zondag 28 april 2013

Kroonjuwelen


kroon juwelen

 

een parel, een diamant

met goud, frutsels en franje

je ziet ze achter beveiligd glas

maar bij ons zijn ze Oranje

de hele wereld kijkt nu toe

hoe ze het in Holland doen

dus Willem, zet je beste beentje voor

en geef ze van katoen !!

 

Hallo lieve lezers,

 

Jullie maken je op voor een mooie Koninginnedag, ik hoor net van Thijs Zeelen dat tenminste het zonnetje gaat schijnen al lijkt het niet echt warm te worden. Hier is het zomers en we hebben weer volop de ventilators draaien.

Ik heb spierpijn en ben ontzettend stijf, gisteren hebben Susan en ik eerst royaal ge-yardsaled en daar gewandeld. Ik begon zelf al vroeg gistermorgen, was om 5 uur op en moest wat zaakjes afhandelen. Tanken (3.32 per galon en nog 15 cent extra korting eraf!) en naar de bank maar die was zo vroeg nog niet open dus ik ging even op zoek naar een huis dat ik op internet had gezien, huis niet gevonden maar wel een klasse yardsale. Ik bood op een mooi boekenkastje, een tafeltje op wieltjes (voor Raini), een hardstikke lief blauw bakje met een vuurtoren op de zitting en nog wat kleine dingetjes, totaal van maar 11 dollars. Dat ging dus allemaal in de auto naar huis en Martin zuchtte…lol.

Toen Susan wakker was, rond 10 uur gingen we samen op stap, je weet er zijn van die dagen dan vind je niks en dan zijn er dagen als gisteren waar ik gewoon teveel vind. Gelukkig heeft Susan’s auto veel plaats want hij was vol. Nog een klein kastje, allemaal prinsessen spulletjes voor Ravyn’s kamer (allemaal voor een kwartje per stuk), een snoezig metalen rek voor mijn plantjes, wat mokken voor de koffie op het werk en nog veel meer.
 
zo goed als nieuw boekenkastje dat ik misschien ga omtoveren tot een poppenhuis

snoezig bankje voor Ravyn's kamer

onze hare majesteit Ushuaia
 

Na alles op de plaats te hebben gezet gistermiddag was het wandeltijd, we hadden het vorig weekend verstek moeten laten gaan vanwege de regen en gisteren besloten we een flink toer te lopen. Er werd iets gebouwd bij de oude Foodlion en wij waren natuurliijk nieuwsgierig.Het is zo’n 3 km vanuit hier en het was perfect weer dus waterfles en telefoon mee en loos. Halverwege kwam er ineens een hond aangelopen en Susan kon het niet nalaten om te zeggen, oh arent you a beautiful dog (oh ben wat ben jij een mooie hond). Nu had die hond dat gehoord en hij dacht, aardige mensen dus tot onze grote verbazing liep hij met ons mee, zelfs toen we de drukke 103th street overstoken. Aangekomen bij het bouwsel wat een Waffle House bleek te zijn stonden we even te overleggen, wat doen we met die hond. Opeens trok Susan me achter een container en zei, sta stil. Er kwam een jongeman aangelopen en aangezien wij stil stonden besloot de hond dat die jongeman een veel interessanter persoon was om te volgen dus daar ging hij. Wij gingen nog even de winkel binnen voor chocolade kookpudding voor Martin (hij vindt warme chocopudding over cake heerlijk) en toen we weer huiswaarts liepen was de hond nergens te bekennen. Halverwege, alweer zagen we ineens voor ons diezelfde hond de weg oversteken. Hij zag ons deze keer niet en verdween in een van de zijstraten. Ik heb tegen Susan gezegd, praat niet meer tegen honden !!!

 

Van Susan had ik een jaar geleden een dreamcatcher gekregen en toen ik een aantal maanden geleden heel heftig begon te dromen en mezelf steeds wakker maakte hiermee heb ik hem aan de muur boven mijn kant van het bed gehangen. Het werd alleen maar erger, die dromen totdat Martin zei, ik zal er wel wat mee doen. Tot op vandaag weigert hij te zeggen wat hij deed maar de rare dromen hielden op tot dinsdag nacht, toen begon het weer. Toen ik die volgende morgen de dromen vanger van de muur optilde vond ik allemaal bruine stippen ter grootte van papierrondjes als je een perforator gebruikt. Martin had het niet aangeraakt zei hij dus met een vochtig doekje veegde ik de muur schoon en de dromen waren gelijk ten einde. Ik vertelde gisteren tegen Susan wat er gebeurd was en ze gaf me twee dromenvangers, niet voor mij maar eentje voor Janine en eentje Ine dus die gaan in mijn koffer. Ze zijn gemaakt door een Indianenstam waar Susan zo nu en dan geld naar opstuurt en zij sturen haar van alles terug, heel mooi gemaakt met veertjes, heel naturel.


 

Op het werk krijgen we onze oude manager Charles weer terug, ik was twee jaar in zijn team toen ik begon, hij verhuisde op gegeven moment naar Kansas City voor een nieuwe funktie maar zijn vrouw wilde niet mee, ze had net een eerste kleinkind en nu komt Charles dus ook weer terug, ik verheug me er de komende week op hem weer te zien.

 

Het was voor Stephanie een enerverende week, tenslotte kwam haar thuis voetbal club Borussia Dortmund in de finale van de Championsleague en speelt nu de finale tegen Bayern Munchen.

 

Buiten staat mijn amarrylis uitbundig te bloeien met drie grote witten kelken, ook de hibiscus slaat uit en mijn camelia heeft besloten om me toch ook te verblijden met nieuwe blaadjes, ik dacht dat hij bevroren was. De magnolia’s staan volop in bloei en overal ruik je de zoete geur van jasmijn. Hier is dat een klimmer, de plant die ik vorig jaar van Susan kreeg doet ook zijn best evenals de kamperfoelie die op de schutting groeit.  Er zijn echt huizen die een hele lange heg met jasmijn hebben, je zou er zo je neus in willen steken.

 


 

Ik herinner me als kind dat langs het heilig hart beeld in de Dorpstraat in Kessel langs het huis van pastoor(het beeld staat er nu niet meer staat, het is verplaatst naar het kerkplein) grote jasmijn struiken stonden en de grap was om iemand te vragen te ruiken en dan duwde je die persoon met de neus in de bloem en die neus zat dan helemaal vol met geel stuifmeel.

 

Ik realiseerde me de afgelopen week dat ik twee jaar geleden in het ziekenhuis lag na mijn bijna hartinfarct, wat ik dacht, ik was niet bang om dood te gaan, een vreemd gevoel achteraf. Ik dacht dat paniek zou toeslaan als je je realiseert dat dit wel eens het einde kon zijn van je leven maar ik was rustiger dan ik dacht dat ik zou zijn. Misschien toch onbewust weten dat er nog meer komt, in het leven of na de dood, Martin bij me en het gevoel van…het is goed zo. Er is natuurlijk nog heel veel wat ik wil met mijn leven maar ook, aan de andere kant, ik ben zo ontzettend rijk in ervaring en herinnering. Ik weet het, een beetje zwaar misschien op een zonnige zondag morgen maar af en toe moeten we stil staan bij wat er voor ons nog in petto is.


Ik kreeg  twee uitnodigingen deze week, eentje voor de receptie ter ere van Koninginnedag op de ambassade in Orlando, hapje en drankje maar een beetje ver weg dus beleefd bedankt en verteld dat we niet komen. De tweede kan ik ook niet aannemen, die is in Maastricht in mei voor de presentatie van Platbook 10 dus dat moet dan wel betekenen dat er weer een gedicht van mij in dat Platbook komt, ik had er een paar opgestuurd dus laat me verrassen welk gekozen is maar ik voel me weer zeer vereerd, van de 10 boeken sta ik nu in zeven of acht, ben de tel kwijtgeraakt. Mijn wens, een eigen dichtbundel met Limburgse kindergedichten of, wie weet. Marij Gijsen brengt haar nieuwe bundel uit op Moederdag, dat is helemaal geweldig, ze schrijft juweeltjes waar veel mensen elke week op zondag morgen van genieten, haar  gedicht in het eerste uur van Minse Winse, het mijne in het tweede uur.

 

Ter afsluiting wil ik mijn broer Mart van harte feliciteren, hij is morgen 29 april jarig, een hele fijne dag gewenst samen met Katrin, ze zijn samen lekker op vakantie in Gefrees waar ze de bruiloft van Katrin’s zus bijwonen.

 

Een fijne oranje dag gewenst, geniet van de activiteiten en de vrije dag en tot schrijfs…Mariet xxxxx

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zondag 21 april 2013

Blote benen !!!


ut is weer officieel

we looze ut in de krant

ut is weer korte rukskes waer

tenminste in ut zuije van ut land

 

de kouse en de lange boks

ze kenne in de kas

en mini is weer helemaol in

de zonnecreme kumpt auch good van pas

 

dus bloet die erm, die bein

verkleure inne zonne sjien

de zomer is in aantocht

wae mooge weer zonnig zien !!!

 

Hallo lieve lezers !!!

 

Nou dat korte rokjes weer, ik zag de clip op youtube van Mannewerk, dat was er hier gisteren beslist niet, het was koud, onder de twintig graden terwijl het vrijdag maar liefst 31 graden was…brrrr…dus de trui weer even uit de kast. Ik moest werken want ik had dinsdag vrij, een lang weekend want ook maandag was ik thuis. We kregen bezoek, Marcel en Carla waren even in Jax en dat werd afgesloten met een visite bij ons. Even lekker bijkletsen, uit eten (de steak was weer goed) en de spulletjes ophalen die besteld waren en bij ons bezorgd. Ook mijn voorraadje shoarma kruiden was weer op peil (waarvoor nogmaals mijn dank).Dinsdag moesten ze weer terugvliegen en ja hoor, een uurtje voordat ze op het vliegtuig stapten werden Marcel’s schoenen afgeleverd, te laat voor deze keer maar die komen later dit jaar wel richting Nederland.

 

Ik las in de krant deze week dat mijn oude geschiedenis leraar van het Blariacum College was overleden, Jan Hovens maar bij alle leerlingen beter bekend als de Kurk. Hij kreeg die naam omdat hij een hele komische les gaf over mummificeren (de Egyptenaren gebruikten daarbij een kurk, ik laat aan jullie fantasie over waarvoor!) en toen we in 1978 een reunie hadden met een uurtje met hem kun je wel raden wat de oudleerlingen als onderwerp kozen. Als tiener heb je altijd een raar idee wat de leeftijd van je leraar is, hij werd 78 jaar oud dus was eigenlijk veel jonger toen als ik dacht.

 

Maandag middag kreeg Martin een onverwacht telefoontje, zijn oude baas bij M&J Striping, of hij beschikbaar was om te werken. De twee eigenaren zijn al die tijd met zijn tweetjes verdergegaan, een job hier en daar en nu waren ze behoorlijk volgeboekt en konden dus een extra man gebruiken met ervaring. Het was wel even weer wennen voor mijn schat, maandag avond nadat we afscheid namen van Carla en Marcel vertrok ook Martin om om 3 uur in de nacht moe maar voldaan terug te komen, dinsdag vrij maar voor de rest van de week elke dag werken. Spierpijn natuurlijk en behoorlijk verkleurd maar het extra geld is zeker heel erg welkom.

Nog geen nieuws van het huisfront, ik moet nog steeds wachten totdat het credit report is bijgewerkt (kan tot 30 dagen duren) en nu maar duimen dat het huis er nog is. We gaan vanmiddag toch voor de zekerheid weer rondrijden want de huizen die we zondag bekeken konden geen van allen onze goedkeuring hebben, dat krijg je als je je ideale huis al gevonden hebt, dan is alles anders minder.

