De lente mag komen

de zon sjient weer

 de waereld wermt langzaam op

 ich ben de kaoj noe waal eg meug

 dus winter, kom toet unne sjtop

 

ich weit, wae moge neet klage

 wae heije genne sjnie, gen ies

 allein, de kaoj knaagde aan mien knök

 en alles waas naat en gries

 

kom lente zon, verwerm mien hert

 maak det alles weer fleurig en greun

 verwerm mien lief, verwerm mien hert

 zoon bietje wermte is mich zoe toet sjteun

 

Goeiemorgen lieve mensen,

 

Even mijn innerlijke klok aanpassen vandaag want de zomertijd is vannacht ingegaan hier en totdat het bij jullie ook gebeurt is ons tijdverschil nu 5 uur. Dit betekent dat het nu om 7.10 nog pikdonker is buiten maar ook dat morgen als ik om 18.00 uur naar huis rij van het werk, ik lekker de lichten niet meer aanhoef, een verademing voor mij en voor mijn accu. Het ontkoppelen van die accu overdag lijkt trouwens goed te werken, ik wordt handig erin, af en aankoppelen, beiden binnen een minuut gedaan.

 

Ik ben zeker een beetje duf vanmorgen, gisteren toen ik om half tien thuiskwam liet Ian mij een flesje moonshine zien. Dit is zelfgestookte alcohol, van oorsprong door de mensen van de South gedaan, ergens diep in de bossen of moerassen, illegaal natuurlijk en met aardappelschillen of mais. Deze was vermengd met druivensap wat het drankje een beetje een vreemd smaakje gaf maar na een half borrelglaasje proefde ik dat al niet meer. Zo’n 50% alcohol had me in een mum om, ik ben helemaal niks meer gewend en had binnen een paar slokken al het gevoel dat ik zweefde. Ik heb geslapen als een roosje en ben duf maar heb geen kater of zo, zoveel had ik ook niet gehad.

 

De week weer voorbij en wat een week weer. Zondag begonnen we met gezellig oma zijn, Ravyn was hier en die wil toch bezig gehouden worden dus we hebben cupcakes gebakken, lekker getutteld en zijn met Susan naar Sam’s Club gaan winkelen.  Op zandag zijn er allerlei standjes met produkten om te proeven en we genoten volop van verse aardbeien en bramen, gebakken vis en biscuit sausage. Toen we naar buiten liepen merkte de kleine dame op, I like eating here !

 

‘s Avonds gingen Ian en Ravyn weer naar huis en dan lijkt het huis ineens leeg en stil maar dinsdag kwam Ian weer terug en hij is nog steeds hier.

Woensdag was mijn vrije dag, afspraak met de oncoloog dr Luke op het schema en we waren lekker op tijd. De dokter was blijkbaar in een goede bui want hij kletste voluit, hij legde weer uit dat na de laatste chemo, komende dinsdag hij nog een chemo wil doen en dan de petscan. Toen ik vertelde dat we met hospice gesproken hadden zei hij dat dit hopelijk nog lang niet aan de orde is maar hij was het met me eens dat het goed is om je opties te kennen. Wij maken hier toch uit op dat we nog wat tijd hebben. Toen hij hoorde dat Martin zo misselijk was en niets kon eten opperde hij om Marinol voor te schrijven. Dit is marijunana in pil vorm en legaal natuurlijk. Hij merkte wel op dat hij niet wist of de verzekering dit dekt en hij had gelijk, er is weer speciaal een verzoek van de dokter voor nodig maar hij zei dat in dat geval we gewoon de apotheek even moesten bellen of faxen wat ondertussen al gebeurd is dus nu gewoon wachten totdat Avmed groen licht geeft. De pillen zijn onderdaad duur, 90 voor $ 1114.00

 

Donderdag morgen was dokter Patel van de pijnkliniek aan de beurt, 8.20 stond op de kalender en aangezien ik om 12 uur moest werken lijkt het altijd voldoende tijd om alles te regelen. Bij de dokter waren we nogal snel klaar, om half tien stonden we buiten met drie recepten voor medicatie. Even dacht de assistente (we hadden haar nog niet gehad) dat er toch echt een MRI moest worden gemaakt, we hebben images nodig voor de dokter om een goede diagnose te kunnen stellen (!) maar de dokter vond dat blijkbaar ook onzin en ik stelde ook nog even dat aangezien het al een heel geweld is om Martin in de auto een beetje comfortabel naar al die afspraken te krijgen was de MRI al snel van de tafel geveegd. Bij de apotheek was het weer raak. Nee mevrouw, geen percoset, verdorie, die heb ik nu echt nodig, misschien een ander filiaal (ze hadden het niet binnegekregen, misschien morgen?). Uiteindelijk kreeg ik haar zover dat ze belde en ja hoor, op Normandy/Memorial Park hadden ze ze binnen, moesten alleen nog verwerkt worden, om half twaalf zijn ze klaar. En de morfine en de Xanax ? Oh die hebben we wel maar onze printer werkt niet dus we kunnen niks klaar maken, geen etiketten, geen pillen. Geweldig toch, je krijgt zoveel klanten per dag en hebt geen plan B !

Om half twaalf stond ik bij de andere Walgreens, ja hoor maar ze zijn er nog niet. Wacht effe, mij was verteld dat jullie ze wel hadden. Erm, ja, dus, erm, komt u maar om twee terug dan zijn ze klaar.

Ik had ondertussen naar het werk gebeld dat ik om 5 uur wel zou beginnen want ik had de bui al zien hangen. Om een uur even de website gecheckt en ja hoor, ready voor pick up dus maar weer door de stromende regen en toen had ik de 120 percoset. Na het werk heb ik ook even de morfine en Xanax opgehaald, leve de lange openingstijden en nu is alles weer compleet.

Gisteren voor het werk even gezellig met Pauline bijgekletst via skype, het was alweer veel te lang geleden.

Ik houd het kort deze week, er was niet zoveel te melden en ik wil nog even terug naar bed dus tot de volgende week

 

Liefs Mariet xxxx

 

Dinsdag was het mardi Gras en ook ik paste me aan,weliswaar als een van de zeer weinigen, ik kreeg zeer veel opmerkingen dat ik zo 'cute' was !!