ingang van morgen trouwens alleen maar Triage doen, al onze tickets voor Red Flag en zo worden even overgenomen door andere centers want Triage is belangrijker nu en het is een must dat dit slaagt. Voor mij maakt het niks uit, werken is werken toch maar er zijn er toch in mijn team dit dit minder leuk vinden.

Gina is ook weer terug na een week weg te zijn geweest, haar zus was afgelopen weekend overleden aan borstkanker, een dag nadat Gina naar New Jersey was gevlogen, we hebben een kaart voor haar gekocht en een fruitmand. Ze vond het geweldig en deelde royaal met ons. Stephanie had me haar Duitse brood wat zij bij haar Publix kan krijgen, de onze heeft het niet, meegebracht. Volkoren brood, dat donkere met zonnebloempitten, een heerlijke traktatie met de Goudkuipje smeerkaas die ik nog had.

Ook een leuk berichtje van Claire, mijn Engelse chatvriendin die een paar maand geleden een nestje kittens had en die toen naar chatvrienden vernoemde, zo is er een Pebble en een Valkyria (naar Jeanette in Katwijk), wat blijkt nu, Valkyria en Pebble zijn door hetzelfde vriendin geadopteerd dus ze blijven lekker samen.

Ik ga afsluiten, verder geen schokkend nieuws dus geniet van de nieuwe week, alvast proficiat voor mijn petekind Anne die volgende week zondag 20 lentes jong wordt en tot schrijfs !!

 

Liefs…Mariet
mijn manager Lori Melady, een schat van een mens !!!

zondag 20 januari 2013

Voorjaar, lekker vroeg


Wonjerlandj

 

Hubse gehuurd wat gebeurde

Ut Hiele land in rep en roer

Gefluuster in idder hukske

Ut geluk versjpreid as sjerve oppe vloer

 

Van bedeende toet aan werkluuj

Van dame tot aan vamp

Ze blieve praote, praote

Euver de niejste ramp

 

De keuningin op eure hoege troen

heure kroen sjeif ever ein oer

It waas de hofnar nao wat werd verteld

Wat kiekt die noe hoegheid zoer

 

Maar word dae kroen noe grotter

Of sjlonk de koninklike kop

Kan de goeje fee der wat aan doen

Heft unne toversjpreuk ut elendj op

 

Dus nar, bes du ech de sjuldige

Betuig den sjnel diene sjpiet

Want waas dit de koningin van Alice in Wonjerland

Den waas doe diene kop al kwiet

Hallo lieve mensen

 

En weer is het zondag en jullie zuchten under een vracht sneeuw, we hadden het koud afgelopen week maar maar een dag en gisteren was het weer open raam in de auto met tshirt aan weer. Door het vroege voorjaar hier zijn de pollen al volop aan het rondvliegen, de auto’s en alles buiten zit onder een dun geel laagje of stuifmeel en de arme mensen met allergieen hebben het zwaar, sommige bomen beginnen alweer groen te worden en ik houd mijn hart vast want in het midden van de komende week is er ‘s nachts vorst voorspeld.

 

Ik moest donderdag voor mijn halfjaarlijks bezoek naar Dr. Leon, mijn cardioloog, hij was not really happy met mij want mijn cholesterol was omhoog gegaan mede door al dat heerlijke eten met de feestdagen natuurlijk maar ik was ook door mijn voorraadje Crestor en aangezien ik 50 dollars moet dokken voor een maand had ik dat even achterwege gelaten. Ik vroeg hem weer om een generic (niet het origineel maar een goedkopere vervanger), in juli was dat er nog niet maar nu gelukkig wel en in plaats van 50.00 hoef ik daarvoor maar 5.58 bij te betalen, toch een heel verschil. Ik heb hem dan ook beloofd dat ik nu weer elke dag trouw deze pillen ga slikken. Verder was alles ok en ik moet in juli terugkomen.

 

Het is ook weer tijd voor de belastingaangifte en ik heb mijn formuliertje al ingevuld, nu nog het tweede formulier en dan maar weer 14 weken wachten op de centjes, aangenaam verrast over het bedrag, een reisje naar Nederland is zeker weer in de planning als er niks gek gebeurd. Ik zou deze keer graag in augustus of zo komen.

 

Op het werk is het ontzettend druk met het nieuwe project, we hebben heel wat keertjes moeten inspringen met gevolg dat ons werk blijft liggen en wij zo’n 400 tickets hebben liggen die nog niet verwerkt zijn. Ik sta er niet van te kijken als we permanent de triage gaan doen aangezien het een groot project is, het paradepaardje van de grote baas.

 

We hebben eindelijk ook de foto’s van Kerst op het werk gekregen maar ik moet ze nog sorteren daar en aanvragen dus misschien de komende week.

 

Morgen is het hier Martin Luther King Day, voor vele overheidsbedrijven en voor banken een dag dat ze gesloten zijn ter herinnering aan de grote voorvechter voor gelijke rechten voor blank en zwart. Voor ons een gewone werkdag maar er wordt vast en zeker wel even bij stilgestaan.

 

Martin is druk bezig om een dokter te vinden wat niet gemakkelijk is volgens hem. Er zijn er genoeg, daar niet van maar omde ware te vinden, dat is een hele klus. De meeste doktoren beginnen met een nieuwe patient helemaal voor af aan met allerlei onderzoeken, scan en zo en dat willen we natuurlijk niet want dat heeft allemaal een prijskaartje en hij wil er een die naar hem luistert. Ga dan maar eens zoeken in een lijst, als de ene niet bevalt en je probeert er weer een wordt dat al gauw als doctorshoppen bekeken, illegaal omdat ze denken dat je een dokter zoekt die je zoveel mogelijk pillen voorschrijft. De plek in zijn bovenbeen is niet meer zo gevoelloos, dat resulteert in meer pijn in zijn been en heup maar ik ben heel trots op hem dat hij er zo goed mee omgaat zonder al teveel pillen en ik heb hem dan ook beloofd dat we, zo gauw het kan gaan kijken voor een bass gitaar, dan heeft hij iets meer omhanden en kan samen met vrienden weer spelen. De mooie bas die hij had hebben we jammer genoeg van de hand moeten doen.

 

Ik ben een sterren gek, jammer genoeg is de hemel ‘s nachts hier niet zo helder als in Nederland met al de lichtvervuiling (jullie dachten dat de kassen daar erg zijn, ha) en ik vond het dan in december ook heerlijk om even buiten te zitte, zelfs met de sneeuw en de melkweg te bewonderen want die zie je hier niet maar dit jaar krijgen we twee astronomische snoepjes. Eeerst in maart komeet Pan-STARRS, nog niet zeker of we er veel van zien maar in oktober/november zou komeet ISON voor spectaculaire beelden moeten zorgen als hij de reis langs de zon overleefd. Ik ga er zeker voor zitten als het zover is !!!

 

Ik wil vandaag Els Vervuurt van harte feliciteren met haar verjaardag, maak er een mooie dag van !!!

Fijne zondag en nieuwe week en tot schrijfs …liefs…Mariet

 

 

zondag 13 januari 2013

Heimwee naar de bergen


Vrouw met mes

 

ze staat met beide benen

 midden in het leven

 vaak raakt ze met gedachten

 gevoelens sterk verweven

 muziek en beeld

 geluid en geur

 allemaal door die kleurrijke deur

 geen golven breken haar steven

 

geen berg te hoog

 geen land te ver

 reiken in de lucht

 naar maan en ster

 dus zo'n beetje ijs

 dat houdt mij niet tegen

 ze nam een mes

 en zo heeft Addy vandaag een nieuwe naam gekregen

 

Hallo lieve mensen

 

Ik hoor jullie denken, wat een vreemd begin, dit gedicht dus ik zal het even uitleggen. Gisteren op facebook plaatste mijn vriendin en oud collega Addy die met mij in Weert werkte bij Call-IT maar die zelf in Den Bosch woont een berichtje dat ze haar autootje te lijf moest gaan met een mes omdat er iets bevroren was. Nogal een gevaarlijke onderneming maar Addy meesterde het in een geweldige manier. Nu is zij een vrouw van de wereld, ze trekt er in haar eentje geregeld op uit naar verre landen en komt met de prachtigste foto’s thuis, ook schildert ze, heel creatief dus. Toen ik dat berichtje las waarin ze zichzelf ‘vrouw met een mes’ noemde, schreeuwde dat gewoon om een gedicht en aangezien ik het even lekker rustig had hier, was dat gedicht in een mum van tijd geschreven, zelfs een Engelse vertaling volgde in een wip.

 

Over gedichten gesproken, gisteren zat er een officiele brief uit Nederland in de bus, van de Digitale Bibliotheek der Nederlandse Letteren. Wat blijkt nu, ze willen Platbook 1 tot en met 5 opnemen in de bieb en moeten dan natuurlijk ook officieel mijn toestemming hebben aangezien in een paar van de boeken een gedicht van mij  staat. Een formulier om te tekenen, een envelop met al de postzegel op dus dat gaan we morgen op de post doen. Leuk om te weten dat er weer iets bewaard wordt en dat misschien in de toekomst dit gebruikt gaat worden op scholen en universiteiten, ik voel me vereerd !!

 

Gisteren had ik dus vrij en het weer dit weekend is werkelijk geweldig, lekker zonnetje en midden twintig graden dus vroeg op, om 8 uur stond ik al in de eerste supermarkt om wat spulletjes in te slaan, je basis voedsel hier, brood, eieren, boter, melk, cornflakes en de nodige flessen. Nee hoor, geen drank maar tomatenketchup, mosterd en barbecue saus. Daarna nog naar een andere winkel voor een lekker steakje voor vandaag (2 ribeyes, een vinger dik, samen een pond zwaar voor omgeteld 5 euro) en daarna pakte ik de heggeschaar en ging de eerste struik aan de voorkant te lijf. Ik had namelijk een mailtje gekregen van Bob, de vertegenwoordiger van onze huurbaas, hij was donderdag langsgekomen en had gezien dat die struiken  geknipt moesten worden en ook dat de vuilnisbak langs de garageduur stond, fout dus (terwijl iedereen dat heeft). Ik ben het zo moe, allemaal die belachelijke dingen waar hij steeds weer mee aankomt, als er een snippertje papier in de voortuin ligt, overgewaaid van de buren klimt hij in de pen en krijg ik een preek, hoog tijd om te verhuizen maar ja, nog even wachten. Het feit dat onze tuin er veel beter bij ligt dan de meesten hier in de straat maakt voor hem niets uit blijkbaar, dat we nooit de container in het zicht hebben staan maar dat deze er stond omdat het vuilnisdag was maakte ook niks uit. Ik heb niet eens meer argumenten doorgemaild, had er gewoon geen zin meer in. Een struik geknipt, later gisteren aan de tweede begonnen maar in het midden zijn de takken te dik voor de schaar dus vandaag maakt Martin de rest af. Die had de laatste dagen weer behoorlijk last van zijn been en voet, een lichtpuntje, hij had een hele plek op zijn dij die gevoelloos was, wel jeukte maar hij kon krabben maar voelde daar niks van. Nou, dat is nu weg, hij voelt het krabben dus langzamerhand komt het gevoel weer terug en dat is waarschijnlijk ook de reden voor de pijn, alles herstelt langzaam maar hopelijk zeker.

We hadden allebei geen zin in steak gisteren (ja dat kan echt gebeuren) en dus nadat we even bij Ian waren gestopt gingen we naar Churches voor hun beroemde fried chicken, je krijgt voor 2.50 twee stukken (dij en borst) en een biscuit. Ik kon het niet een s allemaal op maar we zaten lekker te smullen op de bank terwijl we keken naar een geweldig spannende wedstrijd tussen de Baltimore Ravens en de Denver Bronco’s. Het reguliere football seizoen is over en we zijn nu bezig aan de play offs want op 3 februari lokt de Super Bowl weer, het officieuze wereldkampioenschap. Het wordt weer een hele happening, Beyonce verzorgt de pauze met vast en zeker een spetterende show. Ik vind football leuk maar niet de hele wedstrijd want het duurt eeuwen (4 maal 15 minuten duurt snel 3 uur of zo), ze stoppen veel en dan wordt de klok stil gezet, ook wordt er onderbroken voor commentaren en veel, heel veel reclame. Toen ze halverwege waren sloop ik even weg om dan toch eens eindelijk de cd te bekijken die ik van Bert en Helene in december gekregen had. Toen wij vrijdag even skypten voordat ik ging werken vertelde Bert me al dat ik minpunten had omdat ik nog steeds niet gekeken had (gewoon geen tijd Bertje !). Nou, nou, ik heb genoten, een filmpje van hun koperen feest in 1985 met een erg jonge Mariet, Martin keek en zei, look at your beautiful eyes, if I would have met you then, you would have been so in trouble but it would have been fun. (vertaling voor wie het nodig heeft : wat een mooie ogen, als ik je dan ontmoet zou hebben, zou je zo in de problemen zijn gekomen maar het zou plezierig zijn geweest). Even ook dit uitleggen, mijn echtgenoot was in zijn jongere jaren een echte ladiesman, een magneet voor vrouwen en daar maakte hij dankbaar gebruik van. Vooral zijn optredens met de bank, de vrouwen stonden in de rij voor afspraakjes. Ik antwoordde op zijn opmerking, ja, je zou mijn hart gebroken hebben. Gelukkig maar is hij veranderd nu hij ouder is, het is erg vermoeiend, al dat gedoe en hij is blij dat het niet meer hoeft, hij is nu eindelijk echt tot rust gekomen en weet wat goed voor hem is…en dat ben ikke !!
mijn schat in de tachtiger jaren
 
en hij rockt nog steeds
 

 
 

Even afgeleid maar terug naar de cd, het volgende filmpje was geschoten op de zilveren bruiloft van Bert en Helene in 1998, geweldig om ons allemaal te zien, 15 jaar geleden, dus jullie raden het al, komende 25 januari zijn Bert en Helene 40 jaar getrouwd, geen groot feest deze keer maar lekker op vakantie, geniet er maar samen van in het mooie Tirol en een dikke proficiat !!

 

Verder nog wat foto’s van onze gezamelijk vakantie in St Wolfgang in Salzkammergut in 1979, wel wat vergeeld maar toch geweldig om weer even terug te kijken, ook foto’s van onze reis naar Praag met Marianne en Els en nog wat foto’s van een verjaardag met een heel jonge Rob. Dit was een hele fijne cd waarvoor mijn hartelijk dank. Het bracht weer heel veel herinneringen terug, vooral van Wolfgang en maakte dat ik weer eens keek op youtube of ik toch die film kon vinden, Im Weissen Rossl die in St Wolfgang speelt, met Peter Alexander. We zijn op heel veel van de plekjes in de film geweest en weet je, hij staat er helemaal op dus heb ik snel even een paar fragmenten gekeken. Onze bauer  Franz, inmiddels overleden die ons de kamers verhuurde stond er ook op met de blaaskapel maar ik kon hem niet vinden maar nu ik weet waar ik de beelden kan vinden ga ik beslist nog eens kijken.
1979, Sankt Wolfgang am Wolfgang see
 



 

dit is de link voor wie het wil bekijken, het is een redelijk goeie versie.

 

Youtube is een favoriet voor mij, je vindt er zoveel, niet alleen muziek maar hoe langer hoe meer filmfragmenten, oude tv series en hele films die je normaal niet vindt dus je hoeft helemaal niet te downloaden.

 

Wat heel anders nu, beloofd is beloofd, de vorige week vertelde ik al een beetje over de nieuwe uitdaging op het werk en we zijn nu een week verder en weten al dat het niet loopt zoals het gepland was maar ja, daarvoor heet het een test.

Triage zoals het heet, een speciaal project met de Triage groep en wij als Red Flag team zijn hun backup. Een agent krijgt een klant aan de telefoon, die klant belt voor de derde dag in zeven dagen en een pop upje vertelt de agent, stop wat je aan het doen bent, ga naar de triage room (ons chat systeem heet Q) en vraag om hulp. De triage agent vraagt dan aan de agent, waarom belt de klant en wat is er aan de hand, na info te hebben gekregen moet de triage agewnt besluiten of hij/zij de call overneemt omdat het chronisch lijkt te zijn of de oorspronkelijke agent werkt het af. Wat er ook gebeurt, er moet een formulier ingevuld worden, al die tijd is de klant op hold aan de andere kant. Die triage agent neemt de klant over en probeert het probleem op te lossen, belt eventueel terug en is zelf in een room met mensen van sales, billing, networks om hulp te vragen. Alles duurt natuurlijk een tijdje en er is niet altijd iemand direct beschikbaar, vooral als de lunch pauzes beginnen is het een chaos en dan springen wij in. Oorspronkelijk was de bedoeling dat een team in Californie de echt chronische gevallen zou overnemen maar ze hadden pas een paar dagen toegang tot onze systemen en dat werkte dus niet echt. Al met al duurt het te lang voor iedereen maar een test is ee test en je moet het natuurlijk langer dan een week de kans geven. Morgen is onze manager er weer, hij ging naar Missouri om het daar op te helpen starten en ik ben benieuwd wat hij te zeggen heeft. De afspraak was dat er iemand naar ons gedeelte van het gebouw zou komen als we moesten helpen maar dat is nu veranderd in : als een agent om hulp vraagt en als er niemand reageert door de agent’s initialen de room te typen binnen 90 seconden, dan springen jullie in. Je moet dus alles laten vallen waar je aan werkt (behalve als je iemand aan de telefoon hebt) en je op triage concentreren en dat werkt niet. Mensen zijn gemakkelijk, ze denken snel., laat dat nu maar eens door iemand anders afhandelen, ik hou me even stil. Dat zorgt weer voor wrijving en zo. Mijn manager zegt altijd, the only thing constat at at&t is change (het enige dat constant is bij at&t is verandering) dus morgen kan weer alles heel anders zijn, we wachten af.

Ik ben weer aan het einde van mijn verhaaltje, ik wens Jan van de Port morgen een hele fijne verjaardag en jullie allemaal een geweldige week, voorzichtig zijn daar met het winterweer en de gladheid en tot volgende week maar weer

 

Mariet xxxxx

 

 

 

 

 

zondag 6 januari 2013

Van een boon en een kroon


Besjtumming

 

Vraog mich wao ich haen wil gaon

En ich wil neet euverdrieve

Maar der is neet vuul det mich trekt

Mien sjoenste reis is …sjrieve

 

Herinneringe, verlejen tied

Maar auch euver de toekoms kan ich vuul kwiet

Ut hede verlejit mich toet dinke

Ze komme gemekkelik op pepeer

Euver leefde, gelök, altied weer

Fantasie bedeent mich op mien winke

 

Missjien is ut waal de verlange nao ieuwigheid

Det mien gedichte deut ontsjtaon

Ut maakt niks oet, wat mich auch drieft

Haop allein det de inspiratie noeijts euver zal gaon

 

Hallo lieve mensen

 

Allereerst allemaal een heel gelukkig Nieuwjaar met alles wat wenselijk is, voorspoed, geluk, liefde en gezondheid. IK zei net tegen Martin, ik moet over oud en nieuw schrijven vandaag maar het lijkt alweer veel langer geleden dan een paar dagen, weer terug in de alledaagse dingen na al die feestdagen weer even terug naar af.

Ik hoorde net bij Minse Winse dat Ton Janssen is overleden. Ton was met hart en ziel betrokken bij de omroep, hij was het die mij interviewde nadat ik sollicteerde voor de vrijwilligersbaan bij radio P&M, als telefoniste bij het verzoekplaten programma Minse Winse, mensen te woord staan die belden voor verzoekjes. Hij gaf me deze kans en dat resulteerde in een jarenlange zeer prettige samenwerking met Jacques, Brigit en Jo en mijn eigen programma’s Minse Winse in samenwerking met Marij Gijsen en All the world’s a stage, ik mis het radiomaken nog heel erg en het heeft mijn leven heel positief aangevuld met warme herinneringen aan veel plezier en genoegdoening en natuurlijk een stimulans om veel gedichten te schrijven, elke week weer. Nog steeds stuur ik elke week mijn gedichtje op naar Panningen waar het ook trouw wordt voorgelezen op zondagmorgen.

 

Het is vandaag Driekoningen, de dag van de ster en de boon in de koek maar ik denk nog meer het startsein om de kerstperiode af te sluiten door alle versieringen weer in dozen op de zolder te zetten en de boom de deur uit te doen, menige huisvrouw zal blij zijn om verlost te zijn van vallende naalden maar ik vond het altijd een beetje trieste dag, de kamer leek zo leeg na al die frutsels en lichtjes. Ook hier is het weer tijd om de palmboom op te bergen en hopelijk staat hij volgend jaar in ons nieuwe eigen huisje. We moeten plaats maken want Raini gaat weer eens verhuizen, ze moet woensdag haar appartement leeg hebben maar kan pas over twee weken in haar nieuwe stekje en nu moet ze een plaats hebben om haar meubeltjes en zo te dumpen dus als het dadelijk licht wordt gaan wij in de garage beginnen, plaats maken, spullen aan de weg, handig want dat moet toch gebeuren in de komende maanden. Ze komt waarschijnlijk ook af en toe crashen op onze bank, we zullen zien.

Oud jaar, tja, het was speciaal. Ik had bij Chris op het werk loempia’s besteld, zijn moeder maakt die vers, de Vietnamese soort en ik kon er 25 kopen voor 10 dollars, Martin zei dat dit de beste loempia’s waren die hij ooit gegeten had. Ik had bij de winkel een flesje zoete chilisaus gekocht die perfect was en een klain flesje Crown Royale, Canadese whiskey dus rond 8 uur hielden wij ons feestmaaltje. We aten de helft van de loempia’s met vers stokbrood en kruidenboter en om 10 uur lagen qij met de buikjes vol in bed. Martin is zo iemand die het eigenlijk niet interesseert welke dag het is, hij zal niet tot middernacht opblijven alleen om de klok en kalender te zien veranderen. Ik werd net na middernacht wakker van het geknal van vuurwerk en een van die idioten on onze straat die elke gelegenheid aangrijpt om het pistool en geweer te schieten. We hoorden op het nieuws dat downtown aan de rivier een jongen in de voet was geraakt door een kogel die waarschijnlijk de lucht in geschoten was en de politie was op zoek naar die schutter. Het lijkt of mensen er niet denken dat : what goes up must come down.

Nieuwjaars morgen, lekker koffie en naar Minse Winse luisteren met mijn gedicht. Daarna , natuurlijk op een niet te vroeg tijdstip naar Susan voor de beste wensen een een dikke knuffel met wafels die nog over waren en zij had voor mij een lekker zeepje voor bij de kraan.

Woensdag op het werk weer terug naar de realiteit met vergaderingen en conference calls want morgen begint een groot project waar ook mijn team bij betrokken is maar daar meer over de volgende week want het is zoals altijd nog een beetje vaag, op het laatste moment en zo.

Ik hoor net jullie weerbericht, het lijkt erop dat de winter terug komt in Nederland, hier is het steeds weer een verassing, de laatste dagen waren waterkoud met regen en wind maar in de komende week gaat het weer terug naar droger en warmer, geweldig want er is weer een hele mand was en zonder droger ben ik afhankelijk van de zon en de wind.

Ik was ook even aan kijken naar een nieuwe dvd spelers want beide spelers zijn behoorlijk aan het aftakelen en staan om de haverklap stil. Ik was verrast hoe goedkoop zelfs de merkspelers nu zijn, ik wil er  tenminste eentje die regio vrij is zodat ik ook mijn Nederlandse dvd’s kan afspelen, niks heerlijker in deze koude dagen dan op tijd naar bed met een film, we hebben gisteren weer 10 dvd’s van de bien thuisgebracht.

Chris is in de lappenmand, ze kwamen dinsdag laat in de middag terug van 4 dagen Orlando en woensdag moesten ook hij en Nikki weer werken maar Chris ging door de rug en nu is het een gekreun en gesteun van jewelste. Vrijdag naar de eerste hulp en ja hoor, een zenuw in zijn rug beschadigd, niks aan te doen alleen spierverslappers, pijnstillers (die niet echt werken) en rust. Dat betekent niet werken dus ook geen centjes, ook niet voor mij voor de huur. Het is natuurlijk altijd een gok, een paar dagen wegblijven dat als je terugkomt, je baas zegt, ok, ik heb jou niet meer nodig maar ja, als je hemt ziet lopen dat weet je dat het echt even niet kan.

Het zit er weer op, allemaal een fijne week gewenst en als je die driekoningenboon vindt, veel plezier !!

 

Liefs van Mariet xxxx