 

Gisteren was ik bij Walgreens op terugweg naar huis om mijn pillen op te halen, ze mailen me netjes als ze klaar staan en ik moest ook nog even wat tylenol (de goedkope huisversie dan) meenemen, ik heb een card voor Walgreens en met elke 500 punten krijg ik 5 dollar korting dus dat is leuk meegenomen (was ook nog tweede voor half geld) en bij de kassa stond voor me een dame (nou ja) in….badjas. Nu had ik dat al eerder gezien in onze tankstation winkel maar Walgreens is toch een vrij grote drogisterij keten dus je zou denken dat je daar niet in badjas, alsof je zo uit douche komt, binnenloopt. Heel typisch, mensen maakt het blijkbaar niet uit hoe ze erbij lopen. Er is zelfs een website over hoe mensen gaan shoppen bij walmart en je ziet de raarste outfits, meestal erg genant ook.

 

Deze week druk bezig geweest met vliegtickets, Stephanie van werk gaat deze zomer drie weken naar Dortmund op vakantie met haar kids Joshua en Romy. Ze is bijna 5000 dollars kwijt met haar normale vliegmaatschappij Air Berlin en ik ginf voor haar op zoek naar iets goedkopers en kwam bij Arkefly uit. Dat scheelt haar 1000 dollars, geen overstappen alleen ze moet naar Orlando airport, ongeveer 2.5 uurtjes rijden en vliegt dan naar Amsterdam in plaats van naar Dusseldorf of Frankfurt. Ik vond zelfs een ticket voor mei voor maar 318 euro, spotgoedkoop en ook een optie voor mij maar…er is geen vakantie beschikbaar plus ik heb natuurlijk het probleem, ik moet wel in Orlando en terug zien te komen dus dat zou betekenen, auto huren en misschien overnachten op de terugweg en als het de gewone ticketprijs van 700 – 800 euro is, is dat al vaak niet meer de moeite waard van al het gedoe, ik kan ook hier opstappen en voor 1200 dollar naar Dusseldorf vliegen, alweer…we zullen zien.

 

Ik vond net een clip op Facebook van een optreden van Janine van het vorig weekend, ze is op 24 april jarig dus Janine, van harte en een dikke kus

 


 

Ook is diezelfde dag mijn lieve schoondochter Sylvia jarig en we willen haar een geweldige dag wensen samen met Rob, Fenna en Eline en bedankt voor de Efteling foto’s ik vind ze geweldig !!

 

Ook oud collega Lia viert die dag haar verjaardag, proficiat !!!

 

Op 16 april was mijn lieve vriendin Pauline jarig, ik was vergeten haar de vorige week te vermelden, nog vele fijne jaren maedje en tot gauw op skype.

 

Dan is Ted Nijssen jarig op 27 april, Ted is een trouwe lezer van dit blog en ik wil haar en Mart een fijne dag wensen en ook hier, tot gauw.

 

Ik sluit af met een link naar de clip van Mannewerk met Korterökskesdaag waar mijn gedicht van vandaag op geinspireerd was.

 


 

Tot schrijfs en liefs…Mariet xxxx

 

zondag 14 april 2013

Zussen !!!!!


Zo verschillend

En toch zo dichtbij elkaar

Als ik je nodig heb

Ben je altijd daar

Met een troostend woord

Met raad and daad

Het is goed te weten

Dat mijn lieve zus

Altijd voor mij klaar staat

 

 

Hallo lieve mensen,

 

Vandaag begin ik met een gedicht voor os Ine, terwijl ik deze regels type luister ik naar Minse Winse en draaien ze Into the West van Annie Lennox, het lied dat voor ons alletwee (en de rest van de familie) voor altijd verbonden is met het afscheid van moeder, we stonden afgelopen stil bij haar geboortedag. Ine is 17 april jarig, ze is de beste zus die je je kunt wensen, altijd staat ze klaar en Martin en ik willen haar vanuit hier een hele fijne dag wensen en nog veel jaren samen met Vijo en haar gezin.

 


Wat weer een week, ik heb veel nieuws gehoord en we zijn behoorlijk opgewonden over sommige dingen zoals het nieuwe huis. We hadden dus ons perfecte huis gevonden en de molens zijn in gang gezet.  Eerst de hypotheek opzetten natuurlijk, mijn creditscore moet opnieuw opgevraagd worden nadat ik mijn creditcard afbetaald heb zou die omhoog moeten zijn gegaan. Dan de grant aanvragen voor ondersteuning in verband met het feit dat ik mijn eerste huis hier koop, het wordt berekend naar inkomen en is tussen de 5000 en de 7500 dollars maar er zijn wel een paar regeltjes (wanneer ook niet). Mijn credit score moet 640 zijn (was 620 voor het afbetalen), ik moet een cursus dag bezoeken (first home buyer), ik moet tenminste twee hypootheek betalingen op mijn bankrekening hebben plus 1000 dollars wat mijn eigen bijdrage zal zijn dus even afwachten tot ik van de loan officer hoor. Als dat allemaal geregeld is moeten we een bod op het huis doen. Dan komt er een inspectie van de constructie van het huis (ze lenen niet bij een huis dat mankementen vertoond met name aan het dak en zo) en een inspectie op termieten. Wij zullen zien. Alleen maar hopen dat niemand ons dit juweeltje voor de neus wegkoopt.

 

Wij hebben nu dit huis weer voor ons alleen. Chris en Niki zijn vrijdag naar hun eigen appartement verhuisd, ongeveer 2 km van hier. Toen ik vrijdag van het werk thuiskwam was de kamer leeg en alles weg, lekker stil. Er waren wel wat spulletjes van ons ook meegenomen zoals een lektuurtafeltje maar dat komt terug. Oops zei hij toen ik hem mailde, ik dacht dat dat van mij was, jaja !!! Ik ga maar niet zeuren over de handdoeken die ook verdwenen in een doos blijkbaar, een paar oude badlakens en handdoeken, ik ben blij dat ik onze nieuwe in onze eiegn badkamer heb bewaard en die andere, die vervang ik wel weer, handdoeken kosten hier niks.

Ze hebben in ieder geval de kamer redelijk schoon achtergelaten, alleen zit er nog overal dubbelzijdig plakband op het plafond waar Chris ooit Martin’s parachute probeerde op te hangen (wat jammerlijk mislukte) maar hij heeft beloofd dat te komen opknappen (de verf heeft wat geleden). Ze hebben vanalles in de koel en vrieskast achtergelaten en ik heb al driftig opgeruimd, de badkamer ziet er weer toonbaar uit, de vloer komt vandaag. Martin heeft zich gisteren uitgeleefd op de vloer in de keuken en kamer en ik ben heel blij met dit resultaat.

 

Ik heb een blauw oog, gistermorgen werd ik wakker en ja hoor, ik heb blijkbaar in mijn oog gewreven toen ik sliep, ik had er ook een paar weken geleden last van maar dat was het andere oog en alleen het hoekje, nu is het linkeroog helemaal verkleurd.

 

Maandag nam ik de Schwarzwalder Kirsch taart mee naar het werk voor Laura en iedereen vond het geweldig, ze was ontzettend goed gelukt. Chocvolade cake, twee lagen met kersen in het midden, chocolade glauur en slagroom, vrij simpel eigenlijk.

Op het werk kreeg ik te horen donderdag dat de Senseo weg moet, veiligheid !!! Mijn manager Joe wist dat eigenlijk wel maar hij genoot ook van menig kopje lekkere koffie, nu kon hij het niet oogluikend toestaan. Ik wilder hem toch al mee nemen want morgen krijgen wij bezoek. Na vanuit Washington Nashville, Memphis en nog wat andere plaatsen bezocht te hebben zijn Marcel en Carla aangekomen in hun tweede thuis, Jacksonville. Ze Streken neer in een hotel dichtbij het strand en komen morgen rond half 5 op bezoek. Er staat een hele stapel pakjes en enveloppen hier voor hun klaar, hopelijk arriveren Marcel’s schoenen morgen nog. Ik verheug me er op hen weer te mogen verwelkomen (weten jullie ook gelijk waarom al dat gepoets !).

 

Gistermorgen moest ik erg lachen, ik was naar de bank geweest om maar weer eens poging te doen het geld van de ING te pinnen om hier om mijn rekening te zetten, Vystar is heel goed maar hun geldautomaat en ik hebben nog een appeltje te schillen, wilde 600 dollars pinnen (het maximum per dag) en zag op het scherm : niet genoeg saldo, what ????

Ik ging dus even bij Publix aan voor yoghurt bij te vullen en moest toen wachten voor het stoplicht om linksaf naar huis te rijden. Staat daar een forse jongere vrouw links op de stoep te vloeken en te schreeuwen, ogenschijnlijk tegen niemand. Ineens komt een man aan de overkant van de weg (6 banen en de middenberm), hij steekt de eerst 3 banen over en begint terug te schreeuwen : what do you want woman, vloek vloek vloek. Dat ging zo over en weer, ik kon er niks aan doen maar schoot keihard in de lach, zo echt Amerikaans, laat de hele wereld meegenieten van je prive ruzies.

 

Gisteravond kwam Brandon langs, hij is de ex vriend van Emily die hier woonde (de ex van Chris) en met veel heibel wegging, Brandon komt nog steeds langs gewoon om even te kletsen. Hij had een envelop bij zich en vroeg of ik wist wat het was. Het was een envelop geaddresseerd aan iemand in Alabama, de datumstempel toont 2 juli 1941 en tot mijn stomme verbazing kwam er geld uit, een biljet dat zegt (in het Nederlands) de Japansche Regeering, 10 cent. Het blijkt bezettingsgeld uit Nederland Indie (later Indonesie) te zijn maar niet uitgegeven voor 1942 dus de envelop en het biljet horen oorspronkelijk niet bij elkaar.Ik heb gegoogled, heel interessant, hij dacht dat het veel waard is maar het blijkt dat je dit voor 5.99 op ebay kunt kopen, ik kan me voorstellen dat er veel gedrukt zijn. Wel leuk, een stukje Nederlandse coloniale geschiedenis dat opduikt in Amerika.

 


 

Vreemd genoeg kon ik geen Nederlandse wiki vinden.

 

Vandaag wordt het (maar) 25 graden maar midden komende week gaan we voor het eerst naar de dertig. De bramen worden langzaam rijp, ik heb al zwarte langs de weg gezien dus we kunnen binnenkort weer bramen yoghurt eten, lekker !!

 

Ik heb besloten om nog even niks in te zaaien, als we het huis krijgen verhuizen we snel, dan is het veel gemakkelijker om daar alles in de grond of potten te zaaien. Ik heb veel bloemen en ook komkommers. Gisteren keek ik buiten en was werkelijk stomverbaasd. Ik kreeg het vorig jaar van Susan een mooie chrysant, herfstkleuren, geel bruin en toen die uitgebloeid was heb ik hem buiten gezet. Hij heeft de winter overleefd en begon weer te bloeien dus een paar weken geleden heb ik hem in een grotere pot met nieuwe aarde geplant. Hij zit vol knoppen maar langs de chrysant is een tomaat uitgekomen, geen idee hoe die daar terecht is gekomen. De tomaat is al zo’n 15 cm groot en ziet er gezond uit dus komende week ga ik die uitpoten in een pot.

 

Ik heb mijn lijstje met onderwerpen weer zon beetje gehad, ik wens jullie allemaal een fijne week en tot schrijfs….en Ineke, nogmaals proficiat, dikke kus….Mariet xxxx

 

 

 

 

 

 

 

zondag 7 april 2013

Even stil staan bij....


8 sjprieuwe zitte oppe draod

hoeg baove de waeg

de zon die zakt al lieger

de wolke vervaage in unne vaeg

 

dao vluugt nummer nege

en veugt zich bie de res

ze zitte asof der niks eur sjtuurt

maar ut verkier onger heur deut zien bes

 

auto's rieje aaf en aan

de lempkes van greun nao gael nao roet

maar die sjprieuwe, die deut ut niks

die kieke nao de waereld met un angere kiek

die interesseert allein un zonnig plekske en un stukske broet

 

 

Hallo lieve lezers,

 

Velen van jullie die mij kennen weten dat het altijd de kleine dingen in het leven zijn die mij zoveel plezier geven.Een grijns van mijn lieve schat, een lief klein meisje dat me oma Merica noemt op skype en haar zusje die me haar liefste speelgoed laat zien. Ook buiten in de natuur gaat dat zeker op, een mooie zonsopgang (de vraag is of je dat klein mag noemen), een buidelrat die langsrent voor een snelle hap en Ushuaia die trouw elke avond op me staat te wachten aan de deur als ze de auto hoort maar dat is meer voor wat te eten te krijgen dan voor mijn gezelschap, dat weet ik ook wel beter.

 

Gisteravond reed ik van het werk naar huis, ik moest werken tot 7.00 uur, dan nog even tanken dus tegen de tijd dat ik op de westside arriveerde was de zon al aan het zakken. Ik stond te wachten bij het stoplicht om Blanding over te steken en keer naar de lucht. Stralend blauw zoals al de hele dag, de zon kleurde wat wolkjes, meer strepen en vegen in de lucht en boven de kruising (een behoorlijke grote kruising) heb je dan al die kabels hangen en daar zaten ze, netjes op een rijtje, 8 spreeuwen. Het leek of ze gewoon gezellig zaten te keuvelen, zich niks aasntrekkend van al dat verkeer onder hen, misschien waren ze gewoon aan het wachten op de rest van de troep want spreeuwen doen dat, vliegen in grote zwermen om samen een plaatsje voor de nacht te vinden. Op deze momenten denk ik eens te meer, waar maken wij mensen ons toch zo druk over.

 

Deze week staat hier in Florida in het teken van het feit dat op op 2 april 1513 dus precies 500 jaar geleden, Ponce de Leon en zijn mannen voet zetten op Floridiaanse bodem, hij noemde wat hij dacht dat een eiland was eerst La Florida omdat er zoveel bloemen bloeiden en claimde het land voor Spanje, zoals veel ontdekkingsreizigers negeerde hij natuurlijk het feit dat hier al mensen woonden, de Seminoles. Hij landde dichtbij St Augustine wat een aantal jaren later gesticht werd, er werd een fort gebouwd dat er nog steeds staat en daarmee is St Augustine de oudste stad in de Verenigde Staten.

 

Deze week kon ik dan eindelijk wat tijd besteden aan onze droom, een eigen huisje. De rekeningen allemaal betaald, de bank benaderd wat na maar liefs 4 emails lukte via de telefoon en de dame stuurde me wat addressen want het blijkt dat het huis dat we op het oog hebben niet vrij is op dit moment, iemand anders heeft er al een optie op. Vanmiddag gaan Martin en ik dan maar eens rondrijden om die huizen persoonlijk te bekijken. Ik had voor donderdag voor de laatste twee uur vrij en was dus om 4 uur klaar met werken maar door het verkeer en zo haalde ik het net niet om op tijd bij de bank te zijn…balen maar ik dacht, what the heck, tijd om eens wat voor mezelf te doen dus voor het eerst sinds de zomer van 2007 (voor de bruiloft van Mart en Katrin) stapte Marietje binnen bij de kapper voor mezelf (ik ga dus altijd met Martin er naar toe). Jennifer verwelkomde mij met de woorden, oh you are the wife of…..die man die zoveel op Richard Gere en op Sam Elliott lijkt. Ik moest er wel mee lachen, ze heeft Martin al een paar keer geknipt.

Voor diegenen van jullie die Sam niet kennen (ik neem aan dat Richard geen probleem is), hier is een foto, ik heb hem altijd erg leuk gevonden.

 


 

Jennifer waste mijn haar, op zich alweer zo’n kleine luxe en toen moest besloten worden wat er moest gebeuren. Ik vertelde haar, een beetje eraf en in laagjes zodat het mooier krult. Zij koos voor een klassieke bob en bood aan het te stylen. Ze draaide mij met de rug naar de spiegel zodat ik niks zag voordat het klaar was en begon te zwijmelen over hoe natuurlijk ik was (met grijze haren en zonder make up) en het voorbeeld voor een mooie business vrouw. Ik liet haar maar babbelen en genoot gewoon lekker van dat gedoe op mijn hoofd. Ze draaide me om en ik was stomverbaasd. Mijn krullen helemaal weggefohnt, het had wel wat. Martin vond het mooi (maar hij vertelde me dat hij alles aan mij mooi vindt !) en er moest dus gelijk thuis een foto gemaakt worden.
 
 

Vrijdag had ik vrij en raadt het maar, het regende de hele dag dus weg steil haar en welkom krullen. Ik heb op gegeven moment gewoon maar een douche genomen en het gewassen want tegenhouden, dat doe je die krullen absoluut niet en ik geef het eerlijk toe, ik houd heel veel van mijn krulletjes.

 

Ik had Martin beloofd dat zo gauw als het kon, we een basgitaar gingen kopen daar alles wat hij voorheen had verkocht moest worden om rekeningen te betalen dus vrijdag morgen na een lekker uurtje skypen met Ine (was al weer een tijdje geleden)togen we naar de andere kant van Jax naar guitar Center. Hij had daar een 5 string (dus met 5 snaren)Ibanez gezien en een amp want anders kun je wel spelen maar niemand hoort het. Nou die goedkope amp was er natuurlijk niet dus koos hij een andere die een klein (nou ja klein) beetje duurder was maar we konden het op afbetaling doen dus een half uurtje later gingen we richting huis met een Ampeg op de achterbank en ik hield de basgitaar, mijn schat was zoet voor de rest van de middag. Nu heeft hij tenminste wat te doen, kan weer opnemen en met anderen spelen, hij kan zelfs zijn mp3 speler in de amp in pluggen en met muziek meespelen, hij is de koning te rijk.


 

Chris en Niki hebben bericht gekregen van het appartement, aanstaande vrijdag verhuizen ze, hij kreeg gisteren ook een leuke cheque in de mail en betaalt vandaag de laatste huur, voor afgelopen en komende week en dan scheiden onze wegen.

 

Oh bijna vergeten, paaszondag hebben we samen met Ian en Raini gegeten. Raini’s vriendin Star, in de gevangenis voor rijden zonder een geldig rijbewijs kwam trouwens zondagavond om middernacht weer vrij.

Ik had gehaktballetjes gemaakt met nasi kruiden en ook runderragout met champignons gemaakt en met fillodeeg een pastei en ragoutbroodjes in elkaar geknutseld. Ze vonden het heerlijk en dat was het ook beslist, ik heb nog fillodeeg over en ga dus zeker hiermee nog experimenteren in de toekomst.

 

Het is alweer licht buiten, ik ben weer bijna klaar met typen en ga wat eten. Ik heb nog een feit wat ik beslist niet wil vergeten. Op 10 april is het voor het eerst dat we aan de verjaardag van moeder denken zonder dat ze erbij is, ze zou 93 jaar oud zijn geworden. Ik weet dat er toch een aantal mensen bij stil zullen staan, ik ben er eentje van.

 

Ik wens jullie een fijne week en tot schrijfs….Mariet xxxxx