zondag 30 december 2012

De laatste loodjes voor 2012


We tellen de uurtjes

Tot het nieuwe jaar

En luisteren naar de top 200 op de radio

Nog zo’n 420 liedjes maar

Dan is het gedaan met 2012

het was vol mooie dingen

maar ook met drama en spanning gevuld

en wat 2013 ons gaat brengen

hopelijk voorspoed, gezond en geluk

maar dat is nog in de nevelen van de tijd gehuld

 

Hallo lieve mensen

 

Allereerst wil ik iedereen bedanken die ons het afgelopen jaar weer zo ontzettend gesteund heeft, met Martin’s ziekte, op goede en slechte dagen, met mijn twee reizen naar Nederland, allereerst voor de begrafenis van mijn lieve moeder en recent met mijn vakantie, voor al die lieve woorden en gedachten, het is fijn om te weten dat er mensen zijn die aan je denken en met je meeleven en woorden delen.

 

De laatste dagen van het jaar, de klok tikt ze snel ze zo snel weg, ik geniet de laatste dagen van al die mooie muziek op de radio bij de top 2000 en er zijn steeds meer liedjes en melodieen die herinneringen opwekken.

Kerst was speciaal dit jaar, waarschijnlijk Meemaw’s laatste in verband met haar ziekte, wij waren erbij en het was gespannen, de sfeer, niet zoals andere jaren. Het leek of iedereen op de tenen liep, er waren ook maar een paar mensen, ik snap dat nooit want als een geliefde persoon ziek is zou ze omringd moeten worden door kinderen en kleinkinderen, mensen die laten zien dat ze van je houden maar de meesten bleven dit jaar weg. Jammer hoor maar ze genoot er toch van ofschoon ze erg verward is op dit moment. Het hoogtepunt voor mij was dat April langskwam met Ravyn en ik dat op het laatste moment voor we vertrokken hoorde dus ik kon nog snel voor een kerstkadootje zorgen, een doosje vol Duplo van Lego. Ze vond het geweldig maar het fijnste was hoe ze al de tijd bij Ian was, op de arm, op schoot. Voor haar was het toch wel wat veel, al die mensen om haar heen die ze eigenlijk niet meer kenden en die haar overspoelden met kadootjes en na een uurtje weer weg.
 
Ravyn met haar papa Ian en haar overgrootvader Ricky

Ze was duidelijk in haar nopjes met de Duplo
 
 

Voor de rest van de dag was het relaxen voor ons, het weer was geweldig, een milde dag met 22 graden en zon.

De volgende dag, heel erg regenachtig en met veel wind, gewoon weer werken. Duidelijk veel minder mensen op het werk, veel bewaren een week vakantie voor tussen kerst en nieuwjaar, we hadden nog veel koekjes en cake over van de vorige week en er werd dus veel gesnoept.

Op donderdag morgen moesten de ruiten worden schoongemaakt want er zat ijs op, vreemd hoor, dit weer, extreem. Ik kreeg betaald en goed nieuws.

Jullie herinneren jullie misschien nog hoe we de gemeente in de tuin hadden die alles platmaaiden en mij via de huurbaas een rekening hiervoor presenteerden van 370.00 dollars die in begin september moest betalen en al dat gedoe ermee. Nou, sinds die tijd had ik toch wel duidelijk moeite om elke maand alles rond te krijgen en was ik iets achter elke maand op mijn huur, deze maand was dat 200 dollars die ik dan steeds de week erop als ik betaald kreeg alsnog betaalde met 5% boete voor het te laat betalen. Van de week kreeg ik een mailtje van de huurbaas, de gemeente had het bedrag terugbetaald, vraag me niet waarom want ik wist niet van deze procedure. Onze huurbaas schreef, aangezien je 200 dollars achter bent op de huur en met de boetes en zo staan we nu quit. Ik gelijk terugmailen dat ik het daar niet mee eens was, dat boete alleen was over het bedrag wat te laat was volgens mij en de volgende dag stuurde hij me een mail terug met de een overzicht van de betalingen sinds september en hij gaf toe dat ik gelijk had en dat ik de overgebleven 172.00 van mijn volgende huurbetaling kon aftrekken, lekker toch alleen triest dat je gelijk in de pen moet om je gelijk te krijgen maar ik weet dat Marcel en Carla die heel herkenbaar vinden, je moet hier ontzettend alert zijn en anders kun je het wel vergeten.

Dat betekent dus dat we het deze maand iets ruimer hebben en daar heb ik dus gelijk gebruik van gemaakt door onze badlakens te vervangen, Chris kan de dunnere blijven gebruiken, ik heb lekkere zachtgele handdoeken en die houden wij lekker apart in de slaapkamer.Ook heb ik wat heel aparte kitscherige paarse kersthangers met glitters gekocht (voor de helft van de prijs) voor in de kerstpalmboom, Martin moest er wel met lachen hoor.

Gisteren was ik vrij en Raini moest babysitten op Ravyn en op Jocelyn, Colleen’s kleine meid (Colleen is een ex van Ian) en ze kwamen langs zodat de kiddies bij ons konden spelen. Ravyn herkende ons nu wel en Martin en ik kregen allebei een dikke kus. Jocelyn, die toen Ian en haar moeder nog samen waren wel vaker hier is geweest , zei direct, I remember that I can here to play. Slimme meid die Jocelyn, voor haar 4 jaar. We gingen in Raini’s auto naar het park en toen ik me achterin langs de meisjes moest wurmen zei ze, you can do it en even later legde ze haar hoofdje op mijn schouder en zei, I love you. Ravyn keek heel geinteresseerd toe vanuit haar auto stoeltje. We gingen naar Ringhaver Park. Het was niet zo nat als we dachten want na twee nachten vorst regende en onweerde het behoorlijk op zaterdag morgen. We liepen naar de rivier, Ravyn wilde niet op de loopbrug, het laatste stuk en Martin moest haar dragen om de vissen te voeren. Daarna liepen we weer terug door het bos waar de meisjes zochten naar dinosaurussen en dachten dat ze ook slangen zagen (je moet het leven avontuurlijk maken en ze hebben allebei een behoorlijke dosis fantasie), we zetten Jocelyn af bij haar moeder’s werk en reden weer naar ons eigen huisje met een lekkere pizza voor in de oven en een rustige avond op de bank.

Vandaag is het ook rustig in huis net als de komende dagen, Chris en Nikki zijn naar Orlando om zijn grootouders te ontmoeten die daar een time share appartement hebben, hij heeft ze verschillende jaren niet gezien, nadat ze twee keer de lotto gewonnen hadden (met echt miljoenen)hebben ze veel gereisd en ze hadden hun nu uitgenodigd om oud en nieuw met de hele familie door te brengen.  Best wel lekker, het huis voor onszelf , ik heb een hoop was en voor de rest, straks lekker koken en verder niks.

 

Ik wil jullie allemaal een gezond en gelukkig 2013 toewensen en zal ook het komende jaar jullie weer graag op de hoogte houden van het wel en wee van Martin en ik

 

Dikke knoevel……Mariet xxxxx

 

zondag 23 december 2012

Ik zie een ster


Vrede

het lijkt soms een ijdel gebaar

overal vechten de mensen

overal dreigt er gevaar

vluchtelingenkampen

bombardementen

kinder hongerig en koud

en alles draait om centen

wij bidden voor vrede in deze tijd

maar wie kan ons dat bieden

soms lijkt een oplossing zo ver weg

en wachten we op een wonder dat moet geschieden

maar vrede begint in ons eigen hart

naar familie, vrienden, buren

verdraagzaamheid en delen

en wensen dat die weg naar vrede

niet zo lang is, niet eeuwig zal duren

 

Hallo lieve mensen

 

Ja hoor, we zijn er nog, de wereld is nog niet vergaan, had denk ik niks te doen met de Maya mensen maar gewoon verkeerd uitgelegd en ik ben er blij om. Het heeft een hoop stress opgeleverd voor veel mensen die panisch probeerden om duikboten te regelen of de juiste berg op te zoeken om gered te worden door buitenaardse wezens en ook een onderhoudende film maar we gaan gewoon nog even door.

Dat betekent ook dat we ons nu echt op gaan maken voor de Kerstdagen. Martin vertelde me een paar weken geleden, ja hoor, je mag versieren dit jaar, boom, alle toeters en bellen want….voor die tijd vergaat de wereld toch. Ik nam dat zo serieus dat ik hem vertelde dat ik een levende kerstkribbe wilde hebben met stro, een homeless echtpaar dat op het punt stond om te bevallen en zo, toen had hij toch wel zijn bedenkingen maar we hebben er toch maar van afgezien. Geen boom (te duur en we hebben ook niks om te versieren) maar ik heb wel kadootjes gekocht voor de kids. Gisteren ook eindelijk Ian’s sweatshirt met capuchon gevonden want dat was nog een hele opgave in zijn maat (hij is een meter 95) en nu nog alles inpakken.

Het was me een weekje wel, maandag viel het toch tegen om weer te gaan werken, Martin was jarig maar die vindt die feestdag maar niks, ik had hem de dvd van Led Zeppelin besteld en daar was ie wel blij mee en een keramisch keukenmes.

Ik hield het op het werk vol tot 5 uur, toen kwam de jetlag en vloerde me zodat ik een uurtje eerder naar huis ging. Vanaf dinsdag ging het veel beter en het was fun. We deden de 12 days before Christmas met elke dag kadootjes die verloot werden, zover nog niks gewonnen.

Ik had een hoop foto’s van mijn vakantie en het was ontzettend leuk om die allemaal te bekijken, mijn facebook mensen hebben er al een aantal gezien. Donderdag had ik vrij en eigenlijk een afspraak met de cardioloog maar die heb ik verzet naar 17 januari want ik had geen tijd om te gaan bloedprikken en dus had ik de donderdag voor mij en mijn lief. We gingen lekker naar de bioscoop, The Hobbit stond op het programma en het was klasse. Ik heb echt twee en een half uur genoten van het eerste deel, een van mijn favoriete boeken sinds de zeventiger jaren was fantastisch verfilmd, het was niet druk, er zaten misschien 30 mensen in de zaal en dus lekker lui op de laatste rij, heel hoog en we konden alles perfect zien.

‘s Avonds nog gauw even wafels bakken voor de potluck van vrijdag op het werk. Ik startte mijn computer vrijdagmorgen en vond mijn scherm heel grauw en grijs, ook mijn muis werkte niet erg goed, herstarten maar dat deed niks. Toen viel me ook op dat de letters op mijn toetsenbord wel erg door elkaar stonden, letters in plaats van cijfers en zo. Ik vroeg Ashley even te kijken, misschien zag ik wel rare dingen op deze einde van de wereld dag. Ze moest erg lachen, ze hadden mijn monitor instellingen veranderd en een plakbandje over het lampje van mijn muis verklaarde waarom die haperde maar ik moest nog een uurtje wachten totdat Chris er was zodat al mijn keyboard knopjes weer keurig op de juiste plaats waren. Raar hoor om een M te typen terwijl er het knopje van de 9 zit etc. Iedereen had lekkere spulletjes meegebracht, kersentaart, cheesecake, koekjes en ze waren erg verrast over de wafels, Debby kwam mij een dikke knuffel geven, ze vertelde dat ze een collega had vroeger , 10 jaar geleden die deze wafels ook bakte en ze had er na die tijd nooit meer gegeten.

Omdat ik donderdag vrij had moest ik gisteren werken, ik was vroeg en stopte even op een estate sale, een reusachtig en heel mooi huis aan de rivier met veel kamers, inloopkasten en dergelijke en ik vond een paar mooie glazen voor een kwartje per stuk en een geweldige koffer van het merk Voyager (kost rond de 100.00 nieuw) die ik op de kop tikte voor 10.00 (7.50 euro) want de mijne was erg beschadigd na de laatste vlucht.

Het is vanmorgen koud, na een paar dagen boven de 25 vriest het nu een paar graden en aangezien de ramen in de slaapkamer openstaan was het net een koeling dus onder twee dekens was het heerlijk slapen.

Ik weet nog niet wat we met Kerst doen, toen ik afgelopen week bij Ricky en Meemaw kwam vertelde ze me dat ze naar het ziekenhuis was gegaan (eindelijk) en de dokter had borstkankeer geconstateerd. Ze stond erop dat ik de knobbel voelde die ze al heel lang had maar ze had nooit iemand iets verteld, hij was zo groot als een ei, ze is 91 en de dokters willen er niks meer aan doen dus dit kan haar laatste Kerst zijn. Triest hoor, ze is een schat en me zeer lief.

 

Ik ga een aantal foto’s van mijn vakantie plaatsen, vooral de foto’s van een besneeuwd Kessel zijn fantastisch denk ik.

Ik wil jullie allemaal een gezegend en vredevol Kerstfeest wensen samen met familie en vrienden, allen die jullie lief zijn en dan gaan we ons deze week opmaken voor het einde van het jaar in bezinning voordat we weer aan een heel nieuw hoofdstuk beginnen.

 

Liefs….Mariet xxxxxxxxx
 

met Rita Sinterklaas shoppen in Panningen

de Sint en Piet waren er ook

leuke onverwachte ontmoetingen zoals oud collega Tiny van de Edah

boekpresentatie in Sittard van Platbook 9, mijn gedicht Kessel staat er in

de liefste zus van de hele wereld !!

weer even ouderwets Minse Winse met Brigit, Jacques en Marian

vriendinnen sinds 50 jaar, Els, Helene en Marianne

altijd weer even gezellig en hartelijk bij Mieke


sneeuw !!!!




 
lekker wandelen met Marianne en Djemma

Anne (met gehaakte muts) en Miep

aanleg plaats Veer in Kessel

haventje Kessel

kerk en kasteel

pap en moeder weer samen onder een laagje sneeuw

kerkhof Kessel met kasteel

uitzicht vanaf het kerhof
 

 

 

 

zondag 16 december 2012

Home !!!!


 

ich bakte un keukske
laos ut in ein bukske

met bookesmael en sjpek

de dokter zei, det is neet good

veur ut vetgehalte in dien blood

ich vertelde um, bes doe gek

 
kook met sjpek
kook met kroet

en unne dieke plak kerboet

kook met kroet

kook met sjpek

hemels veur de lekkerbek

 

wie ich begos
en oetvong wie ut mos
waas der gen oetsjeije

doe zoogs de eine nao de angere versjiene

zelfs met krinte en reziene
ich beheers noe auch de kuns van ut dreije

 

kook met sjpek

kook met kroet

en unne dieke plak kerboet

kook met kroet

 

kook met sjpek

hemels veur de lekkerbek

 

un vlemke onger de groetste pan
ut besjlaag in ein sjteine kan

de botter sist zien bes
de sjtapel greuide oppe bord

unne baeker met wat pap van gort
miene honger gesjtild, miene dors gelest

 

kook met sjpek
kook met kroet

en unne dieke plak kerboet
kook met kroet

kook met sjpek
hemels veur de lekkerbek

 

Hallo lieve mensen

 

Het zit er weer op, een super 2 weken Limburg met heel veel lieve mensen en nu weer proberen te relaxen want morgen moet er gewoon weer gewerkt worden. Ik heb niet alles opgeschreven dus moet het een beetje met mijn geheugen doen dus als ik iemand vergeet, vergeef me astublieft.

Ik vertrok hier op Jax airport op zaterdag 1 december nadat Susan en Gil me afgezet hadden. Ik hoorde dat mijn vlucht vertraging had maar ze konden me op een eerdere vlucht naar Newark (bij New York) boeken zodat ik de vlucht naar Brussel kon halen. Beginnen met stressen dus. Rond 18.00 uur vertrok dan het vliegtuig naar Belgie en gedurende de nacht sliep ik echt niet veel. Rond 8.30 stonden Rob en Frank mij op te wachten en na een stop in Neerpelt waar Frank woont ging het richting Helden met twee auto’s want ik had een hele grote koffer mee. In Helden stonden de meisjes me al op te wachten….jij bent Oma Merica he ? Het was een heel mooi weerzien, ze waren al direct zo vertrouwd, ook Eline die me nog niet echt kende wilde op de schoot en boekjes lezen. Na een lekkere lunch naar Hay en toen naar Ine waar ik de twee weken bleef. Koffer uitgepakt, eten en veel bijpraten.

Ik had Frank de hele week ter beschikking met zijn auto wat heerlijk was. Maandag na een ontspannende morgen naar Panningen voor de ontmoeting met Rita uit de Zeilberg. Na een lekkere koffie met arretjescake wat rondslenteren en de middag was zo om. Ik kreeg een hele tas kadootjes mee en we gingen weer richting Kessel.

Dinsdag was de dag met de vriendinnen, Marianne en Frits pikten mij ‘s middags op en het ging richting Egchel waar bij Helene en Bert de koffie wachtte, ook Els was er onrdertussen. We winkelden lekker en ik mocht een lekker geurtje uitzoeken voor mijn verjaardag. We hadden met zijn viertjes een lekker dinnetje bij de Galery en tafelden lang na. Daarna naar Helen waar ondertussen ook Frans zich bij het gezelschap had gevoegd.

Woensdag was ik jarig en Ine en ik vertrokken ‘s morgens naar Kaldenkirchen waar we eerst een ontbijtje bij de plaatselijke bakker hadden en daarna heel veel winkelen. Ik begon me toen zorgen te maken hoe ik in godsnaam alles thuis zou krijgen (niet de laatste keer trouwens). Allemaal die heerlijke dingen die je kunt kopen voor kerst.

‘s Avonds was er gourmetten gepland bij Rob en dan natuurlijk schoentje zetten voor de meiden. Een wortel voor het paard en melk voor Zwarte Piet mochten niet ontbreken en na een korte nacht op het opblaasbed voor mij was het eindelijk zover en mochten de kadootjes uitgepakt worden, de nodige foto’s werden natuurlijk gemaakt en het was zo ontzettend leuk om die blijde snoetjes te zien. De morgen werd doorgebracht met spelen en knuffelen met oma.

We bezochten Jan Heines in Baarlo om even een uurtje bij te kletsen . Donderdag is een beetje vaag in mijn herinnering en zoals gezegd niks opgeschreven. Vrijdag heel veel sneeuw, ik had erom gevraagd en ‘s avonds was ik uitgenodigd bij Ted en Mart op Stox, samen met Ton en May, Ted had heerlijk gekookt en het was ontzettend gezellig. Ook liep ik nog even binnen bij Brigit om haar katten te bewonderen.

Zaterdag was de presentatie van Platbook 9 in Sittard maar eerst maakte ik ‘s morgens een heerlijk wandeling langs de Maas, overal sneeuw en een strakblauwe lucht maakten het extra, ook naar het kerhof om het graf van mijn ouders te bezoeken, even emotioneel natuurlijk. In Sittard maakte ik kennis met Paul Weelen en het was leuk om al mijn mede dichters even te zien. ‘s Avonds stond er een bescheiden feestje voor mijn verjaardag op het programma, niet iedereen kon er zijn maar ik zag Janine en Tom die natuurlijk in geuren en kleuren over het Voice of Holland gebeuren vertelden. Ook John was van de partij en Mart en Tiny, het was klasse. Zondag morgen stond Minse Winse op het programma en Jacques, Brigit en Marian hadden lekkere koffie met veel te lekkere chocolaatjes, Ook Sabine was aanwezig en het was leuk, je wilt niet geloven hoeveel mensen later op straat en in winkels me vertelden dat ze het gehoord hadden. Na afloop van het programma waar ik weer eens mijn eigen gedicht kon voordragen gingen we naar Hay voor zijn verjaardag en bracht een genoegelijke middag door. Na al die lekkere hapjes niet echt honger meer maar ik nam afscheid van Frank want die moest weer terug naar Belgie. Voor hij vertrok gingen we wel nog even bij Rob en Sylvia langs.

Maandag leende ik de auto van Ine en verraste Els en Frans met een bezoektje want daar waren de kleinkids en die wilde ik ook even zien, daarna even bij Pauline’s moeder langs en weer naar huis want ‘s middags kwamen Astrid en Jan langs met de vlaai en we kletsten echt eens goed bij, ik had hen 5 jaar niet gezien. Om 18.00 uur stond bij Mart en Katrin een grote pan erwtensoep te dampen met een hele stapel pannenkoeken (ik durf even niet op de weegschaal), ook John was weer van de partij en later hebben we heel fijn naar James Taylor gekeken op tv.

Dinsdag weer met de auto naar Egchel, met Helene naar de ikebana les en daar zag ik tot mijn verrassing Gerrie van Gemert ook waar ik vroeger geregeld kwam (onze kinderen speelden samen). Nog even aan bij Harry van de Beuken en zijn Gon, leuk om mensen te verrassen toch. Voor het eten naar Hay en Miep waar we van een heerlijk avondeten smulden. Ook Anne was van de partij en ik kreeg een mooie foto van haar voor op mijn dressoir.

Op woensdag stond Marianne met hond Djemma al rond tien uur aan de bel te trekken en na koffie bij haar moeder liepen we samen naar Helden, het was wel koud maar het was een waardevol uurtje, lekker wandelen en kletsen. Na me afgezet te hebben bij Mieke liep ze weer terug naar Kessel en ging weer huiswaarts. Bij Mieke wachtte de lunch en daarna hebben ook wij nog een uurtje gewandeld in het Heldense. Daarna zetten zij me af op de Beekstraat waar ik gauw even een sigaretje rookte bij oud overbuurman Ruud en allemaal hun mooie spulletjes bewonderde . Daarna de weg oversteken en bij Jeanne en Ger wachtte een mooi gedekte tafel en nadat ook Willemien en Gerry aanschoven genoten we van een overheerlijke zuurkoolschotel met worst en natuurlijk werd ik verrast met een kadootje, heerlijke thee uit Kepel die ik ze dadelijk ga gebruiken. Ger bracht me weer thuis en toen kwam de donderdag alweer heel snel. 

Donderdag bracht Ine me naar Roermond waar Pauline me opwachtte bij het station, we gingen lekker lunchen en liepen toen naar het Outlet waar we rondneusden in allemaal die chique winkels, tasjes van 350.00 euro en zo. Bij Douwe Egberts nog koffie met slagroom en rijstevlaai (extra kilo’s ? hoezo ) en ‘s avonds het laatste smanezijn met mijn lieve zus die me zo welkom heette en niks teveel vond. Vrijdagmorgen vertrokken zij en Vijo voor een weekend  Koblenz met het koor Aodemnoet, ook Mart en Katrin waren van de partij, even de bus in om iedereen een fijne weekend te wensen en toen was het ook voor mij tijd om de koffers te pakken. Ik wist al dat ik nooit alles mee kon en dus een extra koffer gepakt, wel extra betalen ( 100 dollars in plaats van de 50 dat ik dacht dat het was trouwens) en alles organiseren. Het was zo stil in huis met iedereen dus even ook een bezinnend moment. Ik zal best wel wat vergeten zijn daar, bewust en onbewust maar volgend jaar kom ik weer terug

