De laatste uren

Ik wens, ik wens

Liefde

Gezondheid

Geluk

Ik wens dat alles heel blijft

Nooit niks meer stuk

Ik hoop op

Een Lang leven

Warmte

Vriendschap

Aan een ieder te geven

Dat elk gebroken Hart

Mag Helen

Gezelligheid

Om te delen

Wat 2018 brengt

We weten het niet

Maar op mijn agenda staan

Lach

Heb lief

Geniet !!!

Gg       ;l,lm

Lieve mensen,  

Bij jullie in Nederland is het al bijna middernacht  en , ongetwijfeld velen zitten nu lekker samen te genieten, net als ik van de top 2000 met een borreltje, een goed glas wijn of bier en hapjes, alleen, met zijn tweetjes of met heel veel mensen samen om te klinken op het nieuwe jaar.

Hier is het 15.25 dus wij hebben nog tijd ofschoon tijd gaat soms te snel, te langzaam. Heel soms precies goed. Terwijl ik naar Pink Floyd’s Shine on you crazy diamond luister, denk ik aan mijn lief, hij hield van deze muziek maar ook van de vorige plaat, Metallica met One. IK mis hem als crazy mijn diamond die mijn leven verlichtte. Hij is nooit ver, rond het hoekje, soms zie ik een glimp van hem, hoor zijn stem in mijn oor. Alweer een jaar is voorbij zonder hem en het is zo onbegrijpelijk dat het nu bijna 3 jaar geleden is.

Zijn meiden hadden het moeilijk afgelopen zondag toen ik hen een hangertje met zijn as gaf voor Kerst maar moesten ook hartelijk lachen bij herinneringen die elke keer als we samen zijn weer opgehaald worden, bitterzoet is een heel goed woord.

Het was fijn, lekker eten en de kadootjes. Ik had bij veruit de meeste voor iedereen maar dat is ok, ik kan ook het meeste doen. De kids vonden het heerlijk alleen Ravyn ontbrak weer eens, geen woord van haar moeder op ons verzoek. Josh had alleen maar oog voor de disney boerderij die ik hem kocht en Julius vond het vis setje van Josh het interessantste, een heuse werphengel met magneet en allerlei gekleurde visjes, dankzij Wish.com.

We waren op tijd weer naar huis want rond vijven wordt het donker en als die zon ondergaat is het binnen 15 minuten pikkedonker.

Dinsdag weer werken en ik begon al goed door mijn voorhoofd te stoten aan de achterklep van de auto, het is nog steeds een beetje opgezwollen en geel verkleurd.

Het was heel erg druk deze week, alle extra dingen werden gecancelled zoals meetings en read time, 10 minuten aan het einde van je shift om ervoor te zorgen dat je op tijd naar huis kunt, wonder boven wonder kon dat toch. Er werd voor overtijd gevraagd maar nee hoor, niet voor mij en ook niet voor Michelle die met me meerijdt, die heeft 4 kids thuis tenslotte,

Donderdag moest zij langer werken dus ging ik naar mum die blij was me te zien maar binnen 10 minuten in slaap viel, ze wilde me steeds iets vragen maar vergat wat, op een gegeven moment ben ik stilletjes weggegaan.

IK heb mijn uren gehaald, 243 en het moesten er 240 zijn dus op het kantje en alles groen dus die bonus zou binnen moet zijn, in februari, de kerstbonus kreeg ik donderdag en ik heb dus iets gekocht, voor mezelf. Aangezien mijn desktop meer niet dan werkt ben ik vandaag naar Best Buy gegaan en heb op mijn creditcard van hen een chromebook gekocht. Het is een acer 14, jammer genoeg geen touchscreen maar wel hetzelfde als een laptop met maar een paar beperkingen - ik kan er mijn externe harddrive op aansluiten, het is een groot beeldscherm en het heeft google docs en daarop ben ik dit nu aan het intypen.

Daarvoor waren we naar Denny’s gegaan voor ontbijt, getrakteerd door Susan voor kerst als kadootje. Toen naar Sam’s Club waar ik echte Goudse kaas uit Nederland vond, verder brie voor vanavond en een grote pot amarena kersen met steeltjes, perfect om chocolade kersen van te maken maar ik wil ze ook gebruiken voor cheese cake.

Ze  hadden niks van laptops en zo dus Best Buy en daarna nog walmart en we waren klaar met boodschappen voor dit jaar.

Ik ga zo dadelijk chicken pot pie maken met gebakken stukjes kipfilet, worteltjes, ui, erwten en room en dat met een dekseltje van deeg en in de oven.

Vanavond weet ik niet of ik middernacht wel haal, het is koud, volgende week vorst en kans op sneeuw en Melly en ik dicht bij elkaar samen onder de deken. Maar het nieuwe jaar komt toch wel of ik slaap of niet en misschien is het maar beter want ik wordt sentimenteel op zo’n moment. Dat is het moment dat ik met Martin wil doorbrengen, dankbaar voor het oude en uitkijken naar het nieuwe maar zonder hem lijfelijk aanwezig is het niet hetzelfde.

Terugkijken naar 2017 met hoogtepunten, natuurlijk is dat altijd mijn tijd in Nederland, het weerzien met geliefde plekjes en nog meer geliefde mensen vooral dit jaar was daar John, oude vertrouwde vriend die heel ziek was en kort nadat ik weer weg ging overleed aan dezelfde ziekte die Martin van me afpakte. Ik ben blij dat ik er voor hem kon zijn, elke dag en dat we konden praten, dat hij piano voor me speelde die laatste avond en dat ik dat kon filmen. Ik mis hem. Komend jaar zal het vreemd zijn want iemand anders woont dan in zijn huis en als ik hem wil zien mag ik naar het kerkhof maar ja, daar zijn  meer geliefde mensen om op te zoeken.

Volgend jaar juni/juli, we zullen zien hoe dat gaat en dan moet ik toch eens eindelijk gaan uitzoeken over mijn rijbewijs vernieuwen, moet voor mei en me inschrijven voor een appartement of zo voor 2020.

Nog iets meer dan twee uurtjes voor jullie, ik wens jullie echt alles wat wenselijk is. Hou elkaar vast, knuffel, kus en realiseer hoe broos het kan zijn. Geniet met volle teugen, dat ben ik ook van plan !!!

Heel veel liefs van Mariet xx