Minse Winse voor de laatste keer

ich val maar direkt met de deur in hoes

nao vandaag is ut gedaon

minse winse geit verder maar zonger mien gedichte

die deur is toe gegaon

ich had nog gaer langer doorgesjreve

om uch wat te plezeere

maar ja, ich heb det neet inne handj

hoof mich neet te geneere

as ich truuk kiek nao de letste 11 jaor

elke zondig deijlde ich leid en leef

kreeg biezonjere reakties

dus ich zek assebleef

blief geneete van de kleine dingen

un bloom, unne glimlach, sjoene zinne

en bedankt veur ut loestere

ich zal ut misse

maar dink der aan

gelök kumpt van binne !!!

Goeiemorgen lieve mensen,

Vandaag komt er dan een einde aan een era, na 11 jaar elke zondag (en ik heb er maar een paar overgeslagen) een gedicht voor Minse Winse bij omroep P&M te hebben aangeleverd was het vandaag de laatste keer. Ik vond het jammer dat deze beslissing werd genomen maar och ja, ik blijf schrijven en er zijn nog zoveel andere mogelijkheden om mijn schrijfsels met mensen te delen.

Ik zit dus nog steeds in de lappenmand al wordt het langzamerhand wat beter.

Ik dacht, dat doe ik gewoon even, een knie en voet die opgezwollen is als een ballon, op het werk kan ik toch zitten en we gaan er voor maar soms, heel soms, moet je toegeven dat het niet gaat en werken met wat je dan wel kan.

Maandag ging nog wel, een doos onder mijn bureau die na een uurtje het begaf, toen een voetensteun van Kim maar ik was heel blij dat ik naar huis kon gaan. Dinsdag begon mijn voet te verkleuren, paars en rood en de pijn was erger maar op de tanden bijten en doorgaan.

Woensdagmorgen had ik het wel zo'n beetje gehad met de kloppende en stekende pijn, ik kon nog amper lopen en alles werd alleen maar dikker, ik had geen tenen maar worstjes. Raini moest lachten toen ik dat zei, ze zei, zijn het dan Vienna sausages (dat zijn hier kleine knakworstjes in blik – Weense worstjes) maar ik zei, nee hoor, ik ben Dutch en Vienna is de hoofdstad van Oostenrijk, leren jullie hier dan helemaal niks op school ??

Woensdag middag heb ik een dokter gebeld want het werd te gek, ik kreeg een telefoon nummer van Kim, ze gaat al sinds 1995 naar deze vrouwelijke dokter (heb nog nooit een vrouw als huisarts gehad dus ben benieuwd) en ze heeft haar praktijk, samen met andere doktoren op loopafstand van mijn werk. Nu denk je, waarom niet dichter bij huis maar op deze manier is het wel gemakkelijk combineren met werken en ik vind het toch prettiger om naar iemand te gaan waarvan ik weet dat ze goed is dan een vreemde dokter te nemen. Ik had nog gesprobeerd om bij dokter Michel, Martin's huisarts, terecht te kunnen maar had weer te maken met de office 'dame'. Nee hoor, geen plaats tot midden volgende week, nee de dokter heeft een uur nodig voor een nieuwe patient, maar hij hoeft alleen maar eventjes naar mijn enkel en knie te kijken. Geen pardon, boeit niet, de dokter heeft een uur nodig om u te leren kennen, jammer dan maar nee.

Na een afspraak te hebben gemaakt voor maandag morgen 8.15 zei ik tegen Lori, ik ga naar huis. Ik zei, de meeste mensen zouden niet eens gekomen zijn en ze glimlachte en zei, maar Mariet, jij bent niet de meeste mensen (Martin zei dit ook zo vaak tegen mij)

Ik werkte nog wat dingen af en toen naar huis en die voet omhoog, met een zak ijs en niks meer doen. Nu hebben we dat allemaal wel eens, je denkt, kon ik maar eens een paar dagen niks doen maar als het gebeurt en je mag echt niks is dat niet meer leuk. Ik verveel me bijna nooit maar alleen maar zitten en tv kijken, nee, niks voor mij maar ja, ik had niet veel keus. Ik heb trouw oftewel in mijn stoel oftewel op mijn bed films zitten kijken en heb trouw die grote vieze pillen ingenomen.

Susan kwam trouw elke dag kijken of ik wat nodig had en natuurlijk bracht ze elke keer wat te eten of snoepen mee.

En dan is daar ineens Erika, een tropische storm die wel eens kon uitgroeien tot een orkaan en recht op ons afstevende. Vrijdag werd door de gouverveur de noodtoestand voor heel Florida afgeroepen en er werden extra troepen naar onze staat gestuurd. Ik was ondertussen weer wat meer mobiel, de voet was veel minder dik ofschoon nog erg pijnlijk. Toch maar in de auto want ik wilde wat extra water en brood inslaan. Het leuke van de supermarkt is natuurlijk wel dat je op een scootertje kunt rondtoeren en bij Publix wordt altijd aangeboden, ook als je niet gehandicapt bent, om met je naar de auto te lopen en de boodschappen in de achterbak te zetten.

Het waren spannende tijden maar Erika strandde als het ware, over de hoge pieken van het eiland Hispaniola werd de storm als het ware uit elkaar getrokken en ging verder als een depressie met een route die niet meer rechtstreeks op ons afkwam maar meer westelijk door de Golf van Mexico. Als ze daar vandaag aankomt kan ze weer in kracht toenemen door het warme water van die golf maar die kans is klein, we krijgen voor de komende week alleen massa's regen en onweersbuien, hopelijk niet zoveel dat we overstromingen krijgen, we zullen zien !!

Naargelang wat de dokter morgen adviseert zou ik zomaar kunnen besluiten om not wat extra thuis te blijven, weliswaar is dat onbetaald maar ik wil zeker zijn dat ik van deze valpartijk niks overhoud voor de toekomst.

Vrijdag had Ian vrij en hij kwam voor mij even het gras voor en achter maaien, het groeit beduidend minder hard nu en over een paar weken is het maaien weer gedaan voor de komende maanden, heerlijk.

Enne, we hebben het derde verloofde stel in de familie. Ruud is op de knieen gegaan voor zijn Klary, op vakantie in Hongarije bij haar familie op een super romantische manier en ze zei JA. Hun trouwdatum is vastgezet voor augustuis volgend jaar in Hongarije dus jammer genoeg moet ik dat missen want ik kom al in juli voor de bruiloft van Frank en Aline maar ik wil Ruud en Klary feliciteren en alle geluk en liefde van de wereld wensen.

Lieve mensen, dat was het weer voor deze week, op naar de volgende en hoe die verloopt, dat horen jullie de volgende zondag weer

Liefs...Mariet xxx