Vertier en amusement

In the quietest of hours
I feel your song
And my heartbeat
Plays along
In an everlasting rhythm
Through space and time
Never stopping
Never hesitating
If any words needed
They always rhyme
The pounding drum beat
Your bass line smooth but strong
I know the words
Softly singing along
A lonely guitar seems to wheep
And while we get lost
In this Melody of life
I again feel how deep
We are locked together by love's chain
One lost without the other
Bittersweet pain

Goeiemorgen lieve mensen,

En wat doe je als je veel te vroeg op bent op zondagmorgen, half zes en niet meer kunnen slapen. Dan relax je met koffie en facebook, je hangt in alle vroegte de was al op buiten en dan schrijf je je blog.
Het is heerlijk buiten, nu nog zo'n 10 graden maar daar komt snel verandering in.
Na de super temperaturen van vorig weekend is het iets frisser maar nog steeds warm genoeg om gisteren een kleurtje te krijgen.

Maar laten we beginnen bij afgelopen zondag. Kim kwam op bezoek en ik had lunch gemaakt, heel uitgebreid natuurlijk want ik krijg niet zoveel de kans om dat te doen met mijn hele mooie servies spullen en sfeer met kaarsen en zo. We begonnen met een zelfgemaakt paddenstoelen soepje van portabella's -kastanje champignons - en room. Dat was al een schot in de roos, ze vond het verrukkelijk. Daarna pasta met garnalen en zalm met zelfgebakken multi granen brood, geitenkaas met honing en diverse vleessorten. Als toetje had in perzik yoghurt ijs gemaakt met warme aardbeien. Het was  een beetje gekristralliseerd, jammer maar was toch heel lekker. We kletsen nog na over koffie en tegen vijfen ging ze weer naar huis, volgende keer weer bij haar huis.

Dindag nam mijn manager afscheid voor twee weekjes, ze is met haar man op een cruise, ik zag net dat ze op Curacao zijn, ook Aruba staat op het programma en dan het Panama kanaal. Ze gaf mij wat opdrachten voor het schema van het speciale team en  sinds onze vaste schema maakster ziek is, waarschijnlijk griep en zo erg dat ze in het ziekenhuis belandde voor een aantal dagen. Dus totdat Lovella terugkomt ga ik dat beheren maar het liep al direct mis woensdag omdat een van de dames, die het altijd beter weet en zich nergens niks van aantrekt vrij wilde en helemaal de regels aan de laars lapte en dat toen op mijn bord gooide maar gelukkig was ons manager van workforce het niet eens met die aanpak en backte me helemaal, fijn om te weten dat het ook zo kan.

Donderdag had ik een afspraak bij de cardioloog en ik had al besloten om niet te gaan werken. Ik zag de dokter niet maar wel de assistente die feitelijk heel veel kan, medicijnen uitschrijven en zo, net als bij mijn huisarts. Mijn bloeddruk was heel goed, weer helemaal waar het moet zijn en ze was heel tevreden, over zes maanden terug maar wel even bloed laten prikken in de komende weken, just in case...

Thuis heerlijk gerelaxed, geslapen 's middags en gewoon wat kleine dingen, mijn woonkamer lijkt nu wel een vlindertuin met al het gezelligs aan de muur maar oppassen dat ik niet overdrijf.

IK heb mijn kussens gekregen van Wish, lekker nostalgisch met een vlinder erop en het staat perfect op de nieuwe bankovertrek die ik supergoedkoop in Raini's winkel vond, ze gaf me die tip, ook nog wat ander gezellig spul wat ik eigenlijk niet nodig heb maar ja, manden zijn een zwakte van mij, al jaren !!

Raini begint de volgende week als manager in haar eigen winkel, een paar kilometer van hier en gaat een goed salaris verdienen, veel meer dan ik maar ja daar moet je wel wat voor over hebben, vanmorgen moest ze al om half zes - en je vraagt je dan af waarom Ian en ik allebei om die tijd wakker wereden - naar een andere winkel om te helpen met de vracht.

Gisteren had zij het plan opgevat om met zijn allen naar de World of Nations te gaan in Metro Park, dat is downtown aan de rivier. Ik ben er al eens geweest, jaren geleden met Martin, ik denk 2010 of zo. Het is een soort braderie met allerlei nationaliteiten, zo'n 30 - 40 landen zijn vertegenwoordigd met stands vol met eten en souveniertjes. Ian en ik gingen gistermorgen in mijn auto, Raini met Darian en de jongens in haar truck. Het was vroeg, rond 11 toen we aankwamen en nog rustig. We parkeerden op de grote parkeerplaats van Everbank Field, home van de Jacksonville Jaguars, ons professioneel footbal team en liepen naar het park. Daar moest je 5 dollars betalen om binnen te komen dus echt niet veel, het parkeren was duurder. We liepen een paar uurtjes rond, er was veel te zien. Europese landen waren er ook, Spanje met een groep flamenco dansers en Polen met lekker baklava en zo. Ik at wat overheerlijke loempia's bij de Vietnamese stand en liet me een henna tattoo van een vlinder op mijn rechterhand zetten bij de India stand. Later kwamen Raini's vriendin Tiffany met vrienden en Ian en ik hadden het toen wel gezien en gingen naar huis, ik was moegelopen maar hij ook, niks gewend en in de zon en de wind aan de rivier was het heerlijk toeven maar als je dan thuis bent voel je dat een dutje niet gek zou zijn. In plaats van dat dutje ging ik met Susan naar de hondenwinkel met Storm die nu 4 maanden is en al ruim 30 kilo weegt.

Gistermorgen ook eindelijk mijn papieren voor mijn rijbewijs vernieuwing op de post gedaan, die ambtelijk molens hadden last van sneeuw denk ik. Ik had de papieren al begin januari aangevraagd bij het RDW, ze sturen ze dan naar een adres in Nederland, in dit geval naar Rob, het duurde bijna een maand voor hij ze kreeg en toen bleven ze bij de post liggen, peentjes zweten want mijn rijbewijs verloopt begin april. Uiteindelijk kreeg ik vrijdagmorgen de brief, aangetekend, Raini tekende ervoor, die was gelukkig thuis en alles direct ingevuld, pasfoto erop - maar goed dat ik die voldoende had laten maken in 2016 voor mijn nieuwe paspoort want hier heb je geen fotograaf waar je eventjes naar toe stapt. Oude rijbewijs erbij, auto incasso geregeld en op de post en nu maar hopen dat het goed aankomt en dan zou ik binnen een maand mijn nieuwe rijbewijs bij Rob hebben.

Ik zie al die ijspret foto' s van bij jullie en mis de sneeuw, meer de nostalgie denk ik maar geniet absoluut hier van het milde zonnetje en wil vanmiddag als het kan gaan lopen, misschien kan ik Susan meekrijgen met de hondjes, dan is het wat veiliger.

Weer op naar een volgende week, elke dag minder is dichter bij mijn vakantie !!

Groetjes van Mariet

e