zondag 19 april 2015

Dag dag Ushuaia

Zonnestraaltjes

Als het straks weer donker wordt
En je ziet het niet meer zitten
De nacht is lang en bang en koud
En je kunt alleen maar bidden
Zoek dan naar je sprankje licht
Dat je hart weer zal verwarmen
Denk aan al die lieve mensen
Voel hun liefde en hun armen

Elk van hun is jouw eigen straaltje
Zonlicht, dat je leven verlicht
Dat je ogen zal doen stralen
Een glimlach tovert op je gezicht
Dus als de nacht te donker is
En je voelt je alleen en bang
Denk dan aan je zonnestraaltjes
Die warm zijn op je wang


Goeiemorgen lieve lezers,

Eerlijk gezegd was ik blij dat deze afgelopen week voorbij was of schoon er ook veel leuke dingen gebeurden werd alles een beetje overschaduwd door de moeilijke beslissing die ik afgelopen zondag moest maken.

Zondag middag gingen Ravyn en ik eerst naar de vlooienmarkt want ik wilde nog een paar plastic klompen kopen maar in plaats daarvan kwam ik terug met flip flops van dezelfde maker die heel fleurig en hippie achtig zijn. Daarna nam Susan ons mee naar Hall's nursery waar ik wat plantjes kocht. Sommige mensen hebben comfort food nodig als ze verdrietig zijn, ik doe dat het comfort planten, ze fleuren me op !
Na samen gegeten te hebben, lekkere gebakken kip van oma en gebakken aardappeltjes - en Ravyn vroeg een tweede portie want oma, ik hou normaal niet van potatoes maar deze zijn zooooo lekker - kwamen haar moeder April en man Shaun haar halen.
Ik had met Susan overlegd wat te doen met Ushuaia die duidelijk zwakker werd. Zij zou haar dierenarts bellen en maandag morgen kreeg ik een telefoontje met prijsopgave en de vraag om een afspraak te maken. Ik had twee morgens vrij maar wilde hier toch de tijd voor nemen dus de afspraak was voor gisteren zaterdag om 8.30 am. Ik dacht, dan heb ik de hele week de tijd om er aan te wennen en voor haar stel ik het nog even uit. Ik weet niet of dat de beste beslissing was, ik moest haar overdag en 's nachts opsluiten in de hobbykamer want dat was de enige manier om haar te dwingen de kattenbak te gebruiken, anders deed ze het gewoon in de kamer op de vloer. Ze lag de hele tijd op mijn houten bureau en kwam er alleen eventjes af om een heel klein beetje te eten, een keer kroop ze bij mij op schoot om te knuffelen.

Maandag was de luncheon op werk, een bedankje voor het harde werken en we kregen fried chicken van Bojangles met rijst en mac en cheese, heel erg lekker.
De week sleepte zich voort, ik had twee late diensten, woensdag en als extra vrijdag. Deze was eigenlijk voor Lisa, mijn buurtje op het werk maar zij was maandag opgeroepen door de rechtbank voor jury duty.  Als er een proces is van de staat versa... is er een jury, ik geloof 12 mensen die uiteindelijk de uitspraak doen, schuldig of niet. Dit zijn dus echt de serieuze zaken, moord, doodslag, verkrachting, verduistering, dat soort dingen en een proces duurt normaal 2 tot 3 weken. Je wordt als respectable inwoner opgeroepen voor die plicht ( ik nooit want ik ben geen citizen) en dan wordt uit zo'n 120 mensen die jury gekozen, je kunt niet weigeren maar je kunt wel aangeven dat je bezwaar hebt op allerlei gronden, ze willen tenslotte mensen die neutraal zijn en een gerecht oordeel geven. Ik weet niet welk proces Lisa moet meemaken want de jury mag niet over de stand van zaken praten terwijl de rechtzaak loopt.
Ik had dus haar late vrijdag overgenomen en ook komende week heb ik een extra late dienst op donderdag. Het slapen is dus balen op die dagen, het is al moeilijk maar als ik laat werk is het helemaal niks, het is 2 uur voordat ik slaap sukkel en dat met behulp van een pil, nu zul je denken, waarom niet direct een pil dan maar ik heb er maar een paar en wil ze voor noodgevallen gebruiken, hoop altijd toch redelijk op tijd in te slapen.
Het fijne was dat ik dus Ine kon bellen op die vrije vrijdagmorgen want die was jarig en we konden eventjes kletsen maar mijn gedachten bleven toch om Ushuaia draaien, had ik de goede beslissing genomen. Ik weet dat Martin me volledig vertrouwde , dat ik zou doen wat het beste was en ik wilde beslist niet van haar af maar toch, dat schuld duiveltje knaagt, daar doe je niet veel aan. Ik kon het ook niet uitstellen want over twee weken is mijn vakantie en dat is ook natuurlijk een van de redenen om dit te beslissen, nog meer stress.

Ik had bij Susan de carrier geleend en zij bood spontaan aan om te rijden, ik wilde niet vragen omdat zaterdag morgen haar uitslaap morgen is maar ze stond om 8.20 voor de deur gisteren, ik had Ushuaia in de carrier gezet, op een tshirt van Martin en ze was heel gewillig, geen geklaag en we gingen naar de dierenkliniek die hier 5 minuutjes vandaag is. Binnen vulde ik de formulieren in en betaalde en toen moesten we 10 minuutjes wachten op de dokter. Ze gaf geen kik zelfs niet toen er mensen met honden die aan de carrier snuffelden binnekwamen.

Ik had aangegeven dat ik erbij wilde zijn en dat ik haar mee naar huis wilde nemen. De dokter legde uit wat ze ging doen en pakte de spuit, Ik hield haar kopje vast, de assistente haar voorpoten en haar lijf, toen protesteerde ze eventje, een zacht gegrom en de dokter zette de spuit. Toen ging het zo ontzettend snel, voordat ze de hele spuit leeggedrukt had stak Ushuaia haar tong uit en was weg, in a heartbeat. Haar ogen waren nog open maar onze lieverd was nu weer bij haar daddy waar ze zoveel van hield als een kat van iemand houden kant, onvoorwaardelijke liefde tot in de dood.
Ze wikkelden haar in een dekentje en ze mocht mee naar huis. Daar heb ik haar onder mijn keukenraam begraven, ze zat heel graag op die vensterbank om naar buiten te kijken en te soezen, ik heb een mooie blauwe bloem op haar grafje geplant. Ze is 18 jaar en bijna twee maanden oud geworden en heeft veel liefde gegeven en ontvangen.

Ik heb mum gebeld dat ze er niet meer was, ik heb haar verteld dat ze was gaan slapen en niet meer wakker werd, eigenlijk gewoon waar, ik wilde haar niet meer verdrietig maken dan ik moest dus dat spuitje hebben we uit het verhaal weggelaten.

Gistermiddag was het verjaarsfeestje van baby Josh die op 22 april een jaar wordt.  Het thema van het feest was Sesam Straat en Darian en Josh hadden een leuke taart besteld, gemaakt van cupcakes met natuurlijk de mierzoeten kleurrijke laag met Elmo, Ernie en Bert. Ook was er de traditionele kleine cake voor Josh, de bedoeling is dat de handen erin gaan en het een kliederboel wordt. Vader Josh zorgde dat een gedeelte van die cake in het gezicht van Josh terecht kwam en hij leek net een kleine clown. Ik was mijn camera vergeten maar zie de foto's ongetwijfeld later vandaag op facebook verschijnen.  Er waren heel veel kadootjes, mooie kleren, ik had shorts en twee tshirtjes gekocht en natuurlijk een Ernie knuffel. Hij kreeg twee loopwagentjes waarvan een een vliegtuig voorsteld met Elmo, heel erg grappig.

http://www.walmart.com/ip/29020883?wmlspartner=wlpa&adid=22222222227019853945&wl0=&wl1=g&wl2=c&wl3=40334764472&wl4=&wl5=pla&wl6=78295199912&veh=sem

De dames hadden lekker eten, hamburgers en hotdogs van de grill en allerlei salades en broodjes erbij en Mariet had honger !!
Om 8 uur ging ik richting huis, nu had ik echt het gevoel dat ik helemaal alleen was, geen Ushuaia die aan de deur zat te wachten - ze kende het geluid van mijn auto - leeg en stil en ik had het toch weer even moeilijk maar weet zeker dat dit de beste oplossing was voor haar. De dokter vertelde me trouwens dat een verhoogde bloeddruk had, snel, ik denk, als we dit niet gedaan hadden, dan zou ik haar in de komende weken toch verloren hebben en nu had ze geen pijn.

Vandaag krijg ik bezoek van Carla en Marcel die al twee weekjes in het land zijn bijna, met een camper afgezakt vanuit Chicago, slecht weer onderweg, grauw, grijs en veel regen maar het lijkt erop dat we na vandaag een paar mooie droge dagen hier krijgen. Ze komen rond twee uur en we gaan lunchen. Ik verheug me erg op hen te zien. Ik ga zo dadelijk nog even wat opruimen, gisteren heb ik alvast de hobbykamer gefogged, een spuitbus die vanzelf spuit, de deur dicht en twee en een half uur later zijn alle vlooitjes dood, hopelijk, het werkt voor vier maanden. Volgende week nog de woonkamer, dat lukte gisteren niet want je moet een hele hoop afdekken en ik wilde niet mijn goede badlakens gebruiken.

Gisteren had ik Star naar de bus gebracht, ze is al dagen koortsig en dan hoefde ze niet in de hete zon te lopen, daarna even langs bij DD, ze hadden een mooie koffer staan, zwart met roze polka dots en ik zag een hele mooie handtas, ook zo'n comfort spul, mijn grote koffer is nat geworden toen de garage vloer nat werd door de kapotte boiler dus koffer ging mee naar huis, Ook gemakkelijk om terug te vinden op de bagage band op het vliegveld met die roze stippen !

Op 24 april is Sylvia jarig, mijn lieve schoondochter en ook Janine. Beiden een hele mooie verjaardag en van harte, dikke knuf.

Fijne week allemaal en tot schrijfs...liefs...Mariet xx



Geen opmerkingen:

Een reactie posten