ich krieg
nog sjteeds de kriebels
als ich kiek nao dien gezich
nao de leeve grijns en dien auge
wie ze sjtraole as dich lachs nao mich
dien kusse
maken mich nog sjteeds weijk
de kriebels in mien maag
hongerd doezend vlinderkes
iergister, gister en vandaag
en ich weit
det aoch morge
de volgende waek, ut volgend jaor
ich dien erm om mich haen veule wil
dien vingers door mien haor
Goeiemorgen
trouwe lezers van mijn blog !!!
Hier is het
net na half tien want vannacht is de klok al een uurtje vooruit gegaan en zijn
wij officieel in de zomertijd of daylight saving time zoals de Amerikanen het noemen.
Ezelsbruggetje hier voor diegenen van ons die altijd in de war zijn met vooruit
en achteruit, spring (lente) is vooruit, fall (herfst) is achteruit, handig
nietwaar ?
Mijn gedicht
is natuurlijk voor mijn mannetje, de volgende week zaterdag zijn we alweer 6 jaar
getrouwd maar ik had gisteren al de inspiratie voor deze ode, inspiratie is natuurlijk
iets wat elke dag opeens klikt in mijn brein.
De
afgelopen week was een zware, ik had allerlei kwaaltjes, nog steeds hoofdpijn,
moe, spierpijn, alles wat erop wees dat ik een griepje onder de leden had en
donderdag middag kreeg de koorts de overhand dus om een uur de pin erin en naar
huis. Mijn voeten voelden als ijsklontjes dus naar huis, hete douche en wat lekker
versterkens te eten en ik voelde me al snel veel beter. Na een goede nachtrust
vrijdag gewoon weer werken en het is nu zo goed als weg.
Gisteren
was het dan eindelijk ook weer eens lekker voorjaars weertje en na al mijn
boodschappen te hebben gedaan vertelde Martin me dat Ravyn bij Ricky en Meemaw
was dus weer de auto in en ja hoor, daar sprong de kleine meid weer in onze
armen, vroeg wel, what is your name, hehe. Raini was er ook dus we hebben een
leuke wandelijk gemaakt, alleen meiden want Martin had wat last van zijn maag
en die ging in onze auto naar huis. We gingen naar jet Tilly Fowler Park, een
natuurpark in de buurt (kom er elke dag langs op weg naar huis) waar
speeltoestellen Ravyn helemaal enthousiast maakten en daarna een wandeling door
het bos naar de uitkuiktoren. Ze zag heus dinosaurussen deze keer en vertelde
oma, you have to save them. Fantasie is beslist iets wat ze heeft. Nadat we
uitgewandeld waren wilde Raini eten dus gingen we naar Zaxby’s voor frietjes en
kip. Ze at niet echt heel veel en terwijl we aten kreeg Raini een telefoontje
van April, Ravyn moest naar huis dus van onze plannen om naar ons huis te gaan
zodat ze eindelijk met haar keukentje kon spelen kwam niks. Ze was een beetje
berdrietig maar toen ik haar vertelde dat over een paar weekjes ik een kamertje
helemaal voor haar ga inrichten met sprookjes en elfjes en zo namen we
afscheid.
Daarna was het
tijd voor de bieb en toen voor een late wandeling met Susan. Ik besloot mijn
camera mee te nemen zodat ik wat kiekjes kon nemen onderweg zodat jullie een
beetje een beter idee hebben van mijn directe leefomgeving.
 |
| 103th street in oostelijke richting, in de verte het viaduct onder de snelweg |
 |
| 103th street i n westelijke richting |
 |
| natuurlijk de bekende fast food restaurants |
 |
| Susan wilde eigenlijk liever niet op de foto !!! |
 |
| de dierenarts op locatie |
 |
| wachten in de rij voor vaccinaties voor de honden |
 |
| hoek van 103th street en Ricker road |
 |
| mijn winkeltje om de hoek |
 |
| dit doet me elke keer weer herinneren aan die ouderwetse houten blokken, op de voorgrond een bananenplant, rechts een kumquatsch boomje vol vruchten |
Gistermorgen
ook even gezellig met Helene gekletst via skype, Bert, haar man is voor
zichzelf begonnen met instructies voor het gebruik van de GPS voor wandelingen.
Als jullie interesse hebben, hij geeft thuis trainingen.
Ik hoorde
van verscheidene mensen deze week dat de kraanvogels overvlogen in Limburg, ik
herinner me dat mijn moeder mij als klein meisjes hierop opmerkzaam maakte,
altijd weer een heel bijzonder moment om ze te zien en te horen, mijn moeder
vertelde me toen dat het zien van kraanvogels geluk brengt. Hier heb je ze niet
maar de andere vogels zijn volop actief, ik zag verschillende bald eagles met
elkaar in de lucht dansen deze week.
Op het werk
is het Triage project nu afgelopen, vrijdag hoorden we dat we maandag weer
gewoon onze tickets gaan afwerken, even geen triage meer. De andere centers
rondom de wereld pikken het morgen op en dan op 1 april zijn wij ook weer van
de partij. Ik vond het wel leuk al had ik ook mindere ervaringen met agenten
die het niets vonden en dat ook duidelijk lieten merken.
Gisteren
vonden Susan en ik een boom die vruchten droeg, Susan noemde het een Japanese
pear (japanse peer), de vruchtjes zijn maar klein maar zien eruit als peren en
ruiken ook zo, in deze kleine vrucht een grote roodbruine pit en deze pit rust
nu in een bloempotje op mijn vensterbank. Ik geloog trouwens dat hij niet zo
officieel heet want ik kon alleen maar grote peren vinden toen ik het googlede.
Vandaag
moet mijn mannetje weer met me mee, zijn manen zijn toe aan een knipbeurt en
het is altijd een heel gedoen want hij heeft er een hekel aan. Ik wilde het de
vorige week al doen maar hij had natuurlijk allerlei excuses, haren niet gewassen,
niet zo’n zin, wil andere dingen doen maar vanmorgen heb ik al op tijd gezegd,
geen excuses, vandaag gaat het gebeuren.
Later in de
middag gaan Susan ook weer wandelen, een andere route vandaag dus de camera
gaat ook weer mee.
Vanuit hier
wil ik Marij veel beterschap wensen, ze is geveld door de griep, laat je maar
lekker verwennen door John en de kids.Ok van herte gefeliciteerd Mariet
Gastreich en Vonnie Berden met jullie verjaardag !!!!
Tot de
volgende week…liefs..Mariet xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten