-
De vlinders zijn verdwenen
Weggevaagd door stormkracht zeventien
Als iemand ze vindt
Met hun gebroken vleugels
Kun je ze Dan vertellen misschien...
Dat mijn bloemen op ze wachten
Gekneusd en gebroken weliswaar
Maar met nectar en veel geduld
En ik, ik Ben klaar
Met stormen voor een tijdje
Ik geniet van de zon en de blauwe lucht
En als ik de Poes op haar vertrouwde plekje zie
Denk ik, we hadden zoveel geluk
En begin op te ruimen
Met een diepe zucht !!
Goeiemorgen lieve mensen,
Over een turbulente week gesproken !!!
Na zaterdag was het net een film waar
ik geen auditie voor had gedaan maar wel midden in zat.
Zaterdag was er al bijna niks meer te
krijgen in de winkels maar ik dacht dat ik alles had totdat ik
zondagmorgen in de koelkast keek en zag dat Ian bijna alle melk had
gebruikt, ja, hij had ineens zin gehad in cornflakes. Op het nieuws
zag ik dat Rowes open was dus ik stond om 9 uur op de stoep en kreeg
nog een gallon (3.8 liter). Al hun vlees was flink afgeprijsd maar
nee, toch maar niet want de stroom weet je.
Zondag middag begon het al flink te
waaien maar ik was druk met voorbereiden, vlees braden,opruimen,
planten naar binnen en toen kwam de regen, met bakken.
's Avonds werd het pas echt gezellig,
tv viel nu en dan uit maar voor een paar minuten maar dus ik kon toch
die laatste aflevering voor het seizoen van Endeavour zien. Daarna
Sherlock en toen was het middernacht. Ik probeerde te slapen, was
echt heel moe maar de wind die nu stormkracht had, waaide om het huis
en huilde dus elke keer als ik bijna sliep werd ik weer wakker,
Scarlet was paniekerig,ze had me al een paar keer flink gekrabd met
haar paniek acties dus maar op en kijken was er gebeurde.
Rond twee uur begon de straat vol te
lopen, ineens,heel snel. Voordat ik het wist stonden de wielen van
mijn auto half onder water. Ian en ik de garage in want ik was zeker
dat die zou overstromen dus we brachten de diepvries kist binnen en
alles was geen water verdroeg zetten we omhoog.
Ook begon ik binnen in het huis, alle
manden, mooie dozen op tafels en stoelen. Ik dacht, mijn meubeltjes
gaan eraan deze keer. Ian kwam vol paniek, er was water in zijn kamer
op de vloer en hij kon niet zien waar het vanaf kwam. Ook mijn
slaapkamer was nat in de hoek van de muurkast en Ravyn'swas het
ergste. Ik herinnerde me dat dit ook gebeurde in het eerste jaar dat
we hier woonden. We legden alle badlakens die we konden vinden op de
grond om het water enigszins te stoppen.
Rond vijf uur was het echt erg, de
bomen stonden krom en ik hield mijn hart vast.Ik was niet bang
alleen bezorgd, we hadden nog steeds stroom, het viel even uit voor
een minuut maar kwam weer terug. We hadden ook nog steeds tv en
internet maar het akelige was dat het donker was.Ian ging naar buiten
om de hond uit te laten, in het water, het stond ondertussen zo'n
anderhalve meter van garage en voordeur. Hij kwam in aanraking met
een drijvende cluster fireants en werd flink gebeten.
Om zes uur hield ik het voor gezien, ik
was doodmoe, had alles gedaan wat ik onder controle had en ging naar
bed. Ik sliep twee uurtjes en verwachtte echt het ergste maar
wonderbaarlijk, de straat had nog wel water maar het liep terug dus
geen water door de deuren. We hadden stroom dus eerst koffie en toen
buiten kijken, de wind was er nog wel maar niet meer zo erg en de
regen was meer drup drup.
Wat een ravage, bij de buren, twee
huizen verder lag hun grote boom in de voortuin, net het huis gemist.
Bij de achterburen hetzelfde verhaal,heel veel takken bij mij op de
grond van mijn boom en de eik van de buren en het dak
beschadigd,shingels eraf dus dat verklaarde het water in de
slaapkamers. Hier hebben ze geen pannen maar shingles.
Bitumineuze shingles zijn aan beide zijden bedekt
met bitumen en doorgaans zijn zijn aan de bovenzijde voorzien van
een beschermlaag van minerale korrels.
En dan loop je rond als een kip zonder
kop want er is niks te doen. Op de TV beelden van verwoesting,
overstromingen in heel Jax, Zeker een derde van de stad onder water
en nog meer zonder stroom. Heel veel bomen om, schuttingen,daken
eraf,mensen die met boten en helicopters gered moeten worden,
dezelfde beelden als wij een week tevoren in Texas zagen maar nu was
het hier.
Zorgen over familie, vrienden,
Dave,Martin's vriend die in de Keys woonten niet evacueerde – hij
is ok -, Darian die in een zone woont aar het overstroomt,ze zijn ok
alleen dagen zonder stroom. Raini ok bij vrienden. Misty en
Kelly,Misty's moeder en de meiden weken uit naar Alamaba en komen
vandaag pas terug,morgen begint de school weer maar waarschijnlijk
nog geen stroom.
Het was allemaal zo verwarrend, de
storm ging naar het westen en zou ons minder treffen maar gedurende
de nacht week ze naar het oosten en het oog kwam op zo'n 80 km van
ons voorbij.
Ik was moe, die hele maandag, geen
honger,veel teveel koffie en veel te veel roken. Gelukkig kreeg ik
rond 18.00 een berichtje van mijn manager, dinsdag nog niet werken.
Alle bruggen nog gesloten en overstromingen op hielden ons terug van
op het werk komen. Ook waren er heel veel mensen geevacueerd.
Dinsdag middag dan eindelijk in
deauto,die nat van binnen was geworden, waarschijnlijk doordat de
wind water tegen de zijkant had geblazen.Hij ruikt nog steeds raar
!!
Bij de walmart was er niks,geen brood,
geen beleg, geen diepvries maar wel verse kip en die hebben Ian en ik
die avond helemaal opgegeten.
Ook kon ik nu de ravage in de buurt
zien,bomen om, schuttingen ,grote trampolines weggewaaid.Mensen waren
al druk bezig met opruimen, heel veel takken langs de weg maar ook
meubels, bankstellen, kasten van mensen die water binnen hadden
gehad.
Woensdag morgen weer werken,heel erg
druk, maar fijn om even eruit te zijn en te zien dat collega's ook ok
zijn. Floyd had een boom tegen zijn huis,verschillende mensen hadden
nog steeds geen stroom maar mijn hele team was er.
Ondertussen had ik ook alle badlakens
gewassen en weer droog in de kast, alleen de diepvries staat nog in
de eetkamer maar dat deert niet en buiten doe ik de volgende week
wel. Ik ben nog steeds heel erg moe, het vreet aan je, de spanningen
en dan die ontladingen en daarna niks meer. De zon schijnt weer, het
is warm, vandaag ruim dertig graden en de vlinders keren langzaam
terug.
Freckles ligt hier bij mij,op de
weegschaal,haar slaap plekje.Afgelopen nacht is ze voor het eerst
weer buiten geweest maar ze blijft overdag veel meer binnen, kwam ze
eerst maar alleen eten, nu ziet ze zichzelf als een binnenkat geloof
ik.
Donderdag ineens een text op mijn
telefoon,Mike,zichzelf verontschuldigen dat hij zo abrupt een einde
had gemaakt aan onze ontmoetingen. Of ik hem wilde zien in het
weekend dus gistermiddag ging ik naar zijn huis met een lekker
maaltje want ook hij had dagen geen stroom gehad. We hebben heel
serieus gepraat over verwachtingen en zo terwijl we lekker aten,hij
vond het heerlijk.
We hebben besloten vrienden te
zijn,thats it,samen gezellig tijd door te brengen en de volgende keer
kookt hij voor mij.
Terwijl ik in de auto stapte zag ik dat
zijn overbuur een heel aantal mooi op maat gezaagde eiken blokken had
liggen langs de weg, dus achterklep open en inladen, nu liggen ze in
de garage te drogen, laat die wintermaar komen. Ik ga zeker uitkijk
houden naar meer hout,wat ik nu krijg hoef ik van de winter niet te
kopen !!
Er is nog steeds tekort in de winkels,
Aldi had geen kaas, geen lekkere droogworst en geen yoghurt
gisteren,brood is schaars maar het wordt beter en gelukkig zijn de
tankstations weer volop in gebruik, ook dat was een groot probleem.
Vanmiddag moet ik wat kleine dingetjes halen, meer wespen spray want
die bouwen nu weer ijverig nesten overal in de struiken en ik moet
gauw genoeg snoeien want mijn jasmijn is helemaal uit elkaar gewaaid.
En dan is er Maria,weer een hurricane
en misschien wel weer op weg naar ons,ik hoop het niet !!
Ik ga nog koffie maken, dat houd me op
de been, ik wil zoveel mensen heel hartelijk bedanken voor de
steun,van dichtbij en van verre, al die lieve emails, berichtjes op
facebook doen me goed
Liefs van Mariet xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten