zondag 22 februari 2015

Eindelijk thuis bij mij !!

Aswoensdag hoe toepasselijk
eindelik den dae breef
ze höbbe dich laote gaon
doe kums nao hoes, mien leef

Alles wat mos is gedaon
tied om dich los te laote
noe bes se hiej, anges det waal
neet gek om taege un does te praote

oppe taofel naeve dien foto
omringd door bloome, zoe hiel sjoen
wacht noe nog dien letste plekste om te ruste
det is wat wae nog motte doon

op unne sjoene veurjaors zondig.....

Goeiemorgen lieve mensen,

Ja, hij is thuis, mijn lief...eindelijk

Woensdag, aswoensdag kreeg ik de langverwachte brief van MedCure dat Martin was gecremeerd - bleek al op 20 januari te zijn gebeurd - en dat ik hem binnen 10 dagen kon verwachten per post, brief gedateerd 12 februari en ja hoor, op vrijdag probeerde de post het pakje af te leveren maar aangezien ik moest tekenen en niet thuis was een briefje in de mailbox en gistermorgen stond ik op het postkantoor en kreeg een pakje overhandigd. Op dat moment was het gewoon een pakje, het deed me niks maar toen ik het thuis openmaakte en de plastic doos die erin zat opende en de zak zag met de as kwamen natuurlijk heel veel tranen. Ik drukte de zak heel vast tegen me aan en liep naar buiten in de stralende zonneschijn en voelde me heel dicht bij jou. Na een hele tijd daar te hebben gestaan heb ik de doos bij zijn foto gezet.

Ik was van plan dat hoekje te veranderen, de tafel was tijdelijk en ik heb rigoreus veranderd, de wandtafel die ik in de hobbykamer had staan werd daar leeggeruimd en in de woonkamer gezet, er kan niet zoveel op als op de lage tafel maar het neemt minder plaats in beslag, basgitaren erlangs, mijn mooie vuurtorenbankje erlangs om op te zitten en nu pronkt het zoals ik het wilde. Met tulpen, hyacinten, narcisjes en het wonderschone boeket dat ik vanuit Limburg kreeg van mijn zoons, mijn zus en broers dat een uur nadat Martin's as thuiskwam werd bezorgd, dat is perfecte timing.
Het houten bureau dat ik de keuken stond, afgeladen met spulletjes staat nu op de hobbykamer, alles in kasten en niks meer op de vloer. De nieuwe magnetron die ik afgelopen week bij Walmart kocht ter vervanging van de kleine die heel vies was - hij heeft een paar keer bijna vlam gevat - past niet op de koelkast dus de plannen werden aangepast, ik heb nog steeds veel meer plaats in de keuken nu de baywindow - een kleine uitbouw bij de ramen - leeg is en nu kunnen mijn keukenkruiden dan eindelijk op de vensterbank nadat ik dadelijk alles veel schoongemaakt heb.

Met het geld dat ik van Campbell's soepen kreeg in de afgelopen maanden heb ik op amazon een nieuwe stofzuiger gekocht. Ik had een mooie van Carla maar nadat Martin probeerde de zak te vervangen brak er wat af en wilde hij niet meer. Die ging dus aan de wegkant samen met onze hele oude en de magnetron en ze zijn al opgepikt door de oud ijzer mensen.

Ian kwam langs met Ravyn gisteren en die kon fijn helpen tillen. Ravyn wilde graag blijven dus die ligt nog lekker in bed met een warme poptart Robin Hood te kijken en als ik dit verslag klaar heb gaan we samen knutselen, ze wil een haarband versieren voor haar vriendinnetje.

Het was een lange werkweek mede natuurlijk ook omdat ik toch erg uitkeek naar dit drie dagen weekend, heb morgen ook nog vrij. Het was druk want door het slechte weer in Kentucky en Alabama waar ze heel veel sneeuw en ijs hadden waren andere callcentra onbereikbaar voor de werknemers en wij waren daardoor veel code red. Dat betekent geen rust tussen de telefoontjes door zoals de laatste maanden het geval was maar volle pulle er tegen aan.

Donderdag kwam Stephanie eindelijk op bezoek, ik had haar niet meer gezien sinds 5 december, haar laatste dag bij ons en heb haar erg gemist. Ze doet het heel goed in haar store, had niet anders verwacht. We hebben samen van de koffie genoten die ze meebracht en lekker bijgekletst, ik ga haar binnekort daar ook bezoeken, het is niet zover hiervandaan, maar tien minuutjes rijden.
Mrs White zoals Donna mijn autootje noemt (Snowwhite) rijdt weer lekker nadat alle remklauwen zijn vervangen. Alleen mis ik natuurlijk de muziek in de auto, misschien krijgen we de radio ooit nog aan de praat, zou heerlijk zijn !

Verder op dit moment niet veel nieuws dus ik ga maar eens beginnen met de dingen die ik vandaag wil doen, was, poetsen en natuurlijk Ravyn entertainen want die heeft net als haar grandpa en tante Raini heel erg weinig geduld en wachten op iets, dat is oh zo moeilijk !

De verjaardagen die we deze week zeker niet vergeten zijn op 23 februari dus morgen, lieve Mieke uit Helden die mij ontzettend steunt, dikke knuffel XX en dan op 27 februari schoonbroer Vijo in Kessel, van harte en je bent nu weer een jaartje ouder dan ikke.

Op 24 februari is Pieter, de man van lieve vriendin Rita uit de Zeilberg jarig, ze zijn op de terugweek van een heerlijke vakantie in Aruiba en zo te zien aan de foto's hebben ze volop genoeten van het weer en de kleurrijke subtropen.

Allemaal een fijne week gewenst en tot  schrijfs...Mariet xx

Cardinal mannetje en erachter het vrouwtje, vanmorgen in de tuin

gieren hoog in de lucht op zoek naar een ontbijtje

Martin's as en de prachtige bloemen van mijn zoons, zus en broers

Martin's nieuwe gedenkhoekje




zondag 15 februari 2015

oh oh Valentijn

Veur mich genne sjmink dit jaor
Ich gaon puur natuur
Auch gen gek pekske
Det blieft achter mien kas deur
Ut leefst ging ich as pierrot
Met unne lach en un traon
Maar hiej veere ze genne carnaval
Dus ut zoe waal hiel erg gek sjtaon
Maar den de miense gaon sjoppe
In pyama and ochtend jas
Dus missjien doon ich ut toch, veur de gein
Op sjtraot, verkleid as paljas

Goeiemorgen carnaval vierders en andere vrienden,

Geen carnaval hier natuurlijk, de wereld is al gek genoeg dus wij doen het rustig aan.
Weer een hectische week natuurlijk, we zijn niet anders gewend.

Zondag had ik een dinner gepland, Kevin, Marie en Zoey zouden komen eten, Kevin zou mijn struiken kortwieken en toen ik hem om twee uur tekste liet hij mij weten dat hij werken moest, hij zou om vier uur klaar zijn en mij bellen als hij op weg was. Rond zes uur belde ik en liet een voicemail achter, het eten is klaar, als jullie niet snel komen begin ik alvast, dat heb ik een half uur later maar gedaan want ik hoorde niks en zag niemand. Het meeste vlees in de diepvries en relaxen voor de rest van de avond.

Maandag had ik vrij en ik begon vol goede moed aan de papierkraam. Eerst maar die belasting, ik hoefde deze keer geen extra formulieren in te vullen want...ik moest flink bij betalen, dat krijg je als je het hele jaar geen belasting op je loonstrookje hebt. 1275 Dollars maar gelukkig kan ik dat doen in 4 termijnen, eerste betaling voor 16 april...oh well, het is wat het is. Dat kon allemaal online dus het ging redelijk vlug. Ook de papieren voor Martin's levensverzekering waren een fluitje van een cent, kopie van deathvertificate erbij en in de mail. Ik zou binnen twee weken van hen moeten horenm hopelijk een vette cheque !!

Dinsdag werd er weer gewerkt, ze hebben alle lijnen omgegooid en nu krijg ik allemaal service calls, mensen die heel aardig zijn maar anderen die tegen me schreeuwen omdat het allemaal niet snel genoeg gaat. Ik heb netjes alle uren gewerkt deze week behalve woensdag, toen heb ik een uurtje eerder vrij genomen. Het zou koud worden tegen het weekend en aangezien Raini alle hout had opgestookt op dinsdag toen iedereen kwam eten, moest er nieuw komen. Ik dacht dat het gemakkelijker te vinden zou zijn bij daglicht, mensen staan langs de weg en verkopen 30 stuks brandhout voor 10.00. Mijn remmen deden vreemd maar ik vond hout en laadde de kofferbak vol. Het werd hoe langer hoe ergewr met mijn remmen, ik trapte geregeld het pedaal tot op de vloer en de auto was lichtelijk niet onder controle dus thuisgekomen laadde ik het hout uit en belde Donna om Tony om raad te vragen want ik vond het niet langer veilig om er mee naar het werk te gaan op donderdag. Zei vertelde me om naar hen toe te rijden, Tony controleerde de vloeistoffen, water, olie en remvloeistof, alles voldoende - dus mijn radiateur flush was goed verlopen - en zei dat het niet de breakpads konden zijn want dan zou het squeeken als ik remde wat niet het geval was, hij dacht dat het de remklauwen en de pads daarvoor waren, misschien eentje die klem zat of kapot was. Hij bood aan de volgende dag te kijken waar hij ze krijgen kon en dan alkles te repareren/vervangen, ik kon zo lang de jeep van Donna lenen om naar het werk te gaan. Ik vind die Jeep heel tof, je zit veel hoger en de radio werkt !!! Ik nodigde hen uit om met mij bij Cracker Barrel te gaan eten want ze hadden nog niks gekookt en het was ondertussen 7 uur. We kregen hetzelfde tafeltje als de zaterdag met Susan en Gil en hadden een lekker dinner. Daarna ging ik naar huis en direct naar bed, ik was uitgeput.

Donderdag in de jeep naar werk, 's middags texte Donna dat de onderdelen er vrijdagmiddag zouden zijn en ik moest maar niet stressen, alles was ok.

Vrijdag had ik mijn evaluatie over januari met Lori, mijn manager, alles exceed expectations, alweer, het is nog steeds wonderlijk dat ik zo goed functioneer ondaks alles wat er gebeurde in januari, een pluspunt.

Zaterdag werkte ik de late dienst en ging eerst 's morgens langs bij Teri, een collega van werk. Ze had de week ervoor een zware operatie gehad en was 6 weken in de ziektewet. Ik heb diezelfde operatie mid negentiger jaren ondergaan dus weet hoe dat gaat. Een genoegelijk uurtje met haar en haar man John die ook bij ons werkt en toen 9 uurtjes AT&T. Donna texte weer, laat in de middag dat mrs White klaar was en dat ik mijn autootje weer op kon halen. Tony had alle remklauwen en de sloffen moeten vervangen (en deze auto werd voorheen onderhouden door een monteur?) en de kosten van materialen was 150.00. IK ga haar zo dadelijk oppikken en lever de Jeep weer in, het was me een genoegen. Wat is het fijn om mensen om je heen te hebben die altijd voor je klaar staan, ik kan het niet genoeg zeggen !

Gisteren was het Valentijsdag, een heel gedoe hier, Martin en ik deden er nooit iets aan maar toch, het gemis van je lief is zwaarder als je om je heen alleen maar hartjes ballonnen, bloemen en lieve kaarten ziet. Ik kreeg een ballon en kaart van Lisa,m mijn buurvrouw op het werk, heel lief en gisteren een rode roos en een lieve kaart van Raini die zei : love is moms like you, liefs Raini.
Beide ballonnen en de roos staan bij Martin's foto.



Vannacht was ik niet zo blij met mijn kostgangers, ik had moeite om in slaap te vallen, mijn restless legs speelde weer op en ik droomde vreemd. Een rare man bracht me naar ondergrondse ruimtes en ik moest kamer 147 openmaken van hem, Toen ik de deur aanraakte werd ik wakker van luid praten en lachten, de meiden hadden blijkbaar pizza besteld, misschien was er iemand hier, ik weet het niet, ik keek op de klok, het was 4.17 am. Martin's favoriete nummer was 714, is dat raar of wat, ik bonste flink op de muur en riep dat ik wilde slapen, toen werd het stil.

Afgelopen dinsdag waren de kids dus hier om te eten, Raini had gekookt, heel lekker en we hebben samen foto's gekeken, baby foto's van Martin die ik vond in een bruine envelop, schoolfoto's en nog veel meer. Ook had hij verjaars en valentijnskaarten erbij...

Morgen weer werken en dan het volgend weekend is weer drie dagen vrij en ik neem me voor om tenminste een dag flink te poetsen, het is zo nodig.
Op 21 februari is mijn allerliefste vriendinnetje Marianne jarig, van harte lieverd en een fijne dag !!!

Ik ga eindigen want ik ben laat, door de nachtelijke onrust sliep ik tot tienen en ik moet heel wat doen vandaag...fijne dagen allemaal en tot schrijfs !!

Liefs...Mariet

zondag 8 februari 2015

Ticket in de pocket !!

de pluuskes van de perdebloom
weije op elke windj
wae plökte ze inne wei
ich waas toen nog un kindje
en dach, wao gaon ze toch nao toe
missjien wel hiel erg ver
noe dink ich, wao bes dich toch haer
en in mien aug weersjpegelt zich die sjter

Hallo lieve vrienden,

Hoog tijd om aan mijn wekelijks verslag te beginnen want het was een hele interessante week, van diepbedroefd tot blijdschap, van frustratie naar opluchting.

Ik wil beginnen met een felicitatie, voor os Ine en haar Vijo die vandaag 20 jaar getrouwd zijn, lieverds, ik wil jullie van harte feliciteren met deze mijlpaal en jullie er nog vele vele gezonde en gelukkige jaren bij wensen. Dikke knuffel voor jullie allebei, ik hou van jullie !!

Beginnend op zondag, de grill party bij Kim en het was me een party. Lekker buiten in haar tuintje, omringd door een hoge schutting, zaten wij bij een aangename 23 graden - zoals het vandaag weer wordt - in het zonnetje, de gril stond te roken, kip en ribjes en wij maar kletsen en kletsen. Zij met een flesje bier, ik met een glas sweet tea want ik moest tenslotte nog rijden en een lekker smookje erbij - drie trekjes en ik was verkocht ! Rond zes uur was het vlees gaar en kon er gegeten worden, wij nog steeds buiten, haar dochter Jennie binnen op de bank bij de tv. En de wedstrijd, de Super Bowl, ik heb er niks van gezien maar dat was ook niet zo belangrijk. Rond 8 uur toch maar huiswaarts, nog steeds een beetje in hogere sferen en vroeg naar bed, tenslotte wachtte er een lange werkweek.

Maandag middag een mailtje rond 5 uur van Joke en Nico, of ik met hen wilde uit eten bij de Golden Corral, samen met Judith en Quincy. Snel om 6 uur richting Normady Boulevard wat maar een afslag verder is als die ik normaal neem dus om twintig voor zeven was ik bij het restaurant en even later reden zij de parkeerplaats op. We aten en kletsen, heel gezellig en gingen pas om negen uur daar weg, ongekend voor Amerikaanse standaarden want die eten en zijn binnen een half uur weg weg. Bedankt voor de gezelligheid en ik verheug me op een volgend weerzien - Joke en Nico zijn ondertussen weer thuis in Nederland.

Dinsdag kwam ik of liever gezegd Raini er achter dat ik een deuk in de zijdeur achter had en dat verklaarde waarom die deur ineens niet meer goed openging, verdorie maar och ja, het is maar een deuk, ik hoop dat degene die mij ramde, waarschijnlijk op een parkeerplaats, er meer aan overgehouden heeft, wel laf om dat te doen en stiekem weg te rijden zonder een briefje achter te laten.

Dinsdag avond in de post het deathcertificate van Martin, toch even slikken om het zwart op wit te zien hoor. Mijn naam staat er ook op, als spouse dus tevens een bevestiging dat we officieel getrouwd waren. Ik belde MedCure want ik kreeg geen kopieen en de aardige dame vertelde me waar ik die kopieen kon bestellen. Toen ik vroeg om een update over hem vertelde ze me dat de doktoren alle tissue samples hadden kunnen nemen en dat hij op de lijst stond voor crematie, ze verwachtte dat zijn as binnen twee tot drie weken naar mij opgestuurd wordt maar ik krijg bericht ongeveer een week van tevoren. Toch fijn om te weten dat ze hem accepteerden wants dat was wat hij wilde, dat er iets nuttigs mee gedaan kan worden.

Ik belde de service die de kopieen verzorgd en bestelde er 5, dat zou voldoende moeten zijn voor verzekering, social en belastingdienst. Ik kon kiezen tussen UPS - drie dagen 17.50 - of gewonen US mail, gratis en tot 13 dagen, koos voor het laatste, tenslotte zijn we zuinig maar ik had ze al vrijdag in de post dus dit weekend kan ik alle papieren invullen hopelijk.

Woensdag avond besloot ik dan toch mijn ticket voor vakantie in mei te boeken, Orlnado - Amsterdam via Arke, 450 dollars goedkoper dan via de normale weg die ik bewandel met overstappen enz. Arke stopt in Miami maar alleen om mensen op te pikken dus we kunnen blijven zitten. Je moet wel extra voor koffers en zo betalen, een warme maaltijd is gratis plus een glaasje water, als dat geen luxe is !!

Het ticket was ineens 769.00 op woensdag middag maar ging weer terug naar 669.00 euro, waarschijnlijk had iemand geannuleerd dus ik ben er gelijk op gesprongen alleen, betalen dat was andere koek. Ze accepteerden mijn Vystar debitcard niet, had ik ook niet verwacht dus ik zette snel het geld op mijn creditcard maar net 8 minuten te laat om diezelfde dag nog door te gaan dus dondermorgen - nadat ik mijn vette paycheck met de 1000.00 dollars bonus had gekregen - nog maar eens proberen. Ik probeerde het de hele donderdag en vrijdag maar niks, niet geaccepteerd. Ik belde met Arke via Skype, nee mevrouw, als het niet lukt uw creditcard maatschappij bellen. Dat kon via mijn phone, nee mevrouw, niks mis met het saldo, waarschijnlijk een foutje op de website van Arke. Weer Arke gebeld, nee mevrouw, als het niet lukt (en niemand vertelde me ooit dat ze geen buitenlandse carda accepteren blijkbaar) dan naar een Arke vestiging gaan (ja hoor er is er eentje hier om de hoek!) of via de bank betalen. Maar, dat gaat een week duren want het moet eerst naar de ING en dan naar jullie en tegen die tijd is het ticket of verlopen ...doen we dus niet). Kan het per telefoon? nee mevrouw daar doen we niet aan.
Donderdag middag eerder vrij genomen en me lekker laten verwennen  met een pedicure bij een kleine Chinese salon in de buurt, in een rugmassage stoel werd ik toch een deel van de stress kwijt voor eventjes.
Vrijdag toen het nog steeds niet lukte heb ik de hulp van Susan ingeroepen, zij zou het met haar creditcard proberen en ik zou haar cash terugbetalen maar oh oh, dezelfde trammelant, niet geaccepteerd. Na een post op facebook over mijn frustraties dan hulp uit Nederland, kanjers Carla en Marcel sprongen te hulp, zij betaalden en toen lukte het wel, ik maakte de centjes over naar hen via Paypal en alles is ineens opgelost, wat een fijne mensen heb ik toch om me heen !!
Na vrijdagmiddag een devo (development - zeg maar evaluatie van 2014) met Lori, mijn manager te hebben gehad, ik had alle cijfers ruim overtroffen en zij had niks dan lof over het afgelopen jaar - een klein wondertje, ik werk blijkbaar het beste onder enorme stress) was het dan eindelijk weekend. Drie dagen vrij, heerlijk !

Gistermorgen uitslapen na een roerige nacht met ijskoude voeten en kramp in mijn tenen deed ik het rustig aan natuurlijk, lekker in de pyama tot ruim na tienen met koffie. In de kamer brandde een kaarsje bij Martin's foto die nu ingelijkst op de tafel staat, een stokje wierook kun je in het hele huis ruiken - hij was dol op de geur - en er staan verse roze en donkerroze lelies te stralen. Rond half elf gingen Susan en ik op pad, yardsales waren er niet zoveel omdat het behoorlijk koud was die nacht, dichtbij de vorstgrens maar we vonden een estate sale waar ik een paar dozen lint, knopen en kant voor een prikkie kon kopen, allemaal oud, heel mooi.  Het plan was om gistermiddag aan de computer kamer te beginnen, flink opruimen en alles opnieuw indelen maar de middag was om voordat ik het in de gaten had. Om half zes ging ik met Susan en haar man Gil naar de Cracker Barrel, ik had haar voor kerst een etentje beloofd, ook als een bedankje voor alle steun en goede zorgen, ik had de giftcard nog van hospice en we hebben heerlijk gegeten, ik nam nog een gedeelte mee naar huis. Daarna in bed met mijn haakwerkje, een stola voor Kim, en een film op. Ik hoefde Raini niet te halen want die was eerder al ziek thuisgekomen van haar werk, snotverkouden, hopelijk krijg ik het niet.

Vanmorgen iets langer geslapen en nu nadat ik klaar ben met dit verslag ga ik Kevin bellen want hij , zijn vriendin Marie en hun dochter Zoe zouden vandaag langskomen, Kevin gaat mijn struiken voor kortwieken en ik ga voor hen koken, het vlees staat te pruttelen, stoiofvlees met champignons, aardappelschotelje, spinazie salade en hemels modder (chocolade mouuse) als toetje. Ik hoop dat ze niet afbellen !

Gisteren kreeg ik een blij bericht uit Belgie van mijn jongste Frank, hij en Aline wonen sinds de vorige week samen, wat een vreugde voor deze oude moeder...

Dus lieve mensen, ik kom op vakantie, ik vlieg hier 2 mei weg en arriveer op zondag 3 mei in Amsterdam, ik vlieg op maandag morgen 18 mei weer terug naar Orlando. Het zullen heel hectische en emotionele weken worden, moederdag 10 mei, Fenna's 6de verjaardag op die dag (mijn vader zou 94 zijn geworden), de zestigste verjaardag van Mart, heel veel mensen ontmoeten hopelijk maar ook tijd om te relaxen, om gewoon lekker met mijn familie en vrienden rond de tafel te zitten en te vertellen en te luisteren. Ik wil jullie allemaal graag ontmoeten maar weet ook dat twee weken veel te kort is daarvoor, ik wil mezelf niet voorbij rennen. Volgend jaar kom ik voorgoed terug en dan hebben we daar alle tijd voor dus ik hoop dat niemand me wat kwalijk neemt als ik je in mei niet kan zien...

Ik ga er een eind aan breien, tijd om te kokerellen maar eerst eventjes checken of het allemaal wel doorgaat. Morgen maandag heb ik vrij en dan staan alle formulieren op mijn lijst en van 17.30 - 19.00 heb ik een workshop over rouwverwerking via hospice, ik denk dat ik niet echt begeleiding nodig heb maar misschien is het een fijne manier om te zien hoe zijn dit doen en kan mijn verhaal wat voor anderen betekenen, ik heb tenslotte de tijd ervoor.

Alweer allemaal bedankt voor het lezen en voor de geweldige steun die jullie mij geven, ik kan niet genoeg zeggen hoeveel dit voor mij betekent

Veel liefs...Mariet xxxx

zondag 1 februari 2015

van een boom en een band

De roezeblaedjes verwelke
Goan de waeg dae alles geit
Ens gaaf en geurend
De kamer opfleurend
Is ut noe un zielig boeket
Wat naeve dien foto sjteit
Maar ut kerske brantj
Zoe as elken daag
Ut verleeg dien gezicht
Maakt ut moei en zaach
En ich weit, wat der auch gebeurt
Det ut laeve verder geit

Hallo lieve mensen,

Het is bijna niet te vatten, vandaag 1 februari, de verjaardag van mijn lieve petekind Anne in het verre Helden. Januari is voorbij, de maand die voor altijd een stempel in mijn herinnering zal dragen, de maand dat ik mijn lief, de liefde van mijn leven moest afgeven aan de eeuwigheid.

Zondag nam ik een stap, mijn hart vertelde me dat dit moest gebeuren, ik belde mum, ze was thuis dus ik nam Ravyn mee om haar te bezoeken. Mum had haar niet meer gezien sinds ze een paar weken oud was dus hoogste tijd voor een hernieuwde kennismaking met haar achterklein dochter dacht ik en ik geloof dat het een goede zet was. Mum was helemaal weg van haar, Ravyn vond het allemaal heel interessant natuurlijk en speelde volop met de kittens. Later gingen we naar buiten want ze wilde het bos zien waar grandpa (Martin) als kind speelde. Ik liet haar het schuurtje zien waar hij heel vaak sliep, het is nu helemaal ingevallen en ernaast staat de eikenboom, hij plantte hem als kind, eikel in de grond en nu is hij zo'm 8 tot 10 meter zeker. Ik ben er zo vaak geweest maar ik zag nooit de halsband die aan een tak hing, ik kon er net met mijn vingers aan. Met behulp van een stok kaalde ik hem eraf, leer met metalen puntjes, helemaal verweerd. Mum zei dat Martin die ooit erin gehangen had maar ze wist niet meer waarom. Ik besloot hem mee naar huis te nemen, de boom doet het niet goed, wordt verdrukt door hogere bomen, krijgt niet genoeg zon en lucht en zal dus waarschijnlijk eens tegen de vlakte gaan.  Na een genoegelijke tijd bij mum was het tijd om weer terug te rijden, ik moest Raini ophalen om half drie maar eerst gingen Susan, Ravyn en ik naa de Ramona Fleamarket want ik moest een paar dingen hebben die daar te krijgen zijn. Ik kocht een super paars hoesje voor Martin's telefoon, ik kon hem nooit vinden in mijn overvolle tas omdat hij steeds in hoekjes gleed. Voor 5 dollars is dat leed geleden. Ook vond ik nog twee super leggings, power flower en afgelopen week op het werk kreeg ik ontzettend veel complimenten erover. Boiled peanuts voor Ravyn en natuurlijk....nog een barbie, dat kind lijkt er nooit genoeg te krijgen. Raini kwam thuis en er werd gekookt, de hele bubs kwam over rond zessen, Darian, Josh en baby Josh, Ian en Logan. Ik liet Raini de halsband zien en ze vertelde dat die van daddy's dog was. Toen Martin bij Beeks, de opvangplaats voor gewonder vogels werkte, werd er een hond binnengebracht, een mix maar niemand wilde hem dus Martin nam haar mee naar huis, doopte haar Sunny en had haar een korte tijd totdat ze overleed, nog geen jaar later of zo, Dis is ongeveer 15 jaar geleden volgens Raini, hij besloot haar te begraven onder zijn eikenboom en hing haar halsband aan een tak. Ik was diezelfde avond foto's aan het bekijken met Ian en ja hoor, een foto van Sunny met diezelfde halsband die nu op de tafel in kamer bij alle andere spulletjes ligt.
Sunny met de halsband

Maandag had ik vrij omdat ik gisteren werkte en ik kreeg bezoek van Joke en Nico, ze hadden heerlijke kaas, koffie pads en een lekker Victoria Secrets geurtje meegebracht en we hebben heel fijn zitten praten. Ze gaan komende vrijdag weer terug naar Nederland maar ze komen nog een avond langs, ik geniet altijd heel erg van hun bezoek.

Dinsdag begon mijn werkweek weer, altijd het gestress van de laatste dagen van de maand om je cijfertjes op orde te krijgen en ik denk dat dat weer gelukt is, gisteren kreeg ik als toetje nog twee mensen zover om met Uverse te praten dus dat is ook in de knip.

Ik ben veel alleen geweest, deze week, in de avonden en dat is niet leuk, niet dat ik me niet vermaak of zo maar binnenkomen in een donker huis waar de stilte bijna te voelen is, nee, het is soms zwaar al is Ushuaia altijd aan het wachten op mij en eten natuurlijk. De kamer ruikt naar hyacinten en het is bijna een drukkende lucht.

Vrijdag was Diana jarig en ik dacht, laat ik haar na het werk verrassen met een bloemetje, ik haalde een mooie pot roze hyacinten bij Publix maar ik had pech, niemand thuis dus ik liep achterom en zette de pot op haar tuintafel onder de tent, ze vond hem de volgende dag. Op mijn weg terug zag ik een heleboel mensen met bloemen en kaarsen, de politie was er en natuurlijk de bus van de plaatselijke nieuwszender (news4jax.com), de dag ervoor was er een 14 jarige scholiere doodgereden op die plaats terwijl ze overstak naar de schoolbus, vreselijk, voor haar ouderlijke huis. Wat is mijn verdriet vergeleken met het verlies van een kind...
Vandaag ga ik uit, ik ben uitgenodigd door Kim van mijn werk. Het is Super Bowl zunday, niet dat de game mij interesseerd maar iedereen komt samen om te grillen en zo. Ik dacht dat de meiden thuis zouden zijn maar Raini en Star gaan naar een vriendin en ik had al 1.5 kilo mooie ribjes gekocht. Toen Kim hoorde dat ik alleen was nodigde ze mij uit om samen met haar afmilie te dag door te brengen, de wedstrijd start om 6 uur maar de party al om 2. Ik ga zo dadelijk komkommersalade maken en ook heb ik stokbrood met kruiden boter. Het is niet zover hier vandaag, ongeveer 15 minuutjes rijden maar wel door het drukte deel, Blanding door Orange Park net voorbij het kerkhof waar de Lynyrd Skynyrd bandleden begraven zijn.

Het volgende weekend heb ik weer drie dagen vrij want ik werk zaterdag 14 februari, Martin en ik deden nooit echt iets voor Valentijn maar toch, als ik overal de hartjes en zo zie, dan wordt je neus weer extra erop gedrukt dat hij er niet meer is. Het is gek misschien maar vooral als ik auto rij komen vaak de tranene, je bent dan helemaal geisoleerd in je voertuig en mijn gedachten dwalen zo vaak af naar kleine dingen die gebeurd zijn en ik moet me vaak vermannen want tranen maken de wereld troebel en ik moet mijn aandacht bij het verkeer houden, Amerikanen kunnen immers niet autorijden !

4 Februari is Willemien jarig, van harte en bedankt voor alle steun die ik door de jaren van jou en Gerry heb gehad !!

Ik ben vast wel weer dingen vergeten maar dat komt wel weer...of misschien niet. Ik heb een hoop papierwerk liggen, belasting, levensverzekering maar voor alles heb ik dat overlijdenscertificaat nodig en dat is er nog steeds niet. Wel ga ik de komende week mijn ticket boeken, het is bijna 100 % zeker dat ik arkefly boek vanuit Orlando naar Amsterdam, het scheelt me maar liefst zo'n 400 dollars met de vluchten vanuit Jacksonville en het is zonder overstappen. Het is ongeveer twee uurtjes naar het vliegveld van Orlando maar ik vind vast wel een oplossing daarvoor. Ze vliegen alleen op Amsterdam, dat wordt 's morgens vroeg weggaan op de terugreis, vertrek in Amsterdam om 9.00 maar daar maken we ons dan wel druk over, wat in het vat zit verzuurt niet. Donderdag krijg ik mijn bonus en dan wordt de uiteindelijke beslissing genomen voordat alle plaatsen weg zijn.

Ik wens jullie een fijne week, geniet van al het goede dat we soms maar heel gewoon vinden maar ieder mooi moment met mensen die je lief zijn is waardevol en er is niet mooiers dat een arm om je schouders, een aai op je wang en te horen dat iemand van je houdt al kan het vaak ook zonder die woorden.

Liefs...Mariet xxxx