sterrekind
zo door en door puur
je ijsblauwe ogen
gevuld met het vuur
om te ontdekken
te proeven
het leven, uitdaging
niet geketend door grenzen
niet getekend
door vervaging
maar luidskeels zingend
reiken naar meer
mijn liefste sterrekind
sterk, sterker
maar ook kwetsbaar en teer
zo door en door puur
je ijsblauwe ogen
gevuld met het vuur
om te ontdekken
te proeven
het leven, uitdaging
niet geketend door grenzen
niet getekend
door vervaging
maar luidskeels zingend
reiken naar meer
mijn liefste sterrekind
sterk, sterker
maar ook kwetsbaar en teer
Goeiemorgen
lieve mensen
Puf
puf wat weer een intensieve week acher de rug, het kan niet op
blijkbaar.
Zondag
zag ik eindelijk Ian weer, was al weken geleden maar hij kwam even op
bezoek om Ravyn te zien die hier was met Raini na hun bezoek aan
moeder en Lala (Ravyn's naam voor Kelly, haar oma)
We
bespraken zijn toekomst, ik vertelde hem dat ik heel graag had dat
hij hier komt wonen maar zonder zijn hond Lori want die is een beetje
aggressief en dat wil ik niet in huis, met katten en kinderen loop ik
dat risico niet. Hij zei, ik heb al zoveel verloren dit laatste jaar
– zijn vader en beide grootouders en nu zijn thuis – dus ik geef
Lori niet op. We beloofden, Raini en ik dat ze voor een oplossing
zouden kijken en die kwam maandag. Hij kan intrekken bij een vriendin
van hem en haar moeder die per 1 mei ook verhuizen en nu komt hij
vandaag naar mijn huis voor de weken tot 1 mei. Hij heeft een kooi
geregeld voor de hond zodat ze in zijn kamer kan blijven en ik heb
daarin toegestemd, ze komt niet in aanmerking voor adoptie vanwege
haar gedrag , ze heeft een postbode in het been gebeten en dat is
officieel geregistreerd dus als hij haar naar het asiel brengt wordt
ze meteen ingeslapen en dat wil ik ook niet.
Dat
betekent dus dat mijn hobbykamer leeg moet en dat heeft nogal wat
voetjes in de aarde dus zondag ben ik al begonnen met het opruimen
van de garage, maandag is de nieuwe vuilnis dag en tjonge, wat had ik
veel, ik heb rigoreus heel veel gewoon weggedaan, ik kan wel weer een
yardsale houden maar voorgaande ervaringen leert dat ik toch met het
meeste blijf zitten dus waarom zou ik dan door die rompslomp gaan
nietwaar.
Met de
garage een heel stuk leger hebben we gisteren de diepvries naar de
garage verhuisd en vandaag ga ik mijn compuer desk op mijn slaapkamer
zetten, het bakkersrek gaat naar de eetkamer. Het wordt wel een
beetje krapjes zitten met de stoel en zo maar het is gewoon een
kwestie van gewenning heel vaak, its all in de mind moet je maar
denken.
Maandag
had ik vrij en moest om 10 uur bij de nieuwe tandarts zijn, na wat
verwarring, nee ik kom niet voor kiespijn keek een heel jonge
tandarts na foto's gemaakt te hebben naar mijn gebit en adviseerde
mij een grote schoonmaak beurt – was wel weer nodig na drie
jaartjes – en dan zou ze het bekijken maar alles eruit was voor
haar zeker nog geen optie, in tegenstelling tot mijn vorige tandarts
dacht zij dat er nog heel wat te redden viel en zoals ze zei, een
gebit geeft je limitaties en dat is het laatste wat je zou willen. Ik
maakte een afspraak voor de volgende morgen om een afdruk van mijn
tanden te maken want ik wil dat grote gat in mijn glimlach wel dicht
voor juli. Ik krijgt dus een klein gebitje van twee tanden nu.
Daarna
was het weer eens tijd om mezelf te verwennen met een filmpje en dat
werd Zootopia in 3D, geweldig genoten van de humor en het was lekker
relaxed, maar 7 mensen in die enorme bioscoop zaal, even het gevoel
van alleen op de wereld in het donker en als zo vaak dacht ik
onbewust, was Martin maar hier samen met mij, hij zou genoten hebben.
Dinsdag
weer werken en ik hoorde dat ik woensdag een interview voor mijn baan
had, eventjes maar de kriebels maar dat ging snel over. Ik moest weer
eens het hele werkschema van mijn Quality team omgooien omdat Maria
er weer eventjes uitgeplukt werd en met Corey ook de hele dag aan de
phone om zijn uren te halen voor de bonus en om te kunnen blijven in
het team werd de spoeling heel dun met zijn viertjes maar ik kon toch
met een redelijk werkschema op de proppen komen zonder dat eenieders
uren in gevaar kwamen, Lovella was zoals altijd weer blij dat ik het
meeste werkdeed, zij hoefde het alleen maar in de computer te zetten.
Woensdag
morgen om 11 uur dan het interview, twee dames uit management stelden
mij allerlei vragen over mezelf, hoe ik dingen oploste, hoe ik in
bepaalde situaties reageerde en het ging relaxed, helemaal niet
zenuwachig want ik mijn achterhoofd wist ik al dat het al beslist was
voor ik begon, tenslotte was iedereen die eerst niet gekwalificeerd
werd direct afgewezen en zo ook ik. Binnen twee uur had ik het
mailtje, you didnt qualify after the interview. Eigenlijk voelde ik
me opgelucht, Lori zeker want die zei, sorry Mariet \met een grote
grijns op haar gezicht en vertelde me, ik ben blij dat je blijft want
ik weet niet wat ik zou doen zonder jou, is dat niet het grootste
compliment wat je van je baas kunt krijgen.
