We zijn er nog niet klaar mee

We zitten niet in dezelfde boot
Maar wel in dezelfde storm
We blijven afstand nemen
Dat is de nieuwe norm

Ik hou mijn zeiltje strak
Zij laat het touwtje wat vieren
En de familie aan de overkant
Is het zaakje met vlaggetjes aan het versieren

Hij moet roeien met de riemen die hij heeft
Zij hebben de wind gewoon tegen
Maar we zijn allemaal op weg naar de haven
Ondanks de storm
Ondanks wind en regen

We zitten niet in dezelfde boot
Maar stevenen af op ons doel
Heel bewust
Weer alles samen doen
Weer allen samen zijn
Hand in hand
Landen
Op dezelfde kust

Goeiemorgen lieve mensen

Ik kreeg een aantal verzoekjes voor toch door te gaan met een Nederlands blog dus hier zijn we weer, terug van weggeweest.

Het wordt niet elke zondag morgen, althans voorlopig maar we zullen zien hoe het gaat want ik heb het druk en tijd genoeg als je begrijpt wat ik bedoel maar er moet ook wat zijn om over te schrijven want wat ik elke dag eet en zo, dat is snel saai om te lezen en daar hebben we tenslotte facebook voor !!

Het is 4 weken geleden dat ik landde op Schiphol, precies zo'n beetje rond deze tijd en er is ontzettend veel gebeurd in die vier weken maar ik sta er versteld van hoe vlug de tijd hier gaat, een dag is niks maar dat komt omdat je niet alleen in een huis bent maar ook omdat er zoveel te regelen viel want dat is zo'n beetje allemaal achter de rug, gelukkig.

Na twee en een halve week was het eindelijk zover dat ik officieel ingeschreven stond als inwoner van Peel en Maas op mijn tijdelijk adres bij Paul. Dat was nog even stressen, formulieren, kopieen van paspoorten, een bezoek aan het gemeentehuis in Panningen onder strikte voorwaarden en toen moest er gewacht worden op de post om een lijst te brengen (computers?) of ik misschien nog ergens anders in Nederland had geprobeerd in te schrijven. Eindelijk was daar het verlossende zinnetje op de aanvraag digiD website, ja,  u kunt aanvragen. Toen wachten op de post en zaterdag een week geleden had ik eindelijk toegang tot de officiele websites. Het eerste wat ik deed, naar de belasting dienst en tot mijn genoegen kon dat allemaal digitaal, ook het uitstreksel van het bevolkingsregister.

IK liet Antares, die woningen verhuurt in Kessel, meteen weten dat alles er was.

Ook zocht ik een zorgverzekering uit, pasje zit ondertussen in mijn beurs.

De aow, ja, dat kon niet digitaal omdat ik volgens hen nog steeds in het buitenland woon, communicatie nietwaar dus daar moet ik ook weer wachten op de post en een formulier, duurt zijn tijdje blijkbaar want nog niks.

Maandag een bevestiging van Antares en Mariet staat nu officieel weer op de lijst,

Dinsdagmorgen een mailtje, huisje beschikbaar, stuur alles maar op. Blijkt dus dat je elke keer al de formulieren moet opsturen en dat had nogal wat voeten in de aarde want chromebook bleef lege formulieren opsturen terwijl als ik het opende, er wel degelijk tekst tevoorschijn kwam maar met een omweg was maandag middag toch alles geregeld.

Ik kreeg er de kriebels van, je zit hier te zitten, Paul was werken en dan valt het dak op je hoofd. Gelukkig heerlijk weertje dus toch wat wandelen, fietsen en zo.

Woensdag wilde ik gaan fietsen maar iets maakte me dat blijven uitstellen en ja hoor, rond 11 uur een telefoontje van Aniek van Antares, huisje voor mij, bel maar met de familie om een afspraak te maken.

De mevrouw die er gewoond had was overleden, in de week voordat ik aankwam. Ik maakte een afspraak met de schoonzoon voor een bezichtiging op vrijdag avond, ik was al gaan kijken en ja, dat was wel wat voor mij. Ik kon niet echt binnen iets zien omdat alle lamellen en gordijnen dichtwaren maar buitenom was het al ok voor mij.

Toen kon ik gaan fietsen, lekker naar Panningen. De kringloop was weer open dus snuffeltijd. Ik had ondertussen besloten om weer te gaan verzamelen, saks blauw porselein had ik vroeger ook gehad en het blijft mooi en tijdloos. Het herinnert mij aan allebei mijn oma's.

Ik scoorde wat bordjes, eierdopjes en soepkoppen met bord. Mijn saks blauw suiker en melkpotjes set is onderweg naar hier, nog drie weken hoop ik.

Ik kan natuurlijk maar beperkt mee op de fiets maar het was gewoon al lekker fietsen in de zon, het gaat al veel beter dan in de eerste dagen.

Ook kocht ik hand en theedoeken voor in mijn nieuwe keuken. Ik ging bij een paar mensen langs om te zwaaien.

Vrijdag was Sylvia en ook Janine jarig maar bij Sylvia kon ik langs met de fiets, Janine is net iets te ver weg.

Ik ging langs met bloemen, het was heel gezellig en de dames gaven een verjaardags optreden voor hun mama op de trampoline.

En toen was het eindelijk vrijdag avond, bezichtiging van mijn huisje want dat was al besloten voordat ik het van binnen zag, deze was voor mij.

De schoonzoon en dochter die ik van vroeger kende leidden mij rond. We bespraken wat er zou blijven en het bedrag van overname en ik ben er erg tevreden mee.

Het huisje heeft twee verdiepingen, boven is een zolder met een aparte slaapkamer, heel gezellig onder het dak. Er is ruim plaats voor mijn spullen, kasten onder het schuine gedeelte en zo en de slaapkamer wordt een logeerkamer voor mijn meiden en bezoekers.

Beneden een redelijke woonkamer met keuken, keuken is apart maar de deur was eruit en dat laten we zo. Mooie keukenkastjes, een vaatwasser en afzuigkap blijven erin. De vaatwasser gaat waarschijnlijk naar de berging wegens plaatsgebrek en ik was net zo lief met de hand af, misschien verkoop ik hem weer.

De slaapkamer is groot genoeg met een deur naar de badkamer, douche (met gordijn, niet zo maar ja) , ruim maar het kan zijn dat er nog iets verandert daar. Berging met grote kast en aansluiting voor wasmachine.

Ik had gehoopt dat er meer witgoed zou zijn maar ja.

Laminaat vloer, lamellen in de kamer, gordijnen in de slaapkamer. Ook alle lampen blijven hangen, plafond en muur en eigenlijk best wel mooie lampen.

Ook het bankstel blijft staan, gestreept, bruin/beige, een bank en twee stoeltjes. Ook de eetkamer tafel, heel degelijk eiken met vier stoelen met biezen zittingen neem ik over. Verder nog wat klein spul, kastjes, tv kast, tuinstoel, parasol en buiten een bankje.

Ik ging echt met een tevreden gevoel naar huis, zeg maar gerust juichstemming. Het is al betaald dus nu begint het echte wachten.

De familie moet 6 mei de sleutels inleveren, dan gaat Antares bekijken was er aan gedaan moet worden (ik hoop dat de badkamer opgeknapt wordt, heel oude donkere tegels op de vloer en een badcabine zou fijner voor me zijn) en dan hoor ik wanneer ik kan beginnen met verhuizen. Ikzelf tel op 1 juni maar we zullen zien, geduld is een schone zaak.

Nu ik wist was er in was, wist ik ook wat ik nodig had en Ine zei, je kent zoveel mensen, zet het op facebook, ik weet zeker dat je hulp krijgt en oh boy !!

Telefoontjes met aanbiedingen, teksten op mijn telefoon, noem maar op en zaterdag morgen, gisteren dus, het eerste bezoek in Panningen. Van oude vrienden wiens vader naar een verpleeghuis was kon ik heel veel overnemen. Gasfornuis met oven, koelkast met apart diepvries vak, strijkplank met ijzer, toaster, servies en keuken spul, tuingereedschap, teveel om op te noemen. Ook lekker even bijgekletst met een heerlijk kopje senseo, we hadden elkaar al heel lang niet meer gezien.

Ook heb ik ondertussen een wasmachine aangeboden gekregen en een magnetron. Verder ga ik de volgende week naar een nichtje kijken voor spullen van haar schoonouders.

Ik ben overweldigd door alle lieve hulp. Ik heb ook een bed maar dat blijft nog even staan want als dadelijk ook nog mijn schiplading vanuit Amerika komt wordt Paul dol, waar moeten we het allemaal neerzetten zolang.

Gistermiddag ben ik met Ine gaan winkelen, eerste keer voor ons en nog steeds heel voorzichtig natuurlijk maar ik ben een theepot en vier kop en schotels, saks blauw, rijker.

Ine is direct na de carnaval twee weken heel ziek geweest, 41 koorts en zo. Ze heeft zich nu laten testen en ja hoor, ze had corona gehad. Dat is nog steeds geen 100% garantie dat je het niet nog eens kan krijgen maar het is wel goed om te weten vooral als je zoals zij dadelijk weer voor de klas staat.

Corona in Kessel, het is rustig, het lijkt erop dat de golf voorbij is maar toch, we blijven niet aanraken, handen wassen en 1.5 meter afstand houden natuurlijk.

In de afgelopen weken werd ik benaderd door een journaliste van de Volkskrant, ik heb met haar ondertussen een interview gedaan en dat wordt over twee maanden vervolgd, het artikel met bijdrages van enkele mensen onder wie ik en komt later dit jaar in de krant.

Ook heb ik afgelopen week een gefilmd interview gedaan, dat komt waarschijnlijk volgende maand op L1, ik hou jullie op de hoogte, het is maar heel kort en ik lees een gedicht voor.

Ik moet mezelf echt bedwingen, om niet teveel te kopen, zoals ik al zei. Ik ben Paul's  vensterbank achter aan het gebruiken voor mijn servies, ik moet nog uit voor bestek maar een goedkoop setje daarvan is voldoende en ik moet dus nog op plaatsen gaan kijken.

Oh en een broodbakmachine heb ik ook aangeboden gekeken, mensen zijn zo ontzettend lief !!!

Ondertussen gaat het goed in Jacksonville, iedereen nog gezond, ik heb donderdag een tijdje met Susan gesproken via messenger . Ze vertelde me dat mijn oud huis alweer bewoond was, ze hadden de hele tuin naar de knoppen geholpen, alles tot op de grond gesnoeid en het huis zag er steriel uit, kaal, geen lichtpuntje meer in de straat. Jammer maar ja, dat had ik toch al verwacht. 

Ik ga zo een stukje fietsen of lopen langs de Maas, fijne zondag en hopelijk tot snel met nog beter nieuws 

Groetjes van Mariet