Hittegolf van drie maanden

licht als een veertje

 zwevend in het licht

 kijkt hij met nieuwsgierige oogjes

 verwondering op mijn gezicht

 groen als emerald

 juweel in mijn ogen

 als een gebed op een sombere dag

 nederig, ingetogen

 wat zijn we klein

in de ogen van de Heer

 wat kunnen we veel leren

 van een wonder bestaande

 uit bot, spier en veer

 die maakt zich geen zorgen

 over onze alledaagse dingen

 maar zoekt de bloemen en hun nectar op

 alleen vreemd

 dat deze schoonheid

 niet kan zingen

 

niets is helemaal volmaakt !!

 

Hallo lieve mensen,

 

Ik zit nog steeds vol emotie over wat er gebeurd is, het vliegtuig, de mensen die verloren gingen en alles er rond om heen. Ik zag gisteravond een korte impressie en interview met Thijs, Miep en Monique Verhaegd over Kim, Dave en Megan en was zeer ontroerd, het was een lange nacht.

Het was een lange week met Martin die zijn ups en downs in pijn en humeur heeft. De rolstoel is zeker een uitkomst en hij maakt wat meters per dag. Als hij naar bed gaat, stalt hij hem hier in de kamer waar de computer staat en ik mag er langs sjravele.

Toen we donderdag naar de pijnkliniek gingen, ging de rolstoel mee, een geweldige verbetering. De dokter nam onze klachten serieus en schreef een sterkere pijnstiller voor plus de xanax om te slapen plus de morfine maar die kunnen we niet vullen to 14 augustus, dankjewel regering voor zo’n wetten !!

Ik ging met de papiertjes naar Walgreens, nee mevrouw, de xanax krijgt u niet tot morgen, het is een dag te vroeg. De anderen, tja, ik moet eerst de dokter bellen om het te laten bevestigen want die heeft hij nooit erder gehad (net alsof ik recepten zou vervalsen) dus kom maar over anderhalf uur terug want ik heb daar nu geen tijd voor. Na twee uur dus terug, ik dacht ik geef ze wat extra tijd. Nou mevrouw, ik had niet goed gekeken, deze hebben we helemaal niet ! (ik had de eerste keer gevraagd of ze dit hadden en kreeg als antwoor : dat mag ik niet zeggen) dus u moet terug naar de dokter om het om te laten schrijven naar een andere dosis.

Dus nu vraag je je vast niet meer af waarom ik de dag vrij heb als we naar deze dokter moeten, er is altijd wel wat. Ik maar voor de zekerheid naar de kliniek gebeld, is de dokter er en kan ik met hem hierover spreken, ik kan er in 10 minuten zijn. Ja hoor, komt u maar (het was half een) dus in een zinderende hitte in mijn Volvo bakoven er naar toe. Wat komt u doen? Ik vertelde haar wat er gebeuren moest, ze was besluiteloos, stond wat te drentelen en vroeg mij toen te gaan zitten, er komt over enkele minuten (wat hier meestel een half uur is) iemand om u te helpen. IK zat en zat en toevallig komt de medische assistente naar de balie. U was hier vanmorgen, is er iets niet in orde ? Ik maar weer uitgelegd. Heeft u bij Target geprobeerd. Ik zei, ik heb echt geen energie en tijd om half de stad af te rijden voor medicatie. Zij bellen, nee zij hadden deze dosering ook niet. De dokter was met lunch – hoe verrassend – en ook zij vroeg me te wachten. 10 Minuten later was ze terug met het recept, omgeschreven van 20 naar 30 mg en ze zei, ga naar Target (aan de overkant van de straat) en zeg maar dat Roberta u gestuurd heeft.

Toen ging het vlotjes, ja, ze hadden ze, ja twintig minuutjes. Er was een Starbucks in house en Marietje had een kadobon voor lekkere ijscoffee dus de tijd was zo om en inderdaad, ik ging naar huis met mijn pillen en vrijdag kreeg ik de Xanax ook, weer even rust in de tent.

 

Ik had warempel ‘s avonds nog voldoende energie om vanalles in de tuin te doen, wieden en weer een gedeelte van het gras dat met deze malse dagelijkse stortbuien ontzettend had groeit. Gisteren kwam Nelson de kantjes doen voor aan de weg en er vloog wat door de glazen onderdeur, beng…aan diggelen dus even een oplossing zoeken want nu kan hij niet open blijven staan, teveel vliegen die graag binnen komen.

 

Sinds een tijdje heb ik bloeiende planten langs de achterdeur, in hangers en potten en zondag toen ik echt even het helemaal kwijt was stond ik naar buiten te staren, komt er ineens aan de andere kant het het hor een kolibri langs, nog geen meter van mijn gezicht bleef hij zweven, heel mooi en vrij groot voor hier en het mooiste groen wat er is., Het was alsof hij mij verwonderd aankeek en ik had even het gevoel alsof ik een teken van boven kreeg…alles komt goed.

 

Woensdag op het werk kreeg ik ineens een email met een felicitatie van het allerhoogste at&t DSL management, ik had een award gewonnen. Elk kwartaal worden er 8 toegekend onder de ruim 5000 medewerkers, misschien nog wel meer. Zeven van de acht waren in ons center gevallen, 5 managers, mijn collega agent Lester en ik. Ik was stomverbaasd en Lori die het al eerder wist was dolblij. Joe kwam even langs om te feliciteren en zei dat ik het, met mijn inzet en motivatie ondanks alles wat er thuis speelt heel erg zeker verdiend had. Het is een kristallen award (ze noemen het in de wandelgangen de asbak) en een giftcard van 100 dollars. Ik weet nog niet wanneer ik hem krijg, onze grote baas Rebecca reikt hem uit, compleet met foto’s en zo dus we wachten totdat ze weer in ons center op bezoek komt wat regelmatig gebeurd want dit is haar thuishaven. Ik kreeg allemaal hele lieve reacties op mijn prijs.

 

Vandaag, ik moet naar de bieb, het gras voor is weer omhoog aan het schieten en ik wil wat kleine boodschapjes doen, dagen gaan zo snel als je vrij hebt.

We hebben een nieuw team lid Maria die Ken aflost, Ken is terug naar zijn eigen team, hij functioneerde niet echt goed en na een aantal klachten van managers en van ons was het einde verhaal voor hem. Onze manager Chip  is nu ook manager in Indianapolis, dat ligt in Indiana, helemaal in het noorden en dat betekent veel op en neer vliegen, de komende week is hij weer de hele week daar. Ik heb na een gesprekje met hem meer vrijheid gekregen om dingen zelf ter plaatse te regelen.

 

Op 28 juli is Tim jarig en dan de komende week zaterdag wordt mijn oudste zoon Rob alweer 36 jaar. Ik was eerder foto’s aan het bekijken, waar blijft de tijd !!!

 

Allemaal een fijne en veilige week en tot schrijfs !!!! Liefs…Mariet xxx

Pieken en dalen

as ut laeve dich aafneemt

 wat ut leefste is

 liekt alles te vervage

 toet unne zjwarte ondoordringbare mist

 

as dien hert waerd gebraoke

 in sjtukke getrokke

 en doe bliefs achter in ein koel van verdreet

 blooijend met de brokke

 

as alles sjtil sjteit

 de sjmart oneindig liekt te zien

 en ze neet ens mier veuls

 wie angere wille helpe met dien pien

 

de waereld geit verder

 maar neet veur dich

 den wil ich zoe gaer helpe

 

traone op mien gezich

 

hallo lieve mensen

 

Geschokt door al die nieuwsberichten over het vliegtuig dat neergeschoten werd en door de onmenselijkheid van geweld, door de minachting voor diegenen die het leven verloren, door foto’s van mannen in camouflage pakken die speelgoed omhooghouden voor de foto alsof het een trofee is. Waar blijft de wereld als er zo weinig respect is voor het leven van onschuldige mensen, kinderen en wat doet het een ouder, een grootouder als je iets herkent wat van je kind, je kleinkind was.

Vooral als je dan ziet dat mensen die je kent van vroeger getroffen werden door deze tragedie.

Er zijn gewoon geen woorden voor en het verdringt je eigen verdriet en zorgen even naar de achtergrond.

Wij worstelen natuurlijk allemaal met onze sores maar het lijkt in het niet te vallen door dit immense lijden en verdriet.

 

Martin is mobiel !! Hij kwam net even langsrijden in onze nieuwste aanwinst, een lichtgewicht rolstoel, gekocht in de enige yardsale waar ik gisteren bij toeval (bestaat er zoiets) bij uitkwam.

http://www.amazon.com/Drive-Medical-Lightweight-Transport-Wheelchair/dp/B002VWK1SQ/ref=sr_1_2/179-9348458-2326010?ie=UTF8&qid=1405867773&sr=8-2&keywords=ultra+light+wheelchair

 

IK was er al op voorbereid dat ze een behoorlijk bedrag zouden vragen maar nee hoor, of 20 dollars ok was vroeg de man en ikke gelijk, zeker weten !!!

Martin kan er goed mee overweg, het ding heeft een kleine draaicirkel en hij kan nu gemakkelijk in de keuken alles doen, in de koelkast kijken, aan het fornuis werken dus hij is er erg mee in zijn nopjes.

 

Hij heeft ook redelijk gegeten deze week, vanmorgen nog een lekkere bosbessen scone die ik gisteren meebracht van winn dixie, na negenen zijn hun donuts maar 12 voor 1.99 en ik mocht ook andere lekkere spulletjes combineren zoals cupcakes, scones en appelflappen.

 

Donderdag was een vreemde dag, het was twee jaar geleden dat mijn moeder overleed, ik maakte in het echt kennis met Diana en haar kids en kreeg een mooi kadootje in de mail van Gert in het verre Helden, een hele mooie door haar gemaakte armband met turquois en een sleutelhanger die nu aan mijn autosleutel bengelt.

 

Na het werk op weg naar Diana, letterlijk om de hoek van waar ik werk en de familie stond al buiten naar me uit te kijken. Na een echte Hollandse knuffel en drie kussen kennis maken met Jamy en Faye, de zoon en dochter van Diana en haar man Edwin die op dit moment in Nederland is. Ze hebben een mooi huis gehuurd in de schitterende Eagle Harbor buurt, lekker rustige straat en vlak bij het grote pret zwembad waar de kids veel gebruik van maken. Ruimte genoeg in dat huis met 4 slaapkamers en een kleine achtertuin waar we gezellig op de schommelbank een bakkie deden en kletsten, elkaar een beetje leerden kennen. Voordat ik het wist was het veel later als gepland en moet ik weer naar huis maar ik kom snel weer op bezoek. De cake was lekker en de stroopwafels, die zijn al bijna op !!!

 

Het is nog steeds ontzettend benauwd, vrijdag voelde ik me ziek van de hitte maar dat weerhoudt mij natuurlijk niet van actie. Na een yardsale waar ik een zware lijmpistool vond voor 50 cent, altijd handig, en een hele zak lint voor een dollar ging het de tuin in. Er moest van alles verplant worden, de plant die ik van Susan kreeg, ik weet geen naam, bloeit volop en moest de grond in. Martin vertelde me dat hij al verscheidene keren kolibries gezien had bij die bloemen dus ik heb hem pal langs de schuifdeur geplant, kunnen we van binnen uit kijken. Ook de hosta vond een plekje en ik kon alle giftige klimop van de schutting trekken, met handschoenen aan natuurlijk.

‘s Avonds voor het gras gemaaid en een gedeelte van de achtertuin, het werd donker dus ik moet kijken of ik de rest vandaag kan doen, er is regen voorspeld vanmiddag, we zullen zien.

 

De volgende petscan is gepland op 8 augustus, de komende donderdag naar de pijnkliniek en ik ben benieuwd of we wat krijgen omdat we tenslotte extra tussendoor hebben gehad. Voor de petscan heb ik al vervoer geregeld, busje van de kliniek dan hoef ik niet mee, zit daar toch alleen maar te zitten en ik spaar het geld uit voor benzine. Doordat de auto weer wat troubles heeft, hij klinkt niet gezond, verbruikt hij ook meer benzine dus we sparen waar we kunnen.

 

Vandaag wordt lieve Joke Heijnen 60 jaar, ze komt twee keer per jaar naar Jax om haar dochter op te zoeken en bezoekt ons dan ook. Lieverd, van harte en geniet van je speciale dag, de taarten zagen er alvast heel uitnodigend uit op de foto.

 

Ik ga even ontbijten, krijg nu toch wel honger en zo dadelijk moet ik Raini ophalen van haar werk, ze heeft een tweede baan aangenomen, de nacht dienst bij een tankstation, ik ben benieuwd of het niet allemaal teveel wordt maar het is haar beslissing. Terwijl wij sliepen vannacht is er ingebroken in Natalie’s truck, kleingeld weggehaald en zo maar de tas waarin ze haar geld bewaard hebben ze niet gevonden. Ik vind het niet slim om die in de auto te bewaren maar ja. Ik heb nog niet onze auto gecheckt, we sluiten nooit af, er is toch niets te halen behalve wat cents die ik zo nu en dan op de straat vind.

 

Allemaal een gezonde week, stay safe….Mariet xxxx

Popeye !!!

de waereld waas grauw

 de raegen veel met bakke

 ut greun waas greuner den oeit

 tied om extra koffie te pakke

 en den die maon

 as se al die dinge zuus

 der van geneets

 liekt ut laeve efkes minder zjwaor

 

Hallo lieve mensen,

 

Ik heb zoveel nodig om me aan vast te houden, probeer elke strohalm te grijpen en het kost me zoveel kracht, heb het idee dat alles te dun, te licht is om te voorkomen dat ik val maar blijf proberen.

 

Maandag was ik vrij, volgens Martin hadden we een afspraak met dokter Dragun, de radioloog/oncoloog maar toen we daar kwamen bleken we een dag te vroeg. Ze was er dus we zagen haar toch. Ze leek erg opgelucht toen ze Martin’s rug en zei dat het goed heelde. Martin vertelde me later dan ze een beetje scrok van hoe zwart verbrabd zijn huid was na de bestralingen net alsof ze dacht dat het teveel was geweest maar nu zei ze dat het er goed uitzag zoals het moest. Zonder een vraag van ons keek ze naar zijn gezicht en zei, ik denk niet dat de pijnbestrijding voldoende is, hij zag bleek van de pijn en ze verwees ons naar een dokter Cartwright in hetzelfde gebouw die werkt voor dezelfde organisatie als dokter Patel die de pijnbestrijding voor hem doet. Na even wachten konden we ook bij die dokter terecht. Hij was het met dokter Dragun eens, 2 morfine is te weinig per dag, we maken er drie van, ook een recept voor oxycodone 15 mg als break through en een recept voor Fentanol, een fentanyl product voor pieken in de pijn. Dit laatste recept moest aangevraagd worden en wordt per post bezorgd. Ik vroeg hem, krijgen we geen problemen met de morfine en de oxy’s want we hebben net een week geleden spullen gehad, nee hoor mevrouw, ik heb er uitleg aan toe gevoegd en dat zou dus moeten kunnen, ja ja, niet in dit land dus !!

 

Hij adviseerde om naar St Vincent’s apotheek te gaan en inderdaad, de oxycodone was helemaal geen probleem maar de morfine konden ze niet meegeven, de verzekering accepteerde het blijkbaar niet, te vroeg en zelf betalen, nee daar doen we niet aan.

Later op die maandag een telefoontje van de apotheek die de Fentanol zou opsturen voor wat gegevens, adres bevestigen en zo. Op mijn vraag wat het gaat kosten, wij sturen het gratis mevrouw en als over 3 maanden de gratis periode over is misschien een copay van 5 dollars of zo. U heeft het morgenvroeg via Fedex !!  Ook een telefoontje naar de verzekering, ja hoor de morfine kan vrijdag afgehaald worden.

 

Dinsdag morgen, geen Fedex, woensdag morgen geen Fedex en omdat er geen morfine of zo is gaan de oxy’s veel te snel.

 

Woensdag morgen telefoontje naar de apotheek, waar is de Fentanol ? Ik heb geprobeerd u te bellen maar u belde niet terug, ja maar ik heb geen voicemail of niks gehad, waarom belde u mij. We moeten uw adres bevestigen, dat hebben we al maandag gedaan, oh sorry, vergeten te noteren, we sturen het vandaag met spoed.

Donderdag morgen, ja hoor daar is het pakje maar omdat er geen morfine is werkt de Fentanol niet echt, Martin voelt geen verschil.

 

Vrijdag vrij, al vroeg naar Walgreens : mevrouw, wij kunnen deze niet vullen vandaag, komt u woensdag maar terug. Maar de dokter heeft het goedgekeurd en ook de verzekering dus waareom krijg ik het niet. Wat gemompel van de apotheker over narcotica verslaafden en de wet dus weer gevraagd : waarom niet. Hij zei, de wet laat het niet toe, misschien moet u maar gewoon woensdag terugkomen.

Ik in de auto naar St Vincent want daar zijn ze iets soepeler. De assistente : we hebben dit niet. Misschien moet u naar een apotheek als Walgreens. Ikke : die vullen het niet.  Ik vroeg, wanneer krijgen jullie weer nieuw, ze ontweek mijn vraag volkomen en vertelde me dat zij geen tijd hebben om te gaan bellen waar ik het kan krijgen (had ik niet gevraagd) en ik weer, wanneer krijgen jullie nieuw. Ondertussen was hun apotheker erbij komen staan. Ze zei, misschien de volgende maand wij moeten ook dokters offices en kankercentra voorzien (wat bullshit is, dat weet ik) en we krijgen maar een beperkt aantal per maand. Toen ik zuchtte dat we deze nodig hebben duwde ze me mijn recept terug in mijn hand en zei heel abrupt, we hebben ze niet, goede dag.  Ik had het gevoel dat ze dachten dat we drugdealers zijn of zo, ik keek haar recht aan, zei, thank you for your kindness, I hope you never have to deal with cancer or someone dying of it en liep weg. De hele apotheek stond vol, mensen leken geschokt maar dat kon me niks schelen, ik was zo ontzettend boos over deze vernedering, deze manier om iemand te behandelen en heb in de auto echt een potje zitten te huilen. Toen heb ik de dokter gebeld maar ook zij kunnen niks dus nu maar weer wachten tot woensdag.

 

 

Het is ongelofelijk hoe dit land met zijn zieken omgaat, hoe weinig menselijkheid er in het systeem is, hoe mensen gedwongen worden om de straat op te gaan om drugs te krijgen om lijden en pijn dragelijk te maken met gevolg dat de drugshandel floreert en hoe je daar dan ook voor gestraft wordt.

 

Maar, we staan nog rechtop, we hebben kracht, we eten gewoon een extra blik spinazie en dan gaat het weer even.

 

Na die mooie Oranje weken gaan we vanmiddag samen de finale bekijken en ik heb er van genoten, de sfeer, zelfs ver weg gaf me even afleiding en samen met Stephanie was het zoveel plezier. De kleine lichtpuntjes betekenen heel veel !!!

met onze steun veegde Duitsland Brazilie van de voetbal kaart

jammer Nederland, geen finale ondanks onze support
 

 

Liefs van Mariet xxx

GOAL !!

ik ken je diepste angst mijn lief

 ik weet wat diep van binnen knaagt

 ik kijk de vijand in het oog

 die jou vanuit het donker belaagt

 

ik daag hem uit, wat hij je zegt

 ik weet dat het niet klopt

 de leugens gefluisterd in je oor

 de waarheid soms verstopt

 

ik laat je niet alleen, mijn lief

 dit zware pad gaan we samen

 het gevecht geven wij zo gemakkelijk niet op

 een ieder die mij kent zal dit beamen

 

ik strijd met je mee

 tot de laatste snik

 mijn hand in de jouwe

 je bent niet alleen

 

Hallo lieve lezers,

 

Ik geloof het bijna zelf niet maar dit is de derde dag deze week dat ik tot na negen uur geslapen heb. Ik had blijkbaar heel wat in te halen. Slapen was de oorzaak van een fikse discussie eerder deze week met de meiden. Ze waren maandag gaan stappen omdat een van Raini’s vriendinnen jarig was en hadden behoorlijk gedronken toen ze laat maandag avond thuiskwamen, alle vier behoorlijk gammel en het birthday meisje Amanda stond buiten over te geven en Natalie besloot om 1.15 in de nacht een douche te nemen, ik zat meteen rechtop in bed want de kranen piepen als je ze opendraait en het klettert behoorlijk op de metalen badkuip, kon niet meer slapen tot na drieen dus ik liep de kamer in en verzocht om dit absoluut niet meer te doen. Martin zag mijn gezicht toen ik naar binnen liep en zei met een lachje, oh oh, someone’s in trouble. Raini kwam later uitgebreid zich verontschuldigen en ik kon uitleggen wat mij zo stoort, Als ik slaap ben ik even weg van de wereld, geen zorgen en ze snapte het volkomen.

We hebben echt volop zomer, het is ‘s morgens al heel warm en in de namiddag bijna elke dag onweersbuien, we hadden storm Arthur die gelukkig niet veel overlast veroorzaakte hier maar alles maakt dat het ontzettend benauwd is in de namiddag en avond en weinig verkoeling. Ik zet de a.c aan voor ik naar bed ga en dan gaat ie uit. Martin heeft een paar avonden een aantal uurtjes in bed geslapen.

Het gaat beter met hem, minder pijn, dat niet maar niet meer de hele tijd maar de pillen gaan veel te snel.

Donderdag hadden we ons drie maandelijks bezoek aan de huisarts, die wil ook op de hoogte blijven en weer geen copay dus 15 dollars gespaard. We moesten wel bijna 2 uur wachten om die dokter 5 minuten te zien. De assistente is waardeloos, ze is zo lomp als ze ze maken. Martin zat voorovergebogen in de stoel  met zijn handen plat op de grond zodat ik zijn rug kon masseren en hij de druk van zijn zitvlak af nam. Elke persoon die langslipe vroeg direct of hij ok was behalve….die assistente. Die negeerde alles volkomen en toen iemand haar iets vroeg zei ze uh ? Ze zou de FMLA papieren doorfaxen die de dokter direct voor me invulde maar toen ik gisteren checkte op het werk hadden ze nog niks gekregen dus dat wordt waarschijnlijk morgen weer bellen, ik word zo moe van mensen die menen dat ze beter zijn als de rest en niks presteren !!

 

Vrijdag Independence Day, dat wordt hier gevierd met grillen en vuurwerk maar wij deden gewoon rustig aan natuurlijk. Vroeg in de avond begon het geknal buiten op straat, niet alleen vuurpijlen en gillende keukenmeiden maar ook geweer en pistool schoten, meer zo’n wild west idee. We bleven lekker binnen, Martin heeft het meeste van de avond duttend doorgebracht en ik dronk een pilsje (Stella Artois, een kadootje van de kids) op de vrijheid.

Gisteren moest ik werken maar natuurlijk ook voetbal volgen, ik kon niet echt iets van de wedstrijd zien dus ik moest het met het live verslag van nu.nl doen dat een minuutje of zo achterloopt, ik was nog op die beslissende panlty aan het wachten toen Omar, een oud collega die nu ergens in het noorden werkt voor at&t mij via de messenger liet weten, congrats Dutchie, you won, what a game !!!

 

Toen ik thuiskwam was Martin in dromenland en heb ik even alleen gevierd, weer een pilsje, ik heb er nog twee !!!

 

Stephanie is terug van Duitsland. Toen ze daar was is haar nichtje Marie overleden ten gevolge van een idioot die met een gestolen BMW en 1.49 pro mille in zijn bloed dacht even ruig te zijn. Marie was 18, ze had net haar abitur gehaald met de hoogste punten en zou na de zomer naar Stephanie komen en dan een jaar hier au pair doen. In plaats van die toekomst plannen moesten haar ouders een begrafenis organiseren. Stephanie is er nog helemaal van af, de vakantie waar ze zo naar uitgekeken had veranderde in een nachtmerrie.

Ze bracht chocolade en cervelaatworst, allemaal al op. Ik dacht waarom bewaren, gewoon lekker ervan genieten.

We hebben een heel diep gesprek gehad over het leven en de dood, ik ben blij dat ze weer terug is want ik heb haar heel erg gemist.

 

Morgen hebben we een afspraak met dokter Dragun, ze is de radioloog/oncoloog. Ik heb nog niks gehoord van de scan, ik belde woensdag en de assistente vertelde me dat ze aan het wachten waren op de goedkeuring van de verzekering en ze zou terugbellen, nog niet dus.

 

Afgelopen zondag heb ik eventjes met Rob en de meisjes geskyped. Eline met haar bos witte krullen doet me zo aan mezelf herinneren op oude foto’s. Ze is altijd heel enthousiast als ze mij ziet, hallo oma is een genot om te horen. Ik kreeg nieuwe en oude foto’s, Rob heeft een aantal oude familie foto’s uit een van de albums ingescand en doorgestuurd, heel erg mooi !!

 

Vrijdag heb ik ook even lekker bijgekletst met Ine, ze had een oud schilderij van het kasteen van Kessel op de kop getikt in een tweedehands winkel.

Dat is het voor vandaag…allemaal een fijne week gewenst !!!

 

Liefs…Mariet  xx