zondag 25 maart 2018

Zwarte nacht

je hartje klopte zo wild
toen ik je hield in mijn hand
opgeraapt uit het natte gras
gered zo dacht ik want
je vloog tegen het harde glas
van die rode truck
verwond
geknakt
je laatste adem kwam
zo onverwacht
klein lief kardinaal vrouwtje
rust zacht

Goeiemorgen lieve mensen

Ook jullie nu in zomertijd, een einde aan die harde koude winter hopelijk. Volgende week is het Pasen en ik herinner me dat we vroeger de nieuwe jurk aanmochten, meestal gemaakt door tante An van de Reuver en ofschoon het idioot koud was, blote knieen, witte sokken en rillen maar.

Wij gaan hier Pasen vieren, in mijn huis en Raini heeft een hele wenslijst opgesteld. Zij doet het kook gedeelte en wij mogen de tuin in orde maken zodat Josh en Julius naar buiten kunnen. Darian is panisch als ze binnen spelen, bang dat ze wat breken hier.

Gelukkig blijft het tot vrijdag droog dus tijd genoeg om het gras te maaien en mijn tuintafel te verplaatsen.

Afgelopen week vloog een klein lief Cardinal vrouwtje tegen de ruit van Tiffany's truck en viel, Raini was net buiten en zag het gebeuren en kwam snel naar binnen rennen om me te roepen. Ze lag in het gras dus ik raapte haar op en ze leefde nog , ze blies haar laatste adem uit in mijn hand, arm ding. Ze had bloed aan haar kopje, bloed dat mijn vingers kleurde. Ik heb haar begraven in de grote bloembak, wilde niet dat iets haar opgroef.

Dinsdag werd mum verhuisd, ik bezocht haar gisteren. Ze is nu in een tehuis dat gespecialiseerd is in mensen met dementie en alzheimer. Kleinere kamer, nog steeds gedeeld natuurlijk maar met een mooie binnenplaats. Het gebouw is ouder dus smallere gangen en overal gesloten deuren met een code. Ze draagt een enkelband zodat ze haar kunnen traceren maar ik denk niet dat ze er vandoor gaat. Toen Ravyn en ik gisteren op de gang naar haar toeliepen zag ze me en strekte haar armen uit. Geen tranen maar een apatisch, we bleven niet zo lang, ze viel in slaap. Ze had moeite met praten maar glimlachte als ze naar Ravyn keek.

Donderdag zat ik binnen rond zeven uur met de tv aan, muziek natuurlijk. Opeens een knal, nu gebeurt dat hier wel meer omdat we zo dicht bij de snelweg zitten en er geregeld een truck voorbijkomt waarvan een band knalt maar nu ging de tv uit. Ik rende naar buiten net op tijd om een verhuiswagen, het soort dat je kunt huren verderop te zien. Iemand sprong eruit, keek in onze richting, sprong er weer in en ging er vandoor.
De truck had mijn powerlines kapot getrokken. Ze gaan van de paal aan de andere kant van de straat naar ons huis en hingen laag, ook niet ongebruikelijk hier. Ze hingen nog half, sommige al op de grond, de straat lamp bengelde en de condensator was ook flink geraakt plus een royaal gat in mijn muur. Het bovenste stuk aan de zijkant boven de garage is zolder en afgemaakt met planken dus geen steen en daar was het gat ruim een meter bij een meter gewoon weggerukt en de stroom helemaal weg.

Ik belde eerst 911, de politie want het zou zo donker worden en er is nogal verkeer in mijn straat, sluiproute en zo. Ian en ik probeerden auto's tegen te houden maar er waren idioten die toch doorreden en nog meer kabels meenamen, tegen de tijd dat de politie kwam lag dus alles op de grond. Zelfs toen de agent de straat blokkeerde met zijn auto met de lichten aan probeerden er nog mensen langs te rijden. Een half uur later kwam ook de man van JEA, onze stroom leverancier. Ondertussen was het pikkedonker. Hij maakte eerste zeker dat de kabels geen gevaar zouden zijn maar vertelde dat ja, ze zouden een nieuwe kabel naar mijn huis trekken maar de rest was voor ons. Ik had ondertussen Bob, onze huisbaas al gebeld maar hij was niet in Jax en zei dat hij niks kon doen, om hem morgenvroeg te bellen zodat hij niet vergeten de electricien te bellen.
Pikkedonker in mijn huis, paar kaarsen in glazen in de woonkamer zodat we tenminste wat hadden, niks in de slaapkamer, veel te gevaarlijk dus tanden poetsen en uitkleden in het donker, Ravyn die klaagde over geen licht en geen tv en toen naar bed. Ik sliep onrustig, Melly dacht dat ik wel niet lekker zou zijn en dus haar gezicht in het mijn met die kriebel snorharen. Ik had mijn telefoon op alarm gezet alleen  dat ding ging niet af dus ik werd uiteindelijk om kwart voor acht wakker, moest om acht uur werken. Mijn innerlijke klok liet me voor eens kompleet in de steek. Ik belde werk dat ik een uurtje later was, ik belde Bob die gelijk zou gaan regelen en ging naar de Publix want wat is een dag zonder te beginnen met koffie.

Ik had me opgegeven voor een film op het werk, Guardians of the galaxy deel twee, maar goed want toen kwam ik een beetje tot rust, ik ging een uurtje eerder naar huis want het zat me niet lekker.

Onnodig natuurlijk want thuisgekomen zag ik al gelijk weer werkte, de electricians waren 's morgens langsgekomen en hadden alles gerepareerd. Alleen Roland, de klusjesman die ook zou langskomen liet verstek gaan. Dus dat gat is er nog steeds maar ja, niet mijn probleem.

Stomme bovenleidingen hier, je zou zeggen dat ze ondertussen wel beter moesten weten, die Amerikanen maar ja, dus niet.

Dus volgende week Pasen, Miep is bijna jarig en ik hoop dat het een mooie dag wordt, proficiat xx

Ik hoop dat de goede week ook een goede week wordt, ik moet nog wat uurtjes voor mijn bonus maar mijn cijfertjes zien er niet zo rooskleurig uit deze maand, we zullen zien, elke dollar is er eentje. Ik ben zuinig en heb net een aardig bedrag aan mijn bankrekening toegevoegd van de centjes die Raini en Tiff mij betalen voor de huur. Michael slaapt nog steeds op de bank en ik denk dat dat ook nog wel even doorgaat.

Fijne aanloop naar Pasen allemaal en liefs van Mariet xx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten