Gisteren kende ik je naam nog
vandaag alleen maar je gezicht
vorige maand liep ik nog als een haas
vanmorgen verloor ik bijna mijn
evenwicht
als je vraagt wat ik at vandaag
heb ik geen antwoord voor je klaar
en koken, ik vergeet dat ik het doe
en realiseer niet het gevaar
langzaam aan verbrokkelt mijn wereld
de kamer is veilig en thuis
maar af en toe in het donker van de
nacht
voel ik paniek, iets is er niet pluis
ik bel je en ik bel je weer
oh had ik dat al gevraagd
en wat was het ook weer dat ik morgen
moet doen
ik weet het wel, het daagt
in de mist van mijn geheugen
ver weg gestopt
soms bang dat ik het nooit meer vind
maar als jij hier bent, ben ik blij
want jij bent toch
mijn kind ?
Goeiemorgen lieve mensen
Dementie, Alzheimer's, hoe je het ook
noemt, het is een vreselijke ziekte. Ik zag het bij mijn oma van
Knippenberg, bij mijn moeder en nu bij Martin's mama en het doet pijn
maar misschien is het wel soms een zegen te vergeten want dat neemt
ook een hoop pijn weg van gemis van al die dierbare mensen die er
niet meer zijn en alleen een hele kleine wereld die je huisje heet en
alles erom heen, het vervaagt in de mist van een falend brein.
Zondag middag ging ik haar opzoeken. Ik
nam een baby pop mee omdat ze er zoveel plezier mee scheen te hebben
toen we vorig naar haar zus Bertha gingen in Ocala. Ze wiegde Ravyn's
pop en knuffelde met haar dus ik zocht een mooi meisje uit gekleed in
felle kleurtjes met een lief snoetje en sprekende oogjes. Ik kwam
binnen en ze zei, hallelujah, je bent er. Ze wist niet mijn naam maar
zei dat ze mijn gezicht kende. Het poppenkind werd goed ontvangen en
ze zat gewoon een tijd met de pop tegen haar aan te genieten. Ze
vroeg niet naar Martin maar zei opeens, ik heb zijn as in een mooi
potje in de kast. Ik had foto's meegenomen en mijn tablet waar een
hele facebook pagina gewijd is aan haar familie met oude foto's van
toen zij baby, kind was. Met haar zus en broers en ze wist zoveel te
vertellen over die foto's. Ook zei ze, Susan, die woont toch bij jou
in de straat en past op kinderen en ik was gewoon even stomverbaasd
maar ook blij met al die reacties van haar. We aten samen een flink
stuk lemon meringue pie, citroen taart met eiwit en ofschoon ze eerst
zei, ik denk niet dat ik dit lust at ze het helemaal op.
We wandelden weer over haar grondstuk
naar de achterkant, het stuk grond dat Martin en ik zouden krijgen en
werd opgevreten door de muggen, hele zwermen om me heen maar ze
schenen haar niet te deren. Toen was het weer tijd voor afscheid,, ik
beloofde snel terug te komen. Ik reed na afloop naar Myra en Tom,
Myra is zeer gestresst door dit alles want mum blijft haar bellen met
paniekverhalen, ze gaat er naar toen en dan blijkt dat het
beddenlaken niet zit zoals ze wil en dergelijke zaken, heel
herkenbaar denk ik voor caretakers. Het zou het beste zijn als ze in
een opvangcentrum of zo was maar alles is hier particulier en je moet
een bepaalde verzekering afsluiten. Als dat het geval is, moet ze
eerst haar huis verkopen en zelf betalen. Het staat op papier dat
alles van haar is totdat ze overlijdt en dan krijgen Tom en Myra
alles maar als er niks meer is, valt er ook niks te erven.
We spraken af dat ik geregeld ga, ook
Raini en Darian en als het kan Kelly en dat we de volgende week
donderdag naar Ocala rijden met zijn drietjes want tante Bertha is
zeer minnetjes, ze zou een heupoperatie krijgen maar die is
uitgesteld omdat ze heel zwak is, de kanker woedt in haar lichaam en
dit is dus echt waarschijnlijk de laatste keer dat we haar zien. Haar
dochter Linda woont bij haar zodat ze 's nachts niet alleen is.
Vandaag ga ik met Myra en Ravyn die al
hier is sinds woensdag naar mum, Ravyn met de opgave om met haar te
spelen, haar poppen kinderen gaan ook mee en Myra en ik gaan haar
klerenkasten opruimen, alles wat niet nodig is gaat naar de hospice
winkel en ook gaan we haar keuken reorganiseren zodat ze
gemakkelijker dingen kan vinden.
Het regent al de hele week, hoosbuien
op dinsdag en woensdag en hetzelfde weer tot het volgend weekend dus
maar even improviseren met al mijn was.
Donderdag was ik vrij en eindelijk kon
ik Johnny Depp bewonderen in de nieuwe Pirates film, zeer
onderhoudend. Daarna gingen Ravyn en ik genieten van een uitstekend
chinees buffet,Ian wilde niet mee dus die moest het met een hamburger
en frietjes doen, op eigen verzoek trouwens.
Ik heb de laatste dagen van de week
meegewerkt aan een proef op mijn werk, in plaats van 12 state
callskreeg ik zowel 9 and 12 dus dat betekent switchen tussen twee
systemen en zeer druk, waarvan een dag aan Steve's bureau om te
kijken of ik daar ook alle calls kreeg. Ik ben zo blij dat gisteren
mijn eiegen bureau er weer was, ik kon tenminste alles weer vinden.
Ik mocht een uurtje eerder naar huis dus lekker gekookt en dan
relaxen. Ravyn slaat in de logeerkamer waar het op dit moment lijkt
alsof er een bom ontploft is met alle kleren en speelgoed maar dat
ruimen we later wel op voordat haar moeder haar komt halen.
Raini kwam vrijdag op bezoek en
kondigde aan, als ik een auto heb kom ik weer hier wonen want dit is
mijn thuis. Ravyn panisch want dat zou betekenen dat zij weer zonder
kamer is, tranen met tuiten en ik maar weer troosten dat het nog lang
niet zover is. Ik zei tegen Raini, daar hebben we het nog wel over
maar als het zou gebeuren, je weet wie ik hier niet meer in huis wil
hebben !!
Vandaag is Wouter jarig, ik weet zeker
dat het een geslaagd weekend wordt, proficiat en op naar jullie
bruiloft op 1 julie, leuk om een uitnodiging te krijgen.
Op 13 juni is Frans Hillen de jarige
jop, proficiat en een superdag !!!
Dat was het weer, tot schrijfs en liefs
van Mariet xx
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen