zondag 26 februari 2017

Alaaf !!

Blauw en greun
wunderschön
Glinsterende auge
En lachende mondj
Danse en hosse
Toet laat in de nach
Zoerkoel met wors en
Nonne votte
Vastelaovend
Hardsjtikke gezondj !!!


Goeiemorgen lieve mensen,

Een groot gedeelte van mijn vaste lezers zijn ondergedoken in het feestgedruis van de Limburgse carnaval, anderen zijn gewoon een weekend weg van huis, de natuur in of in een vreemde stad maar zolang iedereen plezier heeft maakt het niks uit wat je doet.

Deze week was heftig voor mij. Allereerst de afspraak met de slaapdokter op maandagmiddag, ik moest een flink eind rijden ervoor, de dokter was aardig maar nadat ik vertelde wat er mis is mij zei hij, tja alles klinkt normaal maar we kunnen een afspraak maken om daar te slapen een nacht met plakkertjes op je lijf. De afspraak is voor 13 maart maar ik ga hem afzeggen want er zijn andere ontwikkelingen ondertussen.

Dinsdag had ik vrij, de mannen kwamen eindelijk de schuifpui erin zetten, met een hordeur, geweldig!! Melly weet nu ook hoe het is, ze wilde door de open deur naar buiten rennen maar de hordeur hield haar tegen. In de middag ging ik op de koffie bij Henny, het was gezellig.

Donderdagrmorgen de vervolgafspraak met Dian, de huisarts over de resultaten van mijn bloedtest. Ze adviseerde om extra vitamine B12 en D3 te nemen en schreef wat voor voor mijn schildklier, het kan even duren voordat ik het verschil voel. Die schildklier is de reden waarom ik zo moe ben dus geen nut om geld uit te geven aan een slaaptest.

Ook moet ik voor een ultrascan voor de schildklier, ik moet nog een afspraak daarvoor maken. Na de medicatie te hebben opgehaald was ik op dus ik belde werk dat ik niet kwam.

Zaterdag dus gisteren moest ik van 8 tot 5 maar ik nam de middag vrij en na boodschappen te hebben gedaan reed ik naar Georgia. Julius is ook hier, ik neem hem mee naar huis vanmiddag, hij kruipt rond en gaat achter de katten aan.

Ik maakte bami en loempiaatjes gisteravond voor Kelly, Misty en de girls en we hadden een leuke avond. We keken een film, the Shallows, over een haai en een surfer, heel erg goed.

Dus vanmiddag ga ik weer terug naar Jax en morgen begint weer een nieuwe werkweek.

Vrijdagavond wilde Raini met me praten, ze zei dat ze gemerkt had dat ik niet lekker in mijn vel zat en wist zeker dat zij en Star daar de voornaamste oorzaak waren. Ze zei, ik denk dat jij niet gewend bent met jonge mensen in je huis te leven...echt? Na 4 jaar, ik denk het niet. Ik onderbrak haar want voelde dat het de kant opging dat het probleem bij mij ligt. Ik zei, hoe zou jij het vinden als je een vreemde in je eigen huis bent met iedereen die gewoon binnenloopt, blijft eten, probeer maar eens tv kijken als vreemden in je woonkamer zitten te kletsen met kinderen en dan, als je jarig bent wordt dat geignoreerd

Toen kwam het hoge woord eruit, wij gaan verhuizen, komend weekend. Ze trekken in een trailer samen met een vriendin, haar vriend en hun kind van 3. Hun nieuwe slaapkamer is maar de helft van waar ze nu zijn, het is niet zo ver van ons af. Ik zag dit niet aankomen maar ondanks dat ik nu geld ga missen dat ze betalen voor huur vind ik het prima, ik krijg mijn huis en mijn keuken terug, ik ga mijn hobbyspullen en al het speelgoed terug verhuizen naar die kamer, Ian wil in de kleinere kamer blijven. Hij zei wat ik dacht toen ik hem het nieuws vertelde, hoe lang gaat dit goed en wat dan...niet mijn probleem!!!

Ik ga mijn hele huis reorganiseren, Ian gaat me helpen, en de garage natuurlijk. Ik heb ook het passende mes gevonden voor de grasmaaier die grasmaaien wordt een makkie, hij sloeg veel te vaak af omdat het mes helemaal bot was.

Morgen , hoe toepasselijk is Vijo jarig en het zal vast heel goed gevierd worden, proficiat schoonbroer.

Allemaal een fantastische week, met of zonder haring en een asse kruisje, liefs van Mariet xx

zondag 19 februari 2017

Pret voor twee

Als de rook is verdwenen
En de muziek verdwijnt in de nacht
Dan hoor ik nog steeds in mijn droom
Jouw stem en mijn hart wordt verwarmd met herinneringen
Aan gisteren

Goeiemorgen lieve mensen,  

Dit wordt een kort verslag want ik moet dit typen op mijn tablet omdat mijn computer raar doet, ik kan niks openen en geen idee wat er aan het handje is.


Afgelopen dinsdag ging ik naar de huisarts want ik was het ziek zijn zo moe. Ze verorderde bloedtesten en een afspraak met een slaapdokter die ik morgenmiddag heb. De bloedresultaten zijn ondertussen in huis, ik heb een tekort aan vitamine D, kun je dat geloven allemaal die zon hier dus dat wordt verplicht zonnen elke dag en er is wat met mijn schildklier dus er volgt een nieuwe afspraak met Dian, mijn dokter.

Verder een rustige week met als hoogtepunt het uitje van Todd en ik gisteren naar Mavericks. Dat is een bar in het centrum van de stad aan de rivier waar 4 coverbands optraden. We begonnen om 8 uur met de Deftones en toen Slayer. Allemaal heel hard en rocky. Om half elf was het de beurt aan Medal Militia, de band van mijn collega Troy, zij doen Metallica en daarna de AC/DC coverband Thunder Jack. Er waren andere collega's van werk en het was geweldig. We waren om twee uur vannacht thuis en ik ben zo moe, Ravyn is hier dus geen uitslapen en ik was gistermorgen al om 6 uur op voor werk, lange dag en nacht maar de moeite waard !!!

We hebben een paar jarigen komende week. Marianne, mijn allerliefste vriendinnetje op 21 februari, dan Mieke op 23ste en carnaval komt eraan.

Ik wens jullie allemaal ontzettend veel plezier en hopelijk een langer verslag de volgende keer.

Liefs van Mariet xx

zondag 12 februari 2017

Valentijn in aantocht

Ik heb een ballon besteld
en ook chocolaatjes
een kaartje met hartjes en zo
en heel veel hoeraatjes
voor de liefde, what else
want dinsdag is het Valentijn
net alsof er geen andere dagen
vol liefde en genegenheid zijn
aangezien niemand anders
mij die dingen geeft of zendt
dacht ik, ik bestel het gewoon voor mezelf
en als ik het open maak
dan ben ik ook heel content !!

Goeiemorgen lieve mensen allemaal,

Zoals mijn vriendin Addy vaak tegen me zegt, je moet jezelf kietelen en behalve dat dit mij laat giechelen heeft ze helemaal gelijk. Als we niet voor onszelf zorgen, moeten we niet van anderen verwachten dat ze dit doen. Nu heb ik helemaal niet te klagen over het algemeen want ik krijg mijn aandacht met lieve berichtjes en zo, hartjes onder mijn riem voldoende om te beseffen hoe waardevol vriendschappen zijn, hoe belangrijk familie is en ik tel de dagen, geloof me.

Deze week was niet gemakkelijk, die griep is nog steeds niet weg en gisteren moest ik weer eens verstek laten gaan op mijn werk maar och, daar kreeg ik veel voor terug. Tussen het hoesten en niezen was er Ravyn die blij was dat oma thuis bleef. Lekker samen in de pyama de hele dag, zij spelen, ik lezen en soezen en lekker koken.

Vanaf morgen werk ik de meeste dagen van 8 tot 5, dat betekent om 6 uur op maar eens kijken of mijn lijf dat beter vindt, meer regelmaat behalve toch weer die paar dagen late dienst de volgende week en druk druk druk maar ja, ik zal toch eens een beslissing moeten nemen. Ik had een gesprek van een uur op donderdag met Lori, mijn manager. Voor het het eerst had ik een rood cijfertje ertussen, weliswaar zeer close, minder dan 2% onder de maat maar toch en ik heb haar open verteld wat me dwars zit, op het werk – teveel stress, to gekke uren – en thuis en in mijn ziel, de rusteloosheid en de wanhoop.
Natuurlijk kan ze er weinig aandoen, alleen luisteren wat heel belangrijk is, ze zei, als je niet lekker in je vel zit moet je wat doen, je gezondheid is belangrijker dan al het andere, ook mentaal en je bent aan niemand iets verplicht om te blijven. Dat is ook zo maar ik moet wel verder kunnen met mijn hoofd opgeheven en geen handjes uitstrekken.

Ik heb een peptalk met mezelf, elke dag en we gaan gewoon door en kijken waar het scheepje strandt !!

Gisteren heb ik ook een aantal foto's door gemaild om te worden geplaatst op het foto archief van Peel en Maas, natuurlijk is dat geweldig want dat betekent dat ze worden bewaard forever en ever, hopelijk met alle namen en data. Het gaat om oude familie foto's , ik vind bewaren belangrijk voor toekomstige generaties die er misschien niks om geven maar ik heb dan mijn deel gedaan.

Woensdag moest mijn auto voor een recall naar de garage, de airbag aan de passagiers kant had gebreken en dat wordt dan gratis vervangen. Natuurlijk vonden ze vanalles wat mis was, kassa, bijna 600 dollars als ik dat liet doen maar ik heb Todd, die trucks en schoolbussen onderhoudt, ernaar gevraagd en hij zei, geen haast Mariet.

Tijdens het wachten op de auto, zo'n anderhalf uur, gewoon lekker gaan wandelen, koffie en een bladerdeeg fruitsnack bij Publix en daarna naar de mall waar ik dan toch mijn hardrock tshirt voor zaterdag vond, de volgende week gaan Todd en ik naar een concert en ik verheug me op een avond uit mijn dak gaan, veel te lang geleden en misschien heb ik dat het meeste nodig.
De komende week heb ik vrijdag vrij dus misschien een filmpje, ligt eraan wat er draait.

Jullie zijn in de stemming voor carnaval , ik zie zoveel mooie liedjes en clips en foto's voorbij komen elke dag, ik hoop dat het weer helemaal meewerkt, nog twee weekjes te gaan !!
Ik zag foto's van de boerebruiloft in Kessel, ik ken de bruid, ze was een van mijn kassa meisjes bij de Edah en dan krijg ik de kriebels want dan denk ik aan vroegere boerebruiloften, vooral toen Mart bruidegom was, wat was dat een mooie dag !!

Ik houd het vandaag kort, ik ga naar buiten want het zonnetje schijnt, de was wappert al in de wind en de bijen zoemen hun best rond mijn gele Carolina jasmijn die honderden bloemetjes heeft en nog meer knopjes. De katten willen naar buiten en ik laat ze, ze zijn zo lief en laten zich de hele tijd fotograferen, het is bijna of ze poseren voor mij en ik krijg kusjes, de hele tijd.

Ik ben rijk, soms beself ik het minder maar ik weet het wel

Tot gauw !!! Liefs van Mariet

zondag 5 februari 2017

We blijven doorgaan...totdat we aan het gaatje zijn !

De pijn in mijn hart
gaat nooit helemaal weg
en het is niet gelogen
als ik jullie zeg
dat soms, die pijn ondraaglijk is
mijn gevoelig hart verscheurt
dat het gevoel van vrede in mijn leven
met al dat is gebeurd
ver te zoeken is
al doe ik nog zo mijn best
maar ik denk maar
gewoon verder gaan
het leven is tenslotte
de zwaarste test

Goeiemorgen lieve mensen,

Deze afgelopen week was de pijn immens, niet alleen het verlies van alles maar ook de heimwee en ik had het heel zwaar met alles. Ik heb er echt serieus over nagedacht om het bijltje erbij neer te gooien en terug naar huis te gaan, zo zwaar. Ik was hondsberoerd, de griep had mij volledig in de ban. Na een redelijke zondag moest ik maandag op het werk bekennen dat ik nog lang niet beter was dus gewoon naar huis om uit te zieken maar thuis was niet thuis om veel redenen. Het was druk, mensen in en uit, bleven eten, ik voelde me als een vreemde in mijn eigen vier muren en dat droeg niet bij aan mijn welzijn. Niemand vroeg, hoe gaat het met je, kan ik iets voor je brengen of zo, ik haat dat, iedereen leeft zijn eigen leven maar iedereen verwacht dat ik vanalles doe.

Woensdag ging het wat beter, met mijn lijf, met mijn stemming. Ik had vrij en ging gezellig koffie drinken met een aantal gepensioneerde Nederlanders hier. Allemaal aan lange tafel, met koffie – natuurlijk moet je zeggen dat je retired bent aan de balie, zei een mevrouw, want dan is de koffie maar 75 cent en ze vullen gratis bij. Ze hadden lekkere hapjes, stroopwafels en het was echt heel leuk, gezellig gekletst met mensen die al tientallen jaren hier wonen en beslist niet terug willen maar ja, ze hebben hun familie hier, hun kinderen zijn Amerikaans en dat is anders.

Donderdag en vrijdag werken maar gisteren kwam de koorts weer terug dus ik weer eens vroeger naar huis, ik ben het zo moe om steeds ziek en moe te zijn.

Ook de situatie met dit land werkt natuurlijk helemaal niet mee, al die wetten en demonstraties en stomme zetten van een president die van geen toeten of blazen weet hoe je met mensen moet omgaan. Ik houd mijn hart vast voor wat er komen gaat en als ik kon, kwam ik morgen terug maar dan denk ik, niet zonder onafhankelijk te zijn van anderen en hoe moet dat met de kindjes en de katten. Ze zeggen, je moet op de eerste plaats aan jezelf denken maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Op het werk kreeg ik een onderscheiding, niet employee van de maand maar de Customer Service Award die 4 keer per jaar wordt uitgereikt aan mensen die het heel goed doen. Het was de tweede keer dat ik hem kreeg, een kristallen schaal, ze noemen het de att asbak, en een toegoedbon van 100 dollars. Over een paar weken wordt het allemaal officieel uitgereikt en het is hardstikke fijn natuurlijk om die erkenning te krijgen maar je moet je evengoed elke dag weer opnieuw bewijzen.

En zijn dus ook hele fijne dingen in mijn leven, de voorpret voor de vakantie – over 11 weken ben ik in Kessel – de aanhankelijkheid van mijn poezen die zo goed gewend zijn.
De voorpret om voor het eerst weer naar een concert te gaan over twee weken, ik heb de kaartjes in de knip, en de vriendschap van velen.
Het weer gaat op en af, gisteren was het zo guur, waarschijnlijk de reden dat ik weer ziek werd en het open haard vuurtje was zeer welkom. Vandaag nog frisjes maar de komende week wordt het weer warmer, ik moet tijd vinden om bij te komen van alles en dat zal ik ook.

Misschien als ik na de komende week met nog een paar late diensten weer extra vroeg ga werken, 8 tot 5, niet zo mijn ding omdat ik al om 6 uur op moet dan maar de regelmaat zal me goed doen denk ik.

Nou genoeg gezeurd, de schouders er weer onder en gewoon doorgaan, dat is de enige weg, oh en als ik de loterij win, dan kom ik gewoon volgend weekend maar dan moet ik wel eerst loten kopen hehe

Liefs...Mariet xx