zondag 7 september 2014

Vroom vroom !!!


Klaver veer

Madelief

Vallende sjterre

Wins det der blief

 

Hemel aope

Raegenbaog

Knipaug nao mich

As ich dich plaog

 

Leefde same

Det is gelök

Det is wat ich mich wins

Als ich vallende sjterre zeen

Terwiel ich klaver en bleumkes plök

 

Hallo lieve lezers,

 

Weer een turebulente week achter de rug, heb toch steeds meet het gevoel dat ik in een achtbaan op snelheid 10 zit.

Zondag was de eerste dag van mijn drie dagen vrij en ik ging met Susan naar Sam’s club. Haar man heeft een ander schema en moet zondagen werken dus zij is blij met gezelschap. Ik had geluk, ze hadden Martin’s favoriete drankjes op de reclame, Capri Sun, gemakkelijk in alu zakjes met een rietje en ik sloeg flink in. ‘s Morgens had ik al ontbijt voor hem gehaald en toen ik terug kwam was de auto dood als een pier, niks kwam er meer uit maar aangezien ik mijn alternator dinsdag zou krijgen en ik niet hoefde te werken maakte ik me niet direct druk daarover.

Maandag was Labor Day, vrije betaalde feestdag voor mij en Susan en ik waren al vroeg op weg naar de thriftstore waar alles 50% off was. Ik wilde kijken naar een rokje maar kwam thuis met een spijkerrokje, drie tshirts en drie jasjes waarvan een heel leuk, roze en witte ruitjes, net als uit de vijftiger jaren met grote knopen en het etiketje liet 60.00 zien, ik betaalde er twee. Met nog wat knutselspulletjes was ik in totaal 17 dollars kwijt, ook een van de tshirts was nog met etiket dus geweldig, zo’n garderobe aanvulling.

Dinsdag was turbulent, de zuster kwam ‘s morgens om te checken en de pillen te tellen, ze had daar lang voor nodig en vroeg ons de oren van het hoofd, ze vertelde me dat ze voor diezelfde dag nieuwe had besteld maar die kwamen pas een dag later, geen nood, we hadden nog (wanneer hebben we dat ooit kunnen zeggen voorheen!).

‘s Middags verschillende keren naar de autostore gebeld, nee hoor, geen alternator, zal wel later komen vanwege Labor Day. Martin was ziek, misselijk, niet kunnen eten, slikken. Hij had een van de zenuwpillen genomen, flink groot en die was in zijn keel blijven steken (hij heeft nu de vloeibare variant gekregen) en de keel was heel pijnlijk, ook de slokdarm naar zijn maag toen en zelfs water drinken was een probleem.

Woensdag morgen moest ik weer werken maar je raadt het al,m geen enkele manier om die auto aan de gang te krijgen, ik had al een nieuwe klem op de accu gezet, de andere durfde ik niet aan, moest kabels ervoor doorknippen en de accu toonde aan dat hij vol was maar de motor gaf geen piep als ik startte.

Het enige wat ik kon doen, ook al omdat Martin zich nog steeds hondsziek voelde, werk bellen en afmelden. Er hadden zich verschillende mensen aangeboden om met de alternator te helpen maar niemand reageerde. Wik was best wel een beetje radeloos en speelde ‘s middags wat met die accu en ineens startte de auto onverwacht. Snel gebruik maken van de gelegenheid dus naar Winn Dixie voor wat hoognodig brood en zo maar toen ik daar weg wilde rijden, weer dood als een regenwurm in de zon. Ik vroeg een man om hem te jumpen en hij startte gelijk dus het moest de accu zijn, kon niet anders of de klemmen/kabels. Op weg naar huis kwam ik langs de autostore dus gestopt, ja, de alternator was er nu en de aardige jongeman zette de andere klem erop, ik moest die wel kopen want de handige die ik had, daarvan was de opening voor kabels te klein. Hij prutste er wat mee maar…niet starten. Ik dacht, verdorie, ik ga wat anders doen. Hij had mij de vorige week een kaartje gegeven van een automonteur dus bellen. Het bleek dat deze man een klein werkplaats had net om de hoek bij ons en binnen 10 minuten kwam hij aanrijden met zijn truck. Hij zei dat hij voor 80 dollars die alternator er wel in wilde zetten, aangezien ik weinig keus had ging ik op dat aanbod in. Hij jumpte hem weer en ik reed achter hem aan. Daar aangekomen kreeg ik een stoel in de schaduw en een flesje water terwijl hij aan de job begon, het duurde iets over een uur, ondertussen hebben we gezellig gekletst, hij zei dat ik hem aan zijn vrouw herinnerde, smart and sweet !!

De alternator zat erin en de auto startte meteen dus na betaald te hebben en zijn belofte dat ik altijd kon bellen ging ik opgewekt huiswaarts, einde verhaal….nee dus

De volgende morgen werken maar toen ik weg wilde rijden, geen piep, startte weer niet dus de loader eraan en na anderhalf uur was de accu biojna vol en ja hoor…vroom vroom.

Na een lange dag werken wilde ik donderdag naar huis maar de motor kwam maar aarzelend op gang en ik wist dat er noig iets mankeerde dus ik reed gelijk door naar de autostore met de oude alternator waar ik mijn statiegeld van 125.00 terugkreeg en daar gelijk een nieuwe accu voor kocht. Ik dacht, die accu is zo vaak opgeladen, die moet bijna op zijn en zo was het ook. De auto startte gelijk, voluit, krachtig en sindsdien heeft die me geen problemen meer bezorgd.

Gisteren wilde ik naar het werk rijden en de meter die de snelheid aangeeft ging gek doen, op en neer, crazy maar dat was na een paar minuten voorbij maar toen ik gisteren naar huis wilde rijden deed mijn rechter ruitenwisser rare dingen, je weet hoe dat gaat, je let er nooit op maar opeens was er wat mis en ik wist niet direct wat, het leek alsof de ruitenwisser op de verkeer plaats zat terwijl hij waarschijnlijk gewoon uit het ritme met de linker was. Hij stopte helemaal en ik dacht, de belangrijkste werkt dus geen probleem. Ik had nogal haast, ik was langer op mijn werk door een klant die allerlei problemen had met zijn wifi en ik moest Raini ophalen om haar naar haar tankstation te brengen voor 10 uur. De rechter ruitenwisser kwam weer tot leven maar kwam in aanraking met de linker en het hele zaakje zat vast midden in mijn zichtveld dus auto aan de kant, pikkedonker en ik heb wat getrokken en geduwd, resultaat, de rechter is gewoon dood en de linker werkt, werkt ook voor mij. Ik was net op tijd bij Raini’s winkel en kon toen eindelijk naar huis en naar bed, puh puh !!

Martin zei op een gegeven moment, hoef je dat niet met mij te overleggen en ik zei, ik moet soms direct iets beslissen en heb geen tijd om op de hulptroepen  te wachten, ik heb mijn eigen boontjes al eerder gedopt en kan dat en daarom weet jij ook dat ik dadelijk zonder jou verder kan…hij was het helemaal met me eens.

 

Vandaag doen we niks, het regent dus ik kan niet maaien, alle boodschappen zijn gedaan en ik hoef niet te werken tot morgenmiddag, de zuster komt morgenvroeg weer tellen.

 

Geniet van jullie zondag, wij proberen dat ook

 

Liefs…Mariet xxxx

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten