zondag 27 januari 2019

Van alles wat maarre ........ mag het een beetje minder zijn

My cat tries her very best
But could not keep me warm last night
I need more
I need your love
You holding me tight
My ears longing for sweet nothings
My lips ready to be kissed
My skin caressed
My breath taken away
you are so very much missed
Why don't you come over
And show me how it's done
How I can be complete again
How this cold and lonely winter war
Is won


Goeiemiddag lieve mensen

Enfin, u kent het wel, dat overheersend gevoel van, het is koud, druilerig en ik wil eigenlijk niet eens uit mijn bed komen want daar is het knus en warm en ik krijg mini katteknuffels van Melly die nu alleen daar op de dekens ligt te soezen, ik wil wel eens kat wezen voor een dag, niks aan mijn hoofd, zelfs geen muizenissen, gewoon slapen, vliegjes achterna jagen, op vogeltjes loeren die ik toch nooit te pakken krijg en af en toe een aai van mijn mensen mama en van Ian.
De andere kat, Freckles ligt naast mij op mijn kastje, helemaal opgerold in een bolletje pluis.
Ze had het zwaar, vooral gisteren en ik ook en misschien is dat de toom voor mijn gevoel vandaag.

Twee weken geen Ricky en nog twee te gaan, eigenlijk een beetje minder, tot 8 februari, dan zie ik hem weer en ik mis hem enorm, daar gaat mijn gedicht, soms kan ik beter over gevoelens schrijven in een andere taal, moet kunnen toch.

We hadden vanalles deze afgelopen week, met het weer was het zo vreemd. Maandag morgen dikke laag ijs op mijn voorruit van de auto, ik las trouwens van de week ergens dat als je je voorruit met een rauwe aardappel bewerkt, gewoon wrijven, dat het niet bevriest, gaan we uitproberen als we van te voren weten dat het gaat vriezen die nacht en niet zoals afgelopen vrijdag als er geen vorst wordt voorspeld en je toch weer moet krabben. Dinsdag was na een zeer koude winderig maandag niet slecht en woensdag was gewoon met 24 C geweldig mooi. Donderdag regen, vrijdag dus weer vorst en gisteren mooi maar maar 16 gradwn, vandaag is het donker, druilerig en kil. Ik heb geen hout gekloofd, de bijl heeft het begeven dus geen vuurtje, alleen maar kaarsen en dromen over de warmte van die ander.

We hadden de big boss op het werk van de week en ik had de kans om met hem te praten, hij is heel down to earth, geen geacteer zoals de vorige die vooral populair wilde zijn ( hij moet in de politiek gaan), Mike is begaan met de dingen die ons bezighouden en wij hadden met een kleine selecte groep een uur lang een heel vruchtbaar gesprek vond ik, je hebt het gevoel serieus te worden genomen.


Donderdagavond werd mij zo tussen neus en lippen medegedeeld dat we Josh en Julius dit weekend te logeren en ik had geen ontsnappings plan klaar. Ze vroeg me eerst, heb je plannen voor dit weekend en ik zei nee want die had ik niet en toen kreeg ik dus dit nieuws en voelde ik het lood in mijn schoenen. Nou, niet verkeerd denken, ik ben dol op allebei maar het is zo intensief, zo hectisch dat ik al moe was toen ik er aan dacht. Ik snap wel dat Raini niet in hun huis wil babysitten, ze kan Nancy, de oma die daar ook woont niet uitstaan en natuurlijk zou ze helemaal geen hulp hebben van Ian en van mij.
Vrijdag avond kwamen ze later want ze waren natuurlijk eerst uit gaan eten, Ian was ook mee dus ik bakte frietjes en samen met mayo, uitjes en currysaus was dat verrukkelijk.

De eerst nacht gind redelijk, ik was op tijd in bed, Julius huilde een paar keer en 's morgens werd mijn woonkamer volgezet met speelgoed. Het was te koud voor buiten, niet zo zeer voor die mannen maar voor Raini die dan ook buiten moest gaan zitten om een oogje in het zeil te houden. Vanaf het moemtn dat ze op waren hield Freckles het voor gezien en vluchtte naar buiten waar ze de hele dag bleef, voor het eerst in maanden.

Ze zitten overal aan, niks is veilig en bij de geringste kans ontsnappen ze, in de tuin maar ook door de voordeur want die mannekes krijgen elk slot open. Straffen, ze huilen misschien even bij een tik op hun billen maar bij Julius zit er een dikke luier als bescherming om heen en Josh, die boeit dat helemaal niks.
Ik denk dat het woord NO het meest gebruikte woord van dit weekend is, als Josh no hoort krijgt hij een woedeaanval en is er maar een remedie, in de kinderstoel, niet echt werkzaam met bijna een bijna vijf jaar oud kind dat heel sterk is als hij kwaad is.

Gistermorgen besloten we dus maar naar de flea markt te gaan, een in de buggy en een aan de hand en het was redelijk, Alicia, onze nieuwe room mate ging ook mee

Daarna gingen de dames uit eten, heel vaag waar ze heen wilden dus ik had het wel gezien, ik ben lekker zalm met gepofte aardappel gaan eten bij een van mijn favoriete restaurantjes.

Thuis gekomen wilde Raini naar de dierentuin maar het was ondertussen twee uur en ik zei, ik ga niet mee. Dat slenteren met die buggy die ik natuurlijk mocht duwen is heel pijnlijk voor mijn rug en ik wilde alleen maar rust. Zij ging dus ook niet en dus het hele spel van ontsnappen, proberen mijn porselein in de kast te halen, alle laden open en rommel op de grond gooien, er liggen nog steeds popcorn en chips wwarschijnlijk in hoekje en onder de bank, begon opnieuw. Raini kookte en ik probeerde rustig te blijven, een kunst en de zaak onder controle te houden., Julius ging goed, hij speelde met de babypop en de fles maar Josh was rebels op en top.

Na het koken werd er gegeten, niet door mij, ik doe geen greens (soort andijvie maar dan vies), rijst en lima bonen dus ik maakte een kom kipsalade met gekookt ei en sweet relish, heerlijk.

Raini at, Julius speelde met zijn rijst en bonen en de helft eindigde op de vloer en josh was heel creatief vastgebonden in het autostoeltje dat weer vastgebonden op een stoel zat en weigerde te eten, was boos, probeerde tegen dingen te schoppen en een gegeven moment was Raini zo aan dat ze bijna zat te huilen.

De mannen gingen in bad en ik naar bed, ik had het helemaal gehad, dit doen we dus niet weer.

Vanmorgen sliep ik tot 10 uur, alle vogeltjes gevlogen want Raini moest om tien uur werken en wat achterbleef, een woonkamer met heel veel speelgoed op de vloer, en snacks en popcorn, een keuken met afwas, ik heb maar eerst alles opgeruimd voor mijn eerste kop koffie.

Ik dacht, ik ga vandaag naar de dierentuin maar het regent de hele dag, dus nee.

Ik ga dadelijk even boodschapjes doen, ik heb zin in verse harde broodjes met kaas en jam en ik moet nootjes halen voor op het werk, mijn tussendoor snack. Ook sla want ik moet echt op dieet, een favoriete broek past ineens niet meer, zoals altijd na de feestdagen.

Judit heeft van de week haar airfryer opgehaald met nog wat andere spulletjes.

Morgen mag ik een kadootje uitzoeken want gisteren was mijn 10 jarig jubileum bij at&t, een van de komende weken trakteer ik mijn team op chinees, ik heb 100 dollar om daaraan de besteden.



De druppels rollen van het dak
en raken de blaadjes van de struiken
ik kijk en beweeg zachtjes mee
in het ritme van de regen 
dat ik zie door de ruiten
mijn hartslag vermengd 
met het water dat valt
als zilte tranen
was jij maar hier
dan had ik het niet zo koud
en kon ik mij in de warmte zonnenschijn
met jou wanen

Liefs van Mariet xx

zondag 20 januari 2019

Waar gaat dit naar toe ?

Soms
Mis ik de kou
De muts, de das, de wanten
De sneeuw en rijp op het dak
ijs aangezet aan beek's waterkanten
Soms
Heel soms....

Goeiemorgen lieve mensen

Heerlijk, ik zit hier met mijn tweede beker koffie in een stil huis, alleen muziek op de tv en het felle fluiten van de bluejay buiten die alle andere vogels inclusief meneer en mevrouw kardinaal weg probeert te jagen van de bord verse zaadjes die ik net buiten heb gezet.

Ian slaapt nog, natuurlijk, die is nooit voor de middag op en Raini is naar het werk maar in haar kamer, na een nacht van lol en plezier (soms luidruchtig dus ik sliep niet vroeg gisteravond) slapen drie dames, niets dat hun wakker krijgt en dat is prima. Amanda, een vriendin van Raini die ik al jaren ken, is al de hele week hier te logeren. April is ook hier, sinds vrijdagmiddag toen ze Ravyn afleverde. Nummer drie is Alicia, een nieuwe ster aan de januari hemel. Ze is bubbly, dat is de enigste manier om haar te omschrijven, zit geen moment stil, is heel erg open en direct (ze vroeg me gisteravond om middernacht : en waarom ben jij nog op, ja duh!! ). Ze woonde samen met een paar mensen maar het appartement waar ze woonde moest dus schoongemaakt vanwege schimmel en nu vroeg ze of ze hier mag wonen, waarschijnlijk voor twee maanden. Hey, ze is leuk, ze betaalt dus waarom niet en natuurlijk in Raini's kamer dus hopelijk gaat het beter dan met Tiffany vorig jaar.

Ravyn is de nacht bij haar vriendinnetje Neveah gebleven, ze hadden gistermiddag/avond een verjaardags feestje.

IK heb gisteren lekker gekookt voor iedereen en vandaag is het poets en bak dag.
Morgen hebben we op het werk drie verjaardagen, van Denise, Lynn en van Lori, mijn manager.
IK ga wafels bakken en misschien een cake of ik koop er een, ben ik nog niet uit.

Het was me een week, heel veel niezen, hoesten en dinsdag bleef ik weer thuis, wie doet me wat.
Het was gelukkig veel minder druk op het werk en ik heb weer gesolliciteerd op een baan beneden, weet niet of ik het wel wil maar het betaalt dubbel van wat ik nu krijg. Ik heb waarschijnlijk geen kans, de laatste keer was een lachertje.

Een week voorbij, nog drie te gaan voordat VYNL weer speelt en ik Ricky zie...

Judit had pech deze week, ze is de dochter van Joke en Nico uit Rotterdam en woont met haar zoon Quincy niet zo ver hiervandaan in een appartement.
Ze wilde dus frietjes bakken en de vlam sloeg in de pan. Paniek, je weet het wel, proberen zelf te blussen, met de brandblusser wat het erger maakte en toen de sprinkler die het appartement van een laagje water voorzag. Het vuus was uit maar wat bleef was een verkoolde keuken, fornuis, keukenkastje, allemaal alleen goed voor de vuilnisbelt. Alles stonk naar rook en verbrand, water op de vloer, vloerkleed verknoeid, alle kleding moeten wassen, diverse keuken apparaten onbruikbaar.
Ze was helemaal in de put natuurlijk, zou ik ook zijn. Haar vriendin Nikki kwam helpen schoonmaken en ik bood aan een airfryer voor haar te kopen, ik heb mijn bonus in februari, haar ouders hielpen Martin en mij in het verleden toen hij ziek was, tijd voor mij om wat terug te doen.
De airfryer staat hier in de kamer, samen met een rijstkoker die ik in de garage had en met borden en ik ga nog wat spullen zoeken want ik weet dat ik een heleboel tupperware heb, ergens verborgen in een doos.

En dan is de politiek waar ik, excuse my language, kotsmisselijk van word.
Wat een eikel, egocentrisch beest, geen respect voor iets en iemand, gistermiddag een gebeuren in Washington waar scholieren met Make America great again petten (Donald's handelsmerk) Vietnam veteranen belachelijk maakten, ja die krijgen het goede voorbeeld. Handjes boven het hoofd van ouders die denken dat Donald God is, net als Gene, mijn collega en een vrijbriefje van de man zelf.
En dan denk ik, mijn kleinkinderen moeten in dit land opgroeien , in deze maatschappij waar alleen geld telt en als je geld heb mag alles, vrouwen verkrachten, mensen met een handicap of een andere huidskleur belachelijk maken of zelfs pijn doen.
De regering is nog steeds dicht, al bijna een maand en het begint te nijpen want niet alleen moeten allemaal die ambtenaren, als ze al niet naar huis gestuurd zijn werken zonder loon. De meeste mensen leven hier van paycheck naar paycheck en geen geld, geen rekeningen kunnen betalen. Sommigen moeten zelfs overwerken en als je de keus hebt tussen onbetaald werken en ontslagen worden, wat doe je dan.
Net als in Nederland,  heel veel oudere mensen en gehandicapten krijgen een soort huursubsidie van de overheid, miljoenen krijgen voedselbonnen en guess what, nu de regering op slot is, staat dat allemaal stil dus niks hulp met huur of boodschappen. De meeste Amerikanen huren van prive personen of organisaties die niet via de overheid gaan dus dadelijk staat daar een huurbaas op de stoep die zijn huur wil, helemaal, geen excuus en voor honderdduizenden dreigt eviction, zonder pardon op straat gezet worden met je hele hebben en houden.

Het gekke is, de politici krijgen gewoon betaald, de ambtenaren, daar zijn gaarkeukens voor opgezet maar de gewone man en vrouw, die moeten maar kijken hoe rond te komen.
En de kleuterschool gaat gewoon verder, Trump wil ten koste van alles zijn zin doordrijven, eerder deze week werd aan de voorzitter van de Senaat meegedeeld dat ze niet naar Afghanistan mag vliegen met een regerings vliegtuig (ze is van de andere partij) maar mevrouw Trump vloog wel naar Florida een dag later, met beveiliging en een vliegtuig van de staat.

Het is een kleuterspel wat hij opvoert, als een verwend kind en miljoenen zijn er de dupe van, wanneer alles weer terug gaat naar normaal wie weet en natuurlijk krijgt iedereen de schuld behalve hij. 
Vorig jaar november of zo zei hij op tv dat hij met plezier de regering op slot zou doen over die stomme muur, nu ontkent hij in alle toonaarden.

En ik, ik krijg waarschijnlijk mijn belasting veel later terug, dat is het enigste wat ik er van merk, ik heb het niet nodig nu dus we kijken wel wat er gebeurt.

Sorry voor de klaagmuur maar het moest me even van mijn hart, ik kan nog steeds niet geloven hoe er koehandel wordt gedreven in een land dat claimt het grootste van de wereld te zijn en ben blij als ik volgend jaar hojje mag zeggen

IK ga ontbijt maken, de eerste mensen beginnen te ontwaken, April maakt koffie en het is tijd om wat te gaan doen, fijne week en hopelijk niet te koud en niet teveel sneeuw daar.

Liefs van Mariet


zondag 13 januari 2019

Petje af

De gieren cirkelen
lager en lager op de wind
ik kan hun ogen bijna zien
ik kan hun gedachten lezen
tijd dat ik wat te eten vind
maar ik roep
zo hard als ik kan
kunnen jullie me horen
ik ben springlevend
jullie hebben hier niks verloren

Goeiemiddag lieve mensen

Wat kunnen in een week tijd gevoelens en emoties zo varieren alsvoor mij deze week, ongelofelijk eigenlijk. Immens verdriet, zaligheid, geluk dat mijn hart doet bonzen, dankbaarheid.

Ik wist dat dit een moeilijke week zou worden, met Martin's dood, alle herinneringen daarin nog eens doorleven in het begin van de week.

Maandag was al moeilijk na een weekend dat druk maar ook eenzaam was.
Ik had al besloten om dinsdag niet te gaan werken, niet na al die tranen rond zijn verjaardag en ik had gelijk.
De nacht van maandag op dinsdag, die nacht dat het allemaal gebeurde en er een einde kwam aan zijn leven met mij was op zijn minst gezegd niet gemakkelijk. Ik herleefde die nacht, bijna helemaal, ik was vaak wakker, bleef wakker tot 4 minuten voor de tijd van zijn sterven, toen keek ik op de klok en het volgende moment werd ik wakker door de wekker die ik toch maar had gezet, ik moest tenslotte bellen dat ik niet kwam.
De dag sleepte zich voort, het weer was heerlijk, allesbehalve die kou van 4 jaar geleden maar toch, de kilheid van binnen, de tranen, het gemis, alles speelt mee in het grote spel dat leven heet.

Dan rond 3 uur een tekst die alles veranderde. Sweetheart, its benign, we have nothing to worry about.
Wat viel er veel van me af, een loden last die de laatste weken steeds zwaarder werd. Dankbaarheid, tranen van opluchting, het is geen kanker in zijn longen, ik verlies hem niet, niet nu.
Ricky is niet zo'n text mens dus een stay safe and see you soon maar soms hoeven er geen honderden woorden te zijn om wat over te brengen.

Het is weer druk op het werk maar ook gezellig, Gene langs me won een lunch maar kon daar geen gebruik van maken omdat hij een darmonderzoek had en niet kon eten die dag dus ik kreeg zijn lunch, lekker broodje tonijn.
Ik heb ook een lunch gewonnen op het werk en die doen we de volgende week, waarschijnlijk chinees.

Voordat ik het wist was het vrijdag, eindelijk weer een optreden van VYNL na twee weken niks en het was drie kilometer van mijn werk dus ik ging eerst naar Darian om te douchen en me op te tutten. Ik kreeg een dikke kus van Julius die erg spaarzaam is met kussen, Josh is veel meer kusserig.

Bij Whiteys Fishcamp moest er eerst gegeten worden, het ligt aan de rivier en vooral 's zomers is het heerlijk buiten eten maar nu was natuurlijk alles binnen. Het was volle bak maar ik kreeg toch nog een plekje aan het raam en at frietjes met gefrituurde garnaaltjes, heel lekker, alleen hun koffie, daar was ik niet weg van.

Rond half negen zag ik Ricky in de verte, hij was er al eerste, ze hadden alles al eerder die middag opgebouwd.

Ik liep naar hem toe en kreeg een stralende glimlach en een knuffel, hij zag bleek, veel bleker dan normaal en vertelde me dat hij ook duizelig was, ik denk dat de emoties bij hem toen pas loskwamen, de uitslag was goed maar had ook heel anders kunnen vallen en dan, niet aan denken.

De mannen waren op hun best, veel publiek, veel dansen en meezingen, toppie. De uitbater vertelde ons later dat ze niet meer zo'n goeie omzet hadden gehad sinds november. Natuurlijk worden ze ook teruggevraagd, lekker toch

Ricky bleef bij mij, de hele avond, elke pauze, elke minuut, hield mijn hand vast en vertelde keer op keer hoe sweet ik was. Later kreeg hij wat meer kleur maar ik wilde dat hij direct naar huis ging na afloop, uitrusten, niks koffie.

Het was laat toen ik thuis kwam, ik sliep pas om 4 uur dus gistermorgen rustig aan, Ravyn zou komen maar dat werd op het laatste moment afgeblazen.

IK had zo'n zin in zuurkool dus ik reed naar European Street, een restaurant met een gedeeltelijk Duitse menu kaart en bestelde Beierse worst op een broodje met zuurkool, lekker.

De hele middag was ik gewoon in de zevende hemel, een ongelofelijk geluksgevoel ofschoon ik Ricky waarschijnlijk een paar weken niet zie als er niks nieuws geboekt wordt maar dat maakt niet uit, ik weet het, een vreemde relatie maar het is wat het is en ik ben gelukkig met wat het is.

Gisteravond maakte ik gehaktballetjes in tomatensaus, mijn oma Hanssen maakte die altijd op zaterdag en ook bij mij thuis kregen we dat, lekker zoete tomatensaus en Ian en ik hadden er een verse broodje bij, hij noemde het amazing !!

Daarna weer optutten, ik weet het, uitgaansbeest soms. Ik reed naar McClenney, 25 minuten van hier, ik kom er altijd door als ik naar Kelly en Misty in Georgia ga. Ze troffen me daar, een band genaamd Black Water Swamp Band speelde daar. De toetsenist/zanger/mondharmonica speler is Gary, een vriend van Damon en Glory, hij had me zijn telefoon nummer gegeven de laatste keer bij een optreden van VYNL en gevraagd of we een keertje konden lunchen maar ik vond het een beter idee om eerst naar een optreden te gaan en toen Misty hoorde waar het was regelden zij en Kelly een babysit voor de meiden en kwamen mee.
Het was keileuk, het is een Moose Lodge, dat is een club zeg maar zoiets als je in Nederland  de Lions hebt waar mensen bij elkaar komen, goede doelen steunen etc. Ze wilden ons gelijk al lid maken hehe.

De band bestaat uit 4 mannen, gitarist, basgitaar, drums en Gary op keyboard en ze hadden een vrouw erbij gisteren op gitaar die ook zong. Ze zingen allemaal en heel erg goed, veel harmonie, classic rock, gevoelige liedjes, Billy Joel, Chris Isaac en ik genoot ofschoon ik de Allman Brothers, Petty en Skynyrd miste.

Na de derde set, Misty en Kelly waren al om toen uur weg, ging ik ook, het was na elven en ik was moe, ik praatte nog wat met Gary en hij begeleidde me naar de auto, hij straalde helemaal dat ik was gekomen, leuk, doen we zeker nog eens.

https://blackwaterswampband.com/

Vanmorgen heb ik dan eindelijk uitgeslapen, helemaal uitgerust. Gisteren toen ik in bed dook begon in een keer mijn hart ongelofelijk hard en snel te bonzen, ik kon niet bij komen, het was alsof het uit mijn lijf wilde springen maar na een minuut of drie was het terug naar normaal en ik viel direct in slaap, heel raar, beetje griezelig, ik dacht even kijken wat ik aanheb wat als ik morgenvroeg wijlen ben moet ik er toch een beetje goed uitzien.

Vanmiddag hebben we nieuwjaarsreceptie van de Hollandse club hier, ik moet er een stukje voor rijden maar ik heb heel veel van de deelnemers al een hele tijd niet gezien en er zijn oliebollen, hoe kun je dan nee zeggen. Ik ga zo dadelijk Hennie proberen te bellen als ze uit de kerk thuis is, of ze meegaat, het was haar verjaardag gisteren en ze wist het eerder nog niet.

En dan is het gewoon weer maandag, de vakantie sluit zoetjes aan dichterbij. Ik had mijn Heldense meiden op 8 december een pakje gestuurd met nachtponnen en beenwarmers en gelukkig hebben ze dat nu ook gekregen, ik kreeg een leuke foto, ik was bang dat het verloren ging.

Ik ga nog even shoppen, ik wil nog een pet kopen, iedereen vindt hem zo leuk !!

Liefs van Mariet






zondag 6 januari 2019

Gelukjes vinden

ik wens je rozenblaadjes
op je levenspad
regen en ook zonneschijn
van alle koekjes wat
ik wens je chocolade
druiven en rozijn
meer glimlach en minder pijn
ik wens je hang naar perfectie
maar ook plaats voor kleine fouten
ik wens je zoethout en suikergoed
en heel veel drop, van die dubbelzoute
ik wens je alles
wat jij jezelf wensen zou
maar vooral veel liefde en respect
en veel mensen die zeggen of tonen
elke dag weer
ik hou van jou



Goeiemorgen lieve mensen

Daar is het dan....2019 en ik wens voor iedereen een super jaar vol liefde, aandacht, gezondheid en geluk.

Geluk zit in de kleine dingen en die ga ik zoeken, ik heb er al zoveel gevonden en elke dag komt er wel weer wat bij dus aan het einde van dity nieuwe jaar, en dat is er zo vlug weer, heb ik hopelijk, en jullie ook, een hele hoop gelukjes gevonden.

Het belangrijkste geluk van dit jaar is hopelijk van de zomer een lieve en gezonde baby in het verre Sofia voor Frank en Aline.
Ook mijn vakantie komt er aan, 26 april tot 12 mei, dan ben ik in Limburg en ik hoop veel lieve mensen te treffen.

Het volgend jaar geen vakantie meer maar ik kom gewoon terug, tegen die tijd hoop ik een stekje te vinden en dan zien we wel hoe dat loopt.

Gisteravond was het weer na lange tijd rustig te zijn geweest, raak in de buurt. Ik heb er niks van meegekregen, sliep als een roosje, politie sirenes zijn hier gewoon, schoten ook maar er schijnt rond middernacht een drive by shooting te zijn geweest, twee straten verderop, man in zijn gezicht geschoten.

Gisteren hadden wij verjaardag, Raini vroeg gistermorgen of ik plannen had gisteravond, nou nee, geen VYNL dit weeken, goed zei ze want iedereen komt hier eten voor Darian's verjaardag, ze is 24 jaar oud geworden gisteren. Leuk als jij dat als laatste hoort.

Raini was de hele dag dehort op  en kwam terug om te koken, rijst met kip, niet zo mijn ding maar ze had een lekkere steak voor mij. Ik maakte komkommersalade en haalde een taartje en donuts voor de kids en boursin en stokbrood. Kelly en Raini vinden het heerlijk en Costco's verkoopt het in een drie pak, twee originelen en een knoflook/bieslook. Het was bijna op toen ze naar huis gingen.

De  jongens speelden eerst buiten (filmpjes op facebook) en toen binnen. Toen ze naar huis gingen hadden we een zooi en Jezus in de kribbe werd vermist, ik vond het arme ding terug in een kast.

IK had een rustig weekend verwacht dus vandaag maar niet te druk maken. Dat heb ik ook niet gedaan met oudjaar. Ravyn was nog steeds hier en we zouden frietjes bakken en dan chocolade fondue doen maar toen ik terugkwam van mijn werk maandag avond was het vogeltje gevlogen, samen met Raini uit eten en ze zouden niet laat terug zijn maar ik ga echt niet om half tien nog spelen met chocola en fruit.

Ik ging naar bed, was even op om middernacht om de bal te zien vallen in New York op tv en had moeite met slapen, ik geloof niet dat er ooit zo veel geknald en geschoten is sinds ik hier woon.

Nieuwjaarsdag deden we lekker rustig, Ravyn en ik gingen ontbijten bij Denny's en daarna naar Costco, tegen de avond kwam haar Nana haar halen.

Dinsdag a.s. is het 4 jaar geleden dat Martin overleed, waar is de tijd gebleven.
Ik heb al besloten om niet te gaan werken, ik denk niet dat ik dat kan. Ik wil in een holletje - lees onder de dekens - kruipen en gewoon de dag voorbij zien gaan. Waarschijnlijk naar muziek luisteren de hele dag, hopelijk niet te veel huilen en woensdag heeft de wereld me dan weer terug. 
Het zier er naar uit dat het iets kouder is, afgelopen week zaten we rond de 26 graden en ook vandaag is de lucht strakblauw met een aangename 18 graden. Op de dag dat hij stierf was het zo koud, het had gevroren 's nachts maar zelfs met de open haard aan werd ik nooit warm die dag, om nooit te vergeten.




Ik ga zo dadelijk buiten zitten, in het zonnetje en gewoon lekker genieten van de vogeltjes


Fijne week, liefs van Mariet