Later
werd dat bevestigd toen er donderdag drie sterren boven mijn hoofd
hingen, een voor transfers, een voor R3 (er had in de hele maand
februari maar een klant teruggebeld binnen drie dagen dus ik had het
goed gedaan) en eentje voo...employee of the month dus mijn
parkeerpas die ik net had ingeleverd kreeg ik vrijdag gewoon weer
terug voor een maand, lekker.
Vrijdag
middag weer een bericht, Curtis uit mijn Quality Team had de baan
gekregen, de uitslag kwam na bijna een week na zijn interview en dat
betekende dat hij morgen al in de klas zit. Dus weer dat schema
omgooien en nu kwamen mijn uren wel in gevaar, ik moet er nog 60 aan
de phone maken in de komende bijna drie weken om in het team te
blijven en mijn 1000 dollars te vangen dus prioriteit nummer 1 zou ik
zo denken. Gisteren al begonnen, in plaats van twee uurtjes aan de
telefoon zoals normaal zaterdag en 6 uur Quality besloot ik om te
multitasken en zes uur aan de telfoon te gaan, dat zijn er vier extra
in de zak en aangezien het zaterdags vell rustiger is als door de
week lukte dat vrij goed. Dit ga ik paaszaterdag zeker weer doen. Het
was knusjes, alleen Floyd die langs me zit en ik, we zijn allebei dol
op geschiedenis en op oude rock ofschoon hij pas 25 is (hij werd
Floyd genoemd door zijn ouders naar Pink Floyd!). Ik bracht hem wat
boeken mee over Egyptisch geschiedenis, hij mag ze houden, ik kan het
toch niet allemaal meenemen straks en hij was er erg mee, ook is hij
dol op kunst dus als ik straks weer alle boeken in mijn kast zet gaat
er een stapel richting werk na de komende week. Hij is vandaag met
zijn vrouw naar Tennessee vertrokken om familie daar te bezoeken, een
trip van zo'n 27 uur rijden (1800 mijlen dus zo'n 2800 km,hij liever
dan ik)
Vannacht
is bij ons de zomertijd begonnen en aangezien ik alleen vandaag vrij
ben, een vol programma. Ik begin zo dadelijk met dingen te
verplaatsen. Ik heb besloten mijn vissen weg te doen vanwege
plaatsgebrek, een van Raini's vriendinnen komt ze ophalen voor de
kids. Dan heb ik de TV in die imsense kast al verplaatst wat ruimte
geeft voor een boekenrek. Dan moet beetje bij beetje deze kamer leeg,
het bureau waaraan ik knutsel gaat naa de eetkamer, lekker voor de
schuifdeur en ook al die spullen en dat zijn me er een boel. Als de
kamer leeg is, ben ik er nog niet want ik heb geen bed voor Ian maar
ik heb ergens in de garage een luchtmatras, zo'n dikke en heel
comfortabel en dat moet het maar doen voor 6 weken. Als ik een bed en
matras moet kopen voor hem ben ik al gauw zo'n 300 dollar kwijt en
goed is goed. Hij kan die matras dan meenemen eventueel tot hij wat
anders heeft, het probleem is dat deze jongeman nog langer is dan
zijn daddy, 1.95 meter.
Gelukkig
is er de bank dus hij kan daar op slapen voor de komende nacht(en)
als we vandaag niet alles gedaan krijgen want ik wil vanmiddag ook
naar de lunch voor de Dutch Club in San Marco, het is om twee uur en
Diana gaat ook met de twee kids, ik wil heel graag wat meer
Hollanders leren kennen hier, lijkt me leuk.
Komende
week werk ik elke dag van 10 tot 7 en dat helpt me vast om over mijn
zomertijd verschil te komen plus het is nog licht om 7 uur als ik
naar huis ga en ik kan 's morgens wat meer doen.
Woensdag
is onze trouwdag, 9 jaar geleden, het lijkt in een ander leven en er
is zoveel gebeurd,ik ga gewoon werken, ik denk elke dag aan hem en
dat zal niet anders zijn en worden
Een
ding is zeker, ik werd donderdag morgen wakker en ik dacht als
eerste, na Martin goeiemorgen te hebben gewenst, ik ben in balans,
buiten in mijn stoeltje met koffie werd dat gevoel ontzettend
versterkt, ik voelde de harmonie met alles om me heen, een gevoel van
vrede en tevredenheid dat ik al weken niet meer had. Het gevoel van
alles komt goed, ik ben blij met wat ik heb al is het niet het
dubbele loon van een nieuwe baan (maar dus ook veel minder stress),
ik hoef geen dure dingen, ik heb mensen om me heen die van mij
houden, dichtbij en ver weg, wat wil een mens nog meer.
En als
je dan met je lieve zus praat en je hoort dat Els van Heugten, die 6
dagen jonger was dan ik, is overleden dan is heel erg veel helemaal
niet zo belangrijk. Laura en Wouter heel veel sterkte met jullie
tante, ze was zo'n geweldige warme en lieve vrouw en ik weet heel
zeker dat ze ontzettend gemist wordt.
Ik
wens jullie een hele fijne week, het wordt lente, er is is altijd
hoop op zon en geluk en vrede in ons leven
liefs...Mariet
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten