zondag 27 maart 2011

Sjpoeke !!

Wae weite ut neet ens zeker
is ut un heej of zeej
ut sleupt hiel zachtjes door os hoes
misjien un goeije fee?
soms gaon deure vanzelf aope
en huure wae laaje bewaege
de leegknoep geit vanzelf aan of oet
en niks hojt ut sjienbaar taege
un gezellig sjpoek, det is waal zeker
ut deut eg niks verkierd des waor
allein ben ich soms dinge kwiet
maar och, misjien gewoen verlag
sjpoeke, neet allein met halloween
maar bie os ut ganse jaor


Hallo lieve luitjes

En weer is het zondag en jullie hebben vannacht ook de overstap gemaakt naar de zomertijd gemaakt dus mijn uurtje extra langer slapen om naar Minse Winse te luisteren is ook weer even verleden tijd. Dus maar weer om 5 uur eruit en mijn schat had de koffie klaar en de website van Peelmaas.com al open zodat ik opstond met de muziek en de stem van Brigit, lekker hoor !!

Ik heb een moeilijke week achter de rug, rug is in dit geval het woord, de oorzaak van het moeilijke. Afgelopen zondag besloot ik, toen Martin naar Jack was om wat aan de truck te werken, om vlug te stofzuigen maar mijn rug voelde raar. Toen Raini en Darian binnenliepen liet ik de stofzuiger dan ook graag staan en ik ging lekker op de bank. Darian had wat was en vroeg of ik dat kon laten draaien dus 45 minuten later liep ik naar buiten om de natte spullen op te hangen en terwijl ik bukte gebeurde er iets in mijn linker heup en ik kon amper nog overeind. De rest van de zondag kon ik niks meer,  elke keer als ik overeind wilde komen blokkeerde er iets in mijn heup en het deed heel erg pijn, alsof iemand een speer in mijn rug stak. Nadat Raini voor iedereen gekookt had moest ik dan ook de boel de boel laten (ze ruimt nooit op). Maandag ging ik zo goed en kwaad als het ging naar mijn werk. Zitten en vooral in de hele goede stoel op het werk was niet zo erg maar opstaan en lopen, ik voelde me net een oude vrouw met reumatiek. Pillen hielpen een beetje maar niet genoeg. Dinsdag was ik vrij en ik heb de hele dag op de bank gezeten. Woensdag morgen was ik dan eindelijk genoeg mobiel om even naar Susan te lopen en die ging gelijk aan de slag. Ze liet me op mijn buik op haar salontafel liggen en gaf me een riem die om mijn linkervoet gehaakt werd en over mijn rug moest ik proberen mijn voet zo hoog mogelijk op de liften. Ze had niet zo lang geleden ook een probleem met haar rug en deze oefening liet haar doctor haar doen. Ik kon het echter niet, veel te pijnlijk dus begon ze flink op de plek om mijn heup te drukken en raad eens, het hielp. Toen ik weer overeind kwam was in ieder geval de blokkade verdwenen (waarschijnlijk een zenuw beklemd) en de pijn was gelijk ook een heel stuk minder.
Werken was nog steeds een crime, het lange zitten is niet echt goed en vrijdag ben ik dan ook eerder naar huis gegaan.
Nu zit ik hier en ik voel het absoluut nog steeds maar niks meer vergeleken  met een week geleden.

Vrijdag was een hele emotionele dag, het voorspel naar 12 april want we hoorden dat het is definitief, mijn manager gaat ons verlaten. Hij heeft een nieuwe baan geaccepteerd bij at&t in Kansas City, zo’n 18 uur rijden van hier. Dat betekent het einde van ons fijne team, we worden opgesplitst en vrijdag hoorden we ook naar welk team we gaan. Afgelopen week hadden we al afscheid genomen van Linda, ze had een nieuwe baan bij een verzekeringsbedrijf en van Jamaera die met haar kleine zoon naar haar grootouders in Tampa verhuist. IK ga naar het team van Lori Melady, dat betekent verhuizen naar de begane grond en naar de achterkant van het gebouw. Ze stuurde me direct een leuk mailtje dat ze delighted was om me in haar team te krijgen en toen ik naar de afdeling liep werd ik direct welkom geheten en aan iedereen voorgesteld. Ik zit daar in het midden van de ruimte dus bye bye raamplaats maar ik ken een aantal mensen al.
Ik ben al begonnen om mijn plekje te ontmantelen, alle foto’s hangen nog maar ik ben al mijn lades op aan het ruimen en alle oude papieren aan het dumpen. Het ergste aan zo;n verhuizing is altijd je pc, ik heb nu alles op zijn eigen plek, op mijn desktop en mijn favorieten en dat moet allemaal weer opnieuw worden ingesteld. Ik heb al wel besloten, mijn stoel gaat met me mee want die staat precies goed ingesteld.

Het weer is heerlijk, het is de hele week al achter in de twintig en zonnig ofschoon we snakken naar regen, vooral in de morgen en avond is het verrukkelijk weertje. De overvloed van kleuren en geuren, dit is toch zeker mijn favoriete seizoen. Ook betekent dit dat er weer meer yardsales zijn en ik scoorde al een paar leuke dingetjes voor de kids zoals een groot boek over tractors met raampjes en een kleine John Deere tractor ( ik moet altijd aan Jeanette denken als ik John Deere zie) en mum kwam gisteren ook weer langs met een mooie pop voor mij en wat boeken voor Martin. Hij is dol op wetenswaardigheden en werd blij verrast met twee boeken met verhalen over de Amerikaanse geschiedenis.

Hij ging gisteren met Raini, ik kon niet mee omdat ik moest werken, naar Riverside om te kijken wat de Riverside Arts and Crafts markt te bekijken, een wekelijkse markt bij de rivier waar je vanalles kunt kopen en we zijn serieus van plan om te bekijken of dat de plek zou zijn om een kraampje te huren in het najaar mijn dassen te verkopen en eventueel wat andere dingen. Je mag alleen spulletjes verkopen die lokaal zijn of zelfgemaakt.



Het is niet te geloven dat we alweer naar het einde van maart toegaan en dat de eerste drie maanden van 2011 alweer voorbij zijn. Dat betekent dat ik de laatste dagen nog hard moet werken om mijn bonus te krijgen, ik voldoe nu al aan drie van de vijf goals en ik heb nog twee goede surveys (klantenonderzoeken) nodig om ook daar aan te voldoen, de 2 negatieve resultaten zijn niet eens mijn schuld maar waren voor iemand anders bestemd maar ja, niks aan te doen. Dat zou betekenen dat de drie goed zijn voor 250 dollars, mooi meegenomen toch. Rob en Sylvia verhuizen per 1 april en die hebben het super super druk natuurlijk. Rob had wel de tijd om me eindelijk de foto’s van de trouwdag te sturen en ook een filmpje met een rondleiding door het nieuwe huis waarvoor mijn hartelijke dank, leuk huis, aardige tuin al is het nu nog modder maar ik kan me al voorstellen hoe het gras dadelijk groeit en Fenna lekker rondrent. Ik heb haar al iets voor haar verjaardag besteld, een badpuzzel van Pip en Woezel die al op weg is naar hen.

Ik wil vandaag afsluiten met Miep van ozze Hay van harte te feliciteren met haar verjaardag op 29 maart. Miep verblijdt me heel vaak met leuke en lieve mailtjes, met nieuwtjes maar ook met links naar websites en filmpjes van Kessel en omgeving en daar geniet ik altijd weer van.

Ik sluit af met de link naar de blogsite waar ik wat foto’s kan plaatsen


Lieve groetjes van Mariet xxxxxx
de nieuwe aanwinst met blonde krullen

mijn gehaakte dassen

hoekje in de logeerkamer

zondag 20 maart 2011

Genieten !!!!

En weer is er een lege plaats
aan een tafel, in een bed
de bezoekjes worden anders
geen stem, geen kus, geen tred
de stem, ze werd alsmaar zachter
minder woorden, meer zorgen
de handen rusten nu in eeuwigheid
je voelt je minder geborgen
als toen je vader er nog was
nu is het zoveel stiller in je leven
maar hij blijft leven in je hart
en kan je nog steeds al zijn liefde geven

Hallo lieve vrienden

Ik begon vandaag met een gedicht voor Helene. Afgelopen zondag overleed haar vader en vrijdag namen ze afscheid van hem in de kerk van Kessel. Ik herinner me dat hij een man met principes was maar ook de lichtjes in zijn ogen als hij genoot, met name van zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ik wens Helene en haar familie veel sterkte met dit verlies.

We hebben een fijne week achter de rug, het weer is werkelijk top, zonnig en gemiddeld zo’n 24 C maken het prettig toeven buiten, de avonden zijn warm en nadat de klok verzet werd afgelopen weekend is het al tot half acht licht. De meeste bomen hebben blaadjes en er zijn al een aantal struiken die volop in bloei staan zoals de azaleas die de wereld roze kleuren. Gisteravond toen ik naar huis reed met mijn raampje open voelde het al seen zwoele zomeravond en het was geen straf om na tienen Raini nog naar huis te brengen omdat haar auto weer eens stil staat. Zij en Chris hebben een leuk huis gehuurd in Riverside, zo’n 10 minuten rijden van ons. Het is niet zo groot, 2 slaapkamers en een kleine huiskamer maar het is een van die mooie oudere huizen van hout en heeft een gezellige porch, veranda aan de voorkant, je gaat 4 trapjes op en ik zie al helemaal voor me hoe ik dat zou inrichten. We waren uitgenodigd om te komen eten, ze had zich echt weer uitgesloofd. Het is trouwens heerlijk om ons huis weer helemaal voor ons te hebben en ik heb de afgelopen week haar oude kamer gepoetst en opnieuw ingericht, het ziet er weer piekfijn uit.

Afgelopen woensdag waren Martin en ik 4 jaar getrouwd maar aangezien ik moest werken hebben we gewoon dinsdag wat leuks gedaan samen. We gingen ‘s middags naar Tree Beach. De officiele naam is Black Rock Beach en het is deel van Little Talbot Island, een natuurpark. In de volksmond heet het Tree Beach omdat he teen soort klif is die langzaam afkalft door het water als het vloed is en de bomen op de klif vallen omlaag en blijven op het strand liggen. De stammen en takken liggen er als skeletten, wit en kaal gebleekt door de wind, het water en het zout.
Er was buiten ons helemaal niemand, mede ook door het feit dat je echt omlaag moet klimmen om op het strand, dus ik op mijn kont omlaag om mijn knie te ontlasten en met hulp van Martin lukte het vrij aardig. Er lagen veel zwarte stenen op witte zand, vandaar ook de naam maar ook veel schelpen. Ook zijn er klei platen want dit is waar een rivier in de ocean stroomt. Tot mijn grote verwondering waren er helemaal geen vogels maar het was er heerlijk. We zijn het hele strand afgewandeld en alles goed bekeken. Daarna reden we naar mum die natuurlijk aangenaam verrast was en mij een Cherokee roos (weet je nog Marianne, dat jij die zo mooi vond op Kingsley plantation) en een shamrock plant (klaver), het symbool van Ierland en St Patrick.


Daarna terug naar huis na op de terugweg even bij Winn Dixie twee pond crablegs opgehaald te hebben. Ze stomen ze daar op verzoek en we kozen coor de Cajun versie. Thuis gekomen voor ieder een badlaken want dat heb je wel nodig want het is knoeien. Twee notenkrakers en een bord en dan maar kraken en dippen in echte gesmolten boter genoten we van het zachte zoete vlees van de krab. Met een voldaan gevoel samen op de bank met een film sloot de mooie dag af.

Ik vermeldde het al, St Patricks Day, een dag dat hier gevierd wordt. De mensen tooien zich in groen met allerlei gekke hoeden en er worden groene koekjes gegeten.
Deze dag is de nationale feestdag in Ierland, hij is de beschermheilige van het groene eiland en doordat met name in de 19e eeuw veel Ieren noodgedwongen naar Amerika emigreerden door de grote hongersnood daar wordt het hier ook gevierd met optochten en feesten.


Aangezien het maart is zitten we ook midden in de March Madness, de play offs voor de nationale basketball wedstrijden voor de universiteiten maar ook winkels springen in en bieden extra aanbiedingen aan. Nu hebben ze hier natuurlijk niet veel aanleiding nodig voor dit soort dingen. Pasen staat ook om de hoek te wachten en de winkels liggen vol met eieren en mandjes en dat soort zaken.

De katten zijn gisteren opgehaald, na een verblijf van 7 weken hebben ze een nieuw tehuis gevonden en ik zal ze missen, met name de zwarte kat lag elke avond bij mij op schoot te spinnen. Ze waren meer en meer in de woonkamer en hadden het naar hun zin. Ushuaia was het niet echt er mee eens en blies en gromde behoorlijk maar nu heeft ze het huis weer voor haar alleen.
We hebben weer iets anders om te bewonderen trouwens. In de struik voor de kamer waar we de computers hebben staan is een mockingbird paartje druk doende om een nest te bouwen en als we door het raam kijken kunnen we hun verrichtingen bekijken. Ze vliegen op en aan met takjes en soms zijn die zo lang dat ze moeite hebben om de struik in te vliegen.



Dat was het weer, mijn verslag voor deze week en ik sluit af met twee jarigen van harte te feliciteren. Nathan is op 21 maart jarig en Valerie op 23 maart, van harte en een fijne dag gewenst.










Lieve groetjes en tot schrijfs….Mariet xxxxx

zondag 13 maart 2011

Zomertijd

avondlucht op de dag voordat het stormfront langstrok
Ich dach ich blief vanmorge
Gewoen un uurke langer in mien bed
Want toen ik gister sjlaope ging
Hub ich de wekker un oer nao veure gezet
De zomertied, wae hubbe ut al
Gae mot nog effe wachte
Hie zien de daag noel anger en
We hubbe kortere nachte
Versjil mot der zien, det is zeker waor
Veur mich is ut den auch zonneklaor
Zomertied is der weer, vuul vlotter dan wae dachte

Hallo lieve vrienden

Vannacht is de zomertijd begonnen hier in Florida en de klok ging een uurtje vooruit. Nu zag ik gisteravond dat de live stream van Peel & Maas eruit lag dus ik wist dat ik niet naar Minse Winse kon luisteren vanmorgen, dus de wekker ging af en ik sliep uit, maar liefst tot half elf vanmorgen (lang leve het lui zijn ). Ik had dus blijkbaar echt extra slaap nodig na deze drukke week. Door de rampen in Azie moesten we overtijd draaien en gisteren heb ik dan ook gewerkt van 10.00 tot 22.00, een twaalf urige werkdag en ik reed als een zombie naar huis gisteravond. Natuurlijk moet je dan ook tanken en de suiker was op dus het was 11 uur voor ik thuis arriveerde. Vandaar dat mijn blog een beetje later is dan normaal wanneer ik het typ om 5 uur ‘s morgens

We hebben het huis weer voor onszelf en het is heerlijk !!! Ik zal de extra centjes gaan missen, dat is zeker maar het is lekker rustig en nadat ik flink gepoetst heb (donsdag op mijn vrije dag) is alles weer opgeruimd en netjes. Het had nogal wat voeten in de aarde, stress alom. Raini had twee dagen vrij genomen om te verhuizen en natuurlijk moet allles op staande voet als zij wat organiseert. Haar auto speelde echter op en op woensdag weigerde hij alles. We pikten hem op, probeerden hem te starten door de auto te duwen met de onze maar dat mislukte. Na veel geweld was hij dan eindelijk weer terug hier en er werd driftig aan gesleuteld. Na lang gedoe deed hij het weer maar dat was maar tijdelijk. Donderdag avond toen ik thuis kwam was het huis vol mensen die allemaal zaten te eten en toen werd er tot diep in de nacht gepakt en op de truck geladen. Ik lag in bed maar kreeg niet echt veel rust. Ze stond er echter op om de eerste avond van de verhuizing daar al te slapen en het was een gedoe, irritaties alom. Nu zijn ze echter weg maar er staat nog een hoop spullen hier en die worden who knows when opgehaald. De kamer is echter bijna leeg maar dat betekent ook dat ze een aantal van mijn spullen heeft meegenomen zoals al mijn kleerhangers en mijn video tapes, al mijn Disney films zijn gone…dus daar moet ik nog achteraan een dezer dagen.

Het weer had ook wat voor ons in petto deze week, het ging weer eens  bijna vriezen (nul on vrijdag morgen) tot warm (vandaag 22C) en we kregen een deel van een stormfrontje dat met name in Georgia en de Carolina’s voor overlast zorgde. Martin maakte een foto van de radar op tv en het ziet er zorgwekkend uit maar wij kregen alleen regen en wat onweer daarvan.

Ik maakte wat mooie foto’s van de lucht en die ga ik posten op mijn andere blog zodat jullie die kunnen zien.


Ook zullen jullie daar een foto zien van bald eagles, ik maakte hem een paar jaren geleden in de dierentuin van Jax maar toen ik van de week buiten stond bij at&t zag ik er 4 in de lucht zeilen, het is altijd een imposant gezicht, zelfs van verre. Deze vogel is het symbool van Amerika.

Komende woensdag vieren Martin en ik ons 4 jarig huwelijksfeest en ik had oorspronkelijk vrij op deze dag maar ga nu toch werken. Ik wil mijn dagen een beetje in reserve houden voor de rest van het jaar, ik heb er nog 4 en het jaar is nog lang. Hij zal waarschijnlijk toch wel werken op woensdag en ik heb dinsdag mijn vrije dag dus als we wat samen willen doen kan dat dan ook. Onze traditie was crablegs op onze huwelijksdag maar doordat er andere prioriteiten waren voor onze centjes is daar niks van gekomen vorig jaar, dit jaar willen we toch weer proberen een paar pond te kopen, het wordt al gestoomd in de winkel en smaakt heerlijk met warme echte boter waar je het krabvlees in dipt nadat je de harde schaal hebt gekraakt met een notenkraker en het vlees eruit heb gepeuterd. Het is natuurlijk heel rich en je kunt er niet zoveel van op. Marianne stuurde me een pakketje op met allerlei lekkers en er zit ook zalm saus bij die vast en zeker heerlijk smaakt met krab.

Op het werk kregen we het bericht dat onze manager Charles gesolliciteerd heeft op een andere baan bij at&t in Kansas City. Hij weet nog niet zeker of het doorgaat maar als dat gebeurt verhuist hij binnen enkele weken naar Kansas en dan krijgen we geen nieuwe manager maar wordt ons team opgesplitst en worden we verdeeld over andere teams. We zijn bij elkaar als team sinds we begonnen en dat betekent dat ik moet verhuizen naar een ander gedeelte in het gebouw en dus mijn favoriete plaatsje aan het raam kwijt raak, ik ben daar helemaal niet gelukkig mee zoals je wel kunt denken maar ja, weinig aan te doen.

Ik ga maar eens de was bij elkaar zoeken, het is ideaal weer om alles buiten te hangen en ik he been aantal winterspulletjes die een sopje nodig hebben en dan weer in de kast kunnen tot het einde van het jaar.

Fijne week gewenst en tot schrijfs…Mariet xx


Bald eagles in de dierentuin (niet echt kaal)



foto van de dopler radar op het weerkanaal, rood en geel betekent zware buien met onweer en harde wind, zelfs tornado's

zondag 6 maart 2011

Alaaf !!!

De sjmink stjeit op ut sjaepke
de deksel vanna does
de kleijer ligge her en der
unne knettergekke bloes
ut heutje met de vaere
det kwaam weer oet de kas
de boks, ut rukse, de lange jas
ich dink det ut nog pas
wao zien auch weer die vaere
dae boa van veurig jaor
en wem ging der met mien sjoon vandoor
as ich se vong waas ich zoe klaor
de optoch wach neet, ze beginne al
ich mot noe heel good dinke
euver wat en woe en wem en wannier
genne toed om det laote te bezinke
de lol die wach boete omme hook
un good glaas beer en bookes kook
boeremoos  met wors en hiering as besjloet
want veur des se ut wets
is ut vaste en de vastelaovend is oet

Hallo lieve vrienden

Zelfs in deze dolle dagen worden we soms opgeschrikt door verdrietige berichten, zo hoorde ik op het einde van de week dat Mariet Hillen overleden was na een lange slopende ziekte. Mariet was getrouwd met Jan Linssen en moeder van Bert en ik kende haar al heel erg lang. Altijd als ik haar tegenkwam, vroeger bij de Edah, meestal buiten op de parkeerplaats moesten we even bijkletsen en samen lachen en ik wens haar gezin en familie en vrienden heel veel sterkte met dit verlies.

Vastelaovend, het gaat helemaal voorbij aan dit deel van de wereld, in New Orleans vieren ze natuurlijk Mardi Gras, met de kralenkettingen en de Amerikanen hier hebben behalve die kralen geen idée wat carnaval inhoudt, ik heb het aan een aantal mensen proberen uit te leggen, dan kijken ze je aan en zeggen oke maar je ziet ze denken, wat een raar gedoe allemaal.

Afgelopen week was het commotie in de straat, schuin tegenover ons waar dat knettergekke mens woont die midden in de nacht aanbelde voor een vuurtje en iedereen altijd om geld vraagt en zelfs midden op de weg auto’s aanhoudt stond elke dag de politie en op vrijdag bood de landlord (huurbaas) een eviction notitie aan, dat gebeurt met de politie erbij. Vrijdag hadden de bewoners dan ook een uur of zo om al hun bezittingen uit het huis te halen voordat de deur op slot ging. Alles werd op het grasveld voor het huis gezet en met trucks getransporteerd. Er bleef een hele hoop achter en dat staat nog steeds aan de straat, dat betekent dat het echt troep is want als er iets de moeite waard is, is het hier zo weg. Hopelijk is de rust nu een beetje weergekeerd.

Gisteren had ik eindelijk weer eens tijd om even wat te yardsalen, ik ging niet ver en vond niet veel maar kon Raini verblijden met een glazen ovenschaal, ze gebruikt de onze heel veel voor ovenschotels en om in te bakken en had er zelf geen. De kogel is door de kerk, ze krijgen a.s vrijdag de sleutel voor hun huisje dat ze gaan huren en zij en Chris zullen waarschijnlijk volgend weekend verhuizen. Dat betekent wel geen huur meer maar ook weer het huis voor ons alleen, geen nachtelijk rumoer meer en een slaapkamer die weer vrij komt zodat ik al mijn spulletjes die nu in de garage staan weer overzichtelijk in de kast kan zetten.
Bij die spulletjes kwamen afgelopen zondag 8 vuilniszakken vol met wol bij. Mum bracht dit mee van Ocala van haar zus Bertha en ik was ontzettend verrast, op de eerste plaats dat het zoveel was en ook dat echt alle kleuren die je maar kunt bedenken vertegenwoordigd zijn. Veel wit en beige maar ook veel multikleurtjes die leuke combinaties opleveren dus ik kan echt de hele zomer vooruit.

Afgelopen zondag gingen we ook voor Martin’s ogen naar de brillenzaak waar hij eerst een uitgebreid onderzoek kreeg. Het bleek dat vooral zijn linkeroog veel slechter was geworden. Dit is het oog dat altijd de pijn veroorzaakt met zijn cluster migraines en ook ontdekte de dokter achter dat oog het begin van Macular degeneration, een aantasting van de zenuwen achter het oog was tot problemen met zien kan lijden. De dokter adviseerde om een specialist te bezoeken maar we moeten even kijken wat onze verzekering zegt want de behandeling gaat duizenden dollars kosten. Martin denkt zelf dat het wordt veroorzaakt door de migraines, ik heb voor hem extra vitamines gekocht, dat zou  het process verlangzamen.


Vandaag moeten we trouwens weer terug naar de brillenzaak want het leesgedeelte werkt niet goed, als hij het wilt gebruiken lijkt het wel of alles vervormd is dus ik heb weer een afspraak voor vandaag.

De auto, ik heb er al een tijdje niets over geschreven. Afgelopen maandag had ik extra vrij genomen, ik kon het allemaal niet goed gedraaid krijgen met de nieuwe bril op halen en zo dus mijn manager zorgde dat ik vrij had, er was eigenlijk geen tijd beschikbaar. We gingen ‘s middags naar Josh, hij is de zoon van Meemaw’s jongere zus en dus de neef van Kelly, de moeder van Raini en Ian. Hij had fantastisch nieuws, na een vrij ruig leven met sex, drugs en rock and roll had hij een lieve vrouw ontmoet en gaat op 7 mei trouwen. Hij is een automonteur en keek even onder de motorkap van mijn Volvo en had wat ideeen wat te doen aan het pruttelen en afslaan dat weer erger werd nu het weer warmer wordt. Nu had Martin wat moeite met een bepaalde kap eraf te halen en de sensors te sproeien maar wat hij kon doen resulteerde al in beslist een beter geluid van de motor en minder last. Vanmiddag gaat nogmaals een poging wagen, we hopen in ieder geval dat dit ook het benzineverbruik gaat verlagen al is het maar een klein beetje. De benzineprijzen stijgen met de dag en op dit moment betaal ik zo’n 3.50 per gallon wat een hele dollar meer is als toen ik in September terugkwam van Limburg. Nu heb ik twee gallons per trip naar mijn werk nodig, dat betekent 2 dollars per dag dus 10 dollars per week meer uitgave. Nu denk ik weld at het bij jullie ook de spuigaten uitgaat met de benzine, we proberen dus zoveel mogelijk trips te combineren en even gaan rijden voor de lol is er niet meer bij.

Gisteravond werd het voor mij ook een beetje later als gepland, op tv was het grote concert, Last concert at the Shea, het baseball stadion in  New York en Billy Joel verzorgde dat, bijgestaan door Garth Brooks, Tony Bennett en Paul McCartney. Alle bekende Joel songs kwamen voorbij en vooral Goodnight Saigon maakte weer veel indruk op mij. Shea Stadion is ondertussen afgebroken en heeft plaats gemaakt voor een nieuw stadion voor de New York Mets. Het is behalve door de sportwedstrijden ook bekend van o.a de plek waar de Beatles optraden met groot success.

Toen ik daar naar aan kijken was viel mij op hoe verschillend Amerikaans Engels is. Billy Joel is een Yankee uit New York, Garth Brooks is uit Tennessee en als die twee hetzelfde liedje zingen klinkt het totaal anders. Het meer melodieuzer Southern Engels klinkt smeuiger, en ligt me veel beter in het gehoor. Nu hoor ik dat natuurlijk de hele dag en vooral de mensen uit staten als Tennessee en Georgia hebben een heel eigen gebruik van de taal.


In de afgelopen week gingen Martin en ik wandelen in Ringhaver Park, een natuurgebied bij de rivier waar de lente zorgde voor een frisgroene kleur in de bomen en ik heg been aantal foto’s gemaakt. Het is een gebied met moeras maar ook dennebomen en het was er lekker rustig Ook wat foto’s van Ravyn die op een gegeven moment mijn sandalen aanpaste en van de wol die mum meebracht. Jullie kunnen die foto’s bekijken op


Ik wens jullie fijne dolle dagen en wil Frans van Mieke een hele mooie verjaardag wensen op 8 maart !!!

Liefs….Mariet xx





het moeras gedeelte in Ringhaver Park

natte voeten en vooral veel slangen dus oppassen !!

de kreek vanaf het dok

altijd weer goed voor een mooi plaatje

uitzicht op de rivier

lekker in het zonnetje

Ravyn met mijn sandalen

kijk opa !! ze passen

tante Raini is ook onder de indruk

ik kan even vooruit met haken en breien

Ian en zijn vriendin Belinda wilden even niet op de foto