Even een beetje winter

En weer is er
Een lege plek
Waar eens schappen
Vol snuisterijen
Herinneringen
Gauw genoeg
Een ontmanteld thuis
Dwalend door lege kamers
Ontdaan van schilderstukken
Een bed
Een tafel
Een bank waar jij eens rustte
Waar ik als ik thuiskwam
Je lieve mond kuste
Alsof er geen Morgen was

Maar Morgen komt
En ik laat dit alles achter
Ik neem je Mee mijn lief
Met me
In me
Bij me

Goeiemorgen lieve mensen

Tja, dan sla je zomaar een weekje over, eerlijk gezegd dacht ik er maandag pas aan dat ik mijn blog niet had geschreven vorige zondag, ik had het gewoon veel te druk met andere, ook belangrijke dingen zoals familie en fun.

Het was een echt weekend dat boordevol emoties zat.

Vrijdag avond , 17 januari, speelde VYNL in Middleburg en ik nam de dag vrij, ik had gewoon geen zin werken zoals ik steeds meer ervaar, al het gedoe is me gewoon teveel en als het niet voor mijn laatste doktersafspraken was waarvoor ik mijn verzekering nodig heb in maart dan ging ik per 1 maart al met pensioen, dus gewoon nog even doorbijten met die hap.

Bijten is ook zoiets, ik was dus die zondag ervoor naar de tandarts geweest en oei oei, meer last gehad van die ene kies die werd getrokken dan het hele bovenstel. Ze hebben dus een kroon op die lege plaats gezet maar omdat er een wond onder is, hebben ze dus niet de kroon aangesloten op het tandvlees dus kauwen met die kant behalve dat het pijn doet, vergeet het maar want alles zet zich vast tussen de kroon en dat gat waar eens een kies zat. Vooral zoetigheid want dat heeft ook zijn effect op de tand erachter die dus ontmantelt is en het voelt als je puur suiker eet met een tand met een geweldig gat erin. Ouch, dus het is nog steeds afzien en ik krijg mijn vaste kroon pas laat maart. Ik ben ondertussen al heel wat pondjes kwijt, dat is het voordeel ervan, ik denk zo'n 4 tot 5 kilo.

Dus vrijdag, naar Middleburg maar toen ik binnenkwam zag ik het al, Ricky was helemaal niet goed, nog magerder (en daar maak ik me zorgen over met zijn kanker) en hij zei dat hij sinds die woensdag niet gegeten of geslapen had, Zijn ogen stonden heel hol en geen energie en tussen de sets door ging hij naar zijn truck om een mini dutje te doen. We hebben amper gepraat, hij was veel te ziek om te spelen en zijn maag begon na de laatste set weer op te spelen, ook niet verstandig om alcohol te drinken als je niks binnen kunt hourden natuurlijk maar zoals iemand anders die ik heel goed kende, het altijd beter weten., super eigenwijs.

Ik zei tegen hem, je moet naar huis en de anderen waren het met me eens dus een van de toeschouwers, bracht hem naar huis en de show was over en uit.

Hij glimlachte tegen me toen ze wegreden, die lieve glimlach en het laatste wat ik hoorde is dat hij in het ziekenhuis was, aan het infuus want hij was helemaal uitgedroogd.

Dat betekende dat ik veel eerder naar huis reed dan verwacht en daardoor zag ik dus het ongeluk op Blanding wat net gebeurd was, veel politie en een lichaam onder een zeil. Later bleek dat dit Christina's vader was (zij is een van Raini's beste vriendinnen, ze verloor haar moeder een paar jaar geleden en twee maanden geleden stierf haar oma bij wie ze inwoonde met haar drie meiden), hij was met oversteken (het is een vierbaans weg, aan elke kant) aangereden door een auto en op slag gedood.

Zaterdag hoefde ik alleen maar te wachten op Nancy, Darian's schoonmoeder, die mijn hoekkast wilde hebben, ik kreeg er 15 dollar voor, wat ik vroeg en ze kwam hem om twee uur ophalen. 

Daarna pakte ik mijn boeltje en reed naar Georgia, ik had even Kelly en Mariet tijd nodig, ook al omdat April weer op het oorlogspad was. Ze vordert 800 dollar van me, het geld dat ze zogenaamd heeft betaald om bij ons te wonen (in feite was het minder en een gedeelte was geleend voor haar auto, benzine etc) Ze zei dat ze niet vond dat ze moest betalen om hier te wonen omdat Ian Ravyn's vader is (ik weet het, maakt helemaal geen zin). Ook zei ze dat ze er helemaal geen probleem mee had om voordat ik betaal, Ravyn bij ons weg te houden. Ook wilde ze haar spullen uit de garage terug.

Ik zei, je hebt me niks betaald en mijn garage is leeg.

Ze flipte helemaal uit, ik was gek, ze had bewijs dat ik betaald was, ze had foto's gemaakt van het geld dat ze me gaf (teveel fantasy boeken gelezen?) en ze zou de familie bewijzen dat ik helemaal gestoord was. Oh en dat ik haar intelligentie niet waardeerde.

Dus ik zei, je gaat weer verhuizen hoor ik (haar moeder heeft haar tot het laatst van de maand gegeven, klinkt bekend ? en ze kan nergens meer heen) dus als je zo intelligent bent, waarom ben je nog steeds in deze situatie ? en dit is mijn familie, niet de jouwe dus ga gewoon weg. Niks meer gehoord nadien. Ik ga ook niet meer reageren, als ik Ravyn nog zie, is dat waarschijnlijk een wonder maar ik tel erop dat als ze de leeftijd heeft, dat ze me weet te vinden.

In Georgia heerlijk gekookt en de broodnodige gesprekken met Kelly. De hele nacht lekker geslapen, Sebastian, hun zwarte kat hield me gezelschap en rond tien uur tijd voor ontbijt.

Ik had een hele krat spulletjes voor hen bij, boeken, cds, dvd's en alles was welkom.

Vroeg in de middag, normaal ga ik dan weer naar huis, kwamen Leah (Kelly's oudere zus) en Lana (Kelly's en Leah's nicht) met haar man Jimmy en we hebben zoveel plezier gehad, oude muziek gedraaid, gedanst, het was als een middag met vriendinnen vroeger, gekkigheid, lachen en herinneringen ophalen, heerlijk.

Dus ik was pas laat thuis en kon er weer tegen voor een week, dacht ik.

Maandag ging goed maar dinsdag morgen werd ik wakker met al mijn bijholtes vol en niezen dus  wel naar werk maar eerder naar huis, hetzelfde voor woensdag toen we onze potluck hadden, mijn chicken pot pie ging er weer in als koek, Russell, mijn manager at drie porties. Dat kwam ook omdat het koud was, het vroor licht in de morgen en er stond een kille wind dus toen ik donderdag morgen wakker werd met een flinke hoofdpijn, van de koorts en misselijk bleef ik thuis.

De hele dag zo'n beetje gehangen en geslapen en vrijdag ging het weer.

Vrijdag had ik ook weer mijn beoordeling, twee keer per maand dus nog twee te gaan, ik vind het nog steeds belachelijk hoe hij ermee omgaat, wat heeft het voor zin om te muggenziften als ik over zes weken weg ben maar ja.

Ik heb hem wel ondertussen mijn home trainer verkocht, niet zoveel als ik er voor wilde maar ja, hij was zover de enige gegadigde, hij moet hem wel zelf komen halen.

Gisteren was ik al om half acht bij de garage voor mijn olieververs beurt en om mijn rechter voorlicht te laten checken want dat gaat in en uit. Het moest helemaal vervangen worden, kabels en al, iemand was creatief geweest (niet zolang ik hem heb) en had alles omgekeerd aangesloten. Ook waren mijn achter remmen toe aan vervanging. Kassa, 500 dollars maar ja, ik kan Raini geen auto verkopen met slechte remmen vind ik.

IK hoefde niet te wachten, Jerry, hun shuttle chauffeur, bracht me thuis en haalde me ook weer op en in de tussentijd kwam het er eindelijk van om dat buro in de slaapkamer aan de straat te zetten en die hele hoek op te ruimen. Nog andere spullen gingen aan de straat en het was echt binnen een kwartier weg. Ik vond het wel jammer, die mooie ouden houten naaidoos met die uittrekvakjes zoals mijn moeder had maar ze past niet in een verhuisdoos. 

Zo gaat het afscheid nemen door, een beetje huilen van binnen soms maar ook die mooie dingen zoals Martin's dagboek, maar een paar bladzijden van oktober 2014 waarin hij zeg dat hij het nog steeds niet kan geloven dat hij mij vond

I just dont know how i got so lucky to find her, I have never know anyone like her, I love her to death, she is my whole world.

en ook

I know its not going to be that soon that I die but i've come to terms with it en i am ready, not depressed, not sad. I just dont want to be a burden on anyone en i just hope its fast when the time comes-

Tja, dat hakte er echt even in, geloof me maar is zo waardevol voor mij.

Gisteren gingen Ian en ik shoppen, hij heeft eindelijk foodstamps gekregen, puur voor mij om te wat terug te geven dus de winkelwagen was vol, allemaal gewoon dingen die we dagelijks gebruiken en ik gokte hoeveel en ik zat er 3 dollar langs, hij was zeer onder de indruk.

Vandaag heb ik superlang geslapen, tot na tienen en Melly liet me, ze lag langs me onder de dekens, geen gemiauw of niks, heerlijk.

Ik heb vandaag niks gepland, het weer is heerlijk dus ik kijk wel of ik ergens naar toe ga om wat ik vind om te doen, geen opruimen vandaag, gewoon relaxen.

De komende week is de laatste week van januari en dan februari waar ik weer 4 nieuwe ziek dagen heb waar ik zeker gebruik van ga maken, ik moet mijn pensioen gaan regelen en zo en ook heb ik de eerste dokters afpraak, heb agelopen bloed laten prikken voor alle twee.

Liefs van Mariet

Tandje minder

Hey paardebloem pluisje
Je lijkt zo teer
Zo Klein
Je waait mee met elke bries
En lijkt gedoemd te zijn
Om te vergaan
Als een klomp met een zeiltje
Op een te wilde zee
Naar je bent zoveel sterker
Als het lijkt
En ik vlieg graag met je Mee
Naar een weitje
Aan de voet van een ruige berg
Of aan de zoom van een rivier
Samen rusten we hier
En volgend jaar
Zover het oog reikt
Paardebloemen in het gras
En de herinnering aan hoe het eens was

Goeiemiddag lieve mensen

Ik heb er al een hele morgen opzitten, blij dat het over is. Ik

had een afspraak om 9 uur bij mijn tandarts. Een vulling en twee kronen en ook nog even dat bovengebit aanpassen. Nou, wist ik veel wat bijvoorbeeld bij een kroon komt kijken, niet leuk en het ging allemaal weer eens even anders dan gepland.

Eerst weer een paar van die nare spuiten in de hoeken van mijn mond, ik haat die, ze doen pijn maar ja. Toen de vulling, was niet zo'n grote tand, rechts onder, er staat niet veel meer in die hoek. De vulling was er zo in maar de jongeman die mij hielp zei dat het dicht bij de zenuw was dus dat kon zomaar een wortelkanaal worden. De volgende week kijkt hij weer en als het een ontsteking wordt gaat die tand eruit, dat zweer ik je.

Ik had al betaald, eerst dokken dan behandelen, zo gaat dat hier maar ja, alles liep dus anders.

Het blijkt dus, wist ik niet dat als je een kroon op een kies zet, je die kies eerst moet ontmantelen, dus oude vullingen eruit en dan het dopje erop. Beide kiezen hadden barsten dus ik moest wat. Terwijl hij begon met het wegboren van de rommel wat pijn deed dus nog maar een paar spuiten erin, bleek dus dat de tweede kies een gaatje onder het tandvlees had. Hij adviseerde en dat was logisch om die te trekken en dan een brug met nummer drie  kronen te maken. Natuurlijk was dat duurder dus alles bij elkaar spendeerde ik bijna duizend dollars vanmorgen, zonder verzekering zou dat 3900.00 zijn geweest. Dat betekent wel dat mijn 3000 voor het jaar uitgegeven zijn, als er nu nog wat moet, moet ik het zelf dokken. Gelukkig is van nu af aan alles wat met de brug en bovengebit te maken heeft al in het bedrag dat ik betaald heb. 

Na het trekken (alweer een paar naalden in mijn tandvlees) de brug erop, ook weer tijdelijk tot ik half maart terug moet voor de definitieve aan te meten die ik dan op het einde van maart kan ophalen.

Het bovengebit aanpassen was geweldig, vies ja met dat slijmspul maar nu past het tenminste en ook daar wordt de volgende week zondag na gekeken want ik heb een paar plaatsen waar het heel gevoelig is.

Dus nu ben ik weer thuis, eindelijk koffie. Ik kreeg anti biotica mee en alweer Motrin, 800 mg ibrupovin, love it !!

Zo dadelijk komt Sabrina van mijn werk haar spullen ophalen, ze krijgt het merendeel van mijn hobbyspullen. Ik kan niet alles meenemen, wil ik ook niet. Vier kratten zijn voor haar, ik denk dat ze helemaal hoteldebotel is als ze alles ziet, kerst in januari.

Ik heb gisteren dus echt keihard gewerkt, de hele dag door met af een toe een facebook pauze.

Al het spul van April en Ravyn ging aan de weg, het meeste is alweer opgepikt door mensen die langskwamen. Ik heb niks meer van haar gehoord en ik ben er dus klaar mee.

Ook heb ik twee boeken kasten en het dvd rek leeg gemaakt, staan ook aan de straat.

De kleine koelkast waar ik normaal mijn spullen in bewaar begon, alweer, te lekken dus leeg en in de garage, Ik mocht hem niet wegdoen van Raini.

Ze steekt geen hand uit maar vertelt me wel wat ik wel en niet mag.

Ze heeft nog niks, ze zal dus wel bij haar moeder intrekken want met al het uitgeven aan? geen idee en zo heeft ze amper geld om mijn auto over te nemen laat staan een apartement te huren dus wat er met Ian gebeurt, geen idee.

De keuken is dus leger, het gangetje heeft al een lege muur en ik ben ok. Vandaag wil ik het buro in  mijn slaapkamer afbreken en ook de dressoir in de eetkamer leegruimen. Die is van Shelly, vraag me af of ze nog weet dat ik die heb maar ik moeten even kijken wat Raini ermee wil.

Vanmorgen heb ik even met Frank, Aline en Lucas geskyped, voor mijn tandarts afspraak, Lucas werd 8 januari 6 maanden alweer. 

8 Januari was afgelopen woensdag, vijf jaar geleden verloor ik de liefde van mijn leven op deze dag en ik meldde mij ziek, net als maandag maar toen deed ik niks als niezen. Woensdag was het een huil dag, had niet anders verwacht maar ook veel glimlachen, veel muziek en herinneringen.

Donna's woorden kwamen voorbij die ze me na Martin's dood stuurde en ook dat bracht weer tranen.

You have been the true soul mate, the one who showed him how love could be as a grownup. In knowing you, he came to know himself. In loving you, he learned to accept himself. By loving you he was able to love his children and grandchildren more. He was more able to forgive the faults of others and himself with you as his example. He found joy. Could there be a greater gift on this earth? Love is never wasted and will survive forever. My heart hurts for your loss, for all of us who won't see him again in this life. But my spirit still rejoices that the love remains. You gave that to him and gifted him with peace, as well.

Mooie woorden die ik voor altijd in mijn hart sluit, van een lieve vriendin die er altijd was voor Martin en ook voor mij. Ik denk dat zij hem beter kenden als iemand anders behalve misschien Kelly. Zij is ook degene die ons trouwde, 16 maart 2007.

Woensdag middag dacht ik, ik rijd naar de bank en vraag wat er bij komt kijken om mijn spaarcentjes in Nederland te krijgen. De mevrouw aan de balie vroeg toen ik vertelde dat ik naar het buitenland verhuisde of dat naar een ander land was ? Dat gaf me niet echt een goed gevoel dus ik pakte mijn boeltje weer en belde thuis de helpdesk. Daar hoorde ik, tot mijn stomme verbazing dat mijn bank alleen werkt binnen Amerika dus ze maken geen geld over naar het buitenland!! En dit voor het land dat pretendeert het grootste, beste, blah blah land van de wereld te zijn.

Ik werd geadviseerd om een rekening te openen bij een van de grote banken dus ik belde Wells Fargo, hoeveel kost het om een betaalrekening te openen en dan geld naar Nederland over te maken. Je zou denken maar mis hoor, mevrouw dat ligt eraan wat voor betaalrekening u voor in aanmerking komt (dat is waarom vooral de minder bedeelden geen bankrekening hebben) dus of ik even mijn debet of credit card nummer wilde doorgeven aan haar dan kon ze dat checken. Mooi niet, over de phone, wie weet wie mee luistert, ik vertrouwde het niet dus ik zei, forget it en hing op.

Andere mogelijkheid, paypal, een account gelinkt aan mijn USA bankrekening, een andere aan mijn ING rekening. Beetje omslachtig maar kosten waren te doen en ik kan wel in Nederland alles uit de muur trekken maar dat is ook niet gratis en dan moet ik naar de bank om te storten en aangezien er bijna nergens meer filialen zijn, veel te omslachtig.

Dus deed ik een proef bedrag, komende dagen kan ik dus erachter komen wat het beste is want ondertussen maakte Frank me attent op Transferwise waar ik dus vanmorgen rechtstreeks van Vystar naar ING overmaakte. Wordt vervolgd.

En ondertussen terwijl Amerika voor het merendeel zucht onder koude, sneeuw, stormen en tornado's die al aan zo'n tiental mensen het leven kostte, is Florida in de zomerstemming. Het is hier vandaag, en ook gisteren zonnig met een aangename 26 graden. Ik heb zelfs vanmorgen geen jas aan gedaan, gewoon lekker in tshirt met korte mouwen.

Dat is met al dat sjouwen ook erg prettig. Ik heb gisteren ook het speelhuisje van de achtertuin weggeven, Darian wilde het niet.

Ik heb de fiets in de verkoop, de hometrainer dan en die wil Darian misschien wel. Tante Virginia krijgt de grasmaaier, ze was Martin's favoriete tante en ik mag haar erg graag. Mijn hoge vitrine kast gaat naar een collega.

Zo neem ik voor en na afscheid, echt inpakken doe ik nog niet, in maart is dat tijd genoeg en die dozen staan alleen in de weg tot dan, ik heb nu de hele stapel nog plat met een touw erom heen.

Ik denk dat ik wel een doos kleding al opstuur want als ik in april vlieg heb ik maar een koffer en mijn spullen zijn er dan niet voor mei of zo. 

Ik mis mijn schat, vooral als ik door zijn spullen neus. Ik vond een foto album met band foto's maar ik vond ook een album van zijn stiefvader Gerard Snyders (afkomstig van Rotterdam) met brieven met handtekeningen van presidenten zoals Eisenhower, Nixon en Ford en ook een gesigneerde kaart van de astronauten van Apollo 8 en die breng ik mee.

Volgende week weer meer, liefs van Mariet

2020 is begonnen

Oh Camelia

Haar Tere bloemen blaadjes
Herinneren mij
Aan een Jong blozend meisje
Op weg naar haar eerste Dans
De roze bloesem
Als roze wangen
Klaar voor een eerste kus
voor de ridder
Die wacht op zijn kans
Om deze jonge schoonheid
Het Hof te maken
Op de levensweg
Van kind naar jonge vrouw
De jongeman
Die liefde belooft
Bescherming
Een toekomst
Trouw

Oh Camelia
Wat zijt gij schoon
Hoe verrukt gij mij
Met uw schoonheid en pracht
Een wonder van de natuur
Dat gewoon buiten mijn voordeur
Op mij wacht

Goeiemorgen lieve mensen

Het belooft vandaag weer een geweldige dag te worden, de lucht is blauw en de zon schijnt. Het is iets frisser dan de afgelopen dagen toen we record temperaturen hadden, met wat regen weliswaar. Het was maar liefst 26 graden maar vandaag halen we net de 14 met wat geluk.

Gisteren waren we in Georgia om de verjaardag te vieren van Darian die vandaag 25 wordt. Het was lekker druk met de kleine mannen die rond renden, high on sugar...niet te temmen die twee. We hadden een gezellig echt Amerikaans etentje met burgers en hotdogs en als toetje een superzoete taart met veel blauw en groen glazuur, nee dank je. Ik had bij walmart cake gekocht, schijven met sinaasappel en cranberries, veel lekkerder. We waren weer om 8 uur thuis.

De afgelopen week ging snel, mede ook weer door die vrije dag in het midden en het tracker gebeuren op het werk was niet echt druk dus tijd genoeg om te relaxen. Jammer genoeg moet ik morgen weer terug aan de phone. Mijn baas kwam terug van vakantie vrijdag en hij was niet blij, ik was de enige in ons team die helemaal groen was (gelukkig) en ik heb zo'n idee dat de eerstkomende meeting niet echt een leuke wordt. 

Nog 93 dagen voordat ik op dat vliegtuig stap en die stress achter laat !!

Dinsdag nam ik een hele soeppan met chicken noodle soup mee naar het werk zoals belooft, lekker en helemaal op.

Na het werk ging ik richting Keystone voor de New Years Eve party met VYNL en het was zo tof. Ze hadden een buffet in de veterans club, met kippenboutjes, garnalen en een hele hoop rauwe groente hapjes, ik kon natuurlijk niet alles eten maar er was genoeg voor mij om van te kiezen. Ook staken ze de hele avond vuurwerk af. Het is een leuke groep mensen, allemaal veteranen van het leger, de marine of luchtmacht en het was echt zoals ik me het had voorgesteld,  met gekke hoedjes en brillen, toeters, bellen en heel veel dansen. Om middernacht werd Auld Lang Syn gezongen en er werd chanmagne rondgebracht om te toasten. Ik kreeg een superkiss van mijn vriendje die de hele avond op Martin's basgitaar speelde, hij vindt haar echt te gek, ik zie hem pas weer op 24 januari.

Het was een lange weg naar huis, hij ging naar huis met Joe, gelukkig hoefde ik me daar geen zorgen over te maken.

Nieuwjaarsdag sliep ik uit, ik liet om zeven uur de katten uit en toen weer naar bed totdat ik om half een wakker werd.

Vrijdag maakte ik het ook laat want Ian vertelde me over een nieuwe serie op Netflix, Messiah. Ik heb vrijdag vier afleveringen bekeken, toen was het na enen en toen ik 's morgens wakker werd bekeek ik de andere 6. Ik was helemaal in de ban van..... wat een verhaal, wat een acteur !!! Hij was een combinatie van Ted Neeley (die Jesus Christ Superstar, de film deed) en Martin, Ian zei ook dat hij hem aan zijn dad deed denken maar dat was maar een gedeelte van de ban...ik ging er helemaal in op.

IK heb 25 verhuisdozen in de gang staan en morgen komt de tape ervoor, waarom zelf sjouwen als het gratis thuis wordt bezorgd dus nu kan het spel beginnen ofschoon ik nog niet echt plaats heb voor inpakken. Ik heb wel al de helft van April's spullen in de containers, gaat morgen met de vuilnis mee, vies, stinkend, vol met hondenhaar dus weg ermee. Als ik de stank uit de garage kan krijgen, kan ik daar de volle dozen opslaan, we zullen zien.

Zo dadelijk moet ik naar de tandarts, mijn ondergebit word schoongemaakt en ik hoop dat er ook iemand naar het gebit kijkt, ik kan nog steeds niet goed eten en er zijn wat zere plekken.

Het aftellen is begonnen, nog een paar weken werken en ik ben er klaar voor, fijne week

Mariet xx