Mariet van Knippenberg: Venijnig zoemen

Ich dink aan miene pap vandaag

de beste vader van allemaol

hae sjtong hiel erg doen biej os

altied tied veur un verhaol

hae noom os meij fietse

wandele inne bös

hae kende elke plant, elke sjtroek

en wis vuul euver zelfs de kleinste mös

later toen wae volwasse ware

kleinkinjer, zien lös en zien laeve

kwaam hae op bezeuk, hiel dök

en heij zoevuul leefde te gaeve

vandaag dink ich aan miene pap

zoe as elken daag opniej

ich mis um, ich mis se allebei

maar ze zien noe biejein

det maakt mich bliej

Goeiemorgen lieve mensen vanuit een bloedheet Jacksonville.

Na al de droogte van de afgelopen maand, met de nodige bosbranden en zo is het nu doorgeslagen naar de andere kant van de medaille. Regen en nog eens regen, elke dag, al twee weken. Zagen we vorige week daardoor heel weinig zon, deze afgelopen week veranderde het patroon naar wat Martin eens vertelde, een heel normale zomerdag in Jax. Stralend weer overdag, dan rond 3 uur de eerste donkere wolken met massa's regen en fikse onweersbuien dus dat stond deze week op het menu en het ziet er naar uit dat hetzelfde geldt voor de komende week. Daardoor is het behalve heel warm ook heel erg vochtig, af en toen als je naar buiten loopt denk je dat het een moeras is, het achterste stuk van mijn tuin staat onder water dus paradijs voor muggen en ik zit echt konstant te krabben. Vicks Vaporup helpt voor de jeuk zodat ik tenminste kan slapen als ik niet wakker blijf door het venijnige gezoem van muggen en vliegen en de warmte en katten die ruzie maken over wie er nu toch weer op de vensterbank mag. Ik kan ze wel buiten sluiten maar dan is er gemiauw buiten aan het raam of binnen aan de deur.

Al met al, weinig slaap en moe van alle warmte maar ja, de zomer moet nog beginnen dus we gaan voor dag per dag.

Vandaag is het vaderdag, het gemis blijft. Mijn eigen vader die bijna 15 jaar geleden overleed maar ook de vader van Raini, Ian en Darian, mijn eigen lief. Hij was niet zo voor al die feestdagen maar dat betekent niet dat wij hem niet missen. De roos, die ik in 2009 voor vaderdag kocht staat in mijn tuin te bloeien en ik zie hem in alle kleine dingen om me heen.

Ravyn zou zondag naar huis gaan, April belde me net voordat wij naar mum wilde rijden en dus besloten we om haar tot maandag middag hier te houden. Bij Betty hield ze haar gezelschap terwijl Myra en ik de kleerkasten uitmestten. Er kwamen zakken met kleding en schoenen uit die ze nooit meer draagt. Dat gaat allemaal naar het goede doe, hospice is er blij mee !!

Na afloop aten we allemaal samen bij captain Dee's.

Maandag werken en toen ik thuiskwam was Ravyn er nog steeds terwijl ze midden in de middag zou gaan. Ik belde April, wat is de bedoeling en die kwam met een verhaal over hoe hard het regende en dat ze niet wilde rijden en of Ravyn dus tot de volgende maandag – morgen – kon blijven. Ik zei nee, ik heb ook rust nodig, ik heb plannen voor het komende weekend dus een paar dagen ok maar niet nog een hele week. Ravyn wilde nu al naar huis dus we spraken af dat Raini haar zou komen halen op dinsdag en dat ze donderdag dan naar huis ging.

Dinsdag was een rotdag, ik voelde me slap en ellendig dus ik ging eerder naar huis, Ravyn was al weg dus ik deed een middagdut (kun je geen dutje noemen als je 2.5 uur slaapt denk ik).

Donderdag stond Ocala op het menu. Om half negen vertrokken mum, Myra en ik voor de rit van bijna 2.5 uur naar tante Bertha. Myra had een ongelukje gehad met beide middelvingers, een blok beton viel erop en nu had ze hechtingen en was een topje kwijt. Ze wilde evengoed rijden ofschoon ik aanbood.

Na diverse stops want mum moet echt elk half uur plassen kwamen we eindelijk met een hele zak barbecued eten aan bij tante Bertha. Ik geniet zo van haar kleine sprookjes huis, de magische tuin en de grote eikenboom waar Martin als kind al in klom. Er zijn overal bloemen, de mooiste lelies en passie bloemen, de mooiste vlinders en kolibrietjes.

Ze heeft een boom met bloemen die eruit zien als orchideeen, de boom bloeide toen ik de laatste keer daar was en nu voor het eerst waren er zaadjes en jonge plantjes dus ik kreeg een hele zak zaadjes mee, bonen in peulen.

De naam is Bauhinia Variegata, zoek hem maar eens op in google, ik kon de link maar niet gekopieerd krijgen !

We weren er om twaalf uur en we gingen om drie uur weer weg, mede om het verkeer dat na vijven echt drukker wordt, de regen en het feit dat mum het na een half uur al moe was. We aten lekker samen en keuvelden wat. Tante Bertha was wat aan gekomen en ze zag er goed uit, niet meer zo broos als de laatste jaren. De heuoperatie die ze zou krijgen was uitgesteld want waarschijnlijk dooor al de chemo en bestralingen voor haar darmkanker waren haar botten zo broos dat de dokter het niet aandurfde om daar zelfs het kleinste schroefje in te zetten.

We namen afscheid en gingen huiswaarts, ook met de nodige stops. We kochten Georgia peaches, perziken die vandaag verwerkt worden tot dessert, met een lekker ijsje erbij.

Na mum afgezet te hebben, ze mepte me zelfs op mijn bovenarm nadat een grapje maakte dat ze niet snapte, heb ik nog een uurtje doorgebracht bij Tom en Myra met veel praten over het verleden, over Martin en elke keer wordt er weer een klein puzzelstukje toegevoegd maar de puzzel zal nooit kompleet worden denk ik, er zullen altijd stukjes missen maar dat is toch wel met de meeste levens zo en daar moet je vrede met hebben.

Gisteren ben ik ook eerder naar huis gegaan, ik had het gehad. Ik wilde naar Georgia maar die hadden visite die bleef slapen dus dat is voor een ander weekend. Ik ging lekker op tijd naar bed met de ventilator aan en ik sliep tot vanmorgen 7 uur bijna aan een stuk.

Vandaag rustig, Susan is met Gil en Todd haar kleindochter in zuid Carolina ophalen dus geen boodschappen samen. Ik ga wel alleen want ik heb een heggenschaar nodig voor het oerwoud langs mijn voordeur. Door al die regen en de warmte groeit alles dubbel zo snel. Gisteren alweer het gras voor gemaaid voordat het regende en de jasmijn struiken zijn al tot het dak vol met heerlijk geurende bloemen. Ik heb mijn rolgordijn in de woonkamer omhoog getrokken zodat ik de kolibrietjes beter zie.

Maandag begint de nieuwe week met weer twee nieuwe mensen in het team Nic en Ben. Ons team is in de laatste weken verdubbeld in aantal en er komen er nog meer. Morgen begint ook weer een nieuwe klas, ze worden direct getraind in alles en zijn 5 weken in training in de klas voordat ze beginnen aan hun nesting periode van 3 weken.

Ik moet nog 45 uur werken voor mijn bonus en aangezien er nog bijna twee volle weken aankomen in juni haal ik dat gemakkelijk hopelijk.

Dinsdag is Susan jarig, ze wordt 66 en ik moet maar weer iets verzinnen waarme ik haar een plezier doe, dat is een hele opgave kan ik je vertellen.

IK wens alle vaders een geweldige dag, geniet van alle goeds en tot de volgende week

Liefs van Mariet xx