Rond de middag ging de hele bubs in Sylvia’s auto en na een lekkere boterham met bloedworst liepen we richting Panningen met Fenna en Eline in de buggies en werden nog snel bij de slager wat worst gekocht (moest meegesmokkeld worden want vlees mag eingelijk niet) en overheerlijke krentenbollen van bakker Bart. Daarna een uurtje met Fenna in bad, de schuimbellen in mijn neus en water in mijn gezicht maakten haar erg aan het lachen. Ze was helemaal niet lekker en na het bad was het dus ook helemaal genoeg voor haar, ze had koorts en was hangerig, ik hoop dat ze ondertussen weer beter is. We aten lekker gestoofd witlof en een beenhammetje en gingen op tijd naar bed want ‘s morgens om 3.30 liep de wekker af. Eline was toen al wakker dus nog even knuffelen en toen alles na nog eens de koffers te wegen in de auto en naar Belgie, overhevelen naar Frank’s auto en naar Zaventem om na wat onduidelijk in te checken. Wat een organisatie als ze je niet eens kunnen vertellen waar de juiste balie is. Na mijn jongens nog even geknuffeld te hebben was het afscheid dan toch daar en met een brok in  mijn keel ging ik door de douane. Het vliegtuig vertrok op tijd naar Manchester en toen begon de pret. Ik was uitverkoren om mijn koffers te laten doorzoeken, geen probleem gelukkig, toen ging het alarm af en moest ik gestript worden, na twee uurtjes wachten dan het vliegtuig naar Washington en mijn bene kriebelden de hele weg. Films kijken, wegdoezelen en eindelijk landen. Ik had twee uur de tijd om het volgende vliegtuig te halen maar ja hoor, zo’n 200 mensen in de rij voor de paspoortkontrole en maar 5 ambtenaren. 25 Minuten later de eerste horde gehaald, toen de koffers oppikken en weer in zo’n rij voor de douane, de dame die maar een collega had hier vond het wel welletjes en zette meteen een stempel op mijn invoerformulier, koffers weer dumpen op de band en in de volgende rij voor de security, laarzen uit en jas uit die ondertussen toch wel wat warm was. Ik was 5 minuten voor vertrektijd in het vliegtuig naar Jax maar we vertrokken uiteindelijk een half uur later omdat er gewacht moest worden op passagiers die net als ik in de rij hadden moeten staan. Nu is die laatste etappe altijd de langste in mijn beleving maar dankzij mijn buurvrouw Viva die uit Californie is en haar kleindochter in Jax ging bezoeken vloog de tijd om, ze was ontzettend aardig en grappig en ik eindige met haar mijn gehaakte muts aan te bieden die ze zo ontzettend leuk vond. Bij het vliegveld stond Raini te wachten en Martin  had zich achter een pilaar verstopt. Na een halkf uurtje rijden dan eindelijk thuis waar we meteen de koffer uitpakten zodat de worst en de kaas in de koeling kon. Ik heb echt een hele wasmand met lekkers en ga later vandaag alles uitzoeken.  We lagen om half tien al in bed was ik was total loss met gevolg dat ik om half 5 wakker was, lekker tijd om dit te schrijven en naar Ut Hoes van P&M te luisteren waar ze een date met Ruud van os Ine aan het veilen zijn.

Ik wil iedereen hardstikke bedanken voor al jullie leuke reacties, voor al jullie hartelijke woorden, knuffels en al die kadootjes, ik voel me zo verwend. Ik kom het volgend jaar terug, hopelijk in of net na de zomer en verheug me daar al op. Ine bedankt voor je gastvrijheid, niets is jou teveel om me een heerlijke tijd te bezorgen.

Rob en Frank en ook Sylvia, mijn tijd met jullie was priceless, ik hoop dat Fenna weer een beetje beter is vandaag, dikke kus voor jullie en de maedjes

Voor de mensen die ik deze keer heb moeten overslaan, hopelijk de volgende keer

 

Heel veel liefs van Mariet xxxxxxxxx