zondag 29 januari 2012

Ik zou met jou wel een beschuitje willen eten

Ich ben nog altied
hiel erg gek op dich
kan oere kieke, sjtiekum
nao de vorm van dien gezich
de auge broen, de haor zoe zilver
diene aansjtaekelige lach
dae grijns dae mier den weurt zaet
die leeve sjtum hiel zach
die mich vertelt wat ich gaer huure wil
maar auch zonger des se wat zaes
dien handj in de miene
euverdaag as we samen zien
of in de nach hiel sjtil

Hallo lieve vrienden

En weer is het zondag, de weken komen en gaan en het is al bijna februari. Dat betekent dat over een paar dagen mijn petekind Anne alweer jarig is, ze wordt 19, het lijkt gisteren dat Hay me belde toen ik nog bij de Edah wensen en zei, je krijgt toch nog de kans om peettante te worden bij ons. Anne was van de eerste dag een echt maedje, giechelen kon ze als de beste en ik heb altijd erg genoten van onze maedjesdaag, samen met Janine en Ayla was het altijd dolle pret. Vooral de dag dat we paard gingen rijden bij Sylvia en de dames er op stonden dat ik ook een ritje waagde staat me heel vers in het geheugen. Ik weet niet wie meer opgelucht was achteraf, het paard of ikke. Ook de barbecue met de mama's erbij, de pyamaparty in Meijel toen de dames maar niet in slaap vielen en ons tripje naar Amsterdam met de grachtenrondvaart en Madame Tussaud waar natuurlijk heel veel foto's werden gemaakt en waar we ook Csilla ontmoetten waren hele mooie herinneringen.

Anne en ik

Janine en ikke in de trein

Anne en Ayla

een rondvaart hoort bij een dagje Amsterdam

Pierce Brosnan vond het een hele eer om met ons op de foto te gaan !!!



We hadden de afgelopen een paar hele lekker warme dagen van rond de 23 graden dus tshirtje aan en de autoraampjes lekker open tijdens het rijden. Vanacht was het weer frisjes en morgennacht kan het zomaar weer bijna vriezen. De snotterneus is er nog altijd maar schijnt langzaam maar zeker minder te worden. Mensen op het werkt freaken een beetje uit na het nieuws dat Michael die bijna twee weken plotseling op 32 jarige leeftijd overleed en een heel aardige collega was overleed aan legionairs ziekte. Naar wat ik hoorde werd er direct een onderzoek gedaan waar hij dat opgelopen had, de waarden werden gemeten rond zijn werkplek maar daar schijnt niks uitgekomen te zijn. IK hoorde dat verschillende mensen naar hun dokter zijn geweest om zichzelf te laten testen.
Op het werk heb ik gesollicteerd naar een vacature, ze zoeken twee nieuwe mensen voor het proces team, dit team analyseert cijfertjes  over het funktioneren van medewerkers, zet trainingen op en geeft deze ook en kijkt voor mogelijkheden om prestaties te verbeteren. Twee van hun mensen hebben een andere baan via at&t gekregen, in Texas en nu komen er dus twee plaatsen vrij. Na even met mijn manager te hebben overlegd want zij moet het sollicitatie tekenen heb ik de kans gewaagd., Ik kwalificeer voor de funktie want al je nummertjes moeten natuurlijk vlekkeloos zijn dus maar duimen nu.

Het was ook weer tijd voor mijn belasting aangifte, ze zijn hier altijd heel vroeg met dat, officieel vanaf half januari kun je opgeven en dan, als je niks bijzonders hebt, is het geld binnen een week binnen, Chris heeft het al. Bij mij is het meer ingewikkeld doordat ik een speciaal formulier moet opsturen, kan niet digitaal en ik moet dus zo'n 3 maanden op de centjes wachten. Nu gebruikte ik altijd Turbotax online omdat het simpel was en mij gedurende elke stap laat zien wat ik terug krijg en het was gratis maar was is het juiste woord, ineens moest ik betalen en dat doen wij zuinige Nederlanders dus niet graag dus vandaag ga ik het gewoon op de ouderwetse manier doen met een formulier en een pen in de hand.

Mijn salaris strookje liet dus zien deze week dat mijn bonus een twee weken langer op zich laat wachten, doordat at&t besloot te hercalculeren duurt het allemaal wat langer en heel wat mensen op het werk waren dan ook aan het mopperen. Als je denkt dat je 500 dollars of zo extra krijgt en daarop plant is het natuurlijk een hele teleurstelling als je het niet krijgt. Zo verhuist mijn collega Kim dit weekend en nu waren de centjes er niet om verhuizers te betalen. Gelukkig waren al mijn rekening betaalt zonder de bonus dus misschien hebben we over twee weken wat extra's om alvast opzij te zetten voor mijn volgende Limburg trip. Mijn droom is om op Fenna's derde verjaardag erbij te zijn, ik heb de kadootjes al klaar liggen.

Weet je, als je zover in den vreemde bent en de hele kleine dingen het meest schijnt te missen zijn sommige dingen gewoon ineens heel veel waard. Skypen met je zus, je beste vriendin, een foto die zomaar uit het verleden opduikt van een weekendje weg met vriendinnen, een onverwacht pakketje in de post, een lieve verjaardagskaart, eten dat je koopt in de supermarkt en ineens dat nostalgisch gevoel teweeg brengt zoals de ontdekte leverworst en iedereen die mij kent weet dat ik die kleine extraatjes bijzonder waardeer. Elke week wordt ik wel verblijd met zo'n verrassing en als het niet via post of mail komt, creeer ik dat moment gewoon zelf door bijvoorbeeld op youtube rond te neuzen en oude filmpjes of muziek op te zoeken, facebook is het medium voor mij om dat ook te delen met jullie. Ook Martin vindt youtube toppie, de buren zullen wel af en toen hun hoofd schudden als er keiharde metal rock uit onze luidsprekers schalt.

Het is bijna voorbij voor Jacksonville, Food Lion sluit de deuren officieel op 15 februari maar toen we vrijdag even binnenwipten omdat alles met 50% korting de deur uitging twijfel ik eraan of na dit weekend nog iets op hun schappen staat. Wij konden nog wat spullen vinden die we normaal gebruiken en toen ik eindelijk aan de beurt was aan de kassa om te betalen want er stonden natuurlijk lange rijen kwam ik er achter dat ze ook de sigaretten met 40% verkochten dus ik scoorde twee sloffen van de smookjes die Martin rookt, inplaats van de gebruikelijke 35 dollar per slof kocht ik ze voor 20 dollars (ongeveer 1.70 per pakje van 20)

Ik luister net naar Minse Winse waar Thijs Zeelen vertelt dat jullie een koude periode krijgen met sneeuw en vorst terwijl hier de lente al lijkt te beginnen. Ik heb vlinders gezien de afgelopen week en toen ik gisteravond naar de auto liep op het werk was een vleermuis zijn uiterste best aan het doen om wat mugjes te vangen. De tulpenbomen in de straat staan in volle bloei en ook de hagedisjes maken zich op voor een nieuw seizoen.

Ik sluit af met ook Willemien van harte te feliciteren met haar verjaardag op 4 februari, zij is ook een van de lieve mensen die me verrast met kaarten en Moennik boekjes waar ze voor schrijft en mij op de hoogte houdt via de mail waarvoor nog eens mijn hartelijke dank.

Voor iedereen weer een voorspoedige week gewenst en tot schrijfs....Mariet xxx

ps titel van vandaag slaat op plaat die ik net hoor op de radio van Frans Bauer

zondag 22 januari 2012

Stokbrood met brie

3 Oer lang met geluid
en beeld waas ich derbie
gae dao aan de angere kant
ich hiel lekker hiej
kletse, lache, kieke
met kies en roeje wien en beer
wat hub ich weer genaote
effe bie ein
and wae zeen os gauw weer


Hallo lieve mensen


Het was gisteren weer even ouderwets gezellig, de meiden en de mannen in Maasbree bij Els en Frans in de woonkamer en ik hier, de computer verbond even onze werelden alsof we bij elkaar op de bank zaten. Skype, je moet er wel van houden. Ik had hier extra vrij voor gevraagd en het was perfect. Marianne, Frits, Helene en Bert waren er ook bij en de tijd vloog. Martin stelde zich even aan iedereen voor en ook Susan en Chris kwamen langs om te zwaaien.


Ik werd dit weekend wel verwend want vrijdag heb ik de hele dag doorgebracht met Carla. Al vroeg vertrokken we naar Orlando, een drie uur durende trip en we schoten goed op, we waren zelfs behoorlijk vroeg al bij de UPS winkel waar ik eerst pasfoto's moest laten maken. Ze hebben een afspraak met het consulaat en weten precies waar ze aan moeten voldoen, de foto werd digitaal gemaakt en toen werd er met een rastertje gemeten, goedgekeurd. Ook kreeg ik daar een etiket voor op een envelop want als mijn paspoort wordt opgestuurd wordt dat vanuit Washington naar mijn adres gedaan.

Na UPS hadden we nog bijna een half uur voor mijn afspraak op het consulaat dat zo'n 4 km verder lag. Omdat we in de buurt nergens koffie konden krijgen behalve in een tankstation (de bistro bij het consulaat: koffie, nee die hebben we hier niet, daar vraagt niemand om, dit is Orlando!!) gingen we lekker buiten op een bankje zitten. Carla had de koelbox met blikjes drinken en koekjes. Toen naar binnen, de afspraak voor ons liep uit en we moesten zo'n 15 minuten wachten voor ik aan de beurt was. Er moesten behalve de papieren die ik al ingevuld had thuis nog vanalles ingevuld worden. Vingerafdrukken van duim en wijsvinger van beide handen en hier tekenen oh en daar ook. De dame aan de balie sprak Nederlands en ze belde naar Washington, ja, de foto en de afdrukken waren al ontvangen en goedgekeurd.Ik moest mijn paspoort inleveren en nu maar wachten, het zou ongeveer twee tot drie weken duren om mijn nieuwe paspoort te ontvangen. Zwak punt in deze manier van werken, als er iets in Nederland gebeurd in deze weken kan ik niks, niet even overvliegen want zonder paspoort kom ik het vliegtuig en het land niet in dus maar hopen dat alles goed gaat.


Na het consulaat reden we alvast weer richting Jacksonville, op twee uurtjes van thuis ligt Orange County (hoe toepasselijk voor een Nederlandse meiden dag) en daar is het Blue Spring State Park. Ik was hier nog niet geweest, Carla wel en ik moet zeggen, goede keuze. Na een voortreffelijke lunch in het plaatselijke seafood restaurant met corn fritters, een soort mini oliebol compleet met poedersuiker aten we allebei een schotel met vis en garnalen en sloten we ook weer af met de lekkere bolletjes.

In het park was het goed toeven, een aangename 22C dus de jasjes konden uit, niet te druk, voornamelijk bejaarden genoten van het zonnetje. Blue Spring is de grootste bron aan de St John's rivier, het stroomt in de river via een rij korte route, het water is constant 22C het hele jaar door en ontzettend helder. Aangezien de grote rivier afkoelt in de winter komen de manatees naar de spring om te overwinteren en we zagen een flink aantal, groot en klein. In het seizoen kun je zelfs hier een afspraak maken om met ze te zwemmen, onder begeleiding natuurlijk. Ze deelden het water met aligators, we zagen er drie en een hele hoop vissen. We zagen grote snoeken, tilapia (uitgezet) en nog vanalles wat ik niet direct herkende. Er is een houten wandelweg van de rivier naar de bron en we wandelden naar de bron zelf waar twee duikers in het water een baby manatee aan het bekijken waren die zijn/haar moeder kwijt was en rondjes zwom. Manatees worden ook wel zeekoeien genoemd, ze grazen onder water en zijn beschermde dieren hier in Florida.


olie mini bollen

Blue Spring riviertje, bomen met Spaans mos

aalscholvers

manatee en snoek

het water rimpelt door de wind

manatee krijgt een schoonmaak beurt

uitgang spring naar de St John's rivier



Na een gezellig uurtje in dit heel mooi en schoon park reden we in Carla's blauwe jeep weer richting Jax, het was een heel stuk drukker op de weg dan op de heenweg en we kwamen zelfs in kleine file terecht vanwege een ongeluk.

Net voor zeven uur reden we onze straat binnen en was het tijd voor mij om uit te stappen en Carla had nog zo'n 40 minuutjes verkeer te meesteren voordat zij weer thuis was.

Carla, ik heb echt genoten van ons dagje uit, ik heb jou de oren van de kop gepraat hehe maar het is voor mij echt een uitje van de dagelijkse beslommeringen geweest, hardstikke bedankt !!!!!!


Vandaag heb ik besloten om alleen maar positieve dingen te melden, het weer is lekker na weer een paar nachten vorst, zelfs ijs op mijn autoruit op woensdag, de verkoudheid lijk langzaam te vertrekken uit mijn lijf en ik verheug me op een lekkere relaxte zondag en dan zien we morgen wel weer wat er op ons afkomt de komende week


Voor jullie ook een fijne week gewenst en tot schrijfs !!!


Mariet xxxx












zondag 15 januari 2012

Waar is mijn zakdoek ?





sjnotterbelle blaoze
un niej hobbie, nae neet eg
want zoa as zoevuul angere
hub ich auch de pech
de griep haet toegsjlage
haet mich volledig in de mach
ich kuch en nees en sjotter wat aaf
euverdaag maar auch in de nach
de zakdeuk neet aan te sjleipe
dus gebroek ich handdeuk veur mien naas
en drink tiej en gorgel en sjnoef olie met peppermunt
och waas ich der maar weer vanaaf


Hallo lieve mensen


Hardnekkig mag het best genoemd worden, mijn verkoudheid want ik ben het nog steeds niet kwijt. Woensdag dacht ik dat het bijna over was maar donderdag op mijn werk moest ik om half vier de handdoek in de ring gooien en naar huis gaan want ik zat te rillen en hoestte de hele tijd. Het is de a/c die ik op mijn vel voelde blazen en die natuurlijk ervoor zorgt dat de virusjes zich regelmatig over het hele gebouw verspreiden, er zijn heel wat mensen ziek de laatste week maar omdat niemand het zich kan veroorloven om thuis te blijven krijg je dit soort taferelen.
Wie ook thuis zit is onze algemene manager, hij moest vrijdag een weekje geleden naar het ziekenhuis voor zijn galblaas te laten verwijderen en toen vond de doktor kanker in zijn alvleesklier met uitzaaingen. Het sloeg in als een bom, hij is een heel aardige man, heel sociaal dus iedereen is er helemaal stil van.


Vrijdag zouden Carla en ik naar Orlando gaan voor mijn paspoort maar omdat ook Carla geveld was door het virus dat griep heet hebben we besloten om het een weekje later te doen dus nu worden we daar komende vrijdag verwacht. Ik heb dan een lang weekend, ik heb gisteren vrij gevraagd voor ook de zaterdag, dan komen de vriendinnetjes bij elkaar bij Els in Maasbree en die heeft skype dus gaan we een live verbinding opzetten, ik verheug me er al op !!!


Het is weer koud, na het vorig lekker weekend met temperaturen van rond de 20 heeft het vannacht weer gevroren en is buiten alles wit. De tomatenplantjes en de bonen Ijn helemaal verschrompeld en verkleurd, mijn aloe's staan binnen en ik heb een dekentje rond de ananas want die is te groot en te zwaar om te verplaatsen. Vanmiddag zal het wel weer lekker zijn in het zonnetje als je je maar warm aankleedt. Vrijdag had ik vrij en we wilden naar de fleamarket maar die bleek gesloten te zijn. We besloten even binnen te lopen bij de games shop, Raini is daar regelmatig te vinden, computers met spellen, natuurlijk tegen betaling en ik was nieuwsgierig hoe dat gaat, Raini wint volgens haar regelmatig een leuk bedrag. Nu weet ik natuurlijk ook wel dat gokken, want dat is het toch, niet altijd winnen is maar ik wilde het wel eens meemaken. We gingen naar binnen en na het laten zien van mijn rijbewijs kreeg ik een kaart in mijn hand gedrukt waar ik geld op kon zetten in een automaat. IK besloot $ 5.00 te wagen, we tapten een gratis colaatje en vonden een computer die niet bezet was. We starten het op, een dame langs me was zo vriendelijk om te wijzen waar ik precies naar toen moest en toen kon de pret beginnen. De pret duurde precies 4 minuten, toen was ik 5 dollars armer, ik had 86 cent ge



gewonnen (staat op mijn card) en ik vond der geen bal aan dus een ervaring rijker maar voor mij hoeft dat niet. IK vond het niks, ik kan het spelletje ook op mijn computer thuis spelen en al die mensen die naar een schermpje zitrten te staren en niks tegen elkaar zeggen, niet mijn ding, weer een ervaring rijker tenminste.



Vrijdag kreeg Martin dan eindelijk zijn peanutbutter cookies. Hij was al maanden bezig om Susan zo ver te krijgen om die voor hem te maken en vrijdag belde ze me op om me halverwege de straat te ontmoeten want ze had iets voor mij. Toen ik Martin vertelde waarvoor ik even naar buiten liep zei hij, it better be peanutbuttercookies en ik moest zo lachen toen ik haar zag komen aanlopen met een papieren bordje met zo'n 15 koekjes. Ze zijn crunchy, knapperig en heerlijk dus ik moet haar morgen het recept vragen. Ik proefde er eentje en daarna verdween dat bord ineens. Later die dag toen ik aan het koken was en een spatel nodig had opende ik een van de keukenlaatjes en wat kwam tevoorschijn, het bord koekjes, ik moest heel erg lachen.



Vrijdag deden we ook wat kleine boodschapjes en ik vond bij de dollar store plastic haarbanden in leuke kleurtjes, 7 voor een dollar dus spotgoedkoop. Nu liggen ze op mijn tafel in de woonkamer, ik heb bloemen gehaakt en in combinatie met een knoop omgetoverd. Het is iets wat heel snel klaar is en ik ben zeer tevreden met het resultaat, foto's volgen later



Ik kijk voor ideetjes heel veel op Etsy.com, een soort ebay voor zelfgemaakte spulletjes en vooral de baby hoedjes en kleine dingetjes zijn geweldig leuk.






De prijzen op deze link zijn trouwens wat je betaald voor het patroon, niet voor het product.



We hadden gisteren weer wild wild west hier in onze buurt, al weken werden Kangaroo's overvallen, het is een tankstation met een winkel erbij en de politie was druk op zoek naar de dader die binnenliep met een pistool en geld eiste. Er werd druk gepost en gisteren was het raak. De Kangaroo op nog geen 5 minuten rijden van ons was het doelwit van de dader en het kwam tot een confrontatie mnet die dader, een jongen van 17 met een neppistool. Dat konden de agenten natuurlijk niet direct zien en toen hij werd gesommeerd om het wapen te laten vallen deed hij dat niet met gevolg, de politie schoot en de jongen werd geraakt en overleed ter plaatse, heel triest allemaal.






Na de sluiting van Save-Rite deed ik veel van mijn boodschappen bij Food Lion, hun vleesaanbiedingen zijn heel goed maar nu kwam deze week het bericht dat ook zij last hebben van de recessie en ze sluiten al hun winkels in Florida, resultaat, 4900 banen weg en ik moet weer een andere winkel zoeken voor mijn boodschappen, balen natuurlijk. Ook haalde ik daar mijn yoghurt, heerlijk romig met vanille. Ze sluiten op 15 februari maar vanaf komende woensdag hebben ze geen aanvoer van vlees en zuivelproducten meer dus moet ik dit weekend nog even profiteren en mijn voorraadje aanvullen.



Martin heeft morgen een afspraak voor een MRI voor zijn onderrug.






Dinsdag moet hij met de uitslag naar een dokter, hij krijgt dan waarschijnlijk medicijnen voorgeschreven die de pijn kunnen verzachten, dat zou een hele vooruitgang betekenen, elke keer als hij nu werkt heeft hij veel last van zijn rug.



Dit land was driftig op zoek naar een held en die hebben ze weer even gevonden, Tim Tebow is zijn naam en hij is een quarterback voor de Denver Bronco's, hij is uit Gainesville, een stadje hier in de buurt en speelde in hun team voor de universiteit, the Florida Gators. Na zijn studie daar afgesloten te hebben besloot hij even zijn medicijnenstudie op een lager pitje te zetten en een profesionele football speler te worden. Hij en de Bronco's haalden de play offs maar gisteren kwam er een einde aan de droom voor de Superbowl, ze verloren van de New England Patriots in een spannende wedstrijd. Tim is de ideale Amerikaanse held, een gewone jongen, heel gelovig en natuurlijk het ideaal voor de Amerikaanse media.






Het is weer een gemixed verslag geworden, met ups en downs en ik ga even lekker plat op de bank met een kopje thee. De zondag is altijd weer snel voorbij en morgen begint de werkweek weer, hopelijk met wat minder gesnotter en genies, allemaal een fijne zondag en tot schrijfs



Liefs...Mariet



ps. we willen iedereen hartelijk bedanken voor alle beste wensen in de vorm van kaarten en mails, we vonden het heel leuk om die te ontvangen !!!






zondag 8 januari 2012

Winter in Florida




      



Drie keuninge zien de boen achternao
De sjterre aafgedanktj
De baom lig boete in de geut
De kers sjtal aanne kantj
Ut Jesus kiendje gewikkeld
In krantepapeer in plaats van in deuk
De os en de aezel en auch de sjeupkes
Veurzichtig dat ut goeje taofelkleid neet kreukt
Ut mos op unne haop
De sjtein gaon weer nao boete
Ut ergste is altied dae nep sjnie
Wie kries se dae vanne roete
Alle balle verzamele in de does
De lempkes hiel netjes verpak
Die komme neet mier vanne zulder
Toetdet sinterklaos en Piet truukzien
Gepakt en gezakt


Hallo lieve vrienden
De eerste week van het nieuwe jaar is alweer voorbij gegleden en wij hebben de vorst weer vaarwel gezegd voor nu, we hadden drie nachten met vorst tot zelfs onder de min 5 en dan is dat reden hier om halve nieuwsuitzendingen eraan te besteden met waarschuwingen alom hoe warm te blijven en hoe te vermijden dat je leidingen en zo bevriezen. Wij Nederlanders moeten daar toch een beetje mee lachen denk ik maar ik heb toch maar mijn aloe vera binnengezet en mijn ananassen bedekt.

De muts en sjaal kwamen goed van pas en ik kreeg veel complimenten. Ook hebben we goed gebruikt gemaakt van de open haard en het hout dat we nog hadden, het is allemaal op maar voorlopig ziet het er niet naar uit dat we nog zo'n koude periode krijgen, misschien was dat de hele winter al, je weet het nooit in Florida.


Wat ik er wel aan over gehouden heb is een flinke verkoudheid, donderdagmiddag begon ik ineens te niezen, ik was niet de enige in het gebouw trouwens, dat kun je hebben met a/c en gelukkig was ik vrijdag vrij. Het was echter niet genoeg om uit te zieken en gisteren heb ik me letterlijk door de dag geworsteld en net voor negen de handdoek in de ring moeten gooien, lang leve FMLA. Vanmorgen was ik dan ook echt niet zoals normaal om 5 uur wakker en nu ben ik op de koffie aan het wachten om me wakker te maken. Nu maar hopen dat ik de rest ook niet aangestoken heb want een zieke Martin is geen pretje.


De afgelopen week heb ik toch weer wat tijd moeten steken in het uitzoeken van wat er nodig is om mijn paspoort te verlengen, gek he, in Nederland stap je naar het gemeentehuis, ze vullen wat in in de pc en voila, over een week afhalen. Komende vrijdag gaan Carla en ik naar Orlando, een ruim twee uur durende rit met de auto want daar is het dichtsbijzijnde kantoor van Nederland dat paspoorten kan verstrekken, we hebben er ook eentje in Jacksonville maar zij doen niks anders dan je doorverwijzen. Nu moet ik een formulier invullen natuurlijk, waar ben je zonder papier, verder pasfoto's en andere documenten en dan een envelop, geadresseerd aan jezelf zodat je niet na een paar weken weer naar Orlando moet. Nubezorgde dat laatste deel me nogal wat kopzorgen want ik kwam er niet echt uit wat de bedoeling was, alleen dat het geen handgeschreven envelop mocht wezen. Ik probeerde dus naar Orlando te bellen, een crime als je die mensen te pakken wilt krijgen (misschien werkt er maar een persoon of zo?) dus ik belde het kantoor in Jacksonville maar weer op. Ik sprak met Cindy, nee geen Nederlandse maar onvervalst Amerikaans, ze hebben daar niemand die Nederlands spreekt, vreemd ? Denk het niet. Ze vroeg me eerst of ik de foto's al had en waar ik die wilde aanschaffen en toen ik Walgreens (een soort Kruidvat) zei riep ze neeeeeeeee, je moet in Orlando naar de UPS winkel gaan want daar alleen weten ze hoet het moet en daar kan ik dan ook de envelop vragen. Ze sloot af met te zeggen, maar goed dat je even belde, wat een een aardig mens dacht ik.Dat betekent dat we op tijd weg moeten vrijdag want de afspraak met het consulaat is om 12 uur, ze zijn maar open tussen 10 en enen.


Op mijn afgelopen vrije maandag kwam Lynn overwippen want we zouden samen wat gaan ondernemen,we zijn naar het Tillie Fowler natuurpark tegenover het Navy vliegveld gegaan waar een aantal kortere routes zijn uitgezet, de meesten leiden naar uitzicht toren dichtbij de rivier en het was lekker daar in het zonnetje. Ze wilde niet blijven eten, zij en Chris zijn op dit moment niet zo'n dikke vrienden als voorheen dus was het diner weer voor ons drietjes.


Het oude jaar is bijna afgesloten op het werk en ik kreeg weer eens een oorkonde, best adherence met 94%, dit betekent gewoon dat ik op tijkd in en uitlog en mijn tijd verdeel qua werken, toch leuk want het vorig kreeg ontving ik hem ook. Alle nummertjes zijn gehaald voor 2011 en dus hoop ik weer een bonus te krijgen met mijn volgende paycheck. Hoeveel, dat weet ik nog niet, hopelijk de volle 700 dollars want ik heb een nummer niet gehaald voor het laatste kwartaal maar ik heb bezwaar aangetekend daartegen en de vakbond heeft dat voor mij geregeld.


Het nieuwe jaar begon goed met twee 100% 's van mijn klanten, de cijfers zijn natuurlijk weer wat aangescherpt maar het moet te doen zijn. Je gaat er natuurlijk op tellen om die bonus te halen maar hey, alles wat extra is, is een meevaller natuurlijk.


Dat is het weer voor deze week, de laatste koffie opdrinken en dan weer even onder de wol om die verkoudheid niet erger te laten worden. Fijne zondag gewenst en tot de volgende week


Liefs...Mariet xxx

lekker wandelen

Martin en Lynn op de uitkijktoren

zondag 1 januari 2012

In de vroege uurtjes van 2012



    Ze waas as un blaad un blaad in de zon de wind koesterde heur greune hoet ut leeg toverde met heur kleure en soms waas ut asof ze gleujde van binne oet ze waas as un blaad weegde meij in de sjtreum hiel zach de daag ware sjtralend en fel maar ze vreesde de nach ... as un vlam verteerde ut vuur det in heur van binnen haet gebrandj gretig, op aetend met hoet en haor duwend nao de randj ze waas as un blaad de wintersjtorm kreeg heur in zien macht en versjrompeld en versjoten weggeblaoze in de eindeloze nacht

Ze was als een blad

een blad in de zon

de wind koesterde haar groene huid

het licht toverde met haar kleuren

en soms was het net alsof ze gloeide van binnen uit



ze was als een blad

wiegde mee in de stroom heel zacht

de dagen waren stralend en fel

maar ze vreesde de nacht



als een vlam verteerde het vuur

dat van binnen heeft verbrand

gretig , eten met huid en haar

duwend naar de rand



ze was als een blad

de winterstorm kreeg haar in zijn macht

en verschrompeld en verschoten

weggeblazen in de eindeloze nacht



Hallo lieve mensen



Allereerst natuurlijk de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar met veel gezondheid en liefde en geluk. Wij begonnen het nieuwe jaar met vuurwerk bij onze vriendin Jennifer, ze had ons uitgenodigd voor een klein feestje in haar huis. Het was ook een soort afscheid want ze gaan binnen enkele weken verhuizen, weet nog niet waar naar toe, alleen dat ze daar in de buurt blijft. Ze is een single moeder, haar zoon Michael wordt twee jaar op 18 januari en ze moet iets kleiners en goedkopers vinden. Martion had haar een van zijn Honda shirts meegenomen als kadootje en ik had voor haar zoontje een eikeltjes muts en sjaal die goed van pas gaan komen want ze gaat de komende week een paar dagen de bergen in. Er was volop pizza en drank maar ik kon natuurlijk niet drinken omdat ik moest rijden dus ik heb mijn flesje bier mee naar huis genomen met het gevolg dat het erg laat werd. Het was wel gezellig, alleen jammer dat ik tot 10 uur moest werken dus het was na elf voordat we arriveerden. Ik had gehoopt eerder vrij te krijgen maar doordat ze een beetje misgeplanned hadden waren na achten alleen ik en nog een andere man aan de telefoons bij at&t en we waren constant code red omdat we de gesprekken met twee mensen natuurlijk niet weggewerkt kregen.



Het was me wel weer een weekje, naar aanleiding van mijn kleine schade de vorige week bij de bieb kreeg ik een telefoontje van een man van de verzekering die naar de auto wilde komen kijken, dat gebeurde vrijdag, hij maakte foto's van alle kanten en hoeken en we horen er nog van.



Donderdag morgen kregen we een heel droevig bericht dat toch bij mij insloeg als een bom en vandaar ook het gedicht waarmee ik begon. Nelson Sr was een vriend van Martin en toen ik verhuisde hier naar toe had we vrij veel contact met hem en zijn vrouw DeeDee. Ik heb zelfs een hele nacht in het ziekenhuis doorgebracht toen hij vie, DeeDee nam me mee naar mijn eerste footballwedstijd waar ik zo'n beetje halfbevroren van terugkwam en ik ging vrij geregeld bij hen op bezoek totdat er vanalles gebeurde, het meeste veroorzaakte door hun toch vrij stevig drug lees pil gebruik en toen heb ik besloten om een flinke stap terug te doen want ik wilde dit allemaal niet moeten aanzien, ik heb gezien hoe de kinderen erop reageerden als ze onder invloed waren en ofschoon ze me verzekerde afteraf dat dit niet meer zou gebeuren was het natuurlijk binnen de kortste tijd weer hetzelfde verhaal. Ik heb haar daarna nog een keer gezien, zwaaiend van verre en afgelopen woensdag avond was het einde verhaal. Naar het schijnt overleed DeeDee aan een overdosis van een combinatie van pijnkillers en vond haar dochter Glindy van tien haar, ze heeft ook nog een dochter van 20 die bij haar vader woont en een zoontje Cooper van 4. Raini belde het nieuws door en ik had zoiets van, booooom, hoe ver moet je van de wereld zijn om dit gif te gebruiken met je jonge kinderen in huis. Hopelijk worden de kids opgevangen door de familie, Cooper's vader is Nelson maar die is natuurlijk het ook even kompleet kwijt, Glindy's vader overleed een aantal jaren geleden, hoe ironisch, ook aan een overdosis dus hoeveel ballast kan een tienjarige al meekrijgen in haar jonge leventje. Ze is trouwens een heel slim kind en hopelijk krijgt ze een kans om daar wat mee te doen.



2012, wat zal het ons brengen ? Hopelijk eerst een volle bonus op mijn werk over een paar weekjes en dan is het weer tijd om de belastingpapieren in orde te krijgen en in te sturen en dat ga ik dit jaar direct doen want de planning is nog altijd om in het voorjaar te komen en dat hangt helemaal af van die extra centjes. Verder natuurlijk gezond proberen te blijven, af en toe zondigen dat zou moeten kunnen maar we zijn bijna door alle lekkernijen heen van kerst, Susan brancht me een grote schaal met zelfgebakken citroen koekjes en allerlei smaken marsmallows en dat hapt zo heerlijk weg. Raini's kersteten was geweldig, ham en kalkoen en allerlei ovenschotels met groentes. Ik weet niet of ik dit al eens eerder vermeld heb maar als je een lading spercieboontjes doet en je schenkt er een blik champignon soep overheen met daar weer bovenop een laag kruimels met spekjes of zo en je laat dat stoven in de oven krijg je werkelijk iets heerlijks. Ik had een chocolade cake gebakken als toetje en natuurlijk chocolade mousse. Na de kadootjes uitwisselijk gingen we weer huiswaarts, Martin kreeg van Raini een pakket met allerlei barbecue sauzen en ik kreeg een Halmark roestvrijstalen hanger in de vorm van een engel aan een ketting, heel erg mooi. Ik had haar een mandje gemaakt met een mok, badgel en nog wat kleine dingetjes en natuurlijk voor Darian en Ian hun mutsen die erg in de smaak vielen.



Mijn extra vrije maandag werd doorgebracht in huis, lekker relaxen en filmpje kijken. We hebben ons gestort op Ballykissangel, een serie uitgezonden door de BBC die ik in Nederland al helemaal gezien had en natuurlijk vindt Martin het geweldig, de karakers spreken hem erg aan en de plaatjes gefilmpt in Ierland zijn natuurlijk geweldig mooi,. We hebben net seizoen twee helemaal gezien en het derde seizoen eindigt met een nogal indrukwekkend einde maar dat zal ik nog niet aan hem verklappen. Ik heb seizoen 3 en 4 hier dus we kunnen weer even vooruit. Morgen Ga ik wat ondernemen met Lynn, waarschijnlaan gaan we een route lopen door een van de parken hier, het weer belooft mooi te worden al duiken we woensdag op donderdag onder het vriespunt maar dat betekent lekker zonnig open weer overdag en we willen wat pondjes kwijt en frisse lucht. Martin moet waarschijnlijk op pad met Barbara, Jack's vriendin om het laatste staal op te halen. Jack is weer in het ziekenhuis en er is sprake van een open hart operatie. Dat is balen want dat betekent dat Martin's geld dat hij nog kreeg weer even in hun knip blijft want zij doet niks zonder dat hij zijn zegen erover geeft. Martin en ik denken allebei dat dit echt nu een aflopende zaak is, het gaat waarschijnlijk toch een hele tijd duren voordat hij weer op de been is als het al zover komt want behalve de hartproblemen werken zijn longen voor geen meter, hij zit konstant aan de zuurstof en ook de rest is niks, houtmager en zo, geen energie.



Net als tig miljoen Nederlanders heb ook ik zoveel mogelijk genoten van de top 2000 en sommige van jullie hebben me al laten weten mijn boodschap te hebben gehoord, vrijdagmorgen als ik het goed heb. Na diverse pogingen met mail en in het gastenboek lukte het dan toch eindelijk om iedereen de groeten te doen. Na zo'n marathon uitzending moet je altijd weer even afkicken natuurlijk maar we blijven ijverig bezig.



Rest mij nog om af te sluiten met Vivienne een hele fijne verjaardag te wensen op 3 januari en om jullie een lied als bonus mee te geven voor het nieuwe jaar, deze plaat werd vanmorgen bij Minse Winse gedraaid bij mijn gedicht en past er perfect bij !!!






Liefs...Mariet xxx