Mariet van Knippenberg: Rode kool met appeltjes !!!

In Groninge en Frieslandj

duis se wadloape op ut wad

det is bes waal geknoddel

en dernao mos se in bad

Noe met unne zak is ut un anger verhaol

de voot geit in de hook

en as emes ongeroet geit

vingt idderein det unne geweldige sjook

zakloape is toch al zoon komisch gezich

det hopse deut mich dinke aan knien

de finish liekt geweldig wied

en daags dernao deut alles pien

loape ken sjnel of langzaam, des waor

maar wie ut auch geit, we komme der waal

wad of zak of beinewage

wat is Limburgs toch un geweldige taal

Hallo lieve allemaal

Het is weer zondagmorgen 5 uur, donker en koud. De thermometer staat op min 5 en buiten lijkt alles verstild. De Douwe Egberts smaakt geweldig en behalve de radio en het af en toe hoesten van Martin is mijn wereld heel stil. Hij ligt lekker warm in zijn slaapzak in bed, hij was bijna de hele nacht op en is net weer terug in zijn warme nestje voor nog wat uurtjes slaap.

IK dacht van de week, dit is weer dat schreeuwt om echt wintereten en ik nam een rode kool mee naar huis. Nu ben ik daar dol op maar het lukte me maar nooit om het te maken zoals mijn moeder en ma het maakten en zij voorzagen mij dan ook altijd van een voorraadje voor mijn diepvries maar ja, dat gaat hier niet en ook krijg je het niet kant en klaar in de winkel dus ik dacht alla, dan maar nog eens zelf proberen. Tot mijn verrassing voor het eerst in mijn leven werd de kool zoals het hoorde, met appeltjes en rijst erin, lekker gestoofd, nu heb je hier ook niet de Nederlandse braadworst maar wel Italian sausage, een zoetige worst en dat paste er geweldig bij. Dit is zeker nog een keertje voor herhaling vatbaar, alleen moet ik nog kruidnagel zien te krijgen de volgende keer want dat miste ik aan de smaak.

Eten brengt me naar een film die ik het afgelopen weekend bekeek van de bieb, Fried green tomatoes is een klassieker op filmgebied over het echte zuiden van de USA waar dit gerecht verkrijgbaar is in de meeste restaurants. Je moet er maar van houden maar dit verhaal gaat over een meid uit Alabama die een restaurant opent samen met een vriendin en haar leven ontrolt zich door de herinnering van een oude vrouw in een bejaardenhuis die dit verhaal vertelt aan een toevallige bezoekster en door dit verhaal loopt als een rode draad het verlies van haar broer en wat dit met haar leven en het leven van haar vriendin die haar broers verloofde was deed. Ik vind het echt het sfeerplaatje van het leven hier en hoe de mensen zijn, beslist een aanrader. Verder keken we ook naar The boy in the striped pyamas, een zeer emotioneel en indrukwekkend verhaal over de zoon van een kampcommandant van een concentratiekamp in de tweede wereldoorlog die in contact komt met een Joods jongetje van zijn leeftijd en de wereld ziet door de ogen van een 8jarig kind. We zijn weer volop aan het linen van die bieb en ik heb een stapeltje films liggen voor dit weekend maar weet niet of ik er de kans voor krijg want dit is het weekend voor de Superbowl en dat betekent dat de halve finales voor dit evenement dit weekend aan de beurt zijn. Nu is de Superbowl het football evenement van het jaar en volgende week zondag is het dan zover. Jacksonville heeft de boot gemist een aantal weken geleden geleden om aan de play offs deel te nemen en ook de favoriete teams van Atlanta en Philadelphia kwamen niet door naar de finales dus nu heb ik mijn stem gegeven aan de Green Bay Packers en de komende zondag zitten we dan ook aan de buis gekluisterd met de favoriete hapjes, pizza en wings (kippenvleugeltjes) en het wordt vast heel spannend. In de halftijd pauze wordt het entertainment verzorgd door de Black Eye Peas met frontvrouw Fergie. Vorig jaar genoten we van een spetterende show van the Who.

Het loopt alweer naar het einde van januari en dat betekent de de belastingaangiftes ook weer aan de beurt zijn. Vandaag ga ik me storten op mijn papieren en hopelijk krijg ik weer voldoende terug om een ticket te bestellen voor mijn volgende vlucht naar Nederland. Ik verheug me er geweldig op om iedereen weer in de armen te sluiten, moeder heeft het goed naar haar zin in Panningen en ik wil weer met Fenna spelen en tegen die tijd ook de nieuwe spruit te bewonderen.

Het haken vlot geweldig en ik heb al 8 dassen klaar in diverse kleurtjes. Ik heb een leuk assortiment gekleurde knoopjes op de kop getikt om die dassen van een finishing touch te voorzien en het ziet er allemaal heel mooi uit. Ik kan nu volop haken op mijn werk. Ze hebben me ingedeeld in een speciaal team (wel met mijn eigen manager, die zou ik niet graag missen) en ik doe alleen maar service calls nu omdat meer efficient is. Service calls komen van mensen die wachten op hun nieuwe internet verbinding en deze mensen hebben vaak problemen dat ze zo lang moeten wachten dus extra attentie en klantvriendelijk is nodig. Mijn werktijden zijn van 12 tot 9 dus geen probleem en ik heb in februari vrijdags vrij. Mijn manager Charles had afgelopen week speciale trainingen in coaching en ik fungeerde drie keer als proefkonijn om zijn vaardigheden te testen voor het panel van andere managers voor een beoordeling, hij complimenteerde mij met mijn vaardigheden en vertelde me dat ik mijn cijfers voor januari al binnen had voor mijn bonus na maart. Hij zei, you are my rock in my team en ik kreeg dan ook een spontaan applaus van het hele team. De indeling in dit nieuw callteam betekent ook dat ik wat meer tijd tussen geprekken krijg. Gisteren had ik een heel leuk contact met een man die vanuit Toronto in Canada voor de winter in Florida was samen met zijn vrouw. Later toen ik terugbelde heb ik ook nog even met die echtgenote gesproken, ze is Nederlandse die vanuit Den Haag 52 jaar geleden met haar ouders naar Canada emigreerde en nog heel goed Nederlands sprak, ze vond het geweldig om even in haar moedertaal met me te babbelen. Haar dochter had ook een aantal jaren in de Achterhoek gewoond en ze kwamen nog geregeld in Nederland voor familie bezoekjes.

Ik heb een aantal foto’s voor jullie van mijn dassen , de ring die ik van Anne kreeg voor mijn verjaardag en die ik elke dag draag en van steaks. Toen Martin vorig weekend twee steaks bakte op onze nieuwe grill maakte ik deze foto’s, hij zei…baby, now that’s a steak..hehe en we aten ze met aardappelpuree met kaas, heerlijk !!

Wij wensen jullie weer een voorspoedige week en tot schrijfs

Mariet