Vannacht
Hield ik jou in mijn armen
Je kreunde van de pijn
Was onrustig
Verkrampte
Als een kind dat bang is in het donker
Ik was je vrouw
Je moeder
Je boei
Je veiligheids kabel
Je hield mijn hand vast
Alsof je wilde zeggen, blijf bij me
Toen je rustig werd liet ik los
En kon ook ik gaan slapen
Vannacht voelde ik de liefde
Meer dan ooit tevoren
Hallo lieve mensen
Ja hoor, Sneeuwwitje is wakker, het sprookje heeft een happy
ending met de nodige strubbelingen maar Tony deed zijn best and Donna was de
sterke vrouw achter de handige man.
Zondag middag klopten ze aan onze deur en kreeg ik een sleutel
in mijn hand gedrukt, hier, je mag mijn jeep gebruiken en we nemen de Kia mee
naar huis zodat Tony in de schaduw op zijn gemak er aan kan werken, hoe tof is
dat !!!
Ik ben maar snel wat kleine booschappen gaan doen, brood,
melk, boter, alles was op door al dit gedoe.
Maandag morgen kwam de zuster, op tijd en ze bleef niet
lang, ze vroeg me te bellen als Martin meer pijn kreeg, om kwart over elf was
ik met de jeep op weg naar werk. Je zit heel wat hoger in zo’n jeep maar het
was zo cool, radio op Jacksonville 96.9 Classic Rock en genieten. Het was wat
meer winderig en mijn haar had niet zo’n dag maar who cares, ik was mobiel en
dat was wat telde.
Ik moet jullie trouwens even waarschuwen, ik type dit op
zaterdag op mijn werk en word crazy van
allemaal de automatische correcties !!
Maandag avond kom ik thuis, even achter de desktop en hola,
wat gebeurt er nu, ik krijg allerlei rare schermen en het advies om een system
restore te doen want doordat we wat ontbreekt kan het programma niet
starten…next !!! Ik start dus helemaal van het begin aan op, alle programma’s
en stuff gewist maar na drie weken heb je natuurlijk nog niet zoveel bijeen
gegaard.
Naar bed en de volgende morgen even mail checken en facebook
uiteraard en ja hoor, 5 maal het blauwe scherm. De desktop is niet nieuw en dus
heb ik 30 dagen garantie, nou die zijn nog niet om dus gelijk op de chat, veel
gemakkelijker dan bellen vind ik en ik krijg een return label gemailed. Duurt
wel zo’n 10 tot 14 dagen voor hij omgeruild wordt want het moet allemaal
gestest worden en zo.
‘s Avonds thuis is er niks aan het handje dus ik besluit het
even aan te zien. Donna belde dat de auto klaar was, de kabel tussen de
alternator en de accu was slecht en veroorzaakte kortsluiting, daarom deed niks
het meer de accu is naar de knoppen dus Tony had bij de sloop voor 28 dollars
een andere gehaald, nog geen jaar oud (ik weet waar ik in het vervolg moet
kijken) en alles deed het goed, lichten, motor. Ze adviseerde om de jeep dan
maar op woensdag na het werk om te ruilen wat ik ok vond dus woensdag nog even
genieten.
Woensdag avond had ik Sneeuwwitje weer terug, ze reed
geweldig en na de nieuwe alternator naar de winkel te hebben gebracht, ik kreeg
mijn geld teruggestort op mijn card voelde ik dat ik de wereld aankon.
Die euforie duurde kort, de volgende morgen, net op de
snelweg hoorde ik een doffe klap, ik keek in de achteruitkijkspiegel maar zag
niks op de weg liggen en alles leek ok dus ik reed door. Van de snelweg af,
door Orange Park net voor de brug over Doctor’s Inlet, zo’n 10 km verder ja
hoor, hobbel hobbel dus gelijk de auto aan de kant, achterband passagiers zijde
in flarden. Wat nu..even wachten en een aardige politie agent stopte. Hij keek
erna en naar mijn gereedschap en kwam tot de conclusie dat dat niet paste op de
Kia, de sleutels waren te groot voor mijn bouten, wat nu. Hij belde een towing
bedrijf maar die deden geen straat service, alleen opslepen en dat is niet
goedkoop. Martin wist ook geen oplossing dus Donna gebeld, mijn redder in de
nood. De situatie uitgelegd en ze zei, ga maar in de schaduw zitten en relax,
wij zijn onderweg. Een 15 minuten later zei de politie agent dat hij naar een
vergadering moest, hij had een collega opgeroepen om hem af te lossen want hij
wilde mij niet alleen langs die drukke weg hebben al stond ik op de
vluchtstrook, aardige man, die leutenant, hij moest naar een vergadering. Een
vrouwelijke college kwam en ook een towtruck, dus toch. Hele aardige man maar
guess what, hij had ook niet de juiste gereedschappen om die moeren los te
krijgen, ondertussen werd het toch wel heel erg laat, ik had al gebeld naar het
werk omdat ik later was.
De politie agente zei dat ze niet de hele dag kon wachten,
dat de auto van de weg moest (op de vluchtstrook?) en ze vertrok, gelukkig
kwamen Donna en Tony er binnen enkele minuten aan.
Tony had de juiste sleutels meegebracht en binnen 5 minuten
zat mijn reserveband erop, de man van de towtruck hielp even met losmaken maar
dat kostte me natuurlijk niks en om kwart voor elf was ik op mijn werk.
Omdat ik vrijdag vrij had ging ik eerst een andere band erop
laten leggen, bijna nieuw en toen hij naar de andere achterband keek die ik ook
een beetje kaal vond zag hij ook daar een spijker dus gelijk die ook maar
verwisseld.
Voor de rest van de dag heb ik niet veel gedaan, de kids
waren allemaal thuis en de keuken was een zooitje maar dat werd ook netjes
opgeruimd, met een beetje hulp van mij, kattenvoer gehaald en zo en een beetje
garage saled want dat is ontspannend. Ik wilde koken maar de barbecue man was aan
het kokerellen dus nam ik ribjes op brood mee, rijkelijk overgoten met zijn
zelfgemaakte barbecue saus (geheim recept) en Martin at twee grote ribjes en
twee sneden brood met saus. Ik nog een beetje, Ian at de rest nadat hij de
toppen van de struiken voor in de tuin kaal geknipt had, ik kan daar niet bij.
De rest deed ik later en toen Raini halen van het werk en op tijd naar bed.
Martin sliep onrustig, hij kreunde en haalde heel
onregelmatig adem dus ik ben ofschoon hij dat normal niet wil, veel te warm,
heel dicht tegen hem aan gaan liggen en heb zijn hand vastgehouden. Het leek
hem rustiger te maken en toen ik na een tijd mijn hand wilde verleggen hield
hij ze heel krampachtig vast net alsof hij wilde zeggen, blijf bij me. Na nog
een tijd zo gelegen te hebben werd hij rustig en ontspande hij, zijn hand viel
open en ik kon ook gaan slapen. Het was een ongelofelijk gevoel, zo dichtbij,
ik voelde elke beweging die hij maakte, elke zucht en heb deze ervaring veilig
opgeborgen in dat special hoekje in mijn hart zodat ik hem later misschien weer
tevoorschijn kan halen.
Vanmorgen had hij honger dus ik weer in de auto en bij
Krystal een paar sunrisers gehaald, dat is een mini hamburgertje met ei en
bacon, niet mijn smaak maar als hij het wil, krijgt hij het, eten is eten !!
Vandaag werk ik van 12.00 tot 9.00 vanavond, morgen vrij
natuurlijk. Het is werkelijk heerlijk weer, een milde 25C overdag en ‘s nachts
koelt het genoeg af om mijn kokosnootolie solide te laten worden. Vanmorgen heb
ik Raini onze kolibrie laten zien, ze had er nog nooit eentje in het echt
gezien, ze is 29, kun je het geloven. De kids hier kijken blijkbaar nooit naar
buiten !!
Ik wil naar de springs met Martin als hij zich goed voelt en
dit is het perfecte weer ervoor, misschien morgen ,we zullen zien en daarom ook
type ik dit verslag nu al. Ook vertrouw ikde computer niet, je zult zien dat
hij morgen weer problemen heft dus ik ben dat problem voor.
Het is rustig, over 5 minuten ben ik van de telefoon af voor
vandaag, mail lezen, dan lunchen, broodje Hollandse kaas en dan service lead
tot vanavond, lijsten bijhouden, vragen beantwoorden en naar gesprekken
luisteren.
Ik kan wel wat rust gebruiken na al die hectic en snak dan
ook naar een beetje onbezorgdheid, lekker samen met mijn lief genieten van de
natuur, lekker eten en drinken en niet teveel moeten.
Ik wens jullie zonneschijn en liefde op jullie weg….Mariet
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten