zondag 31 juli 2016

Van bruiloften, babies en jetlag

Blauwe ogen
op een oude foto van weleer
onschuldig en vragend
kon niet wachten op meer
vandaag alles
wat zijn hart ooit verlangde van het leven
geluk en liefde zijn jullie deel
mijn gelukwensen, van verre gegeven
– voor Ruud

je maakte de overstap
van goulash naar hutspot
uit liefde voor hem
gedreven door je lot
je grote dag
in wit, als bruid getooid in kant
moge je dromen allemaal werkelijkheid worden
en al wat wenselijk is
ook natuurlijk van mijn kant
- voor Klari

Goeiemorgen allemaal

Een week geleden zat ik in het vliegtuig, over het grote water en nu ben ik al weer bijna een week thuis – waar bleef de tijd – en ben alweer bijna gewend aan de zomerhitte, werken en alles wat er hier nog bijkomt.

Maandag was een dag om uit te rusten, was doen, opruimen, boodschappen en niet slapen voordat het tijd er voor was. Je leeft in de jetlag roes op zo'n dag en Charlie, ze was niet weg te slaan bij mij, zo blij was ze om me te zien. De buiten katten waren een stuk magerder dus bijvoederen, langzaam zodat ze niet ziek worden.

Dinsdag wilde ik naar Darian gaan om mijn jongste kleinzoon Julius te bewonderen maar haar telefoon had kuren dus er kwam niks van. Ik ging met Susan naar Fleming Island voor haar afspraak met de dokter die haar schouder behandelde en daarna trakteerde zij op een lunch bij Denny's. Ik heb ook de dierenarts gebeld, wat kost het om Charlie te steriliseren, de kliniek waar ik Ushuaia liet inslapen zei, 115,00 en dan moet ze ook al spuiten hebben dus verder shoppen want dat was me teveel. Ik vond een kliniek 10 minuttjes rijden hier vandaan, je maakt geen afspraak maar loopt gewoon binnen en bij hen was het maar 55.00 en de spuiten, alles bij elkaar nog geen 90.00 dus Charlie in een doos, ik vond alleen maar een kleine, in de auto en naar de dokter. Daar buiten ontsnapte ze bijna, een aardige mevrouw, ook een kattenmens, hielp met de deur en ik kon registreren. Charlie moest daar blijven voor 2 nachtjes en ik ging alleen naar huis.

Woensdag dan eindelijk naar Julius, hij is een hele mooie jongen, donkere haartjes, nog wel want Josh was ook donker toen hij geboren werd en nu is hij heel blond. Ik werd meteen aan het werk gezet door Darian die heel erg moe was. Luier verschonen, fles geven en toen mocht oma in het zwembad. Josh was heel blij met zijn autootjes en liet ze aan iedereen zien, voor Julius had ik een Nijntje knuffel meegebracht en voor mama Darian chocola die in een mum van tijd op was.

Donderdag moest ik was dingen regelen, een afspraak voor mijn MRI scan van mijn lever, 9 augustus om 3 uur, ik moet er wel een flink stuk voor rijden maar ja, het moet wel gebeuren.
Daarna voor de rekening bellen van de stress test die ik tot mijn verbazing kreeg, een flink bedrag, gelijk een betalingsovereenkomst opgezet maar gisteren kreeg ik een aangepaste versie en dat bedrag is nog niet een tiende als het tenminste over dezelfde rekening gaat, morgen maar weer even bellen.

Ik keek in de brievenbus, er zaten twee handgeschreven enveloppen in met kaarten, gewoon reclame naar het bleek maar eentje voor Martin en eentje voor Carla, hoe bizar is dat.

's Middags kon ik Charlie ophalen, met een mooi litteken op haar buikje, alles was goed gegaan, Susan ging mee voor gezelschap maar ik kreeg een mooie draagkarton mee dus die staat nu in de garage voor een volgende visite.

Raini wilde naar de DMV om een nieuwe ID kaart te halen, de hare was ze verloren en Star moest mee dus ik leverde hen om 11 uur daar af, ze zou bellen als ze klaar was, soms moet je lang wachten. Om 12 uur nog geen belletje en dan zie ik opeen op facebook dat ze zitten te eten in een restaurant, nou leuk terwijl ik hier zit te wachten dus ik maakte daar een opmerking over op facebook en binnen 30 seconden een belletje, sorry blah blah, Star wilde graag blah blah terwijl Star op facebook antwoordde, ik dacht dat Raini het had laten weten, excuses....ik ging hen even later halen en toen met Raini naar darian, Ian wilde niet mee, Raini werd meteen gestrikt om te babysitten wat gisteren en vannacht gebeurde, Darian heeft net de baby weer opgehaald.
Ik sprong maar weer in het water van het zwembad, het wordt nu wel erg warm, een paar graadjes minder zou fijner wezen.




Vrijdag zou ik moeten beginnen met werken maar ik was niet lekker, nog steeds een beetje last van mijn oren – van het vliegtuig – moe, misselijk, waarschijnlijk van de warmte, het was bijna 40 graden de laatste dagen, dus ik belde dat ik niet kwam. Werk loopt niet weg en mijn gezondheid is belangrijker.

Zaterdag moest ik dan wel eraan geloven, om half twaalf was ik op mijn werk en de eerste die me begroette was Steve, hij was erg blij me te zien maar ook erg blij met mijn kadootje voor hem, ik was voor juli weer (5 van de 6 maanden zover) employee of the month geworden voor juni en hij had 3 weken mijn parkeerpas mogen gebruiken.

Het was tandenbijten, vooral de laatste uurtjes geloof me, mijn cijfers zijn prima maar ik had niet de gemakkelijkste klanten gisteren. Ik ging na mijn werk even bij Kohl's aan want ze hadden nieuwe knuffels en boeken. Ik had de meiden in Helden ieder een kameleon meegenomen en de nieuwe knuffels – opbrengst voor goede doel kinderen – was Clifford de grote rode hond en zijn vriendjes. Ik heb Clifford en de poedel gekocht, een fijn gevoel om iets goed te doen en te genieten van leuke dingen.

Vanmorgen weer vroeg op, de baby had Raini wakkergehouden, haar humeur is niet al te best vandaag en Star was pas om 4.30 vanmorgen thuis van werk. Ik zag op facebook een opmerkingen dat ze weer niet haar mond had kunnen houden en dat ze de baan niet leuk vindt (ze werkt er net een week) en dat ze of weer terug gaat naar Daytona naar haar oude baas (dromen mag je altijd) of een andere baan zoekt, ze is me twee weken huur schuldig dus ik benieuwd wat er gaat gebeuren.

Ik begon met twee gedichten voor Ruud en Klari, ze gaan de komende week trouwen, in Hongarije met de hele familie minus de peettante van Ruud want dat ben ik. Ik wens hen alle geluk, liefde, voorspoed in de wereld en een heel fijn leven samen.

Frank en Aline gaan ook de komende week naar Bulgarije om wat dingen te regelen voor hun verhuizing in september zoals een appartement zoeken, het schijnt vrij gemakkelijk te zijn daar om wat te krijgen, veel plezier lieverds en ben voorzichtig !!!

Dinsdag is Rob jarig, hij wordt 38 (magische leeftijd volgens zijn vader die nooit ouder dan 38 wilde worden). Van harte lieverd en een fijne dag met jouw schatten.

Ik wens jullie een fijne week, geniet van de zon en tot de volgende zondag

Mariet xx

ps, op verzoek van verscheidene mensen die af en toe de draad kwijt zijn met namen in mijn verhalen, rolverdeling zogezegd

Raini – oudste dochter van Martin, bijna 31, in een 'relatie' met Star (31), ze wonen beiden bij mij.

Ian – zoon van Martin, 28, vader van Ravyn (6) en Jason(4), hij woont ook bij mij

Darian – jongste dochter van Martin 21 en in relatie met Josh, beiden ouders van Josh (2) en Julius (3 weken), woont in Orange Park samen met Nancy, Josh's moeder

Kelly – eerste vrouw van Martin en moeder van zijn kinderen, woont samen met Misty (ze trouwden in mei) en de kinderen Hazel en Brynnah

April – ex vriendin van Ian enmoeder van Ravyn, woont bij het strand samen met Shawn haar vriend die ook net als Ian door Ravyn daddy wordt genoemd.

Susan, mijn vriendin aan het eind van de straat, getrouwd met Gil en mijn steun en toeverlaat hier



dinsdag 26 juli 2016

Thuis van thuis geweest

drie broers en twee zussen !!!
Ich waas weer efkes toes
om alles biej te tenke
om miense te zeen
em dinge te doon
en alles te euverdinke
ich waas weer efkes toes
en det deej mich zoe good
noe kan ich weer verder
tot ut volgend jaor
unne kier kom ich ech weer nao hoes

Goeiemorgen lieve mensen

Ik ben weer thuis, ben weer terug van weggeweest naar huis, zo voelt het en zo zal het ook altijd zijn !

Ik heb zoveel gedaan in de afgelopen 2.5 week, zoveel mensen, zoveel indrukken, liefde, warmte en gezelligheid en allereerst wil ik iedereen bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt, bewust, onbewust, het was hartverwarmend zoals altijd en het heeft mijn batterijtjes weer helemaal opgeladen.

Op zaterdag 9 juli begon het avontuur en het begon met onzekerheid want ik was vrijdag een groot deel van de dag bij Darian geweest die weeen had maar de baby besloot nog even te blijven zitten. Om 3 uur in de nacht op zaterdag een telefoon tekst van Raini, ze waren in het ziekenhuis maar nog steeds niets echt aan het handje, het kon nog uren duren dus toen ik om half 9 werd opgehaald door Gil en Susan heb ik Darian laten weten dat ze de baby zonder mij erbij zou krijgen. Ik moest een paar uurtjes wachten, mijn vlucht naar Chicago vertrok om half twaalf en toen ik in Chicago geland was kreeg ik eindelijk het bericht, Julius was geboren net voor 2 uur, 6.5 pond en kerngezond dus ik ben voor de zesde keer oma !!!

baby Julius

nu grote broer Josh


In Chicago at ik een lekkere scone met cappucino en toen in het vliegtuig naar Dublin. Het eten was ietsje beter dan normaal maar ik had geen honger, ik kon niet slapen en keek films (The Dressmaker met Kate Winslet is een aanrader) en na een bakkie yoghurt 's morgens in alle vroegte landden we in Ierland. Dublin airport ligt niet ver van de heuvels en ik zag een paar pieken in het schemerlicht van de vroege morgen van zondag 10 juli. Na een uurtje konden we in het vliegtuig naar Brussel stappen, ik had twee vrije plaatsen langs me en kon eindelijk mijn benen strekken tijdens de vlucht.

Aangekomen in Brussel, geen Frank en Aline, niet in de aankomst hal waar ik niet blijven mocht, werd vriendelijk verzocht naar buiten te gaan en ook niet buiten en aangezien mijn phone niet werkt buiten de States gebruikte ik mijn tablet om Rob via Facebook op te roepen. Frank en Aline zaten in een file om op het vliegveld te komen, wegens veiligheids maatregelen en topdrukte. Na meer dan een uur kon ik beiden een dikke knuffel geven.

We gingen eerst naar Aline's ouders voor koffie en vlaai en toen naar Helden waar twee dametjes al ongeduldig aan het wachten waren op oma Mariet en een koffer vol kadootjes. Ze vonden alles heel leuk en na een lekkere boterham met kaas gingen we samen naar de kermis in Panningen waar ik al direct Gert en Cindy tegen het lijf liep. Ongelofelijk hoeveel mensen ik gewoon ontmoette op straat, Ted en Mart en de family, Wilna en Wim, Anita, Loek en Ron met zijn kleine familie en noem maar op.

Na de kermis hebben we lekker samen gegeten en toen was even mijn kaarsje helemaal op en om 9 uur lag ik te slapen op zonder bij Rob.

De volgende morgen was iedereen naar werk of school en ik had alle tijd om bij te komen, lekker te ontbijten en zo.
Om tien uur de bus naar Venlo en eerst eventjes lunchen met Ruud en Klari bij Bakker Bart, heerlijk buiten op het terras en daarna naar het standskantoor om mijn paspoort te laten vernieuwen. Nou, dat ging van een leien dakje, ik kreeg een compliment dat alles compleet was (ik had een lijst gekregen dus niet zo'n kunst vond ik) en nadat ik nog even een mooi jasje scoorde bij C&A voor nog geen 12 euro ging de bus weer richting Helden.

Nadat Sylvia terug was gingen we de kids halen op school en daar was Veronique, weer even een knuffel en een glimlach.
Na het eten ging het richting Kessel en mijn lieve zus wachtte al aan de deur.

Ook hier werd mijn koffer naar de zolder gesjouwd, mijn home voor de komende twee weken en toen een lekker koud pilsje en bijkletsen. Later kwam Mart nog binnenvallen en voordat we het wisten was het bijna middernacht en tijd om te slapen want tenslotte was het nog geen vakantie.

Op dinsdagmorgen was ik de enige in huis en ik liep langs de Maas, naar het kerkhof, at een lekkere bamischijf van de friet tent en genoot van Kessel en het prachtige weer. Ik klopte bij John op de deur en
bracht daar een gezellig uurtje door met thee en lekkere koekjes. Ik genoot van een rondwandeling door het kasteel dat werkelijk prachtig is geworden en van een cappucino bij de Boemel op het Maasterras. Na het eten naar Mart en Katrin en ook John was van de partij, hij nodigde mij uit voor een lekker etentje bij de Rozentuin voor later.

Kessel


Slapen ging niet zo goed, het was behoorlijk warm onder het dak en muggen maakten het er niet beter op, toch maar de ramen dicht dan en de ventilator aan.

Woensdag was de eerste grote dag voor Frank en Aline, hun wettelijk huwelijk en na me opgetut te hebben kwam Frank me halen en had Aline een lekkere lunch in hun appartementje midden in Overpelt klaar staan. Ik hielp nog mee met de bedank kadootjes afwerken voor de bruiloft, een mooi zakje met een zelfgemaakte bonbon en een kaartje eraan in de vorm van een vlinder of hartje.

De plechtigheid was om half vier op het stadhuis, een paar minuutjes van het appartement en om drie had de familie zich verzameld op de markt. Aline en ik liepen nog even naar de bloemist en Fenna kwam met ons mee maar al huppelend aan mijn hand struikelde ze en viel met haar hoofd tegen een ijzeren paal. Bloed stroomde van een flinke wond in haar rechter wenkbrauw en ze was helemaal in paniek van de schrik en pijn. Rob en Sylvia namen haar mee naar de dokter om de hoek, Aline's mama ging ook mee. Ondertussen miezelde het een beetje en wij gingen alvast naar de trouwzaal op het stadhuis. Op Aline's vraag of ze iets later konden trouwen, sinds de getuige er niet was (Rob) werd een beetje moeilijk gedaan maar gelukkig was de burgemeester 25 minuten te laat en even later kwamen Rob en Sylvia terug met Fenna, met drie hechtingen en een kleurrijke pleister en Eline.

Na de korte maar sfeervolle plechtigheid gingen we voor koffie en wat lekkers naar de Leonidas lunchroom en om half zes was er een tafel voor ons gedekt bij Rodeo, een steak restaurant. We moesten wel superlang wachten op het overigens heerlijke eten en we waren pas om tien uur weer in Helden.

Donderdag gingen Rob en ik wandelen in de Kesselse bossen en na een bezoek aan de centenboom zaten we gezellig op een bankje en praatten over veel persoonlijke gevoelens. Na afloop hadden we een heerlijke lunch in Panningen.
Om twee uur die middag werd ik, na de oversteek met het veer, opgehaald door Marjan Feller en bracht een bezoekje aan haar moeder Dien. Dien is een halfzuster van mijn oom Piet die met An, een oudere zus van mijn moeder getrouwd was, beiden zijn reeds geruime tijd geleden overleden, ik ging er als kind vaak op vakantie. Dien is negentig jaar en het oudste lid van mijn Kessel facebook pagina en ik had haar nooit eerder ontmoet. Het was een hele gezellige middag met koffie en vlaai, met foto's kijken en herinneringen ophalen en na afloop bracht Marjan me weer terug, het was toppie !!

samen met Dien oppe bank oppe Ruiver


Op vrijdag morgen mijn interview met Ans voor het boek over Kessel, het duurde maar liefst 3.5 uur en was erg leuk om te doen, ze nam alles op en gaat het uitwerken, ik ben benieuwd naar het resultaat.

's Middags werd ik opgehaald door Els , Frans, Helene en Bert om naar Ubachsberg naar Marianne en Frits te gaan. Na weer koffie en vlaai gingen de mannen wandelen en wij vier vriendinnen konden bijkletsen, over kinderen en kleinkinderen en nog meer. Toen de mannen terugkwamen was de barbecue zo klaar en de tijd ging zoals altijd veel te vlug voorbij.

Zaterdag was dan de echte grote dag voor mijn tortelduifjes. Om een uur waren we piekfijn uitgedost in Overpelt met de rest van de familie en om twee uur begon de trouwmis in de kerk aldaar. Het was een stralende dag, er was een stralende bruid en een bruidegom die ik nog nooit zo gelukkig zag en na het jawoord werd er gekust en toen mocht ook ik mijn woordje doen met een kleine toespraak en wat gedichten. Na afloop werden er ballonnen opgelaten en was er een regenboog van kleuren door de zeepbellen die de kinderen bliezen. De 5 bruidsmeisjes en een bruidsjonker zagen er aller snoezigs uit en er werden veel foto's gemaakt, eerst buiten bij de kerk en later bij de zaal waar het feest was. Het was warm zodat iedereen het merendeel van de middag en avond buiten zat onder grote parasols.
Er was een geweldige barbecue met veel variatie in vlees, vis en salades. Toen was er een springkussen voor de kleintjes en een Italiaanse ijswagen voor allemaal en later een dessert buffet met vier taarten op een mooie standaard, een chocolade fontein en vlaai en allerlei lekkers.





De twee disjockeys deden hun best en er werd veel gedanst, voor mij al een tijdje geleden maar ik had het nog niet verleerd, ik heb genoten. Later toen iedereen weg was hebben we snel opgeruimd en om 3 uur 's nachts rolde ik weer in bed, bij Rob op de zolder. Het was gewelding om de familie van wederzijdse kanten te zien en er was veel bij te praten.

Zondag morgen lag Rob nog in bed en Sylvia was naar de paarden dus ik pakte de fiets en ging naar de studio van P&M, ze hadden een open dag, ik praatte met oude collega's en mocht een demo doen door het nieuws voor te lezen met camera, ze zeiden dat ik een natuur talent was, ik meld me wel als ik weer terug verhuis.

Later op de dag kwamen de meiden weer terug en gingen we samen naar Kessel, naar het kerkhof, het was precies 4 jaar geleden dat mijn moeder overleed en daarna eendjes voeren bij de Maas en natuurlijk een ijsje blij Clevers.

Maandagmorgen weer met de bus naar Venlo vanuit Kessel en ja hoor, mijn paspoort lag al klaar, terug naar Helden en een flinke wandeling naar Stox waar Ted een heerlijke lunch serveerde, buiten met een prachtig uitzicht op de weien met schaapjes, samen met Mart, May en Ton, we zaten buiten tot half vijf en toen bracht May me weer terug naar Kessel.



Om half acht kwam Marie-Louise op bezoek, zij en ik waren collega's bij Viking in Blerick en zijn in contact gebleven al die jaren zoals ook vele anderen waarmee ik daar werkte. We zijn Kessel ingelopen en hebben lekker op het terras bij de Boemel gezeten en veel gepraat, het was heerlijk !!!



Dinsdag morgen had ik een afspraak met Marijn Sieben, zij zou foto's maken voor het boek met het interview en het was een genoeglijk uurtje, ik kende haar vader en familie en ben benieuwd naar het resultaat.

Om 12 uur had ik een gezellige lunch met Lauri en daarna wandelden we door Kessel.
Om half zes kwam Pauline me halen voor een etentje bij haar thuis, Hay, de kok had een lekkere kip kerry klaargemaakt en we bezochten ook nog even haar moeder, vaste prik bij mijn bezoekjes daar.

Woensdag morgen op de fiets – geleend van Katrin, ik hoop dat ze hem terugheeft want ik had er geen tijd meer voor – voor een bezoek aan Mieke, ook haar bezoek ik altijd, ze heeft me al die jaren ontzettend gesteund met haar berichtjes – en na een lekkere kop koffie en een beschuit met aardbeien fietsten we samen naar de markt. Een Vietnamese loempia hoort erbij, verse broodjes en kaas en toen een lunch op het terras van Mieke en Frans thuis.
Op de fiets weer terug, heerlijk door de bossen, wat ruikt het altijd lekker daar want Marianne stond om 2 uur voor de deur, buiten samenkomen met de vriendinnen doen wij ook nog altijd wat samen. Het was te heet om ver te wandelen dus we gingen in Kessel en eindigden op het terras van Clevers voor een heerlijk ijs.

met Marianne op het terras



Donderdag weer op de fiets naar Panningen, een beetje zadelpijn want ik ben fietsen niet gewend, ik wilde een bezoekje aan Ger brengen maar die was niet thuis dus ging ik even aan bij buurman Piet Cuppen en bij schuinoverbuurmannen Ruud en John.
Na in het centrum even wat te eten hebben gepakt weer snel terug want Cecile zou om twee uur bij Ine zijn. We zaten maar even buiten, weer veel te heet in de zon en genoten van koffie en een stukje abrikozen vlaai met schuim (ik kon geen kruisbessen krijgen).

Na afloop moest ik even uitrusten, slapen ging nog steeds niet echt goed en toen fietste ik naar tante Mien Hanssen die erg verrast was en het geweldig vond me te zien, ik ging later in de week ook nog bij tante Luus aan maar die was jammer genoeg niet thuis.

Die avond had ik om half zeven een afspraak met John voor het etentje bij de Rozentuin en het was schitterend, lekker buiten, heerlijk eten, fijn gezelschap en na afloop gingen we nog even naar de Maasoever voor een paar pilsjes. Volgend jaar weer John, ik tel er op !!!

Vrijdag morgen nog wat boodschappen gedaan oa oosterse kruiden en soepjes die mee naar huis gaan en toen lunchen met os Ine bij de Galerie in Panningen nadat we wat winkelden. Het was keigezellig op het terras en ik trof Annemiek Huveneers.

Ine zette me af bij Nellie waar Fenna en Eline waren, ze hadden al vrij maar Sylvia nog niet. We wilden naar een speeltuin gaan maar de meiden waren zo fijn aan het spelen in de grote tuin van Nellie en Piet (Sylvia's ouders) dat Nellie en ik gewoon lekker buiten zaten totdat Sylvia en Rob kwamen. Daarna gingen we allemaal samen frietjes eten, dolle pret. Na afloop gingen we nog even bij Willemien en Gerry aan.


Zaterdag, mijn laatste dag om iets te doen, vergeefs bezoek aan tante Luus maar ik trof wel Liesbeth en ging voor het laatst weer naar het kerkhof. 's Middags kwamen Mart en Katrin afscheid nemen en daarna met de auto naar Panningen want ik had nog een ding op mijn lijst staan, die kruisbessen vlaai. Broekmans had er warempel nog eentje, een kleintje zonder schuim maar allee.
Om zes uur kwam Rob me halen, ik had mijn koffer al klaarstaan en nam afscheid van mijn allerliefste zus en van Vijo want ik sliep de laatste nacht weer bij Rob. Rob en Sylvia hadden een feestje en ik mocht babysitten. Ik las de meiden voor en we keken naar Doornroosje en daarna sliepen zij allebei als roosjes.

Ik lag om half elf op de bank en om half 4 uur 's morgens maakte Rob me wakker, tijd voor de terug reis. Hij bracht me naar Overpelt waarna Frank en Aline me naar Leuven brachten, we gingen samen op de trein, maar een kwartier naar Zaventem om files te vermijden (doen we zo altijd in het vervolg) en toen nog een laatste koffie, een laatste sigaret, twee hele dikke knuffels en veel sukses met de verhuizing naar Bulgarije, ik mis mijn jongens en hun meisjes !!!

om 10 uur vertrok het vliegtuig naar Dublin waar ik 5.5 uur moest wachten en de tijd doodde met een flink Iers ontbijt en wegdoezelen. Ik kon alvast pre screenen zodat ik in Amerika niet meer door de douane hoefde en mijn koffer ging rechtstreeks naar Jax.



De vlucht naar JFK in New York was niet zo leuk, slapen ging niet, het was kopud en warm, ik moest veel niezen en mijn neus zat ineens potdicht. Ik denk dat het de druk was want thuis heb ik er geen last meer van gehad. In New York, ik zag de Empire State Building – geweldig – zag ik dat het vliegtuig naar Jax 1.5 vertraging had dus 3 uur wachten werden er 4.5 en aangezien een vrij gewichtige meneer langs mij zat was ook die vlucht niet echt aangemaam maar om 1 uur 's nachts landde ik eindelijk in Jacksonville en stond tot mijn grote verrassing Raini me op te wachten – ze had vrienden gevraagd voor een lift.

Thuisgekomen eerst Charlie knuffelen, toen de kaas in de koelkast en naar bed.

Gistermorgen was ik alweer om zeven uur op, mijn koffer moest leeg, de was eruit, boodschappen doen want er was geen melk, geen suiker, geen boter, brood, mijn provisie kast geplunderd dus ik kon niet eens koffie maken. Het gras was al gemaaid, de vuilnis was al buiten en de buitenkatten beslist magerder maar dat komt wel weer.
Gistermiddag even naar Susan en vandaag naar Darian om de nieuwe baby te bewonderen en kadootjes af te leveren.

Ik heb genoten, van zoveel mooie ontmoetingen, verwacht en onverwacht, van lieve mensen met wie ik nieuwe herinneringen maakte,,van vrienden voor het leven en familie, van Kessel, van de natuur en van...ik kom over 9 maanden of zo weer terug maar dan wel als de kiendjes vakantie hebben. Van het vooruitzicht dat de volgende keer, ik ook de baby van Tom en Janine kan bewonderen en Laura en Wouter alvast een fijne huwelijksdag kan wensen zoals ik dit jaar Ruud en Klari gewenst heb die over twee weekjes in Hongarije trouwen.

Het was zo mooi....Mariet xx
















zondag 3 juli 2016

Aftellen en afzien !!

weken worden dagen
dagen veranderen in uren
nog even wachten
nog even smachten
nog even in de verte turen
en dan vertrek ik weer
terug naar Kessel
waar liefde en warmte op me wacht
ik vraag me af is dit bijna de laatste keer
wanneer komt de grote verhuis naar Nederland - dag


Goeiemorgen lieve mensen

Terwijl ik hier achter mijn computertje zit te schrijven/typen is het heel stil in huis, het is half negen en iedereen slaapt behalve Raini, die is al naar het werk. Ravyn ligt voor pampus, ze heeft drukke dagen achter de rug waarin er weinig geslapen werd. Ze heeft twee nachten in de woonkamer op de vloer op een matras geslapen, midden tussen al haar speelgoed, met de tv aan de natuurlijk het licht en de grote ventilator maar omdat er niemand zegt, licht aan, oogjes dicht, kwam er van slapen weinig. Vannacht sliep ze weer in mijn bed, oma, is veel fijner, ben ik niet alleen, maar toen in vanmorgen de eerste keer wakker werd om 6 uur lagen laat voeten tegen de achterkant van mijn rug, ze lag dwars over het bed.

Ja ze is er nog, zou afgelopen zondag en daarna dinsdag naar huis gaan maar plannen veranderen snel zoals ik al heel lang weet. We zouden zondagmiddag gaan zwemmen bij Darian, Raini wist het heel goed maar negeerde dat liever en ze kwamen niet thuis tot zondag avond, het was al donker. Raini zei, ik dacht niet dat je ging zwemmen met al dat onweer – ik zei, dat onweer dat alleen vanmorgen overkwam?

Maandag heb ik me ziek gemeld, ik was slap, duizelig en misselijk, waarschijnlijk een beetje uitgedroogd ofschoon ik best wel veel drink, meestal water. Het weer is ongekend, heel heet, tussen de 35 en 40 maar voor het gevoel veel meer, heel vochtig en ik heb nog nooit zoveel gezweet. Op het werk is de airco aangepast, was het eerder standaard een aangename23C, nu is dat verhoogd naar 26 vanwege een wet om energie te sparen en die paar graden voel je hoor. Ook wordt er heel streng op toegezien dat je constant aan de telefoon zit, het is nog steeds superdruk, en elke morgen krijg je een vermanend mailtje met een overzicht hoe vaak je naar het toilet ging. Nu vraag ik me nog steeds af, als ik veel moet drinken, hoe kan ik vermijden om tussendoor even te gaan plassen, het wordt er niet leuker op.
De maand is om, mijn cijfertjes zijn groen, ik heb mijn bonus dus wie doet me wat en na de vakantie kijken we wel verder. Ik moet natuurlijk nog drie daagjes werken komende week maar die gaan ook wel om.

Dinsdag weer naar het werk, afzien, zeker weten en woensdag had ik dus mijn vrije dag. Ik had al besloten om met Ravyn naar de film te gaan nadat ik dinsdag avond toevallig hoorde dat ze tot donderdag zou blijven. Ik wilde eigenlijk Independence Day zien maar omdat dat geen film voor kids is werd er voor Finding Dori – ja alweer – gekozen. Dus woensdagmorgen was ik op, Ravyn sliep nog, komt Raini binnestormen, maakt Ravyn wakker en zegt, kom we gaan. Ikke : ho wacht, waar naar toe? Ze had afgesproken met een vriendin om ergens naar toe te gaan en dan te gaan lunchen voor ze moest gaan werken. Maar Raini, wacht eens eventjes, ik had andere plannen. Na heen en weer discussie waarin ik niet veel zei maar duidelijk liet merken het niet eens te zijn met deze gang van zaken gaf ze toe. Ook vertelde ik haar dat ik wilde dat Ravyn bleef tot maandag. Ze zei, dat kan niet, ikke weer, waarom niet. Want Star komt morgen. Ik zei : Ian en ik hebben de meeste tijd op haar gelet, jij was of werken of weg dus ik zie niet in waarom dat nu anders zou zijn en daar lieten we het bij.

Dus wij naar de film, ik genoot misschien nog meer als de eerste keer, het is een blijvertje voor mij en daarna een uurtje naar Darian. We konden niet zwemmen want er waren net chemicalien in de pool gedaan en dan moet je er 24 uur uitblijven maar ik heb lekker met Darian gekletst en Ravyn speelde met baby Josh die heel blij was me te zien, ik kreeg diverse keren natte zoenen.

De nieuwe baby Juluis – en nee dat is niet verkeerd gespeld – komt eraan, ze heeft al 4 cm ontsluiting dus misschien voordat ik ga kunnen we hem in deze wereld verwelkomen.

Daarna gingen we lekker chinezen met z'n tweetjes, we namen wat mee voor Ian want die had geen zin om mee te gaan maar wel honger.

Ik had ondertussen van April toestemming om Ravyn hier te houden tot morgen, maandag en had contact gehad met Kelly en dus gaan we dadelijk als ze wakker is, na een ontbijtje, naar Georgia. Kelly is vandaag vrij maar moet morgen werken, Independence Day is natuurlijk een feestdag maar alles is gewoon open, ik had ook kunnen werken. Ik neem mijn airfryer mee en frietjes, alles voor hotdogs te maken en misschien ijsjes.

Vrijdag heb ik eerder mijn werk verlaten, ik had het gewoon gehad en ik heb me gisteren ook ziek gemeld – zal een magere paycheck worden komende week – maar ja, soms gaan andere dingen voor op geld en de spanning bouwt zich op, dat is zeker.

Ik zag toevalling dat , terwijl ze me dat niet hebben laten weten, ik in plaats van naar Washington nu naar Chicago vlieg op de heenweg, de andere tijden blijven hetzelfde. Ik moet nog even het ticket opnieuw uitprinten zodat het geen problemen veroorzaakt.

Star kwam dus donderdag en ze blijft !! Ik wilde het niet, had nog geen uitspraak gedaan maar ik kwam terug van mijn werk en ze was er gewoon, met een joekel van een nieuwe tv en een dolblije Raini die alles pico bello had gepoetst. Star gaat voor een baan bij Denny's, een ontbijtrestaurant waar ze in Daytona ook voor werkte. Ik was te moe on te vechten, teveel energie verspillen is niet goed voor een mens, ik ga lekker op vakantie en als ik terug kom zien we wel. Het enige wat ik gezegd heb, als ze weer beginnen ruzie te maken gaan ze er allebei uit, geen drama meer.

Vrijdag heb ik de voortuin laten doen, verderop in de straat was een ploeg van 4 bezig met gras maaien en ze waren bijna klaar dus ik liep er naar toe en vroeg wat het me zou kosten om de voortuin te doen. Voor 60 dollars maaiden ze het gras en deden alle kantjes, het ziet er heel strak en mooi uit. Ian kwam naar buiten en zei, ik wilde net het gras maaien – onze kantjesknipper is niet sterk genoeg voor de kantjes voor heb ik gemerkt – ik zei, te laat maar jij kunt nu direct de achtertuin doen.
Ik ga hem een schema uitprinten van wat er allemaal moet gebeuren als ik weg ben, gras, vuilnis, katten, orchideeen enz, ben benieuwd hoe dat verloopt.

Het wordt dus nog even afzien een paar dagen, dinsdag, woensdag en donderdag nog werken en dan vrijdag vrij en zaterdag vertrekken. Vrijdag ga ik naar de mall om mijn nagels aan mijn tenen te laten doen en dan de koffer pakken. Het wordt heet, gemiddelde temp vooral in de tweede helft van de week wordt 38C maar gisteravond op het nieuws zeiden ze al dat voor het gevoel het tussen de 43 and 46 wordt dus vooral koel blijven en veel drinken. Jullie kunnen dan wel veel regen hebben maar het is tenminste een stuk koeler daar !! Enne, als ik kom wordt het mooi weer en vooral op zaterdag 16 juli een stralende dag, zeker weten, in alle opzichten.

Ik werd eventjes terug in de tijd verplaatst afgelopen week, ik geloof woensdag. las ik in de krant dat Erna van Maarsseveen was overleden. Ze was onze Franse juf op de HBS, echt een juffrouw, een beetje stijf, nooit getrouwd geweest en verzot op de Franse taal. Ik dacht wow, je denkt, die mensen zijn er al lang niet meer en dan blijkt natuurlijk dat ze veel jonger was dan ik dacht. Ik geloof dat ik haar alleen op de eerste klas had dus in 1967/1968 maar zeker daar van ben ik niet. We hadden ook meneer Kurris die ook helemaal dol was op Frans maar dat op een andere manier overbracht, van hem moesten we liedjes uit het hoofd leren bijvoorbeeld, ik ken nog steeds de tekst van Nathalie van Gilbert Becaud.

Overmorgen, 5 juli is Marijn van Knippenberg jarig, proficiat en een fijne dag.

Zaterdag vertrek ik dus, dat betekent dat ik zondag aankom en ik vertrek ook weer op een zondag twee weken later. Dat betekent waarschijnlijk dat ik drie weken geen blog op zondag schrijf en plaats, ik heb als ik weer terug ben nog tot en met woensdag vrij en doe het dus waarschijnlijk later in die week, we zullen zien.

Ik zal sommigen van jullie ontmoeten, niet iedereen maar diegene die ik niet ga zien zijn me er niet minder lief om.....tijd om naar huis te komen en me onder te dompelen in de liefde en warmte van mijn familie en vrienden en Kessel natuurlijk

Liefs...Mariet